Παρασκευή 23 Ιανουαρίου 2009

ΤΙ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΚΙ ΑΥΤΟ ΘΕΕ ΜΟΥ...


Ακου να δεις ονειρο...
ημουν λεει σε ενα λευκο δωματιο και γυρω μου πολλοι γιατροι ντυμενοι στα λευκα φυσικα...
να με κοιταζουν με απορια...
τι θελω εδω...; ψιθυρισα...
τρελλαθηκες μου απαντησαν...
μα παντοτε τρελλη ημουν...σκεφτηκα αλλα δεν τους το ειπα γιατι φοβηθηκα οτι θα με κρατησουν εκει...

πως μπορεσε...;ντροπη της...τους ακουγα να λενε...
μα τι εκανα...;γιατι ειμαι εδω...;

δεν θυμασαι...;εχεις πολυ χρονο να θυμηθεις και να μετανιωσεις...
χρονο...;πολυ...;τι εκανα Θεε μου...;

ποσο θα με κρατησουν εδω...;φοβαμαι...κρυωνω...τι παιχνιδι ειναι παλι αυτο...;

εφυγαν απο το δωματιο και απομεινα μονη...

προσπαθησα να σηκωθω μα τα χερια και τα ποδια μου ηταν δεμενα...
πρεπει να ειμαι πολυ επικινδυνη συλλογιστηκα...


υστερα καρφωσα τα ματια στο ταβανι,αλλωστε δεν μπορουσα και τιποτα αλλο να κανω...
σαν αστραπες περασαν εικονες απο τα ματια μου...
ενας αντρας σε ενα κρεββατι,γνωστοι και αγνωστοι απεξω να κλαινε και να συζητανε,εγω να πλησιαζω στο δωματιο και να με σχολιαζουν,μια συνομιλια,σιωπες,ενας θανατος,μια ερημια,ενας λυγμος και μετα τιποτα...

σιγα σιγα ολα μπηκαν σε μια σειρα...
ενα τηλεφωνημα απο μια αγνωστη γυναικεια φωνη...

εισαι η...;
ναι εγω ειμαι...
ξερεις ο...θελει να σε δει...

δεν με ενδιαφερει και κακως μου τηλεφωνησατε...
σε παρακαλω μην κλεισεις...ειναι στο νοσοκομειο...τελειωνει και ζητησε εσενα...
λυπαμαι πολυ εχω χρονια να τον δω και δεν νομιζω πως εχουμε κατι να πουμε...
δεν μπορω να σας βοηθησω...


υστερα εκεινη ξεσπασε σε υστερικους λυγμους...
λυπηθηκα μια αγνωστη που με παρακαλουσε και της ειπα πως σε μιση ωρα θα ειμαι εκει...

μετα βρεθηκα να περπαταω σε εναν ψυχρο θαλαμο νοσοκομειου...
δεν μου φταναν τα δικα μου θεματα,δεν μου φτανουν τοσες επισκεψεις σε νοσοκομεια τωρα ειμαι εδω και για εκεινον...τι κανω εδω...;
εξω απο το δωματιο γνωστα και αγνωστα προσωπα εκλαιγα και συζητουσαν...
"ηρθε...","δεν το περιμενα...","ναι θα ερχοταν ημουν σιγουρος...","ναι παντα..."
δεν τους εδωσα καμια σημασια και προχωρησα μεσα...


εκεινος ηταν εκει...
μεγαλος,γερασμενος,αγνωριστος...πανε τοσα χρονια αλλωστε...
ηρθε του ειπε μια αγνωστη σε μενα γυναικα...
αναγνωρισα στη φωνη της πως ηταν η ιδια που μου ειχε τηλεφωνησει...
βγες εξω της ειπε εκεινος...

η γυναικα βγηκε σκυφτη και κλαιγοντας μου ψιθυρισε..."μονο εσενα ζητησε"

υστερα εκεινος στραφηκε σε μενα...
συγχωρεσε με ειπε...εκανα τοσα λαθη...μα ηταν για το καλο σου...
ετσι νομιζα τοτε...εχασα τοσα απο σενα...εχασα εσενα...εχασα ενα κομματι απο μενα...
συγχωρεσε με...ολα ηταν για το καλο σου...ξερω πως εκανα πολλα...ξερω πως σε πονεσα...
ξερω πως δεν ημουν ετσι οπως ηθελες...οπως επρεπε να ειμαι...μα το εκανα γι
α το καλο σου...

