Κυριακή 6 Σεπτεμβρίου 2009

ΚΑΠΩΣ ΕΤΣΙ...ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΑΓΓΕΛΟ...






Καπως ετσι...
επειδη στη ζωη δεν υπαρχει τιποτα "τυχαιο" μπηκα καποτε σε ενα site στο ιντερνετ...
κουβεντα στη κουβεντα με ενα παιδι φτασαμε στην οικογενειακη κατατασταση...
-και ο γιος μου που ειναι "αυτιστικος"...
-εχεις γιο αυτιστικο...;
-ναι...
-δηλαδη εχεις εναν αγγελο στο σπιτι...!!!
σιωπη απο την απεναντι πλευρα...λογικο δεν με ηξεραν τοτε...!!!

Καπως ετσι μετα απο 2 μηνες μου ανατεθηκε στη σχολη μια εργασια με τον τιτλο...
"ΑΥΤΙΣΜΟΣ"...
γραψτε οτι ξερετε και οτι μπορειτε να βρειτε...
σιγουρα μπορουσαμε να βρουμε πολλα...αλλα δεν ξεραμε τιποτα...
.........
καπως ετσι ξεκινησε μια γνωριμια με μια οικογενεια και με ενα αγγελουδι...

μερικα τηλεφωνηματα...μερικα email...πολυ ψαξιμο στο ιντερνετ...
ενας συμφοιτητης που δεν ειχε και πολυ ορεξη για εργασια...
και μια Να'ι'αδα που δεν ηξερε τιποτα για τον αυτισμο αλλα ηθελε πολυ να μαθει...

Καπως ετσι...
ολο αυτο που δεν ειχα ιδεα μου κινησε απιστευτα το ενδιαφερον...
οι γονεις του παιδιου μεσα σε ολο τον αγωνα που κανουν μαζι με μια ομαδα γονιων με αυτιστικα παιδια κυκλοφορουσαν ενα περιοδικο στο οποιο εγινα συνδρομητρια...
το πρωτο που διαβασα ηταν το γραμμα της μητερας του παιδιου...
ενα γραμμα που εξιστορει ολη τους την ιστορια απο την στιγμη που αρχισαν οι υποψιες πως κατι δεν παει καλα μεχρι την στιγμη που το εγραφε...
ειλικρινα δεν ειχα διαβασει κατι πιο συγκινητικο και αληθινο μεχρι εκεινη τη στιγμη...

μια μανα...
το παιδι της...
μια παθηση...
το παιδι της...
αγνωστο μπροστα...
το παιδι της...
αναπαντεχο...
το παιδι της...
απογνωση...
το παιδι της...
μια μανα...
αποφαση...
να ζησει...
το παιδι της...
μια μανα...
για το παιδι της...
πως αλλιως...;

καπως ετσι...

διαβασα πολλα...
μανες που δεν αντεξαν,που αποφασισαν να εγκαταλειψουν...ποιος μπορει να τις κρινει...;
μανες που δεν αντεξαν και εγκατελειψαν μαζι με τα παιδια τους...ποιος μπορει να τις κρινει...;
μανες που εγκαταλειφθηκαν απο συντροφους που δεν αντεξαν...και παλι...ποιος μπορει να τους κρινει...;
εδω ακριβως ομως θελω να πω ποσο σημαντικο ειναι να μενει μια οικογενεια ενωμενη σε ενα τοσο μεγαλο θεμα...και η οικογενεια αυτη ειναι και μενει ενωμενη...και αυτο ειναι αξιο θαυμασμου και παραδειγμα προς μιμηση στις πολυ απλες δυσκολιες που ολοι μαθαινουμε να εγκαταλειπουμε...

ειναι τεραστιο το "φασμα του αυτισμου" πραγματικα...
κανοντας την εργασια μου το ελεγαν...οσο κι αν γραψεις παλι ειναι αδυνατον να τα καλυψεις ολα...
και ειχαν δικιο...
μια παθηση που δεν ειναι ολοκληρωμενη ως προς το τι ακριβως ειναι...απο που ακριβως προερχεται...που οφειλεται...
και μετα τα παιδια...κανενα δεν ειναι ιδιο με το αλλο...αυτο το εμαθα μετα...

θα μπορουσα να γραψω πολλα απο αυτα που εμαθα αλλα δεν ειναι αυτος ο σκοπος του σημερινου παραμυθιου...καταρχην γιατι δεν ειμαι ειδικος κι επειτα γιατι εχω σκοπο να πω για το αγγελουδι που αναφερεται παρακατω...
ισως μερικα στοιχεια του αυτισμου φανουν στο παραμυθι...

Ο ΘΟΔΩΡΗΣ...η' αλλιως ΤΕΟ...η' αλλιως...ΤΕΟΥΛΙΝΙ...!!!

μια φατσουλα απιστευτη...!!!
τον εβλεπα απο φωτογραφιες και ανυπομονουσα να τον γνωρισω και απο κοντα...
και η στιγμη ηρθε...πριν περιπου 7 μηνες...

καθησαμε διπλα διπλα στο αμαξι...
Ο Θοδωρης αφοσιωμενος στη διαδρομη δεν μου εδινε καμια σημασια...
εγω παλι που ειχα σκασει να τον γνωρισω τον ειχα πρηξει...
-Θοδωρη να σου δωσω ενα φιλακι...;
ο Θοδωρης ανετος μου προτεινε το μαγουλο του...και ξανα και ξανα...οσες φορες και αν τον ρωτησα...

λιγο αργοτερα στο σπιτι του οταν αρχισε να νυχτωνει...
με πλησιασε και με ενημερωσε πως τωρα νυχτωνει και θα κλεισουμε τα παντζουρια και φυσικα πηγε και τα εκλεισε μονος του...
με πολυ απλα λογια αυτα τα παιδια λειτουργουν με ενα προγραμμα...ξημερωνει...κανουμε αυτα...μετα το μεσημερι αυτα...το απογευμα αυτα...το βραδυ αυτα και παλι απο την αρχη...
λειτουργουν βαση ενος προγραμματος αλλιως αγχωνονται...
στο ενδιαμεσο οι γονεις παλευουν για μαθηση ενος πιο χαλαρου προγραμματος...και μιας πιο φυσιολογικης ζωης...
και παλι λεω πως ολα αυτα με πολυ απλα λογια...

στο ενδιαμεσο καθε φορα που ερχομαστε σε οπτικη επαφη χαιρετιομαστε...
-γεια σου Βουλα...
-γεια σου Θοδωρη...

Καπως ετσι...
ο Θοδωρης εχει μια κληση στη μουσικη και στα μαθηματικα...
οι γονεις μου ειπαν πως σε μια συναντηση με μια συγγενη τους που παιζει κιθαρα,καθως εκεινη επαιζε ο Θοδωρης ελεγε τις νοτες που ακουγε....ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΤΟΥ ΤΙΣ ΕΧΕΙ ΜΑΘΕΙ ΚΑΝΕΙΣ...!!!!!!!!!!!!!
δηλαδη δεν τις ηξερε...ακουγε και ελεγε...και ηταν ολες σωστες...!!!

ο Θοδωρης κανει απιστευτες μαθηματικες πραξεις...
απιστευτες για την ηλικια του,για την παθηση του και δεδομενου πως ακομα δεν εχει παει δημοτικο...
του βαζουνε αριθμους για προσθεση και λεει το αποτελεσμα...
εδω να πω πως δεν μιλαμε για 1+1...αλλα για 1821+1821....250+300 κλπ...
ο Θοδωρης σε χρονο μηδεν εχει πει την απαντηση...και ειναι σωστη...!!!
μεταξυ μας...οταν ο Θοδωρης το εκανε αυτο εγω μετρουσα απο μεσα μου να δω αν τα λεει σωστα...μεχρι εγω να μετρησω εκεινος ειχε πει το αποτελεσμα της επομενης προσθεσης...
ο πατερας του βεβαια λεει πως εγω δεν ειμαι μετρο συγκρισης...αλλα αυτο ας μην το σχολιασουμε...

το καλοκαιρι βρεθηκαμε παλι ολοι μαζι με την οικογενεια του Θοδωρη
μιας και τελικα αναπτυξαμε φιλικη σχεση πολυ ομορφη...τελικα τιποτα δεν ειναι τυχαιο οπως ειπα...

