Σάββατο 21 Φεβρουαρίου 2009

ΑΛΛΙΩΤΙΚΑ ΝΥΧΤΕΡΙΝΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ...



Μια στροφη και ολα αλλαζουν...
μια στροφη αρκει...
μια στιγμη μοναχα...
αρκει για να αλλαξει ολοκληρη η ζωη...
οχι μονο ενος αλλα πολλων...

χαιδευω τις γραμμες της παλαμης μου...
μοιρα μου ηθελα να ηξερα σε γλυκαινω καθολου...;
αληθεια δεν σε κερασαν τιποτα την τριτη μερα της ζωης μου...;
πως και μου εισαι τοσο θυμωμενη...;

μια στροφη φτανει για να γυρισει ο κοσμος σου...
μια στιγμουλα μοναχα...
επειτα οι στιγμουλες γινονται πολλες...
τοσες πολλες που πια δεν σε νοιαζει...
συνηθιζεις...και ειναι τοσο κακο πραγμα η συνηθεια...

βρισκεις φτηνες απολαυσεις και φτηνες ψυχες και πουλιεσαι οσο οσο...
πουλας ψυχη,σωμα,μυαλο αρκει να βγεις απο τα σκοταδια εστω και για λιγο...
και κανεις δεν μπορει να σε κρινει...
μα και να το εκανε καποιος δεν σε νοιαζει...τι να σε νοιαζει...ειπαμε συνηθεια ειναι...

ετσι μια στιγμουλα αρκει για να ξεχασεις...
τι ησουν πριν και τι εισαι τωρα...
ολη η προηγουμενη ζωη φανταζει ονειρο...
ολα τα χαμογελα γκριματσες σε φωτογραφιες...
ολες οι χαρουμενες γραμμες φυλακισμενες στο γκριζο...

ναι υπαρχουν κι αυτες οι νυχτες...
που η ψυχη θελει να εξομολογηθει...
αλλα δεν ξερει πια που πιστευει...
ισως σε τιποτα...ισως σε κανεναν...
αφου ολα γκρεμιζονται σε μια στιγμη...
αφου κανεις δεν ακουει...
αφου ολα μπορει να γινουν παρελθον τοσο ευκολα...

υπαρχουν κι αυτες οι νυχτες...
οι φοβοι ξυπναν και σε σηκωνουν απο το κρεββατι...
αναβεις τσιγαρο...
στεκεσαι στο παραθυρο περιμενοντας μια απαντηση...
ουτε κι εσυ ξερεις απο που...

δεν θες βα διαβασεις...εχεις ολη την γνωση που χρειαζεσαι για να νιωσεις τον πονο...
δεν θες να ακουσεις μουσικη...ακους τα ουρλιαχτα στο κεφαλι σου...
δεν θες να προσευχηθεις...φοβασαι πως παλι απαντηση δεν θα παρεις...
θελεις τοσο να κλαψεις...
αλλα δεχεσαι μια καινουργια τιμωρια...ουτε αυτο δεν μπορεις να κανεις...

βουτας ξανα και ξανα στην στιγμη που αλλαζει μια ολοκληρη ζωη...
μια τοσο δα μικρη στιγμη που ανατρεπει ολα οσα ειχες δεδομενα...
πως τολμαει μια τοση δα κουκιδα στον χρονο να ξεγραφει τοσα χρονια...;

σκεφτεσαι και ξανασκεφτεσαι...
δεν το δεχεσαι...ψαχνεις...ψαχνεσαι...λαθος...σωστο...
νεες πληροφοριες...πρεπει να τις επεξεργαστεις...
η ζωη συνεχιζεται...
την αλλη μερα πρεπει να ξαναπας στην δουλεια...να κανεις οτι εκανες μεχρι χτες...
αλλα με νεα δεδομενα που τωρα πρεπει να χωρεσουν στην καινουργια σου ζωουλα...

αλλαζεις...
σε τιποτα με οτι ησουν δεν μοιαζεις...
νεα...αναρωτιουντε...πως...;γιατι...;δυναμη...δειξε δυναμη...
μου τελειωσε ρε μαγκες...
πραγματικα μου τελειωσε...
μπορω να μεινω λιγο κατω τωρα...;
μπορω να γονατισω...;
σας υποσχομαι πως μολις σταθω παλι στα ποδια μου...
με οποιο τιμημα και κοστος θα κανω παλι τον καραγκιοζακο...
θα κουναω χερια ποδια κι εσεις παλι θα χαμογελατε...