μετα σιωπη...
και εικονες αστραπες εφτιαξαν μια δινη και γυριζανε γυρω μου...
ενα ιδρωμενο καλοκαιρι...καρεκλες κινηματογραφου...ενα ζευγαρι αθλητικα παπουτσια...
ενα πριονι...ενα πτυχιο...μια ειρωνια...μια επιτυχια...αλλη μια ειρωνια...μια αρρωστια...μια βροχη...μια ταβερνα...κατι παρασκευες...μια γιορτη ντυμενη στα ροζ...μια αρνηση...ενας εγωισμος...κατηγοριες...καταθλιψη...χαπια...αρρωστια...νοσοκομεια...θανατος...χρηματα...
κρισεις...γιατροι...λαθη...αποθυμενα...αρνηση...κλαμματα...κλαμματα...κλαμματα...

ενα τελος...

συγχωρεσε με...για το καλο σου...

ΟΧΙ...
γυρισα να φυγω και ολα τα βλεμματα στραφηκαν επανω μου...με απορια,με απογοητευση,με κακια,με κατανοηση καποιοι...
"μα τελειωνει..."ειπε καποιος...

αντε γαμησου κι εσυ...
εγω τελειωσα εδω και χρονια χιλιες φορες...
τελειωσα και τελειωνω ακομα και συγχωρεση δεν εχω γιατι να ζητησω...
αντε γαμησου κι εσυ...


υστερα ξυπνησα τρομαγμενη...
τι ονειρο κι αυτο Θεε μου...
εκανα καφε...αναψα τσιγαρο...
χτυπησε το τηλεφωνο...μια αγνωστη γυναικεια φωνη...εισαι η...;
ΟΧΙ...ΟΧΙ...ΟΧΙ και μη με ξαναπαρεις...

υστερα εβγαλα μια κραυγη και οι γιατροι με τα λευκα εφτασαν αμεσως...
θυμηκε...ειπαν...
αντε γαμηθειτε κι εσεις...

40 σχόλια:

b|a|s|n\i/a είπε...

την σιωπή την φαντάζομαι συνήθως με χρώμα λευκό. όπως το λευκό των γιατρών. μοιάζει περίεργο ε; αλλά οκ παραμύθι ήταν μόνο.
πολλά φιλιά για ένα καλό (βροχερό) βράδυ.

Κωνσταντίνος Κόλιος είπε...

ειρωνείας λόγια...

σσσσ μη μιλάς για το καλό σου είναι.
Δε ξέρεις εσύ το καλό σου ,εγώ το ξέρω.
σσσσ μη μιλάς,αλλά και αν θέλεις λίγο
να μιλήσεις πες κάτι που θέλουν να ακούσουν.
Έτσι θα είσαι καλή για πάντα.
σσσσ,μην ακούς τον εαυτό σου,
αυτός θα κραυγάσει αλήθειες που θα πληγώσουν.
σσσσ σώπα δεν πειραζει,
μόνος έρχεσαι και μόνος φεύγεις,
σσσσ θα μας ακούσει ο εαυτός μας,
και θα μας ζητήσει να λογοδοτήσουμε.
σσσσ θα ξυπνήσεις τις ερινύες .

σσσσ,να εγω απομακρύνομαι πατώντας
στις άκρες των δαχτύλων.
το πάτωμα από κάτω τρίζει,
μιαν ηδονή νιώθω απ' τους τριγμούς.
τριγμοί και αλυσίδες που σπάνε,
πάντα μιαν ηδονή με φέρνουν .
σσσσ

σιωπηλά φιλιά καληνύχτας

gregory είπε...

δεν ξερω να μιλησω για το ονειρο σου..αλλα ξερω να σου πω οτι...
το εζησα με γιατρους με πρασινα...αρνηθηκα να δω μερικους....που κρυωνα..και πεθανα ειδα ασπρα..και απο μια καρδια χωρις μελλον..εγινα καρδια με ονειρα.....
ονειρο ηταν....εσυ κανε ονειρα ...ξυπνια ειναι καλιτερα....
υσ δεν ξερω εαν αγγιξα την αναρτηση σου.αυτο μου ηρθε..

aggelika είπε...

Έγραψα κάτι παρόμοιο πριν καν το διαβάσω!
Γιατί να ξέρουν πάντα οι άλλοι το καλό μας κι εμείς να μην το ξέρουμε ποτέ?

