Πέμπτη 24 Ιουνίου 2010

ΕΓΩ...ΕΚΕΙΝΗ...ΚΑΙ Η ΝΥΧΤΑ ΜΟΥ...




Θα ανοιξουμε λιγο παραπανω την μουσικη...
θα βαλουμε ενα ποτο...
θα ανοιξουμε και τις καρδιες μας...

να πουμε...να πουμε οσα φοβηθηκαμε χρονια τωρα...
οσα κρυψαμε βαθια και καναμε πως ξεχασαμε οτι υπηρχαν...
οσα δεχτηκαμε σαν δικα μας αν και ποτε δεν τα θελησαμε...
να μην μιλησουμε...
να μιλησουν οι σιωπες...
να τρεξουν τα ματια...

μη λες ψεμματα...
αποψε μη λες τιποτα τυπικο...τιποτα συγκεκριμενο...τιποτα δεδομενο...
αποψε ας μην ειναι μια ιδια νυχτα...
μια ξεχωριστη να 'ναι κι ας μην υπαρξει ομοια της ποτε ξανα...

να βαλουμε κι αλλο ενα ποτο...
βοηθαει να λες και να ακους πραγματα δυσκολα...βοηθαει...
κι ασε να λενε πως θολωνει...καθαριζει οσα θολωσε ο χρονος και ο πονος...

δεν θα βαλω τα καλα μου...
να με βλεπεις ομορφη μες την ασχημια μου θελω...
ετσι δεν ειναι ο ερωτας...;
ο ερωτας των ανθρωπων...; να βλεπουν ομορφια στο ασχημο...;
να βραχω κατω απο τους ουρανους...
μακιγιαζ μουντζουρωμενο να ζωγραφιζει τα χαρακτηριστικα μου...
αιμα να στολιζει τον λαιμο μου...
να σταζει απο δικο σου δαγκωμα...
να ουρλιαξουμε...
να πεταξουμε...
να ξεσκισουμε τις σαρκες μας...
να ξεσκισουμε τις ψυχες μας...
και να γουσταρουμε που το καναμε επειδη το θελαμε...

να βαλω αλλο ενα...;
να πιεις απο το κορμι μου...
να πιω απο σενα...

καθε που νυχτωνει φευγω...
δεν αντεχω τον κοσμο που μου φτιαχνουν...
αποψε σε προσκαλω στον δικο μου...
μπαινουν μονο οσοι καταφερνουν δευτερο χτυπημα...
οσοι μου κλεβουν εστω μια ανασα...
οσοι μου τσαλαπατανε την ψυχη(τοσο επιδεξια που δεν το νιωθω)
οσοι μου πουλανε παραμυθια (κι επειδη τα εχω αναγκη τους κανω την χαρη να τα πιστεψω)
οσοι με αγγιζουν εκει που ποναω και παιρνουν λιγο πανω τους...
οσοι μου ανοιγουν μια αγκαλια οταν κρυωνω...τοσο λιγοι...
τοσο μικροι που ημαστε...
τοσο ψευτες σου λεω να παραδεχτουμε οσα θελουμε...
τοσο αδυναμοι να αποδεχτουμε πως την ελευθερια που μας χαρισαν την κλεισαμε σε χρυσα κλουβακια και την μοστραραμε ως Αληθεια μας...

Αδυναμια λεγεται φιλε μου...
Αδυναμια και οσο κι αν σε ποναει το ξερεις...
κι αυτο ειναι που ποναει περισσοτερο...
γιατι θελει μεγαλα αρχιδια φιλε μου να παραδεχτεις τις αληθειες σου...κι οχι να δειχνεις με συγκαταβαση τα κλουβια σου...

μπορει να μη σ'αρεσω αποψε...
να μην ειναι η νυχτα που θελησες μαζι μου...
αλλα ετσι ειμαι εγω...
για να μπεις στο κορμι μου...
ειναι απαραιτητη προυποθεση να τρυπωσεις πρωτα στην ψυχη μου...
το κορμι ειναι ευκολο για ολους...

ελα...
οχι παραμυθια αποψε...
για ενα βραδυ να ξεγυμνωθουμε σου ζητω...
πρωτη εγω το υποσχομαι...

