ΜΙΑ ΑΠΟ ΕΚΕΙΝΕΣ ΤΙΣ ΝΥΧΤΕΣ...

Απλωνω το αδειο μου κορμι σε σεντονια που μυριζουν το αρωμα σου...
χαιδευω την μοναξια μου και ξεπηδουν απο πονο...
χιλιες αληθειες και ενα ψεμα...
επιλεγω το ψεμα...
ειναι πιο ομορφα ντυμενο...
σπαρταραει στην αφη του το γυμνο κορμι μου...
αγγιζω τα ναι σου και τα οχι...
καταφαση η αρνηση σου στον ερωτα που πλαθω...
δεν μπορω να τελειωσω μονη αυτο που μαζι αρχισαμε...
πες τη λεξη που θελω να ακουσω...
που την αφησες να περιπλανιεται μονη της κι αυτη...;
ειναι χειμωνας και κρυωνει το μαζι οταν σπαει στα δυο...
μαζι...
αυτη ειναι η μαγικη λεξη...
την αφηνω να φωτιζει καθε βημα σου...καθε αγγιγμα σου...
την αφηνω στα περασματα σου...
προχωρωντας την προσπερνας...
καμια φορα δεν την βλεπεις και την πατας...
αλλωτε παλι σε ενοχλει και την κλωτσας...
λιγες φορες στεκεις με αγαπη και την κοιτας...
και κοιτα μια επιμονη να συνεχιζω να την αφηνω εκει...
θα φταινε της μοναξιας μου οι νυχτες...
θυμασαι που σου ειχα μιλησει για αυτες τις νυχτες...;
αυτες που ολα θα θελα να ηταν αλλιως...
ακροβατω αναμεσα στην αληθεια και το ψεμα...
το ξερω πως καποια στιγμη θα πεσω...
δεν φοβαμαι την πτωση...
φοβαμαι μηπως δεν εισαι εκει να με πιασεις...
οχι δεν μου ειναι αρκετη μια παρατεταμενη σιωπη...
πως να αντιδρασω σε αυτο...;
επελεξα να ακροβατω το ξερω...μα ειπες πως θα εισαι εκει...
θα φροντιζες να μην τεντωσει πολυ το σχοινι...
τωρα γιατι καθομαι μονη και χαιδευω τον γυμνο μου πονο...;
πες μου τη λεξη που θελω να ακουσω...
ειναι μια απο εκεινες τις νυχτες...
που ολα θα θελα να ηταν αλλιως...
ειμαι μονη και γυμνη σε λευκα σεντονια...
γυρω μου γυρναει η γυμνη σου σκια...
παιζει μαζι μου και με ματωνει...
γελαει που αφηνω κοκκινα σημαδια στην λευκη μου μοναξια...
πες μου την λεξη που θελω να ακουσω...
που εισαι...;
ακομα μια σιωπη...
πως να της αντιμιλησω...;
ειναι μια νυχτα απο αυτες που ολα επρεπε να ηταν αλλιως...

στις σκιες μου μενουνε γυμνες...και κρυωνουν...