Δευτέρα 11 Μαΐου 2009

ΕΓΩ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΜΟΥ...ΚΑΙ Η ΖΩΗ...



Μια φορα κι εναν καιρο...
περπατουσα και ο δρομος ολο και μακραινε...
κολυμπουσα στα βαθια...
τα ποδια μου ματωνανε...το κορμι μου γεμιζε πληγες...
τα ματια μου τρεχανε δακρυα αναμνησεις...
μαζευα και μαζευα...
εχασα και με εχασα...

ΤΕΛΟΣ...
ειπα...

κουραστηκα...
κουραστηκα να με σπαταλαω για ολους και για ολα...
ενταξει...
μαζευτηκαν πολλα...ηρθαν κι ολα μαζεμενα και δεν ειχα που να τα χωρεσω...
μετα ξεχυλισαν γυρω μου και με επνιξαν...
παλευα να βγω στην επιφανεια και παλι βουλιαζα...
μεχρι που σταματησα να παλευω και αφεθηκα σε ολο τον βυθο...
εφτασα πατο και παρακατω δεν πηγαινε...

κουραστηκα πραγματικα...
το εχω ξαναπει...οταν δινεις και δινεις καποιες φορες θελεις να παρεις κιολας...
οχι σαν επιβραβευση αλλα για να νιωσεις πως οτι δινεις εχει ανταποκριση...
να γεμισουν οι μπαταριες και παλι να ξαναδωσεις...
αλλιως δεν γινεται...αδειαζεις...και καταληγεις στον καδο των αχρηστων...
και τελικα καταλαβα πως ακομα δε θελω να καταληξω εκει...

ΤΕΛΟΣ...
ειπα...

ΕΙΜΑΙ ΚΙ ΕΓΩ ΕΔΩ...
και εχω αναγκη...
το χαδι...την αγκαλια...τον γλυκο λογο...την επιβραβευση...το ολα θα πανε καλα...
ειμαι εδω και ζητησα τοσες πολλες φορες ενα χερι να με κρατησει...
ζητησα με καθε τροπο την αγαπη να με συντροφευσει...
ζητιανεψα ενα σ'αγαπω...ναι ζητιανεψα ενα σ'αγαπω... και παλι δεν το πηρα...
ταξιδεψα και εφτασα μακρια μονο και μονο για μιαν απαντηση...και παλι δεν την ακουσα...
ισως τελικα να την ειπε καποιος αλλα να κρατησα τα αυτια μου κλειστα...

γεμισαμε φοβους και ανασφαλειες και αφησαμε το σημαντικοτερο να χαθει...
και στο φωναζα...φωναζα...παντα φωναζα...
αγαπη...αγαπη...αγαπη...
μα το μονο που καταφερα ηταν να γινω ενας γραφικος παλιατσος...
στο κεντρο μιας πλατειας να μοιραζω τις αναμνησεις μου στα πουλια για να στις στελνουν...
να προσπαθω ματαια να σε κανω να θυμηθεις και ματαια να σε καλεσω ξανα σε μενα...
και τα μονα που ηρθαν κοντα μου ηταν τα παιδια...
μου χαρισαν τα χαμογελα τους και προσπαθησαν να σκουπισουν ενα δακρυ ζωγραφισμενο...
κοιτα να δεις...τελικα μοναχα αυτα με πιστεψαν...

ΤΕΛΟΣ...
ειπα...

πεθανα και αφησα την σκια μου να ζησει...
περιπλανιοταν κι αυτη ελευθερη στα σκοταδια και μαζευε χαμενες ψυχες...
ζουσε απο αυτες κι εγω πεθαινα ξανα και ξανα...
ζητουσα ελεος κι εκεινη χαμογελουσε ηδονικα...
επαιρνε ζωη απο τον θανατο μου και κοντευε να με ξεγραψει μια και καλη...
λιγο ακομα και θα τα ειχε καταφερει...
της εδωσα απλοχερα οτι χρειαζοταν...

ΤΕΛΟΣ...
ειπα...


