Παραμυθακι μου...
παει καιρος που δεν σου μιλησα στις σελιδες μου...
να 'ταν λεει οτι σε ξεχασα...
οτι καπου βαθια χαθηκα κι εκει δεν ησουν εσυ ποτε...
να 'ταν λεει να τα σκεφτοσουν ολα αυτα κι εγω να σε καθησυχαζα πως ετσι δεν ειναι...
μα αλλιως...πολυ αλλιως...
να 'ταν λεει να σε εννοιαζε να με ρωτας κι εγω να σου ελεγα απαντησεις...
αχ στιγμουλα μου μοναδικη...
αλλαγη ολοκληρη του τοπιου μου εσυ...
να 'ταν λεει αλλιωτικος ο κοσμος να μας δεχοταν μεσα του κι αυτος...
να 'ταν λεει ηλιος φωτεινος ψηλα κι εμεις απο κατω να χαμογελαμε...
να 'ταν λεει τα θαυματα αληθινα κι εμεις η πραγματοποιηση τους...
εγω κι εσυ στην ιδια στιγμη του χρονου που καρτερει να κλεψει τις καρδιες...
να μην χαναμε κυκλους που κλεινουν κι αλλους δεν αφηνουν μεσα τους...
στη ρωγμη του τον πετυχαμε τον χρονο και του ξεκλεψαμε ανασες...
φυσηξα στο στομα σου αγαπη και στο δικο μου εσυ ζωη...
κι ετσι μαγικα τα αδυνατα εγιναν δυνατα...
ο χρονος συμμαχος και η θεληση οδηγος...
αχ να ΄ταν λεει αιωνια η απαθανατηση της στιγμης...
να 'ταν λεει να ζουσαμε μεσα σε μια ζωγραφια που εμεις θα φτιαχναμε...
να 'ταν λεει να ηθελες οσο κι εγω...
να 'ταν λεει να ρωτας τα μονοπατια ποτε απο την ακρη θα φανω...
αχ ερωτα του τοτε...του τωρα και για παντα...
η μορφη σου δεν σβηνεται απο μεσα μου...
οι μυρωδιες ξεχυλιζουν απο τα χερια μου και φοβαμαι να αγγιξω...
το ανοιγμα καθε πορτας κρυβει τον μικρο σου θησαυρο καλα κρυμμενο...
κι εκει στο τελος του δωματιου εσυ...με απλωμενα χερια και χαμογελο υπομονης...
και τρεχω αγαπη μου μα δεν σε φτανω...κι ολο μου απομακρυνεται η αγκαλια σου...
να 'ταν λεει η αποσταση να καιγεται με μιας να την αναψω...
να 'ταν η αγκαλια σου φωλια να ζησω μεσα της για παντα...
να 'ταν λεει εκεινα τα αντιο που ποτε δεν λεγονται να μην ειπωθουν...
και τα αστερια μιας νυχτας να φωτιζουν παντα τα προσωπα μας...
στο ιδιο μοτιβο παντα η ζωγραφια με ζωηρη πινελια στο βλεμμα του σ'αγαπω του πρωτου...
αχ παραμυθακι μου που αγραφες σελιδες μ'αφησες που να σε βρω...;
μονη δεν ξερω πως να πιασω το μολυβι...
ουτε οι λεξεις μου χαριζονται οπως σαν ειμασταν μαζι...κι εκεινες οι κοκκινες κυριως ειναι που μου κρυβονται και μονο σαν σε δω ξεπηδανε...
και φτιαχνουνε καρδουλες επανω στη σελιδα δεξια...
εκει που γραφουμε τα ονοματα μας...και μια ημερομηνια μην ξεχαστει...
να 'ταν λεει καθε μερα να ζωγραφιζαμε το αυριο...
και να 'μασταν εμεις στο κεντρο της σελιδας...πιασμενοι χερι χερι...
σε χωρες μακρινες κι ονειρεμενες που ανθιζουν οι ηλιοι κατακιτρινοι σε μεγαλες πεδιαδες...
να εκει στο βαθος εχω φτιαξει ενα σπιτακι...με πετρα και με ξυλο το χτισα για εμας...
