Τρίτη 27 Οκτωβρίου 2009

ΑΧ ΚΑΙ ΝΑ ΗΤΑΝ ΠΑΡΑΜΥΘΙ...


Τα πιο αληθινα παραμυθια τα γραφει η ζωη ετσι δεν λεω παντα...;
καπως ετσι...

καπως ετσι εναν Αυγουστο 8 μηνες μετα τον θανατο εκεινου...
καπως ετσι η στεναχωρια δεν χωρουσε πουθενα αλλου...
χωρεσε σε ενα σωμα...
καρκινος...
καρκινος...;
καρκινος...
πανε δυο χρονια και οσες φορες κι αν το ακουω δεν μπορω ακομα να το πω δυνατα...
δεν μπορω να το γραψω...δεν μπορω να το πιστεψω...

καρκινος...
καρκινος...;
μα εμεις ηρθαμε για αλλη παθηση εδω...μα μας ειπατε πως ολα ηταν ενταξει...
πως...;δεν καταλαβαινω...

υστερα καταλαβα...
οποιος θυμαται "τα δακρυα της Βιολετας" ισως και να καταλαβει...
καρκινος λοιπον...θα το παλεψουμε...δεν θα μας παρει απο κατω...δεν θα μας νικησει...
ξερεις εμεις ποσα νικησαμε...θα το νικησουμε και αυτο...
ε μανουλα μου...;
αλλωστε μας ειπαν οτι ειμαστε πολυ τυχεροι...
παει εφυγε...το καθαρισαν ειπαν...
τωρα μοναχα προληπτικες θεραπειες...

μετα ηρθαν οι χημειοθεραπειες...ηρθαν οι παρενεργειες...εφυγαν τα μαλλια...
οχι δεν γινονται μοναχα στις ταινιες αυτες οι σκηνες...οχι...γινονται μεσα στο σπιτι μου...
γινονται σε μας...στη μανουλα μου...οχι δεν ειναι ονειρο...θα ειχα ξυπνησει...ενας εφιαλτης ζωντανος ειναι...ενας εφιαλτης διχως τελος...
ελα μανουλα μου...ενα κουραγιο ακομα...θα το παλεψουμε και αυτο...
ειμαστε τυχεροι ειπαν...

μετα ηρθε η επιδεινωση...
καρκινος...
καρκινος...;
καρκινος...
μα πως...;αφου ειπατε πως εφυγε,πως δεν υπηρχε...πως χαθηκε...τωρα πως σε 6 μηνες παλι...;
ναι...παραλειψαμε να κανουμε μια εξεταση στο ενδιαμεσο...και...
ομως μην ανησυχειτε...ειστε τυχεροι...θα ξεκινησουμε αμεσως νεες χημειοθεραπειες...

και ξεκινησαμε...
και περασε 1,5 χρονος διχως την παραμικρη βελτιωση...μονο πονος...αγωνια...αγχος...
παρενεργειες...φοβος...
κι εκει δα...1,5 μηνα πριν ακουσαμε το πρωτο ευχαριστο νεο εδω και 2 χρονια...
μαλλον...μαλλον χωρις να ειμαστε σιγουροι αυτο αρχιζει να μικραινει...
...........................................
ειδες μανουλα μου...;ειδες το νικαμε το ατιμο...αντε λιγα κουραγια ακομα και θα το καταφερουμε...
θα ξεχασουμε τα δυο χρονια μεσα στα νοσοκομεια,τις χημειοθεραπειες,τις παρενεργειες,τις περουκες,την στεναχωρια,τα λαθη των γιατρων,τα φαρμακα...ολα θα τα αφησουμε πισω...

...........................................................

και καπως ετσι η χαρα κρατησε μοναχα 1 βδομαδα...
και βρεθηκαμε σε ενα κρεβατι...σε ενα νοσοκομειο...
πως...;τι...;
τι να σας πουμε κι εμεις δεν ξερουμε ακομα...
μα ποναει στο ποδι...ειναι ασχετο...πως...;γιατι...;
θα σας πουμε μολις βγουν οι εξετασεις της...
και βγηκαν την επομενη...
και ακουσα απο τα μεγαφωνα...
οι κορες της κυριας Α....να ερθουν στο γραφειο των γιατρων...

ηρθα...πειτε μου...
θα θελαμε και την αδερφη σας...
μα οχι πειτε μου η αδερφη μου εχει παει για καφε ετσι κι αλλιως ειμαι η μεγαλυτερη...
κοιταξτε...τα πραγματα ειναι παρα πολυ ασχημα...τραγικα θα λεγαμε...δεν εχουμε ξαναδει στην πορεια μας τετοιες τιμες...λυπαμαι μα...πρεπει να ειστε προετοιμασμενες για ολα...
................................................

