Παρασκευή 15 Μαΐου 2009

ΜΑΘΑΙΝΩΝΤΑΣ ΤΗ ΖΩΗ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΣ...


Αργοπεθαινει οποιος γινεται σκλαβος της συνηθειας,
επαναλαμναβοντας καθε μερα τις ιδιες διαδρομες,
οποιος δεν αλλαζει περπατησια,οποιος δεν διακινδυνευει
και δεν αλλαζει χρωμα στα ρουχα του,οποιος δεν μιλα σε οποιον δεν γνωριζει...

Αργοπεθαινει οποιος αποφευγει ενα παθος,οποιος προτιμα το μαυρο για το ασπρο
και τα διαλυτικα σημεια στο "ι" αντι ενος συνολου συγκινησεων
που κανουν να λαμπουν τα ματια,που μετατρεπουν ενα χασμουρητο σε ενα χαμογελο,
που κανουν την καρδια να κτυπα στο λαθος στα συναισθηματα...

Αργοπεθαινει οποιος δεν αναποδογυριζει το τραπεζι,οποιος δεν ειναι ευτυχισμενος
στη δουλεια του,οποιος δεν διακινδυνευει τη βεβαιοτητα για την αβεβαιοτητα για να κυνηγησει ενα ονειρο,οποιος δεν επιτρεπει στον εαυτο του τουλαχιστον μια φορα στη ζωη του να αποφυγει τις συμβουλες...

Αργοπεθαινει οποιος καταστρεφει τον ερωτα του,οποιος δεν επιτρεπει να τον βοηθησουν,
οποιος περναει τις μερες του παραπονουμενος για την τυχη του η' για την ασταματητη βροχη...

Αργοπεθαινει οποιος εγκαταλειπει μια ιδεα του πριν την αρχισει...
οποιος δεν ρωτα για πραγματα που δεν γνωριζει...

Αποφευγουμε τον θανατο σε μικρες δοσεις οταν θυμομαστε παντοτε οτι,
για να εισαι ζωντανος,χρειαζεται μια προσπαθεια πολυ μεγαλυτερη,
απο το απλο γεγονος της αναπνοης...!!!

Παμπλο Νερουδα

Στην ζωη του καθενος μπορει να συμβαινουν πολλα...
οσα και αν εκμυστηρευτουμε σε δικους μας ανθρωπους,παντα μοναχα μεσα στην ψυχη μας
κρυβεται η απολυτη αληθεια της χαρας και του πονου...
εκεινος ομως που απλωνει το χερι του γνωριζοντας απλα αυτα που του λες,και το κανει με αληθεια ψυχης αξιζει τουλαχιστον μια μικρη θεση στην μνημη και στην καρδια σου...
ομως η θυμηση δεν αρκει...καμια φορα... αν χρειαστει καλο θα ηταν να ξερει πως και το δικο σου χερι θα ειναι εκει...να κρατησει το δικο του...!

το σημερινο παραμυθι αφιερωνεται σε εκεινους που απλωσαν το χερι τους σε μενα...
απλα το εκαναν...

49 σχόλια:

Cassiel είπε...

Σου κανω ποδαρικο...Εχεις απολυτο δικιο, οποιος δεν διακινδυνευει δεν ζει, οποιος δεν βλεπει την καλη πλευρα της ζωης οτι και αν συμβει... always look on the bright side of life, οσο δυσκολο και αν ειναι μερικες φορες τοτε ναι Ναιαδουλα μου δεν ζει, αργοπεθαινει...
Πολλα φιλια καλη μου

Ανώνυμος είπε...

Ζωή είναι να δίνεις στον εαυτό σου την ελευθερία των επιλογών και το δικαίωμα στο λάθος.

Φιλί γλυκό!

Σταλαγματιά είπε...

Στην ψυχή μας κρύβουμε τόσα, κάθε στιγμή και κάθε μέρα, κυλάει ο χρόνος κι εμείς τον γραπώνουμε ή τον αφήνουμε να κυλίσει βιαστικά.
Όλα είναι μέρος της ζωής μας μα αρκεί να παλεύουμε να αγωνιζόμαστε και να ρισκάρουμε πέρα από την βολεμένη θέση μας για να γευτούμε όσα πραγματικά μας αξίζει να κατακτήσουμε!

Ένας Νερούδα μοναδικός!