να βαλω αλλο ενα...;βοηθαει σου λεω...
να πεις και να ακουσεις δυσκολες λεξεις...
νοηματα διχως νοημα...
σιωπες με φωνη...
ουρλιαχτα που ξεσκιζουν...

να αγγιξεις την σαρκα οπως δεν εκανες ποτε και να ασελγησεις πανω της για πρωτη και τελευταια φορα με τροπο δικο σου...δυνατο...σκληρο...αγριο...
οπως παντα ηθελες και φοβοσουν τον πονο του μετα...
να ασελγησεις στην ψυχη μου και στη δικη σου εγω...
μια και μοναδικη φορα...
να ξεσκισουμε οσα χαιδευαμε αιωνες...
να πονεσουμε...
να χτυπηθουμε...
μεχρι το τελος...
ξανα...
και ξανα...

Αντεχεις την Αληθεια μου αποψε...;
αν οχι...
λυπαμαι...
εχασες...


Υ.Γ στο ουρλιαχτο του τραγουδιου αποψε θα κλεισω οσα φωναζουν αιωνες και κανεις δεν τα ακουει...
οσα ποθησαμε και ποτε δεν ειπαμε...
οσα λαχταρησαμε και η λογικη μας εκανε να τα παραμερισουμε...
οσα αληθινα γουσταρουμε και κανουμε πισω...απο τη δηθεν ηθικη...το δηθεν "πρεπει"...το δηθεν του καθωσπρεπισμου...το δηθεν...
με ενα βημα μπροστα τ'αφηνω πισω...
ετσι κι αλλιως ποτε δεν ηταν δικα μου...

μπορεις να ουρλιαξεις κι εσυ...;;;

αν με κερδισεις στο κοκκινο μου...
το λευκο μου σου ανηκει αιωνια...!!!

47 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Μα γιατί στις νύχτες αυτές οι ΑΛΗΘΕΙΕΣ να είναι τόσο δυνατές, να λάμπουν στο σκότος; Και το πρωϊ να ξεθωριάζουν τόσο εύκολα; Από αδυναμία και αμφιβολία πλασμένοι είμαστε...

Κόκκινο φιλί στην μπλε νύχτα σου στέλνω

Hfaistiwnas είπε...

Οι νύχτες, εκεί κολλάμε, στις νύχτες, πέφτουν οι αντιστάσεις μας και γινόμαστε ευάλωτοι, μας ρίχνουν τα τείχη και είμαστε έτοιμοι για εμπρησμό του μέσα μας, του έξω μας.. ίσως και πιο αληθινοί.. αυτά που φοβόμαστε την υπόλοιπη μέρα..

b|a|s|n\i/a είπε...

αλήθειες. κάθε νύχτα. κάθε μέρα. κάθε στιγμή.
έτσι απλά. έτσι δυνατά. φιλιά πολλά και πολλά!

Ευαγγελία Πατεράκη είπε...

Έτσι!!!
Να πονέσουμε τις αλήθειες!
Να μας πονέσουν κι αυτές!...

Κι άκου, μικρή!...
Δεν ανασαίνουν οι αλήθειες...
Αγρίμια είναι και ουρλιάζουν!...
Κι όπως τα γράφεις, έτσι ζωντανά... σε νιώθω!...
Με κούρασε η λογική. Το πρέπει το απεχθάνομαι. Θέλω η καρδιά μου να ορίζει, να καθορίζει το δρόμο μου...

Φιλώ την καρδιά σου, αγάπη του Θερμαϊκού!...

Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
flash είπε...

