Ζωντας στο σκοταδι εμαθα να κανω παρεα με τις σκιες...
πλαθω φανταστικα προσωπα και συζηταω μαζι τους...
μου κανουν τις πιο δυσκολες ερωτησεις...
μα απαντησεις δεν ξερουν να δινουν...
ζω στη νυχτα...
ποσο μ'αρεσει ο διαλογος με την μοναξια...
χωρις να φαινονται τα προσωπα μας...
μονο οι σκιες και τουτες ειναι πολυ ομοιες για να τις ξεχωρισει κανεις...
ετσι αν καποιο ματι μας παρει νομιζει πως ειμαστε ζευγαρι ερωτευμενο...
κανω ερωτα στην σκια μου τα βραδια...
και απο το ουρλιαχτο μου ξεπηδαν ολες οι αληθειες που βρωμισαν την ψυχη μου...
τρεμει το κορμι μου σαν καιγεται απο επιθυμια...
και η σιωπη μου επιβαλλεται σαν τιμωρια...
για ολα εκεινα τα εγληματα που δεν διεπραξα...
κι αν καπου ξεπεταγεται μια μορφη τωρα πια την διωχνω...
την αφηνω πισω οπως με αφησε κι αυτη...
την κοιταζω παγωμενα οπως με κοιταξε κι αυτη...
της επιβαλλω την σιωπη μου σαν τιμωρια...
για ολα εκεινα τα εγκληματα που διεπραξε...
και σαν τελειωσει η νυχτα κρυβομαι απο το φως...
σαν εκεινους τους βρυκολακες...
που φοβουνται οτι θα καουν...
ομως ξεχασαν πως ειναι ηδη πεθαμενοι...
ξεχασαν εκεινο το παλουκι που ειναι καρφωμενο...
στο μερος της καρδιας...
και λιγο πριν για παντα σιωπησω...
μια στιγμη αδυναμιας...
αναζητω τα χειλη σου για τον τελειωτικο μου θανατο...
οτι αρχισες τελειωσε το...
τελειωσε με...
κανε να πεθανω απο το χερι σου...
κι υστερα κλεισε μου τα ματια...
με το ιδιο χερι που καποτε με κρατησες...
και μου εδειξες εναν αλλο κοσμο...
τελειωσε με εσυ...
ειναι η τελευταια μου επιθυμια...
πλαθω φανταστικα προσωπα και συζηταω μαζι τους...
μου κανουν τις πιο δυσκολες ερωτησεις...
μα απαντησεις δεν ξερουν να δινουν...
ζω στη νυχτα...
ποσο μ'αρεσει ο διαλογος με την μοναξια...
χωρις να φαινονται τα προσωπα μας...
μονο οι σκιες και τουτες ειναι πολυ ομοιες για να τις ξεχωρισει κανεις...
ετσι αν καποιο ματι μας παρει νομιζει πως ειμαστε ζευγαρι ερωτευμενο...
κανω ερωτα στην σκια μου τα βραδια...
και απο το ουρλιαχτο μου ξεπηδαν ολες οι αληθειες που βρωμισαν την ψυχη μου...
τρεμει το κορμι μου σαν καιγεται απο επιθυμια...
και η σιωπη μου επιβαλλεται σαν τιμωρια...
για ολα εκεινα τα εγληματα που δεν διεπραξα...
κι αν καπου ξεπεταγεται μια μορφη τωρα πια την διωχνω...
την αφηνω πισω οπως με αφησε κι αυτη...
την κοιταζω παγωμενα οπως με κοιταξε κι αυτη...
της επιβαλλω την σιωπη μου σαν τιμωρια...
για ολα εκεινα τα εγκληματα που διεπραξε...
και σαν τελειωσει η νυχτα κρυβομαι απο το φως...
σαν εκεινους τους βρυκολακες...
που φοβουνται οτι θα καουν...
ομως ξεχασαν πως ειναι ηδη πεθαμενοι...
ξεχασαν εκεινο το παλουκι που ειναι καρφωμενο...
στο μερος της καρδιας...
και λιγο πριν για παντα σιωπησω...