δεν καταλαβαινω τι μου λετε...
αφου ο καρκινος υποχωρει...αφου παμε καλυτερα...αφου...
δεν ειναι απο τον καρκινο...δεν ειναι μετασταση...η μητερα σας αρρωστησε απο μια απλη γριπη,της κανατε ενεσεις για τον πονο,ο οργανισμος ενος καρκινοπαθη ειναι πολυ πιο ευαισθητος απο εναν υγιη,ο οργανισμος της εξαντληθηκε απο τις χημειοθεραπειες,η γριπη συνεβαλε και οι ενεσεις την αποτελειωσαν...
πραγματικα δεν καταλαβαινω...μου λετε πως...
ναι δεσποινις αυτο σας λεμε δυστηχως...
μα ειναι η μανουλα μου...ειναι μολις 48...μα παμε καλυτερα...μα ειμαστε τυχεροι...
καλυτερα θα ειναι η μητερα σας να μη σας δει σε αυτη τη κατασταση...σκουπιστε τα ματια σας...
δωστε ενα ηρεμιστικο στην κοπελα...

...........................................................

ξερεις η μαμα....μας φωναξαν...ειχες παει για καφε...μας λενε πως δεν θα τα καταφερει...
μας λενε πως ειναι τοσο ασχημα οσο δεν εχουν ξαναδει...
μα απο μια γριπη...;απο μια ενεση...;
υστερα μαυρισαν ολα...

κι αλλο ενα τηλεφωνημα απο τον εξωτερικο γιατρο...
λυπαμαι μα η κατασταση ειναι τοσο ασχημη που δεν μπορει να ανατραπει...
λυπαμαι αν γινομαι σκληρος μα σε αυτες τις περιπτωσεις οι συγγενεις πρεπει να γνωριζουν για να τακτοποιησουν θεματα...να ειδοποιησουν συγγενεις...
ΜΑ ΤΙ ΣΤΟ ΚΑΛΟ ΜΟΥ ΛΕΤΕ ΟΛΟΙ ΣΑΣ...;ΠΩΣ ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙ Η ΜΑΜΑ ΜΟΥ...;
μιλαμε για τη μαμα μου...η μαμα μου δεν γινεται να πεθανει...η μαμα μου ειναι ο μονος γονιος που εχω...η μαμα μου ειναι δυνατη...η μαμα μου θα γινει καλα...η μαμα μου...η μαμα μου...η μαμα μου...

........................
δωστε ενα ηρεμιστικο στην κοπελα...
υστερα ξαναμαυρισαν ολα...

υστερα μαζευτηκαν συγγενεις και φιλοι σε ενα προαυλιο νοσοκομειου...
Θεε μου αν υπαρχεις τωρα πρεπει να κανεις ενα θαυμα...δεν μπορει να αφησεις να συμβει κατι τετοιο...
Θεε μου παρε εμενα...κανε κατι...κανε κατι...κανε κατι...

θελω να πεθανω...
σωπα μικρη μου...σωπα θα τα καταφερουμε...σωπα...
αδερφουλα μου πως εγινε αυτο...;μανουλα μου...μανουλα μου...

και ηρθε κοσμος...και κλαιγαμε...
και ηρθε μεχρι κι εκεινος...
συναντηση υστερα απο 7 ολοκληρα χρονια...ποσο σου μοιαζω σκεφτηκα...
και δεν ειπε κουβεντα...μοναχα ανοιξε την αγκαλια του...κι εκλαιγε...κι εκλαιγα...
για ποιον κλαις...;για μενα...;για εκεινη...;και για τις δυο μας...;και για τις τρεις μας...;
και σιωπη...ουτε μια λεξη...μονο δακρυα...
τετοιες στιγμες...ε...;

καπως ετσι...
περασε μια βδομαδα...
με ατελειωτους ορους,φαρμακα,αιμα,ξενυχτια...
με ουτε μια στιγμη εκτος νοσοκομειου...
με ατελειωτες προσευχες και προσευχες...
και ανοιξε τα ματια...
με κοιταξε και ειπε...:"παιδι μου εισαι ενα ματσο χαλια"

κι αλλη μια βδομαδα μαρτυρικη...
με φαρμακα,φαρμακα,φαρμακα...
κι αρχισαν να φτιαχνουν οι τιμες...
και ηρθε ο γιατρος...
και ειπε...εχετε Αγιο και μαλιστα ψηλα στην ιεραρχεια των Αγιων...
μια λαμπαδα οσο πιο ψηλη γινεται να αναψετε...



ειμαστε ακομα στο νοσοκομειο...σημερα 3 βδομαδες κι εχουμε ακομα μελλον απο οτι λενε...
ειμαστε πολυ καλυτερα...μα ακομα αρκετα σοβαρα και κρατανε και μια πισινη για πισωγυρισμα...
ξερω πολυ καλα πως φτασαμε εδω απο καθαρο θαυμα...κανενας γιατρος και κανενα φαρμακο δεν θα μπορουσε να αντιστρεψει τις τιμες που ειδα...την κατασταση που αντικρυσαμε...
δεν θα μπω σε λεπτομερειες γι αυτο...οχι ακομα τουλαχιστον...ομως υποσχομαι πως αν βγουμε με το καλο απο το νοσοκομειο και ειμαστε καλα και διχως κινδυνο θα το γραψω αναλυτικα...

