Εγω δεν ειμαι απο δω...
εγω ξερω μονο ν'αγαπω...
ξερω να χαμογελω...
ξερω να σκορπαω αγκαλιες...
ξερω να μοιραζω φιλια...
ξερω να δινω χωρις να παιρνω...
ξερω πως τα ορια δεν υπαρχουν...
ξερω πως το ονειρο ειναι πραγματικοτητα και η πραγματικοτητα ονειρο...
εγω δεν ειμαι απο δω...
ξερω πως αλλαζουν οσα θεωρουμε δεδομενα μεσα σε μια νυχτα...
ξερω πως ανατρεπεται το γνωριμο και το συνηθισμενο
μονο με ενα ναι η' ενα οχι...
ξερω πλασματα που κυκλοφορουν αναμεσα μας...
ξερω πως να μιλαω στον ανεμο κι αυτος να με ακουει...
εγω δεν ειμαι απο δω...
ξερω πως να χαιδευω την πληγη και αυτη να κλεινει...
ξερω να αγγιζω το κορμι και να το κανω με το αγγιγμα μου
να βλεπει τις αισθησεις...
ξερω να δινομαι...ολοκληρη...
ξερω να με ακουμπαω σαν δωρο σε αλλα χερια...
ομως...
δεν ηξερα πως για να μπορω να μεινω εδω που δεν ανηκω
πως δεν θα πρεπε να ξερω...
δεν ηξερα πως ολα αυτα αντι να χαριζουν μαγεια...
προκαλουν φοβο...
οχι δεν ειναι ετοιμοι να δεχτουν τα δωρα μου...
δεν ηξερα πως δεν κανει...
συγνωμη που δεν εμαθα...
συγνωμη αλλα δεν θα μαθω ποτε...
συγνωμη δεν ηξερα...
τι κριμα να πρεπει να ζω εδω...
τι κριμα να βλεπω με αλλα ματια...
αλλα τουτος εδω ο κοσμος να μην αναγνωριζει το βλεμμα μου...
τι κριμα να θελω να δωσω και να μη μου ζηταν...
τι κριμα πραγματικα...
δεν ηξερα...
εγω δεν ειμαι απο δω...
εγω δεν θελω να ειμαι εδω...
εγω ξερω μονο ν'αγαπω...
ξερω να χαμογελω...
ξερω να σκορπαω αγκαλιες...
ξερω να μοιραζω φιλια...
ξερω να δινω χωρις να παιρνω...
ξερω πως τα ορια δεν υπαρχουν...
ξερω πως το ονειρο ειναι πραγματικοτητα και η πραγματικοτητα ονειρο...
εγω δεν ειμαι απο δω...
ξερω πως αλλαζουν οσα θεωρουμε δεδομενα μεσα σε μια νυχτα...
ξερω πως ανατρεπεται το γνωριμο και το συνηθισμενο
μονο με ενα ναι η' ενα οχι...
ξερω πλασματα που κυκλοφορουν αναμεσα μας...
ξερω πως να μιλαω στον ανεμο κι αυτος να με ακουει...
εγω δεν ειμαι απο δω...
ξερω πως να χαιδευω την πληγη και αυτη να κλεινει...
ξερω να αγγιζω το κορμι και να το κανω με το αγγιγμα μου
να βλεπει τις αισθησεις...
ξερω να δινομαι...ολοκληρη...
ξερω να με ακουμπαω σαν δωρο σε αλλα χερια...
ομως...
δεν ηξερα πως για να μπορω να μεινω εδω που δεν ανηκω
πως δεν θα πρεπε να ξερω...
δεν ηξερα πως ολα αυτα αντι να χαριζουν μαγεια...
προκαλουν φοβο...
οχι δεν ειναι ετοιμοι να δεχτουν τα δωρα μου...
δεν ηξερα πως δεν κανει...
συγνωμη που δεν εμαθα...
συγνωμη αλλα δεν θα μαθω ποτε...
συγνωμη δεν ηξερα...
τι κριμα να πρεπει να ζω εδω...
τι κριμα να βλεπω με αλλα ματια...
αλλα τουτος εδω ο κοσμος να μην αναγνωριζει το βλεμμα μου...
τι κριμα να θελω να δωσω και να μη μου ζηταν...
τι κριμα πραγματικα...
δεν ηξερα...
εγω δεν ειμαι απο δω...
εγω δεν θελω να ειμαι εδω...
το τραγουδι ειναι αφιερωμενο σε εκεινους που ετυχε να γνωρισουν
καποτε μια νεραιδα...
αλλα και σε εκεινους που καποτε ισως συναντησουν μια...