Γλυκιά μου νεράιδα εμείς θα είμαστε πάντα εδώ για σένα!
φιλί

Unknown είπε...

όμορφο να σου απλώνουν το χέρι.όμορφο να δίνεις και το δικό σου. στις μοναχικές μας διαδρομές, πότε πότε χρειάζεται και κάποιος να μας νιώθει, να μας απλώνει το χέρι. να προχωράμε μαζί. παίρνουμε δύναμη για τη συνέχεια...

όμορφες οι φωτο που επέλεξες και το τραγούδι επίσης. καιρό είχα να το ακούσω...

:)

φιλιά βρόχινα μάτια μου...

strange attractor είπε...

:)

Μίζερο πράγμα η ρουτίνα..
Μαγικό πράγμα να κρατάς το χέρι κάποιου και κάποιος να κρατάει το δικό σου...
όμορφο το παραμύθι σου και σήμερα..

*φιλάκια*

take care! :p

b|a|s|n\i/a είπε...

πολλές φορές αγγίζεται το βλέμμα με το βλέμμα. το χέρι με το χέρι. η ψυχή με την ψυχή. ίσως και χωρίς απτό άγγιγμα. μα τις περισσότερες φορές το απτό είναι η αλήθεια του αγγίγματος που μένει. γιατί ακριβώς η θύμηση είναι πιο δυνατή σε βλέμματα που έχει αγγίξει. απτά.

Μυστικό Μονοπάτι είπε...

Σύμφωνώ απόλυτα μαζί σου γλυκιά μου Ναϊάδα!!! Αλλά πως γίνεται να αφεθείς αν κάθε φορά που το έχεις κάνει οι συνέπειες είναι επίπονες για σένα? ? ? Πως να αφεθείς αν κάθε φορά μετανιώνεις? ? ? ?

[δεν μου αρεσει που γίνομαι τόσο απαισιοδοξη!!!:( ]

"Μυστικα" φιλιααα!!!

eirini είπε...

Γλυκειά μου, αγαπημένη Ναϊάδα μου, σ'ευχαριστώ που άπλωσες το δικό σου χέρι προς το μέρος μου...
Τι ωραίο κείμενο και τραγούδι!
Αν δεν ζεις αργοπεθαίνεις... κι έχουμε τόσα πράγματα να ζήσουμε καθημερινά και τόσα να χαρούμε! Βέβαια από την άλλη θα μου πεις υπάρχουν και τα δύσκολα αλλά να... μπορούμε να ξεγλυστρίσουμε έστω και για λίγο από αυτά!
Σε φιλώ πολύ πολύ γλυκά νεραϊδίτσα μου!!!!

Ανώνυμος είπε...

Ενα πράγμα μπορεί να μας ταράξει, αν κλονιστεί το δεδομένο μας. Τότε μόνο νιώθουμε τι έχει αξία...

Καλώς σε βρήκα

ναδα.- είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ναδα.- είπε...

Λοιπόν δεν θα πιστέψεις τι έπαθα…

Είχα ετοιμάσει ένα κείμενο για σχόλιο και την στιγμή που ετοιμαζόμουν να το στείλω, ήρθε ένας κόκκινος δράκοντας με μπλε βούλες και το έφαγε.

Στην τελευταία τελεία όμως, από την λαιμαργία του έσπασε τον κυνόδοντα, και άρχισε να βουίζει κουνώντας νευρικά την ουρά του ...

Κόντεψε να μου διαλύσει το σπίτι.

Έτσι, αναγκάστηκα να τον πάω στον δρακοδοντίατρο .

Του έκανε ένα σφράγισμα με σμάλτο από τις χώρες των παρδαλών ξωτικών, και τον υπολόγισε ηλικιακά πάνω από εξακόσιους αιώνες (έφηβος ακόμα).

Ουφ !


Τώρα ξεμπέρδεψα...


Άκου κόκκινος δράκος με μπλε βούλες...

Ήξερες ότι υπάρχουν ακόμα;

Ε γιαβριμ τι σοκολάτα θες δε μου πες...

:P

ΠΡΩΤΟΠΛΑΣΤΗ... είπε...

Aργοπεθαινει οποιος ξεχναει τί θελει...
Οποιος ξεχναει να θελει...
Οποιος ξεχναει να ζει...

Ποσο δικιο έχεις γλυκια μου ναιαδα: μερικες φορες ξεχναμε αυτους που ακομα κι αν ξερουν λιγα απλωνουν το χερι τους...
Σ'ευχαριστω που μου το θυμησες!