αγαπαω πολυ μα θελω και να αγαπιεμαι πολυ...
το ζηταω και το εχω αναγκη...
ειναι σαν νερο για μενα...και σαν τον αερα που αναπνεω...
δεν ζητησα τιποτα...τιποτα... και ισως να ηταν λαθος...
μα δεν μπορεσα ποτε να εκβιασω αισθηματα...
ειπα απλα εδω ειμαι...μην με ξεχνας...εδω ειμαι ποναω κι εγω σαν εσενα...
ποναω και παλευω αλλα κοιτα με σ'αγαπω μη με ξεχνας...
μεσα σε ολα οσα...ακομα σ'αγαπω...μην με ξεχνας...
κοιτα με...ποσο ευκολα με κανεις ευτυχισμενη μη με ξεχνας...
απο τοτε ξεχαστηκα πολλες φορες...
πιστεψα μοναχα στην ευτυχια που μπορω να χαρισω...
οχι στην ευτυχια που χρειαζομαι για να ζησω...

ο δρομος ειναι μπροστα...
μακραινει ολοενα και πιο πολυ...
περπαταω παντα ξυπολυτη και ποναω...
ολες τις πληγες τις εκανα κουβαρακια και επλεξα τον μανδυα του πονου μου...
πολλες νυχτες που κρυωνω τον φοραω και χτυπιεμαι τοσο που ματωνω...
γδυσε με σκεφτομαι...
παρε απο πανω μου τουτο το ρουχο κι ελα να γινουμε ενα...
ασε να κυλησει μεσα μου και μεσα σου ολο εκεινο που ξεχυλιζει και μας πνιγει...
απαντηση καμια...
κι ετσι ματωνω τοσο που γυρω μου ολα βαφονται κοκκινα...
φυτρωνουν λουλουδακια...
αλλα κι αυτα στεφανι θα τα κανω να στολισω τα μαλλια μου...

η μικρη...
ονειροπολα...
ρομαντικη...
εκτος πραγματικοτητας...
που δεν ξερει...
που δεν φανταζεται...
που μοναχα ονειρευεται...
και συνεχιζει να ελπιζει...

ναι αυτη η μικρη την εμαθε πρωτα απο την αναποδη την ζωη...
οι μοιρες δεν της χαριστηκαν...
η προδοσια και η λυπη εγιναν φιλες καρδιακες της...
οι νυχτες την μαγεψανε...τα ονειρα εγιναν πυλες εξοδου απο τον κινδυνο...
τα αστερια μακρινα ονειρα...

ναι αυτη η μικρη τον πονο τον φοραει επανω της...
και τα λουλουδια των πληγων στεφανι στα μαλλια...
με ολα οσα κουβαλαει στην μικρη της πλατη...
ακομα μπορει και χαμογελαει...
και συνεχιζει...
κι οποιος γουσταρει ακολουθει...
εγω εδω θα ειμαι παντα ιδια...

θελει μαγκια η ζωη και θελει και χαμογελο...
ακομα και στο δακρυ μου χαμογελο...
γιατι οσο κι αν δεν το παραδεχεσαι εσυ...οποιος κι αν εισαι εσυ...
ξερεις μεσα σου πως λεω αληθειες...
και καμια φορα ενοχλητικες...

μαγκια μου λοιπον...

56 σχόλια:

Unknown είπε...

η ζωή φτιάχνει τα παραμύθια της και τα δικά μας παραμύθια παίρνουν τη δική τους ζωή. με δάκρυα, με λαχτάρες, με χαμόγελα, με μαγκιά...

ξέρεις, όσο ευαίσθητες κι αν είναι οι ψυχές, τόσο ένδοξα σηκώνουν κεφάλι και προχωρούν. γιατί δεν επιτρέπουν στον εαυτό τους να σταματήσει τ'όνειρο...

φιλιά βρόχινα μάτια μου...

Σταλαγματιά είπε...

Μικρή μου νεράιδα θα σου αφήσω τα λόγια που έχω στο προφίλ μου να σιγομουρμουρίζεις κάθε φορά που κάποιος σε πληγώνει…

Μόνοι γεννιόμαστε, μόνοι πεθαίνουμε και τίποτα δεν μας μένει πέρα από τις στιγμές που ζήσαμε. Τις όμορφες. Όλες εκείνες που ξεπέρασαν για λίγο την μιζέρια και την θλίψη, όλες εκείνες που ταυτίστηκαν μαζί μας, που ανήκουν πια μόνο σε μας. Επειδή πάνω απ'ολα, θέλει τόλμη η ζωή, θέλει πολλά κότσια η ευτυχία….


Να προσέχεις τον εαυτό σου !!!
φιλί

Μαρια Νικολαου είπε...

Πολλες φορες λεμε ΤΕΛΟΣ μα το τελος δεν ερχεται...