38 σχόλια:
είμαι αέρας...μπορείς να μου μιλάς.
"ξερω πως αλλαζουν οσα θεωρουμε δεδομενα μεσα σε μια νυχτα..."
και πόσο πονάει αυτό...
"τι κριμα να θελω να δωσω και να μη μου ζηταν..."
τι κρίμα να θέλεις να δώσεις και να μην ξέρουν να δεχτούν.Κι ας σου ζητούν...
Τι να λέει;...
Καληνύχτα
mauveair μου ειναι πολλα βραδια που σου μιλω...στελνω μυνηματα...στελνω ερωτησεις...ζηταω απαντησεις...
νιωθω το χαδι του ανεμου...
πες μου εσυ που εισαι εκει πανω ακουγομαι...;
νεραιδενιο φιλι στον ανεμο σου καλε μου!
Αν κάποτε γυρίσεις στον τόπο σου ... πάρε με μαζί σου ... please !!!.
Καλό βράδυ γλυκιά μου ..να μείνεις πάντα έτσι ... ακόμα κι αν πολλές φορές νιώθεις ότι είσαι μόνη ...ότι δεν σε καταλαβαίνει κανείς ...δεν πειράζει .
anima συμπληρωσες σωστα...
τι κριμα να θελω να δωσω και να μην ξερουν να δεχονται...
τι να λεει κι αν ζητουν...;
τι να λεει που ξερουν λαθος να ζητουν...
καληνυχτα γλυκια μου!
νεραιδενια ονειρα!
σιγουρα δεν εισαι απο εδω..αφου κυκλοφορης μες το πληθος του κοσμου και δεν σε βλεπουν...απλα μονο σε ονειρευοντε...ενω τους γιατρευης την πληγες της ψυχης το νομιζουν αυτονοιτο.....ευτηχως που εσυ αγαπας για τον εαυτο σου...ποσο ωραιο θα ηταν μετα τον εωτα να σου ελεγε γλυκα .....ποτε θα κανουμε ερωτα ????γιατι ο ερωτας ειναι παντου γυρομας..και οχι μονο στο κρεβατι μας...
krye μου...
εισαι πολυ ευπροσδεκτος...
αν καποτε καταφερω να γυρισω σιγουρα θα σε παρω μαζι μου και θα δεις θα σου αρεσει...
ξερεις οταν νιωθω ετσι...μονη...χωρις καποιος να καταλαβαινει...παντα μα παντα κλεινω τα ματια με ενα χαμογελο και λεω "δεν πειραζει"..."ετσι ειναι"...
"μεχρι εκει μπορει ο ταδε"..."δεν πειραζει"
παντα...και παντα με χαμογελο...
καταλαβαινεις...
νομιζεις θα ταιριαξεις απολυτα στον τοπο μου...
καλο βραδυ καλε μου...
σε ευχαριστω!
νεραιδενια φιλια σε σενα!
γρηγορη μου γλυκε...
σε ευχαριστω για ολα τα ομορφα σου λογια...
πραγματικα σε ευχαριστω...
ο ερωτας ειναι παντου γυρω μας και οχι μονο στο κρεββατι...
τι ομορφα που το ειπες...
ετσι ειναι...τι γλυκο που θα ηταν πραγματι να μου το λεγε...
ομως μη ξεχνας εγω δεν ειμαι απο δω...ζηταω πραγματα που δεν μπορουν να μου τα δωσουν...
κι αυτα που δινω τα θεωρουν αυτονοητα...
δεν πειραζει τι να κανουμε...
γλυκα νεραιδενια φιλια σε εναν υπεροχο ανθρωπο!
O κόσμος δεν είναι έτοιμος για τόση αγάπη.Μείνε.Και μάθε εσύ σε αυτούς πως ένα απλό χαμόγελο μπορεί να διαλύσει τον πάγο
Όμορφες καλημέρες
Όσοι ξεμείναμε μονάχοι εδώ πέρα... πέρασαν κι όλας τέσσερις χειμώνες...νεράιδα μου αφηρημένη αγάπη...
Κι είπε...είπε πότε σου μην κοιτάς τον άλλον μες στα μάτια...γιατί καθρέφτης γίνεσαι κι όλοι σε σπαν κομμάτια.
Τα φιλιά μου.
ξερω πως να μιλαω στον ανεμο κι αυτος να με ακουει...
Αχ μικρή μου..
χρόνια μιλούσα στον άνεμο..
ξέρεις γιατί στο τέλος σκόρπισε..;
Γιατί δεν άντεχε που εγω ήμουν θύελλα.. όσο κι αν του άρεσε αυτό..