μεχρι τοτε ομως αφηστε με να πεθαινω καθε που ξημερωνει...
γιατι ξεκιναει αλλη μια μερα που πρεπει να αντεξω...
που πρεπει να μαθω να ζω με εκεινη την μικρη στιγμουλα που τ'αλλαζει ολα...
και που μετα γινεται πολλες στιγμουλες...
κι εγω απο την αρχη ξεκιναω...

θα βγουμε ναι...
θα ντυθω και θα στολιστω...θα φορεσω τα καλα μου και θα μυριζω υπεροχα...
θα πιουμε,θα γελασουμε...μπορει να χορεψω κι ολας...
θα φλερταρω και θα με φλερταρουν...θα ειμαι ενας φυσιολογικος ανθρωπος για σενα και για ολους...
κανεις δεν θα δει τις σκιες στα ματια μου στο εγγυωμαι...
κατι τετοιες νυχτες εγω και η σκια μου γινομαστε ενα...
δεν μπορει να κανει αλλιως...πλησιαζω τοσο τα χρωματα της που μπερδευεται κι αυτη...
κατι τετοιες νυχτες τα αστερια δεν βγαινουν...το φεγγαρι κρυβεται και η βροχη δεν πεφτει...
κατι τετοιες νυχτες φυσαει πολυ και κανει κρυο...
παγωνουν τα παντα...παγωνω κι εγω...

δεν εχω παραμυθι να πουλησω σημερα...
την ψυχη μου την ξεπουλησα πολυ φτηνα εδω κι εκει...
κι ακομα φαινεται δεν ξεχρεωσα...
σσσςςς ολο και καποιος παραμυθας θα φανει να δειξει ενδιαφερον...
νεα,ομορφη κι ελκυστικη εγω ειμαι εδω για σενα...
σσσσςςς να ξερες ποσο σ'αγαπαω...
ποσο μοναδικη εισαι...πως γινεται να μην καταλαβε καποιος την ψυχη σου...;
ειναι που δεν εχω ψυχη ρε μαλακα...
καταλαβες...;δεν φταινε οι αλλοι...εγω φταιω ρε μαλακα...οποτε ασε του αλλους και κοιτα την τυφλα σου...
μη μου πουλας μοναξιες και κατανοηση...τα πουλησα εγω πριν απο σενα...

δεν εχω τιποτα...
τα πουλησα ολα...οσο οσο...
για ενα τιποτα...

ναι υπαρχουν και αυτες οι νυχτες...
που μια ευχη χανεται αναμεσα στα σκοταδια και τα δακρυα...
κυλαει πανω στο μαξιλαρι και γινεται εφιαλτης...
σε ξυπναει και σου ζηταει να της κανεις παρεα...
την ρωτας γιατι φοραει μαυρα και σου λεει πως κοιτας τον καθρεφτη σου...

ναι υπαρχουν κι αυτες οι νυχτες...
που μια ζωη φανταζει γεματη λαθος στιγμες...
τοσες πολλες που πνιγουν τις λιγες σωστες...
και πως να κλαψεις...;

ναι υπαρχουν κι αυτες οι νυχτες...
ειναι μια απο αυτες...

34 σχόλια:

Σταλαγματιά είπε...

Όλα είναι μέρος της καλή μου νεραιδα και τα άσχημα και καλά.
Και εκεινες οι νύχτες που όλα μοιάζουν λάθος μα κι εκείνες που το χαμογελο στολίζει το πρόσωπο σου, την καρδιά σου.
Αγάπησε τις στιγμές σου όποιες κι αν είναι γιατί είναι οι δικές σου στιγμές!!!

Δεν είμαι η μόνη τελικά που ξενυχτά απόψε,
καλο ξημέρωμα νεράιδα

Ανώνυμος είπε...

"Τις νύχτες οι αμαρτίες μας φλογίζονται
φως αναδύεται μες απ΄ τα΄ ανάκατα σεντόνια
ήχοι ηδονικοί και άναρθροι
σαν μουσικές μαγευτικές στη διαπασών.."

