ειναι δωδεκα η ωρα...
ειναι η ωρα των χαμενων ψυχων...
ειναι η ωρα των φαντ(ασματων)...
των τρελων...
και των βρικολακων...
ειναι η ωρα που θυμαμαι και ξεχνω...
και παλι απ'την αρχη ξεκινω...
για να καταληξω εκει...στο τιποτα το μοναδικο...
εκει που δεν σε συναντω...
εκει που σε βρισκω και σε χανω...
στο ονειρο το μοναδικο...
χρονια τωρα να μενει ιδιο...
πορεια στο αγνωστο με δανεικα ιδανικα...
με δανεικα ονειρα...
με δανεικα φτερα...
ποσο μακρια φτανεις με δανεικα φτερα...;
ποσο επιτρεπει ο εκαστοτε δανειστης να απομακρυνθεις...;
κι οταν τα θελει πισω τι κανεις...;
τα ζηταει σιωπηλα...
τοσο σιωπηλα που τον ακους μονο εσυ...
και εισαι στον αερα...
λιγο ακομα του φωναζεις...λιγο ακομα και σε εφτασα...
μα τα θελει τωρα...κι εσυ εισαι στον αερα...
οχι οχι δεν τον νοιαζει αν θα πεσεις...
τα θελει τωρα...
κι εσυ τι κανεις...;
εσυ τα δινεις πισω εκει στον αερα...γιατι...;
γιατι τον εμπιστευτηκες να στα δανεισει...
με ανταλλαγμα...το οποιο κοστος...
παρε τη ζωη μου ειπες...
παρε την ψυχη...
τι αξια εχει αλλωστε μπροστα στα δικα σου φτερα...
ολα δικα σου,ολα στα ποδια σου...
να... κοιτα με... ξεγυμνωνομαι αλλη μια φορα μονο για σενα...
παρε τις αληθειες μου...
παρε τα παραμυθια μου...
παρε οτι εχω και δεν εχω...ολα για σενα...
για λιγες στιγμες με τα φτερα σου...
για λιγες στιγμες στον ουρανο σου...
να καιγομαι απο τον ηλιο σου...
να ονειρευομαι στη σεληνη σου...
να φυσαω τον καημο σου...
να ξεπλενω την ντροπη σου...
και να μετρω τα αστρα σου ενα ενα...
και σαν καποιο πεσει θυσια να γινω εγω για σενα...
τη θεση του να παρω στο γαλαζιο σου...
να φωτιζω για παντα τα σκοταδια σου...
ναι ναι ολα για σενα...
για τα δανεικα σου φτερα...
κι αν τα ζητησεις πισω πριν σε φτασω ας πεθανω ναι...
ετσι επειδη σ'αγαπησα...
ετσι μονο ξερω να αγαπω...
ολα ολα λεω...
παρτα ολα...
να 'χω εγω να δινω να 'χεις κι εσυ να παιρνεις οταν ζητας...
ειναι δωδεκα η ωρα...
ειναι η ωρα των χαμενων ξωτικων...
εκεινων των χαμενων ψυχων...
ειναι η ωρα που μ'αρεσει να τριγυρνω κι εγω...
μα εσυ μη δινεις σημασια στα λογια μια τρελης...
ειναι ενα ακομα βραδυ απο εκεινα που δεν τελειωνουν...
και ανεβαινω τα σκαλια της φαντασιας μου...
στο δανεικο ονειρο...
στον δανεικο δικο σου ουρανο...
ποσα θα μου χρεωσεις...
φτανει λιγη ψυχη να ξεχρεωσω...;
μονο σαν παντοτινα με διωξεις...
ασε με πεφταστερι να γινω στην ευχη μικρου παιδιου...
που ακομα ξερει να ονειρευεται...
και πιστευει πως πραγματικοτητα θα γινει η καθε ευχη του...
κι εγω που αερικο ημουν παντα...
θα ζησω αιωνια στην παντοτινη μου φυση...
κι απο εκει ακομα θα σε προσεχω...
ετσι ξερω ν'αγαπω...
ειναι η ωρα των χαμενων ψυχων...
ειναι η ωρα των φαντ(ασματων)...
των τρελων...
και των βρικολακων...
ειναι η ωρα που θυμαμαι και ξεχνω...
και παλι απ'την αρχη ξεκινω...
για να καταληξω εκει...στο τιποτα το μοναδικο...
εκει που δεν σε συναντω...
εκει που σε βρισκω και σε χανω...
