"οταν δειτε αυτο το βιντεο μπορειτε να γελασετε με την ψυχη σας... για την ιση αντιμετωπιση..."
Δεν ξερω πως επιλεγει η ζωη ποιους ανθρωπους θα κανει να υποφερουν... δεν ξερω αν λεγεται Θεος Παντοδυναμος,Ελεημων και Παναγαθος Εκεινος που αφηνει να υποφερουν Ανθρωποι με Α κεφαλαιο... δεν ξερω σε τι ή σε ποιον να πιστεψω πια που να ειναι Ανωτερος απο μας,το ανθρωπινο ειδος...
ειναι δικαιωμα του καθενα να πιστευει ή οχι... προσωπικα ημουν απο εκεινους που πιστευα ακραδαντα... που ειχα δει πραγματα που χαρακτηριστηκαν ως θαυματα... πλεον δεν ξερω αν πιστευω και αν θα πιστεψω ποτε ξανα... ειμαι θυμωμενη ναι... ειμαι απογοητευμενη ναι... αν Καποιος εκει πανω υπαρχει και ξερει τον ανθρωπο οπως λεγεται τοτε σιγουρα θα με συγχωρεσει...
λενε πως ολα εδω πληρωνονται... πως οι καλοι θα δουν δικαιωση και οι κακοι θα τιμωρηθουν... τα λεω πολυ λαικα και με καμια διαθεση ποιητικη γιατι ετσι μου βγαινουν... προσωπικα μετα απο αρκετα χρονια ζωης ειδα πολλους "καλους" να βασανιζονται αδιακοπα και ατελειωτα με καθε τροπο και πολλους "κακους" να την περνανε μια χαρα και να την βγαζουν ζαχαρη πανω στις πλατουλες των αλλων...
προσφατα ετυχε να ειμαι σε ενα νοσοκομειο ιδιωτικο για καποιον λογο... ενας ανθρωπος που "τυγχνανει" να εχει λεφτα ωστε να πληρωσει αυτο το νοσοκομειο αλλα παρολα αυτα του ετυχε η γνωστη αρρωστια βρισκοταν εκει...
θελωντας και μη, συγκρινα καταστασεις...
οταν μανουλα μου λιποθυμησε στα χερια μου απο αναιμια το ασθενοφορο εφτασε μετα απο μιση ωρα...μιση ωρα οπου εμενα και την αδερφη μου μας στοιχησε τουλαχιστον 10 χρονια απο τη ζωη μας... οταν πλεον ειχαμε φτασει στο νοσοκομειο...στα επειγοντα...περιμεναμε αλλη μιση ωρα γιατι δεν ειχαν κρεββατι... κι επρεπε να αρχισω εγω να τσιριζω και να απειλω για να βρεθει ενα κρεββατι τελικα και καποιος γιατρουδακος να την εξετασει... οταν τελικα καταλαβαν πως ειχε αναιμια λογω των χημειοθεραπειων τους παρακαλουσαμε εμεις να της βαλουν αιμα για να συνελθει και μας λεγαν ποσο δυσκολο ειναι αυτο που ζηταμε... επρεπε να παρακαλεσουν χιλια νοσοκομειοα να στειλουν 2 φιαλες αιμα το οποιο φυσικα και επιστρεψαμε εμεις ουκ ολιγες φορες με την συμμετοχη φιλων και γνωστων που αφαιμαξαμε μηνες ολοκληρους αφου πρωτα εξαντλησαμε τους συγγενεις... ολα αυτα μαζι με την αθλια συμπεριφορα γιατρων και νοσοκομων που εχουν χεσμενο τον πονο και την αγωνια σου... γιατι αγαπητε ασθενη και συγγενη του ασθενη εισαι σε δημοσιο νοσοκομειο... γιατι δεν εχεις να πληρωσεις για να σου κανουν ταμαναδες... κι εσυ ρε γαμωτο δεν θες τους ταμαναδες...θες να σου φερθουν σαν ανθρωπο...να καταλαβουν τον πονο και την αγωνια σου και να φερθουν αναλογα και με λιγο αξιοπρεπεια...
αυτα σε μας... στο δημοσιο νοσοκομειο...
λοιπον ο γνωστος κυριος που εχει λεφτα στο ιδιωτικο νοσοκομειο... εχει κι αυτος αναιμια... τον παιρνουν απο το σπιτι του αμεσως και τον μεταφερουν σε μονοκλινο δωματιο με θεα,τηλεοραση,κλιματισμο και ολα τα κομφορ που βρισκεις στα πενταστερα ξενοδοχεια... με ενα τηλεφωνημα του βρισκουν αιμα αμεσως...διχως να ζητησουν κανεναν συγγενη να το αναπληρωσει... ειναι τουλαχιστον 3 καθηγητες γιατροι απο πανω του και αλλες τοσες νοσοκομες ευγενικοτατες τρεχουν πριν τους ζητηθει... ο εν λογω κυριος για τον χ ψ λογω αρνειται να του βαλουν αιμα...οποτε τον παρακαλανε ολοι μαζι να το δεχτει...του εξηγουν πως θα τα κανουν ολα τοσο ευκολα ωστε να μην καταλαβει τιποτα... θα μπορουσα να συνεχισω αλλα ειλικρινα δεν θελω...