Καλημέρα γλυκιά μου Ναϊάδα..
Όλα είναι μέρος ενός μεγάλου χαμόγελου
κι ας δακρύζουμε ενίοτε..
Να είσαι καλά..

gregory είπε...

καλημερα ναιδα μου....δυσυηχως η καθημερηνη ..τρομο-τικη ζωη μας,που μας σερβιρουν με πολους τροπους....
δεν μας αφηνουν το βραδυ να κοιμηθουμε ησηχα....μας καταπιεζουν κοριτσι μου ακομα και την σκεψη..δεν μας αφηνουν ουτε να ονειρευτουμε ουτε να να λεμε ...παραμυθια στον εαυτο μας...σε χαιρομε που προσπαθης
ακομα....σου ευχομε να ..ορειρευεσε παντα....ειναι το φαρμακο...

Unknown είπε...

είναι κάτι νύχτες που ακουμπάς τη γραμμή της ζωής σου κι αναρωτιέσαι: "πόσο ακόμη"; κι ίσως απάντηση να μη θες να πάρεις, όμως έχεις ακόμη πάνω σου την ανατριχίλα απ' το δάχτυλό σου...

είναι κάτι νύχτες που φωνάζουν ερωτηματικά και απογοητεύσεις μα έτσι είναι οι νύχτες. εδώ. για να θυμίζουν και να μη μας αφήνουν να ξεχνάμε...

κάποια στιγμή ξεθωριάζουν κι έρχονται άλλες νύχτες μα κι αυτές κρύβουν μέσα τους θόρυβο. δεν μπορούμε να το αλλάξουμε αυτό. τουλάχιστον να ξέρουμε πως έτσι έχουν μερικά παραμύθια...

ένα τέλος που δεν έχει γραφθεί ποτέ...

φιλιά βρόχινα...

jacki είπε...

Μην ακούς αυτούς που θα σου πουν να σηκωθείς.. Ξέρω ακούγεται αστείο αυτό που λέω.. Κάποιος που σε αγαπάει θα έρθει να σε αγκαλιάσει κάτω στο χώμα που θα ξαπλώνεις.. Δε θα σου πει σήκω μη λερωθείς.. Δε θα σε τραβήξει από τον πόνο. Θα σε αφήσει να τον ζήσεις και θα σε κάνει να καταλάβεις πως μέρος της ζωής σου είναι κι αυτός..
Κανείς δε θα καταλάβει ότι και να του πεις..
Αυτή είναι η μοίρα σου.. Ακέραστη από την τρίτη μέρα.. Μονάχα εσύ μπορείς να καταλάβεις.. Και καταλαβαίνεις και ξέρεις να αγαπάς.. Εγώ το ξέρω αυτό.. καιρός να το μάθεις κι εσύ.. Τυχεροί όσοι τους αγάπησες.. Τυχερή κι εγώ.

Θα μιλήσουμε.
Σ' αγαπώ μικρή νεράιδα..
Μην πουλάς τα παραμύθια σου φθηνά.. Βγαλμένα με πόνο που κανείς δεν ένιωσε και ούτε θα εκτιμήσει..
Κομμάτι σου που το έδωσες στα σκυλιά να το φάνε..
Αγάπη υπάρχει πολύ για σένα.. Μόνο να τη βρεις πριν σκορπηστεί κι εκείνη...
Σ' αγαπάω πολύ.

Ιάκωβος είπε...

ν'αγοράσω ένα παραμύθι; έστω και ξενυχτισμένο, δν εχω προβλημα...
φιλιά από μακριά,
Ιάκωβος

cry_angel είπε...

Ponos pantou alla pou na katalabei o allos ton pono sou...
Min poulas allo tin psixi s...den a3izei gia kanena!

Φεγγαρολουστη είπε...

Ολη η ζωη ειναι στιγμες...
Μικρουλα μου σε νοιωθω, σε καταλαβαινω... Ζησε την καθε στιγμη οπως μονο εσυ μπορεις... ακομα κι αν ποναει...
Σ αγαπω πολυ πολυ.

Perla είπε...

Κράτα τις λίγες τις σωστές, δως τους παραπάνω φως να διώξουν τις άλλες....
Φιλιά πολλά καλό σ/κ!

Κωνσταντίνος Κόλιος είπε...

