Ετσι ενιωθα το μεσα μου...
ενα κουβαρι διχως ακρες...
σχεσεις...ανθρωποι...συναισθηματα και ενστιγκτα ολα μπερδεμενα μεσα σε αυτο το κουβαρι...
οι σκεψεις,ενιοτε και οι πραξεις βελονια που καρφωνονται πανω του...απλα για να ακουμπησουν καπου...απλα και τυχαια πληγωνουν οτι βρεθει στην ακρη τους...
ειπε...
πως ειναι δυσκολο να αποδεχτεις την Αληθεια που σου αποκαλυπτεται οταν χρονια και χρονια εχεις γαλουχηθει αλλιως...
βεβαια κι εκεινη δεν θα σου ερθει ποτε νωριτερα απο οταν εισαι ετοιμος να την δεχτεις και να την κατανοησεις...
περασα πολυ καιρο μεσα στα σκοταδια με μαγκωμενη ψυχη χωρις να αφηνω το παραμικρο φως να πλησιασει...
ηταν επιλογη μου ομως...
ηξερα που βρισκομουν...
ειχα πιασει φιλιες με τις σκιες και ακουγα ευχαριστα το παραμυθι που μου πουλουσαν...
παρολο που ηξερα πως ηταν παραμυθιασμα...
βολευτηκα...οχυρωθηκα πισω απο μενα και αφησα την Σκια μου να βγει και να κινει τα νηματα...
Οταν τρομαζα στιγμιαια εψαχνα με τα ματια μου την Πιστη στους τοιχους του δωματιου...
πολλες φορες και στο ταβανι...ωρες την εψαχνα...
τοτε θυμομουν οτι δεν κατοικουσε πια εκει και ξαναμαζευομουν στα σκοταδια μου...
ο καθρεφτης ειχε σπασει και το ειδωλο μου φαινοταν διπλο...ειχε το καθενα δικη του υποσταση και προσωπικοτητα...
οταν το ενα γελουσε...το αλλο εκλαιγε...
οταν το ενα μακιγιαριζοταν... το αλλο με μια κινηση μουτζουρωνε τις μπογιες...
δεν συμβαδιζαν παρα σε ελαχιστες στιγμες που χαραχτηκαν ως Αληθινες στις σελιδες του αιωνιου παραμυθιου...
δεν ξερω τι ακριβως εφταιγε...
καποτε νομιζα πως υπηρχαν κλεφτες εκπαιδευμενοι να σου κλεβουν αυτες ακριβως τις στιγμες της αληθειας σου...
πως υπηρχαν μικροπωλητες που ξεπουλουσαν οσο οσο την ψυχη σου...
πως υπηρχαν αγαπημενοι σαλτιμπαγκοι που πρωτα σου βρωμιζαν τις αναμνησεις κι υστερα σε εκαναν να μη θες να τις κοιταξεις ξανα δημιουργωντας μια στυφη γευση καθε που η θυμηση σε πηγαινε προς τα εκει...
Λιγο λιγο ολα αυτα βοηθουν να χασεις την ψυχη σου...
λιγο λιγο και μεθοδικα...
οσο εγω κοιμομουν στα σκοταδια μου...η Σκια μου αλωνιζε...
οσο εγω βολευομουν και νανουριζομουν με το παραμυθιασμα εκεινη επαιρνε δυναμη...
ειχε γινει πια αρχοντισα της υπαρξης μου...
οριζε με ευκολια το μεσα και το εξω...
Νομιζα πως ζουσα μεσα απο εκεινη...η μαριονετα του Θανατου στεκοταν απο πανω μου με μια χατζαρα και χασκογελουσε...
χα χα χα...και χρατς...χρατς ακονιζε το μαχαιρι...
χα και χρατς...χρατς και χα...
"θα το φας το κεφαλι σου μωρο μου..."
ε...και; απαντουσα...κι εβαζα το δαχτυλακι μου στην κοψη του μαχαιριου...το πιεζα διχως πονο...ετρεχε λιγο αιμα...
ε...και;;;
Δεν ξερω γιατι δεν πιεσα κατι παραπανω απο το δαχτυλο μου σε εκεινη την κοψη...πολλες φορες φλερταρα με διαφορα σημεια του σωματος...