μια στιγμη αδυναμιας...
αναζητω τα χειλη σου για τον τελειωτικο μου θανατο...
οτι αρχισες τελειωσε το...
τελειωσε με...
κανε να πεθανω απο το χερι σου...
κι υστερα κλεισε μου τα ματια...
με το ιδιο χερι που καποτε με κρατησες...
και μου εδειξες εναν αλλο κοσμο...
τελειωσε με εσυ...
ειναι η τελευταια μου επιθυμια...
50 σχόλια:
έλα τώρα και δεν μπορώ να ακούω τέτοια...όχι τελευταίες επιθυμίες...καμιά πρώτη...μια αισιόδοξη...
Να δεις που μόλις περάσουν οι νύχτες αυτές θα νιώθεις ελεύθερη κα έτοιμη για νέες παρέες, όχι με τη μοναξιά, αλλά με τη ζωή.
έχω περάσει μέρες ολόκληρες
σιωπηλή...
μ' αρέσει η σιωπή που φωναζη..
ετσι κι αλλιως..
ποιος ν'αγαπήσει κάποιον που μισεί τον ίδιο του τον εαυτό;
Εσύ.. θα προσπεράσεις.. το ξέρω.
Εγώ απόψε όμως θα έρθώ.
Μόνο.. που δεν ξέρω, σε ποιο απόψε.
Γιατι φοβάμαι..
πως ίσως δεν με θυμάσαι!Καληνυχτα μικρη μου!
Λατρεύω τη σιωπή..
και τη νύχτα..
Οσο για τις επιθυμίες.. ξέχασα πια τι ειναι ..
όταν η επιθυμία,
επιθυμία αναζητεί
λευτερώνεται η σιωπή...
καλημέρα...:)
Ας αφεθούμε στην σιωπή...
Ο πιο δύσκολος και σκληρός διάλογος είναι με τον εαυτό σου,
Βράδια
Μέρες
Μοναξιάς.
Μια μοναξιά που ρουφά το οξυγόνο από το δωμάτιο
Που σκοτεινιάζει τον ουρανό σου.
Το τελευταίο σου φιλί ζητώ,
Εκείνο που θα με τελειώσει.
Κι ας πάψω το φως σου να ρουφώ,
Τώρα που γύρω πια έχει νυχτώσει ….
Πολύ όμορφο.. σκοτεινό, αλλά στο σκοτάδι, αν ξέρεις, μπορείς να δεις πιο πολλές αλήθειες απ' ότι στο φως!
nina μου στο σκοταδι καμια φορα εχεις τετοιες επιθυμιες...
που ξερεις μπορει και οι αισιοδοξες να ερθουν αλλωστε ειναι σιγουρα ευπροσδεκτες...
νεραιδενιο φιλι καλη μου!
lena μου μπορει...
αν δεν με εχει ξεχασει η' δεν την εχω ξεχασει κι εγω...
νεραιδενια φιλια!
σε ποιο αποψε αναρωτηθηκα πολλες φορες και η απαντηση ηρθε παντα οταν ειχα σταματησει να αναρωτιεμαι...
οχι εμενα δεν με μισω...με αγαπω πολυ μα αγαπω και τις σκιες...και τα φαντασματα και τις απουσιες...
νεραιδενια φιλια γλυκια μου φιλη!
Μαρακι μου κι εγω τις λατρευω μα δεν εχω ξεχασει ακομα τις επιθυμιες...
πως θα μπορουσα αλλωστε οταν ολα ξεκιναν απο αυτες...
ανεκπληρωτες επιθυμιες σχηματιζουν τις σκιες...
πολλα φιλακια φιλη μου!
γωγω μου ελευθερωνεται μα τι λεει...;
ακουει κανεις...;
νεραιδενια φιλακια γλυκο μου πλασμα!
meltemi...ακομα μια φορα!
νεραιδενιο φιλι!
αναστασια μου με τον εαυτο μας κανουμε τις πιο σκληρες και αληθινες συζητησεις...
και οταν τελειωνει το οξυγονο απο θυμησες παλιες οι παραισθησεις ζηταν ενα τελευταιο φιλι κι υστερα ας σβησουν ολα...
