Θα ηταν μεσημερι...
καθοταν στο μπαλκονακι της μοναξιας της κι αγναντευε την ψυχη της...
παντα μεσημερι της αρεσε να το κανει αυτο...
οπως οταν ηταν παιδι...
τα μεσημερια που κοιμοντουσαν ολοι εκεινη εβρισκε ευκαιρια και ξυπολυτη στον καυτο ηλιο μετρουσε την ζωη της που χωρουσε ολακερη σε μια πλακοστρωτη αυλη...
τα 2 πλατια μαρμαρινα σκαλια χωρουσαν εκεινη,την μικρη της γατουλα...(ποτε δεν ηταν δικια της αλλα παντα αποζητουσε οτι αγαπουσε να το κανει δικο της...)
οσες πασχαλιτσες ειχε μαζεψει και την κουκλα της...εκεινη ηταν δικια της...της την ειχαν αγορασει στο γνωστο πανηγυρι και δεν την αφηνε απο την αγκαλια της...
μια γαλανοματα,ξανθια κουκλα με μπλε φορεμα και ασπρο καπελο...
αλλα ηταν δικια της και για εναν ακομα λογο...
της κρατουσε συντροφια τα βραδια που φοβοταν να κοιμηθει...
της ελεγε παραμυθια και πολλες φορες την καθησυχαζε μεχρι να την παρει ο υπνος...
ακομα και τωρα δεν ηξερε γιατι εκεινα τα βραδια ηταν τοσο δυσκολα...
χαμογελασε στην θυμηση της...
παντα τα μεσημερια την επαιρνε αγκαλια και βουτουσε μεσα στον κηπο...
τοτε φαινοταν τεραστιος με τοσα πολλα λουλουδια γυρω της νομιζε πως δεν την εβλεπε κανεις...
χορευανε αναμεσα στις τριανταφυλλιες...στα ζουμπουλια...σε εκεινα τα πορτοκαλι που ποτε δεν εμαθε πως τα λενε και στα νυχτολουλουδα...εκεινα ηταν τα αγαπημενα της...
χορευανε και γελουσε...
τοτε ηταν που σηκωνοταν η γιαγια απο το μεσημεριανο ραχατι κι εβαζε τις φωνες που βουτηξε ξανα στον κηπο και θα της χαλουσε τα λουλουδια...
γελασε με την ψυχη της...
αχ βρε γιαγια...παντα νομιζες πως ολη η ομορφια ειναι για να την κοιτας απο μακρια...να την φροντιζεις και να την κοιτας...
ποτε δεν σου εμαθε κανεις πως οταν βουτας μεσα της τοτε γινεσαι κι εσυ ενα με αυτη...
ε...κι αν πατησεις κανενα αγκαθι αναμεσα στα λουλουδια κι αυτο μεσα στο προγραμμα ειναι...
συνεχισε να γελας...κι ας ματωνεις συνεχισε να γελας...
η μυρωδια απο εκεινα τα μεσημερια πλανιωταν παντου γυρω της...
τιποτα δεν ειχε αλλαξει και τιποτα δεν ηταν ιδιο...
τα δυο πλατια μαρμαρινα σκαλια ισα που χωρουσαν την ιδια...ενα πακετο τσιγαρα κι εναν καφε...
α...και τα ονειρα...ολακερα ονειρα μιας ζωης που χαραξε την δικη της πορεια οπως κανουν αλλωστε παντα οι εκαστοτε ζωες...απλα δεν το ξερουμε...δεν μας το μαθαινουν απο την αρχη,αλλα και να προσπαθησει καποιος δεν τον πιστευεις...αισθανεσαι παντοδυναμος...αισθανεσαι πως ολα μπορεις να τα καταφερεις...
αυτα σκεφτοταν και χαμογελουσε γλυκοπικρα...
εκει στα δυο πλατια μαρμαρινα σκαλια...
δεν ηθελε να μετρησει ποσα χρονια περασαν απο τον καιρο της παντοδυναμιας της μεχρι την συνειδητοποιηση της...
