Βραδυ Σαββατου...
τους συνανταω στο φαναρι ωσπου να αναψει το κοκκινο...
ειναι η εικονα της σιωπης με ολα της τα λουσα...
την βροντωδη παρουσια της,το σκληρο περιγραμμα της...
αυτο το πυκνο κενο που αστραφτει αναμεσα σε δυο ανθρωπους...
ας μιλησουμε για τα λυπημενα ζευγαρια που δεν λενε τιποτα πια μεταξυ τους...
σαν να τα εχουν πει ολα...
που περιβαλλονται απο μια ταφρα σιωπης...
τα τειχη που τους προστατευαν κατερευσαν χωρις να το παρουν ειδηση...
ποιοι ηταν αραγε οι βαρβαροι που το κονιορτοποιησαν...;
και τωρα κοιτουν με μισοκλειστα ματια τους αλλους...
ησυχα...ξεπνοα...αποντες απο το παρον τους για λιγο...
ωσπου να αναψει το φαναρι...
δεν μπορει θα εχετε συναντησει τετοια ζευγαρια...
εκεινος στο τιμονι τραβηγμενος στην ακρη...
κοιταζει εξω απο το παραθυρο...οχι τον δρομο αλλα τη ζωη του...
κι εκεινη σφιγμενη στην αλλη ακρη...
γραφει και σβηνει τη δικη της ζωη στο τζαμι που αντανακλα την φρονιμη φιγουρα της...
χαζευουν τους περαστικους αλλα δεν τους βλεπουν...
κοιταζουν ωρα τωρα...η' μηπως απο χρονια...;μεσα τους...
ουτε ενα βλεμμα δεν χαριζουν ο ενας στον αλλο...
σαν να μη τους περισευει...σαν να τα ξοδεψανε ολα...
κοιταγματα...λογια...αγγιγματα...σαν να βολευονται με την σιωπη...
μεσα υπαρχει το οχι...εξω κοχλαζει το ναι...
μονομαχοι της συμβιωσης...
τα οπλα τους τα εχουν διαλεξει απο καιρο και τα ακονιζουν ο καθενας μονος του...
βουβα παραπονα...ακυρωμενα θελω...ξεθυμασμενες επιθυμιες...κατι ρεταλια ονειρα...
ανωδυνα μυστικα...μικρες προδοσιες...ανεμικες υποσχεσεις πως ολα αυριο θα ειναι αλλιως...
δειχνουν τοσο λυπημενοι...και θυμωμενοι αλλα δεν ξερουν γιατι...
αλλαξε η μεταξυ τους γεωγραφια...μεγαλωσαν οι αποστασεις και η σχεση τους μοιαζει με ηπειρο που κουραστηκαν η' βαριουνται πια να εξερευνησουν...
δεν μπορει θα εχετε συναντησει τετοια ζευγαρια...
το ραδιοφωνο ωσπου να αναψει το φαναρι παιζει τα δικα του...
αλλα εκεινοι ακουνε το κονσερτο για εναν ανθρωπο...μια λυπη...ενα παραπονο...
σιγοψιθυριζουν την ωδη που εχει γραφτει για την πληξη και την μοναξια...
τοσο λυπημενα δειχνουν τα ζευγαρια...
ετσι που περιμενουν να αναψει το φως και να ξαναμπει σε κινηση η ζωη τους...
περιμενουν πως και πως...να δραπετευσουν απο την μεσα τους ξενητεια...
τους βλεπω να ξεκινουν...
αλλα ειναι ακομα λυπημενα τα ζευγαρια...
αφηγηση Τανια Τσανακλιδου
60 σχόλια:
Τοσο αληθινο... Κριμα να χανεται η αγαπη αναμεσα σε ανθρωπους που αγαπηθηκαν καποτε πολυ... κι ομως συμβαινει τοσο συχνα πια...Τι φταιει αραγε;
Φυσικά και έχουμε συναντήσει τέτοια ζευγάρια.
Που μόνο το σώμα τους γεμίζει τα δωμάτια ενώ η ψυχή και η καρδιά τους έχει ήδη φύγει.
Είναι η πιο τραγική κατάληξη μιας αγάπης, δεν αντέχω να βλέπω τέτοια ζευγάρια που όλα πάνω τους φωναζουν πως πια δεν έχουν τίποτε να τους ενώνει.
