ΤΟ ΠΙΟ ΑΛΗΘΙΝΟ ΜΟΥ ΠΑΡΑΜΥΘΙ...ΓΙΑ ΣΕΝΑ

"Με πηρες καποτε απ'το χερι...
και δεν σε ρωτησα που παμε...
σου πα με σενα δεν φοβαμαι..."

καπως κοιταζομαστε οταν παιζει αυτο το τραγουδι μου φαινεται...
ενα βαθυ βλεμμα ανταλασσουμε...λιγακι κοκκινο...
λιγακι μονο δικο μας...γεματο μνημες...γεματο εικονες...γεματο απο εμας...
εμας και την μικρη...

τρεις...εμεις οι τρεις...η μεγαλυτερη δυναμη που γνωρισα...
και η μοναδικη που παντα θα πιστευω...

απλωσες τα χερια σου σε δυο μεγαλες φτερουγες και μας εβαλες απο κατω...
κανεις μην μας πειραξει...κανεις μην μας πληγωσει...
κανεις να μην τολμησει κακο να μας κανει...
τιποτα να μη μας πουν που θα στεναχωρουσε την ψυχη μας...

στερεωσες τα ποδια σου δυνατα και αρχισες να τρεχεις...
τιποτα να μην μας λειψει...κανεναν να μην χρειαστουμε...
κανεις να μην εχει κατι παραπανω απο εμας...
σε τιποτα να μην νιωσουμε πιο λιγες...

"κι ακονιζα παιδακι πραμα...
τα νυχια μου και το μυαλο μου...
με μια τρεμουλα...με εναν φοβο...
μην γκρεμιστει ο αρχηγος μου..."

ο αρχηγος μου...
εσυ...παντα εσυ...

κι ημουν ετοιμη...παντα ετοιμη...
να κανω τα παντα μην γκρεμιστεις...
κι ας μην το πα...

κι αρχισαν να κυλουν τα χρονια...

και μεγαλωναμε ολοι μαζι...
εσυ,εγω και η μικρη...

και καθε που κλαιγαμε ετρεχες να σκουπισεις τα δακρυα με καθε τροπο...
κι εβρισκες παντα λυσεις και στα πιο δυσκολα μας προβληματα...
οταν ολα τα εβλεπα αλυτα εσυ ειχε να πεις κατι που δεν το ειχα σκεφτει...

ποτε δεν σου ειπα πως ειχες παντα δικιο...
πως ολα τα ηξερες και ολα τα καταλαβαινες...
μα ολα...
ημουν πολυ εγωιστρια για να παραδεχτω πως η καινουργια μου φιλη που δεν συμπαθησες
τελικα με πουλησε...
ημουν πολυ περηφανη για να παραδεχτω πως δεν κοιμηθηκα στην Μαρια αλλα ηθελα να περασω ενα βραδυ με τον Γιωργο...
κι ας ηξερα πως με ειχες ακολουθησει και ειχες δει που πηγαινα...

μου ειχες σπασει τα νευρα που μεχρι τα 18 μου επρεπε να γυριζω 11 η ωρα στο σπιτι...
με τσατιζες απιστευτα που ελεγες δεν με ενδιαφερει τι κανουν οι αλλες μανες...
ειχα θυμωσει που στον χορο του γυμνασιου σε ειδα να πινεις ποτο στο ιδιο μαγαζι με την μαμα του Κωστα για να δειτε αν θα ειμαστε καλα και δεν θα μας δωσουνε τιποτα μεσα στο ποτο...

θυμωνα που με προσεχες τοσο πολυ...
μα αφου ειμαι μεγαλη πια ελεγα...
κι επρεπε να περασουν πολλα χρονια για να σε ευχαριστησω...(παντα απο μεσα μου)

κι οταν εκλαιγα και κλεινομουν στο δωματιο με τσιτα την μουσικη...
καταλαβαινες...
και ηξερες πως χωρισα...πως πληγωθηκα και στεναχωριοσουν...
κι οταν εβγαινα μετα τα 18 και γυρνουσα αργα παντα με καταλαβαινες...
κι ας εβγαζα τα παπουτσια και ανεβαινα ξυπολητη τις σκαλες...
επρεπε να γυρισω για να κοιμηθεις κανονικα...