στο ονειρο το μοναδικο...
χρονια τωρα να μενει ιδιο...
πορεια στο αγνωστο με δανεικα ιδανικα...
με δανεικα ονειρα...
με δανεικα φτερα...
ποσο μακρια φτανεις με δανεικα φτερα...;
ποσο επιτρεπει ο εκαστοτε δανειστης να απομακρυνθεις...;
κι οταν τα θελει πισω τι κανεις...;
τα ζηταει σιωπηλα...
τοσο σιωπηλα που τον ακους μονο εσυ...
και εισαι στον αερα...
λιγο ακομα του φωναζεις...λιγο ακομα και σε εφτασα...
μα τα θελει τωρα...κι εσυ εισαι στον αερα...
οχι οχι δεν τον νοιαζει αν θα πεσεις...
τα θελει τωρα...
κι εσυ τι κανεις...;
εσυ τα δινεις πισω εκει στον αερα...γιατι...;
γιατι τον εμπιστευτηκες να στα δανεισει...
με ανταλλαγμα...το οποιο κοστος...
παρε τη ζωη μου ειπες...
παρε την ψυχη...
τι αξια εχει αλλωστε μπροστα στα δικα σου φτερα...
ολα δικα σου,ολα στα ποδια σου...
να... κοιτα με... ξεγυμνωνομαι αλλη μια φορα μονο για σενα...
παρε τις αληθειες μου...
παρε τα παραμυθια μου...
παρε οτι εχω και δεν εχω...ολα για σενα...
για λιγες στιγμες με τα φτερα σου...
για λιγες στιγμες στον ουρανο σου...
να καιγομαι απο τον ηλιο σου...
να ονειρευομαι στη σεληνη σου...
να φυσαω τον καημο σου...
να ξεπλενω την ντροπη σου...
και να μετρω τα αστρα σου ενα ενα...
και σαν καποιο πεσει θυσια να γινω εγω για σενα...
τη θεση του να παρω στο γαλαζιο σου...
να φωτιζω για παντα τα σκοταδια σου...
ναι ναι ολα για σενα...
για τα δανεικα σου φτερα...
κι αν τα ζητησεις πισω πριν σε φτασω ας πεθανω ναι...
ετσι επειδη σ'αγαπησα...
ετσι μονο ξερω να αγαπω...
ολα ολα λεω...
παρτα ολα...
να 'χω εγω να δινω να 'χεις κι εσυ να παιρνεις οταν ζητας...
ειναι δωδεκα η ωρα...
ειναι η ωρα των χαμενων ξωτικων...
εκεινων των χαμενων ψυχων...
ειναι η ωρα που μ'αρεσει να τριγυρνω κι εγω...
μα εσυ μη δινεις σημασια στα λογια μια τρελης...
ειναι ενα ακομα βραδυ απο εκεινα που δεν τελειωνουν...
και ανεβαινω τα σκαλια της φαντασιας μου...
στο δανεικο ονειρο...
στον δανεικο δικο σου ουρανο...
ποσα θα μου χρεωσεις...
φτανει λιγη ψυχη να ξεχρεωσω...;
μονο σαν παντοτινα με διωξεις...
ασε με πεφταστερι να γινω στην ευχη μικρου παιδιου...
που ακομα ξερει να ονειρευεται...
και πιστευει πως πραγματικοτητα θα γινει η καθε ευχη του...
κι εγω που αερικο ημουν παντα...
θα ζησω αιωνια στην παντοτινη μου φυση...
κι απο εκει ακομα θα σε προσεχω...
ετσι ξερω ν'αγαπω...
47 σχόλια:
Με δανεικά φτερά το πολύ να πετάξεις ως τη μέση τ' ουρανού σου, κι από κει ψηλά να γκρεμοτσακιστείς. Ή, ίσως και να μην πετάξεις καθόλου, αφού πολύ πιθανόν τα δανεικά φτερά σε σένα να μην ταιριάζουν.
και αν ακόμα μου πάρεις τα φτερά
θα πετάξω με τα χέρια
σε μια στιγμή να κρατηθώ
να μετρήσω τα αστέρια
αυτά που φωτίζουν τις στιγμές
γιατί έτσι μόνο σε αγάπησα
και έτσι μόνο ξέρω να αγαπώ
σε φωτεινά και σε σβησμένα αστέρια
Μα εγω νοσταλγώ...
το χαμένο χαμόγελο..
τα φλογισμένα μάτια..
τις καυτές ανάσες..
