Παρασκευή 24 Σεπτεμβρίου 2010

ΟΣΑ ΓΙΝΗΚΑΝ ΛΑΘΟΣ ΜΕ ΣΩΣΤΕΣ ΜΑΣΚΕΣ...


Σκονταφτε η ψυχη μου σε οτι συναντουσε αιωνες ατελειωτους...
δεν ηταν δικαιολογια για κανενα παραστρατημα μου...
ηταν μοναχα η αληθεια...
ημουν ανικανη να υπερασπιστω οσα πιστευα...
ημουν ανικανη να κανω πραξη τις σκεψεις...

δεν ειχα τιποτα να πω...
τιποτα να χρειαζεται να γραψω για να θυμαμαι αργοτερα...
σαν να ειχαν ολα χαθει σε ενα δειλινο...
σαν να μην ειχε τιποτα πια αξια...
σαν να κυλουσε η ζωη απλα για να τελειωσει...

το κενο μεγαλωνε μερα με τη μερα και απειλουσε να με καταπιει...
κι εγω δεν νομιζω πως θελησα τιποτε περισσοτερο εκεινη την εποχη...
ξεγελουσα τον εαυτο μου με καταπληκτικες ερμηνειες ζωης...
τοσο εμενα οσο και τους αλλους...
και ημουν πολυ περηφανη τις μερες και πολυ ταπεινη τις νυχτες...
οταν κανενας προβολεας δεν επεφτε πανω μου δεν υπηρχε λογος να κρυβομαι...

ετσι λοιπον στις πιο αληθινες μου στιγμες δεν ηταν κανεις εκει...
κι ηταν ωραια γιατι εκανα πολυ παρεα με ολα τα μοναχικα πλασματα...
και ειχαν πολυ περισσοτερο ενδιαφερον και αληθειες να μου πουν απο καθε προθυμο ψευτη...
επαψα να περιμενω...
επαψα να ρωταω γιατι...

δεν λυπηθηκα ποτε ξανα...
δεν προσευχηθηκα ποτε ξανα...
τι να ζητουσα αλλωστε...;

ηταν ηδη αργα...
πεθανα την Ανοιξη...
ολη η ομορφια της φυσης δεν αντεχε την υπαρξη μου...

κι εγω πια δεν αντεχα ολα τα αταιριαστα που πασχιζα να ταιριαξω σε μια ζωη παζλ που παντα του ελειπαν κομματια...

βρεθηκαν μετα απο χρονια κρυμμενα στα πιο απιστευτα σημεια ονειρων που επισκεφτηκε η ψυχη σε ωρες που κραυγαζε ενα ψεμμα να σωθει...



Υ.Γ επειδη ποτε δεν τολμησαμε Ελευθεροι να ζησουμε οσα ποθουσαμε πραγματικα...

Υ.Γ2 κι επειδη καποτε δεν το αντεξα ολο αυτο...

Σάββατο 11 Σεπτεμβρίου 2010

Η ΝΑ'Ι'ΑΔΑ ΑΓΑΠΑΕΙ ΚΑΙ ΠΑΙΖΕΙ...


Η Να'ι'αδα...εγω δηλαδη αποφασισε να ξαναπαιξει παιχνιδακι...
μετα απο προσκληση του Tovenitako!!!
και επειδη εχουμε καιρο να παιξουμε...
και επειδη πολυ σας εχω μελαγχολησει και θα μου βγει το ονομα...
και επειδη μας αρεσε το παιχνιδακι...
και επειδη ετσι θελουμε στην τελικη βρε παιδι...

Λοιπον το παιχνιδι εχει ως εξης...
να γραψουμε 10 πραγματα που αγαπαμε...
το ξερετε πλεον ολοι...εχει κυκλοφορησει πολυ τον τελευταιο καιρο στα blogs...
και οι περισσοτεροι το εχετε ηδη παιξει...