θελω να ευχαριστησω μεσα απο την καρδια μου καποιους ανθρωπους...
την φεγγαρολουστη...που οπως ειπα ειναι παντα εκει αν και χιλιομετρα μακρια και μου στεκεται σαν αδερφη παρα τα οσα δικα της προβληματα...

την jacki που ηταν εκει ψυχη και σωμα...που με εκλεισε στην αγκαλια της...που σκουπισε τα δακρυα μου...που βρηκε αιμα...που εκλαψε μαζι μου...

την καναρινενια που βοηθησε με τον δικο της μοναδικο τροπο...δεν θα πω παραπανω γιατι εκεινη ξερει...

τον ηχο πλαγιο μονο που στην κυριολεξια επιστρατευσε εναν λοχο να δωσει αιμα,που εδωσε το δικο του αιμα,που ηρθε κοντα μου,που ειπε πως δεν εκανα τιποτα παραπανω απο οσα θα εκανες εσυ...

τον basnia που ανοιξε την αγκαλια του απο μακρια και νοιαστηκε και εστειλε αγαπη μπολικη...

την anima για το νοιαξιμο και την αγαπη της...

τον ανεμουλη για την φροντιδα του και την αγκαλια του...

ολους τους φιλους bloggers που δεν ηξερα κι ομως νοιαστηκαν και εστειλαν την αγαπη τους και το αιμα τους μεσω της jacki's...

ευχαριστω κι ολους οσους εστειλαν την αγαπη,τα φιλια τους,ενα κομματι τους στις δυσκολες ωρες που περνουσα...

ευχαριστω για τα mail που βρηκα ανοιγοντας σημερα τον υπολογιστη μου...
lenaki μου εισαι μια γλυκια ψυχη...
και ολοι οι υπολοιποι το ιδιο...

μεσα απο εσας και κατι φιλους απο ενα φορουμ για τον καρκινο μαζεψαμε 20 φιαλες αιμα που χρειαζομασταν επειγοντως...

ολοι οσοι με περνατε τηλεφωνα,στελνατε μυνηματα συγχωρεστε με που δεν απαντουσα σε ολους...οι στιγμες που ζουσαμε ηταν τραγικες...
το μονο που ελεγα σε ολους σας ηταν πως θελω την προσευχη σας...οι φωνες οταν ειναι πολλες ακουγονται καλυτερα εκει πανω...
και φαινεται πως ακουστηκαν μα ακομα μεγαλα λογια δεν λεω...

οσα ευχαριστω κι αν πω πραγματικα θα ειναι λιγα...δεν αρκουν οι λεξεις ουτε για να περιγραψω τι περασαμε και περναμε ακομα μα ουτε και για να ευχαριστησω ολους οσους ηταν εκει κι αν οχι σωματικα σιγουρα πνευματικα και ουσιαστικα...



Μεσα σε μια στιγμη ανατρεπονται ολα οσα ξερεις...
οσα θεωρεις δεδομενα...
εμενα ανατρεπονται εδω και 2,5 χρονια συνεχως...
και το πιο σημαντικο...η ιδια η ζωη...ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΕΔΟΜΕΝΗ...

καρκινος...
καρκινος...;
καρκινος...
ειναι μια οικογενειακη νοσος μας λενε οι γιατροι...
ναι ειναι...οταν ο ανθρωπος ο δικος σου εχει καρκινο νοσεις κι εσυ μαζι του...
με ολα οσα συνεπαγεται αυτη η νοσος και ολα οσα φερνει στη ζωη σου και ολα οσα ανατρεπει στη ζωη σου...
δεν ειναι παραμυθι...
δεν ειναι ταινια...
δεν ειναι ονειρο...
ειναι μια πραγματικοτητα...
ακομα δεν μπορω να το πιστεψω...
ακομα δυσκολευομαι να το πω δυνατα...
ακομα συλλαβιζω τα γραμματα αν το γραφω καπου...

Η ΖΩΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΕΔΟΜΕΝΗ...
ανατρεπεται απο τη μια στιγμη στην αλλη...

οι σκεψεις...οι προτεραιοτητες...τα παντα αλλαζουν...
τα συναισθηματα κυριως...θες δεν θες αλλαζουν...
θες δεν θες σκεφτεσαι αλλιως...επιβαλλεται να σκεφτεσαι αλλιως...