Καλο ξημερωμα!
Φιλια πολλα!

mauveair είπε...

δίνω το χέρι μου, ζω μαζί σου...

#lockheart# είπε...

αργη θανατικη ποινη η ανυπαρξια της ανθρωπινης υπαρξης...
αργος θανατος η αρνηση του να ζεις με τις πληγες των στιγμων που σε εμαθαν να επιβιωνεις...
χαρα μου...να χαιρεσαι παντοτε..εισαι τυχερη γιατι εχεις πολλα χερια που σου απλωνονται καθημερινα...εισαι η νεραιδα που μαγευει ενα κοσμο πλασμενο για αληθινα παραμυθια...

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

cassiel κοριτσακι μου ευχαριστω για το ποδαρικο!!!
να θυμηθω να σου παρω ενα δωρακι ετσι ειναι το εθιμο του ποδαρικου...:)

δεν λεω δεν ειναι παντα ευχαριστο να διακινδυνευουμε...ουτε παντοτε μας βγαινει σε καλο...
αλλα μονο ετσι θα ξερουμε τι θα χαναμε η' οχι...μονο ετσι θα ζησουμε...περα απο καθε ασφαλεια που απλα μας κρατα σε μια συνηθεια...

νεραιδενια φιλακια γλυκουλα μου!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

pandora μου γλυκια...

το δικαιωμα στο λαθος...αυτο ακριβως!
το εχουμε αυτο το δικαιωμα...αλλιως θα ειμασταν τελειοι και σιγουρα δεν ειμαστε...

πολλα νεραιδενια φιλακια!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

αναστασια μου γλυκια...

αυτο που λενε την ψυχη αβυσσο δεν ειναι τυχαιο...
μοναχα αυτη ξερει τι εχει μεσα της...

νομιζω πως καποια στιγμη αφυπνιζομαστε και σταματαμε να αφηνουμε την ζωη να περναει...χανοντας ξανα και ξανα στιγμες...
βεβαια ισως μερικοι απο εμας να μην αφυπνιστουμε ποτε...τοτε ισως θα χασουμε τα παντα...και θα το καταλαβουμε πολυ αργα...

κι εγω θα ειμαι εδω παντα για εσας οποτε και αν με χρειαστειτε γλυκια μου!

πολλα νεραιδενια φιλακια!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

νεραιδουλα μου γλυκια...

οσο κι αν απολαμβανουμε τις μοναχικες διαδρομες καποιες φορες χρειαζομαστε ενα χερι...ενα χερι αγαπημενο που απλα θα ειναι εκει να μας κρατα κι εμεις να παιρνουμε δυναμη...μερικες φορες θελουμε να παρουμε λιγο δυναμη...

σε ευχαριστω ματακια μου χαιρομαι που σου αρεσαν οι επιλογες μου!!!

πολλα πολλα νεραιδενια φιλακια με την αγαπη μου!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

strange μου...
χειροτερο απο μια ρουτινα που δεν σου προσφερει τιποτα δεν υπαρχει θαρρω...

μαγεια να μοιραζεσαι καθημερινα και κατι καινουργιο με ανθρωπους που αγαπας!

νεραιδενια φιλακια καλη μου!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

basnia μου γλυκε κι αγαπημενε...

παντα με εκφραζουν απολυτα αυτα που γραφεις...
ναι υπαρχουν αγγιγματα που δεν ειναι απτα και μας σημαδευουν για παντα μα υπαρχουν κι εκεινα που μας αγγιξαν με καθε τροπο και δεν σβηνουν ποτε...

πολλα νεραιδενια γλυκα φιλακια σε σενα κι ενα στην μουσουδιτσα του μομπακου!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

Μυστικο μοναπατι μου...

