FRIDA KAHLO... ΕΝΑ ΑΛΗΘΙΝΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ...

Μιας που πλησιαζει η παγκοσμια ημερα της γυναικας,ειπα να γραψω ενα παραμυθι αληθινο
για μια γυναικα που τα ειχε ολα...
ομορφια εξωτερικη και εσωτερικη...
δυναμη και αξιοπρεπεια...
παθος για την ζωη και για οτι αγαπουσε...
δυναμικη...
παθιασμενη...
αιωνια ερωτευμενη...
μα πανω απο ολα εξαιρετικα ταλαντουχα...
η frida kahlo...
την γνωρισα μεσα απο την ομοτιτλη ταινια κι επειτα διαβασα για εκεινη,ειδα τους πινακες της,εμαθα την ζωη της και την θαυμασα σαν γυναικα και σαν καλλιτεχνη...
πολυ μπροστα απο την εποχη της με εναν ατιθασο και συναμα ευαισθητο χαρακτηρα καταφερε να μεινει στην ιστορια και να την πλουτισει...
μια γυναικα πραγματικη...

γεννημενη τον ιουλιο του 1907 σε προαστιο της πολης του Μεξικου...
ηταν η τριτη απο τις 4 κορες των γονιων της...
στα 4 της χρονια εζησε την μεξικανικη επανασταση και ταυτιστηκε τοσο πολυ με αυτη που
αποφασισε πως εκεινη και η επανασταση γεννηθηκαν ταυτοχρονα...
και αυτο θα σημαδεψει και την μετεπειτα πολιτικοποιηση της...

απο πολυ μικρη ηλικια αρρωστησε απο πολιομυελιτιδα...
το δεξι της ποδι εμεινε ατροφικο και η δεξια πατουσα σταματησε να αναπτυσσεται...
ετσι εμειναν παραμορφωμενα για ολη της τη ζωη...
την αναπηρια αυτη η Φριντα την εκρυβε κατω απο το παντελονι της οταν ηταν εφηβη
και αργοτερα κατω απο μακριες μεξικανικες φουστες...
εχοντας αποκτησει απο τα παιδικα της χρονια το σκληρο παρατσουκλι "κουτση Φριντα",που
την πληγωνε βαθια,σε μεγαλυτερη ηλικια προσπαθουσε να τραβηξει την προσοχη με το εξωτικο της ντυσιμο...

ελπιζοντας να γινει γιατρος φοιτουσε σε γερμανικη σχολη του Μεξικου...
η ζωη ομως ειχε αλλα σχεδια για εκεινη...
τον Σεπτεμβριο του 1925 επιστρεφοντας απο τη σχολη η ιδια με εναν φιλο της επιβιβαστηκαν σε ενα λεωφορειο το οποιο συγκρουστηκε με τραμ σε ενα τρομερο ατυχημα...
πολλοι επιβατες σκοτωθηκαν ενω η ιδια υπεστη πολλαπλα τραυματα,σε βαθμο που οι γιατροι αμφεβαλλαν αν θα ζησει...

το ατυχημα την κρατησε στο κρεββατι 3 μηνες τον εναν απο αυτους στο νοσοκομειο...
μετα την φαινομενικη πληρη αναρωση της αρχισε να υποφερει απο πονους στην σπονδυλικη στηλη και στην δεξια φτερνα...
ενα χρονο αργοτερα διαπιστωθηκε πως ειχαν μετατοπιστει σπονδυλοι και αναγκαστηκε να φοραει για 9 μηνες γυψινο κορσε...
αυτη την δυσκολη περιοδο επρεπε να μενει στο κρεββατι καθως ειχε περιορισμενη ελευθερια κινησεων και τοτε ακριβως ηταν που αρχισε να ζωγραφιζει...

ενα ειδικο καβαλετο που προσαρμοστηκε στο κρεββατι της και ενας καθρεφτης στον ουρανο του κρεββατιου την βοηθησαν να ειναι η ιδια το μοντελο της...
η Φριντα αργοτερα δηλωσε "ζωγραφιζα τον εαυτο μου επειδη ημουν τοσο μονη και επειδη ημουν το θεμα που γνωριζα καλυτερα"
στις περισσοτερες ολοσωμες προσωπογραφιες,η Φριντα απεικονιζει τον εαυτο της με φοντο
τεραστια γυμνα τοπια η' αδεια κρυα δωματια που αντανακλουν την μοναξια της...