Αν και αγαπαω πολλα περισσοτερα απο 10 πραγματα θα προσπαθησω να αναφερθω στα σημαντικοτερα...
παμε...1)Αγαπαω τα παιδια...
τις απιστευτες φατσουλες τους...τις αθωες αμολυντες ψυχουλες τους...τις ερωτησεις που κανουν και σε κολαν στον τοιχο...
τις αποριες που εχουν και περιμενουν απο σενα τον σοφο να τους δωσεις απαντησεις...
τον αυθορμητισμο τους σε ολα...
αυτη την εκφραση συναισθηματων διχως επεξεργασια λογικης...θυμαστε...;;;καποτε ειμασταν κι εμεις ετσι...
τους απιστευτους ηχους που κανουν οταν ειναι μωρακια...μπορω να καθομαι και να τους ακουω με τις ωρες...
αγαπαω τα παντα επανω τους και μεσα τους γιατι ειναι ΑΛΗΘΙΝΑ!!!
2)Αγαπαω τα βιβλια...
να χανομαι μεσα στις ιστοριες τους και να πλαθω με την φαντασια μου εικονες μεσα απο τις γραμμες...
πριν τελειωσω ενα βιβλιο πρεπει να εχω τουλαχιστον αλλο ενα σπιτι που να περιμενει να χαθω μεσα του...
η καλυτερη μου βολτα ειναι μεσα στα βιβλιοπωλεια...
εκει μπορω να ηρεμησω...
να κατσω ωρες και να χαθω στους διαδρομους της ποιησης,της λογοτεχνιας,των παραμυθιων...
να ξερετε πως μεσα στα βιβλιοπωλεια κατοικουν πολλα περιεργα πλασματακια...
θα τα δειτε αν εχετε τα ματια της ψυχης ανοιχτα...3)Αγαπαω την μουσικη...
τους ηχους που σε ταξιδευουν...
που μπορουν να σε κανουν να χαμογελασεις απο ευτυχια και να σε μεταφερουν σε ολανθιστα λιβαδια...
τους ηχους που ειναι μελαγχολικοι και σου βγαζουν απο μεσα σου καθε καημο δικο σου...
αγαπω τους στοιχους που με εκφραζουν σε καθε συναισθημα...
κι αγαπω εκεινα τα τραγουδια που σημαδεψαν στιγμες μου και ανθρωπους μου...
αγαπαω τους ηχους απο πιανο,κιθαρα,βιολι,αρπα και ακομα πιο παλιους...οπως εκεινους τους ηχους της λατερνας που ακομα ακουμε σε καποια παλια σοκακια...
αγαπαω το ακορντεον και ειμαι απο εκεινους που βγαινουν στα μπαλκονια οταν ακομα και σημερα περνα καποιος απο τις γειτονιες και παιζει...
4)Αγαπαω την οικογενεια μου...
την Μανουλα μου και την αδερφη μου...
οι λογοι ειναι απεριοριστοι...
θα μπορουσα να γραφω για ωρες...
το Μανουλακι μου το αγαπημενο...
κι αν εκεινη εχει φυγει για αλλους κοσμους καλυτερους καθε μερα την αγαπαω ακομα πιο πολυ...γιατι καθε μερα την ανακαλυπτω ξανα μεσα απο μενα και την μικρη...
αγαπαω την μικρη γιατι ωριμασε ξαφνικα...
γιατι μιλαει και με διορθωνει και εχει πολλες φορες δικιο...ποιος θα το πιστευε...;
γιατι στηριζει η μια την αλλη...
γιατι η αγκαλια της τωρα εχει μεσα και μανουλα...
γιατι ειναι το αιμα μου...η οικογενεια μου!!!
γιατι θα ανταλαζα ανετα την ζωη μου για εκεινες!!!5)Αγαπαω Εκεινον...
γιατι με κοιταει στα ματια και λεει αληθεια το βλεμμα του...
γιατι ηταν κοντα μου σε ολα τα ασχημα οταν αλλοι θα το ειχαν βαλει στα ποδια απο πολυ νωρις...
γιατι εχει καρδια μικρου παιδιου και αυθορμητισμο παιδικο...
γιατι μπορουμε να "παιζουμε" ακομα κι αν εχουμε μεγαλωσει μεταξυ μας...
γιατι μπορει να μαλωνουμε απο τα πιο απλα μεχρι τα πιο σοβαρα και μετα να τα ξεχναμε...
γιατι οταν λεει ψεμματα τον καταλαβαινω παντα απο μια χαρακτηριστικη εκφραση προσωπου που δεν μπορει να ελεγξει,αλλα επιμενει πως λεει αληθεια και γελαμε στο τελος και οι δυο...
γιατι καθε τι που κανει,ανακαλυπτει,μαθαινει θελει να το μοιραζεται μαζι μου...
γιατι καταβαθος ειναι ενα μικρο παιδι και ενας μεγαλος αντρας συγχρονως...
