ΓΙΑΓΙΑ ΕΝΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΑΠΟ ΜΕΝΑ...

Μια φορα κι εναν καιρο...
ηταν εκεινη η γιαγια μου...
εκεινη που μου ελεγε ατελειωτα παραμυθια...
για μαγους και φυλαχτα...
για μαγικες λιμνες και οχυρωμενα καστρα...
για πριγκιπισσες με μακρια μαλλια και βασιλοπουλα με δυνατα αλογα...
για νεραιδες και ξωτικα...
για καλικαντζαρους και πλασματα του αλλου...

Μια φορα κι εναν καιρο μου ελεγε παραμυθια και 15 ολοκληρες μερες...
-αλλο ενα γιαγια...αλλο ενα και θα κοιμηθω το υποσχομαι...
-αλλο ενα μικρη μου πατσαβουρα(αυτο δεν εμαθα ποτε γιατι το ελεγε)...
αλλο ενα και θα κοιμηθεις μετα...

η γιαγια ηξερε να τα διηγειται παραστατικα...
αλλαζε την φωνη της καθε φορα που υποδυοταν μεσα απο την αφηγηση και εναν διαφορετικο ηρωα...
ψιθυριζε...κουνουσε τα χερακια της...εκλεινε τα ματια της και αλλες φορες τα γουρλωνε για να δωσει εμφαση...

παντα το παραμυθι ειχε ευτυχισμενο τελος...
παντα το βασιλοπουλο κερδιζε την πριγκιπισσα μεσα απο φωτιες,δρακους,μαγους και τρομερα εμποδια...
η δυναμη της αγαπης και του καλου παντα νικαει ελεγε...

-εσενα κι αν δεν σου ειπα παραμυθια ελεγε τωρα που μεγαλωσα...
κι ολο ζητουσες βρε παιδι μου...κι αλλο κι αλλο...κανενα εγγονι σαν εσενα με τις ιστοριες...
χαμογελουσα ολο ευχαριστηση εγω...περηφανη που κανενα αλλο εγγονι δεν ηθελε τοσο τα παραμυθια οσο εγω...
-τα θυμασαι ακομα γιαγια....;
-αν τα θυμαμαι λεει...;ολα τα θυμαμαι...

κι εγω θυμαμαι...θυμαμαι το σκοτεινο δωματιο με ενα μικρο φωτακι και την φιγουρα της...
την ψιθυριστη φωνη της...
το ευτυχισμενο παντα τελος...
κι εμενα να αποκοιμιεμαι γλυκα...

η γιαγια ηταν η μονη που με πιστευε και θυμοταν πως εξω απο το σπιτι της στο απεναντι πεζοδρομιο ηταν μια μικρη παραμυθενια παραγκα με μια γλυκια κυριουλα μεσα...
ολοι οι αλλοι λεγαν πως το ειχα δει στον υπνο μου η' οτι το φανταστηκα...
-μην τους ακους παιδι μου περασαν τα χρονια και δεν θυμουνται...
-γιαγια εσυ τη θυμασαι ε...;
-ναι...να εκει απεναντι ηταν...

πριν λιγες μερες η γιαγια ηταν στο νοσοκομειο...
-γιαγια τα θυμασαι τα παραμυθια ε...;
-ε ναι σου ειπα...παντα τα θυμαμαι...και να λετε στα παιδια σας παραμυθια...μην τα αφησετε να μεγαλωσουν χωρις παραμυθια...
-ναι ναι γιαγια...αυτο λεω κι εγω...
να σου πω τωρα...οταν θα βγεις απο εδω να ερθω να μου πεις κανα δυο...;ε αφου τα θυμασαι...μονο μη πουμε σε κανεναν τιποτα γιατι θα με κοροιδεψουν...
-οχι δεν θα πουμε σε κανεναν τιποτα...να ερθεις
μετα ψιθυριστα να μην ακουσει κανεις...
-ακου καλα...εκεινος εκει σε αγαπαει...ειδα εγω πως σε κοιταει...μη φοβασαι θα σε παρει...
γελασα με την ψυχη μου εγω...και την κοροιδεψα καλοσυνατα...
-αχ ναι βρε γιαγια και ειχα μια αγωνια μηπως δεν με παρει εκεινος που με αγαπαει...εναν φοβο αλλο πραγμα...και δωστου γελιο...
-μην κοροιδευεις βρε πατσαβουρα(αντε παλι)...αντε μεγαλωσατε και δεν δινετε σημασια στα πρεποντα....
-καλα καλα γιαγια...θα με παρει...και δωστου παλι γελιο εγω...

-γιαγια να σου πω...θα με μαθεις καμια φορα και πως ξεματιαζεις...;
τοσα χρονια σε παρακαλαω...
-κι εγω τοσα χρονια σου λεω πως αυτο παει απο αντρα σε γυναικα και δεν μπορω να σου πω...
-μα θελω να μαθω το μυστικο...
-μαμουνια...οταν εχεις ματι θα παιρνεις εμενα και θα σε κανω εγω...
-ναι αλλα εγω θελω να μαθω το μυστικο...
-ε αμα ερθει η ωρα θα το μαθεις...

-τι γινεται βρε ξαδερφη ποιος βριζει...;
-εσυ ποιος λες...;
-.....
απο μεσα ακουγεται μια φωνη..."γαμω το μποι μου..."
ναι η γιαγια ειναι...ειναι κοντουλα η γλυκια μου και δεν φτανει κατι...
ειναι και αθυροστομη πολυ...

η αλλη της εγγονη καθεται και ειναι σκεπτικη...
(γιαγια)-τι επαθες παιδακι μου...;
-τιποτα βρε γιαγια...
-γι αυτον στεναχωριεσαι...;γι αυτον που χωρισατε ε...;
α τον πουστη σε πεταξε σαν την τριχα απο το ζυμαρι...
-.........................................
αμαν ρε γιαγια...αμαν...μεχρι τωρα δεν αισθανομουν και τοσο χαλια αλλα εσυ με ισωπεδωσες...
γελια εμεις...
ας ειναι καλα η γιαγια με τα αυθορμητα της...

-γιαγια...γιαγια...εγω ειμαι...αντε θα γινεις καλα και θα μου πεις παραμυθια...μου το υποσχεθηκες...
ναι κρατα μου σφιχτα το χερακι...ναι θα σε χαιδεψω εκει που θες...
αντε να σηκωθεις συντομα...ερχονται χριστουγεννα...

γιαγια δεν προλαβες να μου ξαναπεις παραμυθια...
αποφασισες 2 μερες πριν τα χριστουγεννα να φυγεις...
πονηρουλα...ηθελες να κανεις θεαματικη και παραμυθενια εξοδο...
τωρα θα λες παραμυθια στα μικρα αγγελουδια εκει...
τι τυχερα που ειναι...
προλαβα μονο να σου πω πως μου ειπες τα καλυτερα παραμυθια της ζωης μου...

ενα παραμυθι σου αφιερωνω κι εγω για τα τοσα που μου ειπες...
ενα παραμυθακι για το ταξιδι σου...
και ειμαι σιγουρη πως το ακουσες...

καλο ταξιδι στη χωρα των αγγελων...
εκει αλλο δεν θα πονας...
εκει ειναι πολυ καλυτερα απο εδω...
απλα να...
θα μου λειψουν τα παραμυθια σου...