Τρίτη 31 Μαρτίου 2009

ΤΑ ΑΛΗΘΙΝΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΤΕΛΟΣ...



ενα τραγουδι θα πω...
μια ιστορια θα διηγηθω...
ενα παραμυθι θα ψιθυρισω...

σσσςςς σιγα πρεπει να το πω...
δεν ειναι για να το ακουσουν ολοι...
ειναι μονο για οσους ξερουν...
οσους ξερουν πως οι μεγαλες αληθειες...
ειναι παντοτινα κρυμενες πισω απο μεγαλα μυστικα...

οι αληθειες θελουν να φωναξουν μα τα μυστικα ορθωνονται μπροστα τους...
οχι λενε...μην πληγωσεις τους αλλους...πληγωνε την καρδια σου καλυτερα...
κι εμεις θα σου χαριζουμε πληγες ολοδικες σου...
μα θα εχεις κερδος τις στιγμες...εκεινες τις ολοχρυσες στιγμες...
μπορει να μην κανει να τις φωναξεις μα θα τις εχεις...δικες σου...οπως κανεις αλλος...

κι ετσι οι αληθεις κρυβονται...
μα ειναι παντα εκει...
σε δυο ματια...
σε δυο χερια...
σε μια αγκαλια...
σε ενα φιλι...

εκεινος κι εκεινη...
παραμυθι που δεν τελειωνει...
κι αν σας το διηγηθηκα δεν θελω να το καταλαβετε...
δεν περιμενω να το καταλαβετε...
μονο να το ζησετε οσο θα το εξιστορω...
μετα ξεχαστε το κι αυτο...

εκεινος κι εκεινη...
χρονια πριν μετραει η ιστορια τους...
συναντηθηκαν...αγαπηθηκαν...εζησαν και πεθαναν...
ο καθενας τον δικο του θανατο και οι δυο τον ιδιο μαζι...
μα η ζωη τους κυκλους εκανε γυρω απο τις καρδιες τους που μια ειχαν γινει...
κι ετσι ξανα και ξανα σε ζωες πολλες εβρισκαν ο ενας τον αλλο...
να συμπληρωσουν τα κενα...να συνεχισουν οτι αφηναν στη μεση...να προλαβουν λιγο ακομα...

ποσο μου ελειψες...
ποσα μερη μου θυμιζουν εμας...
να κοιτα...ηρθα και παλι να σε βρω...
πως αλλιως...;δεν γινεται αλλιως...δεν μπορει να γινει αλλιως...
κι αν προσπαθησα δεν εβγαλε πουθενα...η καρδια σαν μαγνητης με φερνει κοντα σου παλι...
πως μπορω να ζω χωρις εσενα...;δεν μπορω να ζω χωρις εσενα....δεν θελω να ζω χωρις εσενα...
μαζεψα τοσα λογια σε τοσες ζωες...εκανα τοσες προβες γι'αυτα που θα σου ελεγα σαν σε συναντουσα και παλι...και τωρα δες με...
στεκομαι διπλα σου και οι λεξεις δεν βγαινουν...
οσα ηθελα να πω ξεχαστηκαν στο αντικρυσμα σου...τα λογια πια δεν εχουν σημασια...
πως να περιγραψω τα συναισθηματα...;την λαχταρα...;την αναγκη...;την ελλειψη σου...;
μονο δακρυα βγαινουν αβιαστα...ξεχυλιζουν απο τα ματια αποριες...ερωτησεις...νυχτες μοναξιας...αδικιες...γιατι αναπαντητα...
αγαπη...αγαπη...αγαπη...
μονο ξεχυλιζουν δακρυα...κι εγω δεν μπορω να τα σταματησω...κι ειναι η πρωτη φορα σε τοσες ζωες που με βλεπεις να κλαιω...
μα δεν αντεξα αγαπημενε μου...δεν αντεξα αλλο...
κι αν σε πονεσα με αυτα συγχωρα με....
κι ο χρονος τελειωνει...τελειωνει αγαπη μου και φοβαμαι μηπως δεν προλαβω...
τελειωνει...τελειωνει ο χρονος καρδια μου κι εχω τοσα που θελω να πω και να κανω...
ας μην τελειωνε ποτε αυτη η στιγμη Θεε μου...

