ΔΥΣΚΟΛΟΙ ΚΑΙΡΟΙ ΓΙΑ ΠΡΙΓΚΙΠΕΣ...

Εξημερωμενος...η-ο
μετοχη παθητικου παρακειμενου του ρηματος εξημερωνω...
ετυμολογια...:
που εχει εξημερωθει,που εχει γινει πιο ηπιος ή που υπακουει σε ανθρωπινες εντολες ή και ελεγχο...

τι θα πει εξημερωνω;ρωτησε ο μικρος πριγκιπας την αλεπου...
ειναι κατι που εχει ξεχαστει απο καιρο ειπε η αλεπου...
σημαινει να κανεις δεσμους...

πως μπορεις να εξημερωθεις...!
καταρχην πιστευεις κι εμπιστευεσαι εκεινον που ετοιμαζεται να σε εξημερωσει...
οι λογοι ειναι πολλοι που καποιος θελει να εξημερωσει καποιον αλλο...
συνηθως ειναι η αναγκη να ενωσει την μοναξια του με μια αλλη...να γινουν παρεα...
καποιοι ειναι εξημερωμενοι απο την φυση τους...πλησιαζουν και πλησιαζονται...
καποιοι αλλοι ειτε γεννηθηκαν αγριοι ειτε αναγκαστηκαν να γινουν...
εκεινους δυσκολα τους εξημερωνεις...
πιο δυσκολη ειναι η δευτερη κατηγορια...οποιος αναγκαστηκε να γινει σημαινει πως καποτε ηταν εξημερωμενος...
κι υστερα...ειτε διωχθηκε...ειτε χτυπηθηκε...ειτε και τα δυο μαζι...ειτε οτιδηποτε που τον αναγκασε να ξαναγινει ανημερος...
σκεψου ενα σκυλι που το χτυπας με το χερι...
οταν πας να το χαιδεψεις ειτε θα μαζευτει τρομαγμενο και φοβισμενο ειτε θα σου αγριεψει...
δεν πλησιαζονται ευκολα οσοι εξημερωθηκαν κι υστερα ξαναγυρισαν στην ανημερη φυση τους...

γιατι να εξημερωθεις...!
γιατι εχεις την αναγκη να κανεις δεσμους...
εχεις αναγκη να νιωσεις ομοιος με καποιον αλλο...
εχεις αναγκη να του εισαι απαραιτητος και να ειναι εκεινος απαραιτητος για σενα...
να μοιραζεσαι...να μοιραζεστε ο ενας στον αλλο...
ειναι υπουλες οι αναγκες...
ξερεις τι μαλακα μπορουν να σε κανουν οι αναγκες...;(αυτο το λεει μια φιλη αλλα ειναι απο αλλο παραμυθι)
η αναγκη λοιπον σε σπρωχνει να αφεθεις στο ημερωμα...

ειπε η αλεπου...:
για μενα εισαι ως τωρα μοναχα ενα αγορακι,ιδιο κι απαραλλαχτο με εκατο χιλιαδες αλλα αγορακια...και δεν σε εχω αναγκη.
Ουτε κι εσυ με εχεις αναγκη. Για σενα δεν ειμαι παρα μια αλεπου ιδια με αλλες εκατο χιλιαδες αλεπουδες.
Αν ομως με εξημερωσεις,θα εχουμε αναγκη ο ενας τον αλλο...
θα εισαι για μενα μοναδικος στον κοσμο...
θα ειμαι για σενα μοναδικη στον κοσμο...

τι γινεται οταν εξημερωνεσαι...!
η αναγκη παιρνει υποσταση...
γινεται πραγματικοτητα και την ζεις...
πλεον ανταποκρινεται η αναγκη σου στην αναγκη του αλλου και τουμπαλιν...
αρχιζεις να προσφερεις και να σου προσφερουν...
ανοιγεσαι...
δινεσαι...
το κομματι σου δεν ειναι πια "σου" ανηκει και σε καποιον αλλο...
αφηνεσαι...
εμπιστευεσαι...
οσο περναει ο καιρος περισσοτερο...
ειναι λιγο αναλογικο ολο αυτο...
ο χρονος λειτουργει υπερ του να ενισχυεις την αναγκη...
δεν ειναι παντοτε καλο αυτο...
αλλα αν εχεις φτασει σε αυτο το σημειο τοτε ή που εκανες ενα βημα μπροστα απο τον θαμνο ή που πλησιασες προς τον θαμνο...
εισαι υπευθυνος σε οποια θεση κι αν εισαι...

ειπε η αλεπου...:
ολες οι κοτες μοιαζουν κι ολοι οι ανθρωποι μοιαζουν... καπως βαριεμαι λοιπον...
αν ομως με εξημερωσεις,η ζωη μου θα λαμψει...
θα αναγνωριζω εναν ηχο βηματων αλλιωτικο απο ολους τους αλλους...
τα βηματα των αλλων με κανουν να χωνομαι στη γη...
τα δικα σου θα με φωναζουν εξω απο τη γη σαν να 'ναι μουσικη...
Υστερα δες!
Να κατω εκει,βλεπεις τα σπαρμενα χωραφια...;
εγω δεν τρωω ψωμι.το σταρι δεν μου χρειαζεται. τα σταχυα στα χωραφια δεν μου θυμιζουν τιποτα.Κριμα, ε!
Εσυ ομως εχεις χρυσαφενια μαλλια.Ετσι θα ειναι υπεροχα οταν με εξημερωσεις!
το χρυσαφενιο σταρι θα μου θυμιζει εσενα! και θα αγαπαω την βουη του ανεμου μες τα σταχυα!
σε παρακαλω εξημερωσε με...ειπε η αλεπου...
θα το θελα πολυ απαντησε ο μικρος πριγκιπας αλλα δεν εχω πολυ καιρο... εχω να ανακαλυψω φιλους και να μαθω πολλα...
δεν μαθανεις παρα τα πραγματα που εξημερωνεις ειπε η αλεπου...


υστερα...;;;

υστερα ερχεται το τελετουργικο του ημερωματος...
δεν ειναι ευκολο...
θελει προσπαθεια και θελει δουλεια...
δεν ακουμπας ευκολα πανω στον αλλο...
παντα υπαρχει ο φοβος μηπως το χερι που ετοιμαζεται να σε χαιδεψει αποδειχτει ομοιο με εκεινο που σε χτυπησε...
αν εισαι απο αυτη την κατηγορια...
μπορει να εισαι απο την αλλη και να φοβασαι απλα τα χερια...
καθε ειδους χερια...
μια φορα φοβος το ενα...φοβος και το αλλο...

τι πρεπει να κανω για να σε εξημερωσω ειπε ο μικρος πριγκιπας...
πρεπει να εχεις μεγαλη υπομονη ειπε η αλεπου...
θα κατσεις πρωτα λιγο μακρια μου,ετσι στο χορταρι...
θα σε κοιταω με την ακρη του ματιου και δεν θα βγαλεις αχνα...
τα λογια ειναι που δημιουργουν τις παρεξηγησεις...
καθε μερα θα μπορεις να καθεσαι και λιγακι πιο κοντα...
θα ηταν καλυτερα να ερχεσαι παντα την ιδια ωρα...
αν ερχεσαι ας πουμε στις τεσσερις το απογευμα,απο τις τρεις θα αρχισω να ειμαι ευτυχισμενη. οσο θα περνα η ωρα,τοσο θα νιωθω ευτυχισμενη.
στις τεσσερις πια θα πηγαινοερχομαι και θα ανησυχω...
θα ανακαλυψω την αξια της ευτυχιας!
αν ομως ερχεσαι οποτε να 'ναι δεν θα ξερω ποτε ακριβως να σου ΄χω ανοιξει την καρδια μου...

κι υστερα...;;;

κι υστερα ο δεσμος εχει πια δημιουργηθει...
η ευτυχια σου εξαρταται απο τον αλλο...
την δυστηχια σου θες να την μοιραζεσαι με τον αλλο...
η καρδια σου ενωνεται με την καρδια του αλλου και συντονιζεται στον ιδιο παλμο...
αλλωτε ειναι γρηγορος και δυνατος κι αλλωτε ηπιος και πιο σιγανος...
ιδιος ομως...
υστερα ειναι στο χερι του καθενα κατα ποσο θα ενισχυσει αυτον το δεσμο...
οσο πιο πολυ απο σενα δωσεις στον αλλο τοσο πιο ισχυρος γινεται...
οσο πιο ισχυρος γινεται τοσο πιο πολυ εξαρτασαι απο τον αλλο...
οσο πιο πολυ εξαρτασαι απο τον αλλο τοσο πιο πολυ του ανηκεις...
οσο πιο πολυ του ανηκεις τοσο πιο πολυ παιρνεις την μορφη του και παιρνει τη δικη σου...
καποιοι καταφερνουν και γινονται ενα...δυο σωματα αλλα μια ψυχη,ενα μυαλο,μια καρδια...
καποιοι πλησιαζουν...
καποιοι απλα κανουν δεσμους...
αλλοι πιο δυνατους κι αλλοι πιο απλους...

δεν ξερω ποιοι ειναι πιο ευτυχισμενοι...αλλωστε η ευτυχια ειναι πολυ προσωπικη υποθεση...
δεν ξερω αν υπαρχει σωστο και λαθος στον καθε ειδους δεσμο...κι αυτο ειναι πολυ προσωπικο...
εξαρταται απο το ποσο ενισχυθηκε ο καθε δεσμος και κατα ποσο ταιριαξαν εκεινος που εξημερωσε κι εκεινος που εξημερωθηκε...
καποιες φορες οι ρολοι αντιστρεφονται στην πορεια...
καποιες αλλες φορες δεν εχει πια καμια σημασια γιατι κανεις δεν θυμαται ποιος ηταν ποιος...


Τελος...!

τελος καποιες φορες υπαρχει και καποιες αλλες οχι παλι...
ειναι κι αυτο μια πολυ προσωπικη υποθεση στο παραμυθι του καθενα...

ομως εδω δεν θα προσθεσω τιποτα δικο μου...
θα αφησω καποιον που μιλησε στην καρδια μου πριν πολλα χρονια να πει μερικες αληθειες...

Ετσι ο μικρος πριγκιπας εξημερωσε την αλεπου κι οταν πλησιασε η ωρα που θα εφευγε...:
-Αχ ειπε η αλεπου.."θα κλαψω"
-Εσυ φταις,ειπε ο μικρος πριγκιπας,εγω δεν ηθελα το κακο σου,εσυ ομως ηθελες να σε εξημερωσω
-και βεβαια,ειπε η αλεπου
-ομως θα κλαις,ειπε ο μικρος πριγκιπας
-και βεβαια,ειπε η αλεπου
-τοτε τι κερδισες;
-κερδισα!ειπε η αλεπου,αφου υπαρχει το χρωμα του σταριου!
και προσθεσε:πηγαινε να ξαναδεις τα τριανταφυλλα...θα καταλαβεις οτι το δικο σου ειναι μοναδικο στον κοσμο.
αλλωστε πονας λιγο οταν αφηνεσαι να σε εξημερωσουν...

Τελος...;;;

τελος...
η αλεπου ζητησε να εξημερωθει...
ο μικρος πριγκιπας δεν ηξερε...
παρολα αυτα ο δεσμος δημιουργηθηκε...

καποιες φορες γινεται το αντιθετο...
η αλεπου δεν ξερει...
ο μικρος πριγκιπας ζητα να την εξημερωσει...

καποιες φορες ουτε η αλεπου αλλα ουτε κι ο μικρος πριγκιπας ξερουν...

παντα ομως...
και οι δυο βοηθησαν στην δημιουργια δεσμου...
ειτε καποιος εκανες το βημα μπροστα απο τον θαμνο ειτε καποιος προς τον θαμνο...
θελει δυο το ημερωμα...

το υστερα...;
δεν ξερω...
ειναι υποθεση πολυ προσωπικη...

μονο μια αληθεια ξερω...
"ειπε η αλεπου...:Μονο με την καρδια βλεπεις καλα...η ουσια δεν φαινεται με τα ματια..."



Υ.Γ1 αυτη η μελωδια πρεπει να με εχει εξημερωσει...ποναω οταν την ακουω...

Υ.Γ2 πονας λιγο(ή και πολυ)...οταν αφηνεσαι να σε εξημερωσουν...(οι ανθρωποι)

Υ.Γ3 χαρισα αυτο το βιβλιο δυο φορες στη ζωη μου...
και τις δυο σε πολυ σημαντικους για μενα ανθρωπους...
και οι δυο με εξημερωσαν...
στον εναν ημουν ημερη ηδη στον αλλο οχι...
οπως ειπα ομως ο δεσμος δημιουργειται σε καθε περιπτωση και εξαρταται απο το υστερα...
δεν ξερω αν ποτε διαβαστηκε...
δεν ξερω τι νοημα μπορει να αποκομισε καθενας ακομα κι αν διαβαστηκε...
ουτε ξερω τι υπηρξα εγω γι αυτους τους ανθρωπους...
ακομα κι αυτο εξαρταται απο το υστερα...
θα θελα...
...αλλα αυτο ας μην το πω...
ειναι μια υποθεση πολυ προσωπικη...

απο χτες το διαβαζω εγω σε μια τριτη ψυχουλα...
ετσι ειμαι σιγουρη πως θα ακουστει...
κι ελπιζω αυτη τη φορα αυτο που θελω να πω να το καταλαβει εστω αυτη...
ειναι ακομα αμολυντη ψυχη...ουτε εξημερωσε ουτε την εχουν εξημερωσει...
θελω να την προστατεψω και να την αγαπησω οσο τιποτε αλλο...
ελπιζω να με αγαπησει κι αυτη...
θελω να βλεπει μεσα απο τα ματια μου,να ακουει μεσα απο τα αυτια μου και να νιωθει μεσα απο την καρδια μου...
θελω να μαθει ολα τα μυστικα αυτου του κοσμου και να μου τα πει κι εμενα...
αλλα εκεινο που θελω πιοτερο απο ολα ειναι να μαθει αυτο το μυστικο...

πως μονο με την καρδια βλεπεις καλα...η ουσια δεν φαινεται με τα ματια...!
κι αν το μαθει τοτε θα ειμαι σιγουρη πως ο σκοπος μου σε αυτον τον κοσμο εκπληρωθηκε...
σε καποιον θα εχω μαθει την αγαπη οπως την βλεπω και τη νιωθω εγω...
την αληθινη...
την αγνη...
την ουσιωδες...
την αμολυντη...
την ανυπερβλητη...

κι ευχομαι μιας που εγω θα τα μαθω ολα σε αυτη τη ψυχη...
εγω να παρω ολο τον πονο του ημερωματος κι εκεινη μονο την αγαπη...!