Σκονταφτε η ψυχη μου σε οτι συναντουσε αιωνες ατελειωτους...
δεν ηταν δικαιολογια για κανενα παραστρατημα μου...
ηταν μοναχα η αληθεια...
ημουν ανικανη να υπερασπιστω οσα πιστευα...
ημουν ανικανη να κανω πραξη τις σκεψεις...
δεν ειχα τιποτα να πω...
τιποτα να χρειαζεται να γραψω για να θυμαμαι αργοτερα...
σαν να ειχαν ολα χαθει σε ενα δειλινο...
σαν να μην ειχε τιποτα πια αξια...
σαν να κυλουσε η ζωη απλα για να τελειωσει...
το κενο μεγαλωνε μερα με τη μερα και απειλουσε να με καταπιει...
κι εγω δεν νομιζω πως θελησα τιποτε περισσοτερο εκεινη την εποχη...
ξεγελουσα τον εαυτο μου με καταπληκτικες ερμηνειες ζωης...
τοσο εμενα οσο και τους αλλους...
και ημουν πολυ περηφανη τις μερες και πολυ ταπεινη τις νυχτες...
οταν κανενας προβολεας δεν επεφτε πανω μου δεν υπηρχε λογος να κρυβομαι...
ετσι λοιπον στις πιο αληθινες μου στιγμες δεν ηταν κανεις εκει...
κι ηταν ωραια γιατι εκανα πολυ παρεα με ολα τα μοναχικα πλασματα...
και ειχαν πολυ περισσοτερο ενδιαφερον και αληθειες να μου πουν απο καθε προθυμο ψευτη...
επαψα να περιμενω...επαψα να ρωταω γιατι...
δεν λυπηθηκα ποτε ξανα...
δεν προσευχηθηκα ποτε ξανα...
τι να ζητουσα αλλωστε...;
ηταν ηδη αργα...
πεθανα την Ανοιξη...
ολη η ομορφια της φυσης δεν αντεχε την υπαρξη μου...
κι εγω πια δεν αντεχα ολα τα αταιριαστα που πασχιζα να ταιριαξω σε μια ζωη παζλ που παντα του ελειπαν κομματια...
βρεθηκαν μετα απο χρονια κρυμμενα στα πιο απιστευτα σημεια ονειρων που επισκεφτηκε η ψυχη σε ωρες που κραυγαζε ενα ψεμμα να σωθει...
Υ.Γ επειδη ποτε δεν τολμησαμε Ελευθεροι να ζησουμε οσα ποθουσαμε πραγματικα...
Υ.Γ2 κι επειδη καποτε δεν το αντεξα ολο αυτο...
41 σχόλια:
Μου αρέσει που το λες έτσι χύμα. Ξεγελιόμαστε με καταπληκτικές ερμηνείες ζωής. Είναι ένα θέμα που με απασχολεί πολύ τελευταία. Κι όταν βλέπω άνθρωπο να ερμηνεύει χωρίς τελικά να ζει, τότε θέλω να φωνάξω.
Όταν τα μοναχικά πλάσματα συναντιούνται, τότε παύει να υπάρχει μοναξιά. Γι' αυτό ίσως δεν ξαναρωτάμε και δεν περιμένουμε πια.
Καληνύχτα μικρή μου φίλη.
Θα μείνω στο πρώτο υστερόγραφο...
ας ζήσουμε λοιπόν ελεύθεροι! και ενωμένοι καλή μου....
φιλιά πολλά και καλό σου βράδυ
"οταν κανενας προβολεας δεν επεφτε πανω μου δεν υπηρχε λογος να κρυβομαι..."
κατα βάθος λοιπόν πάντα ξέραμε...
και πάντα εμείς αποφασίζουμε...
γι αυτό χαίρομαι για το 2ο ΥΓ.
Καληνύχτα όμορφη ψυχή !!
...ξεγελουσα τον εαυτο μου με καταπληκτικες ερμηνειες ζωης...
...ετσι λοιπον στις πιο αληθινες μου στιγμες δεν ηταν κανεις εκει...