Πολλά κότσια θέλουν όλα αυτά κοριτσάκι μου!
Το θέμα είναι πως εσύ τα έχεις!!
Μην αμφιβάλεις, και τα έχεις και να τα χρησιμοποιήσεις δεν κολλάς και έτσι κι αλλιώς αυτό είναι που θέλεις.. περπάτησε το δρόμο σου, όλα τα εμπόδια μπήκαν για να τα προσπεράσεις.. και οι γρατζουνιές με τον καιρό λιαίνονται και δίνουν και καινούριο δέρμα.. κι αν χρειαστεί να αλλάξουμε το δέρμα μας.. και;.. μονάχα να αναπνέεις αλήθεια και να προχωράς με πίστη σε αυτό που είσαι.. και αυτό που είσαι είναι εκεί μέσα και δεν το πειράζει τίποτα.. μόνο εσύ μπορείς να το βλάψεις το μέσα σου ή να το κάνεις αθάνατο!
Το ξέρω πως δεν είναι εύκολο.. είναι που ξέρω πως μπορείς.. ο καθένας μπορεί.. όμως εσύ έχεις αφήσει τόσα πίσω σου και είσαι τόσο πιο κοντά στο βασίλειο της νεραιδένιας ψυχής σου.. το βλέπεις; είναι εκεί που τα δέντρα γίνονται ακόμα πιο πράσινα, που ο αέρας γεμίζει υγρούς ήχους από καθάρια νερά γεννημένα από την καρδιά της γης για να πλυθείς μόνο εσύ, εκεί που οι φυλλωσιές φιλοξενούν τις πιο ζεστές αχτίδες του ήλιου να στεγνώσουν τα δακρυα με τα πιο γλυκά τους χρώματα.. μην σταματάς!!!
Όλοι εδώ είμαστε, με τον τρόπο μας, μόνο με μια όμορφη σκέψη κάποιοι και ένα χαμόγελο από αυτά τα μακρινά, τα ταξιδιάρικα.. αλλά εδώ!
Σε φιλώ!
:)

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΠΕΡΑΣΑ ΝΑ ΑΦΗΣΩ ΜΙΑ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ.ΕΛΑ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΙΣ ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ.ΘΑ ΣΟΥ ΑΡΕΣΕΙ.ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΝΙΚΑΣ ΤΙΣ ΑΣΧΗΜΕΣ ΝΥΧΤΕΣ.

Ναύτης είπε...

αναρωτιέμαι...
αν αυτο είναι πρόσκληση
υπάρχει κάποιος που μπορει να την αγνοήσει...;
αναρωτιέμαι...

καλημέρα σου

tovenito είπε...

αν βοηθάει λέει; φυσικά και βοηθάει.ξεθολώνει το μυαλό, φεύγουν οι δεύτερες σκέψεις και μένουν οι ατόφιες, οι μη επεξεργασμένες. με μέτρο όμως ναι;
και απλά οι περισσότεροι πρώτα μπαίνουν στο κορμί και μετά αν βρουν χρόνο μπαίνουν στην ψυχή.
στο έχω ξαναπεί για την αλήθεια. όλοι λένε ότι την αποζητούν αλλά επί της ουσίας δεν..
και μιλάμε για τις συντριπτικές αλήθεις , όχι τις μικρές, τις ανώδυνες.
και πιο πολύ φοβάμαι αυτούς που λένε ότι λένε πάντα την αλήθεια.
όπου ακούς πολλά κεράσια που λένε..

Sταυρούλα Κουγιουμτσιάδη είπε...

Νεραϊδένια μου κόρη
Σε ποιες αλήθειες χάνεσαι, παιδάκι πράμα;
Ποιες νύχτες ανεμόδαρτες σε στοιχειώνουν, τζάνεμ;
Νωρίς ειν’ ακόμα!
Νωρίς,
Γι’ αλήθειες, κοφτερές λεπίδες
Για ξεσκισμένα κουρέλια ψυχές,
Για ματοβαμμένα ουρλιαχτά κι απελπισμένες θύμισες.
Καρδιά μου εσύ, ολάνθιστη
Τι ξέρεις από θολωμένο νου σε εγρήγορση κι αγιασμό φαρμάκι
Λυτρωτικό βάλσαμο συντροφικού πόνου κι αγρύπνιας;
Νωρίς ειν’ ακόμα!
Οι νύχτες σου, νύχτες ζωής και ξόδεμα έρωτα θε να ‘ναι,
Ακούς;
Στη ζάλη της αγάπης πύρινη λαίλαπα να καις
Κι ανάσες γρήγορες, μισές
Με τα μικρούλικα «αχ!» παρθένας ηδονής στιγματισμένες.
Ακούς;
Κι οι αλήθειες και τα ψέματα κι η μέθη για νυστέρι
Ύστερα!
Ώρα όταν θα ‘ναι,
Ακούς;
Εδώ ψηλά, όπου φυσάν αέρηδες κι Απρίλης δε ζυγώνει…
Εδώ που, λιποτάχτες δέρνονται κι αποστάτες αναμετρόνται
Με ερινύες,
Ειμαρμένες
Ύβρεις
Νεμέσεις
Τίσεις.
Νωρίς ειν’ ακόμα, τζάνεμ!
Ύστερα,
Εδώ,……

lena_zip είπε...