και στον κηπο φυτεψα καθε λογης λουλουδι να σκορπαει τ'αρωμα του γυρω σου...
κι ενα κρασι πανω στο τραπεζι με ενα και μοναδικο ποτηρι να μοιρασουμε την γευση του...
κατω απο το δεντρο βλεπεις...;
ειμαι εγω φορωντας λευκα...και σου υποσχομαι την ευτυχια...
μη με ρωτας πως μπορω να στο υποσχεθω αυτο...εισαι μπροστα μου κι εχουμε τα πινελα στο χερι...λες να μην μπορω...;
αχ παραμυθακι μου...
να 'ταν λεει να ξεραμε να ζωγραφιζαμε...και να 'χαμε πινελα...
να 'ταν λεει να μην ξυπνουσα απο το ονειρο...
να 'ταν να ερχεσαι καθε βραδυ να σκουπιζεις τα διαμαντακια απο τα ματια μου...
να 'ταν ματια μου ομορφα να σ'αγγιζα και να το ενιωθες...
να σου μιλουσα και να μ'ακουγες...
να σου χαμογελουσα και να το εβλεπες...
που να σταθω πουλι μου...;
που πεταξες μακρια κι αφησες πισω σημαδια ν'ακολουθησω...
που να περασω και να μη σε θυμηθω...;
που αφησες παντου μια μυρωδια μη τυχει και χαθω...
στενεψε ο κοσμος ματια μου και πια δεν με χωραει...
κι εμεινα εγω εδω να καρτερω...
εκεινη την ρωγμη στον χρονο να εισβαλω στα κλεφτα...
και να ζητησω εκεινα που μας χρωσταει...
παραμυθακι μου...
να 'ταν λεει ολα λιγο αλλιως ε...;
θα μας περισσευαν τα χαμογελα και θα σκορπιζαμε και σ'αλλους...
αχ παραμυθακι μου...
να ξερες ποσο σ'αγαπω...
και να 'ταν λεει να μ'αγαπουσες το ιδιο...
να καναμε τα ονειρα αληθεια...
και δυνατο τ'αδυνατο...
που πως να χωρεσει στη γη τοση αγαπη...
που γεμισε φτερα η σκεψη της μορφης σου...
αχ παραμυθακι μου μοναδικο...
να 'ταν λεει να πετουσαμε εκει...
το παραμυθι να φταναμε...
44 σχόλια:
Το παραμύθι σου με "χάραξε" νεραϊδούλα και το τραγούδι με αποτελείωσε.
Μπορείς να παραλάβεις το πτώμα μου.
Όλα τα όμορφα πια μόνο στα παραμύθια.
Φιλί!
Οπως παντα τελειο!!!
"να 'ταν λεει εκεινα τα αντιο που ποτε δεν λεγονται να μην ειπωθουν..."
ωραια αυτη η προταση σου
τα παραμυθια για αυτο παραμενουν παντα παραμυθια... γιατι δεν τα φτανουμε ποτέ...
φιλιά
Να 'ταν λέει, να σε είχα εδώ κοντά, να σου δώσω ένα φιλί γλυκό.
Πουλί μου εσύ, που τέτοιο παραμυθάκι δεν βγαίνει από το δικό μου στόμα, θαρρείς και ξέρει πως θα το μαλώσω.
Σε διαβάζω ξανά, για να βγάλω από μέσα μου όλα όσα νιώθω μα δεν μπορώ να πω...
Βαΐα
το παραμύθι δεν φτάνουμε ίσως γιατί κι αυτό δεν μπορεί να φτάσει εμάς. ο καθένας με τον ρόλο του μάτια μου. εκείνο το φόντο μας, κι εμείς...
...η ιστορία του...
;)
φιλιά βρόχινα...
ξέρεις κάτι; τα πάντα γίνονται δυνατά όταν πιστεύουμε αληθινά στα παραμύθια. μια γλυκύτατη ψυχή μου το 'μαθε. που γράφει παραμύθια.