ξαναβλεπω τον Θοδωρη εγω...ξανα τρεχω απο πισω του με τα χερια ανοιχτα να τον παρω αγκαλιτσα,να τον ζουπηξω λιγο...να το ευχαριστηθω τελος παντων...
αμ δε...
Ο Θοδωρης δεν μου καθεται και πολυ ευκολα...
ειναι ενθουσιασμενος με την θαλασσα και με τον καθαρισμο των ακτων απο τις πετρες...
ναι...
οποτε μια τρελλη κυνηγαει τον Θοδωρη για αγκαλιτσες και φιλακια και ενας Θοδωρης και παλι δεν της δινει καμια σημασια...
-Θοδωρη να σου δωσω ενα φιλακι...;και τρεχα ξωπισω του...
ο πατερας του βλεπωντας τον θεαμα με ενημερωνει πως αν δεν τον πιασω απο μονη μου να του κανω ολα αυτα που τον παρακαλαω δεν προκειται να μου κατσει...
-αν σε παρει χαμπαρι μετα οτι εισαι της αγκαλιτσας την εβαψες...
αλλο που δεν ηθελα εγω...πιανω τον θοδωρη και το ευχαριστιεμαι...αγκαλιες,φιλια,ζουπηγματα....αν ελεγε ολα αυτα που ηθελε θα με ειχε στειλει χμμμ...αλλου...

ο Θοδωρης καθαριζει τις ακτες απο τις πετρες...
ναι...του αρεσει...
μαζευει τις πετρες απο την ακτη και τις εκσφενδονιζει στη θαλασσα...
ο μπαμπας που και που πανικοβλητος ενημερωνει τον Θοδωρη να προσεχει τα κεφαλια μεσα στη θαλασσα...
ο Θοδωρης συνεχιζει τη δουλεια του...

κανουμε μπανιο στη θαλασσα...
ο Θοδωρης μαλλον εχει αρχισει να ψιλιαζεται πως ειμαι ετοιμη να γινω χωμα σε οτι θελει...
βεβαια δεν παραλειπω κι εγω να τον ενημερωνω πως ειμαι διαθεσιμη...
-βουτια...μου λεει...
κι αρχιζουμε τις βουτιες για κανα δεκαλεπτο περιπου μεχρι που κουραζεται και με ενημερωνει πως θα κανουμε αλλη μια και μετα θα παμε στον μπαμπακα...
βγαινοντας εξω απο τη θαλασσα καθεται ηρεμος σε μια γωνια μακρια απο ολους και αγναντευει το απεραντο γαλαζιο...
και τι δεν θα δινα να ηξερα τι σκεφτεται...

στο μεταξυ του εχω μαθει κατι σουπερ...
-Θοδωρη...ποσο σ'αγαπαει η Βουλα...;
-πολυ...!!!

με καθε ευκαιρια ξαναρωταω και ξαναπαιρνω την ιδια απαντηση...
χαμογελο η δικια σου μεχρι τα αυτια...και πιο πανω...
ο Θοδωρης παλι αν ελεγε αυτα που ηθελε...θα με ειχε στειλει...χμμμ...αλλου...
"μας επρηξες,το ειπαμε ενα σωρο φορες...χαζη εισαι...;"...(μεταφραση του αφοπλιστικου του χαμογελου)

πηγαινουμε για φαγητο...
ο Θοδωρης εχει μια αδυναμια στα ιστιοφορα...τρελαινεται να τα κοιταζει...
να αναλυει τους χρωματισμους τους...
-παμε να δουμε τα ιθτιοφορα...;
δεν προλαβαινει κανεις να του απαντησει...
-παμε...παμε του λεω εγω...

καθομαστε στα σκαλακια σε ενα σοκακι...
ο Θοδωρης εχει ενα τεραστιο χαμογελο ικανοποιησης...
-το ιθτιοφορο ειναι μπλε...η τρατα ασπρη...(μολις στο οπτικο μας πεδιο φανηκε και το αμαξι της οικογενειας που φυσικα εγω δεν αναγνωρισα)αα και το μαυρο του μπαμπακα...!!!
εχει περασει κανενα εικοσαλεπτο...
-Θοδωρη παμε επανω να φαμε...;
-δεν θελεις...δεν θελωωωω
-μμμ...καλα...

μετα απο κανα πενταλεπτο...
-Θοδωρη θελεις να παμε στον μπαμπακα...;
-δεν θελεις...δεν θελωωωω
-μμμ...καλα αλλα σε λιγο θα παμε ναι...;
-ναι...
ο Θοδωρης φτυνει...και συγχρονως με ενημερωνει πως δεν κανει να φτυνουμε...
-φτου...δεν θα ξαναφτυσεις...το λεει μονος του...
με πολυ απλα λογια,απομνημονευει αυτα που του λενε σε διαφορες συνηθειες του...
π.χ οταν λεει σωστα το αποτελεσμα μιας μαθηματικης πραξης του λενε "μπραβο Θοδωρη"
ετσι οταν τον ρωτανε ποσο κανει 200+300 απανταει 500 και μετα λεει μονος του μπραβο Θοδωρη...
αυτο θα πει επιβραβευει τον εαυτο του...!!!

Ενα απογευμα εφτασε και η μανουλα του Θοδωρη και η χαρα του ηταν απεριγραπτη...
ολο αγκαλιτσες και χαδακια και ναζακια...
σουπερ κατασταση....
εγω ποτε θα γινω μανα...;;;
η μανουλα,ο μπαμπας,ο Θοδωρης και ο Θανασης...ολα under control μου λενε τωρα για τον Θοδωρη...οταν ειμαστε ολοι μαζι!!!

ο Θανασης ειναι ο μεγαλυτερος αδερφος του που τον προσεχει απιστευτα πρεπει να πω...
οχι δεν παρελειψα να αναφερω τον Θαναση...απλα αυτος ειναι αλλο παραμυθι απο μονος του...απιστευτος πραγματικα σε σημειο να σε αφηνει αναυδο με γνωσεις και ατακες θανατηφορες...
εγω ποτε θα γινω μανα ειπαμε...;;;

Καπως ετσι...
γνωρισα τον Θοδωρη...η' αλλιως Τεο...η' αλλιως Τεουλινι...

και την οικογενεια του...

ωραια οσα λεω μα...
οπως ειχα αναφερει και σε ενα αλλο παραμυθι για τον Χρηστο,ενα παιδι με ειδικες αναγκες...
τα πραγματα δεν ειναι ροδινα...ουτε καν ροζ...
η χωρα που ζουμε δεν προσφερει σχεδον τιποτα...μαλλον θα ηταν καλυτερα να το εγραφα χωρις το "σχεδον"...σε σχεση με αλλες ευρωπαικες χωρες που αυτα που προσφερουν φανταζουν για το εδω ονειρο απατηλο...
οι γονεις παλευουν μονοι τους για τα αυτονοητα που χρειαζεται ενα παιδι για να μεγαλωσει...
ενα αυτιστικο παιδι για να εκπαιδευτει...να μαθει...

ειναι αυτονοητο για εμας οτι με τον εναν η' τον αλλο τροπο θα μαθουμε...θα εκπαιδευτουμε...θα αυτοεξυπηρετουμαστε...θα μεγαλωσουμε...θα...θα...θα...
ποιος στερει απο αυτα τα παιδια τα αυτονοηταν δικαιωματα...;
τις αυτονοητες αναγκες που εχουν...;
αν πεντε λεπτα το σκεφτουμε βλεπουμε ποσο αδικο ειναι...

κατι που ειχα διαβασει κανοντας την εργασια ηταν πως ενα αυτιστικο παιδι θα γινει ενας αυτιστικος ενηλικας...δεν υπαρχει θεραπεια για αυτη τη παθηση...ειναι εφ' ορου ζωης...
λοιπον καποιος που γεννιεται διαφορετικος δεν εχει δικαιωμα να ζησει...;
και να ζησει οσο καλυτερα γινεται...;

θυμωνω...
οταν σκεφτομαι τον Θοδωρη που ειναι αυτιστικος...
οταν σκεφτομαι τον Χρηστο που εχει βαρια μορφη νοητικης στερησης...
οταν σκεφτομαι τον Αλεξανδρο...ενα αυτιστικο παιδι διχως λογο που γνωρισα τυχαια...
οταν σκεφτομαι τον Παναγιωτη...αυτιστικος κι αυτος και γιος μιας αλλης blogger που εμαθα απο εδω μεσα...
οταν σκεφτομαι την Μαρια...ενα κοριτσακι με συνδρομο down που γνωρισα στη δουλεια...
θυμωνω πολυ...γιατι ζητανε τα αυτονοητα που κανεις δεν τους δινει...
και γιατι ειναι ανθρωποι σαν εμας...και καλυτεροι απο εμας...
βλεπεις αυτα τα παιδια δεν εχουν ουτε την πονηρια μας...ουτε την κακια μας...
ουτε την ζηλια μας...
εχουν μονο καθαρη,αγνη,ανοθευτη καρδια...και θελουν να ζησουν...