Με θλίβει εικόνα δυο ανθρώπων που κάποτε υπήρξαν τρελοί ο ένας για τον άλλο τώρα να αγγίζονται αδιάφορα....
Όμως υπάρχουν υπάρχουν νεράιδα μου και ζωή δεν μας δίνουν μόνο τα όμορφα και τα ωράια.
Γλυκό φιλί σου στέλνω
Ποσο λυπαμαι οταν βλεπω τετοια ζευγαρια.
Ζευγαρια που δεν ξερουν να αναζητησουν την ουσια. Και μπορει να μη φταινε αυτα. Αλλα αυτο δεν αλλαζει την κατασταση...
Ποσο φοβαμαι οταν βλεπω τετοια ζευγαρια...
Καλο βραδυ γλυκια μου ναιαδα!
ναιδα μου..αυτες η αγαπες εγιναν συνηθειες...δεν της χρωματισαν,απλα της αφησαν θαμπες...ειχαν μονο το τη θα παρουν .και οχι το τη θα δωσουν..η αγαπες ,ο ερωτας,το νιασημο,το κτυποκαρδι...διατηρουντε και συντηρουντε γιατι το θελουμε εμεις...και οχι απο μονες τους...εμεις στο μυαλο μας της ΒΑΣΤΑΜΕ ΠΑΝΤΑ ΖΕΣΤΕΣ...και δεν αφηνομαστε με μονο μια λεξη στην επαφη μας...με αγαπας....την αγαπη την ανανεωνης καθε μερα...και ΔΕΝ ΤΗΝ ΚΑΤΑΚΤΑς ΠΟΤΕ...
Γεμάτος ο κόσμος τέτοια ζευγάρια.. Αγάπες που έσβησαν..έρωτες που χάθηκαν στην πορεία, που πνίγηκαν στην καθημερινότητα..σχέσεις που έγιναν ρουτίνα..ζευγάρια 2 ξένων.. ναι υπάρχουν..λυπηρό ναι..αλλά υπαρχουν..παραδείγματα προς αποφυγήν όσο γίνεται..
Υπάρχουν τέτοια ζευγάρια.. Και πως λυπάμαι σαν τους βλέπω.. Συμβιβασμένους σε μια πραγματικότητα που κανέναν δεν ικανοποιεί..
Κοριτσάκι... φιλί και υπομονή.. Θα έρθει η μουρλοκούκου (όπως με λέει η Μαρία η Νικολάου) να σου κάνει παρέα και να ακούσει γι αυτά τα ζευγάρια.
Φιλί.
Την Τανια Τσανακλιδου την θαυμάζω γιατί "γουστάρει" αυτό που κάνει και είναι αληθινή σε έναν αποστειρωμένο κόσμο.
Όσο για το κείμενο το μόνο που μπορώ να πω είναι πως ναι έχω συναντήσει τέτοια ζευγάρια... και δεν είναι μόνο ο χρόνος που καλύπτει με ομίχλη τα πάντα αλλά και η παραίτηση για νέες βαθύτερες εξερευνήσεις που μας ωθούν στο να μαίνουμε στην επιφάνεια μίας σχέσης...
Φιλί μεγάλο και καλό τριήμερο
τι να φταιει .. που ειπε και η φεγγαρολουστη..
πολλα..
εγωισμος,ζήλεια, το "εγώ"...
Ναι, δυστυχώς έτσι είναι πολλά ζευγάρια. Επειδή ξεχνάνε, επειδή δεν εκτιμούν το λίγο το πολύ που έχουν, επειδή όλο σκέφτονται "αν... αν... αν..." Μέρα καλή
Nomizw oti oloi exoume sunathsei tetoia zeugaria.. kapoioi apo mas isws exoume uparksei tetoia zeugaria.
Giati exoume uparksei tetoioi anthrwpoi. Pou koitame eksw apo to parathiro th zwh mas na feugei kai anti na pame na thn kunhghsoume gurname apo thn allh.
Ola mporoun na allaksoun.
An mporesoume na allaksoume emeis prwta.
Kalhmera se olous :)
Φτου κακά !
Μακριά από μας σου λέω !
Φιλί από μένα
:P
Μια βαθύτερη προσέγγιση των σύγχρονων προβλημάτων ανάμεσα στα ζευγάρια.