δεν ξερω πως και ποια δυναμη ταρακουνησε εκεινο το "κατι" μεσα μου...
το αλλοτινο νανουρισμα του παραμυθιασματος εγινε ενα ενοχλητικο βουητο στα αυτια μου...
οι σκιες επαψαν να εχουν την εξουσια που τους ειχα δωσει και εδειξαν το αδειανο τους προσωπο...
οσο για εκεινη...την αρχοντισα Σκια... της πηρα το σκηπτρο και το στεμα και τα εκρυψα βαθια...
Βγηκα απο την μαυρη τρυπα και αναψα τσιγαρο στο πρωινο που με καλημερισε...
Τιποτα δεν μπορει να μας κλεψει κανενας αν εμεις δεν τον αφησουμε...ουτε και να το πουλησει αν εμεις πρωτα δεν του το δωρισουμε...
δεν εκλαψα για εκεινα που χαρισα...
κι αν καπου πουληθηκαν καποιος θα τα ειχε αναγκη ενω σε μενα περισσευαν...
καπως ετσι βγηκα απο την μαυρη τρυπα...
δεν ξερω αν η Σκια θα βρει οσα της ανηκουν και ξαναβγει καποτε στην επιφανεια...
δεν ξερω αν θα ξαναπιασει τα ηνια εκεινη...
δεν ξερω τι θα φερουν οι μερες...οι μηνες...τα χρονια...
το μονο που εμαθα ειναι πως...το λουλουδι στεκει ετσι κι αλλιως μπροστα σου...
μπορεις να το προσπερασεις...
μπορεις να το πατησεις με το περασμα σου...
μπορεις απλα να σκυψεις και να το μυρισεις...
μπορεις ομως και να το κοψεις για να στολισεις τα μαλλια σου...η΄και την ψυχη σου...
το δεντρο της ζωης ειναι μπροστα σου...
ειναι επιλογη σου αν με το σχοινι που κρατας θα φτιαξεις στα κλαδια του μια κουνια η΄μια κρεμαλα...
Υ.Γ1 το ξαναπα...οταν ζητανε μεριδιο απο την ψυχη σου νομιζοντας πως τους ανηκει... τραγουδα...!
δεν θες να τραγουδησεις...; φορα το καπελακι σου στραβα και προχωρα...
σε αυτες τις περιπτωσεις ειναι καλο να θυμασαι...να θυμασαι και να προχωρας...
μην κοιταξεις πισω...ποτε...ξερουν να μαγνητιζουν την ψυχη οι ζητιανοι της υπαρξης...
Υ.Γ2 θα ξαπλωσω να με πατησεις...θα σου στελνω και φιλια απο τα πατωματα οσο εσυ με τσαλαπατας...
αλλα θα το κανω επειδη ΕΓΩ το γουσταρω...
αν με εκβιασεις γι αυτο...θα την χασεις την πλατουλα μου φιλε...
Υ.Γ3νομιζα πως ειναι κατορθωμα στην θυελα να στεκεις στα ποδια σου...υστερα καταλαβα πως χρειαζεται και να προχωρας...
Υ.Γ4 εχουν τα σκοταδια την χαρη τους...αλλα και το φως την δικη του...
Υ.Γ5 αλλο το παραμυθι και αλλο το παραμυθιασμα...μην τα μπερδευεις...
το ενα ειναι μαγικο και αναγκαιο...το αλλο μπορει να σε καταστρεψει...
62 σχόλια:
Είχα διαβάσει κάπου ότι "ακόμα και η ψυχή δια της απωλείας της κερδίζεται". Κι αυτό το παραμύθι κάτι τέτοιο μου θύμισε.
Και το υστερόγραφό σου... στη θύελλα είναι κατόρθωμα να προχωράς κι όχι απλά να σταθείς. Το σημειώνω και προχωρώ.
Να είσαι καλά. Φιλί μικρό, καλοκαιρινό, πεταχτό, γεμάτο αγάπη.
φοβόμαστε να λυγίζουμε. και συνήθως σπάμε.
μα ανθρώπους που κλαίνε και γελάνε μην τους φοβάσαι. μάθανε και λυγίζουν. και η ζωή είναι πολύ μικρή για να είναι θλιβερή. όντως.