Λενε πως στις τραγικες στιγμες φαινεται ποιοι πραγματικα σε αγαπανε και σε νοιαζονται...
ετσι λενε...
μη κρινεις γαμωτο σου λεω...
δεν μπορω λεω παλι...
κι ομως ανθρωποι που περιμενα να ηταν εκει δεν ηταν...και ηταν αλλοι που ισως να μην το περιμενα...
ας ειναι...επρεπε κι αυτο μαλλον να φανει σε αυτες τις στιγμες...

Νιωθω ευαλωτη...τοσο κουρασμενη...τοσο εξαντλημενη...
τοσο αδεια και τοσο γεματη...
τοσο...που μια αγκαλια μοναχα για ενα λεπτο ειναι αρκετη για να αντεξω και το επομενο 24ωρο...


ολοκληρη η ιστορια απο την αρχη μεχρι...στο παραμυθι "τα δακρυα της Βιολετας"

Υ.Γ1 ποτε δεν εκρυψα απο κανεναν ποια ειμαι...οσοι με γνωρισαν απο κοντα ακουσαν μονο αληθειες...
ομως εδω πουλαω παραμυθια...το τι ειναι αυτα τα παραμυθια το εχω πει πολλες φορες και αλλη δεν θα το πω...
ειναι απλα η ψυχη μου και η καρδια μου δοσμενη με λεξεις...οπως...και ετσι...γιατι πολυ απλα αυτο ξερω,αυτο μου βγαινει και αυτο θα συνεχισω...τα υπολοιπα δεν υπαρχει λογος να αναλυονται εδω...η ψυχη του καθενα μας ειναι αδυνατο να ξερουμε τι κρυβει μεσα της...γι'αυτο μερικα πραγματα μπορει να μην ειναι οπως φαινονται η' οπως ακουγονται...

Υ.Γ2 σας ευχαριστω ολους για τα σχολια σας στο προηγουμενο παραμυθι...γραφωντας το δεν ηξερα πως εχει η κατασταση...συγνωμη που δεν σας απαντω εναν εναν μα ελπιζω να καταλαβαινετε...

Υ.Γ3 jackouli το ειπα πολλες φορες...εισαι ψυχη μοναδικη...και φιλη αληθινη...και σ'αγαπαω πολυ...τα λογια ειναι περιττα...

Υ.Γ4 φεγγαρολουστη αγαπημενη μου...ποια λογια να εκφρασουν την συμπαρασταση σου...;
σε αγαπω απεριοριστα!


Σας ευχαριστω ολους απο καρδιας και παλι ειναι λιγο...
θα λειψω κι αλλο...ειμαστε ακομα στο νοσοκομειο...μου λειψατε και μου λειψαν και τα σπιτικα σας...μα...

λοιπον να ζητησω μια χαρη...;
ολοι οσοι περασετε απο εδω και θελετε καντε μια προσευχη...
οι φωνουλες οταν ειναι πολλες ακουγονται καλυτερα εκει ψηλα ε...;
και τις χρειαζομαστε πολυ...
γιατι ειναι η μανουλα μου...η μανουλα μου...



Αυτο το παραμυθι δεν εχει καμια σχεση με οτι εχω γραψει μεχρι στιγμης...
νιωθω σαν να γραφω ημερολογιο...
θα ειναι μαλλον επειδη δεν ειναι παραμυθι ε...;
ισως επειδη ειμαι και "ενα ματσο χαλια" οπως ειπε η μαμα μου οταν με πρωτοαντικρυσε υστερα απο μια βδομαδα...
θα ειναι μαλλον επειδη της εχω τεραστια αδυναμια...ετσι γινεται οταν μεγαλωνεις με εναν γονιο...η αγαπη εστιαζεται και γινεται αδυναμια...αναγκη...
αυτο το παραμυθι δεν εχει καμια σχεση με κανενα αλλο...

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΟ ΑΙΜΑ ΣΑΣ...ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΣΑΣ!
ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΙΟ ΠΟΛΥΤΙΜΟ ΔΩΡΟ...ΤΟ ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ!

σας ευχαριστω...!
την αγαπη μου σας στελνω απο την καρδια μου μεσα πραγματικα!

Α!και να θυμαστε πως...
Η ΖΩΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΕΔΟΜΕΝΗ...
ισως σας βοηθησει την επομενη φορα που κατι θα σας χαλασει την μερα...




Αφιερωμενο στην μανουλα μου...!
Γινε καλα σε παρακαλω γρηγορα...