να σου πω...
το οτι πολλες φορες πληγωνομαστε με τις επιλογες μας εντελει δεν θα επρεπε να μας φοβιζει στο να συνεχισουμε να επιλεγουμε και να ρισκαρουμε...
οχι δεν το λεω απο καμια ασφαλη θεση σου δινω τον λογο μου...
πολλες φορες αφεθηκα και πληγωθηκα αλλα και τι...;να σταματουσα να αφηνομαι...;ναι θα μπορουσαμε να το κανουμε και αυτο...αλλα κατα ποσο θα ειμασταν ο εαυτος μας και κατα ποσο θα ζουσαμε αληθινα εκεινα που θελαμε...;

δεν λεω οτι ειναι ευκολο και πολλες φορες οι πληγες κανουν τους ανθρωπους να κλεινονται και να μεταμορφωνονται σε σκληρους...τους κατανοω απολυτα και αυτους και τις αιτιες που τους εκαναν ετσι...ομως δεν δεχομαι την αληθεια τους πια γιατι δεν υφισταται για μενα...
προδωσαν τον εαυτο τους για να μην ξαναπληγωθουν...ετσι ομως ποτε δεν θα βρουν εκεινο που πραγματικα θελουν παρα θα μεινουν μονοι οσους κι αν εχουν γυρω τους...

αυτη φυσικα ειναι η προσωπικη μου αποψη και δεν σημαινει πως ειναι αποδεκτη απο ολους...

μη φοβασαι γλυκια μου...
να κανεις εκεινο που η καρδουλα σου προσταζει...και το κοστος ετσι κι αλλιως παντα θα υπαρχει...τουλαχιστον ας μπορουμε ταν κοιταξουμε καποια στιγμη πισω να αφησουμε ενα χαμογελο...

σε φιλω με την αγαπη μου!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

ειρηνακι μου γλυκο!!!

εγω σε ευχαριστω που απλωσες και το δικο σου χερι σε μενα...με την αληθεια σου...
ξερεις ειμαι νεραιδα καταλαβαινω τις αληθειες...:)

τα δυσκολα...
αχ ναι υπαρχουν αλλα να μερικες στιγμες ευτυχιας αναμεσα στα δυσκολα σου δινουν και κουραγιο να τα αντιμετωπισεις με νεα δυναμη...

γιατι η ζωη δεν περιμενει κανεναν και τουλαχιστον οσο την προλαβαινουμε ας προσπαθουμε να κανουμε και καλη χρηση σε οσα μπορουμε...

πολλα πολλα νεραιδενια γλυκα φιλακια σε σενα κουκλιτσα μου!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

freedula μου αν κλονιστει το δεδομενο ξυπναμε για τα καλα...

ναι ναι ναι...!
το ξερω και το πιστευω ακραδαντα!
τιποτα μα ΤΙΠΟΤΑ σε αυτη τη ζωη δεν ειναι δεδομενο...
μα ΤΙΠΟΤΑ...!

καλωσορισες γλυκια μου στα παραμυθια μου!

νεραιδενια φιλακια!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

Ναδα μου...

αχ βρε ναδα μου κοιτα να δεις τι επαθες...

καλα δεν σου εχω πει να κλεινεις τα παραθυρα σε ωρες κυκλοφοριας των αλλοτινων πλασματων...;;;

βρισκουν ευκαιρια ετσι και εισβαλουν στη ζωη μας...η οποια πρεπει να σου πω καθολου δεν τους αρεσει και γι αυτο κανουν ζημιες...

εξ ου και που σου εφαγε το κειμενο που θα αφηνες για εδω...

βεβαια πρεπει να σου πω πως αφου τον πηγες στον δρακοδοντιατρο σιγουρα του αφησες καλη εντυπωση και ενδεχομενως αν τον χρειαστεις θα σε βοηθησει...

ακους εκει...βεβαια και υπαρχουν καμια αμφιβολια γι αυτο δεν εχω...


μμμ...
τι σοκολατα ε...;
καθε ειδους σοκολατα...οποιοσδηποτε με γνωριζει οταν θελει κατι να μου ζητησει εχει μαζι και μια σοκολατα...αντε να του χαλασω εγω χατηρι μετα...

βεβαια τωρα ειμαι σε διαιτα διοτι πλησιαζει η ωρα που θα βγουμε και στις παραλιες κι οχι τιποτα ενας φιλος μου ειπε οτι λιγη δουλιτσα την θελω...
το λοιπον απαρνηθηκα τα γλυκα για λιγο και επιδοθηκα στην γνωστη παγιδα του γυμναστηριου λιγο πριν...

ουφ...

ε...;
τι να κανω...;

νεραιδενιο χαμογελαστο φιλι!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

πρωτοπλαστη γλυκια μου...
ειναι τοσες οι παγιδες του θανατου καθημερινα που δυσκολα ξεφευγουμε απο ολες...τουλαχιστον οχι αναιμακτα...