και ρουφηχτά. φιλάκια ντε. μια που τα ξέχασε το λενάκι. :))
σαμποτάζ! ενίσταμαι! δεν μπορεί να έγραφα τέσσερα λεπτά! που βρέθηκε ο χρατς χρατς από πάνω; :P
@ b|a|s|n\i/a
Το φιλί δεν μπορεί να είναι και πεταχτό και ρουφηχτό. Απλά δε γίνεται.
@ μπάτλερ
Σου παραχωρώ τα 27 λεπτά που μας χωρίσουν με ένα πεταχτό φιλάκι!
@ Ναϊάδα
Συγγνώμη που καταχραζόμαστε το χώρο σου για να φιληθούμε και να κοντραριστούμε στα λεπτά που μας χωρίζουν!
Ματς!
και κάτι άλλο Νεράιδά μου:
Μπορείς και να λυγάς στη θύελλα...
έτσι δε θα σπάσεις...
Την αγάπη μου!
Δεν πουλάμε, τέλος!
Όταν το πάρουμε είδηση γινόμαστε κυρίαρχοι.. το ΥΓ5 τα λέει όλα!!!
Τα φιλιά μου!
Και να είμαστε πάντα δυνατοί!
Πράγματι, έχουν και τα σκοτάδια τη χάρη τους. Και τα συνηθίζεις τα άτιμα. Κι ίσως και να ξεχνάς. Ότι σαν το φως... Δεν είναι τίποτα, δεν συμφωνείς;
Το τραγούδι που διάλεξες είναι κι αυτή τη φορά υπέροχο. Καληνύχτα μικρή. Φιλιά σου
Όπως και η λύση σε κάθε γόρδιο δεσμό είναι μπροστά σου. Στο χέρι σου είναι αν θα χρησιμοποιήσεις το σπαθί μονομιάς ή αν θα παιδεύεσαι αιώνια να λύσεις τον κόμπο με τα δάχτυλα σου...
Την καλησπέρα μου
Ένα πνεύμα
Σίγουρα θα βγει η σκιά ξανά στην επιφάνεια...
το καλό είναι πως σε εσένα δεν πρόκειται να έρθει κι αν έρθει ξέρεις να την αντιμετωπίσεις...
αλίμονο σε κάποιους άλλους...
αλίμονο σε μένα αν μου τύχαινε, δεν έχω τη δική σου δυναμη για να βγω ξανά στην επιφάνεια και στο φως...
τα λογια σου,λεπιδες που αφαιρουν με τοση μανια τη σαρκα της ψυχης,μιας ψυχης χαμενης...
θα σταθω στο τελευταιο,αλλο τα παραμυθια και αλλο το παραμυθιασμα...
κανενας και ποτε δε αξιζει να πουλησει τη ψυχη του,το μυαλο του,τον ευατο του...
μοναχα να δοθει,διχως ορια,διχως πρεπει...αρκει να κοιταει μπροστα.
σε φιλω.
Εσυ μικρη δεν εχασες και ουτε ποτε θα χασεις τη ψυχη σου...γιατι απλα οι σκιες οσο κι αν προσπαθησουν να κρυψουν το φως της αγγελικης ψυχουλας σου δεν θα το καταφερουν ποτε!!! κι αν καποιοι ποδοπατησαν τα ονειρα μας..κι αν η ζωη μας γονατησε στα μισα του δρομου..εμεις δεν θα χασουμε ποτε τον προορισμο... < τα ναυλα του ονειρου ταχουμε κρυψει βαθια στο τσεπακι της ψυχης μας > ε μικρη;
Σ αγαπω μην το ξεχασεις ποτε!!!
Εγώ ξέρω πως και η Σκιά σου όταν είχε τα ηνια φωτεινή ήσουν.
Και είσαι η νεράιδα μου.
Και έχεις τοσο όμορφο χαμόγελο.
Και τι καλά που είσαι στο φως.
Υ.Γ. και θερμή παράκληση: Απάντα καλό μου καμιά φορά.. Ανησυχώ.
Σε αγαπάω τόσο κι άλλο τόσο και μου έλειψες.
Επείσης να στείλω φιλιά σε Λένα, Μπάτλερ, b|a|s|n\i/a και Ηφαιστιωνάκο :)
Νεραϊδούλα μου αγαπημένη,
θα σου μιλήσω και απο τη σκιά και από το φως.