42 σχόλια:

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΚΑΛΗ ΜΟΥ ΦΙΛΗ ΜΑΚΑΡΙ ΟΛΟ ΑΥΤΟ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙ.
ΕΥΧΟΜΑΙ Η ΜΑΝΟΥΛΑ ΣΟΥ ΝΑ ΝΙΚΗΣΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΤΗΝ ΕΧΕΙΣ ΚΟΝΤΑ ΣΟΥ.ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΟΛΟ ΑΥΤΟ ΛΥΠΗΘΗΚΑ ΠΟΛΥ ΓΙΑΤΙ ΜΑΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΜΙΑ.ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΧΑΝΟΥΝ ΤΗΝ ΑΞΙΑ ΤΟΥΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΕ ΟΛΟ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΣΑΣ ΒΡΗΚΕ.ΥΠΟΜΟΝΗ ΚΑΙ ΚΟΥΡΑΓΙΟ Ν ΑΝΤΕΞΕΙΣ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΜΕΓΑΛΟ ΣΤΑΥΡΟ.ΘΑ ΚΑΝΩ ΚΑΙ ΓΩ ΜΙΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΚΑΙ ΙΣΩΣ ΑΚΟΥΣΤΕΙ.

Hfaistiwnas είπε...

Μια από τα ίδια....

Όχι δεν είναι.. όταν το καταλαβαίνουμε είναι λίγο αργά..

Προσευχές πολλές Νεράϊδα..

tovenito είπε...

εύχομαι ολόψυχα όλα να κυλήσουν προς το καλύτερο πια!
και γρήγορα να γυρίσετε όλοι μαζί σπίτι!
μέτρα και μια δική μου ευχή και προσευχή!μία για κάθε μέρα που θα τη χρειάζεσαι..

Ευρύνοος είπε...

Μονάχα δυό δάκρυα σου χαρίζω..
ένα για τον πατέρα μου (στα 52 του) που έχασα όταν ήμουν 17 κι ένα για την μητέρα μου (στα 41 της) που έχασα όταν ήμουν 19..
προσεύχομαι να ξέρεις για την Μάνα σου..

προσεύχομαι..

κράτα γερά..
μόνο αυτό σου λέω..

kryos είπε...

Γιατί να συμβαίνουν όλα αυτά ?

Όλα να πάνε καλά νεράιδα μου ... αξίζεις όλες τις αγκαλιές του κόσμου .... και πρώτη τής τόσο αγαπημένης σου μανούλας ... ελπίζω να ξέρει πόσο την αγαπάς και τι παιδί έχει .... σίγουρα θα ξέρει .

Μη χάνεις το κουράγιο σου ... ξέρω ότι ζεις αυτό το διάστημα σ ένα άλλο κόσμο με συνεχή ομίχλη .. αλλά ξέρω ότι είσαι δυνατή κούκλα μου ... να προσέχεις μόνο να μην χάσεις την επαφή με την όμορφη ψυχή σου .

Συγχαρητήρια σε όλους όσους στάθηκαν δίπλα σου με τον έναν ή τον άλλον τρόπο ... χαίρομαι που γνωρίζω πολλούς από αυτούς έστω κι από εδώ μέσα ... θεώρησε κι εμένα πάντα εύκαιρο για ότι μπορεί να χρειαστείς .

Ανέμη είπε...

Γλυκιά μου κοπέλα..πόσο με άγιξε όλο αυτό..θεέ μου,να ξέρεις πως χίλιες προσευχές θα κάνουμε γιατί δεν μπορεί παρα τα πράγματα να πάνε καλά..δεν μπορεί..το ξέρω..θα δείς..
Γιατί οι μανούλες υπάρχουν για να είναι πάντα εκεί..και θα είναι..έτσι πρέπει..Μακάρι να μπορούσα με άλλο τρόπο να βοηθήσω,αλλά ελπίζω πως και οι προσευχές κάτι θα κάνουν..μικρές φωνούλες όπως λες..όποια δύναμη κι αν υπάρχει εκεί πάνω θα μας ακούσει..έτσι πρέπει.. κι όχι αλλιώς..

Σου στέλνω όλη μου την αγάπη και δύναμη..μαζί με πολλές αγκαλιές για να σε κρατήσουν..Μακάρι να περάσουν όλα γρήγορα σαν κακό όνειρο..μακάρι καλή μου..
Εσύ να είσαι δυνατή και να ελπίζεις πάντα για το καλύτερο..

b|a|s|n\i/a είπε...

να είσαι δυνατή.
με χαμόγελο. αληθινό.
είναι δύσκολο. μα να είσαι δυνατή.
σε έχει ανάγκη. σας έχει ανάγκη. και λαμβάνει πολύ περισσότερη δύναμη από εσάς. πολύ περισσότερη από όσο μπορείς να φανταστείς.
ναι τίποτα δεν είναι δεδομένο.
να πάνε όλα καλά.
με ευχές ίδιες.
με ένα χαμόγελο ίδιο.
μία αγκαλιά ίδια.

Άρτεμις είπε...

Μου θύμισες μέρες και νύχτες που πέρασαν με κλάματα κι ανησυχίες για την δική μου μαμά.
Μακάρι να πάνε όλα καλά Νεράιδα μου. Στο εύχομαι απ' τα βάθη της ψυχής μου...

nikos είπε...