Πάντα ήθελε πιο δυνατός να δειχνει..
Νεράιδα μου γλυκιά..
..ναι.. είναι αλήθεια, δεν είσαι απο δω..!
Τούτος ο κόσμος είναι πολύ σκληρός για ψυχές σα τη δική σου.
Τούτος ο κόσμος είναι μικρόψυχος,
γεμάτος "πρέπει" και "μη",
παίρνει τα συναισθήματα και τα κλείνει σε ένα κουτί, έξω απο αυτόν.
Μη νιώθεις κρίμα που θα πρέπει να χάνεσαι μέσα στο πλήθος.
Και πάλι θα ξεχωρίσεις..!
Κρίμα σε κείνους που δε θα δουν τη λάμψη σου, που δε θα λάμψουν κι αυτοί σα κι εσένα..!
Χαίρομαι που υπάρχουν νεράιδες σα κι εσένα, αυτό χαρίζει ελπίδα!
Φιλί γλυκό και φωτεινό για σένα
νεραιδούλα μου καλή!
Και μια ανθοδέσμη ηλιαχτίδες, να
φωτίζουν το προσωπάκι σου!
Είσαι από ένα αλλού που, προφανώς, τους πολλούς τους τρομάζει. Μην ξεχάσεις την καταγωγή σου.
Νεράιδα εσύ τ΄ ανέμου κόρη
και του πέλαγος..
Αγγίζεις όμορφα κι αισθαντικά
με το ραβδάκι τις αισθήσεις μας..
Τη θερμή καλησπέρα μου
γλυκιά μου Ναϊάδα..
meltemi μου ναι αυτο νιωθω πολλες φορες πως ο κοσμος δεν ειναι ετοιμος για τοση αγαπη ενω την εχει τοση αναγκη...
δεν μπορω να καταλαβω το γιατι και αυτο ειναι που ποναει πιο πολυ...
θα μεινω γιατι δεν μπορω να κανω αλλιως...
θα συνεχιζω να δινω γιατι αυτο ξερω να κανω καλα...
πολλα νεραιδενια φιλια καλη μου!
jackouli μου...θα σου απαντησω κι εγω με ενα τραγουδακι...
"καποιος ειπε πως η αγαπη σε ενα αστερι κατοικει...αυριο βραδυ θα 'μαι εκει...καποιος ειπε πως ο ερωτας για μια στιγμη κρατα...αυριο βραδυ θα 'ναι αργα..."
την αγαπη μου γλυκια μου φιλη!
Μαρακι μου εσυ εισαι θυελλα ναι κι αν εκεινος σκορπισε οπως λες ηταν γιατι χρειαζονταν να σου επιβληθει...
ομως μη σταματας να του μιλας...ισως καποτε καταλαβει οτι εχετε ανγκη ο ενας τον αλλο...
πολλα πολλα φιλακια καλη μου!
γλυκια μου ηλιαχτιδα οχι το εχω αποφασισει εδω και καιρο πως δεν μου ταιριαζει τιποτα σχεδον σε αυτον τον κοσμο...
ειναι λιγες οι στιγμες που αξιζουν και πολλες εκεινες που δεν ειναι τιποτα...
ειναι οι ανθρωποι σκληροι και εγω οχι...
ειναι οι καρδιες κλειστες και η δικη μου οχι...
ειναι λιγοι εκεινοι που νιωθουν και αποδεχονται το παραπανω...
και ειναι ακομα πιο λιγοι εκεινοι που δινουν απλοχερα κατι απο τον εαυτο τους...
ομως ειμαι εδω...
θα μεινω εδω οσο καιρο χρειαστει για να μοιραζομαι με τετοιους λιγους ανθρωπους μερικες στιγμες που θα καλυπτουν ολο το υπολοιπο κενο χρονου...
σε ευχαριστω τοσο για τα ομορφα φιλια σου και τοσο πολυ για τις ηλιαχτιδες σου που με ξυπνουν καθε πρωι μεσα σε ενα ζεστο φως!
πολλα γλυκα φιλια απο μενα σε ενα υπεροχο πλασμα απο τα λιγα!
λακη τους τρομαζει αλλα δεν μπορω να καταλαβω το γιατι...
αλλα θα μου πεις απο παντα τρομαζε το λιγο διαφορετικο απο αυτο που ειναι συνηθισμενο να υπαρχει...
δεν ξεχνω ποτε...
πολλα νεραιδενια φιλια!
τακη καλε μου αν οι αισθησεις σου νιωθουν το αγγιγμα μου ειναι που εισαι απο εκεινους τους λιγους που ξερουν πως να νιωθουν...