τα ανάλαφρα χάδια..
τα παθιασμένα φιλιά..
τα λάθη μου!
Ένα κόκκινο τριαντάφυλλο..
είπα, ν' αφήσω στην πόρτα σου..
και ύστερα να χαθώ...
Είναι δώδεκα η ώρα
κι είν' η ώρα των τρελών..
Κάπου θα σε συναντήσω κάπου θα σε δω..
Όλα δανεικά τα έχουμε νεράιδα μου.. Ακόμα και τα ιδανικά..
Καλημέρα και φιλί τεράστιο μα πονεμένο. Όχι από την αριστερή πλευρά σε παρακαλώ. Πονάει.
Με δανικά όνειρα μην δεχθείς ποτέ να ζήσεις,
Μέσα στα χέρια σου κράτα την καρδιά σου και δώσε την
Μόνο σε εκείνον που θα την κρατήσει σφιχτά.
Με δανικά φτερά μην δεχθείς ποτέ να πετάξεις.
Σου ανήκει η ζωή καλή μου
Και τα όνειρα και η αγάπη και όλα τα χαμόγελα.
Γύρισε το βλέμμα να κοιτάξεις μόνο εκείνον που μπορεί
Να σε δει χωρίς να σε βλέπει !!!
Μακάρι να ξεραν ολοι να αγαπουν ετσι..
Πρόβλεψες κάτι ..είναι η νύχτα των χαμένων ψυχών..!
κι όμως....
πόσοι ξέρουν μια τέτοια αγάπη ν' αγαπούν;
φιλιά βρόχινα δικά σου. κι όχι δανεικά...
λακη μου το πολυ μεχρι τη μεση του ουρανου καποιου αλλου αφου δανεικα θα ειναι ολα...
μετα η' πεφτεις η' αποφασιζεις να πεταξεις με δικα σου ολοδικα σου φτερα...
νεραιδενια φιλια!!!
Δανεικά φτερά;Δανεικά όνειρα;
Δεν το είχα σκεφτεί ποτέ.
Ξέρεις μάλλον γιατί;
Ίσως επειδή έχω μια μικρή αίσθηση ότι υπάρχει περίπτωση να είναι ελαττωματικά και με τρομάζει.
Κι αν σπάσουν;
Κι αν δεν θα βγουν αληθινά;
Για να δούμε...
basnia ετσι μονο ξερω ν'αγαπω κοντρα σε καθε εμποδιο και καθε σβησμενο ουρανο...
αλλωστε αν η αγαπη δεν καταφερει να φωτισει τα σκοταδια τοτε κανεις και τιποτα αλλο δεν μπορει...
νεραιδενια φιλια καλε μου!!!
βουλα αναπολω κι εγω μα δεν αφηνω πια τριανταφυλλα στις πορτες...
μαραθηκαν κι αυτα...
κατι φθινοπωρινα φυλλα εμειναν με ζωγραφισμενες εικονες μνημης επανω...
νεραιδενια φιλια γλυκια μου!!!
jackouli μου κι εσυ τετοιες ωρες τριγυρνας σε ξερω...παρεα με κατι χαμενες ψυχες αγκαλια...
ολα δανεικα κοριτσακι μου ολα...
τα λιγα που ειναι ολοτελα δικα μας ειναι οσα αξιζουν πραγματικα...
νεραιδενιο γλυκο φιλι τεραστιο οχι απο την αριστερη μερια!
αναστασια μου σε εκεινον που μπορει να με δει χωρις να με βλεπει...
αληθεια θα υπαρξει ποτε καποιος με αυτες τις ιδιοτητες...;
νομιζω πως οχι...
ειναι σαν εκεινο το τραγουδι που λεει "οσα κοματια κι αν μπορεσεις να ενωσεις δεν θα σου φτασουν ΜΙΑ στιγμη για να με νιωσεις..."
μονο τα καλυτερα αξιζουν οι καρδιες αυτο το ξερω πολυ καλα...
απλα ισως να μην υπαρχουν πια αυτα τα καλυτερα που καθε καρδια ποθει...
σε φιλω πολυ γλυκια μου!!!
Μαρακι μου...μακαρι ολοι να αγαπουσαν αυθεντικα και αληθινα...αυτο απλα και τιποτα αλλο δεν χρειαζεται...
σε φιλω αγαπημενη μου φιλη!!!
αχτιδακι μου προφανως αναφερεσαι στα τραγικα γεγονοτα που συμβαινουν...
