κοιτα τι ξεχασαμε πανω στην αλλαγη πορειας...
ξεχασαμε τα ονειρα μας...
θυμασαι μια βραδινη βολτα στην παραλια...;
θελεις να μεινεις για παντα εδω στην αγκαλια μου σου ειπα...;
θελω...την λεω την αμαρτια μου θελω...ειπες...
και πεταξες με δυναμη μια πετρα που ταραξε τα ηρεμα νερα...
κοιτα τι ξεχασαμε...
δεν εμεινες...
θυμασαι ενα μικρο ταβερνακι που μου ειπες ξερεις ποσο θελω να σε φιλησω τωρα...;
κοιτα τι ξεχασαμε...
εκεινο το φιλι...
θυμασαι κατι σχεδια για ενα ταξιδι στο βουνο και ενα καφε σε ενα μικρο καφενειο...;
κοιτα τι ξεχασαμε...
εκεινο το ταξιδι...
εκεινο που θα κρατιομασταν χερι χερι και θα φιλιομασταν παντου...
κι εγω θα φωναζα σε ολους ποσο σε αγαπω...
κοιτα τι ξεχασαμε...
δεν φωναξα σε ολους την αγαπη μου διπλα απο το ονομα σου...
θυμασαι που ειπαμε οτι θα παιρναμε κρασι και θα συζητουσαμε ολη τη νυχτα...;
κοιτα τι ξεχασαμε...
εκεινη την συζητηση που δεν εγινε ποτε...
θυμασαι τις ευχες με δυο δαχτυλιδια ενωμενα σε ενα γεματο φεγγαρι...;
κοιτα τι ξεχασαμε...
δεν αποκαλυψαμε ο ενας στον αλλον τι ευχη εκανε...
θυμασαι κατι σ'αγαπω που φωτισες το προσωπο μου...;
ξερεις τι ξεχασες...;
να συνεχισεις να μου τα λες...
θυμασαι που σου ειπα οτι χωρις εσενα η καρδια μου ειναι μιση...;
ξερεις τι ξεχασα...;
να σου πω πως το εννοουσα...
ξερεις τι ξεχασαμε...;
πως η αγαπη μενει...οι ανθρωποι ειναι εκεινοι που αλλαζουν...
ξερεις τι ξεχασαμε...;
να μην αλλαξουμε...
ξερεις τι ξεχασες...;
ΕΜΕΝΑ...
ξερεις τι δεν μπορω να ξεχασω...;
ΕΣΕΝΑ...
ξερεις τι δεν ξεχασα ποτε να ψιθυριζω...;
σ'αγαπω...σ'αγαπω...σ'αγαπω...
ξερεις τι ξεχασες...;
να με ακους...
ξερεις τι ξεχασες...;
πως...μεχρι την τελευταια μου μερα...
ξερεις τι ξεχασαμε...;
πως μαζι ζουσαμε το ονειρο...
ξερεις τι ξεχασα να σε ρωτησω...;
πως μπορεις και με ξεχνας...;
ξεχασαμε τα ονειρα μας...
θυμασαι μια βραδινη βολτα στην παραλια...;
θελεις να μεινεις για παντα εδω στην αγκαλια μου σου ειπα...;
θελω...την λεω την αμαρτια μου θελω...ειπες...
και πεταξες με δυναμη μια πετρα που ταραξε τα ηρεμα νερα...
κοιτα τι ξεχασαμε...
δεν εμεινες...
θυμασαι ενα μικρο ταβερνακι που μου ειπες ξερεις ποσο θελω να σε φιλησω τωρα...;
κοιτα τι ξεχασαμε...
εκεινο το φιλι...
θυμασαι κατι σχεδια για ενα ταξιδι στο βουνο και ενα καφε σε ενα μικρο καφενειο...;
κοιτα τι ξεχασαμε...
εκεινο το ταξιδι...
εκεινο που θα κρατιομασταν χερι χερι και θα φιλιομασταν παντου...
κι εγω θα φωναζα σε ολους ποσο σε αγαπω...
κοιτα τι ξεχασαμε...
δεν φωναξα σε ολους την αγαπη μου διπλα απο το ονομα σου...
θυμασαι που ειπαμε οτι θα παιρναμε κρασι και θα συζητουσαμε ολη τη νυχτα...;
κοιτα τι ξεχασαμε...
εκεινη την συζητηση που δεν εγινε ποτε...
