Μυρισε φθινοπωρο...
παντα με μελαγχολουσε αυτη η εποχη...
κι εμενα οπως τοσους αλλους...
θυμαμαι πως σαν παιδι μολις ερχοταν ο Σεπτεμβρης...
ετρεχα να κλεισω το καλοκαιρι σε κουτακια...
μη χαθει η ομορφια του...
μαζευα σε κουτακια μαγικα οπως νομιζα...
τα τελευταια λουλουδια του καλοκαιριου...
τα πουπουλα που αφηναν τα χελιδονια στις φωλιες τους οταν εφευγαν...
και την τελευταια αχτιδα του ηλιου πανω στο πιο ψηλο φυλλαρακι...
παντα στο πιο ψηλο...
εκει ηταν η σωτηρια μου παντα...
στο λουσμενο με ηλιο φυλλαρακι...
το ψηλοτερο του δεντρου γιατι ηταν πιο κοντα Στον Θεο...
και οταν το κοιτουσα νομιζα πως μου χαμογελουσε Εκεινος πανω του...
και μου δινε υποσχεσεις πως θα ξαναρθει αυτη η εποχη...
η γιαγια μου ελεγε πως αν γευτει καποιος τα δακρυα σου δεν θα σε πικρανει ποτε...
πηγαινα κι εγω και εκλαιγα στα ποδια του φθινοπωρου...
και το παρακαλουσα να μην παρει μακρια το καλοκαιρι...
ματαια...εκεινο φροντιζε να ξεπλενει τα δακρυα μου με τις πρωτες του βροχες...
ψεματα ειπες φωναζα...κι εκλαιγα ακομα πιο πολυ...
οχι παιδι μου...ποναει κι εκεινο γι'αυτο κλαιει...
σου λεει με αυτον τον τροπο να μην το πικραινεις...
αστο να σου δειξει πως και αυτο εχει τις χαρες του...
εμαθα να το αφηνω κι εγω μετα...
το λυπομουνα που εκλαιγε για μενα...
χτες το βραδυ ξυπνησα τρομαγμενη...
πηρα τα μαγικα κουτακια μου και βγηκα στην αυλη...
μαζεψα τα τελευταια λουλουδια του καλοκαιριου...
κατι πουπουλα που αφησαν τα χελιδονια πριν φυγουν...
εκλεισα μαζι με αυτα για πρωτη φορα...
ενα κοκκινο φιλι που μου εδωσε η ροδια του γειτονα...
εκλαψα στα ποδια του φθινοπωρου...
και το παρακαλεσα να μη με πικρανει...
κι επεσαν κατι σταγονες στα μαλλια μου...
ασε με να σου δειξω τις χαρες μου σφυριξε μεσα απο τον ανεμο μια φωνη...
τουλαχιστον οταν θα κλαις παρεσυρε στη βροχη σου και τα δακρυα μου...ειπα...
να σαι σιγουρο πως ποτε δεν θα κρατησω ομπρελα...
παντα με μελαγχολουσε αυτη η εποχη...
κι εμενα οπως τοσους αλλους...
θυμαμαι πως σαν παιδι μολις ερχοταν ο Σεπτεμβρης...
ετρεχα να κλεισω το καλοκαιρι σε κουτακια...
μη χαθει η ομορφια του...
μαζευα σε κουτακια μαγικα οπως νομιζα...
τα τελευταια λουλουδια του καλοκαιριου...
τα πουπουλα που αφηναν τα χελιδονια στις φωλιες τους οταν εφευγαν...
και την τελευταια αχτιδα του ηλιου πανω στο πιο ψηλο φυλλαρακι...
παντα στο πιο ψηλο...
εκει ηταν η σωτηρια μου παντα...
στο λουσμενο με ηλιο φυλλαρακι...
το ψηλοτερο του δεντρου γιατι ηταν πιο κοντα Στον Θεο...
και οταν το κοιτουσα νομιζα πως μου χαμογελουσε Εκεινος πανω του...
και μου δινε υποσχεσεις πως θα ξαναρθει αυτη η εποχη...
η γιαγια μου ελεγε πως αν γευτει καποιος τα δακρυα σου δεν θα σε πικρανει ποτε...
πηγαινα κι εγω και εκλαιγα στα ποδια του φθινοπωρου...
και το παρακαλουσα να μην παρει μακρια το καλοκαιρι...
ματαια...εκεινο φροντιζε να ξεπλενει τα δακρυα μου με τις πρωτες του βροχες...
ψεματα ειπες φωναζα...κι εκλαιγα ακομα πιο πολυ...