δεν ηθελα...δεν ηθελα να σε πονεσω...
οταν ανεβηκα στο πλοιο λεγοντας σου ολα τα σκληρα μου λογια δαγκωθηκα ξανα και ξανα...
δεν ηταν αληθεια αγαπημενη μου...μη ρωτας γιατι στα ειπα...δεν ξερω...φοβηθηκα...μπερδευτηκα...τρομαξα...
σε πονεσα και πονεσα κι εγω...
θαρρεις περασε μια μερα χωρις να σε σκεφτω...;ουτε μια αγαπημενη μου...ουτε μια...το καταλαβαινεις...;
εγω...κι εσυ...ποιος θα καταλαβει...;ποιος θα μπορουσε να καταλαβει ποτε...;κι αν το λεγα κι αν το λεγες νομιζεις θα μπορουσε καποιος να νιωσει...;
σε κοροιδευα νομιζα...γι αυτο σε πονεσα...μα δεν αντεχα να πονας κι εσυ κι εγω...ελεγα ψεμματα...σε σενα και σε μενα...
πως να πεις ψεμματα στην ιδια σου την καρδια...;εκεινη δεν την ξεγελας...ξερει...καλυτερα απο μας...
δεν χρειαζεται να ζεις χωρις εμενα...δεν θα παω πουθενα...εδω ειμαι...παντα εδω θα ειμαι...
κι ο χρονος τελειωνει...τελειωνει αγαπη μου...και φοβαμαι μηπως δεν προλαβω...
τελειωνει...τελειωνει ο χρονος ψυχη μου κι ειναι τοσα πολλα εκεινα που εχουμε να κανουμε...
ας μην τελειωνε ποτε αυτη η στιγμη Θεε μου...

εκεινος κι εκεινη...
τοσο διαφορετικοι και τοσο ιδιοι...
εκεινη εκλαψε...
εκεινος εβαλε το χερι του επανω στην καρδια της...
δεν θελω να πονας της ειπε...
τοτε μην με πονεσεις ποτε ξανα του απαντησε...
απλα αγαπα με...
φτανει για να τα νικησουμε ολα...το ξερεις μεσα σου βαθια κι εσυ οπως κι εγω...
σαν εμενα εισαι το ξερω...και σαν εσενα ειμαι το ξερεις...

ηλιος...
κι ενα φιλι μαγικο τους ενωσε πισω απο μια πορτα βαρια και αιωνια κλειστη...
νυχτα...
ενα κρατημα χεριων δυνατο που δεν θα τους χωριζε ξανα...
ενας καθρεφτης...
και δυο βλεμματα αγαπημενα φυλακιστηκαν με την θεληση τους εκει μεσα...

ποσα λιγα χρειαζομαι για να αντεχω του ειπε...
το ξερω καρδουλα μου της απαντησε...

υστερα του ζητησε να κανουν ερωτα...
κι οταν εκεινος μπηκε μεσα της με λαχταρα...
ολα τα συμπαντα εγιναν ενα και αστερια ελαμπαν γυρω παντου...
και ξεχυλιζε φως και θαλασσα η ενωση τους...
και ξεχυλιζε ολα οσα ειχαν μεσα τους κρατημενα τοσα χρονια...
και δακρυα ανακουφισης...ηδονης...πονου κι ευτυχιας εφτασαν στην ολοκληρωση...
δινοντας και στους δυο την μοναδικη αισθηση που μονο μεταξυ τους μπορουσε να υπαρχει...

σε ευχαριστω που με εκανες ευτυχισμενη...
σ'αγαπω της απαντησε...

σ'αγαπω...
σε λατρευω...

προχωρανε μεσα στη νυχτα...κρατιουντε απο το χερι...
εκεινη σκυβει και μυριζει το αρωμα του...
εκεινος την σφιγγει στην αγκαλια του...
φιλιουντε κατω απο ενα γεματο φεγγαρι γεματο υποσχεσεις...
εκεινη κοιταζει τα ματια του...χαμογελαει...
ποτε δεν λενε ψεμματα τα ματια του...ουτε μια φορα δεν της ειπαν ψεμματα...
ναι το ξερει οταν τον κοιταει πως την αγαπαει...