Σκιές οι μέρες μας και τις νύχτες κάτω από το φως την Πανσελήνου... σαν να αγγίζουμε κάτι από αυτό που είμαστε... σαν να ξυπνάει το όνειρο ... ενώ οι μάσκες πέφτουν... και νιώθουμε τόσοι γυμνοί... μα τόσο ωραία μόνοι...
Όμορφο "παραμύθι" ζωής... Τί κρίμα που πρέπει να ξαντυθούμε όλα αυτά τα "πρόσθετα" ρούχα κάθε πρωινό που έρχεται...
Εγώ θα σου ευχηθώ να πάψεις να παίζεις ρόλους και να είσαι αυτή που πραγματικά νιώθεις κάθε στιγμή, με φως ή με σκοτάδι, με ανθρώπους γύρω σου ή μόνη.
Αλλά δεν σε φοβάμαι εσένα, ξέρω ποια είσαι και αυτό είναι που εκτιμώ!!
Να χαμογελάς μικρή νεράιδα και να αγαπάς αυτό που είσαι!
Και στη ζωή μας θα παλεύουμε με αταίριαστα πράγματα, εκεί θα προσπαθούμε να τα ταιριάξουμε..
Εκεί που υσηχάζουν όλα, μένουμε εμείς, το καθαρό εμείς, ανόθευτο όπως λες, εκεί φαίνονται όλα..
Καλημέρα και καλό ΣΚ!
και όσα γίνουν σωστά με λάθος μάσκες. μα δεν είναι ίσως θέμα σωστού λάθους μάσκας σκιάς φωτός. μα να είμαστε αληθινοί και ίσως ταπεινοί στις απόλυτες μοναξιές μας.
φιλιά σου πολλά και πολλά και περισσότερα!
κι ενώ είμαστε πλάσματα που ζητούμε την συντροφικότητα και την αλήθεια κατα παράξενο τρόπο, πως τα καταφέρνουμε και ζούμε τα ωραιότερα και τα αληθινά πράγματα μόνοι μας;
γι'αυτο θα λείψω λίγο, για να ζήσω αληθινά
φιλάκια πολλά και να προσέχεις
ετσι λοιπον στις πιο αληθινες μου στιγμες δεν ηταν κανεις εκει...
Συνηθως ετσι γινεται πάντα....ακομα δεν το εμαθες κορίτσι μου;
με σκάλωσες στον τίτλο σου και ό,τι και να γράφεις εγώ κόλλησα εκεί!
και μου φαίνεται τόσο έξυπνο και τόσο ουσιώδες για αυτό που θέλεις να πεις που εν τέλει απελευθερώνει..
lenaki μου πως αλλιως να το πω...;
ωρες ωρες νομιζω πως μονο λογια ειμαστε καλοι να λεμε...
ισως προσπαθουμε καποια απο αυτα να τα κανουμε ζωη αλλα τις περισσοτερες φορες καταληγουμε σε ενα ονειρο που ολα θα ηταν ιδανικα...(και θα ημασταν εμεις υπευθυνοι γι αυτο)...αρα ποια ελευθερια στ'αληθεια εχουμε...;και ποιο ειναι εκεινο που τοσο μας φυλακιζει μακρια απο το ονειρο...;
σε φιλω με πολυ αγαπη!!!
sweet μακαρι...!
μακαρι να τα καταφερουμε...καποιοι απο εμας εστω...
νεραιδενια σου φιλια καλη μου!!!
Ξωτικο μου αγαπημενο...ΝΑΙ...ΑΚΡΙΒΩΣ!
παντα ξεραμε και παντα εμεις αποφασιζαμε...
γιατι καναμε λαθη τοσο τρανταχτα τοτε...;
ενω εχουμε τη δυναμη να αντιμετωπισουμε τοσα ασχημα που ερχονται απο μονα τους σχεδον ποτε δεν εχουμε την δυναμη να προκαλεσουμε εμεις εκεινο που θα αλλαξει τη ζωη μας...
φιλακια σου πολλα κοριτσακι μου ομορφο!!!
