ηρθες επιτελους... ποσο καιρο σε περιμενα να ξερες... απο τοτε ναι... δεν περασε ουτε μια μερα μακρια απο τη σκεψη σου... σαν αιωνες μου φανηκαν οι απουσιες σου... περασα αιωνες κρατωντας μια μυρωδια ζωντανη... τα περιστερια δεν μου φερναν πλεον μυνηματα... οι φωτογραφιες σου ξεθωριασαν... κι ομως τα κρατησα ολα ζωντανα... επειδη ερχοσουν καθε τοσο στα ονειρα μου... και μου λεγες "περιμενε με"... εδιωξα ολα τα τα αλλα για σενα... που ησουν τοσο καιρο...; τι εκανες μακρια απο μενα...; οχι δεν θα κανω αλλες ερωτησεις... ενταξει μονο θα σε κρατησω αγκαλια... σαν να μην υπαρχει αυριο... μου φτανει...μου φτανει... μονο να εισαι εδω μου φτανει... χαμογελαω...ειμαι ευτυχισμενη ξανα... και η αιτια εισαι εσυ... παντα η αιτια ησουν εσυ... ξερω δεν εφταιγες που εφυγες ξαφνικα... ξερω δεν ηθελες να φυγεις... μα σου ειχα πει για παντα... μεχρι την τελευταια μου μερα... μου ειπες οτι τα δεσμα ειναι δυνατα... μου ειπες περιμενε... και τωρα εισαι εδω... μονο χαμογελας ομως τιποτα δεν μου λες... μη λες δεν πειραζει αρκει που εισαι εδω... επιτελους εισαι εδω... σαν ψεμα μου φαινεται... σαν ονειρο... οχι μη μου λες πως ειναι ονειρο παλι... μη χαμογελας μιλα μου να ακουσω οτι δεν ειναι ονειρο... ποσα ονειρα θα στοιχισει ακομα η απουσια σου...; ποσο κοστιζει ενα ονειρο να το πληρωσω να πραγματοποιηθει...; δεν εισαι εδω... παλι ονειρο ηταν... πιστεψα αυτη τη φορα πως ηταν αληθεια... ποσα ακομα ονειρα να μετρησω...; παλι απαντηση δεν εχεις...
φωτεινη μου δεν μπορεις να το δεσμευεσεις...μονο να το πιστεψεις... οσο για το αν στοιχιζουν οι απουσιες...περιουσιες ολοκληρες ονειρων...αντε να τα ξεπληρωσεις μετα... νεραιδοφιλι με αγαπη!!!
Πλέον ούτε στα όνειρα μου έρχεσαι. Τόσο πολύ με μίσησες; Γιατί δεν είσαι κοντά μου; Έστω αυτές τις λίγες ώρες που κοιμάμαι. Έλα. Έστω και στον ύπνο μου. Ξέκλεψε δυό στιγμές από την αγαπημένη σου κι έλα να με επισκεφτείς. Αχ βρε ναϊδα τι μου έκανες με το άσμα και το κείμενο; Καληνύχτα.
jacki μου συγνωμη...φανταζομαι... δεν ειναι ομως οτι σε μισει...ειμαι σιγουρη οτι κανενας δεν μπορει να σε μισησει...καλεσε τον ξανα και ξανα...τουλαχιστον στα ονειρα σου θα ερθει...εχεις ακουσει που λενε μερικα αονειρα βγαινουν αληθινα..; ε που ξερεις...ισως... γλυκια νεραιδενια καληνυχτα και μια τεραστια αγκαλια...
το ονειρο γινετε πραγματικοτιτα ,οταν δεν το εκβιαζουμε...ερχετε ετσι απλα και το ζουμε...μετα λεμε οτι ηταν...ονειρο.....καθε τελος ειναι μια νεα αρχη....