οσα και να ηταν ειχε καμια σημασια...;
το ταξιδι λενε πως μετραει...κι ετσι ειναι...τωρα μπορουσε να το πει με σιγουρια...
εχει ομορφιες πολλες το ταξιδι...κυριως στις φουρτουνες του...κανει κατι γυρισματα εκει ο ουρανος με την θαλασσα που ομοια του δεν θα δεις σε μπουνατσα...
καμια νηνεμια δεν θα σου προσφερει τετοια ομορφη ζαλαδα...
τιποτα απο οσα ειχε σχεδιασει δεν εγινε ποτε...τιποτα απολυτως...
αλλα δεν επαψε ποτε να κανει σχεδια...
της ειχε πει ο παπους της πως οταν παψεις να κανεις ονειρα πεθαινεις...και πεθαινεις ασχημα...γιατι ο θανατος δεν ειναι παρα ενα ταξιδι ακομα μικρη μου της ελεγε...αλλα δεν ειναι το ιδιο να ταξιδευεις με ομορφες εικονες και το ιδιο διχως εικονες...
ετσι κι εκεινη μια ζωη επλαθε ονειρα...δεν ειχε καμια σημασια αν δεν βγηκαν αληθινα...σημασια εχει που τα ονειρευτηκε και εζησε μεσα σε αυτα οσα δεν θα ζουσε ποτε στ'αληθεια...
αληθεια...;αναρωτηθηκε...
να ηταν αληθεια τα ονειρα η' η ζωη...
μηπως η ζωη ειναι απλα ενα ακομη ονειρο...;
μηπως καλυτερα δεν ζουσε σε οτι μονη της επλαθε παρα σε οτι της πλασαρανε για αληθεια...;
κι ειχε κι εκεινο το συνηθειο να μπερδευεται τελευταια...το ειχε ζησει στ'αληθεια εκεινο το γεγονος...η' το ειχε πλασει η φαντασια της...;
δεν ειχε και πολυ σημασια πια...
αλλωστε δεν ηταν αυτος ο σκοπος του σημερινου μεσημεριου...
δεν ηθελε ουτε απολογισμους να κανει...ουτε σωστα και λαθος να μετρησει...ουτε χαμογελα και δακρυα...
ολα αυτα ειχαν γινει ενα πια...η συνειδητοποιηση που λεγαμε...
ενα τελευταιο ταξιδι ηθελε να κανει...στο χτες και στο σημερα...
να βουτηξει την ψυχη της στο μελι του ηλιου και να την αφησει να σβησει μετα στην δροσια της θαλασσας ηθελε...
να νιωσει την φωτια μεσα της και τον ηχο που κανει η φλογα οταν σβηνει απο το νερο ηθελε...
ειχε παρει να νυχτωνει...
ο ηλιος επεσε κι ενα ελαφρυ αερακι σηκωνε τα φυλλα και τα πεταλα απ΄τα λουλουδια στηνοντας εναν αυτοσχεδιο χορο...
εγειρε η μερα να ξαποστασει...
εγειρε κι εκεινη το κεφαλι της διπλα στην τριανταφυλλια...
κοιταξε το ολανθιστο τριανταφυλλο και τα αγκαθακια απο κατω...
χαμογελασε...
καπως ετσι...ολα ειναι καπως ετσι...σκεφτηκε...
εγειρε το κεφαλι της...
απεναντι στον κηπο μια μικρη χορευε αναμεσα στα λουλουδια αγκαλια με μια ξανθια κουκλα...
μια μικρη...παντοδυναμη...που το παιδικο της γελακι εφτανε μεχρι τον ουρανο και γαργαλουσε τα φτερα των αγγελων...
κανεις δεν της φωναξε πως θα χαλασει τα λουλουδια...
μονο γελια ακουγονταν απο παντου...
τα ονειρα ειχαν φτιαξει το ομορφοτερο ταξιδι...
Υ.Γ 1 το μυστικο ειναι να τα πιστευεις...τα ονειρα ντε...τοτε γινονται αληθινα...
