πανε τοσα χρονια... περπατησα παρα πολυ... περπατησα πανω σε ολους ελαφρα και πανω σε μενα με στιλετα...
πηγα σε τοπους μακρινους... κρατωντας τα ονειρα μου και κατι παραμυθια... παρε παρε κοσμε φωναζα... τζαμπα τα πουλαω...παρε παρε να 'χεις... αχρειαστα να σας ειναι ψιθυριζα...
καποιοι με περασαν για τρελλη...ε και...; καποιοι μου χαμογελασαν...τρελοι ειναι σκεφτηκα...ε και...; παρε παρε κοσμε...δεν χωρανε ολα στην καρδια μου...
καποτε με πλησιασε εναν γερο-τρελλος... ουτε στη δικη μου χωρανε νεαρα μου...μα εγω εμαθα να τα χορευω... πιασε με κι ελα να χορεψουμε τα ονειρα μας... στησαμε χορο στη μεση μιας πλατειας... παρε παρε κοσμε φωναζαμε και γυρνουσαμε γυρω γυρω... γυρω απο τους εαυτους μας... γυρω απο τον κοσμο... γυρω απο τα ονειρα μας... ετσι μου εμαθε να τα ζαλιζω κι εκεινα να κοιμουνται για λιγο...
αγαπησα μετα... δεν ηθελα να τα ζαλιζω αλλο... στα δωσα...παρτα παρτα...ολα δικα σου... δικα μας...μην τα ζαλιζεις γιατι κοιμουνται... ζησε τα...μαζι μου...παρτα...
ακουμπησα την παλαμη στο μερος της καρδιας σου... ακουσα τους χτυπους της ενω εσυ κοιμοσουν... παρτα παρτα της ψιθυριζα...καντα κομματι δικο σου... φτιαξε ενα μερος να ζουνε εκει... μην τα αφηνεις να κρυωνουν μονο...
προδωθηκα μετα... φαινεται μαζι με σενα κοιμοταν και η καρδια σου... δεν με ακουσε που της μιλουσα... κι ετσι χαθηκαν τα ονειρα μαζι με σενα...
μου εμειναν τα παραμυθια... βγηκα στην αγορα και αρχισα να πουλω... παρτε κοσμε...παρτε παρτε παραμυθια... δεν χωρανε αλλο στην καρδια μου... παρτε μηπως και ξαναβρω τα χαμενα ονειρα μου...
τι κι αν μεγαλωσατε κι εσεις κι εγω... οπου θελετε τα αφηνω... στις παλαμες σας... στα μαλλια σας... στα χειλη σας... στην ψυχη σας... στην καρδια σας...
παρε κοσμε...πως να ζησουμε χωρις αυτα... παρτε ψυχες που θελετε να ξαναβρειτε οτι χαμενο... παραμυθια πουλω...
"...για ολες εκεινες τις μικρες μου αυταπατες... που καθε νυχτα μου στοιχειωνουνε το νου... τι με κοιτας...; τι με ρωτας...; ποιες αληθειες να μαθεις ζητας...; τι με κοιτας...; ΜΗ ΜΕ ΡΩΤΑΣ... ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΠΟΥΛΩ ΤΗΣ ΟΚΑΣ..."
Μα τώρα άκου της σιωπής την μελωδία Ξέρω θα φύγεις πριν χαράξει η αυγή Τα λόγια τώρα πια δεν έχουν σημασία Όσα κι αν πω θα τα ξεχάσεις το πρωί
Μια μελωδία που την σκάρωσα για σένα Που 'χεις προλάβει τρεις φορές να μ' αρνηθείς Κι ένας αγέρας που φυσάει λυπημένα Μου ψιθυρίζει πως κι απόψε δεν θα ρθεις
Γλυκιά μου νεράιδα τα παραμύθια σου θα χωράνε πάντα στην καρδιά, θα γυρίζουν πάντα τα βράδια, ο αγέρας θα τα φέρνει σιμά μας και εμείς θα τα ζούμε σαν να ήτανε δικά μας....
Πάρε κόσμε.. τζάμπα είναι.. λες και αυτός που τα έφτιαξε δεν τα πονάει σαν παιδιά του. Πάρε κόσμε και πέτα τα ή τσαλαπάτισέ τα. Τζάμπα είναι. Και αντί για ευχαριστώ σε παραμυθιάζουν και θεωρούν ότι επιτελούν κοινωνικό έργο. Αγρίεψαν τα παραμύθια. Δράκοι και μάγισσες ξεπηδάνε από μέσα τους. Αγρίεψαν τα παραμύθια καρδιά μου... και τα βράδια πως με τρομάζουν..