Ανώνυμος είπε...

"Σαν δώρα ακριβά της σιωπής
Της μυστικής αστροφεγγιάς
Και της επιθυμίας.."

Καλημέρα γλυκιά μου Ναϊάδα
με τον νεραϊδένιο λόγο σου..

tovenito είπε...

αυτό που όλο οι άλλοι κάνουν πράξεις για το καλό μας, και αυτό το καλό μας είναι τόσο πολύ για το κακό μας..
είναι να μην τρελλαίνεσαι;

Άρτεμις είπε...

Το ρημάδι το καλό μας, το ξέρουμε εμείς περισσότερο απ' όλους...
Αλλιώτικο παραμύθι...
Καλησπέρες..

προφήτης είπε...

θυμήθηκες;

και ήταν μόνο ένα όνειρο... θυμήθηκες; ή μάλλον πάντα θυμάσαι;
αναμνήσεις να βασανίζουν, γεγονότα ονείρου, και πραγματικότητας... όλα...

καλησπέρα

Unknown είπε...

θα μπορούσε και να ήταν όνειρο, μα ξέρεις πως δεν είναι. οι σκέψεις μας κάποια φορά είναι τόσο ζωντανές που μοιάζουν να περνούν μπροστά από τα μάτια μας...

να ξεσπάς...

εσύ είσαι όλα. και έτσι και αλλιώς. κι όσοι καταλάβουν, κατάλαβαν...

φιλιά βρόχινα μάτια μου...

ΠΡΩΤΟΠΛΑΣΤΗ... είπε...

Μα γιατι ολοι πιτσευουν οτι ξερουν το καλο μας περισσοτερο απο εμας? Κι αν αυτο που εμεις θεωρουμε καλο μας ειναι γι'αυτους κακο?
Πώς να αντεξει το μυαλο?

Για καποιο λογο που δεν ξερω στηριζω το ΟΧΙ σου...

Φιλια πολλα ναιαδα μου...!

Bουλα. είπε...

ΤΙ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΚΙ ΑΥΤΟ ΘΕΕ ΜΟΥ!!!!
Ελπιζω να ειναι ολα καλα μικρη..ε;

Ανώνυμος είπε...

Τι παραμύθι κι αυτό ; … εννοώ το παραμύθι «για το καλό σου» που μόνο για καλό δικό μας δεν γίνεται να είναι αφού δεν μας ρώτησε κανένας . Γράφεις όμορφα… ακόμα και το παραμύθι – εφιάλτης αυτής της ανάρτησης είχε κάτι πολύ ξεχωριστώ .. και οι εικόνες είναι πάντα επιλεγμένες με γούστο και καθόλου τυχαίες. Περιμένω το επόμενο παραμύθι !

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

basnia μου λευκο...θεωρειται οτι ειναι χρωμα ηρεμιας κι ομως φανταζει πολλες φορες τοσο ψυχρο...

ενα ακομα παραμυθι ηταν μονο...

πολλα νεραιδενια φιλακια καλε μου!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

κωνσταντινε μου σσσςς μεταξυ μας δεν θα τους πω αυτο που θελουν να ακουσουν και ας γινω κακια...
δεν βαριεσαι αλλωστε και καλη οταν ειμαι παλι τα ιδια αποτελεσματα εχω...

πολλα νεραιδενια φιλακια καλε μου!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

γρηγορη μου οτι βγαινει στον καθενα να εκφρασει ειναι παντα σχετικο γιατι ειναι αληθινο και αυτο το κανει ομορφο και μοναδικο...
οσο για σενα που εγινες απο καρδια χωρις μελλον,καρδια με ονειρα τιποτα καλυτερο δεν μπορω να φανταστω...

νεραιδενια φιλια καλε μου!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

aggelika μου το διαβασα...
συγχρονισμος ε...;
ελα μου ντε γιατι οι αλλοι παντα νομιζουν πως ξερουν το καλο μας καλυτερα απο μας...;
φοβουνται μηπως κανουμε τα δικα τους λαθη μαλλον κι ετσι μας βαζουν και κανουμε χειροτερα γιατι ποτε κανεις δεν θα ειναι ιδιος με τον αλλο...

νεραιδενια φιλακια καλη μου!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

τακη μου γλυκιε...
με εκπλησει η ικανοτητα σου καθε φορα να βρισκεις ενα στιχακι ταιριαστο με το παραμυθι μου και να να μου το αφηνεις...