Υ.Γ2 οταν οι ανθρωποι ξεπουλανε την ψυχη σου και μετα σου ζητανε μερτικο...τραγουδα μωρε...τραγουδα...
Υ.Γ3 τωρα ξερεις θαρρω με ποσα λιγα μπορω να λεγομαι ευτυχισμενη...η' ακομα δεν εμαθες...;
Υ.Γ4 ενα τριανταφυλλενιο "σ'αγαπω" πλανιεται ολη μερα μεσα μου και δεν εχω που να το ακουμπησω...αν το βρεις αγκαλιασε το...σ'εψαχνε...
ΥΓ5 .......τραγουδα λεμε...αλλιως την εβαψες...
49 σχόλια:
το ότι ξύπνησα σήμερα και συνέχιζε να ακούει το μυαλό το ρίκο ρίκο ρίκοκο που το άκουγε και στο όνειρο να με ανησυχεί; :))
τραγουδιστά χαμογελαστά ανθισμένα πολυαγαπημένα πολύ καλό σου μήνα!
φιλιά σου πολλά πολλά!
Ναϊδα μου, δεν θα σου πω ψέματα :) Δεν πρόλαβα και δεν προλαβαίνω να το διαβάσω ολόκληρο. Μάλιστα σταμάτησα κάπου στην αρχή, επειδή κατάλαβα ότι του αξίζει κάτι πολύ περισσότερο από βιαστικό διάβασμα και πρέπει να ξαναγυρίσω σε αυτό να το διαβάσω κανονικά :)
τα μεσημερια που κοιμοντουσαν ολοι εκεινη εβρισκε ευκαιρια και ξυπολυτη στον καυτο ηλιο μετρουσε την ζωη της που χωρουσε ολακερη σε μια πλακοστρωτη αυλη...
Διάβασα αυτό που έγραφες
"και ξυπολυτη στον καυτο ηλιο μετρουσε την ζωη της που χωρουσε ολακερη σε μια πλακοστρωτη αυλη..."
και έμεινε να το χαζεύω...
μετρούσε τη ζωή της που χωρούσε ολόκληρη σε μια πλακόστρωτη αυλή...
τι όμορφο... πόσο πραγματικά όμορφο...
Και προχώρησα στη μεταφορά... με τη γιαγιά και τα λουλούδια... που συμβολίζουν την ομορφιά.. που είναι για να τη ζούμε... ολάκερη :)... να μην την κοιτάμε από μακριά, αλλά να βουτάμε ολόκληροι μέσα της και ας πληγωθούμε... και ας ματώσουμε...
Και κάπου εκεί σταμάτησα γιατί κατάλαβα ότι δεν μπορώ να το διαβάσω γρήγορα :)
Θα επιστρέψω... Και να αργήσω... πάλι θα επιστρέψω :)
Kαλό μήνα!!
*Ναϊαδα ήθελα να γράψω :P
Πολύ όμορφο το παραμύθι! καλό μήνα
Η πρωτη μου σκεψη...Στις πρωτες γραμμες...
Ειχε αναγκη να της μιλαει(της κουκλας)...Γιατι μεσα της χτυπουσε η δικη της καρδια...!
Ο παππους...Ποοοολυ σωστοςςς!!!
Εσυ κανεις ακομα ονειρα οταν τραγουδας??Γιατι εγω κανω...
Διάβαζα την ανάρτησή σου και σκεφτόμουν πόσο πολύ μου άρεσε και πόσο θα ήθελα αυτή τη στιγμή να ήμουν μικρή.
Μα μετά διάβασα τα υστερόγραφα. Κι ανεξάρτητα με το σε ποιον αναφέρονται, εγώ σκέφτηκα ότι πάλι εδώ τριγυρνάς, κοντά μου, αυτές τις μέρες τις παράξενες.
Πιάνω το σ' αγαπώ και το στέλνω κοντά σου με ένα φιλί.
Κάτι από σένα σε μένα..
Απλά.. ζήσε και ονειρέψου..
Καλό μήνα να έχουμε!