βγήκα στην αυλή. να κάνω διάλειμμα τσιγάρου. άκουσα φωνές. και μια νεαρά που χόρευε. απέναντι στον δρόμο. μου χαμογέλασε. και μου 'κλεισε το μάτι. γύρισα στο γραφείο. και βρήκα ένα παραμύθι. χορεύοντας στα παραμύθια.
anima μου αποδειχτηκε τελικα πως χωρανε κι αλλα κι αλλα...και δεν θα σταματησουν ποτε να χωρανε... ομως τι να τα κανω μονη μου χωρις να τα μοιραζομαι... δεν θα τα ξεπουλησω...μα θα τα πουλησω τζαμπα σε οποιον ξερει να τα ακουει...
νεραιδα μου "μη πιστευεις εκεινους που δεν ξερουν να τα αγαπουν..." ναι εχεις δικιο...και μου το πανε ξερεις...δεν τα πιστευουμε κι εγω εκει πεισμα να τους κανω να δουνε την αλλη πλευρα... τωρα εμαθα... μαλλον... νεραιδενια φιλακια ματια μου!
αναστασια μου ειναι πολυ γλυκο που τα μοιραζομαι μαζι σας κι εσεις τα αγαπατε σαν δικα σας... και καταφερνετε και τα νιωθετε... ισως κι εσεις απο ενα παραμυθακι ξεπηδησατε...
σε ευχαριστω γλυκο μου πλασμα! νεραιδενια πολλα φιλακια!!!
jackouli φιλεναδα μου το σχολιο σου με αφησε αναυδη... μιλας εσυ η' η σκια μου...; η σκια σου η' εγω...; ................ το σχολιο σου τα ειπε ολα... πραγματικα ολα...
basnia μου κρατησε το... κι οταν το διαβασεις βγες στο δρομο... θα ξαναδεις εκεινη τη νεαρα να χορευει ευτυχισμενη που εγινες μερος ενος παραμυθιου... υστερα πανε και χορεψε μαζι της... ποσο θα το χαρει...
lena μου παντα θα κανω καθως φαινεται... μυαλο και καρδια δεν θα αλλαξω... κοιτα παντα θα μεινει ενα κομματι ονειρου εκει...στην καρδια μου κοιμοταν...
παντα πρεπη να κανουμε ονειρα μικρη μου....να τα βασταμε για μας μονο ...και εαν μερικα τα δωσαμε η μας τα πηρανε,ας κανουμε αλλα...πιο ομορφα και πιο χαμογελαστα στο μυαλο μας...και εαν μας κλεψαν μερικα ας τα χαρουν αυτοι εαν μπορουν...γιατι τοτε θα ειμαστε μεσα στην σκεψη τους...
Είσαι η πιο τρυφερή νεράιδα στο χω πει; Καρδιά μου μη τα πουλάς τα παραμύθια σου.. δωσ'μου τα να στα φυλάξω στο σεντούκι της καρδιάς μου κι όποτε τα αναζητάς θα ξέρεις που θα τα βρίσκεις. Και μη φοβηθείς, η δική μου καρδιά σε ακούει. Μόνο μη τα πουλάς. Μετά σαν κοιμούνται δε θα βλέπουν πια όνειρα..!
gregory καλε μου οσα μας κλεψανε αθελα τους η' τα χαρισαμε με την θεληση μας ας ζουνε μεσα σε εκεινους αρκει να μενει το ονειρο μας ζωντανο καπου κι ας μην ξερουμε που...
ηλιαχτιδακι μου τρυφερο εγω σου εχω πει τι σπανια ψυχη εχεις...; παρτα αγαπημενη μου τα ονειρα μου...παρε και τα παραμυθια μου και φυλαξε τα εκει που εσυ ξερεις... αν καμια φορα ερθω με κλαμματα και σε παρακαλεσω να τα παρω πισω μονο να μου τα δειξεις,μη μου τα δωσεις πισω... θυμισε μου τι πονο μου προκαλεσαν καποτε για να μη τα θελω αλλο...
εισαι σπανια ψυχη να το θυμασαι... απο εκεινες τις λιγες που οταν γνωριζω χαμογελαω για μερες! σε ευχαριστω για ολα!
