ΟΙ ΝΕΡΑΙΔΕΣ...

Νερα'ι'δες...νυμφες...αερικα...ξωτικα...
υπαρχουν πολλες ονομασιες...

οι θρυλοι λενε πως ο ανθρωπος και οι νεραιδες οπως και ολα τα στοιχεια της φυσης ζουσαν καποτε αρμονικα μεταξυ τους...
υστερα ο ανθρωπος,οπως εμαθε να καταστρεφει καθε τι που δεν καταλαβαινει απολυτα,να μη σεβεται την φυση,να προσπαθει να επιβληθει πανω σε ολα...
ξεχασε...φοβηθηκε...και οπου υπηρχαν τα σπιτικα των νεραιδων εχτισε πανω τους εκκλησακια του Αγιου Ηλια...

παρολα αυτα σε απομακρυνσμενα μερη οπου οι ανθρωποι εχουν ακομα επαφη με την φυση υπαρχουν αρκετοι που διηγουντε ιστοριες με νεραιδες και ξωτικα...
οχι σαν παραμυθια...μα σαν κατι που το εχουν δει με τα ιδια τους τα ματια...

η πρωτη φορα που ειδα νεραιδα ηταν στη Σαμοθρακη...σε ηλικια 7-8 χρονων...
δεν με πιστεψε κανεις...νομιζαν πως το ειδα στο ονειρο μου...ακομα και τωρα τους το λεω και ισχυριζονται το ιδιο...
εγω ομως την ειδα...
πανεμορφη...με πρασινο φορεμα και παρα πολυ μακρια μαλλια...δεν θυμαμαι τιποτε αλλο...
μονο πως απο τοτε αγαπησα τις νεραιδες...
Οι Να'ι'αδες η' βρυσηιδες οφειλουν το ονομα τους στη λεξη βρυση,κρηνη. κατοικουν στα ποταμια και ιδιως στις περιοχες που τα νερα αναβλυζουν και τρεχουν μεσα απο βραχους και δημιουργουν καταρρακτες και θορυβοδεις αφρους.

Αλλες ποικιλιες ειναι θαλασσινες και ζουν στις ακτες και στις παραλιες,παντα ομως σε απομερους τοπους,οπου υπαρχουν οπες και σπηλαια. Η μορφη τους μοιαζει με γυναικας στο ανωτερο μερος,ενω απο τη μεση και κατω ειναι "αοριστο" η' μοιαζει σαν να ειναι περιτυλιγμενο απο βρεγμενα υφασματα.

Εχουν μακρια μαλλια,κολυμπουν με τρομερη ταχυτητα και πολλες φορες συγχεονται με τις Νηρηιδες. Οι παραδοσεις τις παριστανουν να χτενιζουν τα μακρια μαλλια τους σε στασεις πολυ θηλυκες και γενικα δινουν την εντυπωση αδυναμια και καποιας ευθραστικοτητας. Στην αρχαιοτητα αποδιδονταν σ'αυτα τα πλασματα η προσπαθεια να γοητευσουν τους ταξιδιωτες που σταματουσαν σε απομερα σημεια διπλα στους χειμαρους.Τους καλουσαν μεσα στα σπηλαια να πιουν ενα μαγικο ποτο,που τους εκανε να αντιμετωπισουν τα δικα τους εσωτερικα τερατωδη δημιουργηματα.

Μονο οι αγνοι και δυνατοι μπορουσαν να νικησουν και να απελευθερωθουν απο επικυνδυνες συμφωνιες με τις Να'ι'αδες που εχουν ματια που υπνωτιζουν και φυλανε καποια κοσμηματα,πιθανον δαχτυλιδια,που τα προσφεραν με σκοπο ο ιπποτης που θα τα δεχοταν να τις ερωτευτει,νικημενος απο αυτες.


Ο Ομηρος τις θεωρει κορες του Δια ως θεου των νεφων και τις παρουσιαζει να δεχονται Θειες τιμες. Ηταν προσκαλεσμενες στον Ολυμπο και συμμετειχαν στα θεια συμβουλια.Οι κατοικιες τους βρισκονταν σε παραποταμιους χωρους,τα δε ειδικοτερα ονοματα τους τα λαμβαναν απο τους ποταμους στους οποιους κατοικουσαν.