θυμασαι τις ευχες με δυο δαχτυλιδια ενωμενα σε ενα γεματο φεγγαρι...;
κοιτα τι ξεχασαμε...
δεν αποκαλυψαμε ο ενας στον αλλον τι ευχη εκανε...
θυμασαι κατι σ'αγαπω που φωτισες το προσωπο μου...;
ξερεις τι ξεχασες...;
να συνεχισεις να μου τα λες...
θυμασαι που σου ειπα οτι χωρις εσενα η καρδια μου ειναι μιση...;
ξερεις τι ξεχασα...;
να σου πω πως το εννοουσα...
ξερεις τι ξεχασαμε...;
πως η αγαπη μενει...οι ανθρωποι ειναι εκεινοι που αλλαζουν...
ξερεις τι ξεχασαμε...;
να μην αλλαξουμε...
ξερεις τι ξεχασες...;
ΕΜΕΝΑ...
ξερεις τι δεν μπορω να ξεχασω...;
ΕΣΕΝΑ...
ξερεις τι δεν ξεχασα ποτε να ψιθυριζω...;
σ'αγαπω...σ'αγαπω...σ'αγαπω...
ξερεις τι ξεχασες...;
να με ακους...
ξερεις τι ξεχασες...;
πως...μεχρι την τελευταια μου μερα...
ξερεις τι ξεχασαμε...;
πως μαζι ζουσαμε το ονειρο...
ξερεις τι ξεχασα να σε ρωτησω...;
πως μπορεις και με ξεχνας...;
ΝΑ ΜΕ ΘΥΜΗΘΕΙΣ...
ΔΕΝ ΦΤΑΙΩ ΕΓΩ...ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΘΑ ΖΕΙΣ...
47 σχόλια:
...να θυμηθώ...
να σε ξεχάσω...
...και να ξεχάσω
να σε θυμηθώ...
Μαχαίρι κατευθείαν στο στήθος αυτό το κείμενο.
Ξέρεις τι ξέχασα; να ζήσω...
Ξέρεις τι ξέχασες; πως μόνο κοντά σου ζούσα.
Ξέρεις τι ξεχάσαμε...νεκροί είμαστε και οι δύο.
Καληνύχτα.
anima πως ξεχνας να θυμασαι...;
κι αν δεν θες να ξεχνας...;
κι αν δεν αντεχεις αν θυμασαι...;
να μη ξεχασω να θυμηθω πως να ζω με ολο αυτο...
φιλι νεραιδενιο!
μωβ μου να μην ξεχασω πως δεν μπορω να μην θυμαμαι...
τοτε κοιταξα πισω...
κι ετσι φυλακισα την μνημη μου...
νεραιδενιο φιλι!
Πόσα ξέχασες
και πόσα ξεχνάς..
Πόσα θυμαμαι και δεν το θέλω..
Μακαρι να μπορουσα να σβήσω τις μνήμες που με πονουν.. μα ματαια..
jacki μου ξερεις τι ξεχασαμε...;
να μην αφηνουμε τα ονειρα μας στα αστερια...
ξερεις τι ξεχασαμε...;
πως και αυτα δεν κρατιουνται απο πουθενα...
και ξερεις παρολο που το ξεραμε...
τα αφησαμε...
ξερεις γιατι...;
γιατι ετσι γουσταραμε...
και ξερεις και κατι αλλο...;
δεν μετανιωνουμε...
η πιο μεγαλη μου αγκαλια αποψε δικη σου...
ξερεις γιατι...;
γιατι ετσι μου αρεσει...!
Μαρια δεν σβηνεται τιποτα...
οσα ηθελημενα ξεχνας σου χτυπουν την πορτα της μνημης σε απροσδιοριστο χρονο...
και οσα ηθελημενα θυμασαι σου χτυπουν την καρδια με προσδιορισμενο σκοπο...
τακ...πονος...
ετσι για να θυμασαι να μην ξεχνας...
σε φιλω καλη μου φιλη!
μνήμες ξεχασμένες, αφημένες...
όταν το θυμάσαι πονάει περισσότερο.
"..............
ξερεις τι ξεχασες...;
ΕΜΕΝΑ...
ξερεις τι δεν μπορω να ξεχασω...;
ΕΣΕΝΑ..."
Αχ, καλή μου...
τα είπες όλα...
μα η ΑΓΑΠΗ δεν ξεχνιέται ΠΟΤΕ!!!
Κι εγώ ξέχασα να του δείξω
αυτό που πραγματικά είμαι..