Οδοιπορε μου,
πες μου καλε μου γιατι το κανουμε αυτο...;
γιατι καθε πρωι ξαναντυνομαστε ετσι...;
κατι τετοιες σκεψεις ενεπνευσαν αυτο το παραμυθι...
ολοι ξερουμε και ολοι καταλαβαινουμε...
μονοι μας κλεινομαστε στα κλουβια μας και μονοι μας κοβουμε τα φτερα μας νομιζω...
πολλα σου νεραιδενια κι αγαπημενα φιλια!!!
Σταλαγματια μου η ευχη σου μακαρι να πραγματοποιηθει!
νομιζω ειμαι απο εκεινους που τουλαχιστον καποια απο τα θελω και καποια απο τα ονειρα τους τα παλευουν πολυ και τα κανουν αληθινα...
κι ομως ειναι τοσα πολλα ακομα που δεν τολμω να κανω και ντρεπομαι γι αυτο...
ισως να ηταν ολα τοσο διαφορετικα αν τολμουσαμε το πιο δικο μας αδυνατο...
πολλα σου φιλακια κουκλιτσα μου!!!
Ηφαιστιωνακο μου εκει φαινονται ολα...
οταν το εγω παυει να υπαρχει και υπαρχει μονο η αληθεια...
και μας τρομαζει γιατι απεχει πολυ απο εκεινον τον αλλο...τον καθημερινο μας εαυτο...
πως να τα ταιριαξεις ολα αυτα που καμοα φορα φαινονται βουνο...;
φιλια σου πολλα φιλε μου γλυκε!!!
basniako γλυκε κι αγαπημενε...
εκει ειναι το θεμα...
δεν υπαρχει σωστο και λαθος...δεν υπαρχουν μασκες...
υπαρχει μοναχα η αληθεια μας...
ποσο συμφιλιωμενοι ειμαστε ομως μαζι της...;
στ'αληθεια ποσο...;
πολλες φορες δεν ξερω...
σε φιλω με πολυ αγαπη γλυκε κι αγαπημενε,μοναδικε basniako!!!
nina μου κι εγω κατι τετοιες ερωτησεις εχω...
πολλες οι αλλαγες του εαυτου και οι συνειδητοποιησεις που γινονται οσο περνουν τα χρονια...
ειναι ευλογια αραγε ή καταρα να καταλαβαινεις...;
ευχομαι να βρεις τις απαντησεις σου εκει στις δικες σου μοναχικες βολτες και να ζησεις αληθινα!
φιλια σου νεραιδενια κοπελα μου!!!
Ρικη μου δυστηχως το εμαθα και με καλο και με ασχημο τροπο...
ισως δυσκολευομαι ακομα να το συνειδητοποιησω...
ισως να αναρωτιεμαι πως ειμαστε ετσι οι ανθρωποι τελικα...
ισως ειναι μια περιοδος πολλων αναπαντητων ερωτησεων για μενα...
νεραιδενια φιλια σου αφηνω!!!
tovenitako μου ελευθερωνει τελικα...;
την τολμαμε ολοτελα την ελευθερια μας...;
τι φοβος πια να ζησουμε...!
σε φιλω πολυ πολυ ομορφε!!!
Να... διορθώσω...επειδή δεν άντεξες να αντιδράσεις και να δεις τα πράγματα διαφορετικά.Αχ! εσείς τα νέα κορίτσια..επειδή κουβαλάτε τη νιότη νομίζετε οτι θα έχετε πάντα το χρόνο να ζήσετε το αύριο με το τρόπο που η ζωή θα σας το φέρει ..έτοιμο..στα μέτρα σας..Πολέμα γλυκιά μου, κοίτα το φως ακόμα και μέσα στο σκοτάδι..ποτέ δεν είναι απόλυτο..Χτυπήματα θα έρθουν , κάνε στιγμιαία τη πτώση σου, κάνε απόρθυτη τη ψυχή σου.Να είσαι πάντα χωρίς μάσκα , δεν χρειάζεται το σκοτάδι για να δείξεις το πως είναι η ψυχή σου, η αδυναμία σου.Ποτέ δεν είναι κακό να κλαίμε μα ούτε και να χαιρόμαστε, δείχνε πάντα σε όλους αυτό που είσαι , αυτό που αισθάνεσαι και τότε θα δεις οτι θα νοιώσεις πιο όμορφα, χωρίς καταπίεση για να δείχνεις δυνατή.Και ..να προσεύχεσαι, ποτέ δεν ξες γιατί γίνεται κάτι, γαλήνη νοιώθειος μόνον όταν ελπίζεις σε κάτι ..κάτι το υπέρτατο που δεν επιδέχεται αμφιβολία.