αλλα εκεινα τα χερια που απλωνουν προς το δικο μας να τα θυμομαστε...
παντα να τα θυμομαστε...

νεραιδενια γλυκα φιλακια καλη μου!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

maveair μου...

κρατα το χερι μου...μην το αφηνεις...σε δυσκολες διαδρομες ακομα πιο σφιχτα...

νεραιδενια φιλακια γλυκε μου ανοιξιατικε αερα!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

#lockheart# γλυκια μου...
αργος και επωδυνος ο θανατος και συνειδητοποημενος οταν πια δε μπορουμε να γυρισουμε πισω...

τυχερη δεν ξερω αν ειμαι ματια μου αλλα παντα θυμαμαι τα χερια που μου απλωθηκαν...

σε φιλω με την αγαπη μου!!!

Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
jacki είπε...

ΑΡΓΟΠΕΘΑΙΝΩ λοιπόν..
Το χέρι μου πάντα στη διάθεσή σου.. Και τα δυο άμα λάχει..

Φιλί γλυκό.

anima είπε...

Αργοπεθαίνει μάτια μου όποιος δεν μπορεί να ζει.Όποιος αρνείται τη Ζωή.Όποιος μένει πιστός στα λάθη του.Όποιος στη μιζέρια του βολεύεται.Όποιος το ανόητο εγώ του πιστά και τυφλά ακολουθεί

Ζει αληθινά μόνο κείνος που μοιράζεται.Σκέψεις,λέξεις,σιωπές.Κείνος που με τον άλλον μαζί βαδίζουν.Πλάι-πλάι.Με τα χέρια ενωμένα

Κείνος που με τον άλλον μαζί την Ζωή ονειρεύεται.Κι ας τους βγάλει σε λάθος μονοπάτι

Φιλιά πολλά

Φεγγαρολουστη είπε...

Στο χω ξαναπει μικρη... σε αγγελους σαν εσενα αξιζει να δινεις..τα παντα.

Σ αγαπω κοριτσακι μου για ολα αυτα που εισαι...

Κωνσταντίνος Κόλιος είπε...

Τυχαία εψές αναζητούσα στο ιντερνετ ό,τι σχετικό με Παμπλο Νερουδα και διάβασα κι αυτό.
Το να ξέρει να παίρνει κανείς σωστά είναι πιο δύσκολο απ΄το να δίνει.

Καλό βράδυ

η κοπέλα με το καναρινί φόρεμα είπε...

"και τα διαλυτικα σημεια στο "ι" αντι ενος συνολου συγκινησεων"

ίσως είμαι η μοναδική που θα γέλασε σε αυτό το σημείο.
Μαγεμένη μου;; Χρόνια τώρα προσπαθώ να καθιερώσω τον τονισμό των διαλυτικών και την σωστή εκφορά του ονόματός μου. Μπράβο στο Νερούντα! Τον ασπάζομαι!

υ.γ. Τι λες θα απλώσουμε τα χέρια ξανά; Είχα ένα απρόσμενο τηλεφώνημα πριν λίγο κι έμαθα προσμένουμε αφίξεις λίαν συντόμως...

Μαγεμένη μου, νεραϊδένια καληνύχτα!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

Μπατλερ οπου υπαρχει μοιρασια πεθαινει η μοναξια...
κι οπου δεν υπαρχει...παυει να υπαρχει ζωη...

μονος ουτε στον παραδεισο...

νεραιδενια φιλακια!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

jackouli μου κι εγω...

οσο για τα χερια ειναι μονιμα απλωμενα προς εσενα...αρκει να τα πιασεις...

σε φιλω!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

ανιμα μου...

εκεινος που βολευεται...σε μια κατασταση που ονομαζει ζωη...
που εχει χιλιες δυο δικαιλογιες να εκφραζει σαν δεδομενα για να μενει εκει...

εκεινος που δεν εκφραζει τα θελω γιατι τα κανει δεν μπορω...

αργοπεθαινει κι εγω δεν ξερω πως να τον σωσω...εκεινον...τον καθε εκεινον γιατι προσπαθω πρωτα εγω να σωθω...

νεραιδενια φιλακια ταξιδιαρα μου γλυκια!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

φεγγαρολουστη γλυκια μου...

αν δεν ειχα κι εσενα σε κατι τοσο μοναχικες και απεγνωσμενες νυχτες δεν ξερω τωρα που θα ημουν...