νεραιδενια φιλια γλυκια μου!
aggelika σε ευχαριστω!
στο σκοταδι βλεπεις πολλα αρκει να το συνηθισεις για να μαθεις να ξεχωριζεις τι ειναι αυτο που βλεπεις...
εγω το συνηθισα...
νεραιδενιο φιλι καλη μου!
η νύχτα φέρνει μαζί με τις σιωπές και ξεχασμένες επιθυμίες. τις θεριεύει και τους δίνει μορφή. οι σκιές είναι εκεί και προκαλούν...
...δεν τις φοβάσαι, το ξέρω. δεν σε φοβούνται. άστες...και κάποια στιγμή θα φύγουν...
...μέχρι άλλες να έρθουν κοντά σου...
φιλιά βρόχινα...
Η λέξη " τελευταία " πάντα γράφεται ανάλαφρα..δεν είναι η τελευταία σου επιθυμία και το ξέρεις γλυκιά μου...ότι και να αισθάνεσαι μπες μέσα του και γνώρισε το...είναι πολύ όμορφο που έχεις φτιάξει μια φωλιά για να ξεκουράζεσαι... όλες αυτές οι συζητήσεις με τις σκεπτομορφές πάντα φέρνουν δώρα....και απαντήσεις...γιατί λες ότι δεν σου απαντούν?
Να έχεις μια όμορφη νύχτα σήμερα..με τα πιο γλυκά όνειρα!!!
υγ και βγάλε την λεκτική επαλήθευση...δεν εξυπηρετεί σε τίποτα :))
νεραιδα δεν με φοβουνται και δεν τις φοβαμαι...συνυπαρχουμε μεσα σε μια δινη απο επιθυμιες...
νεραιδενιο φιλι στα φτερα σου!
krye μου δεν συνηθιζω να χρησιμοποιω την λεξη "τελευταια" γιατι δεν θελω να προκαλω το συμπαν...μα ναι μην απορεις αν ειχα μια τελευταια επιθυμια στον τομεα αυτο θα ηταν κατι αναλογο με αυτο που εγραψα...
οχι οι απαντησεις δεν ερχονται παντα ισως και να μη θελω εγω να τις ακουσω ισως και να μην ειμαι ετοιμη δεν ξερω...
να εχεις κιεσυ ενα υπεροχο βραδυ γλυκιε μου!
ενα νεραιδενιο φιλι απο μενα!
Σήμερα που είναι ένα τέτοιο βράδυ... Αν έβρησκα τη δύναμη.. Αν αλήθεια μπορούσα να βρω τη δύναμη να με αποτελειώσω. Θα το έκανα. Μόνη μου. Άλλωστε πάντα μόνη μου ήμουν... Απλά δεν ήθελα να το παραδεχτώ.
Καληνύχτα.
" Το πιο μεγαλο απ ολα εκεινα που μου πηρες... ειναι ολα εκεινα που ηθελα να σου δωσω..."
Αυτοι που δεν κοιταξαν βαθια μες τη ψυχη, δεν ενοιωσαν, δεν καταλαβαν, δεν αγαπησαν αληθινα... ισως δεν ξερουν ν αγαπουν... συγχωρεσε τους καρδια μου. Δεν πειραζει... Σ αγαπανε χιλιαδες αλλοι...κι αναμεσα τους ειμαι κι εγω, μην το ξεχασεις ποτε...*
ωραιο κείμενο αλλά πολύ σκληρό...
για μια νεράιδα
"επιθυμίες"... επικίνδυνη λέξη
καλο βράδυ και φιλιά
υγ δυνατό κείμενο πάντως τωρα που το ξαναδιάβασα
α όχι νεράϊδα μου
ξέρω να με τελειώσω κι εγώ
ξέρω
το'μαθα στη σιωπή
ο καθένας με το ρόλο του
jackouli μου σημερα ειναι μια τετοια νυχτα το ξερω...
ομως δεν αξιζει τελικα το τελος εκεινο...
το θες μα δεν αξιζει...
και ακου κατι και βαλτο καλα στο μυαλο σου...
ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΜΟΝΗ ΣΟΥ...
ποτε δεν ησουν και ποτε δεν θα εισαι γιατι πολυ απλα εισαι απο εκεινους τους ανθρωπους που δεν φτιαχτηκαν για να ανηκουν στη μοναξια και γι αυτο ακριβως εκεινη αναζητα να κερδισει ολους αυτους που δεν της ανηκουν...
σ'αγαπω μικρη...οσο λιγο και αν αξιζει αυτο ειναι ενα σημαδακι πως δεν εισαι μονη σου!
φιλεναδα μου γλυκια εσυ εισαι εκει παντα...ενας αγγελος που με ακουει χωρις παραπονο και παντα με μια αγκαλια ανοιχτη και εναν λογο αληθινο...
μα φυσικα καθεναν ξεχωριστα και ολους μαζι οσους δεν κοιταξαν και δεν εμαθαν τους συγχωρω...μεχρι ενα σημειο μπορει ο καθενας συνηθιζω να λεω...τι φταινε κι αυτοι που δεν εμαθαν...
τι φταιμε κι εμεις να βρεθουμε κοντα τους λεει η σκια μου...
σ'αγαπω φιλεναδα πολυ...
ευχαριστω τοσο πολυ για ολα!
natalaki μου σε ευχαριστω πολυ...
να βλεπεις κι εμεις οι νεραιδες καμια φορα γινομαστε λιγο σκοτεινες...φταιει που ζουμε αναμεσα σε δυο κοσμους...
φταιει που αγαπησαμε θνητους...
μα τουλαχιστον τα λογια και οι πραξεις μας ειναι παντα φωτεινα κι ας ειναι σκοτεινη η ψυχη...αυτο δεν μπορουμε να το αλλαξουμε...
νεραιδενια φιλια καλη μου!
νοτα μου ειμαι σιγουρη οτι ξερεις...
ο καθενας απο μας που εζησε λιγο εστω μεσα στη σιωπη ξερει...ξερει που ποναει κι εκει χτυπιεται...
μα να ειναι εκεινη η στιγμη αδυναμιας λιγο πριν το τελος που φωτιζει την αναγκη του "αν"...και αμεσως μετα ο πονος λεει οχι τωρα ας τελειωσουμε μα ας ειναι το τελος ετσι οπως δεν ειχα την δυνατοτητα να ειναι η αρχη και η συνεχεια...ας ειναι οπως το θελω εγω...
νεραιδενια φιλια καλη μου!
με μαγευσε η νυχτα σου
στην προσπαθεια που κανουμε να κανουμε της νυχτες μας πιο ωραιες απο της ημερες μας απαγοητευομαστε....αλλα ευτηχως που δεν κραταη πολυ...και ξημερωνη αλλη μερα και αντε παλι απο την αρχη...οσο ζουμε ελπιζουμε νεραιδα μου....
Τιμωρία άλλοτε η σιωπή, κι άλλοτε λύτρωση. Λίγο απαισιόδοξο, αλλά και πάλι όμορφο. Νύχτα καλή
Να φύγεις απ'το σκοτάδι
και να βγεις στο φως.
Δεν αφήνω να σε τελειώσει κανείς.
Οι επιθυμίες σου να γίνουν τα όνειρα,
σαν πρώτα..!
Μεγάλη αγκαλιά σου αφήνω νεράιδα μου και πολλές ηλιαχτίδες,
να φύγει αυτό το σκοτάδι..!
Έχεις και προσκλησούλα να παίξεις αν θες!
****
και κάποτε αγκάλιασα το σκοτάδι και γίνηκα ένα με τις σκιές, με τη σιωπή, με τη θλίψη και αγάπησα επιτέλους αυτό που μισούσα πιο πολύ...εσένα μέσα απο τον ευατό μου
Την καλησπέρα μου Ναιάδα
feaki μου την καταλαβες γι'αυτο...
ισως εχεις περασει τετοιες νυχτες κι εσυ ισως απλα να με ενιωσες...
σε φιλω γλυκα!
gregory καλε μου ναι η ελπιδα μενει παντα μεχρι το τελος αυτο δεν το αμφισβητω...