Τρομερά εύστοχη η ψυχολογική ερμηνεία.
Το διάβαζα μαζί με την αφήγηση .
Τα είπε όλα.αυτό που έχω να συμπληρώσω είναι ΟΧΙ.
Ούτε Θέλω ούτε θα το ζήσω αυτό.
Προτιμώ την οριτζιναλ μοναξιά.
Αυτού του είδους η μοναξιά...
της περιγραφής ...
πιστεύω είναι το μεγαλύτερο δείγμα,
προσωπικής και συντροφικής αποτυχίας .
ΟΧΙ! Μου έφτασε η περιγραφή να με θλίψη .
Το απεύχομαι για όλο τον κόσμο.
φιλί
Ζευγάρια για το φαίνεσθαι.Από συνήθεια.Από ρουτίνα
Συμβατικοί εραστές
Συμβατικές ζωές
Αλίμονό τους...
γλυκια μου φεγγαρολουστη...
καθημερινα διπλα μας ειναι...
πολλοι απο εμας ισως καποτε να υπαρξαμε και τετοια ζευγαρια...
τι να φταιει αραγε ποιος ξερει...;
ισως η συνηθεια...ισως το δεδομενο...ισως ακομα και η αδυναμια να φυγεις απο μια τετοια σχεση οταν δεν υπαρχει πια αγαπη...
δεν ξερω μα σιγουρα ειναι πολυ λυπηρο...
πολλα πολλα νεραιδενια φιλακια και την αγαπη μου!!!
αναστασια μου νομιζω το εθιξες σωστα...
ειναι η πιο τραγικη καταληξη της αγαπης...
ειναι απιστευτα ασχημο δυο ανθρωποι που αγαπηθηκαν και ενωθηκαν τωρα πια να ειναι ξενοι...
μα ναι υπαρχουν και συνεχιζουν να ζουν σαν ξενοι...
πολλα νεραιδενια φιλακια!!!
πρωτοπλαστη μου ειναι λυπηρο ομως να μη φοβασαι...μηπως γινεις ενα απο αυτα...
αρκει να ξερεις πως μπορεις να καταληξεις ετσι για να προσπαθεις παντα να το αποφευγεις...με καθε τροπο...
κι αν γινεις καποτε,που ευχομαι ολοψυχα ποτε,τοτε να φυγεις...
μη μεινεις να κοιτας εξω απο το παραθυρο την ζωη να περνα χωρις εσενα...
νεραιδενια φιλακια γλυκια μου!!!
γρηγορη γλυκε μου,
ετσι ακριβως ειναι...
οι ανθρωποι αλλαζουν η αγαπη μενει...
ομως μεσα απο την καθε αλλαγη αν θελουμε να εχουμε την αγαπη διπλα μας πρεπει να φροντιζουμε να την συντηρουμε...
με καθε τροπο,σε καθε δυσκολια...κι εκεινη μας ανταμοιβει...
αν την αφησουμε οσο και αν δεν το θελει θα μας αφησει κι αυτη δυστηχως...
νεραιδενια φιλακια καλε μου!!!
strange μου παραδειγμα προς αποφυγη οπως ακριβως το ειπες...
γεματος ο κοσμος απο τετοια ζευγαρια...
πως γινονται ξενοι...;
νεραιδενια φιλακια!!!
jackouli μου γλυκο δυστηχως υπαρχουν...
να ερθεις πριγκιπισα μου αλλα γι αυτα τα ζευγαρια δεν εχω κατι να σου πω...
ειδα ξανα μια ταινια "τα μαυρα φεγγαρια του ερωτα" που πραγματευεται αυτη την κατασταση βεβαια με πιο διαστροφικο τροπο αλλα αυτο δειχνει...
εχουμε ομως πολλα αλλα να πουμε...
αντε να ερθεις να τα π(Ι)ουμε...
πολλα πολλα φιλακιαααα!!!
"Λυπημένα παραμύθια της κάποτε αγάπης..." που όλοι συναντήσαμε ή υπήρξαμε, που όμως δεν τολμάμε να ομολογήσουμε.
Ο χρόνος παίζει παιχνίδια με τα αισθήματα των ανθρώπων που χαράζονται μέρα τη μέρα κι ύστερα αποτυπώνονται στο νοτισμένο τζάμι του αυτοκινήτου.