οχι παιδι μου...ποναει κι εκεινο γι'αυτο κλαιει...
σου λεει με αυτον τον τροπο να μην το πικραινεις...
αστο να σου δειξει πως και αυτο εχει τις χαρες του...
εμαθα να το αφηνω κι εγω μετα...
το λυπομουνα που εκλαιγε για μενα...
χτες το βραδυ ξυπνησα τρομαγμενη...
πηρα τα μαγικα κουτακια μου και βγηκα στην αυλη...
μαζεψα τα τελευταια λουλουδια του καλοκαιριου...
κατι πουπουλα που αφησαν τα χελιδονια πριν φυγουν...
εκλεισα μαζι με αυτα για πρωτη φορα...
ενα κοκκινο φιλι που μου εδωσε η ροδια του γειτονα...
εκλαψα στα ποδια του φθινοπωρου...
και το παρακαλεσα να μη με πικρανει...
κι επεσαν κατι σταγονες στα μαλλια μου...
ασε με να σου δειξω τις χαρες μου σφυριξε μεσα απο τον ανεμο μια φωνη...
τουλαχιστον οταν θα κλαις παρεσυρε στη βροχη σου και τα δακρυα μου...ειπα...
να σαι σιγουρο πως ποτε δεν θα κρατησω ομπρελα...
οτι φανταστηκα ηταν απατη...
κι αν κατι ελπιζα εχει χαθει...
τετοιο φθινοπωρο χωρις αγαπη...
τετοιο φθινοπωρο μην ξαναρθει...
36 σχόλια:
ολες οι εποχες κρυβουν ,μαγεια,ανανεωση,και προβληματισμο....το ιδιο και εμεις..πρεπη να της ακολουθουμε πιστα και να κανουμε ονειρα με ελπιδα για το τωρα και το αυριο...γιατι ετσι μπορουμε να ζουμε αρμονικα με την καθε εποχη...που η καθε μια εχει της αναμνησης...και παντα πρεπη να βρησκου αιτιες να το γιορταζουμε....γιορταξετο..οπως το νιοθη ο καθενας..και αγαπηστε...γιατι ερχετε και χειμωνας.....
γλυκια μου να ι αδα
και για το προηγούμενο κείμενό σου ,σου χαρίζω ένα τραγούδι κι για τον κυρ αντώνη και για τον γκαμπριέλ και για το φθινόπωρο,
ο τιτλος του
"αγαπάω κι αδιαφορώ",πρόσεξέ το
ισως είναι η αρχή για να αγαπά κανείς ακόμη κι αυτό το έρμο το φθινόπωρο.σε γλυκοφιλώ
Νεράιδα μoy εχετε κανενα ξορκι να σκοτωσει των Αλογοσκουφη;
Εχαριστώ!
Aν γευτει καποιος τα δακρυα σου δεν θα σε πικρανει ποτε...
Ίσως αυτό να φταίει..
Εγώ έκλαιγα στο καλοκαίρι αλλά εκείνο ποτέ δεν έκλαψε για να γευτώ τα δάκρυά του.
Πολύ σε ευχαρίστώ γι αυτό το κείμενο. Δεν ξέρεις πόσο μου άρεσε..κι εγώ άφησα τα δάκρυά μου μπροστά σ' αυτό το κείμενο και δε θα με πικράνει ποτέ :))
Καλημέρα καλό μου.
Δώστε και στο φθινόπωρο μια ευκαιρία. Αν το δεις αλλιώς να'σαι σίγουρη ότι θα το αγαπήσεις. Είναι η εποχή των νέων γεννήσεων...
Ας αφησουμε τις εποχες να μας δωσουν ο,τι πολυτιμο εχουν... Τα κουτακια μπορει καποια στιγμη να τα χασουμε...! Τις αναμνησεις ομως που εχουμε στο μυαλο μας, ποτέ...!
Κρατησε το καλοκαιρι μεσα σου και ασε το φθινοπωρο να σου δειξει τη μαγεια του!
Φιλια πολλα!
Καλησπέρα Νεραϊδούλα,
και καλό μήνα...
και καλό Φθινόπωρο...
ναι, το τέλος ενός κύκλου...
αλλά μετά ακολουθεί ένας νέος...
Πολύ ωραία η ανάρτησή σου..
νεραϊδίσια...
καλό φθινόπωρο...όπως το επιθυμείς:)
gregory δεν εχεις αδικο...καθε εποχη εχει τις χαρες της...αλλα το ειπες κι εσυ οπως οι εποχες ετσι κι εμεις εχουμε μεσα μας διαφορα και καμια φορα καποιες εποχες τα προωθουν τα συναισθηματα μας...