Και τα δύο είναι ωραία. Και τα δύο μπορούν να σου προσφέρουν αυτό που εκείνη τη στιγμή χρειάζεσαι... Είναι απλά εκεί για σένα. Εσύ, όπως λες και συ, είσαι αυτός/ή που θα διαλέξει στο δρόμο του/της...
Όσο πιο πολλά καταλαβαίνεις, τόσο πιο πολλά μπορείς να αντιμετωπίσεις, όταν έρθει η ώρα...
Να είσαι καλύτερα γλυκό μου κοριτσάκι. Φιλάκια πολλά!
Ναϊάδα,
Όλα καλά; Ελπίζω να είσαι και να περνάς όμορφα. Είσαι μεγάλη καρδιά και πολύ δυνατή και σε θαύμασα πάλι απόψε. Προχώρα μπροστά με φόρα!
Πολλά κοχυλένια φιλιά!
@Jacki,
Επειδή δεν έχω άλλο τρόπο επικοινωνίας μαζί σου κούκλα μου,
ήθελα να σου πω, ότι σε σκέφτομαι συχνά και μου έλειψες. Να είσαι και να περνάς καλά και μην ξεχάσεις να στείλεις μήνυμα, όταν κατέβεις στην Αθήνα, ε; Το καλό που σου θέλω! χα χα
Φιλιά πολλά και καλό καλοκαίρι.
« Αν μπορείς να δεις την αλήθεια
Χωρίς να πληγώνεσαι,
Τότε μπορείς να δεις
Ότι το πάθος σου δεν είναι τίποτε άλλο
Από ένα μακρινό φάντασμα
Που μόνο παίζει μαζί σου.
Μη γίνει η θλίψη σου ένα ματωμένο γιασεμί
Περήφανα συντρόφευε τη μοναξιά,
Μαζί μ’ ένα τραγούδι που σούμεινε πιστό
Θυμήσου,
Κανένας τοίχος δεν είναι τόσο σκοτεινός,
Όσο η φυλακισμένη σου καρδιά».
ΣΟΦΙΑ ΣΤΡΕΖΟΥ «ΓΥΜΝΗ ΑΛΗΘΕΙΑ» - «ΝΥΧΤΕΡΙΝΟ ΠΡΕΛΟΥΔΙΟ»
Νεράιδα της καρδιάς μου,
Τα παραμύθια είναι για… νεράιδες,
Οι νεράιδες για… παραμύθια,
Οι αλήθειες για… λεπίδες γυμνές,
Η μοναξιά για … φυλακισμένες καρδιές και….
Ναι, μάτια μου, η Ζωή είναι για να τη ζούμε, μ’ ένα τραγούδι και λυγμό ως την τελευταία ανάσα. Ως την τελευταία…..
Tο σκοτάδι είναι ελκυστικό, γεννά σκιές, γεννάει και το παραμύθιασμα...
Το φως κρατάει τη δύναμη, την αλήθεια, τα αληθινά παραμύθια...
Στο χέρι μας δεν είναι να επιλέξουμε ένα από τα δύο; (ή και τα δύο με το μυαλό και τα μάτια ανοιχτά...)
Ατό το κρατάω: "νομιζα πως ειναι κατορθωμα στην θυελα να στεκεις στα ποδια σου...υστερα καταλαβα πως χρειαζεται και να προχωρας..."
Σε φιλώ γλυκό μου νεραιδάκι!
Καλή εβδομάδα!
lenaki μου κι αυτο πολυ σωστο μου κανει...τελικα για να κερδισεις κατι ισως πρεπει πρωτα να το χασεις...
κρατα το αν κι ευχομαι ποτε μα ποτε να μη σου χρειαστει...
φιλακια πολλα και απο μενα με αγαπη πολυ πολυ!!!
Μπατλερακο εσυ σαλτιμπαγκος...;;;
δεν μας τα λες καλα...
που θα παει θα σε συναντησω ξανα καποτε...
τσουκ...
αλλο καθρεφτη οχι...
χρατς...
φιλι νεραιδενιο!!!
basniaki μου και λυγιζουμε και σπαμε και χιλια κομματια γινομαστε και δεν ξερω κι εγω τι αλλο...