εκεινος ακουει την καρδια της...χαμογελαει...
ποτε δεν του ειπαν ψεμματα οι χτυποι της καρδιας της...
ναι το ξερει πως οταν τους ακουει καθε χτυπος ειναι για εκεινον...
καθε χτυπος φωναζει το ονομα του...
τον αγαπαει και το ξερει...

προχωρανε στον δρομο και δεν πληγωνουν τα λουλουδια με τα βηματα τους...
μονο τις καρδιες τους πληγωνουν...
εχουν μαθει και οι δυο να πονανε ο ενας για τον αλλον και ο καθενας ξεχωριστα...
δεν πληγωνουν τα λουλουδια οχι...αγαπανε τα λουλουδια τους...μα τα εχουν σε βαζα και τα ποτιζουν καθημερινα...
και στις ερωτησεις για ολα εκεινα τα λουλουδια που ζουν ελευθερα στα λιβαδια εχουν μια καλη δικαιολογια παντα...
ποιος θα τα προστατευε απο τους ανεμους και τις βροχες...;
εκεινος κι εκεινη ξερουν ομως τις απαντησεις τις αληθινες...εκεινες που κρυβονται πισω απο τις δικαιολογιες και το ξερουν κι οι δυο...
μα αγαπανε τα λουλουδια...δεν τα πατανε με τα βηματα τους...

προχωρανε μεσα στη νυχτα αγκαλιασμενοι...
οι ανασες τους ανεβαινουν ψηλα στον ουρανο και γινονται αναστεναγμος...
ενα δακρυ κυλαει και κλεινει μεσα του ολες τις στιγμες τις ολοχρυσες...τις ολοδικες τους...
ας μην τελειωνε ποτε αυτη η στιγμη Θεε μου...

στον απεναντι τοιχο γραφει κατι...:
"ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΤΥΧΑΙΑ"

το κοιτανε και χαμογελανε...
το ξερουν καταβαθος και οι δυο...

απο το ραδιοφωνο ακουγεται ενα τραγουδι...
"don't you cry tonight..."

και ολος ο πονος αξιζε...
αξιζε για τουτες τις στιγμες...
μεχρι την επομενη φορα...
οποτε...
για οσο...
για τοτε...
και για παντα...
παντα...

ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ...

31 σχόλια:

Φεγγαρολουστη είπε...

Εμεις... που αγαπησαμε αληθινα βαθια διχως ορια διχως συνορα...εμεις..ΖΗΣΑΜΕ.. κι ας μην το καταλαβαν ποτε οι αλλοι...
Εσυ ξερεις μικρη νεραιδενια φιλη μου αγαπημενη...

< Λειπω > αυτες τις μερες γιατι πονω και πρεπει να σωπασω... Εισαι στη σκεψη μου ψυχουλα μου και σ αγαπω.

Τάκης Τσαντήλας είπε...

"Μυθικό τ΄ όνειρό σου
σμίγει μ΄ακατάληπτους έρωτες
και με εύηχους στίχους
στο αχανές των αέναων κήπων.."

Θαυμάσιο είναι γλυκιά μου Ναϊάδα..
Να είσαι καλά..

b|a|s|n\i/a είπε...

τα αληθινά παραμύθια δεν έχουν αρχή. δεν έχουν τέλος. απλά συμβαίνουν. στα αλήθεια. και πάντα. όσο κρατά η αλήθεια. το πάντα. οι στιγμές. που κάνουν το παραμύθι αλήθεια. και την αλήθεια παραμύθι.
φιλιά πολλά! καλό ξημέρωμα!

jacki είπε...

Πόσο χαίρομαι για εκείνη, για εκείνον...
δεν θελω να πονας της ειπε...
τοτε μην με πονεσεις ποτε ξανα του απαντησε...
απλα αγαπα με...

