ΠΟΥ...(!)...ΠΟΥ...(;;;)....ΠΟΥ...

Που μπηκε η Ανοιξη και μου εκλεισε για παντα την καρδια...
Που τα λουλουδια που σου 'φερα και μου χαμογελασες,στα πεταλα τους
δεν πραγματοποιησαν την ευχη σου...

Που σχεδον τελειωσαν ολα και δεν εχω δικαιολογια να μην σκεφτομαι...
Που ολοι ειναι πολυ περηφανοι...αξια θαυμασμου οσα εγιναν λενε...
μα ξεχνανε ποιανης κορες ημαστε και το λενε...;;;

Που σηκωνω το ακουστικο να σου πω κατι αλλα δεν εχω που να παρω...
Που ηρθα τρεχοντας να σου δειξω τι εκανα στα γεννεθλια σουμα στα μισα του δρομου δεν ηξερα που να παω...

Που οπως στα ειπα εγιναν...
Που ακομα μοιαζει λαθος η' ψεμα...
Που μου χαμογελας και το νιωθω...
Που ολες οι στιγμες περνανε σαν ταινια ξανα και ξανα...
και ψαχνω να βρω ποια σκηνη θα μπορουσα να αλλαξω...
για ενα εναλλακτικο τελος...
Που εσπασα με τα χερια μου πραγματα που 2 αντρες μαζι ζοριστηκαν...και σε θυμηθηκα πως εκανες τα ιδια...καποτε...

Που ολοι νομιζαν πως θα καταρευσω και πεισμωσα να τους διαψευσωγια να γελας περηφανα εκει ψηλα και να τους βγαζεις κοροιδευτικα την γλωσσα...

Που οι υπ-ανθρωποι δειξαν και παλι το πραγματικο τους προσωπο...με την αναλογη υποκρισια παντα και την καλη τους μασκα...
Που ακομα μια φορα ειχες δικιο...
Που βρηκα δικα σου ποιηματα και δακρυσα...
Που ηταν ενα σαν με κοιτουσες την ωρα που κοιμομουν μωρο ακομα...
Που δεν προλαβες να διαβασεις τα παραμυθια μου...
Που διαλεγω ακομα ταινιες για να δουμε μαζι...

Που αγνοησα ολα τα σημαδια τοσο επιδεικτικα μη θελοντας να τα πιστεψω...
Που οσο εγω εγραφα τα δικα μου παραμυθια η ζωη αλλη μια φορα εγραφε το δικο της...

Που ειμαι τοσο θυμωμενη...
Που νιωθω τοσο μονη...
Που κανεις και τιποτα δεν αναπληρωνει το δικο σου κενο...
Που πιανομαι απο ενα σωρο ψευδαισθησεις για να στεκομαι ακομα ορθια...Που κανω ολα οσα μου μαθες και εισαι μαζι μου...
Που κατεβαινω σε σπηλαια...
Που σκαρφαλωνω σε βουνα...
Που χοροπηδαω ξυπολυτη στην φυση...
Που αγκαλιαζω τα δεντρα...
και καπου εκει σε βλεπω ευτυχισμενη να μου ανεβαζεις το χερι και να λες "κολα το"...

Που δεν φοβαμαι πια...κι ασε τους αλλους να λενε "πολεμησε τους φοβους σου..."
Που νιωθω σαν να θυσιασες εσενα αλλη μια φορα και ειπες "για σενα"...

Που τα κοχυλια σου...οι πετρες σου...τα ξυλα σου...και η πιρογα σου ειναι στο σαλονι μου...
Που ολες οι αναβασεις...οι βουτιες...οι βολτες ειναι εκει μπροστα μου ζωντανες...
Που ολα τα προβληματα οχι μονο φανταζουν αλλα ΕΙΝΑΙ και γελοια...
Που ερχεται η Χαρουλα και σου υποσχομαι να παω...
και σου υποσχομαι πως αυτη την φορα θα την πει την "πιρογα"
και θα ακουστει μεχρι εκει πανω...

Που ηρθες επιτελους και ειπες πως ολα ειναι καλα...
Που εχουν ερθει τα πανω κατω...
Που ειναι τοσο επωδυνο ολο αυτο...

Που εγω που σιχαινομουν την κοκα κολα τωρα την ζηταω...
Που μυριζει παντου εσενα...
Που μου λειπεις τοσο πολυ...
Που αν ειναι μια φορα επωδυνη η κοπη του ομφαλιου λωρου την δευτερη ειναι αβασταχτος ο πονος...

Που κανεις δεν ξερει...και κανεις δεν θα μαθει ποτε το ποσο υπεροχη ησουν...
οπως το ξερω μονο εγω...
Που θελω να κανουμε μπανιο μαζι γιατι ζυγωνει το καλοκαιρι...
Που θελω να παμε για ποτο διπλα στη θαλασσα...
Που ειχαμε πει ενα ακομα ταξιδι μαζι σε ενα νησακι...

Που πια κανεις ανθρωπος δεν εχει παραπανω αξια απο οση του πρεπει...
Που δεν ψαχνω κανεναν...
Που οποιος θελει να με βρει ξερει που ειμαι...
ετσι για το γαμωτο που ξερεις μονο εσυ εκει ψηλα...
Που μου λειπεις...
Που σου ειπα θα πεθανω αν φυγεις κι ακομα ειμαι ζωντανη...
Που δεν εισαι εδω να μου πεις "Βουλα κοψε τις μαλακιες..."
Που σκεφτομαι πως θα μπορουσα να ειχα κανει κι αλλα...

Που μου λειπεις αβασταχτα...
Που τιποτα δεν θα ειναι ξανα το ιδιο...
ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ...;;;
που σε εχω τοσο αναγκη...
Που ξερω πως εισαι παντου...αλλα ειναι τρομερα επωδυνο να μη μ'αγγιζεις...

Κι εσυ...ο οποιοσδηποτε εσυ... ξενε...
καθε βραδυ οταν κλεινει η πορτα της καθε ψυχης κι ανοιγει εκεινο το μικρο παραθυρο...
που ο χρονος μετραει αλλιως...που οι στιγμες και οι σκιες στηνουν χορο...
δεν ξερεις ουτε τι γινεται...ουτε τι βλεπεται...ουτε τι αισθανεται...
γι αυτο καλυτερα ΣΩΠΑ...μη λες ΤΙΠΟΤΑ...
.......................................



Υ.Γ1 το gcast μας τελειωσε οποτε μεχρι να βρω την ορεξη να ασχοληθω με αλλο προγραμματακι θα ακουτε τον "ακροβατη" που ετσι κι αλλιως ειναι επικαιρος και παντα αγαπημενος...

Υ.Γ2 ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΟΛΟΨΥΧΑ για ολα τα σχολια και ολες τις ευχες και τα μυνηματα και τα μεηλ...
ολους εναν εναν ξεχωριστα...συγνωμη αν δεν απαντησα αλλα...
τα διαβασα ολα και συγκινηθηκα με ολα...ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ μεσα απο την καρδια μου...

Υ.Γ3 θα καταφερω να επιστρεψω καποια στιγμη με παραμυθια και παλι...

Υ.Γ4 να περασετε ολοι σας πανεμορφα κι αγαπημενα τουτες τις μερες!


Να'ι'αδα