οχι...
ανθρωπους που κλαινε και γελανε...κυριως που κλαινε δεν τους φοβαμε...ειναι αληθινοι!
και ρουφηχτα και σβουριχτα και καλοκαιρινα!!!
ολων των ειδων τα φιλια ντε!!!
basniaki μου σαλτιμπαγκος ειναι οτι θελει κανει...:PPP
η ενσταση δεκτη το θεμα θα κανονιστει!!!
Μπατλερακο εχετε βαλει καποιο στοιχημα ποιος θα γραφει πρωτος...;;;
lenaki μου δεν τιθεται θεμα...ο χωρος ειναι ελευθερος για εκδηλωσεις αγαπης,φιλιων κλπ...
απλα αν γινει πιο ακαταλληλο ενημερωστε με να βαλω μια προειδοποιηση...
φιλακια σε ολους σας!!!
Υ.Γ κερδιζω κατι...;;;
(για τον διαγωνισμο λεω)
Λιτσακι μου μαλλον μπορουμε να το κανουμε και αυτο...
μαλλον μπορουμε πολλα να κανουμε τελικα...
σε φιλω με την αγαπη μου!!!
Ηφαιστιωνακο μου δεν πουλαμε...
οχι γιατι θελουμε να ειμαστε κυριαρχοι απλα δεν θελουμε να μας πατανε...
παει πολυ...
σε φιλω πολυ πολυ γλυκε μου!!!
Νικο μου και χαρη εχουν και τα συνηθιζεις και καμια φορα φτανεις να τα αγαπας κιολας...
οχι νομιζω πως σαν το φως δεν εχει οσο μαγεια κι αν κρυβουν τα σκοταδια...
σε ευχαριστω πολυ καλε μου!!!
πολλα νεραιδενια σου φιλακια με αγαπη!!!
γεια σου Πνευμα μου...
ετσι ακριβως ειναι...
καθε επιλογη ειναι δικη μας σε οποιο προβλημα ή κατασταση...
νεραιδενια σου φιλια!!!
sweet truth γλυκουλα μου στο εχω ξαναπει καπου νομιζω...
να παρακαλας να μη σου δωσει Ο Θεος, η ζωη, γενικα οποιαδηποτε ανωτερη δυναμη οσα μπορεις να αντεξεις...
γιατι ματια μου ο ανθρωπος τελικα αντεχει πολλα περισσοτερα απο οσα νομιζουμε...
στο λεω με καθε αγαπη και απευχομαι να χρειαστει να το μαθεις μα τελικα κρυβουμε πολλες δυναμεις μεσα μας που δεν το ξερουμε...
να εισαι σιγουρη πως δεν εχω τοση δυναμη οσο νομιζεις...
τα μουτρα μου εχω σπασει και σπαω αμετρητες φορες...απλα ξανασηκωνομαι μεχρι να ξαναπεσω...
σε φιλω με πολυ αγαπη κοριτσακι μου!!!
unknow angel τα λογια μου εχουν ξεσκισει πρωτα την δικη μου ψυχη και απλα διηγουμαι την εμπειρια...
οχι δεν αξιζει να πουλησουμε τιποτα απο εμας ποτε και σε κανεναν...
να δωρισουμε μονο κι υστερα να μην ζηταμε πισω...
αλλο ομως να δινεις κι αλλο να σου αρπαζουν...
το διχως ορια το υποστηριζω παντα...
απλα φαινεται πως ειμαι απο τους λιγους που το πιστευουν...
νεραιδενια σου φιλακια κοριτσακι μου!!!
Φεγγαρολουστη αγαπημενη μου,
κι αν δεν εχασα την ψυχη μου σημαντικοτατο ρολο επαιξε η φιλια σου,το νοιαξιμο σου,η αγαπη σου, η αγγελικη σου φυση που δεν ελειψε στιγμη απο κοντα μου...!
ανθρωποι σαν εσενα σπανιζουν...
ψυχες σαν τη δικη σου...
δεν θα ξεχασω ποτε ολα οσα εκανες για μενα...
σ'αγαπω με οτι εχω μεσα μου και ειναι για παντα!!!
σε ευχαριστω οσο δεν παιρνει!!!
jackouli μου!!!