Ναι, μακάρι να ήταν παραμύθι όλο αυτό Βιολέτα. Τουλάχιστον, ας ελπίσουμε πως όλα θα γίνουν καλά. Είδες, εκεί που κανείς δεν το πίστευε έγινε το θαύμα και η μητέρα σου πάει καλύτερα. Μην σταματήσεις λοιπόν να ελπίζεις. Μάζεψε όσα κουράγια σου έχουν απομείνει, πάρε κουράγιο και από τους φίλους σου, τους δικούς σου και συνέχισε. Ευχές και προσευχές πολλές σε συνοδεύουν, να είσαι σίγουρη.

jacki είπε...

Στο ξαναείπα.. Όλα αυτά στα χρωστάω.. και ακόμα περισσότερα..
Όλα θα πάνε καλά.
Προσευχούλα μάτια μου και όλα θα πάνε καλά..
Σε αγαπώ πολύ.. Και τη μανούλα σου επίσης.
ΟΛΑ ΘΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ γιατί απλούστατα πρέπει να πάνε καλά.

η κοπέλα με το καναρινί φόρεμα είπε...

Δε μπορώ να μιλήσω έχω βουρκώσει.
Προσευχούλα,ναι.
Λένε πως αν πιστεύεις ειλικρινά γίνονται τα μεγαλύτερα θαύματα. Έχω βάλει τα "μεγαλα μέσα" ψυχή μου, σώπασε.
Προσευχούλα, ναι.

Σε αγαπώ

nina είπε...

Καρδιά μου όμορφη,
όλες οι ευχές και οι προσευχές μου μαζί σας.

Μεγάλη μεγάλη αγκαλιά

efhbos είπε...

ΝΑΪΑΔΑ...Δεν ειχα ιδεα...Δεν ηξερα τπτ...:(
Κουραγιο...
Οι προσευχες μου θα ειναι πολλες, τωρα που ξερω...

#lockheart# είπε...

Καρδουλα μου...δεν ηξερα.
απο την ωρα που το διαβασα κλαιω.
Θα γινει καλα,πρεπει να γινει καλα.
Εχε πιστη και το θαυμα θα γινει.το πιστευω.Ο Θεος ειναι μεγαλος.
Πολλες προσευχες για τη μανουλα.να μην εισαι ενα "ματσο χαλια".δεν αντεχει να σε βλεπει ετσι η μανουλα.
σε αγαπω πολυ.
μακαρι να μπορουσα να σου δωσω μια αγκαλια τωρα.

lena_zip είπε...

Ψυχή μου η μαμά σου είναι μαχητής. Αφού εκείνη αντέχει και το παλεύει, εσύ όσο μάτσο χάλια και να είσαι κάνεις πολύ καλά που είσαι τόσο δίπλα. Η αγάπη και η δύναμη που παίρνει από εσάς είναι πολύτιμη για εκείνη.

Χαμόγελα μεγάλα από εμένα, ξέρεις, πλατειά. Μακάρι να μπορούσε να φτάσει η αγκαλιά μου ως εκεί. Μακάρι να φτάσει.

Stratos είπε...

Θα μείνω στην φράση που έχεις υπογραμμίσει κι εσύ...
Δυστυχώς ή ευτυχώς η ζωή "ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΕΔΟΜΕΝΗ".

Καλό πρωινό, να έχεις! :)

strange attractor είπε...

ypomoni..k xamogela ..oso mporeis.. prepei na eisai dynath..gia th mama sou..thn aderfh sou.. makari ola na pane kala...mia proseuxh k apo mena..
kouragio..

Wonderful Life! είπε...

...ΟΛΑ ΘΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ...μόνο αυτό...

ΠΡΩΤΟΠΛΑΣΤΗ... είπε...

Από τα βάθη της καρδιάς μου εύχομαι να πάνε ολα καλα νεραιδα μου..
Προσευχομαι.
Μια αγκαλια μεγαλη σου στελνω και ελπιζω να ταξιδεψει 500 χλμ και να φτασει σε σενα.

Πολλές προσευχες...

pax είπε...

αν ήξερες πόσο σε καταλαβαίνω!!!!

κι η δικιά μου η μαμά είναι άρρωστη εδώ και κάποια χρόνια. και το να χάνεις τη μαμά σου πονάει όσο τίποτα άλλο στον κόσμο. πιο πολύ κι απ' το να είσαι άρρωστος εσύ ο ίδιος.

κουράγιο.

θα προσευχηθώ για σας...

νηφάλια είπε...

υπομονή ψυχή μου,μπόρα είναι θα περάσει..σας εύχομαι τα καλύτερα..

Κατερίνα Γερογιάννη είπε...

Τις ευχες μου να πανε ολα καλα... Ανοιξε το mail σου οταν βρεις χρονο, θα υπαρχει κατι για σενα...
Κρατηστε... :)
Τα φιλια μου!

elis.pandora. είπε...

Μέ όλη μου την αγάπη περαστικά εύχομαι και προσεύχομαι.