"Να 'ταν λέει να ήθελες όσο κι εγώ". Όμορφο το παραμύθι σου αλλά πονάει λίγο. Δεν πειράζει πάντως, (και) γι'αυτό δεν είναι τα παραμύθια; Καλή σου νύχτα
ΥΓ. Το "Δωμάτιο" κοσμεί ήδη το δωμάτιό μου. Νομίζω οι στίχοι του απαντούν στο νέο σου ποστ. :)
Όσο η καρδιά μας χτυπά δυνατά και τα ματια μας σπίθες βγάζουν όλα μπορούν να γίνουν.
Και τα παραμύθια από την ζωή δεν είναι βγαλμένα;
Κι εσύ γλυκιά μου νεράιδα θα ζήσεις το πιο δυνατό το πιο γλυκό και πιο αληθινό παραμύθι γιατι αυτό αξίζει η ψυχή σου!!!
Φιλιά πολλά και παραμυθένια
Νάταν αλλιώς τα πράγματα, εκεί στη ρωγμή του χρόνου, όλα νάταν αλλιώς...
Αυτό εύχομαι κι εγώ.
Τόσες πολλές ευχές ρε νεραϊδούλα μου; Πότε να προλάβεις να τις κάνεις πραγματικότητα; Ακόμα και να μπορούσες δε θα μπορούσες να τις προκάμεις όλες...
Πιάσε λοιπόν μια καλή και κάντην αλήθεια, τόσο μεγάλη, που να σου φτάνει για όλα τα κενάκια σου :)
Πολύ ρομαντικό το κειμενάκι σου, όλο παράπονο όμως... Ελπίζω να είναι όλα καλά, ναι;
Φιλάκια ζουζουνοφίλη μου :)
Υ.Γ. Σου άφησα σχόλιο στο προηγούμενο post, δε ξέρω αν τα τσεκάρεις. Τα κύμιασες και με την άλλη φίλη μου απο ότι είδα... ααααάχ τσύλο που σες...
Mα παραμύθι δεν είναι και η ζωή;
Πιο περιεργο...
Φτασμένο...
Και μας δίνει χρώματα να βάψουμε το τοπίο μας, όλα τα χρώματα, φωτεινά και σκοτεινά...Για το ποια υπερεχουν ειμαστε εμεις υπευθυνοι...
Κι όλα αυτα που θέλουμε να μας φερουν τα παραμυθια γιατι να μην τα επιδιωκουμε;
Κι αν δεν τα καταφερουμε το ταξίδι θα ειναι αυτο που μας κανει να χαμογελασουμε. Θα ζησουμε διαδρομες. Και ισως αργοτερα να ζητσουμε απο το παραμυθι αυτες οι διαδρομες να κρατουσαν για παντα.
Και τελος, αν ολα ηταν οπως τα θελαμε, δεν θα υπηρχαν τα παραμυθια με αυτην την ωραια και ισως "εξωκοσμικη" μορφη τους...!
Να εχεις ενα ομορφο ξημερωμα γλυκια μου ναιαδα!
Φιλια πολλα!
Υ.Γ Για το τραγούδι ό,τι και να ειπωθεί είναι λίγο...
"Aξίζει να παλέψεις για ένα όνειρο και ας ειναι η φωτιά του να σε κάψει"...
Ας παραμυθιαστούμε Ναϊδά μου...
Φιλί νυχτερινό σου στέλνω
τι τρομερό τραγούδι που είναι αυτό, νεράιδα μου! Και με το παραμύθι σου γίνεται ακόμα πιο υπέροχο...
αλήθεια, γιατί να είναι τόσο μικρός ο κόσμος μας.. να μην χωράει ούτε τα όνειρα μας ούτε καν εμάς...
Δε θα πω πολλά.. Ξέρεις πως συγκλονίζομαι με μερικά κείμενα..
Παραμυθάκι μου σκληρό..
όπου κι αν είσαι και γυρνάς.
Για μένα εκεί να μη ρωτάς..
Εγώ σ' αγάπησα εδώ.
Φιλί.
κάθε παραμύθι κρύβει μέσα του μία πραγματικότητα και ένα άφταστο.
εξαρτάται σε ποια πλευρά του στοχεύεις.
και το δύσκολο εύκολα μπορεί να γινεί, το αδύνατο θέλει καιρό
Κείνα τα παραμύθια που γράφουν λυπημένο τέλος
βάψτα στο χρώμα της ψυχής και δώστους το χρώμα που τους πρέπει
Κόκκινο
Για να βγει το παραμύθι σου αληθινό.Μέσα στην σκληρή πραγματικότητα..