μαλλον καποιος αλλος ειναι ο αγγελος...
και του χρωσταω πολλα...

σ'αγαπω πολυ!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

κωνσταντινε ισως...

δεν ειμαι σιγουρη...δεν ξερω αν οποιος παιρνει με οποιον τροπο καθισταται σημαντικοτερος απο εκεινον που δινει...

νεραιδενια φιλια!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

καναρινενια μου εχεις τοσο ομορφο ονομα που καλα κανεις και προσπαθεις να καθιερωσεις τα διαλυτικα για την σωστη εκφορα του!

και το ρωτας...;
χερια ανοιχτα και απλωμενα και μια προσμονη μεγαλη για την συναντηση που ερχεται!

πως θα ελεγα οχι...

νεραιδενια φιλακια πλασματακι μου!!!

tovenito είπε...

lenatmente muore στο πρωτότυπο.
καλά πρέπει να το ακούσεις να το απαγγέλει ο ίδιος στα ιταλικά..
όσο ζεις μαθαίνεις

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

tovene μου ναι...

lentamente muore ειναι ο πρωτοτυπος τιτλος!
το ακουσα στα ιταλικα μα οχι απο τον ιδιο!
ειναι παντως μοναδικο να το ακους στην γλωσσα που γραφτηκε!

νεραιδενια φιλακια καλε μου!!!

Ιωάννα είπε...

Χαίρομαι που κάπου διασταυρωθήκαμε και είμαι ευγνώμων που υπάρχεις. Χωρίς να με γνωρίζεις και όμως με νοιάζεσαι, γιατί το βλέπω το χέρι που απλώνεις, να ξέρεις οτι απλώνω και γώ το δικό μου για σένα και ότι σε νοιάζομαι. Να είσαι πάντα καλά και να ζεις χωρίς συμβιβασμούς, (τουλάχστον όχι πολλούς), να ζεις όπως θέλεις!

Στοιχεία μου θα βρεις, εκεί που με πρωτοσυνάντησες.

Πολλά φιλιά.

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

γλυκια μου ιωαννα...

δεν χρειαζεται να ξερεις καποιον για να απλωσεις το χερι...
αλλωστε πιστευω πως οι ψυχες συναντιουνται για καποιον σκοπο...
δεν διασταυρωνομαστε ετσι διχως λογο στα μονοπατια...

οπως σου εχω πει...
καμια φορα σε αγνωστους μιλας πιο καθαρα και πιο ατοφια απο οτι σε δικους σου ανθρωπους...
πολλες φορες οι δικοι μας αγαπημενοι φαινεται πως ειναι πιο ξενοι κι απο τους ξενους...

σε ευχαριστω που με εμπιστευτηκες...
φυσικα και ειναι απλωμενο το χερι μου σε σενα καθε φορα και οποια φορα το χρειαστεις...

σε ευχαριστω που αισθανεσαι το ιδιο...!

σε φιλω με την αγαπη μου!!!

Ανώνυμος είπε...

να σου πώ ρε κοπελιά είσαι τοσο καλή οσο δείχνεις?
σε διαβάζω πόλυ καιρό και φαίνεται οτι είσαι αγαπητικό ατομάκι.
απλώνεις χέρια,μιλάς για αγάπη κλπ κλπ.

δηλαδή εν ολίγοις πρέπει να είναι στραβός κάποιος για να μη σε αγαπά και να μην κάνει τα πάντα για σένα,οπότε η' μας δουλεύεις και δεν είσαι τοσο κάλη η' κάτι αλλο παίζει

πάντως αν είσαι τόσο κάλη και είσαι και ομορφούλα θα γούσταρα να σε γνώρισω και να σου δείξω πόσο ρομαντικά πηδάω
έτσι όπως σου αρέσει

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

βρε τι παθαινει κανεις οταν περιδιαβαινει στο blog του μεταμεσονυχτιες ωρες...

ανωνυμε καλωσορισες στα παραμυθια μου!
συνηθως ετσι λεω σε οσους με επισκεπτονται πρωτη φορα...

αα να σου απαντησω στις αποριες του τωρα...

να σου πω ρε κοπελι...
ειπα εγω καμια φορα οτι ειμαι καλη...;
το τι κανω και δεν κανω το ξερω εγω και οσοι με γνωριζουν προσωπικα...(αν και για το δευτερο κραταω μια αμφιβολια...για μερικους δλδ)
περιεργο για τα σημερινα δεδομενα ε...;να μιλας για αγαπη...
ξερω ξερω δεν συνηθιζεται και πολυ προφανως στους κυκλους σου για να σου φαινεται αξιοθαυμαστο...