Καλημέρα νεραϊδούλα..Πάλι με έκανες να δακρύσω... Θα σου πω τι να κάνεις: Ανάθεσε το όνειρό σου σε έναν άγγελο (ή σε πολλούς), άφησέ το να πετάξει πάνω στα αγγελικά του φτερά, χρυσοκλείδωσέ το, και περίμενε...χωρίς αγωνία, όμως.. με εμπιστοσύνη και γαλήνη Φιλάκια
gregory καλως ηρθες στα παραμυθια μου! ποτε μου δεν τα εκβιασα τα ονειρα μου...μονο πολυ τα επιθυμουσα... και ναι εχεις δικιο καθε τελος ειναι μια νεα αρχη αρκει να αποδεχτεις το τελος...οταν υπαρχει... σε ευχαριστω που ηρθες!
christina μου κανεις δεν θελω να δακρυζει... φαινεται ομως πως ισως καπου στα δικα μου παραμυθια μερικοι βρισκουν κοματια και απο τα δικα τους...ετσι πλεκεται η κλωστη... μου αρεσε η ιδεα σου πολυ... θα αναθεσω τα ονειρα μου σε εναν αγγελο και θα του χω εμπιστοσυνη... σε ευχαριστω... τα νεραιδενια μου φιλια!!!
ποσα ονειρα αραγε; εγω πολλες φορες σπρωχνω και τσιμπαω τον ευατο μου ρωτωντας τον ποσα ονειρα θα κοστισει... αλλα παλι με ονειρα απανταει.... πως να βγαλω ακρη.... πως να βγαλουμε ακρη;
fei μου την απαντηση στην ερωτηση σου δεν την ξερω... κι εμενα τα ονειρα μου απαντουν,με οδηγουν,με εξαπατουν πολλες φορες... πως θα βγαλουμε ακρη... θα περιμενουμε... κι αλλο...; ξερω ειναι κουραστικο αλλα... προς το παρον αυτη ειναι η επιλογη... σε φιλω γλυκα μικρη μου!!!
"Προχωραμε ανταλλασσοντας ανεπαρκειες με τους αγαπημενους μας... και το πιο ομορφο παραμυθι ειναι 'κεινο με το λυπημενο τελος... ειναι το μονο παραμυθι που σε βαζει στον πειρασμο να το πιστεψεις..."
Επειδη κλαιω ακομα στα κρυφα... καταπιανομαι ακομη με ονειρα... καιρων τ'ουρανου σκοτεινων... τοσο που αν πας εκεινη τη στιγμη να με αγκαλιασεις... πασαλειβεσαι αστρα...
Οδυσσεας Ελυτης
Ηξερες να δινεσαι αγαπη μου...δινοσουνα ολακερη και δεν κραταγες για τον εαυτο σου... παρα μονο την εγνοια αν ειχες ολακερη δοθει...
ολα μπορουσανε να γινουνε στον κοσμο αγαπη μου... τοτε που μου χαμογελουσες...
γιατι πριν μπεις ακομα στη ζωη μου... ειχες πολυ ζησει μεσα στα ονειρα μου...
στην πιο μικρη στιγμη μαζι σου... εζησα ολη τη ζωη...
θα ξαναβρεθουμε μια μερα... και τοτε... ολα τα βραδια και ολα τα τραγουδια θα 'ναι δικα μας...
Τασος Λειβαδιτης
"Ετσι συνηθως χανουμε τα πιο ωραια μας χρονια... απο ενα τιποτα... ενα αυριο που αργησε να 'ρθει η' ενα λυκοφως... που κρατησε πολυ"
"Καλοτυχοι εκεινοι που δεν γνωρισαν τον εαυτο τους... ανδρειοι εκεινοι που αποσιωπησαν την αθωοτητα τους... μα ευλογημενοι αυτοι που τα εδωσαν ολα... κι υστερα κοιταξαν ενα αστρο... σαν την μονη ανταποδωση..."