αλλη αγαπημενη ψυχουλα τωρα!!!
εσυ τα βλεπεις ολα ομορφα και φωτεινα ματια μου γιατι ετσι ειναι η καρδουλα σου και η ματια σου για ολο τον κοσμο...
κακια δεν εχεις για κανεναν μεσα σου...
κι εμενα μου ελειψες πολυ...κι εγω σ'αγαπαω παρα πολυ μικρη μου πριγκιπισσα...και θελω πολυ να ρθεις να τα πιουμε και να τα πουμε...
Υ.Γ εχεις δικιο...
μα ειναι που δεν θελω στη χαρα για πονο να μιλησω...
δεν σου αξιζει...
σ'αγαπω!!!
τοοοοσο πολυ!!!
Ανεμουλη μου εισαι απο εκεινους που ξερουν και τις δυο πλευρες...και την φωτεινη και την σκοτεινη...
πας κι ερχεσαι κι εσυ και να δω που θα καταληξουμε στο τελος εμεις οι μεσα εξω καθε τρεις και λιγο...
ας ειναι...
τι αλλο να πω πια...;
ευτυχως που μαθαμε πολλα δλδ...
ξερεις εσυ τι εννοω...
φιλακια σου αγαπημενα ζουζουνε τρομερε και φοβερε και γλυκε και...!!!
Μatrigaki μου ολα καλα κοριτσακι μου...
ειμαι απλα οτι ειμαστε ολοι μας λιγο πολυ οσοι ψαχνουμε...αναζητουμε...ποναμε...γελαμε...κλαιμε...ζουμε με ολες μας τις αισθησεις...
σε ευχαριστω για τα ομορφα ζεστα σου λογια γλυκια μου!
πολλα πολλα νεραιδενια φιλακια απο μενα με αγαπη!!!
Eυχαριστώ Ναϊάδα μου!
Έχεις τα κοχυλένια μου φιλιά
και την αγάπη μου.
Kαλό σου βράδυ :)
Σταυρουλα μου γλυκια νομιζω πως με την τελευταια σου προταση τα ειπες ολα...
η Ζωή είναι για να τη ζούμε, μ’ ένα τραγούδι και λυγμό ως την τελευταία ανάσα.
πως αλλιως...;
απλα το μαθαινεις στην πορεια αυτο...
κι ισως δεν μπορει να σε προετοιμασει κανεις...
σε φιλω με πολυ αγαπη γλυκια μου Σταυρουλα!
εχεις γινει πολυ αγαπημενη στα παραμυθια μου!!!
να εισαι παντα καλα!!!
Πρωτοπλαστη μου γλυκια σε εχασα εσενα τελευταια μου φαινεται...
ναι το σκοταδι εχει τοση μαγεια που μπορει να σε παρασυρει σε μονοπατια που σε μαγευουν και θες να τα περπατησεις μεχρι τελους...
ομως και το φως εχει τετοια μονοπατια και σιγουρα φωτιζονται καλυτερα...
το θεμα ειναι να διαλεγεις συνειδητα...
κρατα το κοριτσακι μου κι ας μη σου χρειαστει ποτε...
κι εγω νομιζα πως ειναι αρκετο να στεκεσαι...το ειχα για κατορθωμα αλλα εντελει ειναι απλα στασιμοτητα...
ισως στην αρχη να βοηθα μα μετα χρειαζεται να προχωρας...
νεραιδενια σου φιλακια κοριτσακι μου γλυκο!!!
Matrigagki μου αληθεια λεω!
κι εσυ εχεις την δικη μου αγαπη!
καλο βραδακι κοριτσακι μου!!!
Φιλάκια πολλά γλυκιά μου!
ΥΓ 3-4-5
Πιο εύστοχα μικρούλα μου δεν μπορούσαν νάναι...
Φιλω σε+
To υστερόγραφο σου τα λέει όλα μικρή μου.. Ειδικά το 3..πρέπει να προχωράς.. πρέπει, αξίζει να βγεις στο φως! Αν και όπως λέει και η φίλη σου η αγαπημένη η Jacki, κάτι μου λέει και πως με τη σκιά στα πάνω της θα ήσουν πολύ φωτεινή! Να προσέχεις πολύ! Σε φιλώ..
