ΚΑΠΩΣ ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΛΙΓΟ ΑΛΛΙΩΣ...ΚΙ ΑΛΛΙΩΤΙΚΑ...

παραμυθια πουλω λεω και διηγουμαι...

και καπως ετσι και λιγο αλλιως...
οι μερες περνανε...οι μηνες περνανε...ο χρονος ετοιμαζεται να φυγει...

καπως ετσι και λιγο αλλιως...
τι ομορφες μερες και τι ομορφοι Ανθρωποι...

στελνουν μυνηματα,mail,δωρα,Αγαπη...

H lena zip καταφτανει και φερνει μπισκοτα με γαλα και σχηματιζεται μεγαλο χαμογελο...
lenaki ευχαριστω γλυκια μου...

ο basnia ο αγαπημενος μου στελνει το νεο cd της Τσανακλιδου με μια πανεμορφη αφιερωση επανω...
μωρε γλυκε κι αγαπημενε με συγκινησες...
αγκαλιτσα...;

η cassiel εμπιστευεται μια πολυ προσωπικη της εμπειρια και δειχνει ετσι την συμπαρασταση της...
μικρουλα μου εχεις πολυ δυναμη μεσα σου...

ο Αριστοδιμος στελνει ολοκληρη ιστορια τοσο δικη του οσο λιγες...μου μιλαει σαν φιλος καρδιακος και καπως ετσι δενεται η μια ιστορια με την αλλη...
ποσο πολυ σε ευχαριστω καλε μου...

μια αλλη φιλη blogger στελνει αστεια κειμενακια και το νοιαξιμο της πολυ συχνα κι αν δεν αφηνει σχολια εδω αφηνει στην καρδια μου...

αλλες φιλες ειναι ετοιμες να βοηθησουν οπως και με οτι μπορουν αρκει να το ζητησω...

ενα φιλαρακι συναντω με χαμογελο σπανιο...κι ας λεει πως ειναι "σκαρτος" μονο αυτο δεν δειχνει...
πισω απο τον ευδιαθετο και παντα χαμογελαστο ανθρωπο κρυβεται μια απιστευτη ιστορια πονου που την περναει σαν να μου λεει καλημερα...
τοσο ψυχη...

κανεναν δεν θελω να αδικησω...ειστε ολοι εκει με αγαπη ο καθενας και με Ανθρωπια και με ψυχη και χαμογελω καθε που αντικρυζω ενα δικο σας στιγμα γιατι τελικα γνωστοι η' αγνωστοι η αγαπη ειναι μια...



καπως ετσι και λιγο αλλιως...

ειμαστε στον 5ο οροφο του νοσοκομειου...στον 6ο ειναι η jacki η αγαπημενη μου με τη δικη της μανουλα...
-μωρε θα πινουμε καφε στο νοσοκομειο τωρα για δες...(!)

η jacki παει κι ερχεται σε 2 οροφους καθε μερα...εμενα δεν με αφηνουν να πλησιασω λογω γριπης και ας μην ειναι αυτη η νεα η μοδατη...
φοραω μασκα και παω να τρυπωσω στα κρυφα...με παιρνουν χαμπαρι κι ευγενικα με πετανε εξω...
κανω μια βδομαδα να παω...στο μεταξυ η jacki γινεται φιλη με τη μαμα...της μαθαινει πως να λεει με θεατρικο τροπο "ποναααω"...
της μιλαει απταιστα ποντιακα και η μαμα ξεκαρδιζεται...
εντελει την αγαπαει...η' μαλλον αγαπανε η μια την αλλη...
μα πως αλλιως...;

περναει η γριπη φτανω στο νοσοκομειο...
η μαμα της ειναι μια γλυκα...με πιανει απο το χερι...
-εμεις τις μανουλες μας τις θελουμε διπλα μας...αντε καιρος να σηκωθειτε...
-εμεις αν φυγουμε η ζωη συνεχιζεται...
-σσσςςςς...οχι τετοια λογια...

βηματα απο την αρχη...
ντροπες για καταντια και λογια που σε συγκινουν...
ολα θα πανε καλα...πως αλλιως...;

μωρε φιλεναδα ηρθε η ωρα να στο πω...
ευχαριστω που μ'αγαπας τοσο...!



Σε ενα αλλο νοσοκομειο γεματο απο αγγελακια τα πραγματα κυλουν αλλιως...

εκει ειναι οι μανουλες που κλαινε και φοβουντε...
μα ολα θα πανε καλα...

ειναι ο Γιαννης που με ερωτευτηκε και μου κανει απειρες ζωγραφιες...και θελει να παντρευτουμε αλλα καπου εκει γυρω θα ειναι και η μαμα του...η επωνομαζομενη Ελινα της ζωγραφιας(απο μικροι ξεκινανε)

ειναι η γλυκια Πασχαλια που δειχνει το ταλεντο της...