Καλη βδομαδα μικρή μου

jacki είπε...

Λοιπόν για σένα θα στείλω ένα χάδι, μια αγκαλια,ένα γλυκο λογο, μια επιβραβευση,το ολα θα πανε καλα,θα στείλω ένα χέρι να σε κρατήσει.
Θα στείλω την αγαπη να σε συντροφευσει...
Και θα στείλω πολλά πολλά σ' αγαπώ.. Κοριτσάκι μου.. σ' αγαπώ.. Το ξέρεις ε;

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Ευχή σου δίνω, να μην αλλάξεις ποτέ - όσο κι αν πονάει - την καρδιά σου, με μια άλλη, ανίκανη να νιώσει πόνο, μα κι αγάπη. Ο πόνος είναι η ρίζα της ευτυχίας. Κάποτε, θ΄ανθίσει, και θα σου χαμογελάσει, επιστρέφοντας όλες τις μέρες και κυρίως τις νύχτες, που τη περιποιήθηκες και τη φρόντισες, μην αφηνοντάς την να πεθάνει.
Για άλλη μια φορά, μαγεύτηκα από την ομορφιά της ψυχής σου...

Καλημέρα!

Matriga είπε...

Νεραϊδα μου, πρώτη φορά μου συμβαίνει να διαβάζω μια ανάρτηση και να νιώθω το είναι μου να ανατριχιάζει από την αλήθεια του και τα κοινά σημεία που βρίσκω σε μένα. Να σε έχει καλά ο Θεός με άγγιξες βαθιά. Και γω αισθάνομαι όπως εσύ...Μάλιστα στις πιο πρόσφατες αναρτήσεις μου το φωνάζω - σ' αγαπάω, έχω ανάγκη από μια μεγάλη αγκαλιά...κλπ - μήπως επιτέλους το ακούσει ο ενδιαφερόμενος!
Φιλιά γλυκά,
matriga

Υ.Γ. Γιατί δεν βάζεις την παρακολούθηση; Για να σε βλέπω συνέχεια σε βάζω στα αγαπημένα μου

Bουλα. είπε...

θελει μαγκια η ζωη και θελει και χαμογελο...
ακομα και στο δακρυ μου χαμογελο...
Καλημερα νεραιδακι!

b|a|s|n\i/a είπε...

ΑΡΧΗ...
είπα...
και χαμογέλασα...
και αισθάνθηκα την ομορφιά της ψυχής να διαπερνά την αλήθεια μου...
και την ομορφιά της αλήθειας την ψυχή μου...

Μυστικό Μονοπάτι είπε...

Είναι πολύ σημαντικό να ξέρεις να δίνεις σε αυτή τη ζωή! Αλλά πιο σημαντικό να μάθεις να διεκδικείς αυτά που σε κάνουν ευτυχισμενη!!!! Γιατι τα αποθέματα τελιώνουν οταν δίνεις χωρις να παίρνεις ΤΙΠΟΤΑ....

elis.pandora. είπε...

μου αρεσει η μαγκια σου και αν ειναι αληθινη πως λες αξιζει αλλα για σκεψου...Η πιστη η ελπιδα και η αγαπη ΤΕΛΟς εχουνε?
Η πιστη σε αναπαυει,με την ελπιδα διεκδικεις,και με την αγαπη φροντιζεις και μεριμνας...ΑΝ η μαγκια σου τα περικλυει ολα αυτα προχωρα και μη φοβασαι.Σου ευχωμαι ολα να πανε οπως τα ονειρευεσαι...

η κοπέλα με το καναρινί φόρεμα είπε...

Όταν διαβάζω έναν τέτοιο χείμαρρο δεν έχω να πω πολλά, δεν έχω να πω τίποτα. Μονάχα φεύγω αναλογιζόμενη...

όμορφη γραφή, σε κρατάει εκεί...
υ.γ. θα τα πούμε πιο σύντομα απ' όσο φαντάζεσαι!

Κωνσταντίνος Κόλιος είπε...

Είχα ένα κείμενο έτοιμο που δεν είχα αποφασίσει να αναρτήσω αλλά μου έδωσε η ανάρτησή σου εν μέρη το κίνητρο.

Κόπιασε να το διαβάσεις αντί σχολίου.

καλό βράδυ

Φεγγαρολουστη είπε...