Παραμυθένιο το παραμύθι σου Ναιάδα μου!....
Εύχομαι ο Μάης να είναι ένα όμορφο παραμύθι για σένα!
Και τι δε θα δινα να μουν κι εγω εκείνο το μικρό κορίτσι που έτρεχε και χόρευε ανάμεσα στα λουλούδια με την κούκλα της αγκαλιά!!!!
Πόσο μ'αρέσουν τα λουλούδια...
Ποτέ δεν είχα έναν κήπο...
Αυτά τα μεσημέρια, μικρή μου κουκλίτσα με το μπλε φορεματάκι και τα γαλάζια μάτια, αχχχ... αυτά τα μεσημέρια. Έντυσες το τραγούδι μ' ένα ταξίδι και με τσάκισες. Ιερή η νοσταλγία.
Κι αυτά τα υστερόγραφα. Αχχχχ Ναϊάδα, το μεγαλείο σου κούκλα μου δίνει άρωμα στην τριανταφυλλιά και μύρισε μέχρι εδώ.
ΕΥΧΟΜΑΙ ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΚΑΙ ΜΕ ΧΑΜΟΓΕΛΑ ΟΣΑ ΠΙΟ ΠΟΛΛΑ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΕΙ Η ΝΕΑ ΕΒΔΟΜΑΔΑ :)))
για να παραφράσω τη γνωστή ρήση , τραγουδάτε γιατί χανόμαστε!!
είπα να πω ένα τραγούδι που λέει "έχει μέλι , έχει μέλι του κουμπάρου το κουνέλι", αλλά δεν το βρίσκω να στο δείξω!χαχα!
καλό μήνα ναϊδα!ωραίο μαγιάτικο το παραμυθάκι σου!
αν δεν μπορούμε να είμαστε ευτυχισμένοι με τα μικρά ....καήκαμεεεεεεεεεεε !!!!!
αχ αυτά τα τριανταφυλλάκια
δίνεις ένα φυτρώνουν δυό
κάπου γύρω σου χορεύουν ροδοπέταλα κι απ'τα δικά μου μπουμπουκάκια παίρνω ένα κόκκινο πιάσε ένα ρόζ
και προχωράμε και τραγουδάμε ....
basniaki μου πολυαγαπημενο ναι...
λυπαμαι αλλα ναι θα επρεπε να σε ανησυχει...
μα ρικο ρικο ρικοκο...;;;
θελω να σε ακουσω να το τραγουδας ομως οταν αποφασισεις επιτελους να ρθεις...
φιλια σου πολλα ζουζουνι μουυυυ!!!!
Μπατλερακοοοο που εισαι οεο...;
λοιπον μπορω να σε πληρωνω για να γραφεις γιατι πολυ γελαω με τα σχολια σου και πολυ μου φτιαχνεις το κεφι και γενικα πολυ σε γουσταρω ρε παιδακι μου αν με εννοεις...
ο πευκοβελονης δεν λεει ποια λουλουδια ειναι γιατι δεν εδωσα πολλες πληροφοριες...ειναι κατο πορτοκαλια που μοιαζουν με γαρυφαλλα αλλα πιο μικρα και μυριζουν πολυ ωραια και οχι δεν ειναι βερυκοκιες...ρικο ρικοκιες αν και εχει και μια βερυκοκια στον κηπο...
μπατλερακο τωρα που εσεις το ΥΓ3 το εχετε μαθει και μερικοι αλλοι ισως ακομα να μην να με ανησυχησει πολυ...;;;;
τραγουδα βρε σε λεω κι ας εισαι και φαλτσος...δεν χρειαζεται να πεις αυτο που παιζει...οτι βολευεσαι πες...
επισης ναι η ηρωιδα ειναι μια γλυκα μια τρελα ειναι σκετη καραμελα...:P
η ερμη ηι γιαγια μια χαρα τα εφτιανε με εκεινο το γυρτο ψαλιδι ωρες ολοκληρες και σε λιγες στιγμες ολα γινοντουσταν ακομα ωραιοτερα απο την σκετη καραμελα εγγονη...