Ξεγελούσα τον εαυτό μου με καταπληκτικές ερμηνίες ζωής......
Πόσο αλήθεια είναι αυτό...έρχονται κάποιες στιγμές που δεν θέλεις, όχι δεν μπορείς..δεν θέλεις να κοιτάξεις κατάματα την αλήθεια... και ξεγελάς, πρώτα τον εαυτό σου και μετά όλους τους άλλους...
Είναι μικροί οι ρόλοι...
Ατάκες μερικές φορές....
Δεν κρατούν πολύ...πως θα μπορούσαν άλλωστε;
Όλοι οι ρόλοι έχουν αρχή και τέλος....
Φιλιά και καλό σου βράδυ νεράιδα!!!
Κουράστηκα, Νάιρα, να σέρνω πανοπλία...
Τα πέταξα όλα! Και το τελευταίο επιπρόσθετο προστασίας..
Κι όλες αυτές τις μάσκες γύρω μου.. τις βαρέθηκα!
Όλες αυτές τις μουτσούνες με το χαμόγελο, με το δάκρυ, με της αγάπης τους μορφασμούς...
Έτσι κι αλλιώς, πάντα βάδισα στα όρια..
Περνάω στο περιθώριο...και ξέρεις, πόσος κόσμος ζει εδώ;
Άνθρωποι πανέμορφοι στο φως των αστεριών - γυμνοί στις αλήθειες τους...
............
Μ' αρέσει να σου μιλάω..
Υπέροχο το κείμενό σου!!!
Αγκαλιά με αγάπη!!!
μα απλώς γιατί είμαστε άνθρωποι ...
με αδυναμίες ,ανασφάλειες, κ.λ.π κ.λ.π (χαχα)....
και είναι τόσο βολικό να φταίνε οι άλλοι....
Και να μπερδεύουμε ,καμμιά φορά,την ελευθερία με το :τα θέλω όλα δικά μου....
και άμα ήμασταν σοφοί απ'τα 20,άσε χάλια θα ήτανε σου λέω...
άκου και τα...μεγάλα κορίτσια (καμμιά φορά...)
ΦΙΛΊΙΙΙΙΙ !!!
απελευθερώνει εσένα εννοώ που το γραψες!απελευθερώνεις ό,τι είχες φυλακισμένο, όσα έγιναν σωστά ή λάθος..γιατί γενικά νομίζω δεν είμαστε καθόλου ελεύθεροι, απλά έχουμε την ψευδαίσθηση.
είπε ο φιλόσοφος και έσβησε τη λάμπα!
καληνύχτα!
ΑΝ ΔΕΝ ΠΕΡΑΣΩ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΝΑ ΕΥΧΗΘΩ ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΜΑΛΛΟΝ ΔΕΝ Θ ΑΡΧΙΣΕΙ ΟΜΟΡΦΑ.ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΛΟΙΠΟΝ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΠΑΝΩ ΑΠ ΟΛΑ ΚΑΙ ΟΣΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑ ΜΠΟΡΟΥΜΕ.
ΧΑΜΟΓΕΛΑ ΚΑΙ ΜΕΙΝΕ ΟΠΩΣ ΕΣΥ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΕΙΣΑΙ.
Αχτιδακι μου αγαπημενο...
αυτο εννοουσα κι εγω...ισως το ειπα με αλλα λογια...
αντιδραση...
θα διαφωνησω μονο σε κατι απο οσα ειπες...