Bουλα. είπε...

απλα...ειμαι εδω..

Ιωάννα είπε...

Δεν έχω λόγια, μόνο δάκρυα, για τη μαμά σου που το παλεύει, για σας που παλεύετε μαζί της, και για τη μαμά μου που έφυγε ξαφνικά, χωρίς να είμαστε δίπλα της.
Συνήθως δεν προσεύχομαι, αλλά σήμερα ναι. Σήμερα θερμοπαρακαλώ όλες τις αγαθές δυνάμεις να βοηθήσουν τη μανούλα σου γρήγορα να σταθεί πάλι στα πόδια της. Δεν έχω λόγια...παρά μόνο μία ευχή όλα να πάνε καλά!

flash είπε...

Νεραϊδάκι...
δεν έχουμε ξαναμιλήσει αλλά δεν μπορώ ρε συ να μην είμαι τώρα εδώ.
Γιατί είμαι εδώ!
Γιατί όλα γυρίσαν πάλι, κάθε φόβος και κάθε δάκρυ, κάθε ελπίδα και κάθε προσευχή.
Γιατί θυμάμαι και καταλαβαίνω και νιώθω την κάθε σου στιγμή.
Απλά να με υπολογίζεις και μένα στις φωνούλες που θα φτάσουν στον ουρανό και στις ψυχούλες που προσπαθούν να σε φτάσουν και να σου κρατήσουν το χέρι.
Είναι δυνατή η μανούλα που έχει τέτοια κόρη.
Και την βοηθάει που ξέρει, και που είστε κοντά της και της λέτε κάθε στιγμή με την παρουσία σας πόσο πολύ την αγαπάτε.
Θα το δεις πως θα τα καταφέρει και όλα θα πάνε πολύ καλύτερα.
Μια μεγάλη αγκαλιά... στην αγκαλιά σας!
Δύναμη και κουράγιο και στις δυο σας!
Στο αύριο που θα σας βρει γερές και χαμογελαστές... οι προσευχές μας.

Ξωτικουλι είπε...

Ματάκια μου, εύχομαι όλα να πάνε καλά.ΟΛΑ!
..και να γυρίσετε σπίτι με τη μανούλα.Στο εύχομαι ολόψυχα.
Δεν πρεπει τίποτα να αγγίζει τις μανούλες.Τίποτα!

Μια αγκαλια τεράστια απο εμένα,
μια προσευχή για τη μανούλα,
και να ξέρεις πως αν μπορω να βοηθήσω σε κάτι είμαι εδω.

Cassiel είπε...

Κοριτσακι μου γλυκο, κουραγιο!!!! Και η δικια μου μανουλα ειχε αυτην την αρρωστια κοριτσι μου και την νικησε, κουραγιο αγαπη μου!! Τις Ευχες μου και προσευχες μου μαζι σου!!!

Natalia είπε...

περαστικά...

θα ξανασφίξεις συντομα τη μαμα σου στην αγκαλιά σου... και θα ειναι καλά

την αγαπας πολύ... κι αυτό θα τη βοηθήσει στον αγώνα που κανει

φιλιά

Starlight είπε...

Στέλνω την αγκαλιά και την αγάπη μου, στέλνω όση δύναμη έχω και τις προσευχές μου.. Να είσαι δυνατή, να πιστεύεις στην αγάπη σου και να μη χάνεις την ελπίδα σου.. Περαστικά στη μανούλα σου, να πάνε όλα καλά...

Aristodimos είπε...

Δεν ηξερα και λυπάμαι που δεν ημουν εκει να προσφέρω κι εγω..

Αυτο που μπορω τωρα να κανω ειναι να σου ευχηθω το καλύτερα, και να ενωσω κι εγω την φωνή μου στις δικές σας προσευχές ωστε αυτο
Ν' ΑΠΟΔΕΙΧΘΕΙ ΠΑΡΑΜΥΘΙ.

Την αγάπη μου
Αρης

avraoneirou είπε...

Καλή μου,όλα θα φτιάξουν...θα δείς...

κάνουμε όλοι προσευχούλα για τη μαμάκα σου,να είσαι σίγουρη γ αυτό!

να είσαι δυνατή...συχνά έρσχονται καταστάσεις στη ζωή μας που πρέπει να είμαστε δυνατοί,όχι μόνο για μας τους ίδιους αλλά και για τους δικούς μας ανθρώπους...να είσαι εκεί για κείνη όπως ήδη κάνεις...
και ναι,η ζωή δεν είναι δεδομένη...και το κειμενο σου μ έκανε να το σκεφτώ πολύ αυτό!!

εύχομαι μέσα απ τη καρδιά μου να πάνε όλα καλά...και θα δεις ότι θα πάνε...να έχεις πίστη!!

όλα θα φτιάξουν θα δείς!!

σου στέλνω την αγάπη μου

ναδα.- είπε...