ετσι μου πανε δλδ εγω που να ξερω...:PPP
οσο για την τελευταια παργραφο δεν εχω να πω τιποτα...με καλυψες πληρως...κυριως με τον Γκαλη...
φιλια σου νεραιδενια βρε ατομο απαιχτο!!!
Γιατι ετσι , παντα τα ονειρα ειναι που φτιάχνουν τα ωραιότερα ταξίδια καλη μου Βουλα.
Καλο μηνα περασα να ευχηθω και να δηλώσω εστω κι ετσι την σιωπηρή παρουσία μου.
Η αγαπη μου δεδομένη και η σκεψη μου κοντα σου παντα,
Αρης
elpenor γλυκια μου που να το διαβαζες κιολας δλδ...
σε ευχαριστω πολυ κοριτσακι μου για τα ομορφα σου λογια...
η ομορφια ειναι για να βουταμε μεσα της και να την ζουμε στο πετσι μας αλλιως με το να χαζευουμε απλα θα ξερουμε κατα που πεφτει...ποτε δεν θα την μαθουμε...
νομιζω πως ηταν ευτυχισμενη οταν ολακερη η ζωη της χωρουσε σε μια πλακοστρωτη αυλη...
ναι...ηταν πολυ ευτυχισμενη...μονο που δεν το ξερε...
φιλια σου πολλα και νεραιδενια γλυκια μου!!!
Αναστασια σε ευχαριστω!
καλο μηνα και σε σενα!!!
νεραιδενια φιλια!!!
efhbe καλε μου κανω ονειρα καθε στιγμη και ωρα...
οχι μονο οταν τραγουδαω...συνεχεια συνεχεια...ειμαι αυτο που λεν ονειροπαρμενη...
πιο πολυ δεν γινεται...
φιλια νεραιδενια καλε μου!!!
lenaki μου αυτα τα υστερογραφα ειναι που σε κανουν ακομα περισσοτερο να θες να γινεις ξανα μικρη...
τοτε δεν υπηρχαν υστερογραφα παρα μονο τιτλοι...με κεφαλαια και αρκουσε...
σε φιλω με την αγαπη μου κοριτσακι μου!!!
Ηφαιστιωανακο μου γινεται απλα να ονειρευομαστε και μετα να το ζουμε το ονειρο...;
μονο αυτο θελω...
φιλι σου νεραιδενιο γλυκε μου!!!
Eva μου σε ευχαριστω καλη μου...
το ιδιο ευχομαι κι εγω σε σενα!!!
να εισαι παντα καλα!
φιλια σου νεραιδενια!!!
sweet tryth καλη μου ποτε δεν ειναι αργα για να βρουμε εναν κηπο και να τρεξουμε μεσα του...να παιξουμε και να γελασουμε με το παιδι που ολοι εχουμε μεσα μας...ειναι πολυ απλο αληθεια στο λεω...
σιγουρα δεν θα εχει την ανεμελια της μικρης αλλλα θα εχει την ιδια χαρα...
φιλια σου νεραιδενια κοριτσακι μου!!!
καναρινενια μου μετα απο την μικρη μας αλλα τοσο γλυκια συναντηση το μονο που εχω να πω ειναι οτι πλασμα σαν εσενα δεν υπαρχει...
ολα τα παραμυθια χωρανε στα ματια σου και ολα τα μεσημερια λαμπουν στο χαμογελο σου γι αυτο και ειναι τυχεροι ολοι οσοι αγαπας...
ξερεις οτι σ'αγαπω κι εγω!!!
ναι...;
πολυ!!!
skroytzako μου καλο μηνα με πολλα χαμογελα και λουλουδια και χρωματα!!!
φιλια σου νεραιδενια!!!
tovenitako μου ειπα να τραγουδησε τε οτι θελετε αλλα κι αυτο...;;;
ας ειναι...
αφου δεν μου ειπες και αυτο...
http://www.youtube.com/watch?v=ftbmEdPbn3A
παλι καλα...