Απλά αγάπα με.. τι σου ζητάω; Απλά αγάπα με.. απλά αγάπα με.. και γεμίζουν τα μάτια μου δάκρυα...
Φιλί γλυκιά μου φίλη. Να σε προσέχεις.

Κωνσταντίνος Κόλιος είπε...

Συγκράτησα πως η γλώσσα του σώματος τελικά είναι πολύ αληθινή αλλά και η αγάπη κάτω από όλες τις αδυναμίες μας μπορεί να επιβιώσει .
Και ναι...αλληλοπληγωνόμαστε οι άνθρωποι ,Μέχρι να "θεραπεύσουμε" τον εαυτό μας αναπόφευκτα θα προσφέρουμε ό,τι έχουμε .
Ειδικά στους πιο κοντινούς μας .

Καλό μήνα :)

ναδα.- είπε...

Αχχ ναϊάδα
πληγώνονται γιατί έτσι είναι η ζωή
Άλλοτε επίτηδες
Άλλοτε κατά λάθος
Όμως όταν θες να νιώθεις και πλήρης
Τότε πρέπει να δεχτείς και τον πόνο

Υ.γ. μου αρέσει το αβαταρ σου
Το είχα χρησιμοποιήσει παλιά σε ένα ποίημα στο μπλοκ.

:)

The Gasbird Familly είπε...

Νερα'ι'δοφιλενάδα , πολύ χαίρομαι που πέρασες ωραία!Στο επόμενο νερα'ι'δοταξίδι θα ζήσουμε ακόμα πιο μαγευτικές εμπειρίες!
Μας λείπετε !Φιλιά!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

γλυκια μου φιλη φεγγαρολουστη...
ξερεις κατι...;
τελικα δεν εχει καμια σημασια αν καταλαβαν οι αλλοι...
ας μην καταλαβουν ποτε...εμεις ΖΗΣΑΜΕ ναι...το ξερω και το ξερεις πολυ καλα...
τιποτα πιο μοναδικο απο την αληθινη αγαπη που τα δινει ολα και το μονο που ζητα ειναι αγαπη...

μην σωπαινεις...οχι σε μενα...ξερεις πως μπορω και θελω να ακουω ακομα και τις σιωπες σου...
σ'αγαπαω παρα πολυ!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

τακη μου γλυκε...
σε ευχαριστω τοσο πολυ!
εντυσες ενα μοναδικο παραμυθι με τους μοναδικους στοιχους της καρδιας σου...
σε ευχαριστω που μυρισε ανοιξη!!!

πολλα νεραιδενια φιλια σε σενα καλε μου!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

τακη μου γλυκε...
σε ευχαριστω τοσο πολυ!
εντυσες ενα μοναδικο παραμυθι με τους μοναδικους στοιχους της καρδιας σου...
σε ευχαριστω που μυρισε ανοιξη!!!

πολλα νεραιδενια φιλια σε σενα καλε μου!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

basnia μου τα αληθινα παραμυθια απλα συμβαινουν...
διχως αρχη και τελος...μονο με συνεχεια ξανα και ξανα...
για οσο...
για οποτε...
για παντα και παντα!

νεραιδενια φιλακια καλε μου φιλε!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

jackouli μου ξερω πως χαιρεσαι για εκεινη κι εκεινον...
ξερω πως καταλαβαινεις το "αγαπα με"
το "μην με πονας"...

αγαπα με...
ποσο απλο ειναι ε...;
και ποση δυναμη μπορει να σου δωσει...;
ξερεις...
ξερω...

σ'αγαπω φιλεναδα!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

κωνσταντινε μου...
κραταω αυτο...:
η αγαπη κατω απο ολες μας τις αδυναμιες μπορει τελικα να επιβιωσει...κι οχι απλα αυτο...αλλα να δωσει και σε μας τη δυναμη να συνεχισουμε να ζουμε...

νεραιδενια φιλακια καλε μου!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

ναδα μου...αχ ναδα μου...
ναι τωρα πια ξερω πολυ καλα πως ετσι ειναι η ζωη...
δεν σου χαριζεται...και δεν σου χαριζει τιποτα...
για να κερδισεις λιγες στιγμες ευτυχιας ισως να χρειαστει να πληρωσεις με πονο...
αλλα για εκεινες τις πρωτες στιγμες αξιζει ο πονος...
αξιζει φιλε μου...