ναι δεν ειναι ολα ροδινα οπως τα διηγουμαι εγω...ουτε καν ροζ...
δεν εχω παιδια...αλλα εχω μεγαλη αδυναμια στα παιδια...και λιγο παραπανω σε αυτα τα διαφορετικα παιδια...
δεν εχω παιδια αλλα καποια στιγμη θα κανω...
δεν εχω παιδια αλλα αυτο δεν με εμποδιζει να "βλεπω"...

ετσι θελησα να γραψω ενα παραμυθακι για τον Θοδωρη...η' αλλιως Τεο...η' αλλιως Τεουλινι...
που παρολα τα οσα...και ειναι πολλα...
εκεινος χαμογελαει...

καπως ετσι...
πως ενα ανθακι βρισκει μια χαραμαδα στο τσιμεντο και ξεπροβαλει επειδη θελει να ζησει...
ο Θοδωρης χαμογελαει...
καπως ετσι...
και σου κλεβει την καρδια...

εγω τον λεω αγγελουδι...
καπως ετσι...
η' και μικρο πριγκιπα...
ο Θοδωρης χαμογελαει...
καπως ετσι...
ισως στον δικο του κοσμο να ειναι ολα καλυτερα...
και τι δεν θα δινα να ξερω τι σκεφτεται...

καπως ετσι γνωρισα τον Θοδωρη...
και καπως ετσι απο το πουθενα...απο το τιποτα εμαθα για τον αυτισμο εστω και λιγα...
και καπως ετσι...
εμαθα να αγαπαω λιγακι πιο πολυ...

καπως ετσι...
ο Θοδωρης σαν το ανθακι ξεπροβαλει...επειδη ετσι θελει...
κι αμα δεν θελει δεν κολαει καθολου σαν εμας να το πει...πολυ απλα θα πει...
"ΔΕΝ ΘΕΛΩΩΩΩΩΩ"....!!!!

ηθελα να γραψω για ενα ακομα παιδι μα οπως παντα τα παραμυθια εκαναν οτι ηθελαν...
γραφωντας για τον Θοδωρη δεν μπορουσα να σταματησω...οκ...αδυναμιες ειναι αυτες...
απλα ετσι θελωωωωω βρε αδερφε...(εγω το εχω πει εχουμε πολλα κοινα στοιχεια με το Τεουλινι)

Αφιερωμενο λοιπον στον Θοδωρη κι ας μη το διαβασει ποτε...εγω πιστευω πως μια μερα θα το διαβασει και θα σκασει ενα χαμογελο η' απλα δεν θα δωσει καμια σημασια...!!!

Υ.Γ1 στην εργασια εκλεισα με το γραμμα της μανουλας...η καθηγητρια εκλαιγε...πηραμε 10!!!

Υ.Γ2 ευχαριστω τους γονεις που μου επετρεψαν να γραψω ενα παραμυθακι για το Τεουλινι!!!

Υ.Γ3 μολις θυμηθηκα οτι του Θοδωρη δεν του αρεσουν τα παραμυθια...φτουυυυ!!!

Υ.Γ4 στις φωτογραφιες φυσικα το Τεουλινι!!!ειναι φανερο πως τον κυνηγουσα και για φωτογραφιες περα απο τις αγκαλιες...!!!
Α! και στην δευτερη το δικο μου παιδι μαζι με το Τεουλινι,η Μα'ι'ρα...εγω ποτε θα γινω μανα...;;;

Υ.Γ5 εχω την αδεια της μαμας να τον λεω Τεουλινι...ο μπαμπας θυμωνει..."τζαμπα εβγαλα μωρε το παιδι Θεοδωρο...;σε λιγο θα τον φωναζω ετσι και δεν θα γυριζει..."
λυπουμαστε μα σε αυτο το παραμυθι ειμαστε με το μερος της μανουλας...:)))

Υ.Γ6 ξεχασα να αναφερω πως ο Θοδωρης ειναι γαμπρος μου...μαλιστα!
το εχω κλεισει για την αγεννητη μου κορη απο εδω και 1 χρονο...εισαι σιγουρη ρωτανε οι γονεις...σιγουροτατη...φτανει μονο να κανω παιδι...και να ειναι κοριτσι...ε και ενταξει να τα βρουνε τα παιδια μεταξυ τους...λεπτομερειες...
εγω ποτε θα γινω μανα ειπαμε...;;;

Υ.Γ7 απο το καλοκαιρι και μετα εχω υιοθετησει την φραση του Θοδωρη...δεν θελωωωω...
ορισμενοι...,ονοματα δεν λεμε, με κοιτανε περιεργα...λες οτι και ο Θοδωρης Βουλα...
αχα...ετσι θελωωωωω!!!!

Υ.Γ8 στους γονεις,στον Θαναση και στον Θοδωρη ενα πολυ μεγαλο φιλι με ολη μου την αγαπη...και γιατι να το κρυψουμε αλλωστε σας αγαπω πολυ!!!

54 σχόλια:

b|a|s|n\i/a είπε...

γιούουουπιιιιι. κατά το γιούουχουου! (διαβάζει τώρα οπότε οκ). ;))
και όχι δεν έχουμε σκοπό να διακωμωδήσουμε το παραμύθι. (με τον μπάτλερ ντε).
ίσως είναι από τα καλύτερά σου. τα πιο αγνά. τα πιο αληθινά. τα πιο γλυκά. το πιο αληθινό.
ειδικός δεν είμαι. μα κάπως έτσι πώς μπορεί να μείνει κανείς ασυγκίνητος στο μεγαλείο κάποιων ανθρώπων που όλο και μας θυμίζουν τι είναι να είσαι άνθρωπος αληθινός. την επόμενη φορά να δώσεις φιλιά και από μας στον τεουλίνι, στον θανασουλίνι, στον μπαμπαουλίνι, στην μαμαουλίνι.
εσύ πότε θα γίνεις μάνα βουλουλίνι;
φιλιά πολλά! και αγκαλιές πολλές. που επιβεβαιώνεις ακόμα μια φορά τι σημαίνει να είσαι αληθινός. και πόσο άνθρωπος!
φιλουλίνια!!

lena_zip είπε...

Βουλίτσα μου γλυκειά καλά έκανες και έγραψες αυτό το παραμύθι με την άδεια της μανούλας. Γιατί όσο το κράτος αφήνει αυτά τα παιδιά στο περιθώριο τόσο εμείς πρέπει να τα φέρνουμε στο επίκεντρο. Έχουμε υποχρέωση απέναντι στις συνειδήσεις μας να κάνουμε έστω και το ελάχιστο που μπορούμε για να ζήσουν μια φυσιολογική ζωή.
Είσαι πολύ μεγάλη ψυχή, και αφού θέλεις να γίνεις μάνα... άντε βάλτο στο πρόγραμμα!!! Χιχιχι!

The Gasbird Familly είπε...

Τι να πω ,δε ξέρω!!!
Ένα μεγάλο ευχαριστώ εκ μέρους του Θοδωρή και με τη σειρά μας αφιερώνουμε αυτό το παραμύθι σε όλα τα αγγελούδια που παλεύουν να καταλάβουν τον τρελό κόσμο που ζουν , σε όλους τους γονείς που πρέπει να αντέξουν γιατί δε γίνεται διαφορετικά και τέλος σε όλους όσους , διαβάζοντας αυτό το παραμύθι και συναντώντας αύριο έναν Θοδωρή, δε θα τον αγνοήσουν ούτε θα τον προσβάλλουν αντίθετα θα του απλώσουν το χέρι και θα του δείξουν αγάπη και καλή διάθεση.
Κι ας λέει "δε θέλω ".Αυτό σίγουρα το θέλει αλλά δε μπορεί να το δείξει.