νεραιδενια φιλια!
λακη μου ναι εχουμε μιλησει πολλες φορες γι'αυτη τη σιωπη και η αληθεια ειναι οτι εχει πολλες μορφες...
ναι το ξερω ειναι απαισιοδοξο αλλα ηταν οτι ειχα μεσα μου οπως παντα αλλωστε...
σε ευχαριστω
νεραιδενια φιλια σε σενα!
ηλιαχτιδα μου γλυκια...
σου εχω ξαναπει ποσο υπεροχη ψυχη εισαι;
εγω τα νιωθω κατι τετοια σαν νεραιδα...
καθε φορα που διαβαζω σχολιο σου φωτιζεται το προσωπο μου...
σε ευχαριστω πολυ για το φως που φερνεις οταν ειμαι στις μαυρες μου...
σε φιλω πολυ και την αγκαλια σου την δεχομαι με πολυ χαρα και σου την ανταποδιδω!
πνευμα μου μεσα σε λιγες γραμμες ειπες πολυ καλυτερα απο μενα αυτο που θα θελα να πω...
ετσι ειναι με τις σκιες και τη νυχτα...βγαινουν στο φως οι αληθειες...
σε φιλω!
δικές μας στιγμές κι αυτές...
όνειρα βελούδινα για σήμερα....
καληνύχτα γλυκειά!
Όλες οι επιθυμίες μαζί του...
Και οι σκιες και τα φαντασματα μια αλλη πτυχη του εαυτου μας δεν ειναι;
Εμεις με εμας...
Σιωπη ως τιμωρια, ως επιβραβευση, ως απουσια λογου, ως.., ως..., ως...
Τα βραδια ειναι "σιωπη" απο μονα τους...
Καλο ξημερωμα ναιαδα μου!
Νεραϊδούλα!!!
Κοίτα ψηλά!!
Βλέπεις ένα φως;
Είναι ένα αστεράκι που σου φέρνει θαυματάκι...
Σε περιμένει εδώ και πολύ καιρό...άνοιξέ του..
Άσε τις σκιές, άναψε το φως!!
Λίγο να σε αφήσω λάσκα βρε κορίτσι μου πως τα καταφέρνεις και με συγχίζεις..τι τίτλος είναι αυτός; οι νεράιδες ζουν με όνειρα και ροζ συνεφάκια σαν και σένα κι εμένα ,όχι με θλιβερά και στενάχωρα.Θ σου τραβήξω το τσουλούφι αν σε πιάσω καμμια μέρα.Τιμωρία ..δεν έχει γλυκό σήμερα , δεν θα φας απο το μπλοκόσπιτο μου ούτε μια κουταλίτσα.
Τί όμορφο κείμενο, αλλά στεναχωρέθηκα και ψυχοπλακώθηκα. Αμάν. Μπορεί τα πράγματα νάχαν γίνει όπως λέει ο Μηλιώκας:
Πάντα ονειρευόμουνα ένα ανοιχτό τζιπάκι
μόνο αυτό μας έλειπε τώρα τι να σου πω
πάντα γκρινιάρα ήσουνα κι αγύριστο κεφάλι
κι εσύ είχες την απαίτηση να σε υπηρετώ
Ήθελα στην ντουλάπα μου να υπάρχει μια τάξη
ήθελα στην ντουλάπα μου να γίνεται χαμός
παλιές φωτογραφίες μου θα 'θελα να 'χες κάψει
μπροστά στους ξένους θα 'θελα να 'σαι πιο σοβαρός
Πόσο άλλαξες πόσο άλλαξα
τα όνειρά μου κόκκινα
τα όνειρά μου άσπρα
ρούχα μαζί που πλύθηκαν
κι έχουνε γίνει ροζ
Ήθελα στα γενέθλια να μου 'φερνες λουλούδια
ήθελα στα γενέθλια μόνος μου να τα πιω
να με γλυκονανούριζες τα βράδια με τραγούδια
άσε με πήγε τέσσερις θέλω να κοιμηθώ
Κοίτα καλέ που έμπλεξα θα σκάσω απ' το κακό μου
πάνω που ετοιμαζόμουνα το ίδιο να σου πω
βρε αν δε σ' ερωτευόμουνα θα 'κανα το δικό μου
εγώ να δεις τι θα 'κανα μα έλα που σ' αγαπώ
Πόσο άλλαξες πόσο άλλαξα
τα όνειρά μου κόκκινα
τα όνειρά μου άσπρα
ρούχα μαζί που πλύθηκαν
κι έχουνε γίνει ροζ
ή όπως ο Πανούσης
Φάκα addidas μού' πιασε την φτέρνα
Μπερδεύω το τζουκ μποξ με τη λατέρνα.
