Ηρθε στο ονειρο μια φωνη...
πρεπει να μετανιωσεις ειπε...
αν θες να πατησεις το τελευταιο σκαλοπατι...
αν θες το αυριο να εχει λαμψη...
αν θες να αλλαξει το χτες...
πραγματι θα θυσιαζα τα παντα ειχα πει...
μα δεν σκεφτηκα τι ανταλλαγμα θα ζητουσε...
πως μπορεις την καρδια να κανεις να μετανιωσει...;
μονο το μυαλο μπορεις...
και αυτο το αφησα σαν λαφυρο ανταλλαγης για το περασμα...
πως μπορεις την καρδια να κανεις να μετανιωσει...;
πως να ξεριζωσεις μορφες...;
πως να σβησεις στιγμες...;
πως γινεται να την κανεις να μη νιωθει πια...;
μπορω να βαλω σιγη σε οτι νιωθω...
μα οχι ορια...
προσπαθησα εναν καιρο στ'αληθεια να το δοκιμασω...
μα καθε προσπαθεια πηγαινε χαμενη...
καθε καινουργιο προσωπο μεταμορφωνεται στην ιδια μορφη...
μολις κοιταχτει στον καθρεφτη των ματιων μου...
οι λεξεις χαραχτηκαν στο κορμι μου...
κι αν εκλεισαν οι πληγες,εμειναν οι ουλες...
να μου θυμιζουν πως καποτε αιμοραγουσα παθος...
οτι αληθινο δεν σβηνεται...
για οτι υπαρχει μεσα μας ζωντανο δεν μπορεις να το σκοτωσεις...
ηξερες πως το ανταλλαγμα που ζητας ειναι ανεφικτο...
κριμα...
θα μεινω για παντα εδω ιδια...
περιμενοντας μια αλλη επιλογη...
κι αν δεν ερθει θα σιωπησω για παντα...
αλλα δεν θα μετανιωσω...
πρεπει να μετανιωσεις ειπε...
αν θες να πατησεις το τελευταιο σκαλοπατι...
αν θες το αυριο να εχει λαμψη...
αν θες να αλλαξει το χτες...
πραγματι θα θυσιαζα τα παντα ειχα πει...
μα δεν σκεφτηκα τι ανταλλαγμα θα ζητουσε...
πως μπορεις την καρδια να κανεις να μετανιωσει...;
μονο το μυαλο μπορεις...
και αυτο το αφησα σαν λαφυρο ανταλλαγης για το περασμα...
πως μπορεις την καρδια να κανεις να μετανιωσει...;
πως να ξεριζωσεις μορφες...;
πως να σβησεις στιγμες...;
πως γινεται να την κανεις να μη νιωθει πια...;
μπορω να βαλω σιγη σε οτι νιωθω...
μα οχι ορια...
προσπαθησα εναν καιρο στ'αληθεια να το δοκιμασω...
μα καθε προσπαθεια πηγαινε χαμενη...
καθε καινουργιο προσωπο μεταμορφωνεται στην ιδια μορφη...
μολις κοιταχτει στον καθρεφτη των ματιων μου...
οι λεξεις χαραχτηκαν στο κορμι μου...
κι αν εκλεισαν οι πληγες,εμειναν οι ουλες...
να μου θυμιζουν πως καποτε αιμοραγουσα παθος...
οτι αληθινο δεν σβηνεται...
για οτι υπαρχει μεσα μας ζωντανο δεν μπορεις να το σκοτωσεις...
ηξερες πως το ανταλλαγμα που ζητας ειναι ανεφικτο...
κριμα...
θα μεινω για παντα εδω ιδια...
περιμενοντας μια αλλη επιλογη...
κι αν δεν ερθει θα σιωπησω για παντα...
αλλα δεν θα μετανιωσω...
26 σχόλια:
οτι και να σκεφτης θα δωσης.....ανταλαγμα...η φυλακιζης την σκεψη σου η την αφηνης ελευθερη.....οτι και να κανης ομος αυτη η ΣΚΕΨΗ δεν φυλακιζετε......γιατι θα γινη..σαρακι...αστην και οπου παη...
μπορω να βαλω σιγη σε οτι νιωθω...
μα οχι ορια...