Πολλοι ονειρευονται...λιγοι καταλαβαινουν αυτα τα ονειρα...
Την αγαπη...τον ερωτα...πολλοι τα εζησαν ...λιγοι τα ενοιωσαν...θυσιαστηκαν...γονατισαν.ταπεινωθηκαν μπροστα τους....
Ναι καρδουλα μου με την μεγαλη σου ψυχη...θελει μαγκια να τα παραδεχτεις ολα αυτα..και συ αγαπημενη μου φιλη την εχεις...
Παρε κι απο μενα ενα μεγαλο σ αγαπω που δεν τελειωνει...

Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΝΑΪΑΔΑ είπε...

νεραιδα μου...

τα παραμυθια μας παιρνουν ζωη και δινουν ζωη...
με ολα τα συναισθηματα να χορευουν τους ηρωες καθε ιστοριας σε εναν τρελλο σκοπο...

οχι τα ονειρα δεν θελουν να σταματησουν...ετσι καποια στιγμη σηκωνεις το κεφαλι και ας ειναι με πονο και προχωρας...
το ποιος ακολουθει εχει να κανει κι αυτο με την αληθεια του παραμυθιου...

νεραιδενια φιλακια ψυχουλα μου!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

Αναστασια μου αρχισα να τα σιγομουρμουριζω ηδη...

ναι κουκλιτσα μου θελει πολλη τολμη τελικα η ζωη και μεγαλα κοτσια η ευτυχια...
δεν φταιει εκεινη που ακομα την περιμενουμε...φταιμε εμεις που μειναμε να περιμενουμε κι εκεινη περασε διπλα μας και χαθηκε...

μονοι μας...
παντα απο την αρχη μεχρι το τελος μονοι μας...
με ευχαριστα διαλειμματα καπου καπου που γινονται βιωματα αλλωτε ευχαριστα και αλλωτε πονεμενα...

νεραιδενια φιλακια καλη μου με ολη μου την αγαπη!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

Μαρακι μου ναι...
αντιστεκεται κι αυτο για να μας δοκιμασει...

αληθεια λες να αντεχουμε αυτη τη δοκιμασια...;

καλη εβδομαδα κοριτσακι μου!!!

πολλα νεραιδενια φιλακια!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

jackouli μου γλυκο...
κοιτα να δεις ξαφνικα γεμισα...
χαμογελα...
επιβραβευση...
εχω ενα χερι να με κρατα...
και πανω απο ολα εχω...
αγαπη...

τωρα χαμογελω ακομα περισσοτερο...!!!

το ξερω που μ'αγαπας...
το βλεπω στα ματακια σου...

κι εγω σ'αγαπω πριγκιπισσα μην το ξεχνας...οχι το σ'αγαπω αυτο ξερω πως το θυμασαι...
οτι εισαι πριγκιπισσα λεω...!

σε φιλω ματακια μου!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

Νικολα μου γλυκε...

σε ευχαριστω για την ευχη σου...!
πως θα μπορουσα να μην τη δεχτω...;

ξερεις καλε μου...
θαρρω πως αυτη η καρδια θα με συντροφευει μεχρι το τελος μου...
δεν μπορει να αλλαξει...δεν γινεται να γινει καποια αλλη λιγοτερο αισθαντικη...
κι αν προσπαθησα δεν πετυχε...
ισως να υπαρχει καποιος σκοπος και γι αυτο...
ποναει ναι...πολυ καμια φορα...αλλα ειναι δικη μου ε...;πως να την διωξω που το μονο που ζηταει ειναι αγαπη...

σε ευχαριστω τοσο πολυ καλε μου για τα καλα σου και ομορφα λογια!
με τιμουν πραγματικα...

νεραιδενια γλυκα φιλια σε σενα!!!
μυριζει ομορφα ο ανεμος σου και σκορπιζει χαμογελα!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

matriga καλωσορισες στα παραμυθια μου!

δεν εχω λογια να σε ευχαριστησω πραγματικα!
οταν καποιος που δεν με ξερει μιλαει τοσο ομορφα για μενα,κι ας εμπνεεται απο ενα κειμενο,νιωθω ζεστασια και αγαπη να πλανιεται...!

ειναι περιεργα ομορφο να βρισκουμε ο ενας τον αλλο μεσα απο τα γραπτα μας...
μα ειναι οι ψυχες μας πισω απο τον υπολογιστη που σπρωχνουν τα πληκτρα κι εκεινες ξερουν που να στραφουν πολλες φορες...