ποτε δεν περιμενα η ζωη να μου τα φερει στα μετρα μου διοτι απο πολυ νωρις τιποτα δεν ηταν στα μετρα μου...
δεν εχω τετοιες αυταπατες κι ουτε ειχα ποτε...
στα ονειρα ομως ναι...θα ηθελα να ηταν ολα πιο ευκολα και στρωμενα ομορφα γιατι...γιατι πιστευω πως πολλα απο αυτα δεν αξιζαν να τα ζησω...
ωστοσο οτιδηποτε εχω κερδισει το εχω κανει με πολυ προσπαθεια...τιποτα δεν ηρθε μονο του και ετοιμο...
για τα υπολοιπα θα πω μονο πως ολα ειναι θεμα εμπειριων και συνθηκων...
και οσον αφορα τους ανθρωπους γυρω μας και τον εαυτο μας αλλα και τις διαφορες πνευματικες μας ανησυχιες...
σε ευχαριστω κοριτσακι μου παντα για το περασμα σου!
σε φιλω γλυκα και με αγαπη!!!
liouska μου,
ισως να ειναι το οτι δεν θελουμε οντως οχι οτι δεν μπορουμε...
τοσο κουραζεται το μεσα μας καποιες φορες που αντιδρα ετσι...
ποσο δικιο εχεις...
αυτοι οι ρολοι ποσο συχνα μπορουν να ειναι πρωταγωνιστικοι και αλλο τοσο συχνα απλες ατακες κομπαρσων στην ιδια μας τη ζωη...
να εισαι καλα κοριτσακι μου!
πολλα πολλα νεραιδενια σου φιλακια!!!
Λιτσακι μου αγαπημενο,
στο περιθωριο γνωρισα και αγαπησα τις πιο μοναδικες ψυχες...
ολες εκεινες που δεν χωρουσαν στην ψευτια και δηθενια του εξω κοσμου
εκει τις συναντησα και γιναμε παρεακι...
να μου μιλας...
οποτε θες να μου μιλας...
παντα εχεις κατι ουσιαστικο να πεις...
σε φιλω με πολυ αγαπη!!!
Ξωτικουλι μου ποσο μου αρεσε η απαντηση σου!
τοσο απλη!
επειδη ειμαστε ανθρωποι...
και κουβαλαμε πολλες αδυναμιες εχεις δικιο...
οσο για τα μεγαλα κοριτσια αν αναφερεσαι στην αφεντια σου σου υπενθυμιζω πως εχουμε ελαχιστα χρονια διαφορα...(αλλα αυτα δεν τα λεμε...αφηνουμε το μυστηριο να πλαναται στον αερα...χιχι)
φιλακια σου πολλα πολλα γλυκια μου!!!
tovenitako φιλοσοφε...
σωστα τα λες...
την ιδια υποψια εχω κι εγω...
και να φανταστεις ειμαστε απο εκεινους που φωναζουμε...
φιλακια σου και παλι ζουζουνι!!!
skroytzako καλη εβδομαδα και απο μενα καλε μου φιλε!
σε ευχαριστω που παντα περνας και ευχεσαι!!!
να εισαι παντοτε καλα και χαμογελαστος!!!
φιλια σου νεραιδενια!!!
Τι να πω καρδια μου..
τα ειπες ολα εσυ...
φεγγαρολουστη ψυχουλα μου σ'αγαπω τοσο πολυ!!!
θα δεις...
που θα παει...
θα βγει ο ηλιος και παλι!!!
...Ας γίνουμε επιτέλους αυτό που "είμαστε", χωρίς μάσκές, χωρίς προβολείς, χωρίς λόγια, χωρίς τη λέξη "χωρίς"...
...Ας ξεκινήσουμε από ένα πρωινό, ας πάμε κόντρα γιατί η νύχτα τα κάνει όλα εύκολα...
Σε φιλώ γλυκό νεραιδάκι!
Στέλνω και αγκαλιά!
