Στο σπιτι μου κρεμονται δυο χαλασμενα ρολογια...
το ενα δειχνει παντα την ωρα που μου ξεφυγε...
και το αλλο την ωρα που δεν θα ερθει ποτε...
προχωραω αργα στην σκοτεινη καμαρα και βρισκω εκεινο το σημειο...
εκεινο που αποφασισαν τα αστερια να φωτισουν...
γδυνομαι και κανω ερωτα στην σκια μου...
τελειωνουμε και οι δυο και ξεσπαμε σε γοερο κλαμμα...
εχουμε η μια την αλλη της λεω...μην κλαις και μ'αγκαλιαζει...
γι' αυτα που εφυγαν και δεν καταλαβαμε το ποτε...
που ζουσαμε σαν να ηταν διπλα μας μα εκεινα ειχαν απο καιρο χαθει...
αν ειχα προλαβει μονο να πω αντιο...
αν ειχα πενθησει στον σωστο καιρο...
ετσι εξηγουνται τα συλληπητηρια των φιλων και τα βλεμματα γεματα κατανοηση...
κι εγω η ανοητη ξοδευα χαμογελα και ξεχασα πως η καρδια μου φορουσε μαυρα...
θυμαμαι καποτε σου ειχα πει πως οταν ποναω γραφω...
και μου απαντησες πως θελεις τις σελιδες μου κενες...
απο τοτε γεμισα πολλα τετραδια...
και οσο κι αν εγραψα τελικα δεν εδιωξα τον πονο με τις λεξεις...
και ποσο προσπαθησα Θεε μου...
προσπαθησα να σου πω με τοσους τροπους πως εκεινο που αποφευγεις σαν μεγαλο λαθος...
ειναι και η πραγματικη σου ευτυχια...
αλλα εσυ ποτε δεν ειχες σκοπο να σπασεις τα δεσμα σου...
ηθελες απλα να τα στολισεις με λουλουδια για να ομορφυνουν...
κι εγινα τα λουλουδια σου...
ομορφυνα τα δεσμα σου με καθε κοστος...
οταν αρχισα να σταζω κοκκινο γυρισα και σε κοιταξα...
μα εστρεψες το βλεμμα σου αλλου...
σου ζητησα να με ποτισεις μη μαραθω...
μα δεν εκανες τον κοπο...
μαραθηκα στα χερια σου ζητωντας την αγαπη που μου εταξες...
μαραθηκα περιμενωντας κατι που δεν θα ερχοταν ποτε...
μαραθηκα και δεν καταλαβα οτι ημουν απλα ενα ομορφο στολιδι στα χερια σου...
ξερεις κατι ομως...;
κοιτα να δεις τι εγινε...
οσο εσυ με στολιζες πανω σου εγω ετυχε να σ'αγαπησω...
συγνωμη δεν ειχα καταλαβει πως αλλο ρολο ειχα...
δεν ειχα καταλαβει πως η αγαπη εχει περιορισμους και ορους για καποιους...
νομιζα πως η καρδια οριζει...
παλι λαθος ημουν...
σσσςςς ξερω ξερω...
σιωπη και παλι σιωπη...
μη μιλησεις γιατι δεν θα μπορεσω να ακουσω...
τωρα πια ακουω μονο τις σιωπες...
δεν φταις...
δεν φταις αγαπημενε που σε πιστεψα...
φταιω που πολυ σ'αγαπησα...
φταιω που εφτιαξα διαμαντακια απο τις μικρες μας στιγμες και τις φορεσα αιωνιο κολιε...
φταιω που μαζεψα τα δακρυα της φυγης σου και ποτισα τις αναμνησεις μου...
πολυ φταιω...
συγχωρεσε με...
που πολυ σε αγαπησα και δεν το αντεξες...
δεν ηθελα να σε πονεσω...
σσσςςς...
φευγω...
σσσςςς...
σιγα σιγα μην ταραξω την καρδια σου...
σσσςςς...
ουτε που θα το καταλαβεις εχεις τον λογο μου...
σσσςςς...
κοιμησου...
ενα ονειρο ηταν ολα...
και αυριο σαν ανοιξεις τα ματια δεν θα το θυμασαι πια...
κι αν καποτε περασεις απο μερη που θα σου θυμισουν κατι...
ρωτα που ειναι θαμενη η αγαπη...
και ασε ενα λευκο λουλουδι...
σε ενα καλοκαιρι...
σε μια νυχτα...
σε μια πλατεια...
σε μια παραλια...
σ'ενα σ'αγαπω...
σαν φορο τιμης σε κατι που χαθηκε...
η' καποιος το σκοτωσε...
ποια η διαφορα αλλωστε...
32 σχόλια:
Brilliant!!!!!