σε ευχαριστω πολυ γι'αυτο...
την γλυκια μου καλησπερα κι ενα νεραιδενιο φιλι στο περασμα σου!
Θαρρώ πως γνωρίζω τον τόπο σου
έπαιξα εκεί ανέμελο παιδί
και έλυσα μία κορδέλα άθελά μου
από τα μαλλιά σου,
δε θύμωσες... μου χαμογέλασες
και έπαιξες μαζί μου...
Ζεστόοο χαμόγελο που είχες!!!
Γιάτρεψε τη μοναξιά μου..
επειδή κι εγώ διαφορετική ένιωθα
και φοβόμουν να βρεθώ
στην πραγματικότητα του εδώ..
Όμως αναπόφευκτη η φυγή
ξημέρωσε μία μέρα... στου σήμερα
το κατώφλι... βήματα δειλά...
ψελλίσματα μουδιασμένα...
κι ένας κόσμος που άλλο είναι
και άλλο δείχνει... δάκρυα,
ποτάμι δάκρυα δεν ξέπλυναν τον πόνο!
Μην αποθαρρύνεσαι όμως.. υπάρχουν
κι άλλοι εξόριστοι εδώ.. και σαν
τους βρεις θα νιώσεις σαν το σπίτι
σου και πάλι ;)
Σε φιλώ γλυκό μου νεραϊδάκι***
Καλό σου βράδυ ;)
μαργαριτα μου γλυκια ετσι ειναι η αφιξη εδω...οδυνηρη με δακρυα πολλα που ομως δεν καταφερνουν να απαλυνουν παντα τον πονο...
κρατησε την την κορδελα δωρο απο μενα για να θυμασαι το χαμογελο μου...
και ειμαι τοσο σιγουρη πως τωρα βρεθηκαμε εδω χαρη σε εκεινη την κορδελα που μου πηρες...ηταν σημαδι για να μπορεσουμε να ξανασυνατηθουμε...
κι αν αντεχεται που και που τουτος ο κοσμος ειναι γιατι ξαναβρισκομαστε με αλλους ξοριστους εδω...
πολλα πολλα νεραιδενια φιλια μικρη μου εξοριστη!
τουλαχιστον εσυ ξερεις
τουλαχιστον δεν θα μαθεις ποτε
να σαι περηφανη για το απ αλλου σου κι ευτυχισμενη
να σαι ευτυχισμενη για τα παραμυθια κι ο ανεμος κουβαρι,τα κουβαρια ειναι ευτυχια
...
:)
Είσαι εδώ ..που σ'έχουν ανάγκη..
Να δίνεις..να δίνεις..τι άλλο μένει.. ν'αγαπάς..γι'αυτό ζούμε..
και γίναμε άνθρωποι.
Ακόμη και αν δεν συναντάς πολλούς με την ίδια ανάμνηση,με το ίδιο βλέμμα..εσύ να χαμογελάς..
γιατί είναι τα χαμόγελα πηγές με φως..γι'αυτό είσαι εδώ..
ίσως κάποιοι να σε χρειάζονται..
ίσως τους έχει βρει ήδη.. ίσως να σε ψάχνουν ακόμη..
μη βιαστείς..
θέλει υπομονή και Αλήθεια το ταξίδι αυτό..
και σκέψου,ίσως είσαι ένας ακόμη "Μικρός Πρίγκιπας", ταξιδεύεις σ'άστρα, μέχρι να γυρίσεις στο λουλούδι σου.
..να αγαπάς.
Χαίρομαι που τυχαία βρέθηκα απόψε εδώ.
Καλή σου νυχτα.
και να γνωρίσουν κάποτε κάποιοι μια νεράιδα, λες να το καταλάβουν;
λίγοι ψυχανεμίζονται. βλέπεις, όσοι ανήκουν στο αλλού, δεν διακρίνονται εύκολα στο εδώ...
φιλιά βρόχινα...
από όπου και να'σαι
κατοικείς στη ψυχή!
καλημέρα...:)
στα όρια του κόσμου.. στα σύνορα της αγάπης.. η πλάση είναι διαχωρισμένη σε γειτονιές..
αλλού οι πρίγκηπες.. αλλού οι αγγέλοι.. αλλού οι νεράιδες.. αλλού οι σκιές..
έτυχε να ζεις στον τελευταίο κόσμο.. είναι γκρίζος.. μα τα φώτα κάποιας καρδιάς.. κάπου.. κάποτε.. πόσο όμορφα μπορούν να σχίσουν την ομίχλη σου..?