Ας το καλό συμπεθέρα , είπα δε θα κλάψω κι έχω πλαντάξει !
Φιλιά

Hfaistiwnas είπε...

Και εσύ ένας άγγελος είσαι...
:):):)
Παράδειγμα προς μίμηση, η δύναμη κάποιοων ανθρώπων..

nikos είπε...

Και κάπως έτσι ο Θοδωρής και η Βούλα, η Βούλα και ο Θοδωρής μας έδωσαν ένα μάθημα απόψε. Τι σημαίνει να είσαι Ανθρωπος. Και κάπως έτσι είμαι σίγουρος ότι θα γίνεις μάνα, όταν το θελήσεις εσύ, όταν θα βρεις τον κατάλληλο άνθρωπο. Και θα μεγαλώσεις υπέροχα παιδάκια, από αυτά που έχουμε ανάγκη ως κοινωνία για να ξαναγίνουμε άνθρωποι. Εγώ τώρα, γιατί από την πρώτη στιγμή που σε διάβασα περίμενα κάτι τέτοιο;

Ανέμη είπε...

Τί γλυκό παραμύθι...όλοι οι μικροί και μεγάλοι άγγελοι αξίζουν τέτοια παραμύθια Ναιάδα μου...και φιλάκια και ζουμπουρλιστές αγκαλιές...και εσύ τα χαρίζεις όλα αυτά απλόχερα...Πόσο υπέροχη μανούλα θα γίνεις!!!Και όχι μόνο για τα δικά σου παιδιά αλλά για κάθε μικρό αγγελάκι που γνωρίζεις και αγαπάς σαν δικό σου...Αλήθεια μας δίνεις μαθήματα ζωής εδώ...

Νεραιδένιες και συνάμα βαθιά ανθρώπινες αγκαλιές...καληνύχτα

Μαρια Νικολαου είπε...

Πάντοτε έλεγα πως οι καλύτεροι άνθρωποι είναι αυτοι, και το πιστεύω
Εχω δικιο
Τιποτε το ιδιαιτερο. Αντιθετα με μας τους "άλλους" που ειμαστε σιγουρα ιδιαιτεροι μπροστά τους.

Θα τον λάτρευα και γω αν τον γνωριζα το Θοδωρή
Και τον καθε Θοδωρή
Και ξερεις κατι;
Εισαι πολύ τυχερή...

Ευαγγελία Πατεράκη είπε...

Μικρή Νεράιδα,

κάπως έτσι...για όλους τους άγγελους αξίζει να γράφουμε!
Το παραμύθι σου είναι μια μεγάλη αλήθεια!

Με φιλιά!

elis.pandora. είπε...

Tι να πώ?
για το πόσο υπέροχο πλάσμα είσαι???
Αυτές οι μάνες γίνονται ηρωίδες!!Ας παίρνουμε μαθήματα ζωής!!!

Argyrios G. είπε...

kali sou mera...
den ksero apo pou na arxiso...
xtes to eida to post,
molis katalaba ti einai eipa tha to diavaso avrio....
xtes molis eixa girisei spiti,
imoun peripou gia 3 ores me ena filo mou.
einai aftistikos.
panta eixa files...
einai o monos filos me ton opoio mporo na sizitao me tis ores....
einai apo tous pio eksipnous anthropous pou exo gnorisei (fisika den tou aresei otan to leo ego, alla emesa i emena mou to thimizei sinexos ;-P)
i zoi tou den tha eleges oti einai i pio efkoli,
exei antilipsi apoliti...
xtes anamesa sta alla mou pe, pos anarotietai an tha ginei pote fisiologikos (se epipedo sxeseon, to eipe kapos etsi)
anamesa se afta pou sizitame kata kairous einai poso tixairos einai pou megalose stin oikogeneia pou megalose....
arketa anoixtomialoi...
eixe megealosei germania-ellada...
anarotiemai posoi goneis stin ellada tha dextoun pos to paidi tou EXEI anagaki apo psixiatriki stiriksi kai farmakeftiki agogi....
tin kamimera mou,
PS. eno iksera ti peripou tha diavaso xoris na to katalabo ta matia mou dakrisan...
kai pane na dakrisoun kai tora...

Ιωάννα είπε...

Γλυκό μου κοριτσάκι....με συγκίνησες...όπως και το γράμμα της μαμάς gasbird.
Η τρυφερότητα και η ευαισθησία με την οποία έγραψες για τον Τεό, ας γίνει ο φάρος που θα δείχνει τον δρόμο για την αποδοχή του ''άλλου'' του ''διαφορετικού''.
Όσο υπάρχουν άνθρωποι σαν εσένα, τα παιδιά μας (που δεν είναι τυπικής ανάπτυξης), έχουν ελπίδες...
Να είσαι πάντα καλά.
Σε φιλώ.

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΑΥΤΗ.ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΕΙΝΑΙ ΞΕΧΩΡΙΣΤΟΙ ΚΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΧΡΕΙΑΖΟΝΑΙ ΑΡΚΕΤΟΙ ΑΓΑΠΗ ΓΙΑΤΙ ΑΞΙΖΟΥΝ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΠΑΙΡΝΟΥΜΕ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΖΩΣ.ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΝΑ ΕΧΕΙΣ.

tovenito είπε...

και η ειδική αγωγή αυτών των παιδιών μπορεί να φέρει σημαντικά αποτελέσματα. υπάρχουν διάφορες θεραπείες που συνδυάζουν μουσική, χορό και διάφορες άλλες δραστηριότητες.
αλλά επειδή το φάσμα του αυτισμού είναι τόσο μεγάλο κάθε περίπτωση πρέπει να αντιμετωπίζεται εξατομικευμένα. και μάλιστα υπάρχουν περιπτώσεις που δεν "φαίνεται" από κάπου ο αυτισμός, ειδικά αν δεν υπάρχει κάποια βαριά μορφή νοητικής υστέρησης.
οι γονείς χρειάζονται περισσότερο στήριξη, ίσως γιατί δεν γνωρίζουν.
η κοινωνία εξελίσσεται πάντως. υπάρχουν άνθρωποι εξιδικευμένοι, υπάρχουν ειδικά σχολεία, το κράτος κάνει προσπάθειες. μα κυρίως υπάρχουν άτομα με καρδιά

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ tovene,
Το κράτος προσπαθεί με κούφια λόγια και νόμους που δεν τηρεί.Ειδικά σχολεία υπάρχουν, αλλά όχι για τον αυτισμό (εκτός από δύο ή τρία στα οποία ή θα πρέπει να έχεις μπάρμπα στη Κορώνη ή να περιμένεις στη σειρα κατι χρόνια).Τα ειδικά που υπάρχουν "μαζεύουν" όλες τις περιπτώσεις ΑΜΕΑ με αποτέλεσμα να γίνεται τελικά μια απλή "φύλαξη" και τίποτε άλλο.Ατομα εξειδικευμένα υπάρχουν , αλλά τελικά τα πληρώνουμε αδρά από τη τσέπη μας.Αρκεί να σου πω πολύ απλά οτι με όσα κοστίζουν οι παρεμβάσεις του Θοδωρή ετησίως, θα μπορούσαμε να στέλνουμε και τα δυο παιδιά σε ιδιωτικό(όχι οτι έχουμε καμια κάψα βεβαια).Σημειωτέον δε, οτι δεν κλαίμε ουτε 1 σεντς από αυτά.Οπότε θα μείνουμε στο τελευταίο , στα άτομα με καρδιά όπως η Ναιάδα και αρκετοί άλλοι, γιατί αποτελούν τη τελευταία μας ελπίδα ώστε ο θοδωρής και τα άλλα παιδιά με αυτισμό ή άλλες αναπηρίες να μπορέσουν κάποια στιγμή να ζήσουν και να αντιμετωπιστούν σαν ισότιμα μέλη , ακόμα και να προσφέρουν στο κοινωνικό σύνολο.
Επίσης να σου τονίσω πως ο αυτισμός ουδεμία σχέση έχει με την νοητική υστέρηση.Απλά αν σε ένα παιδί με αυτισμό δεν παρέμβεις έγκαιρα, ενδεχομένως να αναπτύξει νοητική υστέρηση που και πάλι δεν είναι απαραίτητο( σκέψου ένα παιδί με κανονική ανάπτυξη καθόλα φυσιλογικό, που όμως ποτέ δε του μιλα΄ς , ποτέ δε το εκπαιδεύεις, ποτέ δε το φέρνεις σε επαφή με ερεθίσματα...τι θα καταλήξει?...αφήνω σε σένα την απάντηση).
Φιλικά,
Μπαμπάς του Θοδωρή

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

basniaki μου γλυκο κι αγαπημενο!!!
γιουπιιιιιιιιι και γιουχουυυυυυυυ...ωστε διαβαζει το Μπατλερακι ε...;ε ναι...ειναι περιοδος εξεταστικης οποτε τον καταλαβαινω...