Comgratulations!!!!!
καλη μου ναιδα ..ζησε με αυτη την αγαπη μεσα σου ..μονο για σενα ..καντη ζωντανω ονειρο...καντη μια οθτοπια...δεν μπορης να ξεριζωσης την καρδια σου....αγαπατην...και δεξου και το δευτερο ρολοι...
Μαύρη ζωή με τσάκισε
σε βρήκα για λιμάνι
όμως η τόση αγάπη μου
μόνο κακό σου κάνει
Συγγνώμη που σ' αγάπησα πολύ
δεν ξέρω ν' αγαπώ όμως πιο λίγο
συγγνώμη που σ' αγάπησα πολύ
μα βρήκα το κουράγιο και θα φύγω
συγγνώμη που σ' αγάπησα πολύ
Σαν το νερό στην έρημο
πάντα θα σε ζητώ
ένα φιλί μου χάρισες
γι' αυτό σ' ευχαριστώ
Γλυκο ξημέρωμα νεράιδα μου!
επειδή αυτό το μέρος μου θυμίζει θα αφήσω απλά και σιωπηλά ένα λευκό λουλούδι. σαν φόρος τιμής όπως λες. και σαν κίνητρο για τις νέες λευκές σελίδες
Άψογο.
Λευκά λουλούδια που βάφονται κόκκινα από στάλες αίματος... και όσο μπήγουμε τα αγκάθια στο δέρμα μας τόσο πιο πολύ αιμορραγούμε και τόσο πιο πολύ θα βάφουμε κόκκινα τα άλοτε λευκά λουλούδια ...
Μία Καλημέρα ... Φωτεινή όμως και ελπιδοφόρα...
Φιλί
Θα σ' αγαπώ
όσο αντέχει το σώμα
όσο αντέχει η καρδια
η ψυχή
το μυαλό..
Δεν είναι εύκολο να ξεγράφεις.. Αν ήταν θα το είχες κάνει.. θα το είχα κάνει..
Μην περιμένεις να σε κατανοήσουν οι άλλοι.. Αγάπα την ευαισθησία σου.. αγκάλιασέ την.. Αλλά μην τη δίνεις τροφή στους άλλους.
Να σε προσέχεις.
Φιλί..
Ξέρεις εσύ..
Σ' αγαπάω :)
Σε λάθος χρόνο συναντηθήκαμε
όσο εγώ σ' έφθανα
εσύ από άλλο δρόμο έφευγες
με κλειστή την καρδιά
με κουμπομένα βλέμματα.
Πως να δείς
το ξεχύλισμα
μιας καρδιάς
που αιμορραγεί
πως να βρεις το σωστό χρόνο
για να βρεθούμε;
Ας είναι όμορφη η μέρα σου χωρίς λύπες κορίτσι μου.
κι όμως! τίποτα δε χάθηκε. τίποτα δεν σκότωσε. τίποτα δεν σκοτώθηκε. είσαι τόσο ζωντανή. αισθάνεσαι. δακρύζεις. χαμογελάς. αγαπάς. βαθιά. και ξέρεις ποια είναι η διαφορά; ότι ΖΕΙΣ. τα παραμύθια που γίνονται ιστορίες. τις ιστορίες που γίνονται ρυτίδες. τις ρυτίδες που γίνονται ένα μεγάλο γλυκό χαμόγελο. με βαθύ βλέμμα. να βυθιστεί σε μια ψυχή που ξέρει να μαραίνεται. και να ανθίζει.
Τίποτα δεν χάθηκε .. τίποτα δεν σκοτώθηκε …τα έχεις όλα .. είναι τα πολύτιμα διαμάντια της ψυχής σου …και πάντα θα είναι δικά σου. Όταν σε διαβάζω … σκέφτομαι τους κακομοίρηδες τους άντρες στα παραμύθια σου… που άγγιξαν το όνειρο και δεν το κατάλαβαν ποτέ…
Φιλιά κανονικά .. όχι μεταλλαγμένα. Καλό σ/κ.
αγαπάς με έναν τρόπο που μόνο εσύ ξέρεις να αγαπάς. και την επόμενη φορά, το ίδιο θα κάνεις...
δέξου το πως τα αγκάθια είναι και θα είναι μέσα μας, μα με τον καιρό μαλακώνουν. το κόκκινο στάζει, για να μας θυμίζει πως είμαστε ζωντανοί και πρέπει να προχωράμε...
κάποιος θα το εκτιμήσει...
...κάποτε...
φιλιά βρόχινα...
Για τα ρολόγια,ρολόγια ειναι αυτά,
πάντα υπάρχει η δυνατότητα ρύθμισης.
Για τη σκιά,καλό να τα έχουμε καλά μαζί της.