αληθεια τι εγινε το blog σου και δεν μπορω να το βρω;
νεραιδενια φιλια!
βασιλη μου σε ευχαριστω για την αφιερωση ειναι ενα απο τα πολυ αγαπημενα μου τραγουδια και συμφωνω απολυτα με τον στιχο που λεει:μην παρανοεις τα λογια που 'χω πει,ειναι η πιο απλη του κοσμου συνταγη...
νιωσε με για να σε νιωσω κι ας πονας...
ειναι πανακριβο σου λεω ν'αγαπας!
νεραιδενια φιλακια καλε μου!
αγαπητε ανωνυμε/η φιλε/η,
δυστηχως δεν μπορω να κανω τετοιου ειδους ξορκια...
ειμαι απο τις καλες νεραιδες...δεν εχω αρμοδιοτητες να σκοτωσω...
οποτε λυπαμαι αλλα δεν μπορω να ικανοποιησω την επιθυμια σου!
νεραιδενια καλησπερα!
γλυκια μου jacki οχι σου το υποσχομαι δεν θα σε πικρανει ποτε...
σε ευχαριστω εγω που ανοιγεις την πανεμορφη ψυχη σου και την καταθετεις καθε φορα!
οι νεραιδες μου ειπαν να σου πω πως το παραμυθι σου θα εχει ευτυχισμενο τελος!
σε φιλω πολυ!
Λακη μου θα του δωσω...φετος αποφασισα να του δωσω...στο κατω κατω εχει παντα την βροχη που αγαπαω!
νεραιδενια καλησπερα!
πρωτοπλαστη τις αναμνησεις ποτε οτι κι αν γινει δεν θα τις χασουμε...
τα κουτακια μου παλι τα κρυβω καλα,αλλα ποτε δεν ξερεις...
κραταω το καλοκαιρι κι ελπιζω να μου δωσει κατι και το φθινοπωρο να εχω να κραταω...
φιλακια πολλα καλη μου!
christina μου σε ευχαριστω πολυ για τα ομορφα σου λογια!
καθε τελος και μια αρχη λοιπον...
αναμενω...
φιλακια νεραιδενια!
mauveair καλο φθινοπωρο και σε σενα καλε μου ανεμε...
φυσα και στειλε την βροχη προς τα εδω...
σε φιλω!
"η γιαγια μου ελεγε πως αν γευτει καποιος τα δακρυα σου δεν θα σε πικρανει ποτε...
πηγαινα κι εγω και εκλαιγα στα ποδια του φθινοπωρου...
και το παρακαλουσα να μην παρει μακρια το καλοκαιρι..."
Μαγικό το ραβδάκι σου, με συγκίνησες με την γραφή σου. Είναι υπέροχο!
ανεμοσκορπισματα ευχαριστω πολυ πολυ καλε μου για τα γλυκα σου λογια!
σου στελνω λιγη αστεροσκονη να σκορπισεις στα ονειρα σου και εκεινα να βγουν αληθινα!
νεραιδενια φιλακια!
..γλυκια μου μικρουλα..με συγκλονισες..απλα ευχομαι ολες οι εποχες στη ζωη σου ναναι νοτισμενες απο σταλες αγαπης..καλλημερα γλυκο μου με πολλη αγαπη
Ίσως ο Σεπτέμβρης είναι ο πιο αμήχανος μήνας του χρόνου. Αυτός μας παίρνει από το χέρι να μας φέρει στο Χειμώνα, μέχρι να έρθουν οι άλλοι δυο μήνες του Φθινοπώρου το έχουμε πάρει κιόλας απόφαση. Αποστολή του είναι να μας πάει μέχρι το χειμώνα λοιπόν. Δε θα του αρέσει κι αυτού που μας πληγώνει έτσι...Είμαι σίγουρη. Και πώς στενοχωριέται που μας βλέπει κι εμάς έτσι. Αν τον κάναμε τον Γλυκό μας Σεπτέμβρη;
Αφέσου στην αγκαλιά του
και ασε να σου δείξει τα μονοπάτια του,τις διαδρομές του.
Και κλείσε μέσα στα κουτάκια σου τα δώρα που θα σου δώσει.Γιατί θα σου τα δώσει.Είμαι σίγουρη γι΄αυτό.
Αρκεί να τα δεχτείς
και να τα εκτιμήσεις...