γιατι τον ΑΓΑΠΩ!6)Αγαπαω τις φιλες και τους φιλους μου...
γιατι ειναι οικογενεια...
γιατι ηταν εκει με καθε τροπο σε χαρα και λυπη...
γιατι δεν με αφησαν μονη οταν ο πολυς κοσμος ξαφνικα χαθηκε...
γιατι οταν δεν ειχα κουραγιο να σηκωθω απο το κρεββατι και ελεγα ψεματα σε ολους χτυπουσαν την πορτα με 4 παστες σοκολατινα και μου φτιαχναν το κεφι...
γιατι μεταξυ μας δεν χρειαζονται προσχηματα...δεν χρειαζονται ψεματα...δεν χρειαζονται καλοι τροποι...παρα μονο αληθινοι τροποι!
7)Αγαπαω την Μα'ι'ρα...
το σκυλακι μου...
γιατι με κοιταει στα ματια...
γιατι μολις ακουσει το μηχανακι ή το αυτοκινητο καταλαβαινει οτι φτασαμε σπιτι και ξεσηκωνει την γειτονια με το κλαμα-χαρα της...
γιατι μου σπρωχνει το χερι και χωνεται απο κατω για να την χαιδεψω...τοσο αληθινα...
γιατι ζηλευει και το δειχνει οταν αγκαλιαζω καποιον αλλο ή μιλαω γλυκα σε καποιον αλλο...
γιατι κουναει την ουρα της ασταματητα...
γιατι μαζι της εχω κανει τους πιο ομορφους υπνους αγκαλιτσα...
γιατι οταν νομιζει πως εχουμε κοιμηθει χωνεται κρυφα κατω απο τα σκεπασματα...
γιατι στις λεξεις "βολτα","κοκαλο","φαι","κοπελα μου" τρελαινεται πραγματικα απο χαρα...
γιατι οταν ειμαι στεναχωρημενη το καταλαβαινει κι οταν κλαιω μου γλυφει τα δακρυα!8)Αγαπαω τους Ανθρωπους...
που δεν ξεχασαν να ειναι Ανθρωποι...
που ειναι χαμογελαστοι...που σε χαιρεταν κι ας μη σε ξερουν...που λενε μια καλημερα μεσα στην αποξενωση της πολης...
που ειναι αυθορμητοι και λενε εκεινο που σκεφτονται χωρις "Δεν πρεπει"...
που ακουν την καρδια τους και το παιδι μεσα τους και δεν εγιναν υποτακτικοι στα "μη" και "πρεπει" και στην "λογικη"...
που ξερουν οτι η Αληθεια της ζωης κρυβεται στα μικρα καθημερινα θαυματα...
σε ενα χαμογελο...μια αγκαλια...εναν γλυκο λογο...ενα χαδι...ενα μυνημα...ενα τραγουδι...
Αγαπαω τους ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ!!!
9)Αγαπαω εκεινη τη στιγμη μας...
τα πρωτα μας λογια...
τις πρωτες ματιες που ανταλλαξαμε...
την καθε μας γνωριμια λιγο λιγο...που σε εμαθα...που με εμαθες...
που αρχισες να μου ανοιγεσαι...
τα λογια που χρειαστηκε να περασουν χρονια για να μου πεις αλλα εσταζαν αληθειες και αγαπη...
ολες τις μικρες μας στιγμες...που χωρεσε ολος ο κοσμος σε αυτες...
τα ονειρα μας...που στο ειπα θα βγουν αληθινα...
που τωρα με πιστευεις...
Αγαπαω τα παντα σε σενα...γιατι ειναι δικα σου και θα τα αγαπαω παντα...!
ξερεις εσυ...στρειδουλα μου αγαπημενη!!!
10)Αγαπαω...την Αγαπη...
γιατι μεσα απο αυτη γεννιεται και δημιουργειται οτι πιο ομορφο υπαρχει στη ζωη μας...
γιατι οταν μιλαω με αγαπη...οταν δεχομαι ακομα και τα χειροτερα με αγαπη...οταν σκεφτομαι με αγαπη ακομα κι εκεινους που μου φερθηκαν ασχημα...οταν ποναω με αγαπη...
τοτε γινονται θαυματα...
αληθινα θαυματα που ασχημα συναισθηματα οπως η κακια-το μισος-η εκδικηση-η ζηλεια και αλλα πολλα σε τυφλωνουν και δεν σε αφηνουν να τα δεις...
Η αγαπη μπορει να κανει θαυματα...ειναι κινητηριος δυναμη...ειναι πηγη αστειρευτη που ξεδιψα καθε αναγκη μεσα μας...
ειναι εκεινη που αν της αφησουμε την ζωη μας στα χερια της θα δουμε εκπληκτικα πραγματα!
ΝΑ ΑΓΑΠΑΤΕ...ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΛΕΤΕ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΔΕΙΧΝΕΤΕ ΜΕ ΚΑΘΕ ΕΥΚΑΙΡΙΑ...ΣΗΜΕΡΑ...ΤΩΡΑ!!!