Είναι μόνιμος σύντροφος.
Για την ισορροπία,
καλό να φορά κανείς το αληθινό πέπλο της καρδιά του.
Οποίο και αν ειναι και αυτό το πέπλο να προσπαθεί
το χρώμα να αλλάξει.
Αν κάνει πως δεν το βλέπει τίποτα δεν θα αλλάξει.
Αυτό θα ειναι εκει.
Για τα υπόλοιπα σσσσσσιωπή .
φιλάκια σιωπηλά
david thank you very much!!!
welcome you to my fairytales!!!
keep in touch!!!
thanks a lot again!!!
καλε μου γρηγορη ετσι δεν γινεται ετσι κι αλλιως...;
ζουμε με αυτη την αγαπη μεσα μας οποια κι αν ειναι η καταληξη της...
πως μπορεις να αρνηθεις κατι που εζησε μεσα σου...;κατι που εγινε ενα με σενα...;δεν μπορεις...
νεραιδενια γλυκα φιλακια καλε μου!!!
αναστασια μου γλυκια αυτο το τραγουδι εψαχνα να βαλω αλλα δεν το εβρισκα!!!
αυτο ακριβως...
συγνωμη που σ'αγαπησα πολυ...
δεν ξερω να αγαπω ομως πιο λιγο...
νεραιδενια φιλακια κουκλα μου!!!
tovene παντα τα λουλουδια ειναι ευπροσδεκτα σε μερη με θυμησες...
ειναι φορος τιμης σε οτι εζησε και πεθανε εκει...
νεραιδενια φιλακια καλε μου!!!
strange σε ευχαριστω πολυ κουκλιτσα μου να εισαι καλα!!!
νεραιδενια φιλακια!!!
odipore μου ετσι ακριβως...
και τα λευκα λουλουδια ενιοτε γινονται κοκκινα...
απο το δικο μας ειμαι που κανεις δεν σταματησε...οταν αιμοραγουσε η πληγη...
νεραιδενια φιλακια γλυκε μου!!!
jackouli μου το κακο ειναι οτι αντεχουν πολυ τελικα...
το ξερεις και το ξερω...η' νομιζουμε πως αντεχουν κι αυτα εχουν καταρευσει...
οχι δεν ειναι ευκολο να ξεγραψεις...καθολου ευκολο...
οσο για το αν περιμενω κατανοηση απο τους αλλους ξερεις οτι επαψα πια...
σ'αγαπω κοριτσακι πολυ!!!
σοφακι...
ησουνα φεγγαρι κι ημουνα πουλι...
πεταξα για να σε φτασω...
κι οταν σ'ειχα φτασει μεχρι το φιλι...
σ'εσβησε η ανατολη...
καπως ετσι...
νεραιδενια φιλακια κοριτσι μου!!!
basnia μου γλυκε παρηγορος ο λογος σου...
ζω το ξερω και το νιωθω μα να ειναι καμια φορα που θες να μοιραστεις αυτη τη ζωη με ολες τις αισθησεις σου...ετσι οπως τις νιωθεις...ζωντανες...
πολλα νεραιδενια φιλακια!!!
αχ μεταλλαγμενε μου με συγκινησες ομως...
τι να τους κανω...;
χαζοι χαζοι ειναι αλλα βλεπεις αμα αγαπας δεν βλεπεις και πολλα τελικα...
τωρα περα απο το αστειο...
σε ευχαριστω πολυ για τα ομορφα σου λογια!
σε ευχαριστω ειλικρινα!
νεραιδενια φιλακια καλε μου και ενα ομορφο σκ να εχεις κι εσυ!!!
νεραιδα μου παντα ετσι θα αγαπαω το εχω αποδεχτει...
μα να ακομα αυτα τα αγκαθια δεν λεω να συνηθισω μα που θα μου παει θα μαθω να ζω και με αυτα...
σε φιλω με ολη μου την αγαπη βροχερη νεραιδα μου!!!
κωνσταντινε μου απαντηση σε ολα εκτος απο τα υπολοιπα ε...;
κακο συνηθειο η σιωπη σου λεω...
καποτε την συμπαθουσα μα τωρα οχι και πολυ...
με εχει ξεκουφανει πια...
φιλακια νεραιδενια και οχι σιωπηλα!!!
Πολλές φορές κατηγορούμε τον εαυτό μας για διάφορες καταστάσεις, λέμε ότι φταίμε εμείς αντί να ρίξουμε το φταίξιμο στον άλλον. Ίσως να θέλουμε να δικαιολογούμε πάντα τους άλλους και ποτέ τον εαυτό μας.
Αλλά γιατί πρέπει πάντα κάποιος να φταίει?
καληνύχτα νεράιδα...