ετσι μετριεται η ανθρωπια... με ποσα ευρω μπορεις να διαθεσεις... γιατι ο καρκινος και καθε ασθενεια δεν κανουν διακρισεις αν θα χτυπησουν τον φτωχο,τον μεσο ανθρωπο ή τον πλουσιο... η αντιμετωπιση ομως εχει πολυ μεγαλη διαφορα... γιατι αν εχεις χρηματα μπορεις να πας στο εξωτερικο... να σου κανουν καλυτερες θεραπειες... και αν δεν αποδωσουν ολα αυτα καλε μου ανθρωπε τουλαχιστον θα εχεις μια αντιμετωπιση και μια φροντιδα αξιοπρεπη... θα ζησεις οσο σου απομενει διχως πονο...ή με οσο λιγοτερο γινεται...
ειμαι παρα πολυ θυμωμενη... θα ηθελα να γραψω για ολα τα φακελακια που εδωσα σε καθε καραγκιοζη γιατρο με ντροπη για τον εαυτο μου γιατι το σιχαινομαι,γιατι ειμαι απιστευτα αντιθετη με αυτο αλλα ΔΕΝ μπορουσα να κανω αλλιως οταν μου ελεγαν οτι ετσι θα προσεξουν την μαμα μου...
θα ηθελα να γραψω για ολες τις φορες που ξεσηκωσα φιλους και συγγενεις ακομα και πολλους απο εδω μεσα να δωσουν αιμα γιατι αλλιως δεν θα της εβαζαν...
θα ηθελα να γραψω για τις απειρες φορες που αυτο το αιμα πηγα και το πηρα εγω και η αδερφη μου να το μεταφερουμε στο νοσοκομειο γιατι ΚΑΝΕΙΣ υπευθυνος δεν μπορουσε...
θα ηθελα να γραψω για το πως περιμεναμε εξω απο τον αξονικο τομογραφο με την μαμα να ποναει αφορητα και να την σφιγγω στην αγκαλια μου να μην κρυωσει και μπηκε μια υγιεστατη κυρια πριν απο μας γιατι πολυ απλα...ηταν γνωστη μιας νοσοκομας εκει...
θα ηθελα να γραψω για τον τροπο που μου μιλησαν γιατροι καταξιωμενοι κατα τ'αλλα οταν εγω κρεμομουν απο τα χειλη τους...
θα ηθελα να γραψω για το πως μου πουλησαν οι φαρμακευτικες εταιρειες προμηθειες για μηνες ολοκληρους οταν μας εστειλαν σπιτι ενω ηξεραν πως δεν ειχαμε πανω απο μια βδομαδα...αλλα τα λεφτα ειναι λεφτα...
θα ηθελα να γραψω πως το οξυγονο που χρειαστηκαμε για δυο μερες μας το χρεωσαν κανονικα ακομα κι αν το χρεωναν για μηνα και επειτα...
θα ηθελα να γραψω πως περιμεναμε ωρες στα ταμεια για να μας γραψουν μια εξεταση που χρειαζοταν να γινει και τελικα δεν την γραφαν γιατι καποιοι δημοσιοι μαλακες εκριναν πως δεν χρειαζεται να γινει κι ας την εγραψε γιατρος...
θα ηθελα να γραψω για τα φαρμακα που δεν μας εγραφαν γιατι ηταν ακριβα για τα ταμεια... αλλα για την τσεπη μας δεν ηταν...1000 ευρω για ΜΙΑ ενεση...
θα ηθελα να πω κι αλλα... ισως να μην τελειωνα ποτε... ολο αυτο ηταν μια εισαγωγη για οσα θα πω παρακατω...
πολλοι απο εσας ισως να την γνωριζετε... αλλοι ισως οχι... προκειται για το Μαρακι...
http://mariatweety.blogspot.com/
το ενας της blog γιατι το αλλο ειναι ιδιωτικο και δεν μπορει να μπει καποιος αν δεν της στειλει αιτημα φιλιας...
Την Μαρια την γνωρισα διαδικτυακα οταν πρωτοεγραψα εδω για την μαμα μου... ηταν ακομα στη ζωη τοτε... μιλουσαμε μεσω mail με το Μαρακι και παρολα τα πολυ σοβαρα προβληματα υγειας της διαβαζα εναν ανθρωπο που ειχε απιστευτη ορεξη για ζωη...που σπουδασε...που ηθελε να βοηθαει αλλους ανθρωπους...που εγραφε στο blog της...που εβαζε στην ακρη επαναλαμβανω ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ προβληματα υγειας και ΖΟΥΣΕ...οσο μπορουσε και οσο της επιτρεποταν...