για το αν μ'αγαπαει καποιος και ειναι στραβος η' οχι το αφηνω σε εκεινον που μου το εκφραζει και στην στιγμη που θα το νιωσω εγω...
τωρα για το αν σας δουλευω..εξαρταται ποιους εννοεις "μας"...

και απαντηση στην τελευταια σου παραγραφο για να μη μεινεις με την απορια τελικα...

δεν ειμαι καθολου καλη...οσο για το ομορφη βασικα δεν βλεπομαι...ασχημη και χοντρη ειμαι αλλα τι να κανεις ετσι γεννηθηκα...
οσο για το ρομαντικο πηδημα λυπαμαι που θα στο χαλασω αλλα δεν μου αρεσει ετσι...προτιμω πιο kinky καταστασεις...οποτε οπως καταλαβες προφανως "σας" δουλευω...ολους εσας που το παιζεται ιστορια...

καληνυχτα και καλωσορισες στα παραμυθια μου!

α!

και νεραιδενια φιλακια!!!

Ανώνυμος είπε...

Διακρίνω μια πιο ελπιδοφόρα διάθεση στις αναρτήσεις σου το τελευταίο καιρό …
Διακρίνω επίσης μια αναγνώριση αγάπης … για όσους μοιράζονται έστω και ‘δω κάποια όμορφα πράγματα μαζί σου … Και είμαι σίγουρος ότι σε περιμένουν όμορφες μέρες πολύ σύντομα. Είσαι έτοιμη … φαίνεται !!!! Καλή βδομάδα και φιλιά !

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

καλε μου μεταλλαγεμενε...

ελπιδοφορα διαθεση δεν θα το ελεγα...
οχι ιδιαιτερα...βεβαια αυτα πανε κι ερχονται...
τη μια μερα μπορει να σερνομαι στα πατωματα και την αλλη να συνεχιζω να ελπιζω...

οσο για την αναγνωριση αγαπης...παντα μα παντα δεχομαι με ανοιχτη αγκαλια και πολυ αγαπη την καθε ειδους αγαπη που προσφερεται και αναγνωριζεται...

μακαρι καλε μου να ερθουν οι καλυτερες μερες!

πολλα νεραιδενια φιλακια!!!

nikos είπε...

Όμορφο κείμενο, αγαπημένο κομμάτι. Κι όμως, μου θύμισε Καβάφη :
Είπες "θα πάγω σ'άλλη γη, θα πάγω σ'άλλη θάλασσα.
Μια πόλις άλλη θα βρεθεί καλλίτερη από αυτή.
Κάθε προσπάθεια μου μια καταδίκη είναι γραφτή
κ'ειν'η καρδιά μου - σαν νεκρός - θαμένη.
Ο νους μου ως πότε μες στον μαρασμόν αυτόν θα μένει.
Όπου το μάτι μου γυρίσω, όπου κι αν δω
ερείπια μαύρα της ζωής μου βλέπω εδώ, που τόσα χρόνια πέρασα και ρήμαξα και χάλασα".
Καινούριους τόπους δεν θα βρεις, δεν θα 'βρεις άλλες θάλασσες.
Η πόλις θα σε ακολουθεί. Στους δρόμους θα γυρνάς
τους ίδιους. Και στες γειτονιές τες ίδιες θα γερνάς.
και μες στα ίδια σπίτια αυτά θ'ασπρίζεις.
Πάντα στην πόλι αυτή θα φτάνεις. Για τα αλλού - μη ελπίζεις -
δεν έχει πλοίο για σε, δεν έχει οδό.
Έτσι που τη ζωή σου ρήμαξες εδώ
στην κώχη τούτη τη μικρή, σ'όλην την γη τη χάλασες.
Καλό σου βράδυ
http://www.youtube.com/watch?v=kz7xbhwcXMs

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

2003 υπεροχος ο Καβαφης φυσικα!!!

μελαγχολικο και απαισιοδοξο τουτο μα τοσο αληθινο που δεν μπορεις παρα να το αγαπησεις μιας και αγγιζει τοσο πολυ την αληθεια των στιγμων μας!

να εισαι καλα που βρεθηκες εδω!

νεραιδενια φιλια!!!