Κι ας είναι κατώτερα απ΄αυτά που προσδοκάς.Δεν παύουν να είναι δώρα...
Καληνύχτα νεράιδα
γλυκια μου φωτεινουλα παντα με συγκινεις...σε ευχαριστω πολυ πολυ για τις ευχες σου κι ευχομαι το ιδιο και για σενα καλη μου!
νεραιδενιο φιλι με πολυ αγαπη!
pixie λες να τον βαφτισουμε ετσι και να παρουμε την γλυκα του;
εχεις δικιο δεν φταιει κι αυτος...αδικα του εχουμε κολησει μια μονιμη μελαγχολια στο ονομα του!
νεραιδενια φιλια καλη μου!
anima ας ειναι κατωτερα...ποτε δεν εχει σημασια το μεγεθος,σημασια εχει να δινεται κατι απο καρδιας...οποτε ας περιμενω και τα δικα του δωρα!
φιλακια πολλα!
Πρωινός περίπατος
με φόντο τις σκέψεις σου,
τα μυστικά ακρογιάλια
της ψυχής σου..
Καλημέρα γλυκιά μου Ναϊάδα..
Καλό μήνα σου εύχομαι..
καλησπερα Τακη μου!
ελπιζω να ευχαριστηθηκες τον πρωινο σου περιπατο...
παντως στα μονοπατια μου αφησες μια γλυκια μυρωδια!
νεραιδενια φιλια!
Aυτος ο Σεπτέμβρης και η ροδια ... ειναι οτι πρέπει για να το πω εγω "ποιημα"....
Καλησπέρα μικρή μου νεράιδα..
(εσυ εισαι η νεράιδα εγω εχω το ραβδάκι! χαχαχα)
Aλλα δεν ανησυχώ .
Εσύ είσαι μαθητευόμενη νεραϊδουλα ε?
Μικρουλα ακομη
χιχι
Μαρακι τα καταφερες τελικα βλεπω...
μα ξεχασες πως εμεις οι νεραιδες δεν εχουμε ηλικια...
επιλεγουμε να μεινουμε νεες για οσο θελουμε...
νεραιδενια φιλακια!!!
Πάρα πολύ όμορφο,έτσι όπως ζωγραφίζεις την αλλαγή με τα μαγικά κουτάκια δώρο του τρόπου του καλοκαιριού για να αναγνωρίζεται.Δεν γίνεται όμως νάναι όλα όμοια.΄Ετσι πολλές φορές φλυαρούμε με τα δάκρυά μας στα πόδια των εποχών για να μας ακούσουν.Και το δικό σου τραγούδι ακούγεται.Σα νάχει το σωστό τρόπο μα πιο πολύ είναι ευαισθησία που και δίχως φτερά θα μπορούσε να πετάξει.Γιατί έχει αγάπη που κάνει το νού μας να ελπίζει.
νομιζω πως δεν πρεπει να γραψω τιποτα εδω
απλος να σου πω πως η καρδια μου χτυπαει πιο γρηγορα
γιατι στις λεξεις σου βρηκε το εγω της
φιλια!!
albus κραταω αυτο που ειπες..."γιατι εχει αγαπη,που κανει τον νου μας να ελπιζει..."
σε ευχαριστω πολυ...!
νεραιδενια φιλια!
fei μου ξερεις να γραφεις παντα με την καρδια σου και αυτο σε κανει μοναδικη...
αν εδω βρηκε λιγο απο το εγω της ειναι γιατι καπου καπου μερικες καρδιες συναντιουνται...
φιλακια πολλα!
And if I wake from Dreams
Shall I fall in Pastures
Will I Wake the Darkness
Shall we Torch the Earth?
And if I wake from Dreams
Shall we find the Emptiness
And break the Silence
That will stop our Hearts?
And if I wake from Dreams
Shall we cry Together
For their Howling echoes
And restart the Night?
And why did you say
That things shall fall
And fall and fall and fall
And fall apart?
And shall I wake from Dreams
For the Glory of Nothing
For the cracking of the Sun
For the crawling down of Lies?
And if We fall from Dreams
Shall we push them into Darkness
And stare into the Howling
And clamber into Night?
And if I fall from Dreams
All my Prayers are Silenced
To Love is to lose
And to lose is to Die...
And why did you say
That things shall fall
And fall and fall and fall
And fall apart?
ανωνυμε αγαπημενε...θελεις να μου το τραγουδησεις ξανα...;
αγκαλια ομως οπως τοτε...
και θα σου πω ενα μυστικο...
Δημοσίευση σχολίου