σε ευχαριστω και χαιρομαι που σου αρεσει το αβαταρ μου!!!

νεραιδενιο χαμογελαστο φιλι σε σενα!!!

Υ.Γ ειδες...;απο τοτε που ζητησες χαμογελο δεν το ξεχνω ποτε...:)

Elen Chamelen είπε...

Ένας κόμπος έχει καθήσει στον λαιμό μου...Σπάνια επιτρέπω στον εαυτό μου να κλάψει...
Γράφεις για όλους εμάς που αγαπήσαμε και που νιώσαμε...
Όμορφο παραμύθι που ξυπνάει συναισθήματα που μερικές φορές νομίζουμε ότι δεν μπορούμε να τα ξανανιώσουμε...
Ξύπνησε και αναμνήσεις...
Καληνύχτα γλυκιά μου και καλό μήνα να έχεις.

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

φιλεναδααααα gasbirdoulaaaa!!!
ααα αυτο το σχολιο θα το κανω καδρακι...!!!
ειδες που τελικα ενεδωσες κι εσυ στα μελαγχολικα μου κειμενα και στις περιεργες αγαπες μου...;
περα απο τα φανταστικα μου κειμενα ομως...
στην αληθεια τωρα...

περασαμε φανταστικα και πρεπει να πω πως δεν ηθελα να φυγω και το καταευχαριστηθηκα που μπορεσαμε να σας δουμε τοσο και μακαρι να μπορουσαμε να σας βλεπουμε πιο συχνα!!!
οσο για τα μικρα σας ειναι υπεροχα και τα αγαπησαμε πολυ οπως κι εσας!!!
ακομα συζηταμε τις απιστευτες κουβεντες και συνταγες που ανταλλαξαμε με τον σεφ της οικογενειας!!!

φιλεναδα τετοια λεγε μου κι ετοιμαζουμε βαλιτσες παλι...!
αχ κι εμας μας λειπετε πολυ!!!

σε φιλω πολυ πολυ πολυ συμπεθερουλα!!!

anepidoti είπε...

ήθελα να πω ό,τι σου γράφει ο basnia...
οι έρωτες είναι για το τότε και για το πάντα, έτσι απλά!
καλό ξημέρωμα!!

Σταλαγματιά είπε...

Τίποτα δεν γίνεται τυχαία
Και ποτέ δυο δρόμοι δεν ενώνονται τυχαία!
Όποιο κι αν είναι το φινάλε πάντα έχει κάτι αφήσει πίσω!
Δυο καρδιές σε έναν χτύπο δυο ζευγάρια μάτια που ενώνονται τέσσερα χέρια που κλείνουν σε μια αγκαλιά.
Υπάρχει μεγαλύτερη ευτυχία από αυτή;

Γλυκιά καλημέρα νεράιδα μου

mauveair είπε...

Δεν υπάρχει τίποτε για πάντα...υπάρχουν στιγμές που ζούμε, που πονάμε μα και που τις θέλουμε πάλι και πάλι...
στιγμές μοναδικές...

tovenito είπε...

κάθε παραμύθι έχει τη δική του αλήθεια. όπως και κάθε τέλος μια νέα άρχη. μόνο όσοι ξέρουν..

gregory είπε...

den μπορω να καταλαβω που πηγε το σχολιο μου ..θυμαμε μονο οτι η αγαπη και η πλη πανε μαζι...και οσο πιο μεγαλη ειναι ...η αγαπη και η πληγη το περισοτερο μας ΧΑΡΑΖΗ ΤΗΝ ΣΚΕΨΗ ΜΑΣ.....ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ..

Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΝΑΪΑΔΑ είπε...

assel γλυκια μου ολοι εμεις που αγαπησαμε εχουμε νιωσει λιγο πολυ τα ιδια συναισθηματα...
για καποιους η αγαπη μπορει να ειναι ευκολη...για καποιους αλλους πιο δυσκολη...για αλλους ανεκπληρωτη...μα παντα προκαλει τα ιδια συναισθηματα...
χαρα...και πονο μαζι...