O Μεταλαγμενος το ειπε πολυ σωστα..
Κακομοιρηδες αντρες που δεν καταλαβαν....
Δυστυχως καρδουλα μου δεν ξερουν πως ψυχες σαν τη δικια σου ειναι ελαχιστες, μετρημενες, τοσο σπανιες...Ποσοι ανθρωποι μπορουν ν αγαπουν τοσο βαθια, τιμια, αληθινα; Με μια αγαπη διχως ορια; Με μια αγαπη χωρις ανταλλαγματα; Με ανιδιοτελεια; Ποσοι αληθεια;
Δεν πειραζει μικρη μου νεραιδουλα εμεις θα ζουμε στο παραμυθι μας κι ας μην μας καταλαβαινουν οι πολλοι, υπαρχουν αυτοι οι ελαχιστοι οι πραγματικοι, σαν τα φιλαρακια σου εδω που ξερουν ποσο πολυτιμο ειναι το δωρο της αγαπης... Σ αγαπω.
aggelika μου ισως να μην θελουμε να πληγωσουμε τον αλλο...
ισως να θελουμε να πληγωνουμε εμας...
ισως τελικα να μη φταιει κανεις και απλα να ειναι ετσι το παραμυθι...
ποιος ξερει...;
πολλα νεραιδενια φιλακια καλη μου!!!
φεγγαρολουστη γλυκια μου αγαπημενη φιλη...
καθε που σου γραφω ξεπηδαν χιλιαδες συναισθηματα αγαπης...ετσι ξερω να αγαπαω ανθρωπους σαν εσενα!
δεν εχω τι να πω για τα λογια σου που ξερω οτι ειναι περα για περα αληθινα μονο να σε ευχαριστησω ξανα και ξανα που υπαρχεις στη ζωη μου και μ'αγαπας τοσο πολυ!
εισαι πολυτιμη και σ'αγαπω απεριοριστα!
οσο για αυτους τους αντρες...δεν πειραζει καρδουλα μου...ο καθενας μεχρι εκει που φτανει ε...;
σε φιλω παρα πολυ!!!
«θυμαμαι καποτε σου ειχα πει πως οταν ποναω γραφω...»
δεν μου απάντησες
«εσυ ποτε δεν ειχες σκοπο να σπασεις τα δεσμα σου...
ηθελες απλα να τα στολισεις με λουλουδια για να ομορφυνουν...»
θέλησα να στα ομορφύνω τόσο που να λιώσουν μόνα τους όμως μόλις γίνονταν λίγο παραπάνω όμορφα από ότι περίμενες, μου τα έκρυβες, και μετά πάλι απ’ την αρχή
«οταν αρχισα να σταζω κοκκινο γυρισα και σε κοιταξα...
μα εστρεψες το βλεμμα σου αλλου...»
Ακριβώς
Τι διάολο όλοι οι άντρες ίδιοι είναι;
Φιλιά Ναιάδα μου και δεν πειράζει, να είμαστε καλά.
Eίναι πολύ όμορφο το συναίσθημα που σου βγαίνει ακόμη και σε "δύσκολες" στιγμές νεράιδα μου ..
Χαίρομαι για σένα ..είσαι άνθρωπος από "καλή πάστα" που λένε και ξέρεις να ζεις στον παράδεισο .... κόλαση είναι να βιώνεις όλα εκείνα τα αρνητικά συναισθήματα του μίσους του φθόνου και της οργής ....χαίρομαι που ακόμα και σε στιγμές νοσταλγικής θλίψης , στέκεσαι μακρια .
Ένα υπέροχο βραδάκι θα σου ευχηθώ καλή μου !!!
Φιλιά !!!
nina μου οσο παει και σιγουρευομαι πως εχουμε παρομοιες εμπειριες εμεις οι δυο...
δεν ξερω αν ειναι ολοι οι αντρες ιδιοι...νομιζω πως οχι αν και εχουν τα πολλα ιδια κοινα στοιχεια οπως αλλωστε και οι γυναικες μεταξυ τους...
μα οταν οι καταστασεις ειναι παρομοιες πονανε το ιδιο...
να ειμαστε καλα ninaki κι εμεις και οσοι μας πονεσαν...
νεραιδενια φιλακια γλυκια μου!!!
krye μου αγαπημενε,
παντα χαιρομαι να σε βλεπω εδω...
μισος και οργη οχι δεν μπορω να νιωσω...
κυριως οταν εχω αγαπησει καποιον...πως να μισησεις κατι απο σενα...;δεν γινεται...
σε ευχαριστω παντα και πολυ για τα πολυ ομορφα σου λογια καλε μου!
σε ευχαριστω απο καρδιας!
νεραιδενια φιλακια!!!
Δημοσίευση σχολίου