κι εκείνος ξέχασε να με κοιτάξει
στα μάτια και να το δει!!
Όνειρα γλυκά νεραΐδάκι μου!
Σε φιλώ***
εγω δεν ξεχασα ΤΙΠΟΤΑ ΜΑΖΙ ΣΟΥ.τα θυμανε ολα..δεν ξεχασα ουτε τα ονειρα σου.ουτε την λαχταρα που καθε φορα βλεπομαστε..δεν ξεχασα ουτε οταν μου εδινες την φρεσκαδα σου...δεν ξεχασα ποτε το φιλι που μου εδωσες στη ..φοντανα τι τρεβι..δεν ξεχασα ποτε ουτε οταν καναμε ερωτα στο...ανα ταουερ..στην οσακα..δεν ξεχασα ποτε ουτε οταν μου εσφιγγες το χερι στη θεα των κορκοδειλων...στη νεα ορλεανη...
ΕΝΑ ΞΕΧΑΣΑΜΕ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ...
ΟΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΦΥΓΟΥΜΕ ΜΑΖΙ...
Κι όλα χάνονται, ξεχνάνε ότι υπήρξαν, όταν ο ένας από τους δυο κάνει το βήμα προς τα πίσω. Κι όλα μένουν κλεισμένα σε ένα "θυμάμαι", σε ένα παρελθόν. Κι ούτε λόγος για μέλλον, για παρόν. Πονάει..
Πλάθοντας άνθη ανώφελα λησμόνησα να ζήσω, είχα διαβάσει.
Αχ νεράϊδα μου, αχ γλυκιά μου, μόνο να θυμάσαι και δεν πειράζει που ξεχάσατε κι οι δύο τόσα να κάνετε. Εσύ να τον θυμάσαι. Έτσι μπορείς. Μα θυμήσου κι εσένα. Μην σε ξεχνάς.
Καλό σου βράδυ
Μα δεν θυμηθηκα
"Καμιά φορά θυμάμαι τους ήχους
καμιά φορά θυμάμαι τι να πω
καμιά φορά θυμάμαι τους στίχους
που προσπαθώ να θυμηθώ
Μα δε θυμήθηκα να σε ξεχάσω
εδώ και χρόνια το προσπαθώ
μα δε θυμήθηκα να σε ξεχάσω
όσο κι αν τρέχω μπροστά να σε βρω
Καμιά φορά θυμάμαι τους κήπους
που ονειρευόμουνα να ζω
καμιά φορά γκρεμίζω τους τοίχους
που δε μ' αφήνουν να σε δω"
Η μνημη παιζει υπουλα παιχνιδια...
Να θυμασαι...
Δεν ξερεις...
Μπορει και να θυμαται...
Μπορει και να ξαναθυμηθει...
Μπορει και να ξεχασεις...
Μπορει...
Καλο ξημερωμα!
και εγω ετσι νομιζα
πως ξεχναμε
ειναι για λιγα λεπτα αυτο
μετα η καρδια σου φερνει στην επιφανεια οτι νομιζεις ξεχασμενο.......
"Παραμύθια γαλουχήσανε τη βλάστηση της ηλικίας αυτής που ανεβάζει τις νεραντζιές και τις λεμονιές ως την έκπληξη των ματιών μου.
Τι θα ήταν η ευτυχία με το ακατόρθωτο σώμα της
αν είχε μπερδευτεί μες στις ερωτοτροπίες των χλωρών αυτών εκμυστηρεύσεων;"
Θυμήθηκα αυτό το απόσπασμα από την ΠΑΛΙΝΟΡΘΩΣΗ ΤΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ (ομότιτλη ανάρτηση στις ΔΟΚΙΜΕΣ...)
για να μη ξεχάσω να ρίξω ένα σχόλιο στο παραλήρημά σου...
Πού να θυμάμαι τώρα τι να πω...
Ξεχειλίζει από εικόνες αυτό το κείμενο, της ζωής και της αγάπης. Κι από κάποιες αναμνήσεις γλυκές κι οδυνηρές (και δικές μου). Μ' έκανες να θέλω να πιω κρασί μέρα μεσημέρι. Να'σαι καλά
Ξεχνάς ,ξεχνώ ,δεν έχει σημασία .Γιατί ξέρεις με μια ματιά όλα τα θυμόμαστε. Η ουσία βλέπεις δεν είναι τόσο στην μνήμη ,στην εικόνα, αλλά στην αύξηση του συναισθήματος ,οποίο και αν είναι αυτό….
