Κρατησα στο χερι ολες τις κιτρινισμενες μου σελιδες και ξεκινησα...
καθε μια κι ενα φως στην ματαιοτητα...
ενα παραμυθι διχως τελος για καθε μου ξεχωριστη στιγμη...
ενα παραμυθι για την ιδια ιστορια που πλαστηκε μεσα στην φαντασια μου...
την ειχα αναγκη και την δημιουργησα...
την εζησα...την αγαπησα...κι υστερα μονη μου την σκοτωσα και την πενθησα...
εγω...εσυ...κι οι δρομοι...
ενα ρολοι που τρεχει...ενα ημερολογιο που γυρνα τις σελιδες του γρηγορα...
οι σταθμοι των τρενων που καθομουν με τις ωρες και εβλεπα τα ονειρα να
αναχωρουν για τοπους μακρινους διχως επιστροφη...
την ματαιοτητα που παλεψα να νικησω...
Μιλησα λαθος...ακουσα λαθος...καταλαβα λαθος...ενιωσα λαθος...και λαθος τελικα ονειρευτηκα...
ποσο απεχει αληθεια η αγαπη απο την ψευδαισθηση...;
εκλαψα νυχτες ατελειωτες για κατι που ποτε δεν υπηρξε...
κανεις δεν ηταν εκει κι εγω αποζητουσα τον κανενα να μου χαρισει το σ'αγαπω του...
μονη βουτηξα στις λασπες...μονη παλεψα να βγω και μονη βγηκα κι ας ζητουσα ενα χερι...
εκεινο το χερι...εκεινο το ιδιο που με χαιδεψε στο ονειρο μου...
ουρλιαξα και στραγγιξα απο τα αστερια συγχωρεση...
τα γραμματα που κρατω στα χερια τουτη την στιγμη ποτε δεν τα εστειλα...
ποτε δεν ειχα την διευθυνση του παραληπτη...
και παντα φοβομουν την σιωπη της απαντησης...
στην διαδρομη μου εσκυψα στο χωμα να αφησω λιγα δακρυα σε εκεινους που εφυγαν νωρις...
και που τοσο πολυ μου λειπουν τωρα...
εκεινοι χαμογελουν απο ψηλα...λαθος κοιτας μου λενε...
ποσο μου λειπετε κι εσεις και κοιτα ωρα λαθος που βρηκα να σας θυμηθω...
θα ειναι αυτο που λενε οταν πονας χτυπιεσαι σε ολες τις πληγες...
Ναι...τωρα τα καταλαβαινω ολα...ολα εκεινα τα ακαθοριστα συγκεχυμενα...
ναι τωρα πηραν μορφη και βρηκαν μια σειρα την ωρα που εγω εχανα τον δρομο...
καμια φορα πρεπει να χασεις τον δρομο για να βρεις εσενα...
Τοση ωρα χαμενη στις σκεψεις μου οδηγηθηκα εκει...σε λαθος σημειο ακομα μια φορα...
ποσο πολυ αγαπησα τα λαθος χερια που κρατησα και ποσο πιο πολυ τα λαθος κρεββατια που αφησα εναν πνιχτο αναστεναγμο...
Φτωχη καρδια μου που αγαπησες τοσο πολυ οτι σε κατεστρεψε...
πως να μαζεψω τωρα οσα σκορπισες σε πλανες στιγμες...;
πως να σε πεισω οτι θα ζεις λειψη στο εξης...;
Ελεγα ομως για εκεινες τις κιτρινισμενες σελιδες...
τα γραμματα που δεν παραδοθηκαν ποτε...
Εφτασα στο πλακοστρωτο σοκακι...
εκει που επλασα ενα φιλι αιωνιο κι ενα σ'αγαπω που σταζει αιμα...
ακομα...;
κι ομως ακομα...κοιτα να δεις...ακομα...
πεισμα που εχεις καρδια μου...πεισμα σε ενα ψεμμα που ποτε δεν υπηρξε αληθεια...
Αποψε βρεχει...ιδανικη βραδια...
αφηνω τις σελιδες μου μια μια στο δρομακι που επλασα βηματα τεσσερα κι αγκαλια μια...
το μελανι απλωνεται και σβηνει τις λεξεις...
Μην κλαις για ενα ονειρο καρδια μου...
Το πρωι δεν θα υπαρχει τιποτα...
οι λεξεις ξεπλυθηκαν...μακαρι να υπηρχε τροπος να ξεπλυθουν και τα αισθηματα...
οτι θα απομεινει κι εκεινο ο ανεμος θα το σκορπισει στην πολη που πολυ αγαπησα εκεινο το ονειρο...
καποιος θα βρει τις κενες σελιδες...ισως μια δυο λεξεις να εχουν γλυτωσει...
τοτε ο καποιος θα τις διαβασει και θα παρει το μυνημα του κι εγω θα λησμονηθω για παντα...
τα γραμματα θα εχουν εκπληρωσει τον σκοπο τους...
θα εχουν βρει ενα νοημα...
Εκεινη την καρδια μου λυπαμαι μονο...
που ακομα να πειστει πως ενα ονειρο ηταν ολα αυτα...
πως εγω κι εκεινη τα πλασαμε...
στον δρομο αν συναντησετε σελιδες κιτρινες και βρεγμενες...