νεραιδενια φιλια καλε μου!
σε ευχαριστω παντα!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

tovene ειναι να μην τρελαινεσαι...;
ασε με να κανω λαθος που λεει και το ασμα...
κι αν το μετανιωσω τουλαχιστον θα ξερω πως επαιξα λιγακι κι εγω...

νεραιδενια φιλια καλε μου!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

creep μου μας ξερει καποιος καλυτερα απο εμας...;
δεν νομιζω...
οσο και αν ανοιγομαστε μονο εμεις ξερουμε τι εχουμε μεσα μας...
πως στα κομματια ξερουν καλυτερα απο μας το καλο μας...;
τιποτα δεν ξερουν...
αλλιωτικο ναι...μα παντα παραμυθι...

νεραιδενια φιλια καλη μου!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

προφητη μου παντα θυμασαι...
κι οταν κανεις πως ξεχνας θυμασαι...
κι οταν ξεχνας παντα θα γινει κατι και θα θυμηθεις...
πως αλλιως θα βασανιζεσαι...;

νεραιδενια φιλια!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

νεραιδα μου...
θα μπορουσε να ειναι...μα δεν ειναι...
η' μηπως παντα ηταν...;

και οι εικονες να περναν...
κι οταν περναν να ξεσπας...
παντα για ντο καλο σου...

νεραιδενια φιλακια βροχερη μου!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

πρωτοπλαστη μου χαιρομαι που βρηκα υποστηρικτη του ΟΧΙ μου...
κουραστηκα να λεω ναι για το καλο μου...
τελικα μονο για το καλο αλλων ηταν ολα τα ναι...
κανεις δεν ξερει το δικο μας καλο καλυτερα απο μας...

σε φιλω γλυκια μου!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

βουλα μου...
αλλιωτικο παραμυθι...
παντα ολα θα ειναι καλα και παντα κατι θα τρεχει...
οσο ειμαι εδω ακομα ομως ολα ειναι καλυτερα απο οσα δεν αντεχω...

σε ευχαριστω γλυκια μου!
σε φιλω με αγαπη!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

μεταλλαγμενε μου...
σε ευχαριστω παρα πολυ για τον ομορφο σου λογο...
ποτε τιποτα δεν ειναι τυχαιο ετσι δεν ειναι...;
ετσι συνηθιζω να υποστηριζω κι εγω...

κανεις δεν ξερει το καλο μας μα ολοι το προτεινουν παντα με σιγουρια...
τα αποτελεσματα ποικιλα παντα για τον καθενα...

νεραιδενια φιλια καλε μου!!!

nina είπε...

Είναι μια από τις αναρτήσεις σου που αν περιέχει στοιχεία από τη ζωή σου θα έλεγα πως τη βάζω στη λίστα με εκείνες που μου δείχνουν ότι έχουμε πάρα πολλά κοινά στοιχεία.
Κάνε αυτό που νιώθεις μόνο μην κρατάς τα αρνητικά του παρελθόντος μέσα σου. Η συγχώρηση ακόμα και αν δίνεται με τον όρο της απόρριψης είναι λυτρωτική.
Πολλά φιλιά

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Ψάχνω, και δε βρίσκω λόγια να γράψω. Το μόνο που έχω, μια αγκαλια... μα ακούω τον άνεμο να σε ταξιδεύει.. Μια παιδική οργή, να αντιπαλεύει τα κύμματα που διασχίζουν το χθες ως το σήμερα.. Ερημική η παραλία σου.. δική σου η μοναξιά.
Βάρυνε η νύχτα πολύ, και τώρα έμεινε μόνο να χαράζει. Το παιδί άντεξε, και ο ήλιος θα ζεστάνει τα όνειρά του.. Κράτησες την αθωότητά σου. Την ψυχή σου.. Όσο κι αν σε βασάνισε η νύχτα, η μέρα σου ανήκει!
Την αγάπη μου και την φιλία μου, σε σένα!

Σταλαγματιά είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Σταλαγματιά είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Σταλαγματιά είπε...

Μικρή μου Νεράιδα πες της να ξανά γυρίσει.
Και διάβασε της δυνατά τα κόκκινα σου γράμματα.
Ναι εκείνα τα τελευταία

ναδα.- είπε...