παραπονο να μην εχω...
φιλια σου γλυκε μου!!!!!
ξωτικουλι μου μονο με τα μικρα ειμαστε πραγματικα ευτυχισμενοι...αχ αυτα τα μικρα καθημερινα που ευωδιαζουν ευτυχια αλλα δεν το καταλαβαινουμε...
το επιασα ντο ροζακι απο το μπουμπουκακι σου και σου αφηνω ενα λευκο...
τραγουδι και παμε...
φιλια νεραιδενια ξωτικουλι μου!!!
Αρη μου τα ονειρα μας κρατανε ζωντανους και μας επιτρεπουν να ελπιζουμε...
σε καθε τι ομορφοτερο ε...;
σε ευχαριστω καλε μου!
καλο μηνα και σε σενα και φυσικα η παρουσια σου ειναι παντα εδω...
εχεις και την δικη μου αγαπη!!!
σε φιλω νεραιδενια κι ευχομαι ολα να πηγαινουν πολυ πολυ καλα μεσα απο την καρδια μου!!!
Μα αποστόμωσαν τα υστερόγραφα σου νεράιδα μου.
Τα λόγια σου πάντα μου κλέβουν τις λέξεις από τα χείλη :)
Τραγουδάμε ότι κι αν γίνει γιατί η ζωή είναι μόνο τώρα !!
Φιλιά πολλά και μια μεγάλη αγκαλια΄!!
Πέρασα να πω ένα γειά και καλό σου μήνα κοριτσάκι..εγώ εδώ πάντα για σένα!
Υ.Γ.2 Όταν οι άνθρωποι ξεπουλάνε την ψυχή σου και μετά σου ζητάνε μερτικό…..
ΤΡΑΓΟΥΔΑ μωρέ….. ΤΡΑΓΟΥΔΑ……
Αντάρτικα τραγούδια, λέω εγώ! Και Ριζίτικα και Μαντινάδες. Σμυρναίικα και Λαϊκά.
Και Νανουρίσματα γλυκά.
Σοφό πλάσμα, σαν τη νόνα μου.
Σοφό και μαγικό! Γλυκός καρπός, βαθιάς , δυνατής ρίζας, γερά αγκιστρωμένης στους αμπελώνες της αγάπης.
Τίποτα δεν είναι τυχαίο. Τίποτα!
Να ‘σαι καλά Άνοιξη. Να ‘σαι καλά!
Τραγούδα και χόρεψε ανάμεσα στα άνθη μικρή..
λίγα θέλει η ευτυχία..
το κατάλαβες και χαίρομαι..
καλημέρα :)
Ταξιδιάρικο νεραϊδόνι, πολύ ωραία η ιστορία που μοιράστηκες μαζί μας.
Τώρα για τα όνειρα έχω αντίθετη άποψη, αλλά ελπίζω να είμαι λάθος! Μάλλον επειδή απογοητεύομαι εύκολα (ξέρεις εσύ :) ).
Να είσαι καλά. ναι;
Φιλάκια πολλά.
Υ.Γ.1 Χρειάζομαι νεραϊδόσκονη
Υ.Γ.2 Τί λέει; καλά;
Υ.Γ.3 Εγώ καλά. Δε με ρώτησες αλλά το λέω μόνος μου, χεχε :P
Υ.Γ.4 Ο Αναξιμένης; Ελπίζω να είναι καλά!
Υ.Γ.5 Αυτά.!.!.!
Υ.Γ.6 πλάκα έχουν τα Υ.Γ. όλο το ζουμί εδώ είναι!
Υ.Γ.7 σταματάω τώρα.
Υ.Γ.8 Τώρα!
Υ.Γ.9 καληνύχτα!
Υ.Γ.10 Να προσέχεις!
Σταλαγματια μου αυτα τα υστερογραφα της ζωης κι εμενα μου κοβουν την ανασα...
αλλα με οση μενει τραγουδω...φαλτσα αλλα ταργουδω...
δεν γινεται αλλιως...
φιλια σου νεραιδενια κοριτσακι!!!