Μπορεί να μην είναι νύχτες, μπορεί να μην υπάρχουν ποτά, μα τέτοιες στιγμές αλήθειας γυμνής τις ζω, κι ύστερα και πάλι φίλοι ;)

Τόοοοοοοοοοσα πολλά φιλιά με όλη μου την αγάπη.

ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ είπε...

Λυπάμαι πολύ αλλά δεν μπορώ να διαβάσω το κείμενο γιατί φόντο σε μένα είναι πολύ σκούρο και τα γράμματα αχνά. Λυπάμαι γιατί από τους εκλεκτούς σχολιαστές αντιλαμβάνομαι ότι είναι μια σπουδαία ανάρτηση.
Καλό Σ/Κ

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

οδοιπορε μου η νυχτα βοηθαει να βγαλουμε οσα κρυβουμε στο φως...
οχι πως την μερα δεν μπορουμε...αλλα να...ειναι η αδυναμια μας τετοια...
που ακομα κι αν βγουν καποτε στο φως της νυχτας την μερα παλι θα θελησουμε να τα κρυψουμε...

επιασα το φιλι και σου στελνω κι εγω ενα νεραιδενιο!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

Ηφαιστιωνα συμφωνουμε απολυτα...
θα ελεγα πως απλα η νυχτα και ισως ενα ποτο...λιγο στο πιο χαλαρο παντως βοηθαν να πεσουν οι αντιστασεις και να γινουμε πιοτερο αληθινοι...οχι ευαλωτοι...απλα πιο εμεις...

φιλια σου νεραιδενια καλε μου!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

basniaki μου!!!
νυχτα μερα...
μερα νυχτα...
αρκει να αισθανομαστε καλα...
με μας!

φιλια αλλα τοσα δυνατα,αληθινα,αγαπημενα!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

Λιτσακι μου...
ξερω πως με νιωθεις...
ισως απο τους λιγους που καταλαβαν τουτα τα λογια...

πρεπει...μη...οχι...δεν ειναι σωστο...
τα βαρεθηκα...δεν με οριζουν...δεν με ορισαν ποτε...

η καρδια δεν κανει λαθη...
το ενστιγκτο αν το εμπιστευτεις σε εμπιστευεται κι αυτο...

ουρλιαζουν οι αληθειες...
μα λιγοι τις ακουν...

σε φιλω με ολη μου την αγαπη!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

Μπατλερ ε οχι...αυτο παει πολυ!!!

κανεις πως δεν θυμασαι τωρα...;
κι ολα οσα ειπες χτες βραδυ τι ηταν...;
λογια του ποτου...;λογια του αερα...;λογια της μιας βραδιας...;
κι εσυ ενας απο τους πολλους...;
τα ιδια με ολους...;
οριστε παρε τα ρουχα σου κι εξαφανισου...
κι αφου δεν θυμασαι ΔΕΝ θα μαθεις ΠΟΤΕ τι εγινε και τι οχι χτες βραδυ...

αντρες...

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

Flash γλυκια μου...
η αληθεια μεσα μας ειναι...
το θεμα ειναι κατα ποσο την αντεχουμε...
κατα ποσο την υποστηριζουμε...
κατα ποσο την αφηνουμε να ορισει εμας και τον δρομο μας...

την ξερω την αληθεια μου...
την εμαθα με πολυ πονο και κοπο και ειμαι σιγουρη πως εχει πολλα ακομα να μου αποκαλυψει...
και ακομα πιο σιγουρη πως δεν θα ειναι ολα ευχαριστα...

εκεινο που δεν ξερω ειναι αν κι εγω την αφηνω ελευθερη ή αν περιμενω κατι τετοιες νυχτες να με ορισει οπως εκεινη θελει...