συχνα οι πινακες της εχουν να κανουν με πραγματικα γεγονοτα της ζωης της
την σχεση της με τον Ριβερα,την κακη υγεια της μετα το ατυχημα,την ανικανοτητα της να ολοκληρωσει την εγκυμοσυνη της,καθως και η κοσμοθεωρια της για την φυση,τη ζωη και τον κοσμο γενικοτερα.
με αυτες τις εντονα προσωπικες εικονες εσπασε τα ταμπου της εποχης της και ιδιαιτερα εκεινα που αφορουσαν το γυναικειο σωμα και την γυναικεια σεξουαλικοτητα...
ηδη κατα τη δεκαετια του 1950 ο Ριβερα την ειχε αποκαλεσει "πρωτη γυναικα στην ιστορια της τεχνης που μεταχειριζεται με απολυτη και ασυμβιβαστη ειλικρινεια,θα λεγαμε και με ανελεητη σκληροτητα,τα γενικα και ειδικα θεματα που αφορουν αποκλειστικα τις γυναικες"

η Φριντα γνωρισε τον Ριβερα το 1922 ο οποιος ηταν ηδη διασημος...
η ιδια τον θαυμαζε ως αντρα και ως καλλιτεχνη και ηθελε να τον ρωτησει τι γνωμη ειχε για τα δικα της εργα...
ο Ριβερα εντυπωσιαστηκε αμεσως και υποστηριξε θερμα την αποφαση της να ακολουθησει καλλιτεχνικη πορεια...
τον αυγουστο του 1929 η Φριντα παντρευτηκε τον κατα 21 χρονια μεγαλυτερο της Ριβερα...
ο αντρας αυτος εμελε να σημαδεψει την ζωη της σημαντικα μιας που τον αγαπησε βαθια παρολο που εκεινος απο την αρχη της σχεσης τους ειχε επαφες και με αλλες γυναικες...

το 1930 η Φριντα αναγκαστηκε να κανει εκτρωση για λογους υγειας...εμεινε εγκυος για δευτερη φορα,παρολο που μετα το ατυχημα της ειχαν πει οτι πιθανον δεν θα ηταν ποτε σε θεση να γεννησει,καθως η λεκανη της,που ειχε σπασει σε 3 σημεια,δεν επετρεπε στο εμβρυο να παρει σωστη θεση...
λαχταρουσε πολυ ενα παιδι και ετσι η απογοητευση της ηταν μεγαλη οταν απεβαλε...
και την αποτυπωσε σε εναν ακομα αληθινο πινακα της...

η αδερφη της Κριστινα που εμενε κοντα τους ενα διαστημα και ποζαρε για τον Ριβερα δημιουργησε σχεση μαζι του...
αυτο ηταν μια βαθια πληγη για την Φριντα που μετα το γεγονος αποφασισε να εγκαταλειψει τον Ριβερα και να μεινει μονη της...
εφυγε στη Νεα Υορκη με δυο αμερικανιδες φιλες της και επεστρεψε οταν η σχεση του Ριβερα με την αδερφη της Κριστινα τελειωσε...
φυσικα εκεινος συνεχισε να εχει σχεσεις με αλλες γυναικες αλλα τωρα η Φριντα ειχε αρχισει κι εκεινη να εχει τις δικες της περιπετειες με αντρες αλλα και με γυναικες...