πατηστε ελαφρα...
πατατε τα ονειρα μου...
Υ.Γ το τραγουδι αφιερωμενο σε εκεινους που δεν ηρθαν και στις περιπλανησεις που καναμε χωρις αυτους...
65 σχόλια:
Αγαπημενη μου...γραφεις και ειναι σαν να μιλα η δικη μου καρδια... ποσο ομοια συναισθηματα...ιδιος πονος... ιδιες σκεψεις... Μοιαζουμε ψυχη μου..ισως γι αυτο συναντηθηκαμε...
Σ αγαπω μικρη παντα θα σ αγαπω για την υπεροχη ψυχη σου.
εκείνη την καρδιά σου να μην λυπάσαι μόνο. γιατί ξέρει να ονειρεύεται. και μερικά όνειρα είναι αληθινά.
φιλιά πολλά!!
ΦΙΛΗ ΜΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΛΥΠΑΣΑΙ ΓΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΟΝΕΙΡΕΥΕΣΑΙ ΚΑΙ ΘΕΛΕΙΣ.ΑΣΕ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΝΑ ΛΥΠΟΥΝΤΑΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΝΙΩΣΟΥΝ ΤΑ ΙΔΙΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ.ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ.
Νομίζω οτι είναι από τα καλύτερά σου, αυτό το παραμύθι. μου αρέσουν πολύ και οι φωτογραφίες με τις οποίες το πλαισίωσες, ειδικά η τελευταία με την ομίχλη. Να δεις όμως και τι λαμπρά που θα λάμψει και ο ήλιος!
Δεν υπάρχει κανένας λόγος να πειστείς ότι θα ζεις λειψή. Αντίθετα αξίζει πραγματικά να παλέψεις για να το αποφύγεις. Γιατί πράγματι είναι πολύ άσχημονα ζεις μισός. Μην εγκαταλείπεις τα όνειρά σου. Συνέχισε να τα πιστεύεις. Τόσοι φίλοι σου που πιστεύουν σε σένα δεν σου δίνουν δύναμη; :)
Έκλαιγα όταν έσκισα εκείνα τα γράμματα τα ανεπίδοτα.
Έπρεπε όμως.
Έπρεπε να κάνω το βήμα το επόμενο.
Η απαγκίστρωση είναι το πιο δύσκολο αλλά πρέπει…
ποσο απεχει αληθεια η αγαπη απο την ψευδαισθηση...;
Γιατί μου το κάνεις αυτό;
Αχ να ήξερες..
Τα όνειρά σου.. αυτά που έπλασες εσύ και η καρδιά σου πόσο ζεστή κρατάνε την καρδούλα μας κάτι τέτοια βράδια που βρέχει..
Κάτι τέτοια βράδια που η καρδιά πονάει αλλιώτικα.. Πονάει περήφανα.. Για τα όνειρα που έπλασε.. γι αυτά που νόμιζε πως ζούσανε.. μονάχη τα ζούσε.. Υπεύθυνη μόναχα εκείνη για τα αισθήματά της..
Αχ πόσο πονάει απόψε..
Βρέχει πάλι..
ΆΚου βρέχει..
Να μ' αγαπάς...
Πολύ να μ΄αγαπάς..
Πόσο ανάγκη το έχω σήμερα το βράδυ..
Αύριο το πρωί ξέχνα με..
Μα απόψε το βράδυ.. απόψε το βράδυ που βρέχει (μέσα και έξω).. αγάπα με..
Καλό βράδυ..
Φλύαρη που είσαι σιωπή.
" ευτυχως προνοησα κι αποταμιευσα στιγμες...
και κατορθωνω και αντεχω τωρα... "
μου ειχες καποτε γραψει με σχόλιό σου σε μια παρόμοιά μου ανάρτηση...
Γι αυτο λοιπον τωρα εσυ μην πενθείς και μην "πατάς" τα όνειρά σου.
Την αγάπη μου
Αρης
αγαπημενη μου φεγγαρολουστη...
το ξερω ποσο μοιαζουμε...ξερω ποσο ιδια σκεφτομαστε,πραττουμε και νιωθουμε...
ισως γι αυτο βρεθηκαμε...ισως γιατι νιωθουμε η μια την αλλη τοσο πολυ οσο ποτε κανεις δεν μας ενιωσε...
κι εγω σ'αγαπω ματια μου...γιατι πολυ απλα εισαι αυτη που εισαι και υπαρχεις στη ζωη μου!!!
basnia μου οσο για το οτι ξερει να ονειρευεται θαρρω αλλο τιποτα δεν ξερει...
καποια ονειρα βγαινουν αληθινα ναι...
ακομα το πιστευω...ακομα και τωρα και για παντα...
πολλα νεραιδενια φιλακαι αγαπημενε μου φιλε!!!
skroutzako μου εμαθα να μη λυπαμαι τους αλλους...
απλα να προσπαθω να τους καταννοω...ομως πολλες φορες δεν τα καταφερνω παρα την θεληση μου...
νεραιδενια φιλακια καλε μου!!!
ιωαννα μου σε ευχαριστω πολυ!!!
χαιρομαι που βρισκεις κατι μεσα σε αυτο που σου αρεσει...
ναι γλυκια μου ο ηλιος πανα θα βγαινει κι εμεις καποια στιγμη θα τον αντικρυσουμε χωρις γυαλια...