σε φιλω νεραιδενια κι αγαπημενα κοριτσακι μου!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

skroytzako μου καλησπερα κι απο μενα!
την ιστορια σου την διαβασα και μου αρεσε πολυ!

φιλια σου νεραιδενια!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

Ναυτη μου κι εγω το ιδιο αναρωτιεμαι...

προσεξε ομως...
το θεμα ειναι να παιξουμε με ισους ορους...
και να παιξουμε την αληθεια...της ψυχης...
του κορμιου την παιζουμε ολοι μας οποτε θελουμε...
τι πιο ευκολο...;
το αλλο ειναι το δυσκολο...

φιλια σου νεραιδενια!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

tovenitako χαιρομαι που με καταλαβαινεις...
ακριβως εκει θελω να εστιασω...
στις μη επεξεργασμενες σκεψεις...
σε εκεινες που προκυπτουν καθαρα απο θεληση...ενστιγκτο...οχι λογικη...

μετρο...;
τι εννοεις...;
βοηθα με...

οσο για της αληθειες ναι...
εχεις απολυτο δικιο...
το εχουμε ξαναπει...
λεμε πως...αλλα δεν...συνηθως βεβαια και ως επι το πλειστον...

νεραιδενια σου φιλια και ακομα μερικα!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

Σταυρουλα μου...
γλυκια και καλη μου Σταυρουλα που παντα τα σχολια σου ειναι σχολια ψυχης...
ακουμπανε και αφηνουν αποτυπωμα αληθινο...

επετρεψε μου δυο πραγματα...
πρωτον να σιωπησω...
καλυτερα να σιωπησω και μονο ενα να πω...
ευχηθηκα πολλες φορες να μην ηξερα...
τωρα μονο θα σιωπησω...

και δευτερον αν μου επιτρεπεις θα ηθελα αυτο που εγραψες να το βαλω διπλα...μαζι με τα υπολοιπα αγαπημενα ποιητων και φιλων...
γιατι απλα...μου μιλησε...
κι εκει μπαινουν οσα μου μιλουν αληθινα...

σε ευχαριστω...!
γιατι ξερεις να νιωθεις...να μιλας και να ακουμπας στην ψυχη του αλλοτυ...
σε ευχαριστω!
απο καρδιας!

την αγαπη μου σου αφηνω!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

lenaki μου φυσικα...
η νυχτα και το ποτο ειναι προαιρετικα...
η αληθεια μπορει να υπαρχει ξεκαθαρη και μονη της...
καθε ωρα...καθε στιγμη...

φιλια σου αγαπημενα και ακομα πιο πολλα με ενα χαμογελο τεραστιο και μια αγκαλια παντα ανοιχτη!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

Χριστοφορε λυπαμαι κι εγω που σε παιδεψε ετσι το παραμυθι μου...
επειδη μου το εχουν ξαναπει θα κανω μια προσπαθεια να αλλαξω τα χρωματα που κουραζουν τα ματια καποια στιγμη...

σε ευχαριστω παρολα αυτα για το περασμα σου!

καλο σκ και απο εμενα!!!

efhbos είπε...

Ολα αυτα που δεν ειπαμε λοιπον...Ας βρουμε την δυναμη να τα φωναξουμε...!
Δυσκολα ε?Ενα ποτο ισως βοηθησει τοτε...Ισως να βρουμε μεσα απο αυτο την λυση!

nikos είπε...

Εγώ ίσως είναι καλύτερα να μην πολυμιλήσω αυτή τη φορά. Σε διάβασα πολύ προσεκτικά βλέπεις...
Μια καλησπέρα μόνο και πολλά πολλά φιλιά

Prisoned Soul είπε...

Δεν υπάρχουν ξανά τέτοιες νύχτες...
Είναι μοναδικές αλλά μένουν αιώνια μέσα μας...
Δε φοβάσαι, το βλέπω...
Σε νιώθω.
Αχ πόσο καλά κάνεις...!
Βάλε του ποτό από το δικό σου αίμα
να πιει να μεθύσει από σένα
να μάθει όλα σου τα μυστικά
Και ύστερα κάρφωέ τον απαλά και πιες και συ, νιώσε τον να κυλά στις φλέβες σου
Για μία φορά
Δεν φοβάσαι, το βλέπω
και χαίρομαι...
εκείνος όμως είναι δυστακτικός...
δείξε του το δρόμο...
θα σε ακολουθήσει μόλις καταλάβει το πόσο αξίζει το αποτέλεσμα, της νύχτας αυτής...