ειλικρινα σε ευχαριστω πολυ και σου ευχομαι κι εγω να σε εχει Ο Θεος καλα!

Υ.Γ δεν ειμαι καλη με την τεχνολογια αλλα αφου με εβαλες στους αγαπημενους σου νομιζω λυθηκε το θεμα ε...;

νεραιδενιο καλωσορισμα και νεραιδενια φιλακια καλη μου!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

Βουλιτσα μου...
μου αρεσει που παντα ξεχωριζεις εκεινο που σου ταιριαζει η' σου κανει το κλικ...

καλησπερα ματια μου!!!

νεραιδενιο φιλακι!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

basnia μου γλυκε...

καθε τελος και μια αρχη ε...;
με αληθειες...και γεματες στιγμες που διαπερνουν την ψυχη...

πολλα νεραιδενια φιλακια σε σενα αγαπημενε μου φιλε!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

Μυστικο μονοπατι...
ετσι ελεγα κι εγω και λεω ακομα βεβαια...
δεν αλλαζουν αυτα απο την μια μερα στην αλλη...
να δινεις...να δινεις χωρις να ζητας...
ναι αλλα...καποια στιγμη αδειαζεις...
δεν ζητας αλλα χρειαζεται να παρεις...
δεν ξερω αν μπορω να διεκδικησω...
ισως καλυτερα να περιμενω απλα εκεινο που θα θελησει να μου δωθει χωρις δικη μου παροτρυνση...

νεραιδενια φιλακια καλε μου!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

elis.pandora μου γλυκια...
δεν ξερω αν ειμαι αληθινη...
ισως να μην ειμαι...
ισως καν να μην υπαρχω ωρες ωρες...
αλλα τουλαχιστον ενα ξερω...
πως οτι εδωσα με αληθεια και ανοιχτη καρδια το εδωσα και πισω δεν το ζητω...

οχι καλη μου...
η ελπιδα,η πιστη και κυριως η αγαπη τελος δεν εχουν...
πως θα μπορουσαν αλλωστε...
κι αν καπου μεσα μου τα εχω ολα αυτα ισως η μαγκια να μου περισσευει...

νεραιδενια φιλακια καλη μου!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

καναρινενια μου...
ποσο χαιρομαι που σε βλεπω εδω...

ας μου επιτραπει να πω ποσο υπεροχο πλασμα εισαι και θελω να το πω και εδω δημοσια για να το μαθουν ολοι...
πραγματικα μοναδικο,απιστευτο πλασμα...και χαρηκα τοσο που σε γνωρισα!!!

χμμμ...
να τωρα για τον χειμαρο καμια φορα βγαινει αβιαστα απο μεσα μας...
ειναι η ωρα του και ξεχυλιζει...

Υ.Γ τωρα δεν μπορω να κρυψω την χαρα μου...!ναι ναι ναι ναι ναι!!!

νεραιδενια γλυκα φιλακια καλη μου φιλη!!!

Μαργαρίτα είπε...

Αυτή η μικρή και ονειροπόλα
που οι μοιρες νομίζει ότι δεν τις χαρίστηκαν...
αυτή η μικρή ρομαντική αλλά μεγάλη
στην ψυχή
έχει το μεγαλήτερο δώρο της αγάπης
Νοιώθει... αγγίζει... ζεσταίνει...
και σαν αδειάζει από αγάπη
πάλι γεμίζει θαυμαστά...

σε φιλώ για μια γλυκιά ονειρική καληνύχτα

να προσέχεις νεραϊδάκι μου ***

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

κωνσταντινε μου...
πριν λιγο ημουν στο σπιτικο σου και εκανα αυτην ακριβως την σκεψη...

σαν απαντηση στο παραμυθι μου μου φανηκε...

προχωρα λοιπον Να'ι'αδα λεω...
και την καταλληλη στιγμη θα φανει εκεινο το αλλο...εκεινο που χρειαζεται...

νεραιδενια φιλακια καλε μου!!!

Άνεμος είπε...

Ποιός δε θέλει την αγάπη; Υπάρχει κάποιος που θέλει να δίνει μόνο και να νιώθει ξεκρέμαστος;

Σε καταλαβαίνω... Όσα κρατάς μέσα σου νομίζεις ότι τα κρύβεις, αλλά όταν το βάρος γίνεται ασήκωτο πρέπει να το αφήσεις, και τότε βγαίνουν όλα στη φόρα...