να σου πω κατι...;
να επιτρεπεις στον εαυτο σου να κλαει...ειναι τοσο απαραιτητο οσο η ανασα μας...
οταν και οποτε το εχεις αναγκη...
ευχομαι ολοψυχα να μην το εχεις συχνα μα οταν το εχεις ασε τα δακρυα να βρουν τον δρομο τους...

καλο μηνα γλυκια μου και πολλα πολλα νεραιδενια φιλακια!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

anepidoti μου με βρισκετε και οι δυο συμφωνη!
για το χτες,το σημερα και το παντα!
απλα και συνθετα...
εκει και εδω...
στο παντου και στο απειρο...
συμβαινει!

νεραιδενια φιλακια!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

αναστασια μου απο ενα σημειο της ζωης μου και μετα εγινε μοτο αυτο το τιποτα δεν γινεται τυχαια...
και κανεις ανθρωπος δεν συναντα καποιον αλλο χωρις λογο...
βαζω το φτερο μου στην φωτια γι αυτο...

οχι δεν υπαρχει μεγαλυτερη ευτυχια απο αυτη που περιγραφεις...
ειναι μαγικο συναισθημα!

σε φιλω πολυ γλυκια μου!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

mauveair μου υπαρχουν οι παντοτινες στιγμες...
εκεινες οι ολοδικες μας που τις πληρωνουμε χρυσαφι πονο για να τις κατακτησουμε...
μα κι ετσι μαθαινουμε την αξια τους...
και ειναι τεραστια!

νεραιδενια γλυκα φιλακια καλε μου!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

tovene μου καθε παραμυθι εχει το διδαγμα του και την αληθεια του...
ομως πολυ σωστα το ειπες...για εκεινους που ξερουν...
μονο εκεινοι μπορουν να καταλαβουν...

νεραιδενια φιλακια καλε μου!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

γρηγορη καλε μου...
ναι ισως να πηγαινουν μαζι η αγαπη και η πληγη...
ομως θαρρω πως ολες οι πληγες του κοσμου αξιζουν το δωρο της αγαπης οταν εκεινο ερχεται...
ξεχνας καθε πονο και καθε βασανο στην αγκαλια εκεινου η' εκεινης που αγαπας...
και χαραζεται μεσα σου για παντα...
ειναι κομματι σου και εισαι δικο του...

νεραιδενια φιλακια καλε μου!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

nico μου τα μυστικα κραυγαζουν αλλα δεν τα ακουμε...
οι αληθειες ουρλιαζουν αλλα κλεινουμε τα αυτια μας...

"δεν ξερω αληθεια τι θα πει ουτε και ψεμμα...αναρωτιεμαι αν χωριζονται τα δυο...
σαν μια του δρομου με τα ονειρα παρθενας δινω απαντηση οπως την θελω εγω..."

καπως ετσι αντιλαμβανομαι την σχεση αληθειας και ψεμματος...
η δικη μου αληθεια ψεμμα για καποιον αλλο και το ψεμμα του αλλου δικη μου μοναδικη αληθεια...

νεραιδενια φιλακια καλε μου!!!

#lockheart# είπε...

η καρδια εκεινου...εκεινης...δε λεει ποτε ψεμματα..πως μπορεις να ξεγελασεις την ιδια σου τη καρδια;
τρεμω στην ιδεα μηπως και δε μας προλαβω...ειναι αραγε αργα για εμας καρδια μου;
παραμυθι διχως τελος ναναι και αυτο;
αχ..θεε μου...να μη τελειωνε ΠΟΤΕ!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

#lockheart# γλυκια μου η καρδια ποτε δεν λεει ψεμματα...το θεμα ειναι εμεις κατα ποσο την ακουμε...;
οχι δεν ειναι αργα...
οχι δεν θα τελειωσει...
αχ να μην υπηρχε ο χρονος καποιες φορες να σταματουσε...

νεραιδενια φιλακια!!!