θα επιστρέψουν από μόνα τους τα όνειρα σου, θα δεις... Θα κουραστούν να τριγυρνάνε εκεί έξω, θα παγώσουν και θα αναζητήσουν πάλι τη ζεστασιά της καρδιάς σου, παρέα με τα παραμύθια σου!
Ναι, ναι, ναι... Την προδοσία την παλεύεις μόνο με παραμύθια. Κάποτε είναι ο μόνος τρόπος να αντιπαλέψεις ό,τι σε πλήγωσε, ό,τι σε πόνεσε... Σ' ευχαριστώ για ό,τι μου θύμησες...
Τα όνειρα μοιάζουν με το δρόμο προς την Ιθάκη, σημασία έχει να τα κάνουμε και να προσπαθούμε να τα φτάσουμε τώρα αν θα τα πλησιάσουμε ίσως τελικά να μην έχει και τόση σημασία, σημασία έχει που μας έδωσαν την ελπίδα να προχωρούμε, να ζούμε! Καληνύχτα και όνειρα γλυκά!
Τα παραμύθια σου κομμάτια της καρδιάς σου που απλόχερα σκορπάς... κι εμείς το χέρι απλώνουμε να αγγίξουμε να μοιραστούμε να νιώσουμε να κατανοήσουμε μη σταματάς καλή μου συνέχισε.....
πολλά νεραιδοφιλάκια σε σένα και ζεστή αγκαλιά ***
Σε μιά πόλη γκρίζα όπου το μόνο ζωντανό και ευάλωτο είναι πλέον η φαντασία μας,ας μην την σκορπάμε σε καρδιές που δεν ακούνε. Δεν έχει κάποιο νόημα. Μέσα στα παραμύθια σου διακρίνονται εικόνες από τον εαυτό σου,γι'αυτό είναι και τόσο όμορφα. Πούλα τα. Αλλά μόνο σε όσους θέλουν να τα πιούν και να διακρίνουν την μορφή σου μέσα σε αυτά.
τρελλε μου συνηθιζω να λεω...παρα-μυθία...δηλαδη παρηγορια...μια αναγκη για να μετασχηματισουμε τη ζωη η' οποια κομματια της επιθυμουμε σε παραμυθι...επειδη η αληθεια της ζωης δεν αντεχεται καποιες φορες... βεβαια δεν μιλαω για παραμυθιασμα...εκεινο ειναι αλλη αναγκη να εθελοτυφλουμε σε καταστασεις...
αλλες οψεις και αποψεις λοιπον οπως ειπες κι εσυ...
Αssel μου οντως το μονο που δεν μπορει να ακουμπησει η σημερινη εποχη και ζωη ειναι η φαντασια μας... μου θυμισες κατι με αυτα σου τα λογια...μια γλυκια αναμνηση οπου με την φαντασια θα μπορουσα να κανω οτι θελω...οπως αλλωστε γινεται παντα...
τα πουλαω μα ισως να μην εμαθα ακομα τις καρδιες που δεχονται την αληθεια μου απο εκεινες που απλα ειναι συγκαταβατικες...
"Προχωραμε ανταλλασσοντας ανεπαρκειες με τους αγαπημενους μας... και το πιο ομορφο παραμυθι ειναι 'κεινο με το λυπημενο τελος... ειναι το μονο παραμυθι που σε βαζει στον πειρασμο να το πιστεψεις..."
Επειδη κλαιω ακομα στα κρυφα... καταπιανομαι ακομη με ονειρα... καιρων τ'ουρανου σκοτεινων... τοσο που αν πας εκεινη τη στιγμη να με αγκαλιασεις... πασαλειβεσαι αστρα...
Οδυσσεας Ελυτης
Ηξερες να δινεσαι αγαπη μου...δινοσουνα ολακερη και δεν κραταγες για τον εαυτο σου... παρα μονο την εγνοια αν ειχες ολακερη δοθει...
ολα μπορουσανε να γινουνε στον κοσμο αγαπη μου... τοτε που μου χαμογελουσες...
γιατι πριν μπεις ακομα στη ζωη μου... ειχες πολυ ζησει μεσα στα ονειρα μου...
στην πιο μικρη στιγμη μαζι σου... εζησα ολη τη ζωη...
θα ξαναβρεθουμε μια μερα... και τοτε... ολα τα βραδια και ολα τα τραγουδια θα 'ναι δικα μας...