Μια μεγάλη αγκαλιά
υ.γ.Ο φίλος μου παραπονέθηκε για κάτι;;;;
αυτο το παραμυθι να'ταν αιωνια αληθινο!!και το τραγουδι υπεροχο...
αλλη μια φορα μας μαγεψε...
Παραμύθι ζωής
με νότες για ζωή!...
Πανέμορφα που είναι εδώ!...
Με φιλιά
Oι περισσότεροι άνθρωποι γεννιόμαστε με ένα παιδικό όνειρο, η τουλάχιστον το σχηματίζουμε στα πρώτα μας χρόνια κι από κει και πέρα το κουβαλούμε μέσα μας και μας βασανίζει η υλοποίησή του. Το όνειρο της ευτυχίας δηλαδή που δυστυχώς όταν το πλάσαμε είμασταν τέλεια παιδιά ενώ τώρα που προσπαθούμε να το υλοποιήσουμε είμαστε ατελείς ενήλικες.
Kαλό μεσημέρι,φιλιά
Ποσες ευχες και ποσα ονειρα... Ποση καθαροτητα χρειαζεται για να μπορεις να φτιαξεις το δικο σου παραμυθι...
Τοσο τρυφερο, τοσο νοσταλγικο...
Να 'ταν λεει ολα αλλιως, και τα λαθη μου να εκανες δικα σου, να μην ξεχναγες να με κρατας και να μ' αγαπαγες ακομα...
Τις καλησπερες μου... :)
pandoraki μου οκ πτωμα παρεληφθη!!!
φτου φτου...!
το τραγουδι ειναι μοναδικο πραγματικα!
ναι απ'οτι φαινεται τα ομορφα πια μονο στα παραμυθια βρισκονται!
πολλα νεραιδενια φιλακια γλυκια μου!!!
cassiel γλυκια μου σε ευχαριστω για τα ομορφα οπως παντα λογια σου!!!
πολλα πολλα νεραιδενια φιλακια!!!
natalaki μου συνηθιζω να λεω πως οτι πολυ θελεις το κανεις πραγματικοτητα...
με πολυ δουλεια βεβαια και πολυ και συνεχομενη θεληση...
τωρα βεβαια ειναι και κατι παραμυθια που παραμυθια θα μεινουν παντα...
ετσι ειναι...
νεραιδενια φιλακια καλη μου!!!
Βαιτσα μου υπεροχη και γλυκια...
το δικο σου στομα και χερι βγαζουν τοσο υπεροχα πραγματα και ελπιζω να το ξερεις...
το φιλι το κρατω και το περιμενω απο κοντα ναι...;
διαβασε με οσο θες αν ειναι να βγουν πραγματα απο μεσα σου...
θα ειναι οτι καλυτερο για επιβραβευση τουτου του παραμυθιου!
σε φιλω πολυ με την αγαπη μου!!!
νεραιδα μου...
εμεις η ιστορια του...
πρωταγωνιστες συνηθως και κομπαρσοι εννιοτε...
μονο που δεν ξερω το τελος του...
λες να ειναι απο αυτα χωρις τελος...;
νεραιδενια γλυκα φιλακια ματια μου!!!
basnia μου γλυκε και μοναδικε!!!
εισαι απιστευτη ψυχουλα στο χω ξαναπει...;
αν οχι στο λεω τωρα...!
ναι καλε μου...
οταν τα πιστευεις ολα ειναι δυνατα...καμια φορα το ξεχναω και σε ευχαριστω που μου το θυμησες...!!!
σε φιλω καλε μου με την αγαπη μου!!!
2003 καλε μου και γι'αυτο ειναι τα παραμυθια...
παντα μεσα τους κρυβεται λιγο απο ολα ετσι δεν ειναι...;
ο πονος ειναι αναποσπαστο κομματι της ζωης μας...ετσι και στα παραμυθια...και η ζωη δεν ειναι τιποτα παραπανω απο ενα μεγαλο παραμυθι...
Υ.Γ πολυ χαιρομαι που τελικα το εκανες...μου αρεσει πολυ να το κανω κι εγω αυτο κι ετσι ξερω το συναισθημα!