Μέρα σου καλή.
Ax αυτός ο πανδαμάτωρ χρόνος... πόσο με στεναχωρεί όταν βλέπω ένα συναίσθημα να θαμπώνει, οτιδήποτε και αν είναι αυτό, αγάπη, έρωτας, φιλία... με πιάνει ένα σφίξιμο ! Πάρε και ένα ..σιωπηλό τραγουδάκι
http://www.youtube.com/watch?v=eRB3mrtzriY
φιλάκια πολλά
Ax αυτός ο πανδαμάτωρ χρόνος... πόσο με στεναχωρεί όταν βλέπω ένα συναίσθημα να θαμπώνει, οτιδήποτε και αν είναι αυτό, αγάπη, έρωτας, φιλία... με πιάνει ένα σφίξιμο ! Πάρε και ένα ..σιωπηλό τραγουδάκι
http://www.youtube.com/watch?v=eRB3mrtzriY
φιλάκια πολλά
Μακάρι η αγάπη να κρατούσε για πάντα
όσο γραφικό κι αν ακούγεται αυτό!!!
Καλό τριήμερο νεραϊδάκι μου,
σε φιλώ γλυκά ***
υπάρχουν. όλα υπάρχουν. αλλά υπάρχει και η άλλη οπτική του θέματος. πως μετά από χρόνο μαζί, ο καθένας έχει ανάγκη τις σιωπές του. που λένε πολλά. κι ίσως ίσως, να επικοινωνούν και μ' αυτόν τον τρόπο. βλέπεις, σε ζευγάρια που είναι καιρό μαζί, ορισμένα πράγματα είναι σαν να λέγονται, χωρίς να είναι ανάγκη να ειπωθούν...
...ή και καλύτερα να μην λέγονται και μερικές φορές...
φιλιά βρόχινα μάτια μου...
όταν σβύνει μια αγαπη δυνατη...σημαινη οτι κάπου υπήρξε λάθος... η αγάπη για να παραμεινει ζωντανη, θέλει θυσιες... θελει πράξης... θέλει τροφη ... νερό... μουσική.... αν της τα στερησετε τοτε οι δυο που αγαπηθηκαν κάποτε τόσο παράφορα.... θα αρχιζουν να αποξενόνονται μεταξυ τους μέχρι να ερθει στην μέση τους και ο χωρισμος!!!!
odipore μου ειναι μια απο τις αγαπημενες μου καλλιτεχνιδες γιατι ειναι αυθεντικη,ειναι αισθαντικη και σε οσες ζωντανες παραστασεις την ειδα ειναι μαγικη πραγματικα...
οσο για την αναρτηση...
ο χρονος παντα θα περναει...παντα θα φερνει και ομορφα και ασχημα...το θεμα ειναι να συνεχιζουμε παντα την εξερευνηση...γιατι παντα κατι ακομα θα εχουμε να βρουμε...
πολλα νεραιδενια φιλακια και ενα καλο τριημερο!!!
Μαρακι μου οπως απαντησα και στην φεγγαρολουστη ισως πολλα...
και σιγουρα αυτα διαφερουν απο ζευγαρι σε ζευγαρι...
νεραιδενια φιλακια γλυκια μου!!!
λακη μου αυτο το αν το σκεφτηκα κι εγω πολυ σαν λογο...
ξερεις μαλλον με αυτο το αν χανεται το παρον και ισως αυτο να ειναι μια μεγαλη αιτια που φτανει αυτα τα ζευγαρια σε αυτη την αποξενωση...
νεραιδενια φιλακια!!!
mafalda καλοσωρισες στα παραμυθια μου!
σιγουρα ολοι εχουμε συναντησει γιατι ειναι πολλα τελικα αυτα τα ζευγαρια που προτιμουν να κοιταν απο τα παραθυρα παρα να κανουν κατι για να αλλαξουν τη ζωη τους...η'εστω να φυγουν απο μια πεθαμενη σχεση...
δεν ξερω αν ολα μπορουν να γινουν...πιστευω κι εγω πως ναι αλλα δυστηχως δεν ξερουμε τι κρυβει ο καθενας μεσα του και εχει φτασει σε τετοιο σημειο...
νεραιδενιο καλοσωρισμα και νεραιδενια φιλακια!!!
ναδα μου φτου και ξανα φτου!