Τασος Λειβαδιτης
"Ετσι συνηθως χανουμε τα πιο ωραια μας χρονια... απο ενα τιποτα... ενα αυριο που αργησε να 'ρθει η' ενα λυκοφως... που κρατησε πολυ"
"Καλοτυχοι εκεινοι που δεν γνωρισαν τον εαυτο τους... ανδρειοι εκεινοι που αποσιωπησαν την αθωοτητα τους... μα ευλογημενοι αυτοι που τα εδωσαν ολα... κι υστερα κοιταξαν ενα αστρο... σαν την μονη ανταποδωση..."
Ποσες φορες αληθεια συναρμολογησες τη διαμελισμενη σου ψυχη...; Σαμπως θυμασαι...; Ποσες νυχτες τρυπησες,για να βγεις στο φως...; Ποση βροχη καταπιες...; Ποσους ανεμους εκρυψες στην αγκαλια σου...; Τωρα μου γραφεις..."Ειμαι καλα.Βρηκα μια θεση στη ζωη.Μπορει προσωρινα.Αλλα να ξερεις ειναι θεωρειο! Επιτελους μου χαριστηκε Ο Θεος" Αμ,δε στη χαρισε Ο Θεος τη θεση,ματια μου. Στην πουλησε.Και μαλιστα,πανακριβα!
Αλκυονη Παπαδακη
Εχω μπει σε πολλα παραμυθια... κι ενω ηξερα το τελος του παραμυθιου προσπαθουσα να το παραποιησω... ενω ηξερα...πως δεν μπορω... καθομουν μεσα στη γυαλινη σφαιρα του παραμυθιου... νομιζα πως δεν μπορουσαν να με δουν απεξω... αλλα εκανα λαθος... δεν μπορουσα να δω εγω εξω... οι αλλοι με εβλεπαν καθαρα...
Η αληθεια μετραει για οσο την αντεχεις... γι' αυτο τις ερωτησεις που θα κανεις να προσεχεις...
Μετραει η αληθεια για οσο την αντεχω... γι'αυτο τις ερωτησεις που θα κανω θα προσεχω...
"Το αγορι που κρυφτηκε σε ενα γυαλινο παραμυθι"
...
Νεραϊδένια μου κόρη Σε ποιες αλήθειες χάνεσαι, παιδάκι πράμα; Ποιες νύχτες ανεμόδαρτες σε στοιχειώνουν, τζάνεμ; Νωρίς ειν’ ακόμα! Νωρίς, Γι’ αλήθειες, κοφτερές λεπίδες Για ξεσκισμένα κουρέλια ψυχές, Για ματοβαμμένα ουρλιαχτά κι απελπισμένες θύμισες. Καρδιά μου εσύ, ολάνθιστη Τι ξέρεις από θολωμένο νου σε εγρήγορση κι αγιασμό φαρμάκι Λυτρωτικό βάλσαμο συντροφικού πόνου κι αγρύπνιας; Νωρίς ειν’ ακόμα! Οι νύχτες σου, νύχτες ζωής και ξόδεμα έρωτα θε να ‘ναι, Ακούς; Στη ζάλη της αγάπης πύρινη λαίλαπα να καις Κι ανάσες γρήγορες, μισές Με τα μικρούλικα «αχ!» παρθένας ηδονής στιγματισμένες. Ακούς; Κι οι αλήθειες και τα ψέματα κι η μέθη για νυστέρι Ύστερα! Ώρα όταν θα ‘ναι, Ακούς; Εδώ ψηλά, όπου φυσάν αέρηδες κι Απρίλης δε ζυγώνει… Εδώ που, λιποτάχτες δέρνονται κι αποστάτες αναμετρόνται Με ερινύες, Ειμαρμένες Ύβρεις Νεμέσεις Τίσεις. Νωρίς ειν’ ακόμα, τζάνεμ! Ύστερα, Εδώ,……
36 σχόλια:
Μικρή μου Νεράιδα,
πάντα θα χωράνε στην ψυχή σου
Ακόμα κι όταν θα νομίζεις πως χώρο άλλο δε θα έχεις...
πάντα θα τους βρίσκεις το χώρο που τους πρέπουν
Και μην ξεπουλάς τα παραμύθια σου
Είναι κι αυτά κάτι από σένα
Κομμάτι απ΄τα πιο ακριβά σου
Μην ξεπουλιέσαι ΕΣΥ...
Φιλί γλυκό καληνύχτας
βαλε με στα στηθη σου,
ναμαι το παραμυθι σου..
φλουρακι στην τσεπη σου,
φυλαχτο στο στηθος σου
παραμυθια πουλω
χαλαλι σου κοσμε
παραμυθια κομματια μου αποψε
ολα δικα σου ολα
παρε κι ανταμοιβη δε ζητω
εγω δινω κι εγω πληρωνω
το τιμημα κι ας ειναι ακριβο..
φιλι ναιαδα μου καληνυχτας
όλο και καινούργια παραμύθια θα ξεφυτρώνουν απ' το πουθενά. γιατί το πουθενά είναι παντού και ξέρει να φτιάχνει κόσμους ονειρεμένους...
όλοι τα αποζητούν κι όλοι ξέρουν να τα λένε...
μα μην πιστεύεις αυτούς που δεν ξέρουν πώς να τα αγαπούν...
φιλιά βρόχινα...
Μα τώρα άκου της σιωπής την μελωδία
Ξέρω θα φύγεις πριν χαράξει η αυγή
Τα λόγια τώρα πια δεν έχουν σημασία
Όσα κι αν πω θα τα ξεχάσεις το πρωί
Μια μελωδία που την σκάρωσα για σένα
Που 'χεις προλάβει τρεις φορές να μ' αρνηθείς
Κι ένας αγέρας που φυσάει λυπημένα
Μου ψιθυρίζει πως κι απόψε δεν θα ρθεις
Γλυκιά μου νεράιδα τα παραμύθια σου θα χωράνε πάντα στην καρδιά,
θα γυρίζουν πάντα τα βράδια,
ο αγέρας θα τα φέρνει σιμά μας και εμείς θα τα ζούμε σαν να ήτανε δικά μας....
Καλό ξημέρωμα
Πάρε κόσμε.. τζάμπα είναι.. λες και αυτός που τα έφτιαξε δεν τα πονάει σαν παιδιά του. Πάρε κόσμε και πέτα τα ή τσαλαπάτισέ τα. Τζάμπα είναι.
Και αντί για ευχαριστώ σε παραμυθιάζουν και θεωρούν ότι επιτελούν κοινωνικό έργο.
Αγρίεψαν τα παραμύθια. Δράκοι και μάγισσες ξεπηδάνε από μέσα τους.
Αγρίεψαν τα παραμύθια καρδιά μου... και τα βράδια πως με τρομάζουν..
Ναϊαδα μου, πουλα εσυ τα παραμυθια σου, εγω αγοραζω...
βγήκα στην αυλή. να κάνω διάλειμμα τσιγάρου. άκουσα φωνές. και μια νεαρά που χόρευε. απέναντι στον δρόμο. μου χαμογέλασε. και μου 'κλεισε το μάτι. γύρισα στο γραφείο. και βρήκα ένα παραμύθι. χορεύοντας στα παραμύθια.
Τα όνειρα που σκόρπισαν επειδή μια καρδιά κοιμόταν, μην τα ζητάς πίσω. Κάνε καινούρια,πιο μακρινά, πιο μεγάλα.
anima μου αποδειχτηκε τελικα πως χωρανε κι αλλα κι αλλα...και δεν θα σταματησουν ποτε να χωρανε...
ομως τι να τα κανω μονη μου χωρις να τα μοιραζομαι...
δεν θα τα ξεπουλησω...μα θα τα πουλησω τζαμπα σε οποιον ξερει να τα ακουει...
νεραιδενια φιλακια ταξιδιαρα μου!!!
αγκαλιες του φεγγαριου εγω δινω κι εγω πληρωνω...
νομιζω πως τα λεει ολα...
κι ας ειναι ακριβο το τιμημα!
πολλα νεραιδενια φιλακια!!!
νεραιδα μου "μη πιστευεις εκεινους που δεν ξερουν να τα αγαπουν..."
ναι εχεις δικιο...και μου το πανε ξερεις...δεν τα πιστευουμε κι εγω εκει πεισμα να τους κανω να δουνε την αλλη πλευρα...
τωρα εμαθα...
μαλλον...
νεραιδενια φιλακια ματια μου!
αναστασια μου ειναι πολυ γλυκο που τα μοιραζομαι μαζι σας κι εσεις τα αγαπατε σαν δικα σας...
και καταφερνετε και τα νιωθετε...