νεραιδενια φιλακια καλε μου!!!
Αναστασια μου...
σε ευχαριστω κουκλιτσα μου!
ισως να το ζησω κι εγω...ισως να το ζω και απλα να ειναι οι σκοτεινες σελιδες αυτες που με κανουν να ξεχναω τα πανεμορφα δαση και τις δροσερες πηγες...
ολα ειναι δυνατα οσο ζουμε αφηνοντας το παραμυθι να εισχωρησει μεσα μας!
νεραιδενια φιλακια καλη μου!!!
mauveair μου ναι συμπεσαμε στις ευχες μας αυτες τις μερες απο οτι ειδα...
λενε πως αν πολλοι μαζι ευχονται το ιδιο πραγμα αλλαζουν την ροη του συμπαντος και εκεινο που ευχηθηκαν πραγματοποιειται...
αυτο ισως να ειναι εκεινη την ωρα καλο αλλα ενδεχεται στην πορεια να μας βγει σε κακο...
οποτε καλε μου περιμενουμε και αν ειναι να ρθει θε να ρθει...αλλιως θα προσπερασει!
πολλα νεραιδενια φιλακια!!!
Ανεμουλη μου καλε...
βρε η μια ευχη παει συνεχεια με την αλλη καταλαβες...;
αν βγει η μια τοτε αυτοματα βγαινει και η δευτερη και η τριτη κλπ...
ε...λιγακι παραπονο εχει...
λιγακι ομως και παντα με χαμογελο...
αφου ξερεις δεν γκρινιαζω πολυ εγω...
λιγακι μονο...
μην ανησυχεις...ολα καλα!
Υ.Γ το διαβασα και σου απαντησα καταλληλα φιλε μου...χιχιχιχι!!!
ε γυναικεια αληλλεγγυη βρα ανεμουλη μου ναι...;
μη θυμωνεις...
νεραιδενια μαγικα φιλακια πολλα!!!
πρωτοπλαστη καλη μου...
ναι η ζωη ενα παραμυθι ειναι και ενα ταξιδι...
κι οτι καταφερνουμε κερδος για την ψυχη μας ειναι...
απλα καμια φορα μπλεκεται εκει η καρδια και τα κανει ολα ανακατα...
αλλιμονο αν δεν προσπαθουσαμε να κανουμε πραγματικοτητα τις επιθυμιες μας...
αν δεν παλευαμε για τα ονειρα μας...
νεκροι θα ειμασταν τοτε...
το πιστευω ακραδαντα αυτο...
και δυστηχως θα το καταλαβουν ολοι οσοι τα αφησαν στην ακρη οταν πια θα ειναι πολυ αργα...
τα ονειρα θελουν δουλεια...
το τραγουδι ειναι απιστευτο και οντως οτι κι αν πουμε λιγο θα ειναι!
νεραιδενια φιλακια γλυκια μου!!!
οδοιπορε φιλε μου εφραψες!!!
ενας απο τους πολυ αγαπημενους μου στιχους και με βαθυ και απλο νοημα!!!
αξιζει...
φυσικα και αξιζει...
και να καεις ακομα αξιζει...γιατι παλεψες για το ονειρο σου!!!
ας παραμυθιαστουμε φιλε μου!!!
νεραιδενια φιλακια!!!
aggelika μου το τραγουδι το αγαπω κι εγω πολυ!
βγαζει τοσο συναισθημα οσο λιγα και η φωνη της συγκεκριμενης(παπιου)ειναι καταπληκτικη!
πολλες φορες καλη μου ειναι τετοιες οι καταστασεις και η ψυχολογια που νιωθουμε μικροι και αδυναμοι να πραγματοποιησουμε οσα θελουμε...
ωστοσο πιστευω πως δεν ειναι ετσι...ολα τα μπορουμε(οσα εξαρτωνται απο εμας παντα)αρκει πολυ πολυ να το παλεψουμε και να το πιστεψουμε!
νεραιδενια φιλακια γλυκια μου!!!
jackouli μου...
σε ευχαριστω...
η αληθεια ειναι πως ημουν αναμεσα στο τραγουδι που παιζει και σ'αυτο που αναφερεις...