ειναι ο μικρος Θοδωρης με ειδικες αναγκες που εχει πανεμορφο χαμογελο...

ειναι η Εμυ που μπαινουμε στο δωματιο της και τσιριζει στο λεπτο κι ετσι την χαιρεταμε απεξω...

ειναι ο Πετρος που φωναζει βοηθειααααααα μαμααααααα με παιρνουνε....

και ειναι η μικρη Μαρια...γεματη με την κακια αρρωστια και μολις 7...τοσο αδυνατη...τοσο ταλαιπωρημενη...τοσο ευθραστη...τοσο ομορφη...με 2 γονεις που χαμογελανε παρα την δυστηχια τους...
την μεταφερουνε...σε πιο "ειδικη" κλινικη...
-που θα παμε...;
-βολτα αγαπη μου...
-δεν θελω αλλη βολτα...κουραστηκα πια...
-.........................απο ολους εσυ εχεις το μεγαλυτερο δικιο...


καπως ετσι και λιγο αλλιως οι μερες ειναι πανεμορφες...
γεματες ηλιο...

οι δουλειες ειναι ατελειωτες στο καινουργιο σπιτι μεχρι να γινει σπιτι...
Η Μα'ι'ρα δυσκολευεται να συνηθισει...εχει παθει κατι σαν καταθλιψη και ξεσηκωνει τον κοσμο καθε ξημερωμα...αγνωστο γιατι επελεξε αυτη την ωρα...
τριβεται στις αγκαλιες μας ολο και περισσοτερο και της προσαπτουμε νεα ονομασια...
"love junkie"...
εκτος αυτου εχει αυξημενες "ορεξεις" τις οποιες οταν δεν ικανοποιει στο μαξιλαρι της βολευεται με το χαλακι του μπανιου και στις μεγαλες πικρες(μαξιλαρι πεταχτηκε,πορτα μπανιου εκλεισε ορμητικα) αρκειται στο χαλακι της κουζινας...αλλα σε σκυλους δεν καθομαστε...(!!!)


Καπως ετσι και λιγο αλλιως...
-Α! αυτη την φωτογραφια με εμας τις 2 μωρα εχει στην οθονη του κινητου του...
-.........(σιωπη).........

καπως ετσι και λιγο αλλιως...

-την αγαπαω ακομα...ειπε...
-σιωπη..................ΣΙΩΠΗ.....
μηπως να το γυριζαμε σε ταινια...;ε...;
τουλαχιστον να βγαλουμε τιποτα λεφτα απο αυτη την ΠΑΡΑΝΟΙΑ σε λεω...!!!


καπως ετσι και λιγο αλλιως...
βγαινουμε απο το επισκεπτηριο και γελαω σπαστικα σε ενα προαυλιο που ολοι με κοιτανε περιεργα...
το γελιο δεν μπορει να σταματησει...
η αδερφη μου μου δειχνει την κατευθυνση της ψυχιατρικης κλινικης...κι επειτα ξεκαρδιζεται κι αυτη....
--------------σχολιο ουδεν.......

καπως ετσι και λιγο αλλιως...
δευτερη φορα γλιτωσαμε απο του χαρου τα δοντια στο τσαφ...
Καποιος εκει ψηλα η' πολυ μας παιδευει η' τελικα δεν μας θελει ακομα κοντα Του...
ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ ΠΟΤΕ ΚΟΥΦΑΛΑ ΝΕΚΡΟΘΑΦΤΗ....!!!


καπως ετσι και λιγο αλλιως εμεινε εγκυος...
ΑΑΑΑΑΑ!!!θα γινω θεια...;φιλοθεια ενταξει αλλα αμα το σκατοπαιδο σου με πει ποτε θεια θα χεστουμε ενταξει φιλεναδα...;

καπως ετσι και λιγο αλλιως...
μια προταση...γκουχ...χμμμ...Γαμου...
αναμεσα σε κουτες...σε δειπνο με σουβλακια...και αγκαλιες μοιρασμενες με γλυψιμο σκυλιου...

καπως ετσι και λιγο αλλιως...
περασαν ολοκληρα 7 χρονια...
7...;
ναι 7...
φαγουρας...;
λες...;
μμμ ισως...;
μηπως να κοιμοσουν στον καναπε αποψε...;
μηπως να ζεσταινες τα ποδια σου μονη σου...;
μηπως εισαι εντελως βλαμμενο...;
μ'αγαπας...;
οχι...
να φας σκατα...