Δε ζητάς τίποτα παράλογο, μόνο αυτό που αντικειμενικά σου αναλογεί. Ελπίζω να έχεις καλύτερη πορεία απο δω και πέρα.

Φιλάκια !!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

φεγγαρολουστη αγαπημενη μου φιλη...

θα δανειστω μια κουβεντα που μου ειπε μια φιλη...ελπιζω να μου το επιτρεπει...

πολλοι ακινδυνοι μαζευτηκαμε...

κι εγω βαρεθηκα πια...
εδω ειναι η αληθεια εδω και η μαγκια και εδω ολα...
οχι δεν γινεται χωρις θυσια...δεν γινεται χωρις αγαπη και χωρις ρισκο...
ξερεις εσυ τι εννοω...

σ'αγαπω παρα πολυ και ξερω πως ξεχυλιζεις απο αληθεια οταν λες πως μ'αγαπας!

σε ευχαριστω τοσο γι αυτο!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

Μπατλερ...
μαγκια στη μαγκια να δουμε ποιος θα βγει νικητης...!
αλλα δεν γινεται κι αλλιως...
αλλιως θα ημασταν ακομα στην αρχη και θαρρω φτασαμε κουτσα στραβα τουλαχιστον μεχρι την μεση ε...;

νεραιδενια φιλακια!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

Μαργαριτα μου γλυκια...
με συγκινησες τωρα...

σε ευχαριστω γλυκια νεραιδουλα...!

σε ευχαριστω...για ενα ακομα χαμογελο χωρις δακρυ...!

να εισαι καλα!!!

σε φιλω με την αγαπη μου!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

Ανεμε μου καλε και χαμογελαστε...

οχι δεν ζηταω τιποτα παραλογο μα σε αυτον τον κοσμο ολα τα συναισθηματα εφτασαν να γινουν παραλογες απαιτησεις...
ακομα και οταν δεν τα ζηταμε...

κανεις δεν θελει να μενει ξεκρεμαστος αλλα καμια φορα στην πορεια μας ξεχναμε εμας τους ιδιους και οταν γινεται αυτο μας ξεχνανε και οι υπολοιποι...εν μερει φταιμε και παλι εμεις που δεν αγαπησαμε αρκετα εμας και αγαπησαμε πολυ τους αλλους...
κι εκεινοι ισως αθελα τους μας εκμεταλευτηκαν...

ο δρομος ειναι μπροστα και η καρδια παντα ανοιχτη...

τα υπολοιπα...περισσευουν...

Υ.Γ χαρηκα πααααρα πολυ που σε γνωρισα!
αν και με ολα οσα εκανες η πριγκιπισσα θα μου κραταει μουτρα...:P

νεραιδενια πολλα φιλακια!!!

tovenito είπε...

κάθε τέλος μια νέα αρχή.
αρκεί να το πιστέψεις.
φιλιά!

Ανώνυμος είπε...

Μαγκιά σου όντως .. χαίρομαι που καταλαβαίνεις την δύναμη που σου έχει δημιουργήσει όλο αυτό το ταξίδι … Μου αρέσει που στο τέλος μας προκαλείς να παραδεχτούμε την αλήθεια .. που μπορεί και να μας δυσκολεύει. Μας έδωσες απλόχερα απ τη ψυχούλα σου άλλη μια φορά … Ένα χάδι και ένα φιλί … και ένα μεγάλο ευχαριστώ …

Άνεμος είπε...

Ρε χαζούλι, δε μπορεί να σου κρατήσει μούτρα επειδή γελούσες. Εξάλλου εγώ έφταιγα που γελούσες τόσο, χιχιχιχι. Ελπίζω την επόμενη φορά να ρίξουμε περισσότερο γέλιο και αν πάει να σε πλακώσει θα τις φάω εγώ, χαχαχαχ

Εγώ να δεις πόσο χάρηκα που σε γνώρισα. Και είπαμε, 1 φορά τη βδομάδα το γ...ε ε; Όχι περισσότερες. Τη Παρασκευή σοκολάτα τώρα, χιχι. Φιλάκιααααααα!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

tovene μου καλε...
ετσι ειναι και το πιστευω τελικα...

νεραιδενια φιλακια!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

μεταλλαγμενε μου καλε...

τελικα απο ολες τις δυσκολιες σπας και ξανα ενωνεσαι...
βγαινεις πιο δυνατος γιατι οταν εχεις σπασει νιωθεις ολο τον πονο που μπορεις να αντεξεις...και εντελει αντεχουμε πιο πολλα απο οσα νομιζαμε...