Κάποτε με ρώτησε "Έχεις όρια" τον κοίταξα περίεργα. Τι ερώτηση; σκέφτηκα. Μου είπε "εγώ δεν έχω". Μα πως, του απάντησα, όλα έχουν όρια. Το δέρμα σου είναι το όριο ανάμεσα σε σένα και το απέραντο σύμπαν. Λόγια, μόνο λόγια για να αποδείξω τι;
Όχι, δεν είχε όρια.
Καληνύχτα.
gregory μου το μονο που δεν μπορω να φυλακισω ειναι η ψυχη μου,που συνεπαγεται η σκεψη μου...την αφηνω λοιπον οπως λες κι εσυ και οπου παει...δεν ξερεις μπορει να καταληξει και καπου καλα...
να σαι καλα καλε μου!
ευχαριστω για τα περασματα σου!
jacki μου οι ανθρωποι βαζουν ορια στις πραξεις τους...
το γιατι το ξερουν μονο αυτοι...
δεν μπορουμε ομως να ορισουμε τα συναισθηματα μας...οχι αν ειναι αληθινα,γιατι εκει μιλαει η καρδια και οπου μιλαει αυτη,εκεινη οριζει,και οτι οριζει ειναι νομος...
δεν σβηνεται αυτο...
καληνυχτα καλη μου φιλη!!!
Μια επιλογή σαν στοιχείο αναγνώρισης;Η πραγματικότητα σαν κύκλος,και η ανάμνηση που παραπλανήθηκε μέσα στις συμπληγάδες.
όντως "ό,τι αληθινό δε σβήνεται", γι' αυτό το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να τα'χεις καλά με τον εαυτό σου και το δρόμο σου θα βρεις. Μέρα καλή
...καλημερα μωρακι μου καλο...οχι δεν μπορεις να φυλακισεις την ψυχη..ουτε στην αγαπη να βαλεις ορια..φυλακιζεται η ενεργεια..η πνοη ζωης;;[υπεροχη εγγραφη]..την αγαπη μου
Μπορείς να φυλακίσεις την πνοή του ανέμου;
Όχι...
Μπορείς να πάψεις να ονειρεύεσαι;
Όχι.Ζωή μισή θα ζεις...
Μπορείς να σβήσεις απ΄το μυαλό όλα όσα πέρασες,όλα όσα έζησες;
Ίσως αυτό να το μπορείς.
Μα πάντα κάτι βαθειά μέσα σου θα είναι εκεί να στα θυμίζει.Βλέπεις η ψυχή δεν ρωτάει για το που θα πορευτεί ούτε για το τί θα έχει να θυμάται.Πάντα ανυπότακτη...να κάνει πάντα αυτό που ξέρει καλά...
Την καλησπέρα μου...
Μη μετανοιώνεις ποτέ για ότι έκανες στη ζωή σου ακόμα και για τα λάθη, αν δεν τα είχες κάνει δεν θα είχες μάθει, απο το πόνο των λαθών μας ξεπηδά η ευτυχία μας.Ο χρόνος είναι το καλύτερο φάρμακο για όλα πίστεψε με σου μιλά η πείρα,πέφτει μια ομίχλη και τα πάντα θολώνουν ακόμα και αυτά που τα θεωρούμε αξέχαστα.Σας διαβάζω με κατανόηση γιατί τα ίδια έλεγα κι εγώ στα δικά σας χρόνια.Ασε τη καρδιά σου ελεύθερη , άνοιξε τις πόρτες και τα παράθυρα να μπει το φως . Δεν υπάρχει κάγκελο στην αγάπη όσα κι αν βάλεις,θα βρει άνοιγμα και θα μπει.Να είσαι σίγουρη οτι η μια και μοναδική θα έρθει και δεν θα σε ρωτήσει ,θα την αντικρύσεις στα μάτια και θα ξέρεις οτι ειναι η αγάπη που περίμενες.
"οτι αληθινο δεν σβηνεται..."
ότι σκοτώνεται θάβεται, αποτεφρώνεται, κτλ.
sos
πόσο πάει το μαλί,
το το το , το παραμύθι;;
Ναϊαδα, τι να πω…
Τι λέξεις είναι αυτές…
«κάθε πρόσωπο μεταμορφώνεται στην ιδία μορφή»
«λέξεις χαραγμένες στο κορμί σου»
Λέξεις ανέφικτες για πολλούς…
albus genius καλοσωρισες στα παραμυθια μου!