Αποδιδονταν σε αυτες και στους ποταμους εκεινους,μαντικες και ιαματικες ικανοτητες. Πιστευαν επισης πως εαν ενα νεαρο αγορι η' κοριτσι πεθαινε κοντα στα νερα που βρισκονταν οι να'ι'αδες η' αλλες νυμφες τα αρπαζαν.

Οι Να'ι'αδες εδιναν τον ερωτα τους αδιακριτως σε Θεους και θνητους,ιδιως σε ωραιους νεους,και απο αυτη την ενωση γεννιουνταν ηρωες,μεγαλοι καλλιτεχνες,ποιητες και σοφοι.Τιμωρουσαν ομως με σκληροτητα τις απιστιες αυτων που ειχαν συνδεθει μαζι τους.

Αποτελουσαν μαζι με τους Σατυρους,την τιμητικη συνοδεια του Διονυσου κατα τις εορτες του. Σε καμια απο τις εορτες Θεων που ευννοουσαν την γονιμοτητα δεν εμεναν αμετοχες. Παριστανονταν συνηθως σε αγγεια να αντλουν η' να φερνουν εντος δοχειου νερο η' κρατωντας κομψα οστρακα.

Τις τιμουσαν παντα σε πολλα μερη σε ολη την Ελλαδα δεν υπηρχαν ομως ναοι αφιερωμενοι σε αυτες. Η δραση τους δεν ηταν παντοντε ευργετικη για τους θνητους.υπηρχαν φορες που προκαλουσαν μεγαλο κακο.Αν για παραδειγμα καποιος τυχαινε να τις δει την ωρα που εκαναν το λουτρο τους σε μια πηγη,εχανε τα λογικα του.

Ηταν γενικοτερα ικανες να προκαλεσουν συγχυση του νου και να κανουν καποιον τρελο. Θεωρειται παντοτε επικυνδυνο να τις συναντησει καποιος,αφου υπαρχουν ακομα μυθοι για τους "νεραιδοπαρμενους". Λενε πως μονο οι "σαββατογεννημενοι" και οι "αλαφροισκιωτοι" μπορουν να τις αντιλαμβανονται και να τις βλεπουν να χορευουν.

Γλυκες,ασχημουλες,ευθραστες,δυναμικες,καλες,κακες,αδυνατουλες,παχουλες με μακρια η΄κοντα μαλλια...με χρωματιστα η' διαφανα φορεματα,μανδυες,μαντηλια,με ουρες η΄ με ποδια...παντοτε με φτερα,τα οποια φανερωνουν μοναχα οταν εκεινες θελουν και σε αυτους που πιστευουν, οι νεραιδες ζουν αναμεσα μας...

αλλες με ραβδακια,αλλες με την σκεψη τους μπορουν να αλλαξουν την ζωη μας...
αγαπουν για παντα και πληγωνονται θανασιμα απο την μη αγαπη...
συνηθιζουν να ριχνουν αστεροσκονη οταν θελουν να δηλωσουν την παρουσια τους η' να βοηθησουν καποιον...

τους αρεσει να πειραζουν τους ανθρωπους που δεν τις πιστευουν...
εχουν μεγαλη αδυναμια στα παιδια και συνηθως κλεβουν πολλα απο αυτα για να τα παρουν στον δικο τους κοσμο...

η αγαπημενη τους τροφη ειναι τα μπισκοτα σε συνδυασμο με το γαλα μα και ολα τα γλυκισματα...οταν καποιο σπιτικο θελει να τις καλοπιασει αφηνει την νυχτα στα παραθυρα λιγα μπισκοτα με γαλα κι αμεσως οι νεραιδες γινονται φιλες μα και φυλακες των σπιτιων και των ιδιοκτητων...

αγαπουν ολα τα μερη που υπαρχει φυση...
θαλασσες,λιμνες,ποταμια,δαση και οπου υπαρχει πυκνη βλαστηση...
ακομα και σε κηπους σπιτιων οπου ειναι σπαρμενοι με αγαπη...
ακομα λατρευουν να βρισκονται σε μεγαλες βιβλιοθηκες...