πιο πολυ δεν μπορω να συμφωνησω στο μακρια απο μας...
στο χερι μας ειναι νομιζω...
νεραιδενιο φιλι και απο μενα!!!
κωνσταντινε μου θα συμφωνησω απολυτα μαζι σου...
κι εγω θα προτιμουσα την μοναξια μονη μου παρα ζευγαρι...
ειναι τοσο θλιβερο αλλωστε...
καλυτερα να φυγεις απο μια σχεση πριν πεθανει με αυτο τον ασχημο τροπο της περιγραφης...
τουλαχιστον θα θυμασαι την ζωντανια της...
νεραιδενια φιλακια!!!
ανιμα μου...
συμβατικα σε ολα...
τι ασχημη λεξη...
τι ασχημο συναισθημα...
νεραιδενιο φιλι!!!
nico μου καταρχην δεν πειραζει για το σκουπιδακι...
δεν θελω να δεχτω πως ειναι προδιαγεγραμενη η δυση του ερωτα και της αγαπης...
ειμαι απο αυτους τους ρομαντικους που πιστευω πως κατι αληθινο και μεγαλο μπορει να κρατησει για παντα...
δεν ειμαι τοσο ονειροπαρμενη(κι ας δειχνω ετσι:P)για να πιστευω πως θα ειναι ολα οπως η αρχη μιας σχεσης με την τρελα που υπαρχει μεταξυ των δυο αλλα πιστευω πως με προσπαθεια και απο τις δυο μεριες μπορεις να κρατησεις την φλογα ζωντανη παρα τα οσα...
αρκει να το θες...
και αν αγαπας πολυ το θες...
ταδε εφη η ρομαντικη παραμυθατζου:)
πολλα νεραιδενια φιλακια!!!
σοφια μου,
φυσικα και εχουμε συναντησει και φυσικα και καποιοι απο εμας ισως υπαρξαμε καποτε η' καποιοι ισως και να ειναι ακομα και τωρα...
δεν βρισκω πουθενα τον λογο να μην το ομολογησει καποιος...
το δυσαρεστο για μενα ειναι να επιμενεις να κοιτας το νοτισμενο τζαμι και να μην κανεις τιποτα για να το αλλαξεις αυτο...
βεβαια οπως ειπα σιγουρα καποιοι θα εχουν τους λογους τους...
νεραιδενια φιλακια!!!
perla μου γλυκια...
το ιδιο συναισθημα δημιουργειται και σε μενα...
για ολες τις σχεσεις που φτανουν σε τετοια σημεια...καθε ειδους σχεσης...γιατι πολυ απλα κανω την σκεψη του πως ξεκινησε και που κατεληξε...
οπως εγραψα και στην jacki την ιδεα την πηρα απο μια ταινια "τα μαυρα φεγγαρια του ερωτα" οπου δειχνει ποσο τρελοι και παλαβοι μπορει να ειναι δυο εραστες στην αρχη και πως ολα τα ελλατωματα τα βλεπουν σαν προτερηματα και πως καταληγει η σχεση μετα απο καποιο διαστημα...
βεβαια η ταινια δειχνει διαστροφικη εξελιξη και καταληξη αλλα το νοημα ειναι το ιδιο...
το τραγουδακι αυτο το λατρευω για εναν πολυ "ιδιαιτερο" λογο...
σε ευχαριστω πολυ γλυκια μου!!!
νεραιδενια φιλακια γεματα αστεροσκονη!!!
Μαργαριτα μου κραταει για παντα...
οσο χαζορομαντικο κι αν ακουγεται αυτο...:)))
νεραιδενια φιλακια και ενα υπεροχο τριημερο και σε σενα κοριτσακι μου!!!
νεραιδα μου πραγματι εχεις δικιο εξεταζοντας αυτη την οπτικη και ειναι απολυτα φυσικο να εξελισσεται ετσι μια μακροχρονια σχεση...αρκει βεβαια να το βλεπουν και οι δυο ετσι και ναμην καταληγει βασανιστικο για καποιον απο τους δυο...
πολλα νεραιδενια φιλακια βροχερη μου!!!
zinaa καλοσωρισες στα παραμυθια μου!
φυσικα και χρειαζεται τροφη και νερο και θυσιες και αυταπαρνηση και σεβασμο και εκτιμηση και υποχωρησεις και ενα σωρο αλλα...