Ναι,υπάρχουν κι αυτές οι στιγμές
και να είσαι βεβαία πως δε μιλάς
άγνωστη γλώσσα σε πολλά αυτιά.
Κάποτε ρώτησα ένα γερο:
Πόσο πρέπει να προσπαθήσει κανείς?
Με κοίταξε έκπληκτος.
Για πάντα μου είπε.
Δεν είναι λίγο σκληρό αυτό του είπα.
Καθόλου μου απάντησε,
μην ανησυχείς ,Θα συνηθίσεις,
μέχρι η προσπάθεια να γίνει χαρούμενη.
Το δέντρο όσο ψηλώνει ρίχνει βαθιά της ρίζες του.
Βίωμα και όχι αποφυγή .

Καλό βράδυ και καλη δύναμη

tovenito είπε...

δεν θα πω ούτε να μείνεις και να γλύφεις πληγές αλλά ούτε και να διαγράψεις τα πάντα εν μία νυκτί και να προχωρήσεις, αλλά να ζήσεις τη στιγμή σου. ώσπου να προστεθούν πολλές στιγμές και από μόνες τους να γυρίσουν την σελίδα. αρκεί βέβαια να το θες πραγματικά..

kryos είπε...

Είναι εκείνες οι στιγμές που κρύβουν τόσο πόνο και τόση μοναξιά .

Είναι εκείνες οι στιγμές που νιώθεις σαν να ξύπνησες σ ένα καινούριο κόσμο ... ένα κόσμο ευάλωτο και ρευστό .... ένα κόσμο που ξεδιπλώθηκε μόνο για σένα .... και σε ποιον θα περιγράψεις κάτι που είναι ορατό μόνο σε σένα ?...πως να περιγράψεις τα δικά σου χρώματα σ ένα τυφλό ?

Για κοίτα όμως καλύτερα ....

Σ αυτόν τον κόσμο το ψεύτικο δείχνει την αλήθεια του .... σ αυτόν τον κόσμο το σημαντικό είναι πολύτιμο ..σ αυτόν τον κόσμο μπορείς και βλέπεις πίσω από μάσκες και ψεύτικα χαμόγελα ... σ αυτόν τον κόσμο βλέπεις πίσω από ψεύτικες υποσχέσεις .

Δες λίγο καλύτερα νεράιδα μου αγαπημένη .... μήπως όλος αυτός ο πόνος είναι μόνο το αρχικό σοκ μια αναγέννησης ? μήπως όλος αυτός ο πόνος είναι η αναγκαία συνθήκη για μια ποιο ξεκάθαρη "ματιά" ? μήπως βρίσκεσαι σ ένα κομβικό σημείο της πορείας σου ? μήπως μεταμορφώνεσαι σε μια ύπαρξη πιο βαθιά , πιο γεμάτη , πιο αισθαντική ?

Θα σου πω για μια ακόμη φορά πως κατά την άποψη μου βιώνεις ένα δώρο καλή μου.... διώχνεις την ομίχλη του δήθεν και κάνεις βουτιές στο αυθεντικό .... εγώ χαίρομαι για σένα :) κι αν ξύπνησες ,μην εύχεσαι να ξανακοιμηθείς :)

Να έχεις ένα υπέροχο βραδάκι θα σου ευχηθώ !!!

Φιλιά !!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

αναστασια μου οχι δεν ησουν η μονη που ξενυχτουσε...
καπου εκει μεσα στη νυχτα ημουν κι εγω...
δηστυχως δεν μπορω να αγαπησω πια τις κακες στιγμες...
ειναι μερος της ζωης αλλα να τις αγαπησω ουτε μπορω αλλα ουτε και θελω...

νεραιδενια φιλακια κουκλιτσα!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

τακη μου ισως...
μετα να στεγνωνει το δακρυ και να μενει το χαμογελο...
ισως...

πανεμορφο οπως παντα αυτο που μου αφησες εδω!
σε ευχαριστω καλε μου!

νεραιδενια γλυκα φιλακια σε σενα!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

γρηγορη μου νομιζω πως παντα εστω και καταβαθος προσπαθουμε...
με οσες λιγες δυναμεις εχουν απομεινει στον καθενα προσπαθει να αλλαξει οτι ασχημο και να το κανει ομορφο...
δεν ξερω αν ολοι ξυπναμε μεσα στη νυχτα με σκεψεις βασανιστικες αλλα σιγουρα υπαρχουν πολλοι απο εμας...