το ξερω και το πιστευω...
πολλα νεραιδενια φιλακια καλη μου!!!
2003 καλε μου...
καθε που αισθανομαι κατι αυτο γραφω...
ισως να μη ζει λειψη για παντα η καρδια ομως τωρα ετσι νιωθει...
ενα κομματι της οταν χανεται καπου οπως και να το κανεις κατι λειπει...
οι φιλοι που πιστευουν σε μενα ειναι πολυ αγαπημενοι...ομως καποια πραγματα τα περναμε παντα μονοι μας...
δυναμη εχω και μαλιστα πολυ...εχω και συναισθηματα ομως που μερικες φορες με καθιστουν αδυναμη...εστω για στιγμες...ολα μεσα στο προγραμμα ειναι...τα δεχομαι ειτε ετσι ειτε αλλιως...
νεραιδενια φιλακια καλε μου!!!
ηχε μου...
αχ τιποτα δεν πρεπει...ΤΙΠΟΤΑ ομως...
απλα ισως να βαζουμε προταιρεοτητες στα θελω μας...να αναγνωριζουμε σε ποια μονοπατια θελουμε να προχωρησουμε και ποια να αφησουμε πισω...
η απαγκιστρωση παντα ποναει γιαι τελειως ετοιμοι για το επομενο βημα ισως να μην ειμαστε ποτε σε κατι που δεν επιλεξαμε...
νεραιδενια σου φιλακια καλε μου!!!
φιλεναδα μου...
αν τα παραμυθια σας κρατανε την καρδια ζεστη τοτε σιγα σιγα αχνοφαινεται ο σκοπος της πλανης του παραμυθιου...ξερεις εκεινου που μονη μου επλασα...
χαλαλι ολα ματια μου σαν βγει το νοημα απο ολον τον πονο...σαν φανερωθει ο σκοπος χαλαλι...
ξερω πως δεν ειμαι εγω που ζητας μια τετοια νυχτα...
μα ειμαι εδω...διπλα σου οτι κι αν χρειαστεις...
και ξερεις πως αυτο το παραμυθι δεν το επλασα μονη μου...ειναι αληθινο...εχει δυο που αγαπανε...
σ'αγαπω...
η αγκαλια κοντευει...
Αρη μου ειδες...
γυρισματα που εχει ο καιρος ε...;
ναι καλε μου φιλε θα αντεχω...παντα αντεχω...
θα ειναι φαινεται οι στιγμες εκεινες που αποταμιευσα και τωρα αν και καλα κρυμμενες με κανουν να αντεχω...
σε ευχαριστω που μου το θυμησες...!
πολλα νεραιδενια φιλακια με την αγαπη μου!!!
"καμια φορα πρεπει να χασεις τον δρομο για να βρεις εσενα..."
μονη σου βρηκες ποιο δρομο να ακολουθησεις..με τη μονη πυξιδα που σου ειχε απομεινει..τη καρδια σου.Η καρδια δε κανει λαθος(τις περισσοτερες φορες δηλαδη)κι εκεινα τα τσαλακωμενα ονειρα ισως επρεπε να σκορπισουν,να σχιστουν γιατι το πεπρωμενο δεν γραφεται με μελανι δυστυχως...
καλη σου νυχτα νεραιδα μου...
Η τελευταία σου φράση με συγκίνησε πάρα πολύ: "Πατάτε τα όνειρά μου". Θέλω να βάλω τα κλάματα. Μερικές φορές παρασυρόμαστε από ψευδαισθήσεις που είναι όμως ικανές να μας πονέσουν πολύ. Όμως ακόμη κι αν αγαπήσουμε αυτούς που μας πληγώνουν, ακόμη κι αν αφήσουμε τους αναστεναγμούς μας στα λάθος κρεβάτια κι καρδιά παραδοθεί και παγιδευτεί ολοκληρωτικά σ' αυτές τις ψευδαισθήσεις κάποια στιγμή θα καταφέρει να απελευθερωθεί και θα μπορέσεις να αγαπήσεις αυτόν που θα σε κάνει ευτυχισμένη και θα ενώνονται οι αναστεναγμοί σας στο κρεβάτι της αληθινής αγάπης και του έρωτα. Άσε τις κίτρινες σελίδες να χαθούν. Δεν είναι αυτές τα όνειρά σου, είναι μονάχα μερικές καλά μεταμφιεσμένες ψευδαισθήσεις... Όταν εξαφανιστούν κυρίως από μέσα σου τότε θα πάψεις να πονάς.
Να έχεις ένα υπέροχο βράδυ! Πολλά καλοκαιρινά φιλιά!
Πέρασα πολλά βράδια με δακρυα και αναστεναγμούς.
Πέρασα πολλα καρδιοχτύπια και όνειρα ναυάγια περιμένοντας την αγάπη εκείνου
Δεν ξέρω αν τελικά άξιζαν όλα αυτά δεν ξερω αν βρήκα άκρη μέσα στο χαλασμό.
έμαθα όμως πως όταν μια αγάπη σε κάνει να κλαις σίγουρα δεν ειναι εκείνη που θα σε κάνει ευτυχισμένη.