Σιδερένια καλησπέρα αφήνω νεράιδόλευκη μου
* Ακόμα κάτι που λέω σε όλους μου τους μπλοκόφιλους τελευταίος. Αν θέλετε και είναι εντάξει ,βάζετε ένα Link-ένα σύνδεσμο, για τις εικόνες τουλάχιστον που χρησιμοποιείτε στις αναρτήσεις σας. Είναι κρίμα να μην ευχαριστούμε τους ανθρώπους που με κόπο, ξόδεψαν χρόνο για να μας φτιάξουν αυτές τις εικόνες.
Ευχαριστώ προκαταβολικά Σιδεράς.
νεραϊδούλα, όλα σου τα όνειρα, όλες σου οι σκέψεις (ανάμεσα σε αυτές και οι στιγμές που έζησες, γιατί τα πάντα είναι σκέψεις) υπάρχουν...είναι πια σκεπτομορφές, που με το νου σου τις καλείς, και πάνω σε αυτές στηρίζεται η ζωή σου..
Εσύ τι θέλεις;
Θέλεις να ζήσεις βασισμένη σε προηγούμενες σκεπτομορφές που σου προκαλούν πόνο;
Ή θέλεις να δημιουργήσεις νέες που θα σου δίνουν χαρά;
Να θυμάσαι, μικρή μου νεραϊδούλα, ότι καμιά σκέψη δεν έρχεται ακάλεστη..
Και η τέχνη του λησμονείν είναι σπουδαία και καλλιεργείται με την εξάσκηση...
Να ξέρεις ότι δεν σου αξίζει παρά απόλυτη και διαρκής χαρά...
ο πόνος δεν είναι για σένα κι ας μετουσιώνεται σε δημιουργία, όπως η τόσο όμορφη αυτή εγγραφή σου...
μέσα στην καρδιά σου, πιο πέρα από τον πόνο, βρίσκεται ο Ουρανός με όλους τους αγγέλους του, το φως των αστεριών και περιμένουν να τους επιτρέψεις να σου χαρίσουν πίσω τα θαύματα...
Λησμόνησε..
mauveair μου ισως να ειναι και ετσι...
ισως να μην ειναι ξεχασμενες αφου ακομα υπαρχουν...
νεραιδενιο φιλι καλε μου!
Μαργαριτα μου σωστα μιλησες...
η αγαπη δεν ξεχνιεται ποτε...
ισως κοιμαται λιγο μα καπου υπαρχει για παντα και περιμενει να ξαναβγει στην επιφανεια...
πολλα νεραιδενια φιλακια γλυκια μου!
gregory μου θα σου μιλησω ειλικρινα...
καθε φορα που διαβαζω ενα σχολιο σου και ανεφερεται σε εκεινη συγκινουμαι απιστευτα...
καταφερατε τοσα χρονια να κρατησετε ζωντανο με τις οποιες δυσκολιες το ομορφοτερο πραγμα του κοσμου...την αγαπη σας!
μακαρι καποτε να σε συναντησω και να μου τα διηγηθεις ολα και σου υποσχομαι οτι θα φτιαξω το πιο αληθινο και ομορφο παραμυθι για σενα!
σε φιλω γλυκε μου!
pixie τι γινεται οταν το βημα δεν ειναι ουτε πισω ουτε μπρος...;
οταν μενεις στασιμος σε μια κατασταση που δεν μπορεις να κανεις καμια κινηση...;
εγω απανταω οτι παντα μπορεις αν θελεις να προχωρησεις και ας πεσεις καπου στην πορεια μα...εγω ειμαι εγω και μονη μου δεν θελω να περπατω...ποναει...
πολλα νεραιδενια φιλια!
γλυκια μου νοτα θυμαμαι...
τα παντα θυμαμαι...και την πιο ασημαντη λεπτομερεια που ισως να ειχα ξεχασει την θυμηθηκα με το περασμα των στιγμων...
αλλωτε χαμογελω και αλλωτε λυπαμαι...
μα θυμαμαι...
κι εκεινον...κι εμενα...και τους δυο μαζι...και χωρια...
θυμαμαι...
γλυκα νεραιδενια φιλια!
πρωτοπλαστη μου αρεσαν πολυ οι στιχοι που αφησες εδω..