ναι αυτο το παραμυθι το ευχαριστηθηκα κι εγω πολυ...βεβαια δεν ειναι παραμυθι αλλα οπως ειπαμε η ζωη γραφει απο μονη της τα πιο αληθινα πολλες φορες...
να μην μενουμε ασυγκινητοι...να μη μενουμε αμετοχοι...να νιωθουμε...να αγαπαμε...αυτη ειναι η αληθεια μας και η μονη αληθεια μας μαλιστα...

σε ευχαριστω!
σε ευχαριστω!
σε ευχαριστω για τα πανεμορφα λογια που ειναι απο την καρδουλα σου και το ξερω!!!

θα τους δωσω πολλα φιλακια ολους μολις τους δω...θα επικεντρωθω βεβαιως στο Τεουλινι,το θανασουλινι ειναι σε φαση που αντρωνεται και δεν πολυ θελει φιλακια απο "κυριες" σαν εμενα...αλλα ενα θα του κλεψω...

πολλα νεραιδενια φιλακια απο μενα με την αγαπη μου!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

lenaki μου γλυκο...
που λες καθομουν στον υπολογιστη και χαζευα τις φωτογραφιες με το Τεουλινι...και μου ρχεται η εμπνευση...κυριακη απογευμα η αθεοφοβη χτυπαω τηλεφωνο στους γονεις...ναι θελω κατι...ναι θελω να γραψω ενα παραμυθι για το Τεουλινι...
ναι ξερουν πια οτι εχουν να κανουν με ολιγον τρελη οποτε ναι λενε και τα παιδια να κανεις...

ναι lenaki να τα φερνουμε στο επικεντρο με οποιον τροπο μπορουμε...να κανουμε οτι περναει απο το χερι μας εστω και μικρο για να βοηθαμε εστω και ελαχιστα κι εκεινα θα μας ανταμοιβουν με την αγαπη τους...
τοσο απλα και σε εμας δεν κοστιζει τιποτα...για εκεινα ειναι κατι τεραστιο...

ναι...μολις θα...θα γινω κι εγω μανα...:)))
σε ευχαριστω πολυ πολυ!!!

πολλα νεραιδενια φιλακια κοριτσακι μου!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

gasbirdoula συμπεθερα...
ελα μωρε μη κλαις και θα τα πατησω κι εγω...στο καλο...σνιφ...

μα ηθελα τοσο να γραψω τουτο το παραμυθι οπως θα καταλαβατε απο το κυριακατικο τηλεφωνημα μου...

το πιο σημαντικο (για μενα) μεσα απο αυτο το μικρο παραμυθι ειναι αυτο ακριβως...οσοι συναντησουν αυριο εναν Θοδωρη να του απλωσουν το χερι και να τον αγαπησουν...γιατι ο θοδωρης και καθε θοδωρης αυτο θελει και οχι αδιαφορια και αποδοκιμασια...

σας ευχαριστω πολυ πολυ!!!
ενα φιλι στον καθενα σας...οκ λιγα παραπανω στο Τεουλινι(νταξει αδυναμιες ειναι αυτες)

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

Ηφαιστιωνακο μου σε ευχαριστω γλυκε μου...
λεγε με και νεραιδα...:)))))

ειναι παραδειγμα προς μιμηση...αληθεια!!!

πολλα πολλα νεραιδενια φιλακια γλυκε μου!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

Νικο μου το μαθημα ζωης μας το δινει ο Θοδωρης και ο καθε Θοδωρης που μεσα πραγματικα απο απιστευτα αντιξοες συνθηκες ειναι ακομα εδω και χαμογελαει...και παλευει...με τον τροπο του αλλα το κανει...

ναι αγαπω πολυ τα παιδακια και δεν το κρυβω καθολου πως θελω να γινω μανουλα καποια στιγμη οταν ερθει η ωρα...!

τι περιμενες καλε μου φιλε...;δεν το καταλαβα αυτο αληθεια...!!!

πολλα νεραιδενια φιλακια!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

Ανεμη μου,
σε ευχαριστω πολυ κοριτσακι μου!!!
μα ναι...αγκαλιες και φιλακια και ζουπηγματα ολα αυτα...βεβαια εκεινα ισως να μην τα θελουν και τοσο...αλλα εγω δεν μπορω να κρατηθω το δηλωνω...ευτυχως ο θοδωρης απο ενα σημειο και μετα το καταλαβε και επειδη ειναι και αγκαλιτσας το ευχαριστηθηκα πολυ!!!

τα αγαπαω τα παιδακια το λεω με καθε ευκαιρια και το δειχνω σε οσα συναντω...ειναι σαν ενστγκτο...δεν ξερω βλεπω ολη την αληθινη αγαπη σε αυτα και...με κερδιζουν!

πολλα νεραιδενια σου φιλακια γλυκια μου με την αγαπη μου!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

Μαρακι μου κι εγω αυτο πιστευω...
πως ειναι οι καλυτεροι...αληθεια το πιστευω...και πως ειναι αγγελοι...
ναι...αυτο πιστευω...

εμεις ειμαστε οι "σκαρτοι"...εκεινοι δεν θα γινουν ποτε...

θα τον λατρευες ναι...ειναι πραγματικα αξιολατρευτος με τα χαμογελα του,την φωνουλα του,ακομα και το κλαμμα του ειναι αξιολατρευτο...

ειμαι τυχερη που τον γνωρισα...

σε ευχαριστω Μαρακι μου γλυκο!

πολλα νεραιδενια φιλακια με την αγαπη μου!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

Λιτσα μου γλυκια...
αξιζει και να γραφουμε και να ακουμε και να πλησιαζουμε αυτους τους αγγελους...
και να απλωνουμε το χερι μας...και να ανοιγουμε την αγκαλια μας και να ανοιγουμε κυριως το μυαλο μας σε οτι διαφορετικο...

αληθεια αξιζει...
ενα βλεμμα τους αξιζει...
μια θεση στην καρδια τους εστω και μακρινη αξιζει...

πολλα νεραιδενια φιλακια κοριτσακι μου!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

elis.pandora μου...
σε ευχαριστω απο καρδιας αληθεια πολυ πολυ!!!
ναι αυτες οι μανες ειναι ηρωιδες και παραδειγμα προς μιμηση...

θα ηθελα ομως να πω και κατι ακομα εδω γιατι μου φαινεται αδικω τον μπαμπα...
δεν ξερω για τους υπολοιπους πατεραδες...εγω μεγαλωσα χωρις...ισως και γι αυτο μου κανει μεγαλη εντυπωση...και ισως και γι αυτο καταλαβαινω πολυ την μανουλα του θοδωρη και τα ποσα περναει και νιωθει και...μα και ο πατερας του θοδωρη ειναι παραδειγμα για αλλους πατεραδες που εγκαταλειπουν σε πολυ απλα πραγματα για χιλια οσα χαζα...εκεινος ειναι εκει...κι αυτο μου εκανε εντυπωση και με συγκινησε απο τις πρωτες κιολας συζητησεις μας...

και οι δυο γονεις ειναι εκει...και ειναι πραγματικα "εκει"....και αυτο ειναι μαθημα ζωης...!

πολλα νεραιδενια φιλακια κοριτσακι μου!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

Αργυρη μου διαβαζοντας το σχολιο σου συγκινηθηκα και συγκλονιστηκα...
ποσο υπεροχο ειναι αυτο...;
το εχω συζητησει με τους γονεις του θοδωρη και αυτο ειναι που ζηταν και εκεινοι...ο θοδωρης περα απο τον αδερφο "αποδεκτος" απο παρεες...

ποσο ομορφο αυτο και για σενα και για τον φιλο σου...
μπραβο σου Αργυρη που ανοιξες αγκαλια σε εναν διαφορετικο ανθρωπο απο σενα ομως ανθρωπο παρολα αυτα...
εισαι κι εσυ παραδειγμα προς μιμηση...