Εγώ δεν είμαι από εδώ κι αν με δείτε να κλαίω ανοίξτε τα χέρια.
Μια αγκαλιά ζεστή ζητώ την θλίψη αυτήν να σβήσω.
Εγώ δεν είμαι από εδώ μα σας αγαπάω τόσο που το τραγούδι αυτό θα κάνω εγώ καημό και θα σας το αφιερώσω!!!
in the sky καλωσορισες στα παραμυθια μου!
ειναι αληθεια πως ποτε δεν θα μαθω να ειμαι περηφανη για το αλλο που ειμαι...
κι αν λυπαμαι καμια φορα εχω τα παραμυθια μου κι εχω τους ανεμους μου και αυτο ειναι μια μικρη ευτυχια που την γευομαι...
μια νεραιδενια καλησπερα καλη μου!
καλη μου alpiega καλωσορισες στα παραμυθια μου!
χαιρομαι που ετυχε να περασεις απο δω και με βρηκες και σε βρηκα αν και δεν πιστευω στην τυχη...
ολα γινονται για καποιον σκοπο...
ειμαι εδω και αγαπω...
και δινω...
και τι αλλο μπορω να κανω αλλωστε...
ειναι τοσο ομορφο να αγαπας και να δινεις που γεμιζει το μεσα σου χαμογελα...
κι αν καπου παραπονιεμαι δεν ειναι γιατι μετανιωνω να δινω και να αγαπω απλα να...καπου καπου θελεις μια αγκαλια και ενα χαμογελο κατανοησης,οχι σαν ανταμοιβη αλλα σαν γεμισμα για να συνεχιζω να δινω με περισσοτερη ορεξη και πιο πολυ δυναμη...
μια νεραιδενια καλησπερα απο μενα!
νεραιδα μου εχεις δικιο...
λιγοι ειναι αυτη που θα το καταλαβουν και σε εκεινους απευθυνω το τραγουδι...
το ειπες απλα τελεια...
οσοι ανηκουν στο αλλου δεν διακρινονται ευκολα στο εδω...
ναι ποσο το εχω προσεξει...
πολλα νεραιδενια φιλια στο αλλου σου και στο εδω σου...
βλεπεις σε διακρινω...:)
γωγω μου γλυκια σε εκεινες που νιωθουν σαν τη δικη σου :)
πολλα γλυκα νεραιδενια φιλια καλη μου!
ονειροφερμενε ευχαριστω το ονειρο που σε εφερε στα παραμυθια μου και σε καλωσοριζω!
ειναι κατι νυχτες που κυκλοφορω στις γειτονιες...
χαιρετω τους αγγελους,συνομιλω με τις νεραιδες και ψαχνω τουτα τα φωτα μιας καρδιας που θα σχισουν την ομιχλη μου κι εγω σαν ανταλλαγμα θα της χαρισω ολα τα αστερια του ουρανου να παιζει και να χαμογελα...
νεραιδενια καλησπερα καλε μου!
αναστασια μου αφιερωμενο λοιπον αυτο το τραγουδι σαν καημος που βγαινει απο μεσα μου για να δειξω την αγαπη μα και την αναγκη μου!
νεραιδενια φιλια γλυκια μου!
Δέχεται την άρνηση με χαμόγελο,
με γοητεία με τρυφερότητα ,
λάμπουν οι μερες του,
φέγγει το προσωπο του
elpinor...
σε τι να χαμογελασω...;
προς τι η αρνηση που ποτε δεν ζητησα...;
και κοιτα ανοιγω την καρδια μου και της φωναζω...καλωσορισες...περνα μεσα και κανε μου συντροφια...κατσε διπλα στην καταφαση που ζητησα και δεν μου εκανε την χαρη...
νεραιδενιο καλωσορισμα στα παραμυθια μου!
in the nighttime
when the world is at it's rest
you will find me
in the place I know the best
dancin', shoutin'
flyin' to the moon
(you) don't have to worry
'cause I'll be come back soon
and we build up castles
in the sky and in the sand
design our own world
ain't nobody understand
I found myself alive
in the palm of your hand
as long as we are flyin'
this world ain't got no end
n the daytime
you wil find me by your side
tryin' to do best
an tryin' to make things right
when it all turns wrong
there no fault but mine
but it won't hit hard
'cause you let me shine
with love
Π.
π...
οπως τοτε θυμασαι...;
σαν τοτε σ'αγαπω...
και στην αγαπη ξερω να μπαινω σαν πανσεληνος...
απο παντου...
θυμασαι...;
Δημοσίευση σχολίου