δεν ειναι ευκολο να κρατησεις κατι μεσα στη ροη του χρονου ομως πιστευω πως αν ειναι αληθινο και υπαρχει θελησει το κρατας...
νεραιδενιο καλοσωρισμα και νεραιδενια φιλακια!!!
Όχι μόνο δεν έχουμε δει τέτοια ζευγάρια αλλά κάποια στιγμή βρεθήκαμε κι εμείς στην θέση τους...
Να βγαίνεις και να μην έχεις τίποτα να πεις πιά και να ζηλεύεις βλέποντας τα άλλα ζευγάρια να γεύονται τον έρωτα...
Τί κάνεις από κει και πέρα;
Αχ..
Καληνύχτα ήσυχη Νάϊδά μου...
Κατά την ταπεινή μου άποψη αυτός είναι ο κανόνας κι όχι η εξαίρεση σε μακροχρόνιες σχέσεις ..χρειάζεται τουλάχιστον μία χαρισματική προσωπικότητα που να χρωματίζει το παρόν ώστε να μπορούν να αποφευχθούν τέτοιες καταστάσεις .
Πάντα ήταν δυο κόσμοι που συναντήθηκαν μόνο επιφανειακά ..τώρα το έχουν συνειδητοποιήσει ....η προσπάθεια να γνωρίσεις τον άλλον στην αληθινή του διάσταση δεν έγινε ποτέ...τώρα έχουν παραιτηθεί κι από την ελπίδα της κάποτε προσπάθειας ....δυο άγνωστοι που μοιράζονται το ίδιο σαλόνι ... θα γεράσουν μαζί περιμένοντας τα παιδιά και τα εγγόνια να δίνουν ζωή στο σπιτικό τους .
Καλό βράδυ γλυκιά μου αγαπημένη νεράιδα ... υπέροχο θέμα η ανάρτησή σου .
Φιλιά !!!
Σουρτουκάκι...! σε έχω πάρει ένα σωρό φορές και δεν απαντάς, τι το θες το κινητό , σαν τον άνδρα μου κι εσύ, πέτα το , καλό μήνα , καλή Σαρακοστή!
assel μου γλυκια τι κανεις...;
αλλαζεις...
σταματας να κοιτας και να ζηλευεις...
παλευεις για την σχεση σου αν ακομα υπαρχει αγαπη...αλλιως φευγεις...
ειναι τοσο αδικο και για τους δυο να μενεις σε μια τετοια σχεση και να αργοπεθαινεις...
νεραιδενια φιλακια γλυκια μου!!!
γλυκιε κι αγαπημενε μου krye,
δεν εχεις και αδικο...
λιγο πολυ πολλες μακροχρονιες σχεσεις με τον ενα η' τον αλλο τροπο πεθαινουν...
γιατι ποτε δεν εκαναν τον κοπο να κοιταξουν περα απο την επιφανεια...
γιατι ξεχασαν πως οσο περναν τα χρονια αλλαζουν κι ανθρωποι κι εχουμε παλι κατι καινουργιο να εξερευνησουμε και να μαθουμε απο εκεινον που επιλεξαμε να εχουμε διπλα μας...
χρειαζεται πολυ προσπαθεια ναι...
μα δεν θελω να πιστευω πως ο κανονας ειναι να πεθαινει η αγαπη...
ειναι τοσο αδικο και τοσο ασχημο που αν ειναι τοσο αληθινο σε κανει να προτιμας την μοναξια...
πολλα νεραιδενια φιλακια γλυκε μου!!!
καλο μηνα και καλη σαρακοστη!!!
αχτιδακι μου ημουν σε μια βαφτιση ολο το πρωι και το μεσημερι και το ειχα ξεχασει σπιτι η νεραιδα...
ουφ τα κανω κατι τετοια...
σε παιρνω εγω...
καλο μηνα και καλη σαρακοστη γλυκια μου!!!
Πολύ όμορφη η απαγγελία της Τσανακλίδου!έχεις προσκλησούλα σε blogoπαιχνιδάκι!
Εδώ θα πω κάτι που δεν είναι καθόλου ποιητικό αλλά είναι ρεαλιστικό.