ναι απο οσο ξερω υπαρχουν διαφορετικες μορφες αυτισμου και ο φιλος σου ειναι μαλλον απο της υψηλης μορφης που αντιλαμβανεται πολλα και μπορει να συζηταει με τις ωρες...

το οτι εχει απολυτη αντιληψη ειναι μαλλον "φυσιολογικο" στα πλαισια του αυτισμου...
ακομα και το οτι αναρωτιεται αν θα γινει ποτε "φυσιολογικος" ειναι σημαντικο μαλλον απο αποψη αντιληψης της ολης καταστασης...

μακαρι να παει οσο καλυτερα του επιτρεπει αυτη η παθηση...
και φυσικα ειναι σημαντικος παραγοντας η οικογενεια στην οποια μεγαλωνει ενα τετοιο παιδι...
χρειαζεται στηριξη...χρειαζεται εκπαιδευση και προφανως τον βοηθησε και το οτι εζησε σε αλλη χωρα που σαφως τα πραγματα θα ηταν καλυτερα για την παθηση του...

εδω...οχι μονο οι γονεις αντιλαμβανονται αλλιως τα πραγματα και ειμαστε πισω σε οτι αφορα το οτιδηποτε διαφορετικο...αλλα κυριως το κρατος το ιδιο μας κραταει πισω...

να εισαι καλα Αργυρη μου!!!
συγχαρητηρια μεσα απο την καρδια μου που εισαι φιλος με το παιδι αυτο!!!
θα ηθελα καποια μερα να γινω φιλη με τον θοδωρη αλλα μας χωριζουν πολλα χρονια...ομως ποτε δεν ξερεις!!!

νεραιδενια σου φιλακια καλε μου!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

Ιωαννα μου...
μα το αγαπω πολυ το Τεουλινι!!!
για το γραμμα της μανουλας οτι κι αν πω θα ειναι λιγο...
το διαβαζω ακομα πολλες φορες...

ναι να γινουμε ολοι εμεις φαρος...
ολοι οι τυπικα αναπτυγμενοι ας μαθουμε να δεχομαστε το διαφορετικο...να ειμαστε κοντα...να αγαπαμε...ποσο καλυτερος κοσμος θα ειναι...
οχι δεν το βλεπω ρομαντικα παρα μονο αληθινα...
ειναι τοσο απλο να δωσουμε λιγο απο εμας...

να μου φιλησεις το τσακαλακι σου!!!
γιατι ναι ειναι αυτιστικος και ο δικος σου γιος αλλα ειναι απιστευτος και πανεξυπνος...και κουκλος βεβαιως βεβαιως!!!

πολλα νεραιδενια φιλακια καλη μου!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

skroytzako μου αυτα τα παιδια αξιζουν τα παντα!!!
αξιζουν μια φυσιολογικη ζωη και αξιζουν ολα τα αυτονοητα που εμεις εχουμε ετσι απλα επειδη γεννηθηκαμε "φυσιολογικοι"...ετσι απλα εκεινα τα στερουντε...

κι εμεις οπου μας δινεται η ευκαρια ας κανουμε κατι γι αυτο...εστω το πιο μικρο...ας μη γυριζουμε την πλατη...ας το κανουμε!

πολλα νεραιδενια φιλακια καλε μου!!!

Argyrios G. είπε...

eilikrina den ksero an mou aksizoun sigxaritiria...
ego eimai ligo romantikos..
kai opos tou leo kai aftou gia mena einai apla enas idiaiteros anthropos, xoris na vazo tampeles opos aftismos i oti alles pathiseis exei....
kai apla to kano giati kai ego kerdizo apo afto..
mexri tis protes takseis tou dimotikou itan germania..
meta girise ellada opou fisika diaforetikos kosmos..

tora eimaste sto idio panepistimio stin agglia ...kai ton gnorisa sta ergastirio opou kano to didaktoriko mou, otan aftos san proptixiakos irthe na kanei erevna....
den dexomai ta sinxaritiria,
alla den mporo na po oxi sta neraidenia filakia xixixi

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

tovene καλε μου...
δυστηχως απο οτι μαθαινω απο τους γονεις του θοδωρη κυριως αλλα και απο αλλα blogs και το εφημεριδακι των παιδιων το κρατος δεν υπαρχει γι αυτα τα παιδια...
δεν δινει τιποτα...δεν ενδιαφερεται καν για την βασικη τους εκπαιδευση...
ποσο μαλλον για αλλα...

κατι που μου ειχαν πει οι γονεις του ειναι πως σε μια αλλη χωρα περα απο τα οσα προσφερουν σε αυτα τα παιδια στην καταλληλη ηλικια...υπαρχει καταλληλη γυναικα που τους "εκπαιδευει" στον σεξουαλικο τομεα...!!!
αυτο για να γινει στην Ελλαδα θα πρεπει να περασουν χιλια και βαλε χρονια...φαντασου διαφορα...

και ειναι λογικο ετσι...αυτα τα παιδια εχουν τις αναγκες που εχουμε και εμεις...τις αυτονοητες...αυτο το θυμηθηκα σημερα γιατι ηρθε η μαμα του Χρηστου στο μαγαζι μαζι με τον χρηστο(παιδι με βαριας μορφης νοητικη στερηση)...εχει αρχισει και της ζηταει με τον τροπο του παντα ταινιες ερωτικου περιεχομενου...τις προαλλες μου ειπε τις εσκισε το νυχτικο που φορουσε...που να απευθυνθω με ρωταει...;
ποιος θα μαθει σε αυτο το παιδι πως να ελεγχει και πως να εκτωνωνει το ερωτικο ενστιγκτο...;
ειναι απιστευτα τα οσα ζουμε και τα οσα στερουντε αυτα τα παιδια...

νεραιδενια φιλακια καλε μου!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

μπαμπα του θοδωρη τα ειπες πολυ καλυτερα απο μενα οπως ηταν φυσικο...

στο κρατος δεν πιστευω κι εγω...το ξερεις...
πιστευω ομως ακομα στους ανθρωπους και ο Θοδωρης παντα θα περιτριγυριζεται απο ανθρωπους αληθινους που θα τον αγαπανε...
και οχι μοναχα εσας την οικογενεια του αλλα απο φιλους και φυσικα την αγεννητη μου κορη...!!!

πολλα νεραιδενια φιλακια συμπεθερε!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

Αργυρη μου κι εγω ρομαντικη δηλωνω και σε νιωθω...
ενταξει το δεχομαι...οχι συγχαρητηρια...
ομως περιβαλλεις με αγαπη εναν διαφορετικο ανθρωπο και αληθεια δεν το κανουν πολλοι αυτο...οχι οσοι δεν εχουν σχεση με ολα αυτα...η' με κατι παρομοιο...

δεν ξερω τον φιλο σου μα χαιρομαι τοσο που εφτασε στο πανεπιστημιο οταν προσφατα διαβαζοντας τους γονεις του θοδωρη εμαθα πως παλευουν για να μπορουν τα παιδια τους,τα αυτιστικα, να εχουν τετοια προσβαση...

σιγουρα ειναι ιδιαιτερος και ακομα περισσοτερο χαιρομαι που δεν βαζεις ταμπελες!!!
οι ταμπελες δεν χρειαζονται...η αληθινη καρδια μονο!!!

σε ευχαριστω...μου δινεις μαθημα ζωης!!!

νεραιδενια φιλακια ξανα!!!

Argyrios G. είπε...

o filos mou den einai mono oti eftase sto panepistimio....
tha sou pa apla oti o idios ekane mathimata se fitites kai oxi mono otan itan akoma mathitis sto sxoleio...(kai exei kataferei polla alla pou den exei noima na anafertho)
einai apo ta aftistika atoma pou exoun poli anaptigmeno to mialo tous,
kai opos eixe pei enas filos se mia sxetiki sizitisi...
(oxi gia to sigkektimeno atomo)
oti an kapote therapeftei i sxizofreneia tha xathei kai i idiofiia...
opote kai aftos einai antistoixi periptosi...
egkefalos aneptigmenos poli, sinaisthimata elaxista...ktl ktl ktl ...den thelo na epektatho poli giati tou edosa na diavasei to post...
kai sigoura an to exei sto mialo tou tha ksanagirisei xixixi
me tous aftistikous den vgazeis akri..
apla opos vlepeis to diaskedazoume to thema..kai eilikrina mou anoigei ta matia :-)
se filo glika,
kali sinexeia

Φεγγαρολουστη είπε...