αληθεια...
κι ομως δεν την αντεχουμε παντα κι ας κρυβει μοναχα αγαπη...

εγω ευχαριστω που με συντροφευετε σε ολα τα παραμυθια...ηρωες μιας ιστοριας κι εσεις...

πολλα νεραιδενια φιλακια καλε μου!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

Ανεμε μου λες ε...;
ε το πολυ πολυ να φορεσει ξανα το γυαλι αλα jacki!!!χιχιχιχι!!!

μα τι γελιο Θεε μου!!!το καταευχαριστηθηκα ομως!!!να το ξανακανουμε συντομα!!!

κοιτα να δεις τωρα που εχω και την αδεια του ειδημονα(βλεπε στον καθρεφτη) μπορω μια φορα την εβδομαδα να το γ...ω και αυτη η μερα θα ειναι η παρασκευη προς τιμην της σοκολατας με αμαρετο!!!

συνειδητοποιεις πως σε αυτες τις δυο μερες οτι κι αν ζητησα αλλα μου φερανε να πιω...;

πολλα πολλαααα νεραιδενια φιλακιαααα!!!

Ευαγγελία Πατεράκη είπε...

Και μαγκιά σου νεραϊδούλα!...

Αλλά.."κι ύστερα,
αν κάποιος μπαίνει στη ζωή μας
είναι, σα μας παίρνει μια ακόμα
βελόνα γραμμοφώνου,
ώσπου τελικά,
πρέπει να τραγουδήσουμε μόνο μας", λέει ο Λειβαδίτης

Σε φιλώ πολύ καρδιά μου

Άνεμος είπε...

Χαχαχα, ναι, να κρυφτεί πίσω απο το φακό της.χαχαχα. σσσσσ θα μας ακούσει...

Ωραία, έκλεισε. Θα το ξανακάνουμε σύντομα!

Μια φορά τη βδομάδα ε; Όχι κάθε αύριο, :P.

Μάλλον ο Θεός έβλεπε ότι περνάς καλά και σου έβαζε να πιείς. Φροντίζει για σένα παιδί μου!

Φιλάκια πολλαααααααααααααααααααααα και περιμένω νέα για τη ταινία!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

προμηθεα μου γλυκε...

τωρα μπροστα στον πολυαγαπημενο Λειβαδιτη τι να πω...;
τουτος ο ανθρωπος ειναι σαν να εγραψε για ολους μας...

και ειναι ετσι ακριβως...
μονοι μας τελικα "πρεπει" εντελει να τραγουδησουμε...

πολλα νεραιδενια φιλακια γλυκε μου!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

Ανεμε καλε μου...

σσσςςς μην μας ακουσει και ποιος την ακουει...;χαχαχαχαχ

αλκοολ για τις καλες στιγμες φροντιζει ο καλος Θεουλης...

ε ναι κρατιεμαι σε λεω...ας οψεται που ερχεται καλοκαιρι αλλιως μια κρεπουλα τωρα θα την τσακιζα...αχχχ

φιλακιααααα!!!

aggelika είπε...

όσο κάνεις το χατίρι όλων δεν βγαίνει τίποτα.. πρέπει να έχεις και λίγο εγωισμό.. όχι τον κακό, αλλά απ' τον καλό! Αυτός είναι που φωνάζει.. "Είμαι κι εγώ εδώ!"

ναδα.- είπε...

Έτσι, έτσι ...

Λοιπόν Άκου το σχέδιο διαφυγής.

Θα καβαλήσεις την μουρμούρα βράδυ με πανσέληνο .

Θα κόψεις τους κάβους και θα την αφήσεις να απογειωθεί.

Την ώρα που θα περνάς την σκοτεινή θάλασσα θα βγάλεις μια τσιριδα .(της αρέσει ) :)

Έπειτα στο μεταίχμιο της ανατολής του ήλιου, θα απαγκιστρωθείς από την μουρμούρα, και θα αρχίσεις να κουνάς τα φτερά σου,(ξέρεις εσύ) και θα μπεις σε τροχιά σύνδεσης με τον ανταλλαγέα φθαρμένων ρούχων.

θα του δώσεις το πονοφόρι, θα σου δώσει το γλυκοφόρι .

Όπως βγεις από το μαγαζί θα σκοντάψεις.