δραστηριοποιηθηκε στην πολιτικη κατι το οποιο την εφερε ξανα κοντα στον Ριβερα,ο οποιος υποστηριζε τον Τροτσκι και ζητησε απο την Φριντα να του παρεχουν ασυλο μιας και ειχε απελαθει απο την Νορβηγια...
η Φριντα παραχωρησε το σπιτι της στον Τροτσκι και την γυναικα του και τα δυο ζευγαρια περνουσαν πολλες ωρες μαζι...
λεγεται μαλιστα πως υπηρξε μια συντομη ερωτικη σχεση μεταξυ του Τροτσκι και της Φριντα...
το διαζυγιο της με τον Ριβερα εκδοθηκε το 1939...
η ιδια απο την απελπισια της το εριξε στο ποτο ενω δηλωσε "ποτε οσο ζω δεν θα δεχτω ξανα λεφτα απο αντρα"
στα τελη της ιδιας χρονια η Φριντα αρχισε να υποφερει απο δυνατους πονους στην πλατη ενω επασχε και απο μυκητιαση του δεξιου της χεριου...
ταξιδεψε στο Σαν Φρανσισκο για θεραπεια...ο Ριβερα βρισκοταν εκεινη την περιοδο επισης εκει...
τον Δεκεμβριο ζητησε απο την Φριντα να παντρευτουν για δευτερη φορα...εκεινη δεχτηκε αμεσως...με τον ορο ομως πως θα συντηρει η ιδια τον εαυτο της απο τα εσοδα της δουλειας της και πως δεν θα εχουν σεξουαλικες σχεσεις...
ο Ριβερα δεχτηκε τα παντα απο τη ευτυχια του που θα ηταν ξανα μαζι της...

η Φριντα εγραψε για εκεινον...
"Ντιεγκο,το ξεκινημα
Ντιεγκο,ο κατασκευαστης
Ντιεγκο,το παιδι μου
Ντιεγκο,ενας γαμπρος για μενα
Ντιεγκο,ο ζωγραφος
Ντιεγκο,ο εραστης μου
Ντιεγκο,ο "συζυγος μου"
Ντιεγκο,ο φιλος μου
Ντιεγκο,ο πατερας μου
Ντιεγκο,η μητερα μου
Ντιεγκο,ο γιος μου
Ντιεγκο,εγω
Ντιεγκο,το συμπαν
η ενοτητα μεσα απο τη διαφορα
Γιατι τον αποκαλω ο Ντιεγκο μου;ποτε δεν ηταν και ποτε δεν θα ειναι δικος μου.ανηκει μονο στον εαυτο του"

η Φριντα ασχοληθηκε εντονα με την πολιτικη και ποτε δεν εκρυψε τις πεποιθησεις και τις πολιτικες τις θεσεις...
Ως Μεξικανα ενεκρινε το συνολο των αξιων που ειχαν συνδεθει με την επανασταση και υποστηριζε με παθος την αναζητηση μιας νεας εθνικης ταυτοτητας...

το 1953 οι γιατροι αποφασισαν τον ακρωτηριασμο απο το γονατο και κατω...
το τεχνητο ποδι την ανακουφισε λιγο απο τους πονους αλλα η εγχειριση προκαλεσε στην Φριντα βαθια καταθλιψη...
ο Ριβερα δηλωνει πως εχει χασει καθε θεληση για να ζησει...
η ιδια γραφει στο ημερολογιο της...
"τι τα θελω τα ποδια αφου εχω φτερα για να πεταω"
"μου κοψανε το ποδι εξι μηνες πριν,μου εδωσαν αιωνες μαρτυριου,και καποιες στιγμες πηγα να χασω το μυαλο μου.θελω να αυτοκτονησω.Ο Ντιεγκο ειναι ο μονος που με κραταει εδω γιατι,με την ματαιοδοξια μου,πιστευω οτι θα του ελειπα.ετσι μου λεει κι εγω τον πιστευω.αλλα ποτε στην ζωη μου δεν εχω υποφερει τοσο πολυ.θα περιμενω λιγο ακομη..."

η Φριντα Καλο αρρωστησε βαρια απο πνευμονια και πεθανε τη νυχτα της 12ης προς 13η Ιουλιου του 1954,επτα μερες μετα τα 47 γενεθλια της.
το προηγουμενο βραδυ("γιατι νιωθω οτι θα σε αφησω πολυ συντομα")ειχε δωσει στον Ριβερα ενα δωρο για την αργυρη επετειο του γαμου τους,στις 21 Αυγουστου.
οι σκεψεις που καταγραφονται στο ημερολογιο της,αφηνουν υπονοιες για αυτοκτονια.
η τελευταια σημειωση λεει:"ΕΛΠΙΖΩ Η ΑΠΟΧΩΡΗΣΗ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗ...ΚΙ ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΜΗΝ ΕΠΙΣΤΡΕΨΩ ΠΟΤΕ...ΦΡΙΝΤΑ"


οι πληροφοριες απο το βιβλιο του Andrea kettenman
τα 2 τραγουδια που ακουγονται απο το soundtrack της ταινιας!