Ενα μεγαλο μπραβο Νεραιδουλα μου...
Μονο αυτο θα πω...εισαι ΨΥΧΗ μεγαλη ψυχη...ενας αληθινος αγγελος... Χαιρομαι που εισαι φιλη μου...χαιρομαι που υπαρχεις..
Σ ΑΓΑΠΩ...

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

Αργυρη μου ναι...
εχω διαβασει πως αρκετα μεγαλα μυαλα ηταν αυτιστικοι...
και το πιστευω πως μπορουν να κανουν σπουδαια πραγματα...
εμενα πολυ απλα και με ενα μετριο μυαλο μου φαινεται απιστευτο να γνωριζει τις νοτες καποιος που δεν εκπαιδευτηκε ποτε...να κανει μαθηματικες πραξεις στο λεπτο καποιος τοσο μικρης ηλικιας...

μπραβο στον φιλο σου χαιρομαι ιδιαιτερα και φανταζομαι πως χαιρονται ολοι οι γονεις που εχουν αυτιστικα παιδια και διαβαζουν η' μαθαινουν κατι τετοιο...

πιστευω στις "ιδιαιτερες" ικανοτητες αυτων των ανθρωπων και οχι στις "ειδικες αναγκες τους"...

χαιρομαι που ο φιλος σου θα διαβασει το παραμυθι...

πολλα νεραιδενια φιλακια καλε μου!!!

σε ευχαριστω απο καρδιας για την καταθεση σου εδω!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

φεγγαρολουστη αγαπημενη μου...
δεν ξερω αν ολες οι λεξεις του κοσμου χωρανε καπου να στις πω...
εγω ειμαι η τυχερη...
εγω σε ευχαριστω για ολα...
εγω αν δεν υπηρχες δεν ξερω...
ειμαι πραγματικα τυχερη...

σε αγαπω πραγματικα τοσο πολυ!!!
Σ'ΑΓΑΠΩ φιλη μου μονακριβη!!!

Natalia είπε...

το διαβασα χθες, αλλά δεν μπόρεσα να κάνω κάποιο σχόλιο...
εντυπωσιακή ιστορία, αλλά μου έκανε ακομα μεγαλυτερη εντυπωση η σχεση ναιάδας-τεουλίνο... πολύ δυνατή... μην απογοητευσεις ποτέ το μικρούλη

καλησπέρα και φιλιά

nikos είπε...

Τι περίμενα; Το ρωτάς; Δεν το κατάλαβες; Περίμενα ότι θα διαβάζω κείμενα που θα ξεχυλίζουν από αγάπη. Περίμενα ότι δεν θα είσαι όπως όλοι οι άλλοι και ότι θα έχεις τέτοια ενδιαφέροντα. Περίμενα ότι δεν θα είσαι μια στυγνή επαγγελματίας και ότι θα είχες επιλέξει αυτό που σπουδάζεις με κριτήριο την προσφορά στον άνθρωπο. Περίμενα ότι θα έχεις ανησυχία με το πότε θα γίνεις μάνα και ότι θα προγραμματίζεις ήδη τα πρώτα ραντεβού της κόρης σου με το Θοδωρή. Περίμενα... Περίμενα... Αλλά να σταματήσω εδώ καλύτερα γιατί θα μας παρεξηγήσουν; :))

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

Ναταλακι μου...
σε ευχαριστω πολυ...
μωρε ειναι μακρια μου αλλιως σιγουρα θα τον ειχα απο κοντα οσο περισσοτερο μπορουσα...
το Τεουλινι σε μαγευει απο την πρωτη ματια...ειναι ενα απο τα πολλα χαρισματα του...

οσο περναει απο το χερι μου σε καμια μας συναντηση δεν θα τον απογοητευω...
χαλι να με πατησει ενα πραγμα που εδω που τα λεμε δεν ειναι και πολυ σωστο απο πλευρας εκπαιδευσης αυτο αλλα οι γονεις κανουν τα στραβα ματια μιας που δεν τον βλεπω συχνα...

νεραιδενια σου φιλακια καλη μου!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

Νικο μου...
δεν ξερω τι να πω μπροστα σε ολα αυτα που ειπες...
σκυβω το κεφαλι και σε ευχαριστω μεσα απο την καρδια μου...που παρολο που δεν με ξερεις λες τοσο ομορφα λογια για μενα...

μη σε νοιαζει δεν μας παρεξηγει κανεις...αλλα και να μας παρεξηγησει δεν πειραζει...αυτα ειναι τα ωραια...οσα λογια πηγαζουν απο την καρδια μεταξυ γνωστων-αγνωστων...

σε ευχαριστω καλε μου!
πραγματικα πολυ!

σε φιλω νεραιδενια!!!

jacki είπε...

Δε θέλεις.. Δε θέλωωω.
Τι γλυκό παιδάκι.. Να προσπαθεί να καθαρίσει την παραλία από τα βοτσαλάκια..
Να το χαίρονται και μπράβο στους γονείς του..
Σε εσένα φιλί.. Μεγάλο και γλυκό. Γιατί ξέρω ότι όταν λες αγαπάω το εννοείς.. Και αγαπάς τόσο όμορφα και αληθινά ρε συ.
Σε φιλώ.. Και μου λείπεις (στον κόσμο μου εγώ)

ΚΙΡΚΗ είπε...

Καλή μου φίλη...
από τα ωραιότερα κείμενα που έχω διαβάσει!
Ξέρεις...έχω και εγώ μια μαθήτρια, την Άνη μου, εδώ και 21 χρόνια και είναι ένα κοριτσάκι 47 χρονών, με νοητική υστέρηση, που καμιά φορά δακρύζει από αγωνία και φόβο, αφού ανησυχεί τι θα κάνει, άμα πεθάνω, και ας με περνά 5 χρόνια!
Και τις αρέσει πολύ να παίζουμε, να γελάμε και ν' αγκαλιαζόμαστε!
Σ' ευχαριστώ που μοιράστηκες μαζί μας το Τεουλίνι.
Ευχαριστώ και τη φύση που υπάρχουν άνθρωποι σαν αυτόν, σαν την Άνη...σαν εσένα!

Μια παιδική αγκαλιά και ένα φιλί στο μάγουλο!

Bουλα. είπε...

Κάπως ετσι...Υπέροχο κείμενο νεραιδακι μου...
για μια ακόμη φορά μας δίνεις παράδειγμα αγάπης και ανθρωπιάς.
Σ αγαπώ πολυ πολυ
εσένα και το ραβδάκι σου...

Λi είπε...

Απέναντι ακριβώς από το μαγαζί μου είναι ένα "σπίτι" που φιλοξενεί τέτοια παιδάκια...
Είναι όλα φίλοι μου...
Κάθε πρωί.. μεσημέρι.. βράδυ οι ίδιες ακριβώς κινήσεις και λέξεις...
Κι αν καμιά φορά είμαι λίγο αφηρημένη ή απορροφημένη με φωνάζουν μέχρι να γυρίσω και να πούμε γεια!

Στην αρχή... μούδιαζα, δεν μπορούσα να κάνω βήμα και δάκρυα πλημμύριζαν τα μάτια μου... Τώρα πια έχω συμφιλιωθεί με την ιδέα και "προσφέρω" και εγώ όπως μπορώ... "Έστω και με ένα απλό γεια..." ...έχει πολύ σημασία μου είπαν... Το νιώθω κιόλας...

Πάρε τιγροφιλί...

Ανώνυμος είπε...

θα γινεις η καλυτερη μητερα του συμπαντος

Π.

Ανώνυμος είπε...

Τελικά ο Άγγελος είσαι εσύ... για να μπορείς να βλέπεις και να νιώθεις αγγέλους...

Όλα μέσα από αγάπη και προσοχή αναπτύσσονται... και αυτά τα παιδιά θέλουν λίγη περισσότερη σε συνδυασμό με υπομονή...

Φιλί...στα... υπέροχα αληθινά παραμύθια

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

jackouli μου ναι ειναι απιστευτος...
χμμμ...μαλλον δεν ειναι η προθεση του ακριβως να "καθαριζει" τις ακτες αλλα τελικα αυτο κανει...

αν το σ'αγαπω δεν το εννοουμε καλυτερα να μην το λεμε ποτε...
το ξερεις...

