Θυμασαι εκεινη την πρωτη μας γνωριμια...;
ταιριαξαμε κατευθειαν νομιζω...ειχαμε τα ιδια μουσικα γουστα,τις ιδιες ανησυχιες,την ιδια προτιμηση στον καθηγητη των μαθηματικων...
Θυμασαι τα στιχακια που ανταλλασαμε στα εξωφυλλα των βιβλιων...;κατα προτιμηση ηταν του παπακωνσταντινου...
τις ατελειωτες ωρες στο φροντιστηριο που παιζαμε κρεμαλα...
τα κρυφα τσιγαρα στα διαλειμματα στον μεσαιο οροφο για να μη μας βλεπει κανεις...
τις ερωτικες μας απογοητευσεις...τοτε που νομιζαμε πως ολος ο κοσμος γυρνουσε γυρω απο δυο αγορια...το δικο μου και το δικο σου...
την απογνωση που νιωθαμε καθε φορα που μια απο τις δυο χωριζε και η αλλη την παρηγορουσε...
κι ας ξεραμε πως σε κανα δυο μερες παλι θα τα ξαναβρησκαμε με τα αγορια που μας βασανιζαν...
εκεινες τις εξοδους περιορισμενου ωραριου γιατι η μαμαδες μας φωναζαν...
εκεινα τα πεταχτα μισαωρα ισα ισα για ενα τσιγαρο και τις τελευταιες εξελιξεις της μερας...εκει στα σκαλακια θυμασαι...;
κι υστερα λιγο μεγαλωσαμε...
θυμασαι τα αποτελεσματα των πανελλαδικων...περασαμε!
μονο που εσυ επρεπε να φυγεις...και αρκετα μακρια μαλιστα...
θυμασαι εκεινη την κασετα με τα τραγουδια που σου εγραψα να εχεις μαζι σου...;
θυμασαι εκεινον τον αποχαιρετισμο στα κτελ...θυμασαι τα δακρυα μας...;
θυμασαι τα απεγνωσμενα σου τηλεφωνηματα απο ενα μακρινο νησι...;δεν μπορω αλλο εδω φιλεναδα μου λειπεις...
κανε υπομονη φιλεναδα στις γιορτες θα εισαι εδω και παλι...θα ειμαστε μαζι...ελα μη κλαις...
και στις γιορτες θυμασαι...λιωμα απο ουζο...πως μας ειχε κολησει το ουζο εκεινη την περιοδο δεν ξερω...ουζο και ιστορια...ουζο και δακρυα...ουζο και αλλη μια ερωτικη απογοητευση...και μια παρασπονδια...και ενα μυστικο...
και εξεταστικες...ατελειωτες εξεταστικες...
θυμασαι τις συναυλιες...;με μια μπυρα στο χερι αγκαλια να σιγοτραγουδαμε ολα εκεινα τα τραγουδια που γραφτηκαν για να μας ταιριαζουν απολυτα...
θυμασαι τις βολτες μας στα καστρα...;με πολλες μπυρες και πατατακια επανω στο πυροβολειο να φιλοσοφουμε βλεποντας την πανεμορφη θεα στα ποδια μας...
και μετα το αλλο μερος που ανακαλυψαμε να πηγαινουμε και δεν το ξερε κανενας αλλος...
θυμασαι εκεινο το αγορι που ηρθε και με βρηκε...;την αγαπαω,κανε κατι εσυ που εισαι φιλη της,μιλα της...εσενα θα σε ακουσει...κι εκλαιγε...
θυμασαι οταν σου ειπα οτι εκλαιγε για σενα...;ποσο πολυ τον πονεσα εκεινη την ωρα...αλλα εσυ ησουν η φιλη μου και κανενα αγορι δεν μπορουσε να μπει πανω απο αυτο...
κι υστερα μεγαλωσαμε λιγο ακομα...
και ηρθαν τα πιο σοβαρα προβληματα...και στεναχωριες αληθινες...και δακρυα...ακομα δακρυα...
τα αγορια εγιναν αντρες και ακομα μας βασανιζαν...τελικα δεν αλλαζουν ποτε...νομιζω πως πρεπει να το παρουμε αποφαση...νομιζω πως το πηραμε αποφαση ηδη...
θυμασαι ποσο αντιθετη ησουν με εκεινον τον αντρα που σου ειπα οτι ερωτευτηκα...;
λαθος μεγαλο μου ειπες...μη το κανεις...
εγω δεν σε ακουσα και το εκανα...θυμασαι τι μου ειπες...;ησουν σιγουρη πως θα πηγαινα και ας σου ειχα υποσχεθει το αντιθετο...
θυμασαι που με επαιρνες τηλεφωνο καθε τρεις και λιγο γιατι ανησυχουσες...;
θυμασαι οταν σου ειπα φιλεναδα τον αγαπαω βοηθησε με...;
φυσικα και θα σε βοηθησω μου ειπες αυτο δεν θελει ερωτημα απλα προσεχε μην πληγωθεις...
θυμασαι...;θυμασαι ποσο με βοηθησες...;ποσο σε βοηθησα...;
ποσο με καλυψες και ποσο σε καλυψα...;ποσα ψεμματα ειπαμε στους αλλους αλλα ποτε μεταξυ μας...;
ξερεις πως εισαι η πρωτη που θα παρω σε καθε σημαντικο γεγονος της ζωης μου και ειμαι η πρωτη που θα παρεις σε καθε σημαντικο γεγονος της δικης σου ζωης...
τωρα οι μαμαδες δεν φωναζουν για την ωρα που θα γυρισουμε σπιτι...εχουμε δικα μας σπιτια πια...αλλα παμε καθε μερα στις μαμαδες μας...
ανταλλασουμε συνταγες για τα φαγητα και τις οικοκυρικες δουλειες...
-φιλεναδα πως σου φαινεται που ειμαστε και νυκοκοιρες τωρα...;
-λεω να ξαναγυρισω στη μαμα μου,μια χαρα τα εβρισκα ολα ετοιμα...τωρα δεν προλαβαινω τιποτα...
-θα ερθεις για καφε...;
-εχω να σιδερωσω...
-κι εγω μωρε εχω να μαγειρεψω...
-λες να πιουμε ενα καφε να σου πω και κατι νεα που εχω και να αφησουμε τις δουλειες για αυριο...;
-ναι ναι ναι ναι...ερχομαι σε 5 λεπτα φτιαξε μου καφε για να ειναι χλιαρος οταν φτασω...
-ενταξει κι εσυ φερε μου τσιγαρα οπως θα ερχεσαι...
-οκ...
-και μην κανεις παλι μια ωρα γιατι θα στολιζεσαι σε μενα θα ρθεις δεν θα βγεις ραντεβου...
-καλα μωρε....ωχ αντε κλεισε ερχομαι...
ισως να μεγαλωσαμε λιγακι αλλα ακομα παμε σε συναυλιες...
ακομα πηγαινουμε στα καστρα να φιλοσοφισουμε...
ακομα κραταμε μυστικα απο αλλους αλλα οχι μεταξυ μας...
ακομα βρισκομαστε εστω για ενα τσιγαρο...τωρα πια φανερο...
ακομα σε καλυπτω και με καλυπτεις...
ακομα σε νιωθω και με νιωθεις...
και φυσικα ακομα μας βασανιζουν οι αντρες...αλλα μαθαμε να τους αγαπαμε γι'αυτο...και να κανουμε λιγο τα στραβα ματια...αλλωστε φιλεναδα ποτε δεν θα αλλαξουν τελικα...
Υ.Γ οτι και να λες ο καθηγητης των μαθηματικων εμενα προτιμουσε!
δεν ξερω αν στο πα...σ'αγαπω!
τι αλλο θα μπορουσα να σου αφιερωσω εκτος απο παπακωνσταντινου...;
θυμασαι...στη σελιδα του βιβλιου...;
"ΑΞΙΖΕΙ ΦΙΛΕ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙΣ ΓΙΑ ΕΝΑ ΟΝΕΙΡΟ ΚΙ ΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΦΩΤΙΑ ΤΟΥ ΝΑ ΣΕ ΚΑΨΕΙ"
38 σχόλια:
A στο καλό σου πρωί πρωί με συγκίνησες
Θυμήθηκα και γω τα μαθητικά χρονια ..
Ουφ...
τι ωραια τι ωραια τι ωραια!!!
υπαρχουν τετοιες φιλιες;
ειστε τυχερουλες και οι δυο..
αλλα το ονομα του καθηγητη των μαθηματικων θελω να μου το ομολογησεις εδω κ τωρα ναι;)
κατι υποψιαζομαι!!
καλημερεςςςςςς
Τι να πω!!
Δεν υπάρχει πιο όμορφη και γλυκιά σχέση από αυτήν.
Οι φίλοι φωτίζουν σαν φάροι μέσα στην καταιγίδα.
Είναι πάντα το χέρι εκείνο που θα σφίξει το δικό μας στην αγωνία.
Μια αγκαλιά πάντα ανοιχτεί για να μας κρύψει όταν κλαίμε.
Είναι …το άλλο μας μισό, εκείνο που μας συμπληρώνει για να είμαστε
Ολοκληρωμένοι και άρτιοι.
Υπέροχη σχέση, μοναδική.
Εύχομαι να είστε παντοτινά μαζί, ακόμα και τότε που γριούλες πια τα άσπρα σας
Μαλλιά θα κρύβουν όλα τα ανείπωτα μυστικά σας.
Θυμάμαι σαν παιδί γελούσε και έλεγε
στην σέλα ακροβατώντας ποδηλάτου:
«Τον κόσμο εμείς θα φέρουμε στα μέτρα μας
πριν να μας φέρει εκείνος στα δικά του»
Καλή μου ναϊάδα είσαι τυχερή που έχεις μια φίλη που μπορείς να τα μοιράζεσαι όλα. Αλλά αυτό που λες ότι ενώ εσείς (εμείς) μεγαλώνουμε οι άντρες θα μας βασανίζουν.. ξέρεις τι μου θύμησε;
Έχουν περάσει χρόνοι δέκα...
η κόρη γίνηκε γυναίκα
μα εγώ απόμεινα παιδί...
Από τον πολύ αγαπημένο Μιλτιάδη.
Να είστε πάντα καλά με τη φιλή σου. Γιατί οι έρωτες παιρνούν.. οι φιλίες μένουν.
Καλημέρα και φιλί.
Μου θύμισες τη σχέση που έχω εγώ με την καλύτερη μου φίλη... Σπάνια βρίσκεις τέτοιες ψυχές... Συγκινήθικα απ' την περιγραφή...
Καλημέρες...
Μαρακι μου ειναι οι πιο γλυκες αναμνησεις ομως...ετσι δεν ειναι;
κι εγω συγκινουμαι καθε φορα που διαβαζω τα εξωφυλλα των βιβλιων και βλεπω αφιερωσεις στα λευκωματα γιατι τα εχω κρατησει ολα αλλα ειναι τα πιο γλυκα δακρυα μου ριχνω!
πολλα νεραιδενια φιλακια!
αγκαλιες του φεγγαριου ναι υπαρχουν!
ειμαστε τυχερες αληθεια και οι δυο...εγω αισθανομαι ετσι...ειναι ενας ανθρωπος που δεν υπαρχει τιποτα μα τιποτα που να μη ξερει για μενα οπως κι εγω για εκεινη...και ειναι μια πανεμορφη αισθηση αληθεια...
γκουχ γκουχ τι συμβαινει εδω...;πες μου οτι διεκδικουσες κι εσυ τον ιδιο καθηγητη των μαθηματικων...;
λοιπον κυριες μου σας το ξεκαθαριζω...ΕΜΕΝΑ ΠΡΟΤΙΜΟΥΣΕ!
πολλα νεραιδενια φιλακια γλυκια μου!
αναστασια μου ειναι πραγματι η πιο μοναδικη σχεση αναμεσα στους ανθρωπους...οταν ειναι αληθινη και ειλικρινης...
ειναι εκεινο το χερι που σε κραταει στα ασχημα...που χαιρεται μαζι σου στα ομορφα...που δεν ζηταει ανταλλαγματα...που δεν θυμωνει...που δεν χρειαζεται να μιλας για να σε καταλαβει...
ειναι το αλλο μισο ναι...σε πολλα θεματα...
σε ευχαριστω γλυκια μου για την ευχη κι εγω ελπιζω να ειμαστε μαζι για παντα!
πολλα πολλα νεραιδενια φιλακια κουκλιτσα μου!
jackouli μου αυτο ακριβως μου θυμησε κι εμενα...εμεις μεγαλωνουμε εκεινοι οχι...παραμενουν παιδια...
οχι πως πολλες φορες δεν ειμαστε κι εμεις τα κοριτσια παιδια και μου αρεσει αυτο γιατι ειναι πιο αυθεντικο αλλα θαρρω το αλλο φυλλο το εχει πιο εντονο...
η φιλια ειναι ιερη και μενει οταν πολλα αλλα πραγματα στη ζωη μας πανε κι ερχονται...
ειναι η σταθερη μας και ειναι εκεινο το κομματι της ζωης μας που στρεφομαστε παντα σε οτι σημαντικο...
αλλωστε το ξερεις...:)
πολλα γλυκα φιλακια φιλεναδα!
για τα δικα μου τα χρονια, αν ποτε συναντηθουμε, θα εχω πολλααα να σου πω για τον καθηγητη των μαθηματικων..
αλλα..
καθηγητης μαθηματικων ειναι και το αλλο μου μισο..
τελικα αυτο το ρημαδι το επαγγελμα..μας εκει μου φαινεται..
ενας αντρας τοσο ρομαντικος, οσο και ορθολογιστικος, βαλε και μια ομορφια που συνηθως τους συνοδευει..
α χ τ υ π η τ ο ς σ υ ν δ ι α σ μ ο ς!!
ναι!
μας ελκει ηθελα να πω βεβαιως..
:)))
creep καλοσωρισες στα παραμυθια μου!
μου αρεσει πολυ το ψευδωνυμο σου...
κι εγω την δικη μου φιλη την γνωρισα στην ηλικια σου πανω κατω και δεν θελω να παραδεχτω ποσα χρονια εχουν περασει...νομιζω πολλες φορες πως ακομα ειμαστε εκει...πως εκεινη η εποχη μας ταιριαζει καλυτερα...
ευχομαι να κρατησει και η δικη σας φιλια πολλα πολλα χρονια...
παντα εχουμε πολλους γνωστους μα ελαχιστους φιλους που ειναι πραγματικα αληθινοι και δικοι μας...
τετοια να ειναι η φιλια σας!
πολλα νεραιδενια φιλακια!
αγκαλιες του φεγγαριου Σωτηρη τον λεγανε κι ελπιζω να μην ητανε το αλλο σου μισο...
ξερεις εγω δεν ημουν ποτε καλη στα μαθηματικα και αυτο ηταν προβλημα γιατι πως να τον εντυπωσιασω η καημενη...;
ασε που ποτε δεν πιστευα πως θα ερωτοχτυπουσα για καθηγητη μου αλλα ηταν μικρουλης κι αυτος τοτε,χαλαρος με τα τζινακια του,με τα αστεια του...ε πολυ θελει...;
οποτε καταλαβαινεις...καθε φορα που ειχαμε μαθημα μαζι του εγω ημουν περιποιημενη και γλυκια...αλλα χαλια στο μαθημα του...
αλλα με προτιμουσε!
χαχαχαχαχ
εσενα σιγουρα σε προτιμησε το αλλο σου μισο!
Πλούσιες πολλές οι αναμνήσεις σου. Για πάντα θα ζωγραφίζουν την ψυχή σου. Νύχτα καλή
Είσαστε πολύ τυχερές που μπορέσατε και βρήκατε η μια την άλλη και δημιουργήσατε μια τόσο όμορφη και δυνατή φιλία. Μπράβο σας!
λακη μου τετοιες αναμνησεις θελω παντα στη ζωη μου...ειναι οι καλυτερες...
νεραιδενια φιλια!
νινα μου ναι ειμαστε τυχερες πραγματι!
ειναι πολυ σημαντικο να εχεις μια φιλη κοντα σου σε ολη σου τη ζωη!
σε ευχαριστω γλυκια μου!
νεραιδενια φιλακια!
αυτοί οι δεσμοί δεν σβήνουν ποτέ. η φλόγα τους μας κρατάει ζεστή την καρδιά. οι έρωτες πάνε κι έρχονται. το αληθινό όμως, πάντα μένει...
φιλιά βρόχινα...
:)
Σπανίζει αυτό που χτίσατε...
Σπανίζει αυτό που νιώθετε...
Σπανίζει αυτό που σας δένει!
Πραγματικά πολύ όμορφο και τρυφερό!
Σημασία δεν έχει να βρεις κάτι μοναδικό αλλα να το κρατήσεις για πάντα ΚΑΤΑδικό σου!
Καλώς σε βρήκα! :)
νεραιδα μου αυτη ειναι η μαγεια αυτης της σχεσης πως δεν σβηνει ποτε οσα ερθουν κι οσα πανε...
ας υπαρχει και κατι που μενει ιδιο οταν ολα γυρω αλλαζουν...
νεραιδενια φιλακια!
day dreamer καλωσορισες στα παραμυθια μου!
σπανιζουν γενικα τα αληθινα πραγματα και τα αληθινα αισθηματα σε αυτη τη ζωη και γι'αυτο καθε που βρισκω κατι αληθινο το κραταω μεσα μου...
σε ευχαριστω για τα ομορφα σου λογια!
καλωσορισες και παλι!
νεραιδενια φιλια!
Υπέροχη η σχέση που μας παρουσιάζεις
Ναϊάδα μου!!! Είστε πράγματι
τυχερές που έχετε η μία την άλλη
σπανίζουν πλέον οι αληθινές σχέσεις
οι σχέσεις ζωής!!!!
Πάντα έτσι να είστε εύχομαι
από καρδιάς :)
Πολλά νεραϊδοφιλάκια ***
Δεν υπάρχει πιό όμορφο λουλούδι απ'αυτό της φιλίας.
Δεν υπάρχουν πιό όμορφες αναμνήσεις από τις παιδικές και τις σχολικές.
Πόσο πλήρης νιώθεις όταν βρίσκεσαι για καφέ με τις φίλες σου!
Πολύ ωραία ανάρτηση!
Φιλιά!
Πόσο με συγκίνησες νεραϊδούλα...
είμαι πολύ ευσυγκίνητη αυτές τις μέρες..
Καλό Σαββατοκύριακο
Νεράιδα μου..
Πιστεύω πολύ στη φιλία.
Και πιστεύω πως κι εκείνη, όπως κάθε σχέση άλλωστε, πρέπει να είναι αμφίδρομη και να χτίζονται τα θεμέλια της με αγάπη και εμπιστοσύνη.
Σαν σε διάβασα, ένιωσα το συναίσθημά σου και κατευθείαν ήρθε στο νου μου η δική μου φίλη,
που μετράει χρόνια η φιλία μας, με εμπιστοσύνη και αγάπη!
Πολύ χάρηκα με αυτή σου την ανάρτηση.
Είσαστε τυχερές που έχετε η μια την άλλη, να το ξέρεις!
Μπράβο σου νεράιδα μου που είσαι αυθεντική..!
Σε φιλώ με πολύ αγάπη!
Εγώ νεραϊδούλα μου σήμερα περίμενα τη δική μου φιλενάδα αλλά δεν ήρθε. Μακριά η μία από την άλλη. Λίγες φορές βρισκόμαστε και πάντα μαζί με τους υπόλοιπους που μπήκαν στη ζωή μας πολύ μετά από όταν είμαστε μόνο οι δυό μας.
Τι να γίνει;;
Θα έρθει άλλη φορά ή θα πάω εγώ.
Ξέρεις πόσο τυχερές είμαστε, κι εμείς και όσοι άλλοι έχουν καταφέρει να συναντήσουν τέτοια φιλία;; Το ξέρεις.
Να είσαι καλά
μαργαριτα μου οπως το ειπες σχεσης ζωης...να μενει ιδια οσα κι αν αλλαζουν στη ζωη...
σε ευχαριστω γλυκια μου!
πολλα νεραιδενια φιλακια!
assel μου αυτος ο καφες με τις φιλες ειναι σαν εξομολογηση...πηγαινεις φορτωμενη με χιλια δυο και μετα νιωθεις την ανακουφιση του μοιρασματος και φυσικα παιρνεις μαζι σου τις πολυτιμες συμβουλες του ανθρωπου που σε ξερει σχεδον το ιδιο καλα οσο και εσυ τον εαυτο σου!
πολλα νεραιδενια φιλακια!
χριστινακι μου που εισαι χαμενη εσυ?
μας ελειψες!
χρειαζεται καμια φορα τα ματακια μας να καθαριζουν κι ετσι υπαρχουν μερες που ειμαστε λιγακι πιο ευαλωτοι σε ορισμενα πραγματα...
σε ευχαριστω πολυ καλη μου!
πολλα νεραιδενια φιλακια και ευχομαι αν εισαι ευσυγκινητη ετσι χωρις ιδιαιτερο λογο!
ηλιαχτιδακι μου ολες οι σχεσεις μα νομιζω περισσοτερο η φιλια χτιζεται επανω στην αμοιβαια εμπιστοσυνη...
ειχα κι αλλες φιλες που θεωρουσα καρδιακες μα καπου στην πορεια κατι χαλασε...ηταν ακριβως η ελειψη εμπιστοσυνης...
με αυτη μου τη φιλη μετραμε τωρα 11 χρονια φιλιας και ευχομαι να ειμαστε μαζι παντα γιατι πραγματικα αισθανομαι τυχερη που την εχω...ειναι πλεον σαν αδερφη μου...
σε ευχαριστω πολυ πολυ για τα ομορφα σου λογια που φωτιζουν καθε μου παραμυθι!
σε φιλω νεραιδενια με μπολικη αστεροσκονη και ακομα πιο πολυ αγαπη!
νοτα μου γλυκια και φυσικα ειμαστε τυχερες...βλεπω ανθρωπους γυρω μου που δεν εχουν αυτη τη βαθια σχεση και καταλαβαινω οτι τους λειπει ενα βασικο κομματι απο τη ζωη τους...αλλο ειναι οι γνωστοι,αλλο ειναι καποιος "φιλος" που απλα θα πιειτε εναν καφε και αλλο ειναι ενας δικος σου ανθρωπος μεσα απο μια σχεση που χτιστηκε με τα χρονια...
καποτε βρεθηκαμε κι εμεις μακρια η μια απο την αλλη αλλα δεν αλλαξε τιποτα απο την σχεση μας...
και τωρα ακομα επειδη και στη δικη μας ζωη εισχωρησαν αλλοι φροντιζουμε να βρισκομαστε και μονες γιατι παντα θα υπαρχουν πραγματα που δεν κανει να τα ακουσει αλλος εκτος απο εμας τις δυο...
κριμα που δεν ηρθε η φιλη σου ομως αφου η σχεση σας ειναι δυνατη θα ρθουν ετσι τα πραγματα που παλι θα ειστε μαζι και θα μπορειτε να μοιραστειτε αυτα που θελετε!
ευχομαι να ειναι συντομα!
πολλα νεραιδενια φιλακια!
" Ποιος είμαι: Δεν το ξέρω.
Κάποτε ήμουνα ο τάφος για ένα κουνελάκι,
ένα καλάθι του μπάσκετ στο γκαράζ,
ένα λαχανί μπάλωμα,
θάμνοι και δέντρα πασχαλιάς που τα σκαρφάλωναν μυρμήγκια.
ήμουνα βραχόσκαλες και μια μυστήρια στέρνα,
φωτιές από ξερόχορτα,
ήμουν νεροπόλεμος και πινγκ-πονγκ στο υπόγειο.
Ήμουνα ένας μικρούλης άσπρος φράχτης,
ένα κρεβάτι και μια σιφονιέρα σφένδαμνο που μοιραζόμουνα μ’ αδέλφια,
μια σκυλίτσα που τη λέγαν Σάντυ και χόρευε.
Φίλους ήτανε εύκολο να βρεις.
Σκαρφαλώναμε δέντρα,
χτίζαμε χορτοκάλυβα,
κυνηγούσαμε φίδια -και ονειρευόμαστε πολύ.
Θα είμαστε φίλοι: Πέρα από χρόνια παιδικά
Ποιος είμαι: Δεν το ξέρω.
Κάποτε ήμουν εύκολος να με προβλέψεις.
ήμουνα μορφωμένος, εκπαιδευμένος,
μ’ αγαπούσαν -όχι όπως ήμουνα, μα όπως έδειχνα να είμαι.
Ο ρόλος μου ήταν ο ασφαλής μου τρόπος για να κρύβομαι.
Δεν είχα λόγο ν’ αλλάξω.
Με παραδέχονταν. Τους ευχαριστούσα.
Τότε, άξαφνα σχεδόν, άλλαξα.
Τώρα είμαι λιγότερο σίγουρος, πιότερο ο εαυτός μου.
Ο ρόλος μου σχεδόν εξαφανίστηκε.
Οι ρίζες μου δεν είν’ στην εκκλησιά μου, τη δουλειά μου, την πόλη μου,
ούτε καν στον κόσμο μου.
Είναι μέσα μου.
Φίλους δεν είναι εύκολο να βρεις -και ονειρεύομαι πολύ.
Θα είμαστε φίλοι; Πέρα από ρόλους.
Ποιος είμαι: Δεν το ξέρω.
Είμαι πιο μόνος από πριν. Κομμάτι ζώο,
μα όχι προστατευμένο από ένστικτα ούτε περιορισμένο από την όρασή του μόνο.
Είμαι και κομμάτι πνεύμα, όμως σπάνια ελεύθερο,
περιορισμένο από τη γεύση, την αφή, το χρόνο -με μια λαχτάρα για τη ζωή ολάκερη.
Δεν υπάρχει ασφάλεια. Η ασφάλεια είναι επανάληψη και φόβος,
η αναβολή της ζωής.
Η ασφάλεια είναι προσδοκίες και δεσμεύσεις
και πρώιμος θάνατος.
Με την αβεβαιότητά μου ζω.
Υπάρχουνε μπροστά βουνά να σκαρφαλώσω, σύγνεφα να καβαλήσω,
αστέρια να εξερευνήσω, και φίλοι για να βρω.
Υπάρχω μόνο εγώ -και ονειρεύομαι πολύ.
Θα είμαστε φίλοι: Πέρα από ασφάλεια.
Ποιος είμαι: Δεν το ξέρω.
Δεν ψάχνω μέσα στην ανάγκη, στο κενό,
μα σ’ έναν πόθο που όλο μεγαλώνει.
Το κενό ψάχνει για οποιαδήποτε φωνή για να γεμίσει,
για οποιαδήποτε μορφή να διώξει το σκοτάδι.
Το κενό μας φέρνει πλήθη και σκιές που αναπληρώνονται εύκολα.
Η ολοκλήρωση μας φέρνει έναν φίλο, μοναδικό, α-ναν-τι-κα-τά-στα-το.
Δεν είμαι τόσο άδειος όσο πριν.
Έχω τη θάλασσα, τον άνεμο, τη μουσική και τα βιβλία,
τη δύναμη και τις χαρές του μέσα,
και τη νύχτα.
Δεν είναι ανάγκη η φιλία πια, αλλά πανηγύρι.
Δεν είναι ιεροτελεστία, αλλά πραγματικότητα.
Δεν είναι απαίτηση, αλλά προτίμηση.
Η φιλία είναι εσύ κι εγώ -και ονειρεύομαι πολύ.
Θα είμαστε φίλοι; Πέρα από ανάγκη.
Ποιος είμαι; Δεν το ξέρω.
Ποιος είσαι; Θέλω να μάθω.
Δεν είπαμε τα κάλαντα μαζί, δεν πήγαμε στο ίδιο το σχολείο.
Δεν είμαστε από την ίδια πόλη, τον ίδιο Θεό, ούτε καν τον ίδιο κόσμο.
Δεν υπάρχει ρόλος για να παίξουμε,
ασφάλεια να προσφέρουμε,
δέσμευση να κάνουμε.
Δεν περιμένω απάντηση καμιά
έξω απ’ την παρουσία σου,
τα μάτια σου,
εσένα.
Η φιλία είναι λεύτερη,
κυλάει,
είναι σπάνια.
Δεν θέλει ερεθισμούς,
είναι ερεθισμός η ίδια.
Εμπιστεύεται, καταλαβαίνει,
αναπτύσσεται, εξερευνά,
χαμογελάει και κλαίει.
Δεν κρεμιέται ούτε εξουθενώνει,
δεν περιμένει ούτε απαιτεί.
Είναι - και αυτό είναι αρκετό -
και ονειρεύεται πολύ.
Θα είμαστε φίλοι;"
(συγγραφέας άγνωστος, απόδοση Γ.Πιντέρη)
Πάνε μήνες αρκετοί που διάβασα αυτό το κείμενο,κάπου στο διαδίκτυο.Κι ομολογώ πως μς κέρδισε.Γι αυτό και στο παραθέτω ατόφιο.Θα σε αγγίξει πιστεύω,αν και στη περίπτωση σας είστε μαζί από μικρές.
Έτερον εκάτερον.Να συνεχίζετε να είστε η μία δίπλα στην άλλη.Μέχρι το τέλος
Κι ίσως και μετά απ΄αυτό...
Φιλιά πολλά
anima οχι απλα με αγγιξε αλλα με εκανε να συγκινηθω απιστευτα...
πανεμορφο κειμενο...
πανεμορφη αποδοση της εννοιας της φιλιας...
σε ευχαριστω πολυ που μου εδωσες τη δυνατοτητα να το διαβασω!
ειναι απλα καταπληκτικο!
πολλα νεραιδενια φιλια ταξιδιαρα μου!
Σνιφ! Συγκινήθηκα!!! Αυτές είναι φιλίες! Με τις νεανικές τρέλες που δε σταματούν όσα χρόνια κι αν περάσουν... Με την αγάπη και την υποστήριξη που ποτέ δεν χάνονται... Μακάρι όλες οι φιλίες να ήταν τόσο αληθινές. Εύχομαι αυτή η φιλία να παραμείνει ζωντανή.
Να έχεις ένα συναρπαστικό Σαββατόβραδο!!!!!!
τινα μου σε ευχαριστω παρα πολυ!
ναι ειμαι πραγματικα περηφανη και τυχερη για την φιλη μου αυτη...γιατι οτι χτισαμε δεν χαθηκε!
νεραιδενια φιλακια γλυκια μου κι εσυ να εχεις ενα υπεροχο σαββατοβραδο!
δεν είναι τόσο δύσκολο να κάνεις φίλους. ειδικά στις νεαρές ηλικίες. μα μοιάζει πολύ δύσκολο να κρατηθούν οι φιλίες στο πέρασμα του χρόνου. όπου υπάρχουν αληθινά συναισθήματα, δεν αγγίζονται από το πέρασμα του χρόνου.
και τα δικά σας μοιάζουν παραπάνω από αληθινά. παραμυθένια.
basnia καλοσωρισες στα παραμυθια μου!
ναι ετσι μονο ξερω να αισθανομαι...αληθινα τοσο που μοιαζει σαν παραμυθι...
οντως ειναι ευκολο να κανεις φιλιες στα νεανικα χρονια το δυσκολο ειναι να κρατηθουν επειτα στα δυσκολα χρονια...
νεραιδενια φιλια καλε μου!
Μεγαλος θησαυρος οι φιλιες και γενικα το "μοιραζεσθαι". Διαβαζοντας σε μου ηρθαν και 'μενα ομορφες εικονες απ'τις τρελες του παρελθοντος με την καλυτερη μου φιλη που ευτυχως συνεχιζονται!
Να ειστε παντα καλα και οι δυο!
Και παντα μαζι, η μια διπλα στην αλλη!
Καλο ξημερωμα ναιαδα μου
Δημοσίευση σχολίου