ΤΟΣΑ ΚΡΥΜΜΕΝΑ ΚΟΜΜΑΤΙΑ, ΑΠΟ ΕΝΑ ΠΑΖΛ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΤΗΝ ΑΒΥΣΣΟ, ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ....ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΦΙΛΟΣ Η ΜΟΝΑΞΙΑ, ΠΑΡΑ ΤΑ ΨΕΥΤΙΚΑ ΦΙΛΙΚΑ ΠΡΟΣΩΠΑ, ΠΟΥ ΜΙΑ ΑΓΚΑΛΙΑ ΤΟΥΣ ΚΡΥΒΕΙ ΑΓΚΑΘΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΡΥΠΗΣΟΥΝ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΣΟΥ...ΣΤΑΣΟΥ ΓΕΡΑ ΣΤΑ ΠΟΔΙΑ ΣΟΥ, ΓΙΝΕ ΚΟΛΛΗΤΗ ΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ ΚΑΙ ΘΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙΣ ΠΟΣΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΕΙΝΑΙ Η ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΣΟΥ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ...ΑΡΑΓΕ ΠΟΣΑ ΑΤΟΜΑ ΕΧΟΥΝ ΑΝΑΓΚΗ ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΣΟΥ?? Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ, ΟΛΟ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ!!!!
ΣΟΥ ΣΤΕΛΝΩ ΤΑ ΦΙΛΙΑ ΜΟΥ...
Πρωτοπλαστη θα ηθελα να γινουμε ετσι...
δεν θα ηταν η ωραιοτερη αλλαγη στον κοσμο...;
ολα θα αποκτουσαν αλλο νοημα...
δεν ξερω ομως αν μπορουμε να το κανουμε...ειλικρινα δεν ξερω...
πολλα σου φιλια κοριτσακι μου και μεγαλη αγκαλια απο μενα!!!
ονειροπαγιδα μου,
και η μοναξια αλλα και οι ανθρωποι που κρυβουν αγκαθια ειναι εξισου σημαντικα στη ζωη μας...
πιστευω πως απο ολους παιρνουμε καποια μαθηματα αν και πολλα απο αυτα ειναι αρκετα επωδυνα...
χαμογελω παρα τα οσα...
γιατι ελπιζω πως μια μερα καπου θα ωφελησει αυτο εμενα και οχι μονο καποιον,καποιους στο συμπαν...
Υ.Γ προσπαθω να γραφω σχολια στις αναρτησεις σου αλλα δεν μπορω...
στην λεκτικη επαληθευση δεν βγαζει το κενο απο κατω για να επαληθευσω την λεξη...προσπαθησα να στο στειλω και με μεηλ αλλα δεν εχεις...
αν θες δες το για να το φτιαξεις!
πολλα φιλακια νεραιδενια σου στελνω!!!
καλο μηνα skroytzako μου με υγεια!!!
φιλακια σου πολλα!!!
Ήρθα να γνωρίσω μια μικρή νεράιδα... Σε συναντώ συχνά στα blogs κοινών μας φίλων και διαπιστώνω πως αυτό που λέει ο λαός ισχύει: "Δείξε μου τους φίλους σου να σου πω ποιος είσαι"...Υποτίθεται πως είμαι μάγισσα...καλή φυσικά (!), πάντως ένα είναι σίγουρο πως είμαι μια "ηρωίδα" στα παραμύθια που έγραψε ο σύντροφος μου Παραμυθάς...πολλές φορές στη Ζωή έχω αισθανθεί "ηρωίδα"!
Καλό απόγευμα εύχομαι! ΑΦ...
ΑΦ...
καλωσορισες στα παραμυθια μου!!!
πολυ χαιρομαι που ηρθε μια μαγισσουλα εδω!!!
ξερεις κατα καιρους ερχονται μαγισσες,ξωτικα,μαγοι και νεραιδες κι αλλες...
πολυ χαιρομαι οταν γινεται αυτο!
λοιπον "ηρωιδα" μεσα στα παραμυθια κι εσυ εδω θα ειμαστε να κοιταμε μεσα στις σελιδες τους...
νεραιδενιο καλωσορισμα απο εμενα και νεραιδενια σου φιλια!!!
Δημοσίευση σχολίου