δεν θελω να το συνεχισω ομως...
ειμαι κι εγω οπως ολοι οργισμενη και λυπημενη...
δημοσια ομως κρατω την σιωπη μου στην μνημη ενος ακομα αδικοχαμενου αγγελου για να αποχωρησει η ψυχη του με λιγη γαληνη!
σε φιλω γλυκια μου!
νεραιδα μου...
ποσοι αληθεια...;
ενας...;κανενας μηπως...;
τα δικα σου φιλια δεν θα ηταν ποτε δανεικα ματια μου...
τα δεχομαι με χαμογελο και ανταποδιδω παντα αυθεντικα και ποτε δανεικα!
Assel μου υπαρχει μεγαλη περιπτωση να ειναι ελαττωματικα...
τοτε τι κανεις...;
πεφτεις και αν καταφερεις να σωθεις γλυφεις τις πληγες σου και προχωρας...
αρκει να προχωρας και να μη μενεις στασιμος...εκει κατω αφηνοντας τις πληγες σου να υπερισχυσουν...
νεραιδενια φιλακια!!!
απλα καλο βραδυ....
καλο βραδυ και σε σενα γρηγορη μου...
νεραιδενια φιλια!!!
Επειδή είναι 12 η ώρα, των ζωτικών και των χαμένων ψυχών λέω να απαντήσω...
Με δανεικά φτερά ίσως δεν μπορείς να πας πολύ μακρυά, αλλά με τα φτερά της καρδιάς και ακόμη περισσότερο με τα φτερά της ψυχής μπορείς να ταξιδέψεις στο αέναο.
Ξωτικό είσαι και το γνωρίζεις, αλλά πρόσεχε, υπάρχει ένας όρος ... Καθαρή Καρδιά, Καθαρή Ψυχή.
ston enastro ourano ths fantasias sou..kalh mou..prepei na ma8eis na mh sthrizeis ta oneira sou sta astra...de prepei na ksexnas pws oute kai auta sthrizontai p
pou8ena..
"Σ΄ ακολουθώ
μες στο λαβύρινθο που στήνεις
μ΄ ένα σου νήμα
που με σέρνει στα βαθιά
μ΄ ένα φιλί
τσαλακωμένο στα κρυφά
και μ΄ ένα χάδι
λαβωμένο που μου δίνεις.."
Εξαίρετο είναι γλυκιά μου ΝαΪάδα..
Τη θερμή καλημέρα μου..
Και δεν χωρούν τα λόγια μου σ' αυτό το παραμύθι σου... Κι όμως θα σου πω μονάχα πόσο αληθινό το ένιωσα... Πόσο όμορφα το έπλεξες πίσω απ' τις λέξεις...
Δώστα όλα.Με την ψυχή σου.Απ΄την ψυχή σου
Μα μη στηρίζεις τα όνειρα σου σε ένα δάνειο.Γιατί όταν θα έρθει ο χρόνος της αποπληρωμής...
ίσως να ζητηθεί για αντάλλαγμα ό,τι πολυτιμότερο έχεις...
Και τότε τί;...
Μονο οσοι αγαπησαν αληθινα βαθια, οσοι πονεσαν, ματωθηκαν, τσακιστηκαν εγιναν κομματια... μπορουν να καταλαβουν....*
odipore μου με τα φτερα της ψυχης πας παντου...αρκει να μην την εχεις φυλακισει καπου...
καθαρα θαρρω τα εχω ψυχη και καρδια...
ισως τα μονα καθαρα επανω μου...
νεραιδενια φιλια καλε μου...
ειναι δωδεκα...!
#lockheart# καλη μου...
θαρρεις δεν το ξερω...;
πουθενα δεν στηριζονται κι αυτα...κι εγω πουθενα πια δεν στηριζομαι...
μετα απο πολλες πτωσεις...αλλα τουλαχιστον απολαμβανω την ομορφια τωρα...
σε φιλω νεραιδενια γλυκια μου!!!
τακη καλε μου!
καιρο εχω να σε δω να αφηνεις το σημαδι σου εδω...
με χαρα αντικρυζω το πανεμορφο κομματι που μου αφησες...
σε ευχαριστω για τα ομορφα σου λογια!
πολλα νεραιδενια φιλια σε σενα!!!
creep μου και τι ειναι αλλο τα παραμυθια μου απο αυτα που αισθανομαι αληθεια...;
συναισθηματα πλεγμενα με λεξεις...
σε ευχαριστω πολυ γλυκια μου!