Α δε ξέρω ποια είναι η τρελα και ποια η παραφροσύνη.

Ξέρω πως υπάρχει ζωή εδώ.

Ανώνυμος είπε...

Ελπίζω να είναι ένα ακόμη παραμύθι... άσκημο αυτή τη φορά... αλλά παραμύθι...

Φωτεινή καλημέρα

Ανώνυμος είπε...

ΝΑΪΔΑ !!!! Μια βραβευμένη από εμένα .. δήλωσε αποχή … και είχα ένα βραβείο “proximidade” παραπάνω να δώσω. Θέλω να το δώσω σε σένα … για τα τόσο όμορφα παραμύθια που γράφεις … Μπορείς να περάσεις από μένα .. να δεις την αλλαγή που έγινε στην ανάρτηση επιβράβευσης και να παραλάβεις το βραβείο σου. Συγχαρητήρια και φιλιά !!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

nina μου θα συμφωνησω με τα τελευταια σου λογια η συγχωρεση ειναι λυτρωτικη...
μα δεν ξερω ποσο και ποτε ειναι εφικτη...

σε φιλω νεραιδενια!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

γλυκιε μου Νικολα ποσο χαιρομαι που σε ξαναβλεπω εδω...
πολυ αληθεια...!
τα λογια σου πανεμορφα!
με μεγαλη χαρα δεχομαι την αγκαλια σου και την φιλια σου!
ο ηλιος παντα θα βγαινει καλε μου...
ειναι ο κυκλος του τετοιος...θελουμε δεν θελουμε καπου μας πιανει κι εμας...

πολλα νεραιδενια φιλια και μια μεγαλη νεραιδοαγκαλια για σενα!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

αναστασια μου γλυκια μη σε νοιαζει θα κανω εγω τα νεραιδομαγικα μου και συντομα θα επανελθει...
τα κοκκινα γραμματα της τα φωναξα...θα τα ακουσει το ξερω...
ειναι ευαισθητη ψυχη και συνηθως σε κατι τετοιες ψυχες βρισκουν και πατανε οσοι δεν σκεφτονται...
θα γυρισει θα δεις...

σε φιλω με αγαπη!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

Ναδα μου υπαρχει ζωη εδω...και θανατος εδω...και κολαση και παραδεισος εδω...
ολα εδω ειναι...που περναμε περισσοτερο χρονο δεν ειμαι σιγουρη μονο...

νεραιδενια φιλια!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

odipore καλε μου ολα ενα παραμυθι ειναι...
και η ζωη ενα παραμυθι ειναι...
αλλωτε ασχημο κι αλλωτε ομορφο...

πολλα νεραιδενια φιλακια!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

Mεταλλαγμενε καλε μου,
σε ευχαριστω πολυ για την τιμη που μου κανεις και για ολα τα ομορφα λογια που ειπες για μενα!
πραγματι σε ευχαριστω και εγω και ολοι οι ηρωες των παραμυθιων μου!
ενα νεραιδενιο φιλι σου στελνουμε!!!

και παλι ενα μεγαλο ευχαριστω!!!

..αΠεΘαΝτΗ.. :) είπε...

Mporei na kryvoume o,ti niwthoume otan exoume ta matia mas anoixta alla auta ksediplwnontai otan koimomaste kai oneireuomaste.
Kai gw oxi tha elega..
Isws giati an o antras autos zhthse sygxwresh epeidh akrivws esvine..
Pisteuw pws tha mporouses na thn dexteis an htan alliws..an to ekane epeidh to hthele pragmatika k oxi logw katastasewn..
Se katanow..
As elpisoume se ena "nhfalio" syggnwmh thn epomenh fora..
Mh metaniwneis gia o,ti kaneis k niwtheis...poso mallon gia ena oneiro..
Filakia polla omorfia mou na prosexeis ton eauto sou!
Sou stelnw mia oneiropagida dwro apo mena...:)

Ανώνυμος είπε...

Απο την ίδια φωνή που σου μίλησε στο τηλέφωνο του ονείρου σου και που πίστεψες πως την πέταξαν έξω για να μπεις εσύ:
Δε βγήκα έξω ούτε στιγμή απο την αρχή ως το τέλος ήμουν ΠΑΝΤΑ ΕΚΕΙ. Και μετά απο το θάνατο.

ΑΝΤΕ ΓΑΜΗΣΟΥ ΕΣΥ.