κι εμενα μου λειπεις πολυ και σ'αγαπω και θελω να ερθεις συντομα...αντε...
ολοι στον κοσμος μας ειμαστε...!!!

πολλα σου φιλια φιλη μου!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

Κιρκη μου τι γλυκο!!!
μπραβο σου για την Ανη...
τελικα μεσα απο αυτο το παραμυθι συγκινηθηκα πολλες φορες γιατι ανακαλυπτω ποσοι απο εμας εχουμε σχεσεις με "ιδιαιτερους" ανθρωπους...
και τελικα υπαρχει και η αλλη,η ανθρωπινη πλευρα και χαιρομαι απιστευτα γι αυτο...

δεν ειναι μοναχα εκεινοι που απαξιουν,που γυριζουν τα κεφαλια...ειμαστε κι εμεις εδω και μοναχα ετσι με τετοιες καρδιες θα γινει καλυτερος ο κοσμος γι αυτα τα παιδια...

να μου φιλησεις την Ανη σου κοριτσακι μου και να της πεις απο μια νεραιδα!!!

πολλα νεραιδενια φιλακια και σε σενα!!!

σε ευχαριστω για την καταθεση σου εδω που μου δειχνει πως ακομα υπαρχουν ανθρωποι με καρδια!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

Βουλιτσα μου γλυκια...
καπως ετσι...
ολοι μας να δινουμε μαθηματα αγαπης ε...
οπως αυτα που μας δινει ο θοδωρης και ο καθε θοδωρης...

κι εγω σ'αγαπω ματια μου εσενα και την καρδια σου!!!

σε φιλω με την αγαπη μου!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

τιγρακι μου γλυκο...
μπραβο σου ματια μου...
εισαι τυχερη που καθε μερα συναναστρεφεσαι με αγγελακια...
που οταν ξεχνιεσαι σου θυμιζουν πως ειναι εκει...

τι ομορφο αληθεια...
και βεβαια εχει σημασια...και βεβαια ειναι σημαντικο...
και βεβαια προσφερεις με τον τροπο σου...

χαμογελανε...
κανεις τα αγγελακια να χαμογελανε...

σε φιλω με την αγαπη μου γλυκο τιγρακι!!!

τελικα κι εσυ εκανες μια καταθεση ανθρωπιας εδω!!!
σε ευχαριστω!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

ανωνυμε λες...;

μακαρι να γινω απλα η καλυτερη μητερα των δικων μου παιδιων και θα ειμαι ευτυχισμενη...
και το ξερεις...

Ν....

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

οδοιπορε μου εγω απλα ειμαι μια νεραιδα που επελεξα να βλεπω...
ολοι μας εχουμε την δυνατοτητα να βλεπουμε αλλα μας ειναι πιο ανωδυνο να μην...

επελεξα να...
κι ας ειναι πιο επωδυνο στην αρχη...
μετα σε γεμιζει ευτυχια...
αληθεια...αξιζει!!!

πολλα νεραιδενια φιλακια καλε μου!!!

σε ευχαριστω πολυ πολυ!!!

Κωνσταντίνος Κόλιος είπε...

Έχεις κάνει πολλές φορές γνωστές τις ευαισθησίες σου για αυτά τα παιδιά και έχεις απόλυτο δίκιο πως υπάρχει πλήρη αδιαφορία απ΄την πλευρά του κράτους. Βέβαια πολλοί φωνάζουν πως το επίπεδο μιάς κοινωνίας κρίνεται από το πως μεταχειρίζεται τους πιο αδυνάτους ανάμεσά της, γέρους παιδιά και ζώα μα όλα αυτά μένουν σε θεωρητικό επίπεδο.

Και, άντε με το καλό να γίνεις μάνα:)

Καλό βράδυ, φιλιά.

tovenito είπε...

αγαπητέ μπαμπά του θοδωρή,
καταρχήν να σας διευκρυνήσω ότι πήρα το θάρρος να κάνω το σχόλιό μου λόγω του ότι το αντικείμενο των σπουδών μου σχετίζεται έμμεσα με το θέμα που συζητάμε και μάλιστα κι εγώ ο ίδιος είχα ειλέξει ως μάθημα επιλογής την διδασκαλία ατόμων με αυτισμό.
και θέλω να σας τονίσω ότι επ ουδενί το σχόλιο δεν ήταν επί προσωπικού για την περίπτωση του θοδωρή (πώς θα μπορούσα εξάλλου αφού πρόκειται γαι μια περίπτωση που δεν γνωρίζω), αλλά γενικά για την κατάσταση των αμεα στην ελλάδα.
φαντάζομαι θα συμφωνείτε και ο ίδιος ότι η κατάσταση δεν είναι όπως ήταν. υπάρχουν προγράμματα για καταπολέμηση ανισοτήτων, υπάρχουν κίνητρα για μοριοδότηση και την απασχόληση, υπάρχουν ειδικά πάρκινγκ ή ράμπες για τους έχοντες κινητκές δυσκολίες. και γενικά έχει γίνει σαφές, τουλάχιστον στις νεότερες γενιές ότι δεν πρόκειται για κάτι το κοινωνικά μη αποδεκτό.
γνωρίζω ότι ο αυτισμός δεν έχει ως βασικό του γνώρισμα την νοητική υστέρηση, αλλά επαναλμβάνω επειδή μιλούσα γενικότερα και όχι εξιδεικευμένα δεν μπορούσα να την αποκλείσω ως ενδεχόμενο.
για τα ειδικά σχολεία όσα γνωρίζω τα γνωρίζω είτε από τα παιδιά που έκαναν πρακτική στα πλαίσια της σχολής είτε από τα παιδιά που δουλεύουν τώρα σε τέτοια σχολία. και από ότι μου λένε, ο μισθός τους είναι λίγο παραπάνω από το μισθό ενός διορισμένου εκπαιδευτικού σε μη ειδικό σχολείο.
φυσικά και εξυπακούεται εσείς γνωρίζετε καλύτερα τις ανάγκες του δικούς σας παιδιού και είμαι σίγουρος ότι έχετε επιλέξει ή προσπαθείτε να επιλέξετε το καλύτερο δρόμο στο εκπαιδευτικό κομμάτι.
σέβομαι την πραγματικότητα την οποία βιώνετε, απλά ήθελα να δώσω μια αισιόδοξη νότα. ότι μερικά βήματα έχουν γίνει, ότι χρειάζονται και άλλα και ότι μπορούν να γίνουν (και μέσα σε αυτό το πλαίσιο ανέφερα και την στήριξη των γονέων από τη μεριά του κράτους εννοείται).
σας ζητώ συγγνώμη αν σας έθιξε κάποιο κομμάτι του σχολίού μου και σας τονίζω και πάλι ότι ήταν γενικό σχόλιο και όχι εξιδικευμένο.
με τιμή
βαγγέλης

υγ. ένα παιδί χωρίς ερεθίσματα θα εμποδίστει στην ομαλή αναπτυξή του. είναι σίγουρο αυτό. για αυτό και ανέφερα για τις ειδικές αγωγές για μουσική και χορό που δίνουν ερεθίσματα. ήταν ό,τι θυμόμουν από τη σχολή!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

κωνσταντινε μου ναι ειμαι ευαισθητοποιημενη γενικοτερα στα παιδια και ειδικοτερα στα παιδια με ιδιαιτερα χαρισματα...
οσο για το κρατος οτι κι αν πω θα ειναι πραγματικα λιγο...ολοι μας ζουμε μεσα σε αυτο και ξερουμε τι γινεται εαν δεν εθελοτυφλουμε...
οταν κατι μας χτυπησει την πορτα και το εχουμε αναγκη λιγο παραπανω τοτε βλεπουμε και την γυμνη αληθεια...

οταν θα ερθει η ωρα μου θα γινω κι εγω μανα!
ευχαριστω πολυ καλε μου!!!

νεραιδενια σου φιλακια!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

tovene καλε μου ειμαι σιγουρη πως ο πατερας του θοδωρη δεν θιχτηκε και αυτο το λεω επειδη ειναι φιλος μου και τον ξερω...
απλα επειδη ερχονται συνεχως αντιμπετωποι με το κρατος και τα οσα δεν δινει εξ ου και το συγκεκριμενο του σχολιο...

στα υπολοιπα δεν ειμαι ειδικη να απαντησω!

νεραιδενια σου φιλακια καλε μου!!!