καπως ετσι και λιγο αλλιως 3 η ωρα τη νυχτα χτυπαει τηλεφωνο...
δεν μπορω να κοιμηθω μονη μου...
δεν μπορω να παρω ανασα...
δεν μπορω σε χρειαζομαι...
ελα να με παρεις...
αναβαση στον πηγασο και φτανω...κοιμησου στον καναπε μου...
κοιμησου στην αγκαλια μου γιατι εγω ειμαι εδω μη φοβασαι...

καπως ετσι και λιγο αλλιως...
τα νευρα ξεπερνουν τα πιστευω...
-μη μου μιλας αλλο για Τον Θεο...
μη μου λες να κανω υπομονη...μη μου λες τιποτα...
-........................


καπως ετσι και λιγο αλλιως...
το μοιρολοι της μανας ακουγεται πανω απο ενα μνημα...
περασαν 3 χρονια...κιολας...
κι αυτα τα χριστουγεννα δεν θα εισαι μαζι μας...
δεν γιορταζουμε πια...που εισαι παιδι μου που καθε μερα με επαιρνες τηλεφωνο...;
...................

καπως ετσι και λιγο αλλιως κι αλλιωτικα...
μια μουσικη που ειχα καιρο να λαβω...
τα παλια ποτε δεν γινονται παλια οταν ζουν καθε μερα μεσα σου...
το ομορφοτερο δωρο σταλθηκε...
το φοραω και σε φοραω...
κι ακους την φωνη μου...
και σε νιωθω και ολο αυτο ειναι το πιο περιεργο πανεμορφο μοναδικο συναισθημα...
και ειμαι τυχερη που το 'χω...
και ναι εισαι τυχερος κι εσυ που το 'χεις...


καπως ετσι και λιγο αλλιως...
η ζωη κανει τα δικα της ετσι κι αλλιως...
και γινονται τα θαυματα οταν παψεις να επιμενεις λενε...
δεν ξερω...δεν ειδα...δεν ακουσα...
φοβαμαι και γελαω...
ζω και πεθαινω σχεδον καθημερινα...κι αλλες μερες δεν ζω καν...
μα παντως...Αγαπαω...
ακομα πιο πολυ και πιο πολλους...

γιατι...

καπως ετσι και λιγο αλλιως κι αλλιωτικα...
τελικα μοναχα αυτο μενει...
η αγαπη που πηρες και εδωσες...
τιποτε αλλο...

ΜΑ ΤΙΠΟΤΕ ΑΛΛΟ...

και ολα τα συναισθηματα στο ζενιθ...
ο θανατος στα πατωματα και η χαρα με χειροκροτηματα και ασυγκρατητη χαρα παιδιου...

πειτε σ'αγαπω...
νιωστε την αγαπη απο παντου και δωστε παντου...
και ισως δειξτε και μερικα χαμογελα...καρδιας με ενα ευχαριστω...

-τελικα εσυ δεν βαζεις μυαλο ετσι...;
-πειραζει που βαζω καρδια...;

παντα ακολουθος της καρδιας...ακους...;
οι ανθρωποι βαζουμε εγωισμο,και λογικη,και χιλια δυο...η καρδια ξερει...ξερει παντα...
κι αν δεν...παλι κερδισμενοι θα βγουμε...





Υ.Γ1 ολους εναν εναν και διαφορετικα σας ευχαριστω και ειλικρινα απο καρδιας ευχομαι οσα κανατε να τα βρειτε διπλα και τριπλα μπροστα σας...

Υ.Γ2 φυσικα ειμαστε ακομα στο νοσοκομειο...δεν ξερω πια τιποτα...εγινε συνηθεια η καθημερινοτητα εκει...ψεμματα...δεν θα γινει ποτε...

Υ.Γ3 δεν υπαρχουν χειροτερα και καλυτερα...υπαρχει μοναχα αυτο που ζουμε και ο τροπος που ο καθενας μας το δεχεται και το αντιμετωπιζει-αντεχει η' οχι...

Υ.Γ4 αρχισα κατι περιεργα ταξιδια...ο εαυτος μου απο ψηλα εχει πλακα...

Υ.Γ5 Αγαπαω...ισως αυτο να ειναι τελικα το νοημα...να μαθαινεις να αγαπας...ακομα πιο πολυ!

Υ.Γ6 απο τα ποντιακα εμαθα μονο το πουλοπαμ...και κατι για "αγγουρι" που ειναι το αγορι και που ειναι αγουρο μαζι επειδη δεν ωριμαζουν ποτε ως γνωστον...αυτα και πολλα ειναι!
ειμαι Σαλονικια βερα εγω και θα λεω γιαβρι μου και πασα μου και πουλι μου νταξει...;

Υ.Γ7 λεω να επιστρεφω...αν μου επιτραπει...συγνωμη που δεν απαντησα ξανα στα σχολια σας...ευελπιστω πως απο εδω και περα θα το κανω...μου λειψατε!

ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ...!

ΝΑΙΑΔΑ...!