η κοπέλα με το καναρινί φόρεμα είπε...

Παρανάλωμα στο ψέμα να φωτίσει η αλήθεια. Φέγγει από μακρυά η νύχτα σου ναϊάδα μου!!!

Σε φιλώ πολύ!

Sταυρούλα Κουγιουμτσιάδη είπε...

Πως μπορεί να χωρέσει η σταγόνα μου δίπλα στους ποιητικούς ωκεανούς, άραγε;
Πώς να σταθεί, το τιμημένο αλλά απλό όνομα της πρόσφυγας γιαγιάς μου, δίπλα σ’ αυτό των ποιητών;
Μαγικά, ίσως, μα πάντα …. Ανάρμοστα,
Απ’ το ραβδάκι μιας νεράιδας, μαγεμένο.
Δικό σου, τζάνεμ, δικό σου είναι
Η αιτία του είσαι κι η αφορμή.
Και τι δε θα ‘δινα για να μην ξέρεις…
Να μη σωπαίνεις, τι δε θα ‘δινα….

tovenito είπε...

με μέτρο εννοώ το πιοτό! βέβαια εγώ δεν είμαι μέτρο σύγκρισης, λίγο παραπάνω να πιω, το στομάχι μου επαναστατεί! ;-)
επίσης σου έχω πει κι εγώ για την γραμματοσειρά, από τον ρίντερ σε διαβάζω μόνο γιατί από εδώ δεν την παλεύω (τα χω και τέσσερα!)

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

Εφηβε καλε μου ναι ειναι δυσκολο καμια φορα...
ισως το ποτο βοηθησει...
ισως παλι και οχι...
αν δεν το λεει η ψυχουλα μας τιποτα δεν βοηθαει...

φιλια σου νεραιδενια!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

Νικο μου χαιρομαι που με διαβασες προσεχτικα...
αυτο δειχνει πως ξερεις να νιωθεις τετοιες νυχτες...
μη μιλας αφου δεν το θες...
καμια φορα εκεινα που αποσιωπουμε ειναι πιο σημαντικα απο οσα θα λεγαμε...

φιλια σου πολλα νεραιδενια και αγαπημενα!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

sweet truth γλυκια μου...
τετοιες νυχτες δεν φοβαμαι...
ειμαι ικανη για ολα...
τις αλλες φοβαμαι...εκεινες που δεν ξερω αν θα ξημερωσουν...

οσο για εκεινον...
η προταση εμεινε ανοιχτη...και ισως καποτε παρω απαντηση...ισως και οχι...
κι αυτο δεν το φοβαμαι...

φιλια σου νεραιδενια κοριτσακι μου!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

Καναρινενια μου σε εφτασε το φως...;;;
ποσο χαιρομαι που τουλαχιστον ακουστηκα με αυτον τον τροπο...

φιλια σου αγαπημενο μου πλασμα!!!
μου λειψες!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

Σταυρουλα μου αγαπημενη...
σαμπως οι ωκεανοι των ποιητων απο μια σταγονα δεν ξεκινησαν...;
ανθρωποι υπηρξαν που απλα εμαθαν να χρησιμοποιουν λεξεις ορθα...ή οι λεξεις να χρησιμοποιουν αυτους...
ετσι νιωθω και για σενα...
η καρδια σου γραφει...
και γραφει πανεμορφα και ουσιαστικα αληθινα...

σε ευχαριστω που με τιμας!
μεσα απο την καρδια μου σε ευχαριστω!
ειναι πολυτιμο δωρο για μενα αυτο!
η παρουσια σου εδω!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

tovenitako...που ησουν χτες κατα τη μια και κατι το βραδυ...;;;
σαν να σε πηρε το ματι μου καπου...κοντα στην Τσιμισκη...
μπορει να κανω και λαθος γιατι ειχα και την Μα'ι'ρα που με τραβολογουσε και δεν μπορεσα να δω καλα...