Ένα αγόρι θα σε πιάσει.
Θα του δώσεις ένα φιλί .

Θα σου χαμογελάσει .

Θα τον ερωτευτείς .

Θα σε ερωτευτεί .

(από δω και πέρα δε κοιτώ)...

Δοκιμασμένο! :P

Μην το κάνεις στο σπίτι .

(βράδυ με πανσέληνο είπαμε)...

:PpP

Aristodimos είπε...

Eγώ πάλι θα σου ελεγα να προσπαθήσεις να πλέξεις
ένα στεφάνι απ' τις αναμνήσεις σου
τις πιο φωτεινές, τις πιο μυρωδάτες
και να το κρεμάσεις στην πόρτα της ψυχής
να 'ναι όλο τον καιρό οι είσοδοι και οι έξοδοι αρωματισμένοι
και ωραίοι...

Αρης

λιμανάκι είπε...

Όλα θα πάνε καλά...

΄Όλα θα πάνε καλά στο τέλος...θα δεις..μικρή και αγαπημένη...

Φιλάκι σου γλυκό

:)

Άρτεμις είπε...

"η μικρη...
ονειροπολα...
ρομαντικη...
εκτος πραγματικοτητας...
που δεν ξερει...
που δεν φανταζεται...
που μοναχα ονειρευεται...
και συνεχιζει να ελπιζει..."

Αυθεντική κι ανόθευτη... Γεμάτη ζωή και μυρωδιά απ' όνειρο και παραμύθι αληθινό...
Θέλει μαγκιά και την έχεις...
Καληνύχτες...

Cassiel είπε...

Ναιαδουλα μου ξερεις κατι...μου φαινεται οτι νοιωθω το λες τοοοοσσο τελεια που δεν χρειαζεται να πω τιποτα αλλο...

Φιλια πολλα καλη μου!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

aggelika γλυκια μου το ξερω...

συνηθως δεν με ενοχλει αλλα καποιες φορες θελω να πω "ειμαι κι εγω εδω"...καποιες φορες η ανθρωπινη φυση μιλαει...

νεραιδενια φιλακια καλη μου!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

Ναδα μου...

μμμ...οκ το επιασα το σχεδιο και περιμενω το γεματο φεγγαρι...

περιττο να σου πω πως το σημειο με την τσιριδα μου αρεσε ιδιαιτερα...

στην επομενη πανσεληνο αυτο που θα ακουσετε θα ειμαι εγω προφανως...

και που εισαι...

σταματα...

να...

παιρνεις ματι...

το εχεις δοκιμασει κι εσυ...:PPP

νεραιδενιο χαμογελαστο φιλι!!!

Υ.Γ οταν λες γλυκοφορι εννοεις κατι γλυκο που να τρωγεται...;

θελω σοκολατααααα...:)

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

Αρη μου,
τι ομορφη και γλυκια ιδεα!!!

ναι ισως προσπαθησω να τις μαζεψω τις ομορφιες και τις κανω στεφανι...
σιγουρα θα ειναι καλυτερο απο αυτο που φορω...

νεραιδενια φιλακια καλε μου!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

λιμανακι μου...

σε ευχαριστω που το λες...

ωραια ειναι να το ακους να στο λενε...

το εχουμε αναγκη καποιες φορες...

σε ευχαριστω γλυκουλα μου...

πολλα νεραιδενια φιλακια με την αγαπη μου!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

Αρτεμακι μου γλυκο...

τι αλλο να πω περα απο ενα μεγαλο ευχαριστω για τα λογια σου...;

σε ευχαριστω μικρουλα μου...πολυ!

νεραιδενια φιλακια γλυκα!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

cassiel κοριτσακι μου ποσο χαιρομαι που σε βλεπω εδω...!!!

ειμαι σιγουρη πως το νιωθεις και αυτο ειναι αρκετο...μαζι με την παρουσια σου εδω ειναι υπεραρκετο!

πολλα νεραιδενια φιλακια κοριτσακι μου!!!

Ανώνυμος είπε...

"an s'agapoun na ma8oun na sto lene
k an den sto poun na ma8eis na to kleveis!
k an 8es na deis ta ali8ina na kaine
prepei sto uyos tis fotias n'aneveis!"

Matriga είπε...

Καλημέρα Νεραϊδα μου!
Τι κάνεις; Mας έλειψες...

Mέρα καλή και καλή αντάμωση :))