αφου καταφερε μια αναμνηση να περιπλανηθει μεσα στις συμπληγαδες και παρολα αυτα να συνεχιζει να ειναι ζωντανη μαλλον εχει σκοπο το ταξιδι της να φτασει στον προορισμο της!
σε ευχαριστω για το περασμα κι ελπιζω να σε βλεπω!
λακη μου δεν σβηνεται και πιστευω κι εγω πως ολα θα παρουν το δρομο τους...κι εγω μαζι τους!
νεραιδενια καλησπερα και απο μενα!
φωτεινουλα μου γλυκια με τα υπεροχα λογακια σου παντα!
ευχαριστω καλη μου φιλη!οχι τιποτα απο αυτα δεν φυλακιζεται...βλεπεις γι αυτο θυμωσα με το ανταλλαγμα που μου ζητηθηκε!
σε φιλω πολυ με αγαπη!
anima μου καλυτερα δεν θα μπορουσες να το πεις...η ψυχη ειναι ανυποτακτη...δεν ρωταει κι ετσι οτι και αν αποφασισει ενα μυαλο εκεινη ειναι που θα ορισει!
νεραιδενια καλησπερα καλη μου!
αχτιδα μου τα πιστευω αυτα που λες!παντα πιστευα στην δυναμη της αληθινης αγαπης..ξερεις εκεινης που δεν υπαρχουν ορια,περιορισμοι και πρεπει...εκεινης που δεν υπολογιζει τιποτα απλα και μονο επειδη ειναι αληθινη...
και παντα της ανοιγω την καρδια μου!
φιλακια νεραιδενια!
pandiony καλοσωρισες στα παραμυθια μου!
ποσο παει το μαλλι...;
τζαμπα...τα δικα μου παραμυθια ειναι τζαμπα για οσες ψυχες πληρωσανε ηδη αρκετα...
αλλωστε η καλυτερη πληρωμη ειναι μεσα σε ολα αυτα να βρισκουμε καπου εμας τους ιδιους!
σε ευχαριστω κι ελπιζω να σε βλεπω!!!
νεραιδενια καλησπερα!!!
mauveair και εννοιες ανεφικτες για πολλους...
μα ειμαι τουλαχιστον τυχερη που γνωρισα αυτες τις εννοιες και ας μην ειναι παντα ευχαριστες...
νεραιδενιο φιλι μωβ αερα μου!
ευχαριστω που φυσας εδω...
Πολλες φορες ουτε που ξερω αν εχω ή οχι μετανιωσει για κατι...
ας μη μετανιώνουμε...
...ας υπάρχουμε...με ότι κι αν στοιχίζει αυτό...
...η καρδιά ξέρει καλύτερα :)
φιλιά βρόχινα...
Μαρακι σε νιωθω...μα παντα καταληγω οτι δεν μετανιωνω τελικα κι ας στοιχισε εντελει...
φιλια κοριτσακι!!!
νεραιδα της βροχης καλωσορισες στα παραμυθια μου...
ετσι ακριβως οπως το ειπες ειναι...
ας μη μετανιωνουμε...η καρδια ξερει καλυτερα...
νεραιδενια φιλια!!!
αγαπα.
αγαπα τον ευατο σου.
αγαπα.
ειναι το κομματι που λειπει για να μη μετανιωσεις.
μονο αυτο.
αγαπα το εγω σου.
Το χτες έφυγε, πάει είναι παρελθόν..το τιμούμε το σεβόμαστε γι αυτά που μας δίδαξε.....το αύριο δεν έχει έρθει ακόμα...άρα ούτε κι αυτό είναι εδώ...
Τι είναι εδώ; το ΤΩΡΑ...ας το αγαπήσουμε...
fei μου το μονο που ξερω να κανω καλα ειναι να αγαπω...
ισως οχι το εγω μου αλλα ολα τα αλλα...
φιλια καλη μου!
χριστινα μου δεν εχεις αδικο φιλη μου
δεν εχουμε κατι πιο σιγουρο απο το τωρα...
μενει λοιπον να μαθουμε να το αγαπαμε κιολας...
νεραιδενια φιλια!
Δημοσίευση σχολίου