Παρασκευή 5 Σεπτεμβρίου 2008

ΕΝΑ ΓΡΑΜΜΑ...


Αγαπημενη μου,
σου γραφω αυτο το γραμμα ετσι χωρις λογο...
νομιζω πως απλα ηθελα να επικοινωνησω μαζι σου...
και με τον εαυτο μου...
να δω τις σκεψεις μου γραμμενες σε ενα χαρτι αλληλογραφιας...
να παψουν πια να ειναι σκεψεις και να λαβουν μια καποια υποσταση...
ισως και να με συμβουλεψεις σε κατι...
ξερω τωρα θα χαμογελας...
ναι δεν εχεις δικιο,ποτε δεν ακουσα τις συμβουλες σου...
ισως αν τις ειχα ακουσει να ειχα μια πιο ισσοροπημενη ζωη...
ξερεις ομως ποτε δεν αναζητησα την ισσοροπια...
εσενα ισως σου ταιριαζε...σε βολεψε...δεν ξερω...
εγω δεν την μπορουσα με περιοριζε παντα...
ισως αν σε ειχα ακουσει να μην ειχα κανει τοσο βαθιες βουτιες...
μα ξερεις οτι παντα με γοητευε ο βυθος...
εχει ομορφιες στον πατο που ουτε τις φανταζεσαι...
ξερεις το 'χω παραπονο που δεν ηρθες μια φορα στις βολτες μου...
ποσες φορες σου ειπα να δεσουμε τα ονειρα μας στην ουρα του αηδονιου...;
ποσες φορες σου ειπα να ανεβουμε στην βαρκουλα μας χωρις αγκυρα...;
να ακολουθουμε μονο τις φωνες των σειρηνων...;
παντα με κοροιδευες γι'αυτες μου τις ιδεες...
εσυ φροντιζες τα ονειρα σου να ειναι ισσοροπημενα...
τα ταξιδια σου με μεγαλα πλοιαρια με δυο αγκυρες για σιγουρια...
οσο για τις σειρηνες ποτε δεν τις πιστεψες...
δεν λεω...ισως να ησουν ηρεμη...
μα πες μου κατι φιλη μου...
βρηκες ποτε την ψυχη σου...;
θα μου πεις γιατι εσυ την βρηκες...;
ισως...
οχι σε κανενα απο τα ταξιδια μου....
σε κανενα βλεμμα αδεσποτο που με μαγνητιζε παντα...
σε καμια αγκαλια που εκλαψα...
σε κανενα λογο...κυριως αυτο...σε κανεναν λογο...
ουτε στα βιβλια που διαβαζα μανιωδως...
νομιζω πως την συνατησα ενα βραδυ σε ενα ονειρο...
ημουνα λεει σε εναν λοφο και απο κατω μια μεγαλη καταγαλανη θαλασσα...
και μεσα της χιλια δελφινια να μου χαμογελανε...
κι εγω ημουν ευτυχισμενη και στα μαλλια μου φυτρωναν λευκα ανθακια...
τοτε θαρρω συναντηθηκαμε εγω κι αυτη και απο τοτε μειναμε αχωριστες...
θυμασαι που σου ελεγα τα ονειρα μου και παντα με κοροιδευες...
μου λεγες να μην πιστευω σε αυτα κι εγω παντα σου λεγα να δεις που θα βγει...
κι οταν εβγαινε ελεγες πως απλα ετυχε...
αγαπημενη μου φιλη...
ειμαι μονη...
αυτος ειναι ο λογος που σου γραφω...
αφησα παλι την καρδια μου στους ανεμους...
μονο που αυτη τη φορα ηταν δυνατοι...
νομιζω πως την πεταξαν καπου με δυναμη και αυτη εγινε χιλια κομματακια...
μικρα μικρα που και να θελω να τα κολησω δεν μπορω...
η ψαθινη καρεκλα σου ειναι παντα εδω...
διπλα στη δικια μου στον κηπο μας...
και θα θελα πολυ μια αγκαλια σου...
θελω να κρυφτω παλι και δεν εχω καλυτερο καταφυγιο απο τουτο...
σου εχω φυλαξει λικερ της γιαγιας...βυσσινο που σου αρεσει...
θα μπορουσες να ξεκλεψεις δυο μερες...
να δεσουμε τα ονειρα μας στην ουρα ενος αηδονιου...;
παντα ηθελα να το κανουμε μαζι αυτο...
αγαπημενη μου φιλη δεν εχω που να στειλω αυτο το γραμμα...
αν ομως δεις ενα αηδονι να σερνει κατι ξεχασμενα ονειρα στην ουρα του...
ελα να με βρεις...
μου ελειψες τοσο μα τοσο πολυ...