"Καμιά φορά θυμάμαι τους κήπους
που ονειρευόμουνα να ζω
καμιά φορά γκρεμίζω τους τοίχους
που δε μ' αφήνουν να σε δω"
.....
μπορει...
ολα και τιποτα μπορει να συμβουν...
νεραιδενια φιλια καλη μου!
feaki μου ετσι ειναι...
ποτε δεν ξεχνας οτι εχεις ζησει...
ισως απλα καποτε να μην σε αφορουν αυτες οι μνημες αλλα δεν τις ξεχνας...
σιγουρα δεν ξεχνιουνται οταν οι καρδια ειναι ακομα σε εκεινες τις μνημες και δεν προχωρησε...
πολλα φιλακια μικρη μου!
τασο μου το διαβασα χτες και μου αρεσε πολυ...απο τα καλυτερα που εχω διαβασει...ευχαριστω που αφησες κατι απο αυτο εδω...
οσο για το σχολιο σου πραγματικα δεν θα μπορουσε να χαρακτηριστει καλυτερα απο "παραληρημα"...
και να φανταστεις οτι ηθελα να γραψω κι αλλα...το παραληρημα δεν εχει τελος...
νεραιδενια φιλια!
λακη μου βαλε ενα ποτηρι και για μενα...
ελα να πιουμε στην υγεια των αναμνησεων...
στις γλυκιες και τις οδυνηρες...
στις στιγμες της ζωης και της αγαπης...
ποτε λες να σταματησουμε να πινουμε αν αρχισουμε να τσουγκριζουμε τα ποτηρια μας στην υγεια ολων αυτων...;
νεραιδενια φιλια καλε μου!
sidera μου η ουσια ειναι στο συναισθημα οπως σωστα ειπες...τυχαινει καμια φορα καποιες μνημες και καποιες εικονες να ανεβαζουν την ενταση του συναισθηματος...η' απλα να σου υπενθυμιζουν πως ακομα εισαι εκει...ζεις μεσα σε αυτες τις μνημες και σε αυτες τις εικονες!
οσο για τα link που ειπες για τις εικονες πολυ σωστα μιλησες.βεβαια ειμαι λιγο εως αρκετα ασχετη με αυτα τα θεματα αλλα θα προσπαθησω να το κανω!
καλε μου σιδερα το νεραιδενιο μου φιλι παντα στην πορτα σου καθε πρωι μολις ξυπνησεις!
christinaki μου υπεροχα τα λογια σου...!
κανεις δεν θελει να ζει στον πονο μεσα αυτο ειναι σιγουρο...
δεν ξερω αν θελω να λησμονησω...
ξερω με σιγουρια πως θελω την χαρα μου πισω με την μορφη που χαθηκε ομως...
πιστευω πως τιποτα δεν χανεται οπως και πιστευω πως τιποτα δεν γινεται τυχαια...
δεν εχει συμβει πολλες φορες η καρδια μου να επιμενει σε κατι...για την ακριβεια δυο φορες που συνεβη...και ουτε και αυτο θεωρω τυχαιο...
σιγουρα προχωραω στην πορεια μου μα με αγαπη μεσα μου για καποια προσωπα...που ειτε ετσι ειτε αλλιως θα υπαρχουν στη ζωη μου...
θελω να μου δειξεις εκεινο το μερος περα απο τον πονο...εκεινο που με περιμενει...
γλυκια μου υπεροχος ο θησαυρος σου και πραγματι αν καταφερνεις και τους αξιοποιεις στη ζωη σου αυτος τους θησαυρους σε θαυμαζω και σε χαιρομαι!
πολλα νεραιδενια φιλια!
Τα όνειρα δεν ξεχνιούνται
γλυκιά μου Ναϊάδα..
Κρύβονται ίσως πίσω
από γκρίζα σύννεφα..
Μα πάντα προσδοκούν
το αδόκητο δάκρυ του ουρανού
να ξεπροβάλλουν..
Εκφραστική για μια ακόμα φορά
η γραφή σου..
Και όμορφη..
Να είσαι καλά και να έχεις
ένα ευχάριστο βράδυ..
τακη μου τα ονειρα ποτε δεν ξεχνιουνται...
και ζω με την προσδοκια να ξεπροβαλουν ξανα...
σε ευχαριστω για τον ομορφο σου λογο παντα εδω...
να εχεις ενα υπεροχο βραδυ!
σε φιλω με ενα νεραιδενιο γεματο αστεροσκονη φιλι!