τι...κιολας 10...;
μα θελω να πω κι αλλα...
θελω να πω οτι αγαπω το γραψιμο...δεν ξερω να γραφω "σωστα" αλλα ξερω να γραφω με την καρδια και αυτο μου αρεσει γιατι μπορω να εκφραζομαι...

θελω να πω οτι αγαπαω τις σοκολατες...ναι ολες τις σοκολατες...μπορω να ζω μονο με αυτες και αν αφηνα τον εαυτο μου να τις τρωει οσο θα θελε θα ημουν 100 κιλα...

θελω να πω οτι αγαπαω την θαλασσα...οτι ειναι απο τα ομορφοτερα που μας προσφερει η φυση...να χανεσαι μεσα της...

θελω να πω οτι αγαπαω την φυση...τα ποταμια,τις λιμνες,τα βουνα...

θελω να πω οτι αγαπαω να τρομαζω οσους κοιμουνται μαζι μου με τα παραμιλητα μου...
ναι γιατι παραμιλαω σχεδον καθε βραδυ και συνηθως φωναζω κιολας τις πρωινες ωρες...
τοσο δυνατα που ξυπναω κι εγω με τη φωνη μου...αλλα μετα ψοφαω στα γελια γιατι οι υπολοιποι του σπιτιου τα εχουν χρειαστει κανονικα...!!!
ΑΑΑ!!!
Αγαπαω τα νοερα ονειρα που ανα πασα στιγμη ταξιδευω εκει που θελω με οποιον θελω οπως το θελω και ειναι μια οαση για μενα μεσα σε ολα...

Αγαπαω την ονειροποληση ναι ναι...

Αγαπαω τα παραμυθια...
να πλαθω ιστοριες που εμπνεομαι απο ενα γεγονος,απο ενα ονειρο,απο αληθειες και ψεματα...

Αγαπαω τους πινακες ζωγραφικης,την φωτογραφια...καθε τροπο εκφρασης της σκεψης και της καρδιας αποτυπωμενα...

Αγαπαω τα ταξιδια που γνωριζω νεους τοπους,νεους ανθρωπους,νεες συνηθειες...

Αγαπαω να γνωριζω οτιδηποτε διαφορετικο απο μενα...

Αγαπαω τις νεραιδες...!!!

Αγαπαω ολα τα μαγικα πλασματα που μερικοι νομιζετε οτι δεν υπαρχουν!
ΝΑΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ!!!

αχ...
και αγαπω να με αγαπανε...
να μου το λενε και να μου το δειχνουν...
τι να κανω ειμαι αγαπησιαρα...

καλα καλα...
ενταξει ξεπερασα τους κανονες αν και εχω κι αλλα να πω...
μη με μαρτυρησετε στον κανονοφτιαχτη αλλα και να με μαρτυρησετε δεν πειραζει...
δεν συμπαθησα ποτε τους κανονες...


ΜΜΜ...
κι αφου εχετε παιξει σχεδον ολοι δεν ξερω ποιον να καλεσω...
οποτε πραγματικα προσκαλω ολους οσους δεν εχουν παιξει...
ελατε βρε παιδακια να παιξετε...ειναι ωραια και σιγουρα εχετε ενα παιδακι ολοι μεσα σας!!!

Βρε...
θα σας ξεχνουσα...;;;
Αγαπαω εσας...
ναι εσας που γνωρισα απο εδω μεσα...
ψυχουλες που καθονται πισω απο τον υπολογιστη...
εσας που γνωρισα και απο κοντα αλλα και οχι...
οχι ακομα...
που μοιραστηκαμε μεγαλα ή μικρα μυστικα...
χαρες αλλα και λυπες...
απογοητευσεις,νευρα,αποριες...
ερωτες,αγαπες,ζωη...
εσας που με αφησατε να δω μεσα στις σκεψεις και τη ζωη σας...
που ειδατε κι εσεις μεσα στη δικη μου...
που με βοηθησατε πρακτικα και συναισθηματικα...
που δεν θα το ξεχασω ποτε και μου ηδη εχετε μια θεση μεσα στην καρδια μου...
ο καθενας σας ξεχωριστα!
φυσικα και σας αγαπω...

Αυτα ειχα να πω...
ειχα κι αλλα μα δεν με αφησατε...
οποτε καλα...

σας φιλω με ΑΓΑΠΗ!!!

Πέμπτη 9 Σεπτεμβρίου 2010

Η ΜΠΑΛΑΝΤΑ ΤΗΣ ΠΗΝΕΛΟΠΗΣ...