πως αλλιως...;αφου εγω σ'αγαπησα εδω...
νεραιδενια φιλακια φιλη μου καλη!!!
tovene μου τα ειπες ολα!
ετσι ειναι...
τουλαχιστον αυτο πιστευω κι εγω!
εξαρταται παντα απο ποια πλευρα εισαι και που στοχευεις...
νεραιδενια φιλακια καλε μου!!!
animaki μου γλυκο και ταξιδιαρικο...
στο κοκκινο θα τα βαψω ολα να σταξουνε αληθειες μεσα στο ψεμμα που ζουμε και μας χαλαει τ'ονειρο...
υστερα θα φυτρωσουνε ανθακια μαγικα και θα ευωδιαζουνε πραγματοποιηση...
ετσι ακριβως...
πολυ μεγαλη αγκαλιτσα κι ενα νεραιδενιο φιλακι σε σενα ματια μου!!!
Υ.Γ γκρινιες και παραπονα...τι να πεις...;τακιμιασαμε λεει και γκρινιαζει...μα αυτο το παιδι να μη μπορει να δεχτει πως λεω αληθεια...:PPP
Μπατλερ μου...
την καναμε την αρχη...
εγω θα σου πω ποιο τελος θελω...
"και ζησανε αυτοι καλα κι εμεις καλυτερα..."
τωρα το ενδιαμεσο σε αλλο κεφαλαιο...
μπορει καλε μου να βγει αληθινο...
μονο που λιγο βοηθεια χρειαζομαι καμια φορα βλεπεις γιατι δεν γινεται μονη μου να γραφω ολους τους χαρακτηρες...
νεραιδενια φιλακια καλε μου!!!
#lockheart# να ΄ταν λεει αιωνιο και αληθινο...
να 'ταν να το διηγουμαστε ξανα και ξανα για χρονια παντα με χαμογελο κι ευτυχισμενο τελος!
σε ευχαριστω ματια μου!!!
πολλα νεραιδενια φιλακια!!!
προμηθεα μου να ερχεσαι...
μερος της νοτας κι εσυ οπως ολοι εδω...
μερος της ιστοριας...
σε ευχαριστω πολυ!
πολλα νεραιδενια φιλακια!!!
προμηθεα μου να ερχεσαι...
μερος της νοτας κι εσυ οπως ολοι εδω...
μερος της ιστοριας...
σε ευχαριστω πολυ!
πολλα νεραιδενια φιλακια!!!
Κωνσταντινε μου...
εκεινο το ονειρο της ευτυχιας απλα αλλαζει μορφες με τα χρονια...
αλλο μας εκανε τοτε ευτυχισμενους και αλλα μας κανουν τωρα...
και πολλα που μας κανουν τα αγνοουμε κυνηγωντας εκεινο που νομιζουμε για ευτυχια...
οσο για το οτι ειμαστε ατελεις τωρα και τελειοι τοτε πιο πολυ δεν μπορω να συμφωνησω...
τουλαχιστον ας προσπαθησουμε οσο μπορουμε να φτασουμε εκει κοντα απο οπου φυγαμε...
ισως τοτε πλησιασουμε πραγματικα την ευτυχια...
νεραιδενια φιλακια!!!
myrtinaki μου καλωσορισες στα παραμυθια μου!!!
μοναχα την αληθεια μας χρειαζεται καλη μου για να φτιαξουμε και να ζησουμε το παραμυθι μας...
την αληθεια μας...
αλλα αυτο σημερα ειναι τοσο δυσκολο εως και ανεφικτο τολμω να πω...
ποσο ασχημο ακουγεται ε...;
την αληθεια μας να μην μπορουμε να εκφρασουμε και να ζησουμε...
κι ομως ετσι ειμαστε οι περισσοτεροι...
νεραιδενιο καλοσωρισμα και νεραιδενια φιλακια καλη μου!!!
να κανα τραγουδια τα κειμενα σου,ισως θα μουν τοσο ευτυχισμενος,ομως ουτε το αερακι δεν θα πρεπε να τα αγγίξει..απλά υπέροχα και γιατι καθε φορά τα διαμαντακια δραπετευουν...
Δημοσίευση σχολίου