αχτιδακι μου χαρηκα πολυ που περασες!
καλο μηνα και απο μενα με ολη μου την αγαπη!
υποσχομαι μολις αδειασω λιγο να ερθω για τζηζ κεικ που αλλο σαν το δικο σου δεν εχει!
πολλα νεραιδενια φιλακια κοριτσακι μου!!!
Σταυρουλα μου καθε φορα που μου γραφεις εδω μου δημιουργεις ενα πανεμορφο συναισθημα...
ξερεις εγω πολυ πιστευω σε αυτα...
προσπαθησα να βρω το blog σου αλλα ειδα πως δεν υπαρχει κι ομως νομιζω πως θα εγραφες υπεροχα και θα μας αφηνες μια γλυκια γευση οπως αυτη που αφηνεις με τοση αγαπη εδω στα παραμυθια μου!
σε ευχαριστω...σε ευχαριστω...σε ευχαριστω απο καρδιας ειλικρινα γιατι τα λογια σου τα αισθανομαι αληθινα και ας μην γνωριζομαστε...
να τραγουδας Σταυρουλα...ποσο θα ηθελα να ακουσω τα ανταρτικα αλλα και τις μαντιναδες σου...
και για το τελος ενα νανουρισμα...ενα ψεμμα μελοποιημενο να μπορεσω να κοιμηθω...
φιλια σου πολλα και νεραιδενια καλη μου κι ευχομαι να περνας συχνα γιατι πολυ μου αρεσει η αυρα σου...!!!
Ευρυνοοε καλε μου...
θελει τοσο λιγα...
παντα το ηξερα μα και τα λιγα πετουσαν συνηθως μακρια...
επιμενω ομως...
καλως η' κακως...θα δειξει...
πολλα νεραιδενια σου φιλακια!!!
Ανεμουλη μου γλυκε κι αγαπημενε...
μωρε μωρε τι εχουμε πει...;
ναι απογοητευομαστε...ναι πληγωνομαστε...ναι ειναι μερικες φορες που λες πιο κατω δεν παει...
αλλα παει μετα ακομα πιο κατω και λες τελικα μη μου δινεις οσα μπορω να αντεξω γιατι απο οτι φαινεται αντεχουμε πολλα...
αλλα...
θα σταματησουμε να ονειρευομαστε...;
οχι βεβαια...αυτο δεν μπορει κανεις να μας το στερησει...και τι θα ηταν η ζωη μας διχως ονειρα φιλε μου...;πως θα τα βγαζαμε περα αν δεν μπορουσαμε να δραπετευουμε τουλαχιστον εκει...;
θα δεις που τα ονειρα εκεινα που προοριζονται για μας θα βγουν αληθινα και θα μας χαρισουν ενα μεγαλο λαμπερο χαμογελο που ομοιο του δεν εχει...
στα υστερογραφα τωρα...
ωστε γι'αυτο ο προλογος στο τηλεφωνο ετσι...;
αντε παμε να δουμε
Υ.Γ1 στην ετοιμασα και στην εστειλα εδω και 2 ωρες...αν χρειαζεσαι κατι πιο ενισχυμενο ενημερωσε με να φτιαξω κατι ειδικο για δυσκολες περιπτωσεις...
Υ.Γ2 ΧΑΛΙΑ...αλλα επιμενω να τραγουδω...που θα παει...;
Υ.Γ3 ναι αυτο αναιρει το Υ.Γ1 οποτε δεν σε πιστευω και πολυ αλλα τωρα με την νεραιδοσκονη θα στρωσεις κι εσυ ομορφια μου!!!
Υ.Γ4 αμα τον ηξερα κιολας τον κυριο θα σου ελεγα τι κανει...τωρα αν αναφερεσαι εκει που νομιζω...τι να σου πω...οποιος μπλεκει μαζι μου δεν ειναι και στα καλυτερα του...αλλα...
Υ.Γ5 ναι αυτα...!!!
Υ.Γ6 μα ναι...τι λεμε τοσο καιρο!