..Και μένουν μέσα μας όλα εκείνα που ξεχάσαμε να κάνουμε, να πούμε, να ζήσουμε..
Να μας θυμίζουν πως έτσι, μισοί, πρέπει να πάμε παρακάτω..΄
Κι αν κάποια στιγμή καταφέρω να μάθω να ξεχνώ και τα αφήσω πίσω μου, θα με πισωγυρίζουν οι πληγές που μου άφησε ο χρόνος στην αναμονή..
Δύσκολα ξεχνάμε νεράιδα μου κάτι που φτιάχτηκε με αγάπη.
Γιατί είναι κομμάτι του εαυτού μας και πως θα μπορούσα να ξεχάσω εμένα..;
Σε φιλώ γλυκά νεραιδένια μου!
Την αγάπη μου και μια ηλιαχτίδα φωτεινή να σε ξυπνήσει σαν ξημερώσει!
Ρομαντικό ερωτικό ταξίδι ερωτήσεων αναμνήσεων και ανακεφαλαίωσης ...φιλια πολλά καλημέρα :)
το μόνο που θα σου πω είναι,
ξέρεις τι ξέχασα; να τον ξεχάσω...
μίλησες σε πολλούς με τις λέξεις σου...
υπέροχο Ναιάδα μου, υπέροχο...:)
Δεν έμαθες να ξεχνάς αλλά να θυμάσαι, αυτό κάνει το χρόνο πιο δύσκολο αλλά όμορφα ολόκληρο.
Πολύ ωραίο!
γλυκια μου ηλιαχτιδα εσυ ησουν που μπηκες απο το παραθυρο μου σημερα και μου ειπες καλημερα!
αδικο και ασχημο να μενουν πραγματα στη μεση...συναισθηματα ανολοκληρωτα κι εσυ να πρεπει να συνεχιζεις μισος...
οταν αφηνεις κατι απο σενα καπου και οταν κατι απο καποιον αλλο ειναι μεσα σου δεν μπορεις να το ξεχασεις...πως μπορεις να ξεχασεις εσενα...;
πολλα γλυκα νεραιδενια φιλια σε σενα!
lockheart καλωσορισες στα παραμυθια μου!
σε ευχαριστω πολυ για τα ομορφα σου λογια!
πολλα νεραιδενια φιλια!
γωγω μου μαλλον δεν περασαμε μερικοι απο μας απο την λιμνη της λησμονιας...
σε ευχαριστω πολυ γλυκια μου για τα ομορφα σου λογια!
πολλα πολλα νεραιδενια φιλια!
nina μου ομορφα ολοκληρο...γιατι πως να ολοκληρωθει ο κυκλος με κενα ενδιαμεσα...;
ας ειναι ολοκληρος ακομα και με μνημες που αλλωτε πονανε και αλλωτε σε κανουν να ταξιδευεις...
σε ευχαριστω πολυ καλη μου!
νεραιδενια φιλια!
...Κι εγώ που ζω για πάντα εδώ κι όλο φεύγω το τέλος πριν να δω
κάθε νύχτα που περνάει γυρίζω ξανά σκοτάδι γίνομαι και παραδίνομαι
στο ρυθμό σου που καίει ακόμα αυτό το σώμα που μένει χρόνια χωρίς σκιά
κάθε νύχτα που περνάει σαν ταινία κι ό,τι ζήσαμε προβάλλεται με φόντο την πλατεία...
αναστασια...
παντα με φοντο την πλατεια...
λες δεν μπορει θα το νιωσανε κι αλλοι...
οτι ζουμε δεν μου φτανει...
κι ολο φευγω το τελος πριν να δω...
εγραψες ενα απο τα πιο αγαπημενα μου κομματια...
πολλα νεραιδενια φιλια!
υπεροχα συνχιζει να ταξιδευει ο καρβουνιαρης,τι κι αν οι ράγες σκούριασαν,μερικά ταξίδια δεν τελειώνουν ποτέ..αναμνήσεις
βασιλη μου προχωραμε ακομα κι ας ειναι σκουριασμενες οι ραγες...
κι ας κινδυνευουμε να χαθουμε καπου παρακατω...δεν εχει νοημα το ταξιδι αν δεν ρισκαρεις...
χαιρομαι που σε βλεπω εδω και παλι...!
πολλα νεραιδενια φιλια!
To ό,τι δεν είσ' από δω, ηλίου φαεινότερον. Μόνο...μείνε. Μπορείς;
Λάζος
Δημοσίευση σχολίου