Σαν σημερα εξι μηνες...
μισος χρονος και μοιαζει σαν χτες...
μισος χρονος χωρις εσενα μανουλα...
χωρις την αγκαλια σου...χωρις τα φιλακια σου...
χωρις τη φωνη σου...
χωρις τα πειραγματα μας...
χωρις τους καυγαδες μας...
χωρις το φαγητο απο τα χερακια σου...
χωρις να παμε για ενα ποτο...
χωρις...

μισος χρονος...
χωρις...

η ζωη ξημερωνει μερες και βραδιαζει νυχτες...
η ζωη γελαει ακομα και κλαιει ακομα...
η ζωη γενναει και πεθαινει καθε μερα...
η ζωη καθε μερα συνεχιζει...αλλα δεν συνεχιζεται...
το ηξερα αλλα τωρα ειμαι απολυτα σιγουρη πως κανεις ποτε δεν θα με πεισει για το αντιθετο...
η ζωη δεν συνεχιζεται...ενα μεγαλο ψεμμα ειναι αυτο...μια παρηγορια που δεν σε παρηγορει...

γιατι πισω απο καθε χαμογελο...καθε συναντηση...καθε κουβεντα...
παντα υπαρχει η δικη σου ελλειψη...
παντα υπαρχει μια σκια που δεν θα φυγει ποτε αφου ποτε δεν θα ξαναρθεις...

κι αφου εφυγαν ολοι και χαμηλωσαν τα φωτα...
τωρα μειναμε οι δυο μας μαμα...
ελα να με παρεις αγκαλιτσα να ακουσουμε το τραγουδι μας ξανα...

η ζωη ποτε δεν θα ειναι ιδια μαμα...
κι αν μπορουσα...μονο αν μπορουσα...
οτι εχω και δεν εχω...κι οτι θα αποκτησω ολα θα τα ανταλαζα...

δεν ξερεις ποσο μονες ειμαστε μαμα...

ελα να ακουσουμε το τραγουδι μας...
οπως μονο εμεις ξερουμε...
οι αλλοι εφυγαν...

Τετάρτη 1 Σεπτεμβρίου 2010

ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ...



ΕΚΜΥΣΤΗΡΕΥΣΕΙΣ


Μια νυχτα καθως κοιταζομουν στον καθρεφτη τρομαξα...
"κι αν δω μεσα τον αλλον;" σκεφτηκα...
γιατι ειναι αληθεια πως υπηρχε μια συγκεχυμενη ιστορια γυρω απο το ατομο μου...
λεγαν πολλα...τι να πρωτοπιστεψεις...;

και συχνα ισχυριζονταν οτι παραμιλαω ενω απλως κουβεντιαζα
μ'αυτον που κρυβεται μες τις σκιες...

Τελος τα χρονια περασαν...
εγω χαθηκα σε δυσκολους δρομους...
κοιμηθηκα σε βρωμικα δωματια και το πρωι απλωσα τα σεντονια
στο παραθυρο σε μια παραδοση ανευ ορων...

Και θυμαμαι παιδι που εκμυστηρευομουν στη μητερα πως στο σχολειο
στο ιδιο θρανιο,καθομουν μ'εναν αγγελο...

Και μια μερα θελω να γραψουν στον ταφο μου: Εζησε στα συνορα μιας ακαθοριστης ηλικιας και πεθανε για πραγματα μακρινα που ειδε καποτε σ'ενα αβεβαιο ονερο.


Tασος Λειβαδιτης

μικρουλικα αχ...
για τις σκιες που μονιμα κατοικουν πισω απο καθε βλεμμα πια...

για τις δυο μονο στιγμες που ηταν καλοκαιρι...

για τα αισθηματα που εγιναν λεξουλες και φωτισαν τις στιγμες μου...

για τις μικρες εξομολογησεις μιας μεγαλης ζωης...

για δυο χτυπους της καρδιας που συντονιστηκαν ο ενας με τον αλλον...
και εγιναν πια ενας...

για καθε νεα αρχη και καθε καινουργια συνεχεια...


Υ.Γ μη μου χαλας το ονειρο...για μια πραγματικοτητα που δεν αντικατροπτιζει καμια αληθεια...
κανεναν μας...
αλλωστε στο εχω πει ξανα...λιγη πιστη στα ονειρα...λιγη προσπαθεια...
κι εκεινα βγαινουν αληθινα...
δεν το καταλαβες ακομα...πως τα θαυματα εμεις τα κανουμε...;


καλο μηνα σε ολους!
καλο φθινοπωρο!!!
πρωτη φορα στη ζωη μου το περιμενα...
πρωτη φορα μου ταιριαζει τοσο...