Υ.Γ7 γιατι καλε συνεχισε...
Υ.Γ8 αντε καλα αφου επιμενεις...
Υ.Γ9 καληνυχτα ομορφια μου!
Υ.Γ10...οτι μπορω κανω!
κι εσυ να μου προσεχεις την πανεμορφη ψυχουλα σου!!!
νεραιδενιο φιλι ολο δικο σου!!!
Τα όνειρα σα τα θαύματα είναι, μόνο αν τα πιστεύεις βγαίνουν αληθινά!!!!
http://www.youtube.com/watch?v=ZacQMMUWQZA&playnext_from=TL&videos=ezW-ciroJXU
Μικρες ανασες...
καπου συμφωνουμε καπου αμφιβαλω...καπου σωπαινω μηπως λαθευω και καπου θελω να ουρλιαξω αλλα τραγουδω...
δυστηχως το λινκ σου δεν μου ανοιγει καπου.αν θες ξαναστειλτο...
φιλια σου νεραιδενια καλη μου!!!
http://www.youtube.com/watch?v=ZacQMMUWQZA&playnext_from=TL&videos=ceh8MyoXm38
να έρχεσαι στον ύπνο μου
Μακάρι να σου ανοίξει τώρα, είναι απο τα πιο αγαπημένα μου κείμενα....
κοριτσακι μου δεν το ανοιξε αλλα απο τα συμφραζομενα μαλλον αν δεν κανω λαθος εννοεις του χρηστου Μπουλωτη το να ερχεσαι στον υπνο μου...
αν εννοεις αυτο ναι ειναι κι εμενα απο τα πολυ αγαπημενα μου...και πως αλλιως αλλωστε ειναι ενα μικρο διαμαντακι τοσο αληθινο και παραπονιαρικο κι ομως μοναδικο...
σε ευχαριστω κοριτσακι πολυ πολυ!!!
φιλια σου πολλα με την αγαπη μου!!!
Αυτό είναι.... κρίμα που δε σου ανοίγει, αν το βρεις στο youtube, είναι πανεμορφο....
Φιλιά πολλά κούκλα!
Αχ, βρε Βουλίτσα, καταλαβαίνω απόλυτα αυτή την ανάγκη σου για επαφή μαζί της, έστω και στο όνειρο. Καταλαβαίνω και την απόγνωση όταν αυτή ...δεν έρχεται... Θα έρθει όμως κάποια στιγμή που δεν θα τη περιμένεις, αλλά πάλι όχι τόσο συχνά όσο θάθελες. Βαθιά μέσα σου όμως θα ξέρεις οτι είναι στο πλευρό σου. Μοιράσου τα συναισθήματά σου με τη μικρή. Σε φιλώ.
Ναϊάδα μου, έχουμε τον πατέρα μου στο νοσοκομείο και γι' αυτό δεν μπόρεσα να περάσω προχθές για να σου αφήσω αυτό το λουλούδι για την γιορτή της μητέρας. Είναι για την μνήμη της...
Τα κοχυλένια φιλιά μου!
http://i625.photobucket.com/albums/tt332/Celestial_Jewels/waterrose.gif
"δεν ηθελε ουτε απολογισμους να κανει...ουτε σωστα και λαθος να μετρησει...
ουτε χαμογελα και δακρυα...
ολα αυτα ειχαν γινει ενα πια...η συνειδητοποιηση που λεγαμε...
ενα τελευταιο ταξιδι ηθελε να κανει...στο χτες και στο σημερα..."
Αχ... αυτό μόνο... είχα πει ότι θα ξαναγυρίσω σε αυτές τις γραμμές σου... το παραμύθι με αντέμειψε με το παραπάνω...
Το τελευταίο σου γράμμα δεν θα το σχολιάσω... φτάνει που ta έβγαλες όλα αυτά από μέσα σου.. Και εκείνες τις φίλες που δεν σε αφήνουν να τις "κάνεις πέρα" να τις κρατήσεις δίπλα σου και δεν θα χάσεις :)
Δημοσίευση σχολίου