ναι βεβαιως με μετρο το ποτο...
τις αλλες νυχτες...οχι αυτες...
πιστεψε με κι εγω δεν ειμαι μετρο συγκρισης...οχι πια τουλαχιστον...

θα την διορθωσω το λοιπον...
θα ψαξω και θα βρω αφου σας κουραζει τα ματακια μια καλυτερη...
μου το ειπατε,μια,δυο.τρεις και το καταλαβα...:P

φιλακιαααα τοσα πολλα!!!

anima είπε...

Κάνε το βήμα μπροστά..κι άσε το πίσω,πίσω σου..

κι όποιος μπορεί καλοδεχούμενος...

σου χτυπάω την πόρτα απόψε..

θα μ΄αφήσεις να μπω;
έστω για μια νύχτα...

εγώ και οι αλήθειες μου..

φιλώ Σε!!!

Μικρές ανάσες είπε...

Αν αγαπήσει το μαύρο μου, θα του δοθώ για πάντα....

elpenor είπε...

Ακόμη κι αν μια ολόκληρη ζωή κρύβεσαι από την αλήθεια σου, θα έρθει η στιγμή που εκείνη θα σταθεί μπροστά σου και δεν θα σου χαριστεί. Ζήσε την αλήθεια σου, την κάθε αλήθεια σου, Ναϊδα μου κάθε στιγμή και μην περιμένεις ΕΚΕΙΝΗ τη στιγμή...
Καλημέρα :)

ΠΡΩΤΟΠΛΑΣΤΗ... είπε...

Mια νύχτα αλήθειας, μια στιγμή αλήθειας, μια νύχτα γύμνιας.
Και τι δεν θα έδινα για λίγη αλήθεια.
Μα είναι δύσκολο, είναι δύσκολο γιατί τη φοβόμαστε-εμάς φοβόμαστε-τους άλλους φοβόμαστε-το γκρέμισμα των κλουβιών φοβόμαστε-το σκοτάδι φοβόμαστε.
Και με τόσους φόβους, ποιός να κάνει το πρώτο βήμα...;

Φιλί στο νεραιδάκι μου και αγκαλιά!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

animaki ταξιδιαρικο...
η πορτα μου και τα παραθυρα μου και η αγκαλια μου ειναι παντα ανοιχτα για σενα...
γιατι μονο αληθειες ξερεις να λες...
γιατι μοιαζουμε τοσο...
κι ετσι μπορω να σε νιωθω...

παντα...
ανοιχτα για σενα...
νυχτα...μερα...

σε φιλω με αγαπη...δικη μου!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

Μικρες ανασες...
ναι...ΝΑΙ γλυκια μου...
τωρα ειπες μια μεγαλη...πολυ μεγαλη αληθεια...

σε φιλω πολυ!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

elpenor αργα ή γρηγορα θα μας χτυπησει την πορτα...
κι αλλιμονο αν δεν ημαστε ετοιμοι να την δουμε...

προσπαθω...
οσο μπορω...

φιλια σου νεραιδενια κοριτσακι μου!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

Πρωτοπλαστη μου...

"εμάς φοβόμαστε-τους άλλους φοβόμαστε-το γκρέμισμα των κλουβιών φοβόμαστε-το σκοτάδι φοβόμαστε.
Και με τόσους φόβους, ποιός να κάνει το πρώτο βήμα...;"

ειναι ενα πρωτο βημα και να το παραδεχτουμε ολο αυτο ε...;
φτανει πια με τον φοβο...πολυ μεγαλη θεση του δωσαμε στη ζωη μας...
κοντευει να μας κυριευσει...

σε φιλω με πολυ αγαπη πτυχιουχα!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

Μικρες ανασες το διαβασα και το στηριζω...
ειμαι ομως λιγο ασχετη με την τεχνολογια και δεν ξερω να κανω αναδημοσιευση...

οποιος ξερει ομως και περασει απο εδω ας το κανει γιατι οντως ειναι μια κινηση στερησης ελευθεριας και μαλιστα στον χωρο τεχνης...

ευχαριστω!

tovenito είπε...

ε ναι! τώρα μάλιστα! είδομεν το φως το αληθινό!

το ραβδί σου!

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΠΕΡΑΣΑ ΝΑ ΕΥΧΗΘΩ ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ.