ΤΙ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΚΙ ΑΥΤΟ ΘΕΕ ΜΟΥ...

Ακου να δεις ονειρο...
ημουν λεει σε ενα λευκο δωματιο και γυρω μου πολλοι γιατροι ντυμενοι στα λευκα φυσικα...
να με κοιταζουν με απορια...
τι θελω εδω...; ψιθυρισα...
τρελλαθηκες μου απαντησαν...
μα παντοτε τρελλη ημουν...σκεφτηκα αλλα δεν τους το ειπα γιατι φοβηθηκα οτι θα με κρατησουν εκει...
πως μπορεσε...;ντροπη της...τους ακουγα να λενε...
μα τι εκανα...;γιατι ειμαι εδω...;
δεν θυμασαι...;εχεις πολυ χρονο να θυμηθεις και να μετανιωσεις...
χρονο...;πολυ...;τι εκανα Θεε μου...;
ποσο θα με κρατησουν εδω...;φοβαμαι...κρυωνω...τι παιχνιδι ειναι παλι αυτο...;

εφυγαν απο το δωματιο και απομεινα μονη...
προσπαθησα να σηκωθω μα τα χερια και τα ποδια μου ηταν δεμενα...
πρεπει να ειμαι πολυ επικινδυνη συλλογιστηκα...

υστερα καρφωσα τα ματια στο ταβανι,αλλωστε δεν μπορουσα και τιποτα αλλο να κανω...
σαν αστραπες περασαν εικονες απο τα ματια μου...
ενας αντρας σε ενα κρεββατι,γνωστοι και αγνωστοι απεξω να κλαινε και να συζητανε,εγω να πλησιαζω στο δωματιο και να με σχολιαζουν,μια συνομιλια,σιωπες,ενας θανατος,μια ερημια,ενας λυγμος και μετα τιποτα...

σιγα σιγα ολα μπηκαν σε μια σειρα...
ενα τηλεφωνημα απο μια αγνωστη γυναικεια φωνη...
εισαι η...;
ναι εγω ειμαι...
ξερεις ο...θελει να σε δει...
δεν με ενδιαφερει και κακως μου τηλεφωνησατε...
σε παρακαλω μην κλεισεις...ειναι στο νοσοκομειο...τελειωνει και ζητησε εσενα...
λυπαμαι πολυ εχω χρονια να τον δω και δεν νομιζω πως εχουμε κατι να πουμε...
δεν μπορω να σας βοηθησω...

υστερα εκεινη ξεσπασε σε υστερικους λυγμους...
λυπηθηκα μια αγνωστη που με παρακαλουσε και της ειπα πως σε μιση ωρα θα ειμαι εκει...

μετα βρεθηκα να περπαταω σε εναν ψυχρο θαλαμο νοσοκομειου...
δεν μου φταναν τα δικα μου θεματα,δεν μου φτανουν τοσες επισκεψεις σε νοσοκομεια τωρα ειμαι εδω και για εκεινον...τι κανω εδω...;
εξω απο το δωματιο γνωστα και αγνωστα προσωπα εκλαιγα και συζητουσαν...
"ηρθε...","δεν το περιμενα...","ναι θα ερχοταν ημουν σιγουρος...","ναι παντα..."
δεν τους εδωσα καμια σημασια και προχωρησα μεσα...

εκεινος ηταν εκει...
μεγαλος,γερασμενος,αγνωριστος...πανε τοσα χρονια αλλωστε...
ηρθε του ειπε μια αγνωστη σε μενα γυναικα...
αναγνωρισα στη φωνη της πως ηταν η ιδια που μου ειχε τηλεφωνησει...
βγες εξω της ειπε εκεινος...
η γυναικα βγηκε σκυφτη και κλαιγοντας μου ψιθυρισε..."μονο εσενα ζητησε"

υστερα εκεινος στραφηκε σε μενα...
συγχωρεσε με ειπε...εκανα τοσα λαθη...μα ηταν για το καλο σου...
ετσι νομιζα τοτε...εχασα τοσα απο σενα...εχασα εσενα...εχασα ενα κομματι απο μενα...
συγχωρεσε με...ολα ηταν για το καλο σου...ξερω πως εκανα πολλα...ξερω πως σε πονεσα...
ξερω πως δεν ημουν ετσι οπως ηθελες...οπως επρεπε να ειμαι...μα το εκανα για το καλο σου...

μετα σιωπη...
και εικονες αστραπες εφτιαξαν μια δινη και γυριζανε γυρω μου...
ενα ιδρωμενο καλοκαιρι...καρεκλες κινηματογραφου...ενα ζευγαρι αθλητικα παπουτσια...
ενα πριονι...ενα πτυχιο...μια ειρωνια...μια επιτυχια...αλλη μια ειρωνια...μια αρρωστια...μια βροχη...μια ταβερνα...κατι παρασκευες...μια γιορτη ντυμενη στα ροζ...μια αρνηση...ενας εγωισμος...κατηγοριες...καταθλιψη...χαπια...αρρωστια...νοσοκομεια...θανατος...χρηματα...
κρισεις...γιατροι...λαθη...αποθυμενα...αρνηση...κλαμματα...κλαμματα...κλαμματα...
ενα τελος...

συγχωρεσε με...για το καλο σου...

ΟΧΙ...
γυρισα να φυγω και ολα τα βλεμματα στραφηκαν επανω μου...με απορια,με απογοητευση,με κακια,με κατανοηση καποιοι...
"μα τελειωνει..."ειπε καποιος...

αντε γαμησου κι εσυ...
εγω τελειωσα εδω και χρονια χιλιες φορες...
τελειωσα και τελειωνω ακομα και συγχωρεση δεν εχω γιατι να ζητησω...
αντε γαμησου κι εσυ...

υστερα ξυπνησα τρομαγμενη...
τι ονειρο κι αυτο Θεε μου...
εκανα καφε...αναψα τσιγαρο...
χτυπησε το τηλεφωνο...μια αγνωστη γυναικεια φωνη...εισαι η...;
ΟΧΙ...ΟΧΙ...ΟΧΙ και μη με ξαναπαρεις...

υστερα εβγαλα μια κραυγη και οι γιατροι με τα λευκα εφτασαν αμεσως...
θυμηκε...ειπαν...
αντε γαμηθειτε κι εσεις...