ΑΚΟΥΣ ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΜΟΥ...;;;

Νυχτωσε κι εγω βγηκα στο μπαλκονι...
σε μια προσπαθεια μου να πιασω τ'αστερια...
επεσα κατω και σκοτωθηκα...

τι γλυκος θανατος θα πουνε οι ρομαντικοι...
ποσο χαζη ηταν θα πουνε οι ρεαλιστες...
οι υπολοιποι θα μεινουν να αναρωτιουντε...

κι εκεινος...
εκεινος που τοσο προσπαθουσα να του εξηγησω...
θα δακρυζει...
για ολα αυτα που δεν θα γινουν πια...

θα πλησιασει να με αποχαιρετησει κι εγω...
θα εξομολογηθω...

μη μου θυμωνεις ματια μου...
εγω κι εσυ παντα διαφορετικοι...
μα μου φτανε η ιδια αγαπη που μοιραζομασταν ο ενας για τον αλλο...
εφτανε αυτη για να μενω κοντα σου...

θυμασαι που καρφωνα τα ματια στο κενο...
τοτε με ρωτουσες τι εχω...τιποτα σου απαντουσα...
μα μεσα μου ειχα χιλιες δυο απαντησεις να σου δωσω...
αλλα δεν ηθελα να σε ταραξω...
ισως θα πρεπε...
μα δεν εβρισκα τον λογο...

θυμασαι που ολο ανεβαλα την ζωη μας...;
ηταν που ποτε δεν με γεμισε ζωη...
ηταν που εγω ηθελα να πεταω...
κι εσυ να πατας γερα στη γη...
ηταν που σε ολα τα ονειρα σου...
δεν αφηνες μια μικρη θεση και για μενα...
για μενα οπως πραγματικα ειμαι...
κι οχι οπως θα ηθελες να ειμαι...
θυμασαι που ειπες πως ειμαι η νεραιδα σου...;
σου απαντησα πως απο μικρη ειχα βαλει εναν ορκο...
πως ο αντρας που θα με λεγε ετσι...
χωρις να ξερει την αληθεια...
θα ηταν ο πριγκιπας μου για παντα...
τωρα γιατι στα παραμυθια μου κλεινεις τα αυτια σου...;


λες πως μεσα στα ματια μου βλεπεις ολα οσα θες να ζησεις...
μεσα στην ψυχη μου τι βλεπεις...;
βλεπεις την τρικυμια...;
βλεπεις πως δεν βρισκω στερια να ξαποστασω...;
βλεπεις πως περιπλανιεμαι ασκοπα...;
ειναι που δεν βρισκω το χερι σου στα σκοταδια...
να με τραβηξει απο τον μαυρο μου βυθο...

με κοιτας και μου λες ποσο ομορφη ειμαι...
εγω κοιταζομαι στον καθρεφτη και με βλεπω αδεια...
αδεια απο σενα...
γιατι με αφηνεις...;
ακομα δεν εμαθες πως μονη μου χανομαι στις μεγαλες λεωφορους...;
δεν βλεπεις πως φοβαμαι...;
φοβαμαι διχως σου...
τρεμω κοντα σου...
τρεμω να ειμαι τοσο διαφορετικη απο σενα...
κι εσυ να μην το νιωθεις...

μη κλεινεις τα ματια σου...
μη κλεινεις την καρδια σου...
ακου με...
κοιτα με...
στεκω γυμνη μπροστα σου...
ξεγυμνωνω την ψυχη μου...
και κανει τοσο κρυο...
δεν μου αξιζει ενα χαδι σου...;

λοιπον...
θα με αποχαιρετησεις...;
η το φιλι του πριγκιπα θα ξυπνησει την νεραιδα...;

το τραγουδι παιζει...
ειναι για να θυμηθεις ενα βραδυ μεθυσμενο...
μου εκλεισες τα ματια και το τραγουδουσες σιγανα...
σ'αγαπω ειπες...
θυμασαι η' νυχτωσε νωρις...;