Πανω απ του τάφου μου το κυπαρίσσι
μαύρη χελώνα με έχει κατουρήσει.
ή στο κάτω κάτω νάχαν το τέλος που λέει η Βαμβουνάκη:
Για τις παλιές αγάπες μη μιλάς,
στα πιο μεγάλα θέλω κάνουν πίσω.
Δεν άντεξαν μαζί και χάθηκαν μακρυά,
κρύφτηκαν στις σπηλιές χαμένων παραδείσων.
Τα παλιά δεν είναι τόσο ανέγγιχτα εμείς πολλές φορές τα ομορφαίνουμε επειδή η καθημερινότητα μας δυσκολεύει.
anepidoti δικες μας ειναι και αυτες οι σκοτεινες και πως να τις αποκοψεις απο το ολο του εαυτου σου...;
πολλα φιλακια καλη μου!
mauveair μου αν οχι ολες πολλες σιγουρα...
φιλι νεραιδενιο!
πρωτοπλαστη μου ναι ειναι μερος απο μας...και αν δεν το γνωρισεις δεν θα μαθεις ποτε μια πτυχη του εαυτου σου...
μα ειναι αλλιωτικη η σιωπη διχως παρεα οπως λεει και το τραγουδι...
πολλα νεραιδενια φιλια κουκλα!
χριστινακι μου ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ;;;
αχ ποσο το θελω και το λαχταρω αυτο το αστερακι...λες να φταιω εγω που δεν ερχεται...;
ισως...ισως να κανω κατι λαθος...
σε φιλω...σε ευχαριστω...θα ψαξω να το βρω...θα κοιταξω καλυτερα!
αχτιδακι μου ειδες τι παθαινω που δεν με επισκεπτεσαι συχνα...;
οριστε τα αποτελεσματα...:)
οχι οχι μη μου κανεις αυτο το κακο μη με τιμωρεις με την αδυναμια μου...θελω γλυκακι κι εγω...ερχομαι στο μπλοκοσπιτο σου να παρω...
ουφ το ξερω η νεραιδα πως επεσα λιγακι αλλα να καμια φορα συμβαινουν κι αυτα...
ερχομαι για γλυκο!
albus μου και δεν μπορουσαν να ειναι αληθεια καπως ετσι...
η' και καπως ετσι...
ο μαγαπας κι η σαγαπω σε ενα κρεββατι ειναι κρυμενοι και αγκαλισμενοι εχουν σκοπο να μεινουν χρονια εκει χωμενοι
στομα με στομα κολημενοι...
η' και καπως ετσι...
ειναι ο αερας που τα βραδια μου σφυραει...
ειναι η καρδια μου που φριχτα σε αγαπαει...
ειναι η ζωη μας που αφησαμε και παει...
μια φλεβα ερωτα που σπαει και χτυπαει...
ειναι το φως σου που μ'αγγιζει και ανθιζω...
ειναι που εμαθα στο τιποτα να ελπιζω...
ειναι που επαψα την τυχη μου να βριζω...
μια τυχη ατυχη που πια δεν την γνωριζω...
σε θελω...
με ντυνω... με στολιζω...
παρε με...
με χαριζω...
ισως απλα μερικα παλια να μην ειναι παλια και ισως τα αποζηταμε γιατι ειναι ενα κοματι μας εκει που χωρις αυτο δεν αναπνεουμε...
σε φιλω γλυκε μου!
Δημοσίευση σχολίου