Ποσες φορες αληθεια συναρμολογησες τη διαμελισμενη σου ψυχη...; Σαμπως θυμασαι...; Ποσες νυχτες τρυπησες,για να βγεις στο φως...; Ποση βροχη καταπιες...; Ποσους ανεμους εκρυψες στην αγκαλια σου...; Τωρα μου γραφεις..."Ειμαι καλα.Βρηκα μια θεση στη ζωη.Μπορει προσωρινα.Αλλα να ξερεις ειναι θεωρειο! Επιτελους μου χαριστηκε Ο Θεος" Αμ,δε στη χαρισε Ο Θεος τη θεση,ματια μου. Στην πουλησε.Και μαλιστα,πανακριβα!
Αλκυονη Παπαδακη
Εχω μπει σε πολλα παραμυθια... κι ενω ηξερα το τελος του παραμυθιου προσπαθουσα να το παραποιησω... ενω ηξερα...πως δεν μπορω... καθομουν μεσα στη γυαλινη σφαιρα του παραμυθιου... νομιζα πως δεν μπορουσαν να με δουν απεξω... αλλα εκανα λαθος... δεν μπορουσα να δω εγω εξω... οι αλλοι με εβλεπαν καθαρα...
Η αληθεια μετραει για οσο την αντεχεις... γι' αυτο τις ερωτησεις που θα κανεις να προσεχεις...
Μετραει η αληθεια για οσο την αντεχω... γι'αυτο τις ερωτησεις που θα κανω θα προσεχω...
"Το αγορι που κρυφτηκε σε ενα γυαλινο παραμυθι"
...
Νεραϊδένια μου κόρη Σε ποιες αλήθειες χάνεσαι, παιδάκι πράμα; Ποιες νύχτες ανεμόδαρτες σε στοιχειώνουν, τζάνεμ; Νωρίς ειν’ ακόμα! Νωρίς, Γι’ αλήθειες, κοφτερές λεπίδες Για ξεσκισμένα κουρέλια ψυχές, Για ματοβαμμένα ουρλιαχτά κι απελπισμένες θύμισες. Καρδιά μου εσύ, ολάνθιστη Τι ξέρεις από θολωμένο νου σε εγρήγορση κι αγιασμό φαρμάκι Λυτρωτικό βάλσαμο συντροφικού πόνου κι αγρύπνιας; Νωρίς ειν’ ακόμα! Οι νύχτες σου, νύχτες ζωής και ξόδεμα έρωτα θε να ‘ναι, Ακούς; Στη ζάλη της αγάπης πύρινη λαίλαπα να καις Κι ανάσες γρήγορες, μισές Με τα μικρούλικα «αχ!» παρθένας ηδονής στιγματισμένες. Ακούς; Κι οι αλήθειες και τα ψέματα κι η μέθη για νυστέρι Ύστερα! Ώρα όταν θα ‘ναι, Ακούς; Εδώ ψηλά, όπου φυσάν αέρηδες κι Απρίλης δε ζυγώνει… Εδώ που, λιποτάχτες δέρνονται κι αποστάτες αναμετρόνται Με ερινύες, Ειμαρμένες Ύβρεις Νεμέσεις Τίσεις. Νωρίς ειν’ ακόμα, τζάνεμ! Ύστερα, Εδώ,……
16 σχόλια:
ναι, ήρθες, ξανά...
σαν να μη πέρασε μια μέρα
σα να μην άλλαξε τίποτε
σα νάναι πραγματικό όνειρο
σα νάναι ταξίδι
ήρθες τελικά;
..η καθε απουσια στοιχιζει ονειρα πολλα..και πως να δεσμευσεις τ ονειρο....αχ βρε μωρο μου...φιλακια πολλα με αγαπη
mauveair κι αν ερθει θα ειναι αληθεια η' ψεμα...ονειρο μηπως...;
παντως αν τα ονειρα ειναι αληθινα,ειναι αληθεια και οτι ηρθε...
φωτεινη μου δεν μπορεις να το δεσμευεσεις...μονο να το πιστεψεις...
οσο για το αν στοιχιζουν οι απουσιες...περιουσιες ολοκληρες ονειρων...αντε να τα ξεπληρωσεις μετα...
νεραιδοφιλι με αγαπη!!!
Πλέον ούτε στα όνειρα μου έρχεσαι. Τόσο πολύ με μίσησες; Γιατί δεν είσαι κοντά μου; Έστω αυτές τις λίγες ώρες που κοιμάμαι. Έλα. Έστω και στον ύπνο μου. Ξέκλεψε δυό στιγμές από την αγαπημένη σου κι έλα να με επισκεφτείς.
Αχ βρε ναϊδα τι μου έκανες με το άσμα και το κείμενο;
Καληνύχτα.
jacki μου συγνωμη...φανταζομαι...
δεν ειναι ομως οτι σε μισει...ειμαι σιγουρη οτι κανενας δεν μπορει να σε μισησει...καλεσε τον ξανα και ξανα...τουλαχιστον στα ονειρα σου θα ερθει...εχεις ακουσει που λενε μερικα αονειρα βγαινουν αληθινα..;
ε που ξερεις...ισως...
γλυκια νεραιδενια καληνυχτα και μια τεραστια αγκαλια...
Hρθε παλι.....κι αποψε ήρθε.....μα και παλι εγω ξυπνησα και ημουν μονη.....
Γιατί...
Μαρια μου γιατι αραγε...;
καναμε κατι λαθος η' λαθος ηταν τ'ονειρο...;
το ονειρο γινετε πραγματικοτιτα ,οταν δεν το εκβιαζουμε...ερχετε ετσι απλα και το ζουμε...μετα λεμε οτι ηταν...ονειρο.....καθε τελος ειναι μια νεα αρχη....
μη μετράς τα όνειρά σου. μέτρα τις στιγμές που σου χαρίζουν, κι ύστερα ξέχασέ τες κι ονειρεύτου εκείνες που θα'ρθουν
Καλημέρα νεραϊδούλα..Πάλι με έκανες να δακρύσω...
Θα σου πω τι να κάνεις: Ανάθεσε το όνειρό σου σε έναν άγγελο (ή σε πολλούς), άφησέ το να πετάξει πάνω στα αγγελικά του φτερά, χρυσοκλείδωσέ το, και περίμενε...χωρίς αγωνία, όμως.. με εμπιστοσύνη και γαλήνη
Φιλάκια
gregory καλως ηρθες στα παραμυθια μου!
ποτε μου δεν τα εκβιασα τα ονειρα μου...μονο πολυ τα επιθυμουσα...
και ναι εχεις δικιο καθε τελος ειναι μια νεα αρχη αρκει να αποδεχτεις το τελος...οταν υπαρχει...
σε ευχαριστω που ηρθες!
λακη μου μετραω τις στιγμες...
ονειρευομαι τις επομενες που θα ερθουν...
ζω καθε ονειρο...
μονο να ξεχασω δεν μπορω...
τα φιλια μου!!!
christina μου κανεις δεν θελω να δακρυζει...
φαινεται ομως πως ισως καπου στα δικα μου παραμυθια μερικοι βρισκουν κοματια και απο τα δικα τους...ετσι πλεκεται η κλωστη...
μου αρεσε η ιδεα σου πολυ...
θα αναθεσω τα ονειρα μου σε εναν αγγελο και θα του χω εμπιστοσυνη...
σε ευχαριστω...
τα νεραιδενια μου φιλια!!!
ποσα ονειρα αραγε;
εγω πολλες φορες σπρωχνω και τσιμπαω τον ευατο μου ρωτωντας τον ποσα ονειρα θα κοστισει...
αλλα παλι με ονειρα απανταει....
πως να βγαλω ακρη....
πως να βγαλουμε ακρη;
fei μου την απαντηση στην ερωτηση σου δεν την ξερω...
κι εμενα τα ονειρα μου απαντουν,με οδηγουν,με εξαπατουν πολλες φορες...
πως θα βγαλουμε ακρη...
θα περιμενουμε...
κι αλλο...;
ξερω ειναι κουραστικο αλλα...
προς το παρον αυτη ειναι η επιλογη...
σε φιλω γλυκα μικρη μου!!!
Δημοσίευση σχολίου