νεραιδενια φιλια!!!
anima παντα ολα...για να μη μου μενει η αποροια κι αν εδινα παραπανω...;
παντα ολα γιατι δεν ξερω αλλιως να κανω...
οταν ερθει η ωρα της αποπληρωμης...;
δεν θα εχει μεινει τιποτα να δωσω...
αφου τα εδωσα ολα...
νεραιδενια φιλια ταξιδιαρα μου!!!
γλυκια μου φιλεναδα αγαπημενη...
μονο αυτοι ματια μου μπορουν να καταλαβουν...
μονο αυτοι αγαπησαν αληθινα και μονο αυτοι ξερουν...
οι υπολοιπο τα βλεπουν σαν χαζους και ανωφελους ρομαντισμους...
μα να θυμασαι απλα τοσο μπορουν κι αυτοι...δεν φταινε που κανεις δεν τους εμαθε το "μαζι"...εμαθαν μονο το "εγω"...
σ'αγαπω πολυ!!!
Απο εκεί θα σε προσέχω και θα σε αγαπώ...όσο πιο διακριτικά μπορώ...
Καλό σου βράδυ..
KAΛΗΣΠΕΡΑ ΚΑΙ ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ.ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΚΟΣΤΙΖΟΥΝ ΑΚΡΙΒΑ.ΜΗ ΣΤΗΡΙΧΤΕΙΣ ΣΕ ΔΑΝΕΙΚΑ ΟΝΕΙΡΑ.ΑΓΟΡΑΣΕ ΜΟΝΟ ΤΑ ΔΙΚΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ.
λιμανακι απο οπου κι αν ειμαι...
μονο ετσι ξερω ν'αγαπω...
νεραιδενια φιλακια!!!
jk καλησπερα και σε σενα!
καλοσωρισες στα παραμυθια μου!
τα ονειρα ειναι πανακριβα και μονο ο καθενας απο μας ξερει τι του κοστισε να ονειρευτει...
καλες γιορτες και σε σενα καλε μου!
νεραιδενια φιλια!!!
Τόσος πόνος....τόση θλίψη....
Τα φτερά του ονείρου...
Ζωή μας δίνουν άλλοτε...
κι άλλοτε την παίρνουν πίσω..
Την Παρασκευή 12/12 ανάβουμε ένα κεράκι στο μπαλκόνι μας στις 21:00 για τον♥Αλέξη♥ .
Αν δεν έχετε μπαλκόνι κάνει και ένα παράθυρο.
Προωθήστε το.
Γλυκιά Καλημέρα
Τώρα τι να σου πω;
Συμφωνώ με την νεραΐδα
Άλλο τίποτα
:)
Πραγματικά παραμυθένιο κείμενο ... Με ταξίδευσες σε ένα όμορφο κόσμο.
Σε ευχαριστώ ...
mikre bouda ναι...
καμια φορα συμβαινει κι αυτο...
να ειναι τοσο...κι αλλο τοσο...
νεραιδενια φιλια καλε μου!
Μαργαριτα μου γλυκια θα το προωθησω οπως μπορω...
ας αναψουμε ενα κερακι για μια αδικοχαμενη παιδικη ψυχουλα!
πολλα γλυκα φιλακια!!!
Ναδα μου...
δεν χρειαζεται να πεις τιποτα αλλο...
η νεραιδα ειπε εσυ συμφωνησες κι εγω συμφωνω μαζι σας!
πολλα νεραιδενια φιλια!!!
Λαμπρο καλωσορισες στα παραμυθια μου!
σε ευχαριστω για τα ομορφα σου λογια...
κι αν ενα ταξιδι σου χαρισε αυτο το κειμενο τοτε ξανα ευχαριστω εγω...
νεραιδενιο καλωσορισμα και νεραιδενια φιλια!!!
"κι εγω που αερικο ημουν παντα...
θα ζησω αιωνια στην παντοτινη μου φυση...
κι απο εκει ακομα θα σε προσεχω...
ετσι ξερω ν'αγαπω..."
Ναί! έτσι προσέχουν όσοι ξέρουν να αγαπούν, ναί! έτσι αγαπούν τα αερικά...
Ένα πνεύμα
πνευμα μου ξερεις εσυ...
αλλωστε ενα αερικο εισαι και του λογου σου...
μονο ετσι ξερουμε να αγαπαμε...
αραγε υπαρχει κι αλλος τροπος...;
νεραιδενια φιλια καλε μου!!!
Δημοσίευση σχολίου