ίσως αν δεν υπήρχε σκοτάδι να μην μπορούσαμε να αντιληφθούμε την αξία του φωτός..
αν και φωτογραφικά μιλώντας (και μεταφορικά) οι καλύτερες φωτογραφίες είναι αυτές που παίζουν το φως με τις σκιές. είναι οι πιο ενδιαφέρουσες.
αν μπει πολύ φως μπορεί να καεί η εικόνα. αν είναι σκοτάδι δεν φαίνεται τίποτα. αν συνυπάρχουν και τα δύο η αισθητική είναι αρτιότερη ;-)
Τί κάνεις κοριτσάκι μου?
Ελπίζω να πέρασαν τα πολύ δύσκολα καί το μέλλον να σού έρθει φωτεινό καθαρό ξάστερο χωρίς σκιές!!!
Οι σκιές κυκλοφορούν μόνο όταν η καρδιά μας είναι μαύρη...
Σού εύχομαι τα ομορφότερα γιά αυτό το καλοκαίρι.
Φιλιά πολλά με όλη μου τήν αγάπη!
Ελενακι μου νομιζω πως ναι...
οτι μας εκφραζει τοσο ειναι και η αληθεια μας...
φιλακια σου πολλα πολλα γλυκια μου!!!
starlight μου δυστηχως αν δεν προχωρας σε καταπινει η μαυρη τρυπα και μπορει να μεινεις για παντα εκει...
την jacki μην την πιστευεις...την ατγαπω πολυ και κοντα ισως να λαμπω απο αυτο...
φιλακια πολλα και νεραιδενια γλυκια μου!!!
tovenitako μου πιο πολυ δεν μπορουσα να συμφωνησω...
τι τα θες...!
θες δεν θες θα υπαρχουν και τα δυο ετσι κι αλλιως...
το θεμα ειναι να κραταμε τις ισσοροπιες...
φιλακια πολλα ομορφε!!!
elis.pandora κοριτσακι μου πολυ φοβαμαι πως τα δυσκολα ειναι μπροστα...
ως συνηθως δλδ...μακαρι να διαψευστω αλλα πολυ φοβαμαι πως ολη υη ζωη κυλαει οπως εκεινο το τραγουδι που λεει "μια φορα θα χαιρεσαι κι εναν καιρο θα τρεμεις..."
καλο καλοκαιρι και σε σενα κοριτσακι μου κι ευχομαι να ειναι γεματο απο μικρα και μεγαλα θαυματα!!!
νεραιδενια σου φιλακια!!!
Γειά σου Νάιδα μου, σε βρήκα απο το Μαράκι(tweety) και ήρθα εδώ να δω ποιά είσαι. Ομολογώ τα όσα διάβασα κάποιες στιγμές με έκαναν και δάκρυσα και κάποιες άλλες ένιωσα μια γαλήνη και κατάλαβα πως έχω να κάνω με μια αληθινή νεράιδα!!
Δεν αξίζει να πω τίποτα άλλο παρά μόνο να συνεχίσεις να γράφεις τα παραμύθια σου!!
φιλιά
κωστα καλωσορισες στα παραμυθια μου!!!
Το Μαρακι το αγαπω παρα πολυ,ειναι ενας αγγελος!!!
σε ευχαριστω παρα πολυ απο καρδιας για τα ομορφα σου λογια!
θα συνεχισουμε να γραφουμε παραμυθια ολοι μας οσο ζουμε κι αισθανομαστε...
να περνας οποτε θελεις να μαζευεις λιγη νεραιδοσκονη!
νεραιδενιο καλωσορισμα και νεραιδενια σου φιλια καλε μου!!!
ένα μεγάαααλο χαμόγελο με προεκτάσεις εκρηκτικού γέλιου προς τα μέσα μου έφερε το παραμύθι σου !!!!
Τη χαρά μιας τεράστιας δίκαιης νίκης ένοιωσα
Μα πόσο το χάρηκα δεν μπορώ να σου περιγράψω
Έτσι ακριβώς όπως τα είπες ...μη λυπηθείς ποτέ για οτι χάρισες !! να'ξερε ο..κλέφτης πόσο χαμένος είναι
Τι θεία δικαιοσύνη!!!!