ισως κι εσεις απο ενα παραμυθακι ξεπηδησατε...
σε ευχαριστω γλυκο μου πλασμα!
νεραιδενια πολλα φιλακια!!!
jackouli φιλεναδα μου το σχολιο σου με αφησε αναυδη...
μιλας εσυ η' η σκια μου...;
η σκια σου η' εγω...;
................
το σχολιο σου τα ειπε ολα...
πραγματικα ολα...
σ'αγαπω πολυ!
cassiel μου τζαμπα ειναι για οσους τα αγαπανε...
παρε καλη μου...
αχρειαστα να σου ειναι...
νεραιδενια φιλακια!!!
basnia μου κρατησε το...
κι οταν το διαβασεις βγες στο δρομο...
θα ξαναδεις εκεινη τη νεαρα να χορευει ευτυχισμενη που εγινες μερος ενος παραμυθιου...
υστερα πανε και χορεψε μαζι της...
ποσο θα το χαρει...
νεραιδενια φιλακια!!!
lena μου παντα θα κανω καθως φαινεται...
μυαλο και καρδια δεν θα αλλαξω...
κοιτα παντα θα μεινει ενα κομματι ονειρου εκει...στην καρδια μου κοιμοταν...
νεραιδενια φιλακια!!!
παντα πρεπη να κανουμε ονειρα μικρη μου....να τα βασταμε για μας μονο ...και εαν μερικα τα δωσαμε η μας τα πηρανε,ας κανουμε αλλα...πιο ομορφα και πιο χαμογελαστα στο μυαλο μας...και εαν μας κλεψαν μερικα ας τα χαρουν αυτοι εαν μπορουν...γιατι τοτε θα ειμαστε μεσα στην σκεψη τους...
Mηπως μπορεις το χαμενο μου ονειρο να φερεις πισω;
Ενα φιλι για σενα νεράιδα μου :)
Είσαι η πιο τρυφερή νεράιδα στο χω πει;
Καρδιά μου μη τα πουλάς τα παραμύθια σου..
δωσ'μου τα να στα φυλάξω στο σεντούκι της καρδιάς μου κι όποτε τα αναζητάς θα ξέρεις που θα τα βρίσκεις.
Και μη φοβηθείς, η δική μου καρδιά σε ακούει.
Μόνο μη τα πουλάς.
Μετά σαν κοιμούνται
δε θα βλέπουν πια όνειρα..!
Σε φιλώ με όλη την αγάπη μου***
gregory καλε μου οσα μας κλεψανε αθελα τους η' τα χαρισαμε με την θεληση μας ας ζουνε μεσα σε εκεινους αρκει να μενει το ονειρο μας ζωντανο καπου κι ας μην ξερουμε που...
νεραιδενια φιλακια!!!
Μαρακι θες να βγουμε να τα χορεψουμε...;
αν δεν τα βρουμε τουλαχιστον θα τα ζαλισουμε τοσο που θα κοιμηθουν...
ισως για παντα...
νεραιδενιο φιλακι και απο μενα καλη μου φιλη!!!
ηλιαχτιδακι μου τρυφερο εγω σου εχω πει τι σπανια ψυχη εχεις...;
παρτα αγαπημενη μου τα ονειρα μου...παρε και τα παραμυθια μου και φυλαξε τα εκει που εσυ ξερεις...
αν καμια φορα ερθω με κλαμματα και σε παρακαλεσω να τα παρω πισω μονο να μου τα δειξεις,μη μου τα δωσεις πισω...
θυμισε μου τι πονο μου προκαλεσαν καποτε για να μη τα θελω αλλο...
εισαι σπανια ψυχη να το θυμασαι...
απο εκεινες τις λιγες που οταν γνωριζω χαμογελαω για μερες!
σε ευχαριστω για ολα!
πολλα νεραιδενια φιλακια και ολη μου την αγαπη!!!
θα επιστρέψουν από μόνα τους τα όνειρα σου, θα δεις...
Θα κουραστούν να τριγυρνάνε εκεί έξω, θα παγώσουν και θα αναζητήσουν πάλι τη ζεστασιά της καρδιάς σου, παρέα με τα παραμύθια σου!
καλή σου μέρα..
(το τραγούδι που διάλεξες είναι υπέροχο!)
Ναι, ναι, ναι...
Την προδοσία την παλεύεις μόνο με παραμύθια.
Κάποτε είναι ο μόνος τρόπος να αντιπαλέψεις ό,τι σε πλήγωσε, ό,τι σε πόνεσε...