κι οταν εκεινος με πληγωνε ξανα και ξανα δεν τον κακολογησες ποτε...
παντα τον δικαιολογουσες κι ας ηξερες πως ηταν αδικαιολογητος...
παντα αφηνες εμενα να αποφασισω πως θα συμπεριφερθω...
ποτε δεν πηγες να με επηρεασεις και ποτε δεν σου ειπα ποσο σε τιμαει αυτο...

κι ας ειπες μετα απο χρονια πως ηταν λαθος σου...
πως επρεπε να με ειχες προστατεψει και απο αυτο...
οχι μανουλα μου...
δεν εκανες κανενα λαθος...

περασαμε τοσα πολλα που δεν φτανουν χιλιες σελιδες για να γραψω...
εσυ...εγω και η μικρη...
παντα οι τρεις μας...
ολοι σε θαυμαζαν για την δυναμη σου και το θαρρος σου...
πιο πολυ απο ολους εγω...και ξερω δεν το ειπα...
ομως αν δεν ησουν εσυ...εσυ εκει σε ολα εγω δεν θα ημουν εδω σημερα...

κρυφα παντα επαιρνα δυναμη απο σενα...
απο το ποσα μπορουσες να αντεχεις...

μονο που δεν αντεχα να σε βλεπω να κλαις...ποτε...
γι αυτο κι οταν εκλαιγες καμια φορα εγω εφευγα...ελεγα πως καπου ειχα να παω...
αναισθητη θα φαινομουν...αλλα επρεπε να παω να κλαψω και να παρακαλεσω να σταματησεις να πονας...
ουτε κι αυτο στο ειπα...

δεν σου ειπα πως η κρυφη μου προσευχη παντα ηταν να εισαι καλα εσυ και η μικρη...
τιποτα αλλο και κανεις αλλος...
ολα να θυσιαζονταν μπροστα σ'αυτο...

γι'αυτο κι οταν κατι ταραξε ολο αυτο...τα εβαλα με θεους και δαιμονες...
και κοιτα να δεις...
εσυ επεσες...εγω χτυπησα...κι εσυ σταθηκες ορθια ξανα οταν εγω ξαπλωνα στο πατωμα...
και κοιτα να δεις...
εμεις επρεπε να σε σηκωνουμε κι εσυ ειχες ηδη σηκωθει και σηκωνες απο κατω κι ολους τους υπολοιπους...

κι οταν χτυπουσαν τα τηλεφωνα για καινουργια νεα...
αχα...μμμ...ναι...μαλιστα...α καλα λοιπον...ναι θα το δουμε κι αυτο...ετσι σου ελεγα...
κι οταν κλειναμε παλι επεφτα στα πατωματα κι επαιρνα τηλεφωνο την αδερφη μου να ερθει...

-μανουλα μου ολα θα πανε καλα...ακου με κι εμενα νεραιδα ειμαι ξερω...
-ναι παιδι μου...εννοειται πως ολα θα πανε καλα...αν θελουν ας μην πανε θα τα παρει ολα ο διαολος...
-ετσι μπραβο αυτη ειναι η μαμα μου...
-μανουλα τοσα περασαμε θα το περασουμε και αυτο θα δεις...
-φυσικα και θα το περασουμε...

ξερεις...
εχουμε ιδια χερια και ποδια...να δες...
επισης εχουμε ελιες στα ποδια στα ακριβως ιδια σημεια...να δες...
τωρα τελευταια μου λενε οτι σου μοιαζω και χαιρομαι τοσο πολυ...

μανουλα ξερω πως παντα παραπονα θα εχεις και παντα θα σου φαινομαι λιγακι αναισθητη...
ομως σαν εκεινο το ποιημα που εγραψες για μενα οταν ημουν μωρο σου γραφω κι εγω αυτο...
δωρο...
για τα γεννεθλια σου...