ολα καλα θα πανε κοριτσακι.
θα δεις.
την αγαπη μου.

Φεγγαρολουστη είπε...

Αγαπημενη μου φιλη πονας καθε μερα η αναμονη σε σκοτωνει, ξερω ποσο αβασταχτο ειναι να μην ξερεις αυριο τι θα ξημερωσει...βασανιζεσαι και υποφερεις νοιωθεις τοσο ανημπορη και μεις μαζι σου γιατι ειμαι σιγουρη ολοι μα ολοι εμεις που σε γνωρισαμε μεσα απο ενα ψυχρο υπολογιστη θελουμε ολοψυχα να εισαι καλα, να γινει καλα η λατρεμενη σου μανουλα.

Εγω θα παρακαλεσω ολα τα φιλαρακια να ενωσουμε την προσευχη μας για την μανουλα σου με τη βοηθεια του Θεου να γινει τελειως καλα.

Μην απελπιζεσαι αγαπημενη μου εσυ εισαι αυτη που μας εμαθες να πιστευουμε στα θαυματα...εσυ εισαι αυτη που με τη δυναμη της αλωβητης ψυχης σου μας εδωσες μαθηματα ζωης.

Ολα θα πανε καλα καρδουλα μου το νιωθω! Σ αγαπαω μικρη πολυ!

Argyrios G. είπε...

perastikoulia....
ola tha pane kala....
oloi tha proseuxomaste kai tha skeftomaste tin manoula sou kai esena...
kai meta tha mas peis pos ola itan telika ena "paramithi" mia anamnisi kai tora ola einai kala...
kali tixi agapimeni mou neraida...kai go ksero pos i agapi tis neraidas tha kanei kala tin mama tis

βιολιστης στη στεγη είπε...

Koριτσάκι μου γλυκό, με συγκλόνισε το παραλήρημά σου! Να είσαι σίγουρη πως και το τελευταίο κύτταρό μου θα προσπαθήσει να εκπέμψει όση θετική ενέργεια φυλάει η ψυχή μου! Για να πάνε όλα καλά! Για να αντέξεις... Για να αντέξει... Για να αντέξετε...
Και για να χαμογελάσετε πάλι! Ολοι μαζί!
Θα σε σκέφτομαι! Και μή διστάσεις για ότι χρειαστείς.
Κουράγιο! Η αγάπη τα καταφέρνει πολλές φορές!

Aristodimos είπε...

Μιαν αγκαλιά περασα να σου δωσω... Ειναι το μονο που μπορω.

Αρης

eirini είπε...

Σε σκέφτομαι πολύ... να το ξέρεις.

Matriga είπε...

Ναϊάδα μου, σου εύχομαι μ' όλη μου την καρδιά όλα να πάνε καλά για τη μανούλα σου.
Πίστεψέ με, σε καταλαβαίνω και προσεύχομαι, γιατί το ίδιο κάνω και για τον πατέρα μου... που τώρα ζει, παρόλο που ήταν ξεγραμμένος από πολύ καιρό.
Δυστυχώς εμείς τραβάμε χρόνια το ίδιο λούκι με την αρρώστια του. Προχωράει με αργούς ρυθμούς...
Σου εύχομαι να είσαι δυνατή και να πιστεύεις πως όλα θα πάνε καλύτερα.
Η Παναγιά μαζί τους :)

Μια ζεστή αγκαλιά

ruth_less είπε...

Ενώνω τη φωνή μου και τις προσευχές μου με όλων των άλλων... Εύχομαι η μανούλα σου να νικήσει. Να έχεις δύναμη κοριτσάκι μου.

Λi είπε...

Δεν είχα τα κότσια τόσο καιρό να σου γράψω κάτι….

Είναι που… κάθε φορά που έμπαινα… με κατακυρίευαν φόβοι και σκέψεις που να τις αντέξω δεν μπορώ…
Και στη λήθη των δακρύων παραδινόμουν…

Αγαπούλα μου γλυκιά… προσευχήθηκα… προσεύχομαι και ΘΑ προσεύχομαι με ΟΛΗ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΟΥ… όλα να πάνε καλά….

Να σε αγαπάω νιώθω… κι ας μη σε ξέρω….

Η σκέψη μου σε γυροφέρνει τρομακτικά συχνά….

Δίπλα στην μανούλα σου να είσαι…!
Σε φιλώ….

Ανώνυμος είπε...

ούτε που ξέρω πως βρέθηκα στο μπλοκ σου...το μόνο που θα σου πω είναι ότι σφίκτηκε η καρδιά και το στομάχι μου και ότι συμφωνώ στο ότι τίποτα δεν είναι δεδομένο...είμαι 37 και μπορώ να πω αρκετά προετοιμασμένη για τον ενδεχόμενο θάνατο των γονιών από φυσικά ή μη, αίτια...
Η ζωή είναι μια κλωστή και αυτή..ξεφτυσμένη!