ένα τεράστιο φιλί υπέροχο πλάσμα !!
Εδώ είναι η στιγμή που σιωπώ γιατί διδάσκομαι από ανθρώπους που στέκονται με αξιοπρέπεια στον πόνο της ζωής.
Σε ευχαριστώ και σε σκέφτομαι.
"Πεπόνινο" φιλί σου στέλνω!
υ.γ. Γιατί "καρπούζινο" δεν έχω ακόμη... :(
ξωτικο μου αγαπημενο μιας χωρας που μονο μεσα μας υπαρχει!!!
σε ευχαριστω!
τοοοοοσο πολυ για τα αληθινα σου λογια!!!
πως να λυπηθουμε για οσα χαριζουμε ε...;
ποσο ψευτρα θα βγαζαμε την καρδια μας...;
δεν ξερω τιποτα για αυτη τη ζωη τελικα...
αλλα ξερω να της δινω αγαπη...κι ισως καπου μετραει αυτο τελικα!
σε φιλω με πολυ αγαπη γλυκια υπαρξη!!!
μια αγκαλια ολη δικη σου!!!
καναρινενια μου...
σσσςςς...
ολοι μας...
μαθαινουμε και πραττουμε αναλογα...
το φιλι το θελω κι απο κοντα ε...;
θα περιμενω!
σε φιλω με πολυ αγαπη πλασματακι μου μοναδικο!!!
ΠΕΡΑΣΑ ΝΑ ΑΦΗΣΩ ΜΙΑ ΖΕΣΤΗ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΚΑΙ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟ ΓΙΑ ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ:))
Τέρμα τα παραμυθιάσματα... για όλους μας...
Ζήτω τα παραμύθια σου...
Και όμως ακόμα και αυτές οι σκιές είναι προεκτάσεις του φωτός σου, αν δεν υπήρχε αυτό, θα έπαυαν μονομιάς...
Καλημέρεςςςςςςςςς
γεια σου skroytzako μου κι απο μενα!!!
πολλα φιλια σου νεραιδενια!!!
οδοιπορε μου τερμα λοιπον το παραμυθιασμα...
ζητω τα παραμυθια που μας μαθαινουν να ζουμε...
δεν εχεις και αδικο...
ολα κομματι μας ειναι...
ακομα και αυτες οι σκιες...
φιλια σου νεραιδενια!
χαρηκα που σε ξαναειδα στα παραμυθια μου!!!
Νομίζω πως τα υστερόγραφα τα είπανε όλα μικρή μου νεράιδα.
Όταν έχεις ψυχή να προσέχεις που θα την ακουμπήσεις.
Κι όταν χαρίζεις κομμάτια της να τα ζητάς μετά ξανά πίσω.
Όσοι είναι εκεί θα είναι πάντα κι όσοι φύγουν θα ναι σαν να μην πέρασαν ποτέ!
Να προσέχεις νεράιδα μου.
Εκείνους που αγαπάς και εκείνους που λένε πως σ αγαπάνε..
Μια μεγάλη μεγάλη αγκαλιά!!
Καλη συνεχεια...πολυ ομορφο ιστολογιο...! Θα χαρω να περσεις και απο το δικο μου. Αν θελεις.
Σταλαγματια μου καιρο εχω να σε δω!
ελπιζω να ειναι ολα καλα και να χαθηκες για ευχαριστα πραγματα!
να προσεχουμε που την χαριζουμε ναι...
αλλα μετα δεν μπορεις να ζητησεις τιποτα πισω...
τα εχεις χαρισει...παει...
ποτε μου δεν μπορεσα να "προσεξω" οσους ειπαν σ'αγαπω και οσους αγαπησα...
την πατησα ουυυυ πολλες φορες...
αλλα δεν θα το κανω ποτε...ορια στην καρδια μου δεν θα βαλω ετσι...κοντρα σε εναν κοσμο που εμαθε να κραταει μονο πισινες για ολα...
σε φιλω κι εγω κοριτσακι μου νεραιδενια!!!
logos en drasei σε ευχαριστω πολυ!
να εισαι καλα!
ευχομαι τα καλυτερα και σε σενα!
ναι βεβαιως και θα περασω!
νεραιδενια σου καλησπερα!!!
Δημοσίευση σχολίου