ναι τωρα το λεω σε ολους δυνατα και χωρις να ντρεπομαι καθολου...
σου εχω τεραστια αδυναμια...
σου εχω την μοναδικη αδυναμια...κι αν ολα τα παιδια εχουν στη μαμα τους εγω εχω λιγακι παραπανω...
γιατι εισαι εσυ...εσυ,εγω και η μικρη...
γιατι ποτε κανεις δεν θα καταλαβει τι εκανες και τι κανεις για εμας...γιατι κανεις δεν ηταν εκει οταν ειμασταν εμεις...κι οσοι ηταν δεν μπορεσαν εντελως να ξερουν...και δεν θα μπορεσουν ποτε...
γιατι οταν εφυγε ο αδερφος σου ζητουσες τα παιδια σου να αγκαλιασεις...
γιατι την προηγουμενη βδομαδα που εκανα εγχειρηση ειπα στους γιατρους πως μολις βγω θελω την μαμα μου...
γιατι μολις βγηκα εβαλα την νοσοκομα να σε παρει στο κινητο αμεσως...απο το δικο της κινητο...
γιατι εφυγα απο το σπιτι αλλα φροντισα να ειμαι κοντα σου για να ερχομαι αμεσως οποτε θελω...
γιατι αν τολμησει ποτε να πει κατι κανεις για σενα την εβαψε...
γιατι εσυ μου εμαθες να ακουω καλη μουσικη...
γιατι εσυ με πηγες στην πρωτη συναυλια του παπακωνσταντινου...
γιατι εσυ ηρθες μαζι μου οταν περασα τις πανελλαδικες και πηγα στην σχολη να γραφτω...
γιατι εσυ κερασες ολον τον κοσμο...
γιατι εσυ ησουν μαζι μου στο νοσοκομειο οταν φοβομουν και κοιμοσουν στα ποδια μου...
γιατι εσυ εισαι παντα στις χαρες και στις λυπες μου εκει...
γιατι με αγαπας οτι κι αν κανω...
γιατι με συγχωρεις οτι κι αν κανω...
γιατι σαν την αγκαλια σου δεν εχει αλλη...
γιατι σαν το χερακι σου οταν εχω πυρετο δεν εχει αλλο...
γιατι σαν το χαδι σου δεν υπαρχει πιο απαλο...


γιατι ψαρευεις και βγαζεις τα καλυτερα ψαρια(κι ας μη μ'αρεσουν τα ψαρια)
γιατι παιζεις στοιχημα και σε κοροιδευω εγω και η μικρη...
για ολες οι φιλες μου σε αγαπανε...
γιατι το αγορι μου λεει πως εχει πεθερα ολα τα λεφτα...
γιατι ο θειος Γιωργος σε ελεγε παλληκαρι...
γιατι παντα θυμωνες οταν καποιος εκανε κατι κι ελεγες θα του κανω...θα του δειξω και τελικα δεν εκανες τιποτα...
οχι γιατι δεν μπορουσες...αλλα γιατι ησουν πολυ καλη για να κανεις κακο...
γιατι σου αρεσει το βουνο και η θαλασσα...
γιατι μαζευεις κοχυλια και οστρακα απο τους βυθους...
γιατι ζωγραφιζεις ξυλα και πετρες...
γιατι ρωτας ακομα αν εφαγα και τι...
γιατι μου λες να σταματησω να τρωω οταν παχαινω...
γιατι μου λες ακομα να προσεχω οταν βγαινω...
γιατι το σπιτι σου μυριζει μανουλα...


γιατι θα μπορουσα να γραφω για ωρες πολλα γιατι...

για ολα αυτα...και αλλα τοσα πολλα

για οσα σ'αγαπω ξεχασα να σου πω...

για ολες τις φορες που σε στεναχωρησα...

για ολες οσες σε απογοητευσα...

εισαι η μανουλα μου...

και σ'αγαπω οσο δεν φανταζεσαι...
σ'αγαπω οσο κανεναν...
σ'αγαπω οσο τιποτα...
σ'αγαπω...

Υ.Γ 1 θα μπω παλι με τουρτα με ολα τα κερακια επανω να δω αντεχεις να σβηνεις...;
και με το "ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ" του βασιλη αλλη μια φορα...

Υ.Γ 2 κι ας δουλευει...αλλη μια φορα εγω θα πληρωσω το δωρο και η μικρη θα βαλει απλα το ονομα της στην καρτα...(οχι για να ξερεις)

μαμα...
το τραγουδι που παιζει αφιερωμενο...
ειναι το δικο μας ε...;
και που εισαι μαμα...εβαλα μετα και την "πυρογα"...το δικο σου ε...;
μ'αυτο χτυπαει το κινητο μου οταν με παιρνεις...

αντε σηκω να χορεψεις ζε'ι'μπεκια...
κι εγω τα τα σπασω ολα...γαμω την τρελα μου...
ολα...για σενα!
γιατι εμεις δεν σπαμε...οτι κι αν συμβαινει...
ειμαστε τρεις...
εσυ...εγω και η μικρη...

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΜΑΝΟΥΛΑ!!!
ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΕΚΕΙ...ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ!!!