Ο έρωτας είναι έντονος, γρήγορος αλλά και βραχύβιος. Ο χρόνος και η επανάληψη τον φθείρουν ή τον μεταλλάσσουν στην καλύτερη περίπτωση σε αγάπη ή φιλία.
Σκεφθείτε! Γιατί όλοι οι ανεκπλήρωτοι έρωτες παραμένουν μεγάλοι; Γιατί δεν τους πρόλαβε η φθορά.
Καλό βράδυ Νεραϊδούλα
auraoneirou καλωσορισες στα παραμυθια μου!
σε ευχαριστω για την προσκληση στο παιχνιδακι σου,μου αρεσουν τα παιχνιδια και θα το παιξω σε μια απο τις επομενες αναρτησεις μου!!!
νεραιδενια φιλακια!!!
και νεραιδενιο καλοσωρισμα!!!
pandora μου ναι μεν η λογικη μου λεει ποσο δικιο εχεις...
ο χαζος ρομαντισμος μου θελει να επιμενει οτι ισως να εχεις και αδικο...(κι ας ξερω πως δεν εχεις)
ολοι λενε πως ο ερωτας περναει...αλλα η αγαπη που μενει αραγε δεν εχει στοιχεια ερωτισμου πια...;
η' μηπως πρεπει να παιζουμε αιωνια παιχνιδακια ο ενας με τον αλλο για να κρατησουμε τον ερωτα...;
ποσο αδικο μοιαζει...
πολλα νεραιδενια φιλακια γλυκια μου!!!
δεν υπάρχουν λόγια...
μέσα σε μια θάλασσα πνιγμένος... να μη βλέπω το τέλος... να ξέρω τη διαδρομή... και όμως ποτέ δε θα ξέρω, αν εκεί που έφτασα.. ήταν το μέρος που ζήταγα...
κομμάτια...
εκτός και αν...
προφητη μου θαρρω πως ξερουμε οτι αν φτασουμε σε αυτο το σημειο σιγουρα δεν ηταν το τελος που θα θελαμε...
μα δεν υπαρχει πια η τολμη να φυγουμε...
εκτος και αν...
τολμησουμε τελικα...
νεραιδενια φιλακια!!!
ουυυυφφφφφφ!!
είναι όντως συγκλονιστικό το συναίσθημα. το να μην έχεις κάτι να πεις. ή κάτι να σε αγγίξει. από έναν άνθρωπο που καιρό πριν ίσως ήταν και ήσουν η ζωή όλη.
είναι απλά απίστευτο το συναίσθημα αυτό.
καλό μήνααααααααα!
χωρίς ουφ! :))
μόνο με αστεράκια και νεραϊδόσκονη!
Υπέροχο, λατρεύω και την Τάνια Τσανακλίδου.. Τα ζευγάρια τα "λυπημένα" είναι ανάμεσά μας. Φιλιά και καλώς σε βρήκα ναϊάδα
δεν ξέρω τι είναι πιο συγκλονιστικό. το κείμενο, οι λέξεις ή η φωνή της τσανακλίδου.
απλά καθηλωτικό. τα σέβη μου
basnia μου γλυκε ειναι και ευχομαι να μη χρειαστει να το ζησουμε ποτε...
καλο μηνα!καλη σαρακοστη!
με πολλα νεραιδενια φιλακια,αστεροσκονη και χωρις ουφφφφφ!
βασιλη μου καλοσωρισες στα παραμυθια μου!!!
ειναι οντως συγκλονιστικο και οσο για την Τσανακλιδου οτι κι αν πω θα ειναι λιγο...
ειναι μια απο τις πολυ αγαπημενες μου!!!
νεραιδενια φιλια!!!
tovene μου γλυκιε σε ευχαριστω πολυ!!!
ειναι μοναδικο ολο το πακετο πραγματικα!!!
θεατρινα η ιδια το κανει να φαινεται πιο αληθινο απο οτι ειναι!!!
πολλα νεραιδενια φιλακια!!!
Η ύπαρξη τους... Με τρομάζει και με θλίβει...
Σβήνει η αγάπη ? πώς γίνεται ?
Αρτεμις...
προφανως σβηνει οταν δεν την ποτιζεις...
οταν την αφησεις να μαραινεται καποια στιγμη θα πεθανει...
ναι ειναι πολυ θλιβερο...
νεραιδενια φιλακια γλυκια μου!!!
Δημοσίευση σχολίου