Σ' ευχαριστώ για ό,τι μου θύμησες...
aggelika μου λες να ερθουν ξανα σε εμενα...;
ειμαι σιγουρη πως τοτε η καρδια μου θα εχει γιορτη...!
νεραιδενια φιλακια!!!
κιρκη μου νομιζω οτι ειναι ο πιο ανωδυνος και συναμα ισως ο πιο επωδυνος τροπος να αντιμετωπισεις την οποια προδοσια...
εγω σε ευχαριστω που θυμασαι μεσα απο μενα και τα παραμυθια μου...
νεραιδενια φιλια μαγισσουλα!!!
Τα όνειρα μοιάζουν με το δρόμο προς την Ιθάκη, σημασία έχει να τα κάνουμε και να προσπαθούμε να τα φτάσουμε τώρα αν θα τα πλησιάσουμε ίσως τελικά να μην έχει και τόση σημασία, σημασία έχει που μας έδωσαν την ελπίδα να προχωρούμε, να ζούμε!
Καληνύχτα και όνειρα γλυκά!
Τα παραμύθια σου
κομμάτια της καρδιάς σου
που απλόχερα σκορπάς...
κι εμείς το χέρι απλώνουμε
να αγγίξουμε
να μοιραστούμε
να νιώσουμε
να κατανοήσουμε
μη σταματάς καλή μου
συνέχισε.....
πολλά νεραιδοφιλάκια σε σένα
και ζεστή αγκαλιά ***
Υπέροχα τα παραμύθια σου. Ας πάρει ο κόσμος, να γίνει πιο πλούσιος, να μάθει και πάλι να νιώθει. Μέρα καλή
Παρά του Μύθου .
Παρατυπίες μιας Ιστορίας. Αλήθειας άλλες Όψες και Απόψεις
Σε μιά πόλη γκρίζα όπου το μόνο ζωντανό και ευάλωτο είναι πλέον η φαντασία μας,ας μην την σκορπάμε σε καρδιές που δεν ακούνε.
Δεν έχει κάποιο νόημα.
Μέσα στα παραμύθια σου διακρίνονται εικόνες από τον εαυτό σου,γι'αυτό είναι και τόσο όμορφα.
Πούλα τα.
Αλλά μόνο σε όσους θέλουν να τα πιούν και να διακρίνουν την μορφή σου μέσα σε αυτά.
Να σαι καλά γλυκιά μου.
Πολλά φιλιά.
nina μου σαν την ιθακη...η διαδρομη μετραει τελικα και οχι το αποτελεσμα...
και φυσικα οσα μας εμαθαν...
νεραιδενια φιλια καλη μου!!!
Μαργαριτα μου ειναι χαρα μου να τα μοιραζομαι με οσους απλωνουν τα χερια...
με οσους τα νιωθουν και τα κατανοουν...
πολλα νεραιδενια φιλακια απο μενα γλυκια μου!!!
λακη μου με τιμαει το σχολιο σου απο καθε αποψη...!
ειλικρινα...
σε ευχαριστω παρα πολυ!
πολλα νεραιδενια φιλια!!!
τρελλε μου συνηθιζω να λεω...παρα-μυθία...δηλαδη παρηγορια...μια αναγκη για να μετασχηματισουμε τη ζωη η' οποια κομματια της επιθυμουμε σε παραμυθι...επειδη η αληθεια της ζωης δεν αντεχεται καποιες φορες...
βεβαια δεν μιλαω για παραμυθιασμα...εκεινο ειναι αλλη αναγκη να εθελοτυφλουμε σε καταστασεις...
αλλες οψεις και αποψεις λοιπον οπως ειπες κι εσυ...
νεραιδενια φιλια!!!
Αssel μου οντως το μονο που δεν μπορει να ακουμπησει η σημερινη εποχη και ζωη ειναι η φαντασια μας...
μου θυμισες κατι με αυτα σου τα λογια...μια γλυκια αναμνηση οπου με την φαντασια θα μπορουσα να κανω οτι θελω...οπως αλλωστε γινεται παντα...
τα πουλαω μα ισως να μην εμαθα ακομα τις καρδιες που δεχονται την αληθεια μου απο εκεινες που απλα ειναι συγκαταβατικες...
σε ευχαριστω καλη μου!
νεραιδενια φιλακια!!!
Δημοσίευση σχολίου