νεραιδενια φιλακια καλε μου!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

νεραιδα μου ετσι ειναι μερικα παραμυθια...
στηριζονται σε τετοιες νυχτες...νυχτες που φανταζουν ατελειωτες...
δεν εχουν τελος αυτα τα παραμυθια μα ακομα κι αν ειχαν κανεις δεν θα θελε να το μαθει...
ελπιζω ο υπνος να μας παρει πριν ακουσουμε οτι τελικα εμεις δεν ζησαμε καλυτερα...

νεραιδενια φιλακια ματια μου!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

jackouli μου γλυκο...

Κανείς δε θα καταλάβει ότι και να του πεις..
Αυτή είναι η μοίρα σου.. Ακέραστη από την τρίτη μέρα..

μαλλον τα ειπες ολα...
αυτη ειναι και αν αλλαξει δεν ξερω...
τυχερη ειμαι εγω που νιωθω μια αγκαλια δικη σου εκει κατω στο χωμα...

σε ευχαριστω φιλεναδα που μ'αγαπας...ειναι τοσο ωραιο συναισθημα να το νιωθεις και ειναι τοσο ομορφο να στο λενε...και ξερεις ποτε δεν λεμε σε καποιον ευχαριστω που μ'αγαπας σαν να ειναι δεδομενη η αγαπη του αλλου για μας...
ομως δεν ειναι...και η αγαπη μπορει να χαθει αν δεν την ποτιζεις να μαραθει...
σε ευχαριστω καρδουλα!

σ'αγαπω πολυ κι εγω!!!

aggelika είπε...

τι θα μείνει από σένα όμως αν ξεχάσεις τι ήσουν?
μπορείς να γονατίσεις, μπορείς και να ξαπλώσεις αν θες, αρκεί να σηκωθείς ξανά και να είσαι πιο σίγουρη από πριν..
αυτές οι νύχτες πάντα έρχονται.. πόσο έτοιμη είσαι να τις αντιμετωπίσεις??

φιλιά πολλά νεράιδα..

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

ιακωβε καλοσωρισες στα παραμυθια μου!
ολα τζαμπα ειναι εδω καλε μου μη κοιτας τον τιτλο...
οτι σου αρεσει παιρνεις...
ξενυχτισμενα η' μη...παραπονεμενα η' οχι...

νεραιδενιο καλοσωρισμα και νεραιδενια φιλια!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

cry angel οχι συνηθως δεν καταλαβαινουν οι αλλοι...
λιγοι εως πολυ λιγοι ειναι αυτοι που πραγματικα θα σε καταλαβουν...οι περισσοτεροι δεν μπαινουν καν στον κοπο οποιο τιτλο και αν εχουν στη ζωη σου...

νεραιδενιο φιλι αγγελουδι!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

κωνσταντινε μου,
ναι φυσικα και πολλα αυτια και ματια καταλαβαινουν τι εννοω...
αλλιμονο αν ημουν η μονη...

πραγματι σκληρο να προσπαθεις μια ζωη...την συνηθεια την φοβαμαι...ομως σεβομαι τους γερους που φτασαν μεχρι εκει και κατι παραπανω ξερουν...

σε ευχαριστω καλε μου!
νεραιδενιο φιλι σε σενα!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

γλυκια μου φεγγαρολουστη,
ξερω πως με νιωθεις,ξερω πως με καταλαβαινεις...
εσυ εισαι μια απο εκεινους τους πολυ λιγους στη ζωη που πραγματικα καταλαβαινει και νιωθει και συμποναει και προσπαθει για τον αλλο και αγκαλιαζει...
σε ευχαριστω που υπαρχεις στη ζωη μου!
σ'αγαπω πολυ πολυ!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

perla μου κι αν προσπαθησα...
μα τωρα αλλο δεν μπορω...
ισως να μπορεσω ξανα καποια στιγμη...
τωρα αφηνομαι να πεσω...

νεραιδενια φιλακια και ενα ομορφο σκ και σε σενα γλυκια μου!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

tovene αυτο κανω ζω το καθετι μεχρι να δω που θα φτασει...
κι ο πονος και η απογνωση να δω μεχρι που φτανουν...
και ισως να ερθουν και αλλες στιγμες μετα...
κανεις δεν ξερει την ζωη αν δεν την φτασει μεχρι το τελος της...