ενας θνητος μπορει να τις κρατησει για παντα κοντα του αν κλεψει απο αυτες το μαντηλι η' το δαχτυλιδι τους...
εκεινες οταν χαρισουν ενα δαχτυλιδι σε καποιον αγαπημενο σημαινει πως θα τον αγαπουν για παντα κι ας μη ζουνε στον ιδιο κοσμο...

Λενε επισης πως καθε που ενα παιδι λεει "δεν υπαρχουν νεραιδες" καπου μια μικρη νεραιδα πεθαινει...!





Οι νεράιδες θα ΄ ρθούν στα όνειρα σου, να σου τραγουδήσουν.
Μην τους κάνεις κακό γιατί χωρίς παραμύθια τη ζωή μας θα αφήσουν.


Κρύβονται πίσω από καλλυντικά, διακριτικά
Δίνουν χρώμα στη νυχτιά, δεν αντέχουν την ψευτιά.
Δεν δανείζουν το κορμί τους μόνο για μια βραδιά
Δεν χαρίζουν την ψυχή τους αν αυτή δεν αγαπά.

Δεν χορεύουν σε τραπέζια και δεν γδύνονται στις πίστες
Δεν αντέχουν τη μιζέρια, δεν ανήκουνε σε λίστες Πλουσίων πελατών,
ξεμωραμένων εραστών
Μα προσέχουν το παρόν άφοβα για να κοιτούν το παρελθόν.

Αύριο, για τ΄ αύριο φαντάζονται
και μέχρι να ΄ ρθει σε κομμάτια δεν μοιράζονται.
Φυλαχτό στο ραβδί τους η αγάπη,
Θα σ΄ αγγίξει αυτό μονάχα αν δεν τους θυμίζεις κάτι.

Μεσ΄ τις πόλεις γυρνούν,
τις καρδιές ντύνουν μ΄ έντονους χτύπους
Τραγουδάνε γλυκά στης ψυχής μας τους όμορφους κήπους
Μακιγιάζ κι αν φορούν, να κρυφτούν θέλουν απ΄ την κακία
Στο ραβδί τους κρατούν οι νεράιδες αγάπη,
Δίπλα σου υπάρχει μια!

Δε θα τρίξουν τα πλακάκια από μπροστά σου σαν περάσουν
Για δεν ντύνονται γυμνές τη λίμπιντο να ανεβάσουν
Υπάρχουν πάντα δίπλα μας, το μάτι δεν τις πιάνει
Γιατί ξέρουν να κρύβονται κακό να μην τις φτάνει.

Πληγώνονται πιο εύκολα γιατί αγαπούν στα αλήθεια
Και τύπους απορρίπτουνε που λένε παραμύθια.
Βιβλίο ανοιχτό αν είσαι εντάξει απέναντί τους
Για πάντα όμως χάνονται αν παίξεις μαζί τους

Οι νεράιδες πονούν μα καταφέρνουν κι υπάρχουν ακόμα
Φταις εσύ, φταίω εγώ που θα μείνουν πιο λίγες σ΄ αυτόν το αιώνα!

Κάθε δάκρυ τους πικρό λουλούδι στο χώμα
Κάθε γέλιο τους αστέρι λαμπερό στον ουρανό
Δες τη νυχτιά που φωτίζουν της αλλάζουνε χρώμα
Δεν θα γίνω υπαίτιος για άλλο λουλούδι πικρό!




στα γαλαζια γραμματα αποσπασμα απο το βιβλιο "Αορατοι κοσμοι" του Jorge angel livraga
στα ροζ γραμματα πληροφοριες απο την Βικικπαιδεια.

το τραγουδι αφιερωμενο σε οσους θελουν να μαθουν πως φεροντε και πως ζουν οι νεραιδες...
σε οσους πιστευουν...
μα και σε αυτους που νομιζουν πως ολα ειναι ενα παραμυθι...!!!

και μια συμβουλη...
αν καποτε στο δρομο σας βρεθει μια νεραιδα το μονο που θελει ειναι αγαπη...και θα μεινει για παντα κοντα σας...θα κανει τα παντα για να ειστε ευτυχισμενοι...
αν τη διωξετε δεν θα ξαναγυρισει ποτε...!!!