Φιλιά πολλά νεράιδα μου
Πόσο απέχει η αγάπη από την ψευδαίσθηση, πόσο απέχει το πολύ από το λίγο, το σε θέλω από το σε θέλω πολύ...
Πόσο απέχει νεράιδα μου;
Χάθηκα μέσα σε δρόμους δύσβατους.Και σκοτεινά σοκάκια.Λαβύρινθους περπάτησα κι ούτε μια Αριάδνη να μου προσφέρει ένα,έστω,νήμα από τον μίτο της...
Έκανα λάθος όνειρα.Για λάθος ανθρώπους.Με λάθος ανθρώπους.Πλήγωσα και πληγώθηκα...
Χάθηκα σε πλάνες στιγμές.Λάτρεψα λάγνες αμαρτίες.Έχασα την ψυχή μου
...κι εκεί που μόνο σκοτάδι αντίκρυζα...
το βλέμμα στράφηκε προς τη σωστή μεριά.Αντήλιο έκαμα το χέρι μου
κι είδα τα όνειρά μου να προβάλλουν
Κάπου εκεί,στο φως του ήλιου με βρήκα.Κι ας με είχα χάσει για καιρό...
Τι κι αν τα όνειρά μου για καιρό μονάχα τους πορεύονταν;Εγώ φταίω που τα εγκατέλειψα στη μοναξιά τους
Και μαζί μ΄αυτά κι εμένα...
Φιλί
"καμιά φορά πρέπει να χάσεις τον δρόμο για να βρεις εσένα"
τι είπες τώρα; τρομερή φράση! πολύ ταυτίστηκα! και πόσο μεγάλη αλήθεια!
αν θέλεις να είσαι και να κάνεις αυτό που θες ΠΡΕΠΕΙ να πάρεις άλλο δρόμο
όλες οι αγάπες μας είναι αληθινές. κι ας τις ονομάζουμε όνειρα καμιά φορά. μόνο εμείς ξέρουμε πώς χτυπά η καρδιά μας κάθε φορά...
φιλιά βρόχινα μάτια μου...
Υ.Γ. στη σπηλιά μου...
...σε περιμένει το φίλτρο σου...
;)
Πόσο με συγκινείς μικρή μου Ναϊάδα...
Να ξέρεις, πως ότι γεννήθηκε μ΄ αλήθεια μέσα μας, αληθινό είναι... Μπορεί ο κόσμος όλος να μη χωράει την καρδιά σου, μα όλος ο κόσμος χωράει μέσα σ΄αυτήν. Εκεί υπάρχει... εκεί υπάρχεις... Εκεί ανταμώνουν και ξεχνιούνται οι ανθρώποι κι όλα τα πλάσματα, κι όλα τα στοιχεία της φύσης.... Μα αυτό που αγαπήθηκε, δε ξεχνιέται ποτέ.
Ξέρω, κατάρα μοιάζει, μα πίστεψέ με... ευλογία είναι...
Έχω ξεχωρίσει από την πρώτη φορά που σε διάβασα, την γραφή σου, μέσα στα μπλογκ... Αυτή είναι είπα, γραφή αγγέλου... κι έτσι σε νιώθω.. έναν άγγελο. Δε σε φοβάμαι, γιατί έχεις όμορφα φτερά, κατάλευκα σα την ψυχής σου, πλασμένα με φως... και το φως είναι σα μαγνήτης για την αγάπη... Και αν μπορούσα με μια λέξη, να σε περιγράψω, θα χρησιμοποιούσα μόνο αυτή.. Αγάπη...
Κι όποιος γνωρίζει να αγαπά, είναι εγγυημένο, πως θα βρει την ευτυχία...
Τώρα πονάς... μα σίγουρος είμαι για σένα... το νιώθω!
Η καρδια δυστυχως δεν μαθαινει ποτε...πλαθει ονειρα,ματωνει,μα δε δισταζει να ξαναπλασει με την πρωτη ευκαιρια...δεν ξερω αν ειναι κακο...ουτε καλο ομως μου φαινεται...μοιραιο μαλλον θα το ελεγα...μοιραιο και αναποφευκτο...Μα μην ξεχνας οτι την ωρα που πλαθεις με τη φαντασια σου πολυχρωμα ονειρα εισαι καλα...μη μετανιωνεις λοιπον για το ονειρο γιατι κανεις αλλος δεν μπορει να σου χαρισει τοσο υπεροχες στιγμες...η αληθεια ειναι δυσκολο πραγμα,γι'αυτο οι θεοι μας προικισαν με την πιο σημαντικη αρετη...να βλεπουμε τα δικα μας αστερια οταν ο ουρανος ειναι σκοτεινος και να φωτιζομαστε!Ακομη κι αν τα αστερια δεν υπαρχουν πραγματικα,εμεις βλεπουμε το φως...
Να'σαι καλα νεραιδα...να'σαι καλα με οσα εχεις και να μη μετανιωνεις ποτε!φιλια...
Τα κιτρινισμένα εκείνα γράμματα που άφησες στο βρεγμένο δρομάκι δεν είναι παρά αντίγραφα νεράιδα μου γλυκιά κι αγαπημένη ... δώρα είναι για όσους τυχερούς θα τα συναντήσουν στο διάβα τους και θα είναι πάντα στο χέρι τους να κερδίσουν από το απόσταγμα που είναι ποτισμένα .... αλλά αυτό κατά κάποιο τρόπο δεν αφορά εσένα ... είναι δική τους η επιλογή και ο κάθε άνθρωπος μαζί με αυτά που θα σκύψει να μαζέψει , κουβαλάει και τα δικά του δημιουργήματα που θέλει να εναποθέσει κάπου .