νεραιδενια φιλακια γλυκε μου!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

αγαπημενε μου krye...
δεν ξερεις ποσο ομορφο και φωτεινο μου φανηκε το σχολιο σου...
ισως να μην μπορω να περιγραψω με λεξεις το συναισθημα που μου δημιουργησε...

δεν θα σου πω πως δεν το σκεφτηκα κι εγω αυτο...
αλλα απο την αλλη λεω μεχρι ποτε...;
ποσο καιρο μπορει να κρατησει μια τετοια αλλαγη...;
και οι αντοχες μειωνονται οσο περναει ο καιρος...

τωρα προς το παρον νιωθω οπως ειπες σαν να προσπαθω να περιγραψω χρωματα σε εναν τυφλο...
και κουραστηκα αλλο δεν θελω...
θελω να αλλαξουν ολα ξανα...
να γινουν τοσο γνωριμα και ηρεμα ωσπου να βαριεμαι απο το τιποτα που δεν θα ταραζει την ζωη μου...

σε ευχαριστω αγαπημενε μου krye γιατι παρα τα οσα λεω το μυνημα σου ηταν πολυ ελπιδοφορο και γλυκι για μενα!
σε ευχαριστω απο την καρδια μου!

καλο βραδακι και σε σενα και ενα μεγαλο νεραιδενιο φιλι!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

aggelika μου,
το ξερω πως πρεπει να ξανασηκωθω...
τωρα ομως θελω να γονατισω με την ησυχια μου...
τοσο καιρο παλευω να σηκωνομαι...τωρα θελω μονο να δεχτω την πτωση και να την αφησω να με παει στον πατο...
ισως μετα να μην εχει παρακατω και να αρχισω να σηκωνομαι...

ετοιμη...
παντα ετοιμη για αυτες τις νυχτες...
απλα θελω να παψουν να ερχονται...

νεραιδενια φιλακια φιλη μου!!!

προφήτης είπε...

ναι υπαρχουν κι αυτες οι νυχτες...
ειναι μια απο αυτες...


μια μόνο...

οι στιγμές πολλές νεράιδα μου... όμως κάποια στιγμή ο φόβος τις διώχνει... σωστά;

καλησπέρα

lakis είπε...

"ναι υπαρχουν κι αυτες οι νυχτες...
που η ψυχη θελει να εξομολογηθει...
αλλα δεν ξερει πια που πιστευει..."
Ναι, υπάρχουν κι αυτές οι νύχτες, όπως και όλες οι άλλες που αναφέρεις. Κι αυτές μας δίνουν ζωή γκρεμοτσακίζοντάς μας. Μέρα καλή

Perla είπε...

Hρθα να το ξαναδιαβάσω γιατλι το χθεσινό μου σχόλιο μου φάνηκε μισό...
Το ξαναδιάβασα λοιπόν και είδα δύναμη εσωτερική πολύ, είδα φως, ίσως κάπως κρυμμένο αλλά λαμπερό...
Φιλάκι περλε

b|a|s|n\i/a είπε...

μία χούφτα στιγμές που τίποτα δεν χάνεται γιατί όλες αυτές οι νύχτες γλυκαίνουν τις ημέρες όταν δεις το φως και του χαμογελάς.
και μία χούφτα φιλιά!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

προφητη μου μια απο αυτες...
υπαρχουν κι αλλες πολλες...

ο φοβος τις φερνει ακομα πιο κοντα...ειναι κακος συμβουλος...

νεραιδενια φιλακια καλε μου!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

λακη μας δινουν ζωη γκρεμοτσακιζοντας μας...
τι αλλο να πω...;
πολυ ακριβα την πληρωνουμε αυτη τη ζωη τελικα...

νεραιδενια φιλακια!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

perla μου γλυκια...
τι ομορφο σχολιο μου εκανες τωρα...;
σε ευχαριστω πολυ περλενια μου απο την καρδια μου!!!

νεραιδενια φλυκα φιλακια!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

basnia μου το θεμα ειναι να φτασεις μεχρι το φως...
μολις φτασεις τα σκοταδια ειναι πια παρελθον...
αλλα μεχρι τοτε...

πολλες χουφτες νεραιδενια φιλακια!!!