29 σχόλια:

gregory είπε...

σε καταλαβενω ,οτα νιοθης .μονοξια,προδομενος,καταθλιψη,αδειος,απαγοητευμενος,...τοτε χρηαζεσε τον πραγματικο φιλο,που τα ελεγες ολα...θελης ενα στιριγμα ,,θελης να τα πης να αλαφροσης,να τα πης χωρις να κρυψης τιποτα....μετα να εισαι παλι δυνατη και με χαμογελο θα προσπαθησης να πλεξης παλι...σου ευχομε λοιπον....να μπλεξης γρηγορα.......

jacki είπε...

Καλή μου φίλη έλαβα το γράμμα σου και με άγγιξε. Δεν ξέρω τι να σου απαντήσω. Έχεις απόλυτο δίκιο νομίζω. Και τα δικά μου τα όνειρα ανισόρροπα και πως να σταθούν δίπλα στων αλλωνών.
Καληνύχτα φίλη μου καλή.

Ανώνυμος είπε...

..αχ βρε ψυχουλα μου παντα μα παντα με συγκλονιζεις..και ποσο δικιο εχεις να αποζητας τη φιλη σου..να θες να μοιραζεσαι τις εμπειριες σου απ τις βουτιες στο βυθο..να θες να τραγουδας τα τραγουδια πουμαθες απ τις σειρηνες,μονο για αυτην..τι να κανουμε.ζωη που δεν μοιραζεται ειναι ζωη χαμενη...κι αν δεν δεσατε καποτε τα ονειρα σας στην ουρα του αιδονιου..ισως γινει τωρα..το ευχομαι μεσα απ την καρδια μου μωρακι λατρεμενο..καληνυχτα με αγαπη...

anima είπε...

Δεν άκουσες τις συμβουλές της,γιατί πάντα άκουγες τις προσταγές της καρδιάς σου.Και πάντα αφηνόσουν να σε πάει όπου ήθελε αυτή.Στους πιο απέραντους και ταυτόχρονα μαγευτικούς βυθούς.
Και κει,μάζευες κοχύλια,αφηνόσουν στο παιχνίδι με τα κύματα.
Άλλοτε πάλι τα όνειρα σου είχαν μια πιο γήινη υπόσταση.Μα τίποτα δεν τους στερούσεκαι πάλι τη μαγεία.
Το δικαίωμα στο όνειρο...

Συνέχισε να πορεύεσαι κατά πως θέλει η καρδιά σου.Έτσι όπως ξέρεις.Κι ας σου στοιχίζει.

Και που ξέρεις; Ίσως να συναντηθείτε σε αυτούς τους δρόμους...

Καληνύχτα

ΠΡΩΤΟΠΛΑΣΤΗ... είπε...

Καποια στιγμη η ισορροπια χανεται... Η λογικη σου κλεινει την πορτα και σε αφηνει με το γριζο χρωμα... Κι εκει εχεις αναγκη να χρωματισεις, να αφησεις την ισορροπια και τα πρεπει, να αφεθεις στα χρωματα της ψυχης σου, να ονειρευτεις και να δεσεις τα ονειρα σου στην ουρα του αηδονιου...
Ακομα και η ισορροπια καποια στιγμη γινεται ανισορροπη...
Θα 'ρθει να σε βρει...

Kαλο βραδυ!

mauveair είπε...

δε χρειάζεται να υπάρχει πάντα λόγος για να μιλήσουμε σε κάποιον, το κάνουμε γιατί απλά το νιώθουμε...

Ανώνυμος είπε...

ποιός ξέρει κάποια στιγμή ίσως,να μάθω να σκέφτομαι έτσι...σε φιλώ στρείδης!

Χριστίνα είπε...

Πολύ γλυκιά κατάθεση ψυχής...
όπως μόνο οι νεραϊδούλες ξέρουν...
μη λυπάσαι, λοιπόν, που είσαι νεραϊδούλα...μη νομίζεις και η φίλη σου έβλεπε σε σένα την διαφορετική Αλήθεια και την αναγνώριζε βαθιά μέσα της...απλά φοβόταν...
Φοβόταν αυτή την Ισορροπία που είχες εσύ που νικούσες τον φόβο σου..φοβόταν και νόμιζε ότι εύρισκε την επίπλαση ασφάλεια όταν υπηρετούσε τους νόμους αυτού του κόσμου....δεν μπορούσε να φανταστεί ότι ο κόσμος των νεράϊδων είναι πολύ πιο γνήσιος από αυτόν....

Ανώνυμος είπε...

Το γράμμα σου υπέροχο
γλυκιά μου Ναϊάδα..
Κεντάει τις αισθήσεις..
Κι αφουγκράζεται με προσοχή…
Το σύρσιμο του ανέμου…
Το σταλοκτύπημα της βροχής…
Το ξέσπασμα της θύελλας…
Το μετέωρο χαμόγελο του φεγγαριού..
Το χαμόγελο σου..
Και την μοναξιά σου ενίοτε..
Που απογυμνώνει απόκρυφα μέρη
της ψυχής σου…
Άδραξε τη μέρα σου καλή μου φίλη…
Δες την αυγή και χαμογέλα…
Το χάραμα δες…
Το νέο χάραμα…

Με άγγιξε πολύ το τόσο
εκφραστικό γράμμα σου..
Να είσαι καλά και να έχεις
ένα ευχάριστο ΣΚ..

Μαρια Νικολαου είπε...

Eγώ ταξίδεψα χωρίς κουπιά και χωρις άγκυρες για πολλά χρονια..
Κολύμπησα στα βαθιά χωρις να χω μαζί μου κανένα σωσίβιο.
Έζησα όλα εκείνα που σπάνια ζουν οι άνθρωποι σήμερα .
Δεν μπορεί να βαλει ο νους σου το ποσα πολλά ήταν..
Ξερεις ομως .. οποιος τα ζει, μετα ξερει να δωσει και την εξης συμβουλη.
Ειναι καλυτερα να εχεις "μετρημενα" τα όνειρά σου.
Ξερω πως όλοι λαχταρουν αυτο το κάτι αλλο, ομως έρχεται στιγμή που θα προτιμουσες το απλό "τίποτα" από το γεμάτο "κατι".
Υπαρχουν πολλοι λογοι για ολα αυτα που σιγουρα δεν ειναι της ωρας ουτε ο καθενας μπορει να ξερει τι εννοει ο αλλος.
Ζήσε απλά και ομορφα , μα όχι αυτο το "κάτι" διαφορετικό που ίσως καποτε , έστω και μετα απο χρόνια θα σε κανει να λες .....
"τοτε ζουσα. Τωρα ειμαι νεκρή"..
Ξερεις τι δυσκολο ειναι να εισαι νεκρος ενω εχεις ακομη τοσα κι ακομη περισσοτερα χρονια να ζησεις το ......θάνατό σου..;

Γωγώ Πακτίτη είπε...

το γράμμα σου,
είναι σταλμένο στη ψυχή μου!

καλημέρα γλυκιά Ναιάδα...:)

Unknown είπε...

όμορφες οι καταθέσεις ψυχής κι ακόμη πιο όμορφα τα όνειρα που μεταφέρουν...

όποιος τα νιώθει, ξέρει και να τα μεταδίδει...

φιλιά βρόχινα...

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

gregory καλε μου,καπως ετσι ειναι...
καμια φορα οταν γεμιζεις μεσα σου διαφορα θελεις να τα πεις σε ενα συγκεκριμενο ατομο...γιατι σε ξερει,γιατι δεν θα χρεαιστει να πεις πολλα και θα σε νιωσει...
νεραιδενια φιλια καλε μου!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

jacki μου ας μη σταθουν ποτε διπλα στων αλλωνων δεν με νοιαζει...με νοιαζει μονο να φτασουν στον προορισμο τους...και να γεμιζουν ανθακια!
γλυκο μου κοριτσι σε φιλω πολυ πολυ!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

φωτεινουλα μου...τα σχολια σου εχουν παντα μια γλυκια μυρωδια!
δημιουργουν ενα υπεροχο συναισθημα..ξερεις ειναι χαρισμα αυτο!
σε ευχαριστω παντα για ολα γλυκια μου!
σε φιλω με πολυ αγαπη!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

anima η αληθεια ειναι πως παντα την καρδια ακουγα και ακουω...τις δικες της προσταγες...λαθος σωστο δεν ξερω...το μονο που ξερω ειναι πως δεν μπορω να κανω αλλιως και εμαθα με τον καιρο να μην μετανιωνω γι'αυτο...
ισως καπου να συναντηθουμε...ειναι ενα ονειρο κι αυτο!
σε φιλω καλη μου!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

πρωτοπλαστη καποια στιγμη και η ισσοροπια γινεται ανισσοροπη...αυτη τη στιγμη περιμενω....αυτη τη μαγικη στιγμη που αυτες οι δυο θα συναντηθουν και τοτε ειμαι σιγουρη πως θα γεννηθει το πιο ομορφο γεγονος!
να σαι καλα γλυκια μου!
νεραιδενια φιλια!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

mauveair ακριβως...δεν θα θελα να υπαρχει λογος για να μιλησω με καποιους...απλα να το κανω γιατι το νιωθω...δεν υπαρχει καλυτερος λογος απο αυτον!
φυσηξες ομορφες μυρωδιες στα παραμυθια μου!σε ευχαριστω!
νεραιδενιο φιλι!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΝΑΪΑΔΑ είπε...

christina μου ναι δεν μπορουσε να το καταλαβει κι ας το εξηγησα τοσες πολλες φορες...αλλα βλεπεις αυτο ηταν και το λαθος μου,καμια φορα δεν χρειαζεται να εξηγουμε τοσο πολυ,ουτε να αναλυουμε...απλα να αφηνουμε τον αλλο να μας νιωσει...αυτο μονο φτανει χωρις καμια εξηγηση...
τωρα το εμαθα και δεν θα ξανακανω το ιδιο λαθος!
ποτε δεν λυπηθηκα που ειμαι μια νεραιδα,γιατι ξερω πως τιποτε αλλο δεν θα μου ταιριαζε να ειμαι...
σε φιλω νεραιδενια!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

τακη μου σε ευχαριστω τοσο πολυ για τα ομορφα σου λογια που αγγιζουν την ψυχη παντα!
θα ακολουθησω την συμβουλη σου και θα κοιταξω το νεο χαραμα...εχει τοσο ωραια χρωματα αλλωστε...!
να σαι καλα γλυκε μου!
νεραιδενιο φιλι για σενα!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

Μαρια μου καπου σε συναντω και καπου σε αισθανομαι...μεχρι το τωρα μου ζω παντα χωρις σωσιβιο και λεω δεν βαριεσαι...και οσες φορες προσπαθησα να παρω μαζι μου απλα η ιδια το εσκισα με τα νυχια μου...γιατι δεν μου ταιριαζει...γιατι δεν το αντεχω...
δεν ξερω,ισως μετα απο χρονια να εχω αυτο το συναισθημα που λες...νεκρη ενω καποτε ζουσα...ισως...αλλα δεν μπορω να κανω αλλιως...
σε φιλω πολυ πολυ καλη μου φιλη με αγαπη!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

γωγω μου,
χαιρομαι που η ψυχη σου ελαβε το γραμμα μου...
πες της να το κρατησει καλα μεσα της και να ερθει να την κερασω λικερ βυσσινο!
σε φιλω γλυκια μου!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

νεραιδα της βροχης,
οποιος τα νιωθει ειναι τοσο ομορφο να τα μεταφερει...
γιατι ειναι κριμα να μενουν κλειστα!
νεραιδενια φιλια καλη μου!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

αγαπημενε στρειδη μου,
δεν χρειαζεται να μαθεις να σκεφτεσαι ετσι...φτανει που καπου,καποτε δυο διαφορετικες σκεψεις δεν νοιαστηκαν για την διαφορετικοτητα τους και ειδαν το ιδιο ονειρο...αυτη η ομορφια δεν χανεται οσο διαφοερικες σκεψεις κι αν υπαρχουν...φτανει για να γεμισουν οι καρδιες και τιποτα αλλο δεν χρειαζεται...το ονειρο χαλαει στην πυλη της λογικης...επιλεγεις αν θες το ονειρο η' την πραγματικοτητα...
σου στελνω την παντοτινη μου αγαπη κι ευχομαι να εισαι καλα!
Υ.Γ στην ακρη του ουρανου...
στο τελευταιο πεταγμα του χελιδονιου...
σου στελνω ενα ονειρο...
αμ τυχει να κοιτας ψηλα εκεινη την ωρα ισως το πιασεις...

Ανώνυμος είπε...

οταν ημουν μικρη εφτιαξα μια δικια μου συνταγη
ενα ξορκικη μαγικο για να πηγαινουν τα γραμματα μου σε αυτους που τα γραφω χωρις τη βοηθεια ταχυδρομια
εκοβα φυλλα και τραγουδαγα
και μετα αισθανομουν σιγουρη πως το πιο σημαντικο κομματι απο τα γραμματα μου θα εφτανε στις θυριδες της καρδιας τον αγαπημενων μου προσωπων.
αποψε θα το κανω για εσενα.
δε θα κοψω φυλλα
αλλα θα πω δυο φορες το τραγουδι
ισως επειδη η καρδια μου φωναζει το υπεροχο γραμμα σου να παει εκει που θες
ο στοχος μου να επιτευχθει
καληνυχτα και ασε τη διαδικασια παραδοσης σε εμενα!

lakis είπε...

Υπέροχο το γράμμα σου. Μίλησες και για μένα, καλύτερα απ' ό,τι θα μπορούσα να μιλήσω ο ίδιος. Οι αλήθειες που πολλές φορές δε γίνονται κατανοητές απ' τους άλλους, τους θηρευτές της ασφάλειας και της ισορροπίας...

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

καλη μου fei ποσο ομορφη ειναι η διαδικασια αποστολης των επιστολων σου...!
το αφηνω στα χερια σου λοιπον μιας και ειναι απο τα πιο γλυκα δωρα που μου εχουν προσφερει...
σε ευχαριστω απο καρδιας και σου στελνω αστεροσκονη για να φωτισεις τα σκοτεινα σημεια...
νεραιδενιο φιλι!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

Λακη μου σε ευχαριστω για τον ομορφο λογο σου...
αν σου ταιριαξε ειναι γιατι κι εσυ μαλλον δεν εβαλες ποτε αγκυρες στα ταξιδια σου...
νεραιδενια φιλια!