Τα πρωτότυπα όμως χειρόγραφα είναι καλά φυλαγμένα σε κείνο το ανεκτίμητο κελάρι που ωριμάζει και θρέφεται η ψυχή σου ... και η δική μου αίσθηση είναι ότι βγαίνουν μόνο ευωδιαστά αρώματα από εκεί .... να τον προσέχεις εκείνο τον χώρο ... ξέρω ότι το κάνεις .
Καλό βράδυ και τα πιο όμορφα όνειρα θα σου ευχηθώ για σήμερα !!!
Φιλιά !!!
Μικρή μου μικρή μου με τις ομορφες ιστορίες σου :)
Μικρή μου και ποιός δεν έχει πατήσει τα όνειρά του κάποια στιγμή στην ζωή του;Όλοι μας...
Όμως ποτέ δεν είναι αργά να χτίσουμε καινούρια όνειρα τα οποία θα φροντίσουμε να πραγματοποιήσουμε πάση θυσία...
Δώσε στην καρδούλα σου χώρο να χαμογελάσει...
Φιλιά
#lockheart# γλυκουλα μου...
το μονο που με σιγουρια μπορω να σου πω ειναι πως μονη μου τον διαβηκα τον δρομο και μετα απο πολυ κοπο εμαθα μερικα πραγματα...και ειναι αλλα τοσα πολλα που δεν εχω μαθει ακομα...
κι εγω πιστευω πως η καρδια δεν κανει λαθος...οτι κι αν διαλεγει ειναι καλυτερο απο εκεινο που θα διαλεγε η λογικη...
οσο για το πεπρωμενο...
μαλλον με αλλου ειδους μελανι γραφεται...κοκκινου χρωματος...
νεραιδενια φιλακια κουκλιτσα μου!!!
Τινα μικρουλα μου μου θυμιζεις παρα πολυ τον εαυτο μου στην ηλικια σου...
δεν εχουμε και πολλα χρονια διαφορα δηλαδη αλλα καθε ενας χρονος απο εκει κι υστερα κανει διαφορες σε πολλους τομεις...
εγω ξερεις τι πιστευω...
πως οτι κι αν ηταν λαθος καλως ηταν...
οταν κανουμε τα λαθη μας τα θελουμε...τα ποθουμε...πολλες φορες τα αγαπαμε κιολας κι αν μετα κατι αλλαξει τουλαχιστον ξερουμε πως πηραμε το ρισκο...
δεν μετανιωνω για τιποτα απο ολα αυτα...αλλωστε ξερω πως και παλι απο την αρχη να ξεκινουσα παλι αυτα θα εκανα...
πολλα νεραιδενια φιλακια γλυκια μου!!!
Αναστασια μου εγω πιστευω πως καθε δακρυ που χυσαμε...καθε αναστεναγμος και καθε πονος αξιζε και αξιζει...
ετσι φτιαξαμε αναμνησεις...ετσι μαθαμε τον εαυτο μας καλυτερα...τσαλακωθηκαμε και ηρθαν οι ψυχες μας κοντα η μια στην αλλη...
τουλαχιστον ξερουμε να αγαπαμε...
νεραιδενια φιλακια καλη μου!!!
mauveair μου καλε...
νομιζω πως οι αποστασεις ειναι τοσο αντικειμενικες που μπορει σε καποιον να ειναι η αποσταση ελαχιστη εως και μηδαμηνη και σε καποιον αλλον τεραστια...
μακαρι να ηξερα...
νεραιδενια φιλια σε σενα!!!
ταξιδιαρα μου anima νομιζω πως οτι κι αν πω σε αυτο το σχολιο περιτευει...
το συμπληρωσες απλα ιδανικα...
σε φιλω πολυ!!!
αυριο και απο κοντα!!!
tovene μου γλυκε...
αληθεια δεν ειναι...;ποσες φορες το εχουμε νιωσει ο καθενας αυτο...;
χανουμε τον δρομο μας κι εκει μεσα μετα απο πολλες δυσκολιες βρισκουμε εμας...η' εστω καποια κομματια απο εμας...
σσσςςς μη λες ΠΡΕΠΕΙ...δεν πρεπει ΤΙΠΟΤΑ...τιποτα ομως...
μεγαλο λαθος του ανθρωπινου ειδους αυτη η λεξη...
νεραιδενια φιλακια γλυκιε μου!!!
νεραιδα βροχερη μου...
εννοειται πως ολες ειναι αληθινες...
ασε τι γραφω εγω στα παραμυθια μου...
αυτο πες το ξανα...
ΜΟΝΟ εμεις ξερουμε πως χτυπαει η καρδουλα μας και κανενας αλλος οσο κι αν θελει να καταλαβει...
για το φιλτρο τι να πω...;
το διαβασα χτες...
με συγκινησες απιστευτα...
με ενιωσες μοναδικα...οπως μονο μια νεραιδα ξερει...
σε φιλω πολυ πολυ!!!
αυριο απο κοντα!!!
Νικολα μου γλυκιε...
με συγκινησες παρα πολυ...
πολυ ομως...
δεν ξερω τι να πρωτοπω...
σε ευχαριστω τοσο για τα καλα σου λογια...
πιστευω σε οτι γεννιεται μεσα μας με αγαπη και αληθεια...
πιστευω πως κραταει για παντα κι ας τυχει να περασει απο 40 κυμματα...
ολα οσα γεννηθηκαν μεσα μου τα αγαπησα περα απο καθε περιορισμο και οριο...κι αν καμια φορα απογοητευομαι ειναι που θελω να δωσω περισσοτερη αγαπη και οι συνθηκες η' ακομα και οι ανθρωποι δεν μου το επιτρεπουν...αυτο με ποναει πιο πολυ απο το να μη μου δωσει καποιος αγαπη...σου λεω αληθεια...
σε ευχαριστω...
απο την καρδια μου σε ευχαριστω για καθε λεξη μοναδικη που αφησες εδω...
με τιμας πραγματικα με οσα ειπες...
πολλα νεραιδενια φιλακια με την αγαπη μου!!!
Μπατλερ μου καλε...
θα σου τα λεω κι εγω τοτε να τα ακουσεις εσυ να τα ακουσω κι εγω...
:PPP
νεραιδενια φιλακια πολλα!!!
Ανεμη μου γλυκια...
η καρδια μαθαινει...παντα μαθαινει απο οσα περναει απλα δεν μετανιωνει...
η καρδια ξερει μοναχα να αγαπαει...δεν ειναι σαν την λογικη που τα βαζει κατω και τα μετραει...εκεινη οτι νιωθει πραττει...και αν νιωσει παρα τον πονο πως θα ξαναδωθει θα το ξανακανει...το θεμα ειναι εμεις κατα ποσο την αφηνουμε να το κανει η' την περιοριζουμε βαζοντας την λογικη μας μπροστα...
ε λοιπον οσο κι αν πονεσα κι αν πονεσω παντα θα ακολουθω την καρδια μου...
δεν μετανιωνω γλυκια μου...
κι ας λενε πως ειμαι ονειροπολα...ρομαντικη...μικρη κλπ...
εγω απλα ειμαι αυτη που ειμαι κι οποιος ειναι μαζι μου ειναι...
πολλα νεραιδενια φιλακια γλυκια μου!!!
Krye μου αγαπημενε...
εχεις δικιο εκεινα που αφησα δεν αφορουν εμενα μα εκεινους που θα τα βρουν...
ομως ισως να γραφτηκαν κατα καποιον τροπο για να παρουν εκεινοι τις απαντησεις που ζητησαν...
οσο για μενα...
παντα κραταω τα πρωτοτυπα...
στην καρδια και το μυαλο μου μεσα...
κι ας λεω καποιες φορες πως δεν τα θελω...ειναι ενας μικρος θησαυρος για μενα ολα αυτα και τα αγαπαω...
σε ευχαριστω που εισαι τοσο καλος μαζι μου!
νεραιδενια φιλακια σε σενα με την αγαπη μου!!!
Μαρακι μου γλυκο!!!
εγω ειμαι αυτη...
νεραιδα με το ονομα...
παραμυθια με την σεσουλα...!!!
νεραιδενια σου φιλακια!!!
Αssel μου καλη...
τα δικα μου τα ονειρα δεν τα πατησα ποτε εγω και δεν εχω σκοπο να τα πατησω...
εκεινους τους αλλους φοβαμαι που τους τα εμπιστευομαι καμια φορα...
παντα να φτιαχνουμε ονειρα και παντα να προσπαθουμε γι αυτα...
τα ονειρα κοστιζουν...και θελουν πολυ δουλεια...
γι αυτο ειναι ακριβα...
νεραιδενια φιλακια καλη μου!!!
"Φως αμυδρό απέδρασε
απ΄ τ΄ ανοιχτό παράθυρο το χάραμα
και περιδιάβαινε μοναχικό
κι εξόριστο στα κύματα
που με οργή λυσσομανούσαν
και βλαστήμαγαν.."
Στα παιδιά που επιμένου ακόμα..
Κι ας τους κυκλώνουν τα σύννεφα..
Καλημέρα γλυκιά μου Ναϊάδα..
ΝαΪαδουλα μου προτειμω να νοιωθω απο το να μην νοιωθω, σημαινει οτι ακομα ζουμε, ακομα υπαρχουμε, οταν ονειρευεσαι υπαρχεις....
αποκλείεται να έκλαψες μερες και νυχτες ατελειωτες για κατι που δεν υπηρξε... σίγουρα υπήρξε
όσο για τις κιτρινες σελίδες? δεν υπάρχει καμια περιπτωση να τις πατήσουμε, θα τις μαζέψουμε και θα τις φυλάξουμε, γιατί τα όνειρα... είναι ιερά
φιλιά
Μην πατάς τα όνειρά σου, τη ψυχή σου..
οι πληγές αργά ή γρήγορα κλείνουν...μα μια καρδιά χωρίς όνειρα τι να την κάνεις;
πολύ όμορφο κείμενο..
Τακη μου γλυκε...
ευχαριστω για την πανεμορφη ποιηση σου...!!!
στα παιδια που ακομα επιμενουν...
κι ακομα ονειρευονται ακομα και οταν ολα ειναι αντιθετα με αυτο...
πολλα πολλα νεραιδενια φιλακια καλε μου!!!
cassiel γλυκουλα μου κι εγω το προτιμω...
με ολες τις συνεπειες το προτιμω να ρισκαρω και να πονεσω παρα να μην νιωσω τιποτα απο ολα αυτα κρυμμενη πισω απο ανασφαλειες και φοβους...
πολλα νεραιδενια φιλακια κοριτσακι μου!!!
Ναταλακι μου...
κι αν υπηρξε κι αν δεν υπηρξε πια δεν θυμαμαι...
η' δεν θελω να θυμαμαι πως ξεχαστηκα κι εγω μεσα σε ολα...
οσο για τις κιτρινες σελιδες...
αν τις βρειτε ειναι στο χερι σας τι θα τις κανετε...
αλλα ξερω πως αν πεσουν στα σωστα χερια και σε καρδιες που σκεφτονται οπως εσυ τοτε θα ειναι σαν να εκπληρωσαν τον σκοπο τους...
νεραιδενια φιλακια γλυκια μου!!!
strange μου ποτε δεν θα πατουσα εγω η ιδια τα ονειρα μου...
οι αλλοι το κανουν αυτο...
ολες οι πληγες δεν κλεινουν παντα καλη μου...υπαρχουν καποιες που ανα πασα στιγμη αιμοραγουν κι ας περασαν χρονια...
καρδια διχως ονειρα δεν ειναι καρδια...ειναι κενο...
νεραιδενια φιλακια καλη μου!!!
Βρε βρε! Χαθήκατε από χτες!!!
Φιλιά πολλά πολλά!
Και εδώ γύρω θα είμαστε..
μα αν την βρω αλήθεια λέω θα την μαζέψω αυτή τη σελίδεα...την κίτρινη και βρεγμένη...και θα τη φυλάξω...
θα χρειαστεί νομίζω, για αυτούς που έπαψαν να ονειρέυονται και για όσους μες στην αϋπνία τους ξέχασαν να ζουν...
με ήχους ταξιδιάρικους, στις μικρές μας και μεγάλες μας περιπλανήσεις, καλό ξημέρωμα.
χάρηκα για την παραμυθοσυνάντηση :)
Καλή μου νεράιδα εχεις ένα βραβείο στο μονοπάτι σου...
Πολλά "μυστικά" φιλιά...!!!!
ωω!!!ένα μπουλούκι...
αχ...ναιαδα μου δεν ξέρω τί να πρωτοπώ για το κείμενο σου...βγάζουν τόσο συναισθήματα μαζί...
''καμια φορα πρεπει να χασεις τον δρομο για να βρεις εσενα...''
μεγάλη κουβέντα αυτή...μόνο όταν χάσεις τον εαυτό σου συνειδητοποιείς πού βρίσκεσαι...και εκεί είναι που πρέπει να βάλλεις όλες σου τις δυνάμεις για να σηκωθείς ακόμα πιο ψηλά!
είναι όμορφο να κάνουμε όνειρα...αλλά σε σημείο να μη ξεφεύγουμε πολύ απ την πραγματικοτητα..είναι πολύ ύπουλα τα όνειρα...μπορεί να σε μαγέψουν,και μέσα στη μαγεία αυτή να χαθείς και να μη μπορείς ν διαχωρήσεις τί είναι αλήθεια και τί ψέμα.
έχω περάσει πολλά βράδια γεμάτα δάκρυα...βράδια που δεν άντεχα κι το σκοτάδι του ουρανού και ήθελα όσο τίποτα να ξημερώσει...
δεν ξέρω άν άξιζαν αυτά τα δάκρυα...κάποιες φορές ναι...άλλες πάλι όχι...
όλοι μας έχουμε ανάγκη κάποιον να μας δώσει το χέρι του και να μας πεί ''σ αγαπώ''...αλλά τελικά κανένανς δεν θα μας αγαπήσει περισσότερο απ τον ίδιο μας τον εαυτό...κ αν δεν αγαπήσουμε οι ίδιοι τον εαυτό μας γιατί να το κάνουν η άλλη...
έχεις μια τόσο γλυκιά ψυχή...που σου αξίζει η αγάπη όλου του κόσμου...
φιλάκια πολλά καλή μου!
να χαμογελάς...πάντα :)
Ηφαιστιωνα γλυκε μου...
καλωσορισες καλωσορισες στα παραμυθια μου!!!
οταν συναντιουντε οι ψυχες δεν χανονται ναι...;αρκει να το θελουνε και ολα γινονται...
μου λειψατε ηδη...!
πολλα πολλα νεραιδενια φιλακια με την αγαπη μου!!!
Halia μου καλε καλωσορισες στα παραμυθια μου!!!
μα την αληθεια θα χαρω να πεσουν οι κιτρινισμενες μου σελιδες σε τετοια χερια οπως τα δικα σου...
χερια που δεν τσαλακωνουν τα ονειρα...
τα νοηματα θα βρουν στοχο...θα βρουν σκοπο...
οσο για εκεινους που δεν ηρθαν νομιζω χαθηκαν στη διαδρομη...επειδη δεν ηθελαν και τοσο να φτασουν κοντα μας...
χαρηκα παρα πολυ για την παραμυθοσυναντηση...
η αληθεια ειναι πως θελω κι αλλο...δεν μου εφτασε και δεν χορτασα απο ολους οσο ηθελα...
θα...
ξανα...
νεραιδενια φιλακια καλε μου!!!
Μυστικο μου μονοπατι θα περασω να το παραλαβω γλυκια μου!!!
ευχαριστω εκ των προτερων παρα πολυ!!!
νεραιδενια φιλακια!!!
trempe...
χμμμ...
τι θελει να πει ο ποιητης...;
νεραιδενιο καλωσορισμα και νεραιδενια φιλια!!!
auraoneirou γλυκουλα μου...
τα ονειρα θελουν πολλη δουλεια...
δεν ειναι ευκολα και δεν μας χαριζεται τιποτα σε τουτη τη ζωη...
εχω μαθει πως ολα τα ονειρα μπορουν να γινουν πραγματικοτητα αρκει να το θελουμε πολυ...μα πραγματικα πολυ και να μην εγκαταλειπουμε σε καθε δυσκολια τον στοχο μας...
δεν ειναι τα ονειρα που μας παραπλανουν...ειναι η πορεια τους μεχρι εκει...
ειναι ολα τα παραπλευρα μονοπατια και ολοι οι πειρασμοι που μας κανουν να χανουμε τον δρομο και να καθυστερουμε...
μονο αν ειμαστε προσηλωμενοι στον στοχο θα φτασουμε καποτε εκει που ονειρευτηκαμε κι ας ειναι μακρια...κι ας ειναι δυσβατος ο δρομος...
οσο για την αγαπη...
οπως πολυ σωστα ειπες αν δεν αγαπησουμε εμεις τον εαυτο μας κανεις αλλος δεν θα το κανει...
αν εμεις δεν ξερουμε ποσα αξιζουμε ωστε να διωχνουμε και να μην ανεχομαστε κατι λιγοτερο απο την αξια μας,τοτε θα μαζευουμε πονο και λυπες μονο...
θελει δουλεια η ψυχη μας...
θελει να περασει απο παρα πολλα ωστε να δουλευτει οσο χρειαζεται για να μαθει το λευκο και το μαυρο...
σε ευχαριστω παρα πολυ γλυκια μου για τα ομορφα σου λογια...!!!
να εισαι παντα καλα και να εχεις μονο χαρες!!!
πολλα νεραιδενια φιλακια!!!
There is no-one left in the world
That I can hold onto
There is really no-one left at all
There is only you
And if you leave me now
You leave all that we were
Undone
There is really no-one left
You are the only one
And still the hardest part for you
To put your trust in me
I love you more than I can say
Why won't you just believe?
Trust
The Cure
π
Ξαναγύρισα μα ανταποδώσω την αγάπη και να πω ότι ίσως οι ιστορίες που πλάθουμε στο μυαλό μας να είναι τόσο ζωντανές για το μόνο λόγο του ότι νιώθουμε ότι μας λείπει, εκείνο που είναι άπιαστο. Αχ και είναι τόσο υπέροχο καμιά φορά.. Και ξέρεις όταν το πιστέψεις είναι σαν να το έζησες παρόλο που κατά βάθος με ένα νόημα μπορείς να τα γκρεμίσεις όλα.. δυστχώς η ευτυχώς οι αδυναμίες μας φαίνονται..
Φυλακτό να τα κάνεις τα όνειρα σου και να τα φυλάξεις για τις ώρες ανάγκες ώστε να μην μπορέσει να στα κατά-πατήσει κανένας..
Όχι δεν χάνονται οι ψυχές.. :)
Σε φιλώ επίσης!!!!
ανωνυμε αγαπημενε...
ανωνυμε δικε μου...
πως να αφησω εσενα...;
εγω διχως σου πως...;
μια ζωη...
πιστευω...
σε πιστευω...
καμια φορα ειναι ολα λιγακι αλλιως...
εγω λιγακι αλλου...μονη...διχως...
εσυ...λιγακι στο εκει...διχως...
μα σ'αγαπω...
τοσο πολυ που οι λεξεις δεν το χωρανε...
σ'αγαπω...
και θα σ'αγαπω...
για παντα!
Ν....(οπως εσυ ξερεις να με λες)
Ηφαιστιωνα γλυκε μου φιλε...
εκεινα που πλαθουμε στο μυαλο μας απο καπου ξεκινησαν και καπου θα καταληξουν...
αλλωτε θα ειναι ομορφη καταληξη και αλλωτε κατι που δεν θα μας αφησει καλη γευση...
καποια στιγμη θα καταλαβουμε ολα οσα δεν εγιναν και τον λογο που πηραν τετοια τροπη...
τα απιαστα...αχ!αυτα τα απιαστα γεμισαν σελιδες ατελειωτες στο βιβλιο της ζωης μας...
ξερεις το μονο καλο ειναι πως το βιβλιο ακομα συνεχιζεται κι ετσι δεν ξερουμε την συνεχεια...
γλυκε μου σε ευχαριστω τοσο!
σε φιλω με την αγαπη μου!!!
Ναι συνεχίζεται..
εδώ θα είμαστε να συμπληρώνουμε λέξεις, παύσεις και στίγματα..
Δημοσίευση σχολίου