με το Μαρακι γνωριζομαστε περιπου 1 χρονο και την αγαπω απιστευτα... ειναι ενα πανεμορφο νεο κοριτσι που παλευει... ενα ευαισθητο αληθινο πλασμα... ενα παιδι που αντεχει να υποφερει και ελπιζει σε ενα καλυτερο αυριο κι ας της το κοβουν διαφοροι... ενα πλασμα που μοιαζει εξωπραγματικο σε εναν κοσμο σαν τον δικο μας... ενας ακομα αγγελος απο τους λιγους στη γη...
η Μαρια περιμενε εγκριση εδω και μηνες για να την μεταφερουν στην Αμερικη οπου θα μπορεσουν να βοηθησουν την κατασταση της...
με δικη της αδεια και εγκριση αφου της το ζητησα μου επετρεψε να κανω αυτη την αναρτηση με μοναδικο αιτημα να μην βαλω φωτογραφια της... ετσι κι αλλιως οσοι ειστε φιλοι της την εχετε δει και γνωριζετε την ιστορια της...
η Μαρια...η αδερφουλα μου οπως την λεω χρειαζεται χρηματα για να παει στην Αμερικη... οτι μπορει ο καθενας μας να βαλει στους λογαριασμους που θα βαλω παρακατω θα ειναι για καλο σκοπο... για να βοηθησουμε εναν συνανθρωπο μας... ενα κοριτσι που παλευει για τη ζωη της και που απλα δεν γεννηθηκε πλουσια... αυτο σημαινει πως δεν εχει δικαιωμα για ιση μεταχειρηση με οσους εχουν λεφτα...;
ας δειξουμε ολοι μαζι οτι ειμαστε ακομα Ανθρωποι και ας βοηθησουμε την Μαρια...το Μαρακι να ζησει... να εχει μια ελπιδα για μια καλυτερη ζωη...
οσοι απο εσας θελετε και μπορειτε ριξτε μια ματια στα παρακατω αφου φτασατε μεχρι εδω...
ειναι λιγα λογια απο την ιδια οπως τα εγραψε στο προσωπικο της blog
Η κατάσταση μου εξελίσσεται γρήγορα. Οι όγκοι στη κοιλιά είναι χειρότερα , μεγαλώνουν και πιθανότατα θα κάνουν μετάσταση στις ωοθήκες που ο γιατρός μας είπε πως σίγουρα τη μια ωοθήκη και τη μισή μήτρα θα τη χάσω αν δεν μου κάνουν ολική υστεροκτομή, στο τέλος.. Ο όγκος στην υπόφυση είναι ένα σπάνιο είδος όγκου που επηρεάζει όλα μου τα αισθητήρια όργανα, ήδη μου κατάστρεψε τα περισσότερα όπως και άρχησε να επηρεάζει την μνήμη μου και έτσι κάτι καρκινικά κύτταρα περιτριγυρίζουν το κεφάλι μου με σκοπό την καταστροφή μου. Το υγρό του εγκεφάλου είναι τοξικό από το φούσκωμα του όγκου. Η αυτοάνοση μου σπάνια ασθένεια που λέγεται Neuro’behcet’s disease μου χτυπά δυνατά και σαρώνει όλα μου τα όργανα. Τώρα δε ζω τη ζωή μου απλώς υπάρχω γιατί πονάω φρικτά και κάποιες στιγμές παρακαλάω να τελειώνει όλη αυτή η κατάσταση με το τέλος μου για να βρω ξεκούραση και ανακούφισει που τόσο πολύ την χρειάζομαι. Καθημερινά είμαι με τις μορφίνες και άλλα πολλά παυσίπονα, αντιφλεγμονώδη, κορτιζόνη συχνά και ανοσοκατασταλτικά.
Τελευταία μου ελπίδα είναι στην Αμερική στη mayo clinic όπου εκεί θα υποβληθώ σε διάφορες και επώδυνες εξετάσεις, επεμβάσεις, χημειοθεραπείες δυνατές που πρέπει να είμαι δυνατή για να αντέξει το σώμα μου. Αλλά χρειαζόμαστε χρήματα για να μας δεχτούν, εμείς δεν έχουμε, τρεφόμαστε από τις συντάξεις των παππούδων μου και το δικό μου αναπηρικό βοήθημα. Αν κανονιστούν όλα τα χρήματα και όλα αυτά τα απαραίτητα, το λιγότερο σε ένα μήνα πρέπει να είμαι εκεί για νοσηλεία. Οπότε ανοίξαμε λογαριασμούς όπου πολλοί φίλοι εδώ μέσα και γιατροί μας είπαν να το κάνουμε γιατί δεν πάει άλλο η κατάσταση μου να περιμένει. Θα δημοσιευτεί και το πρόβλημα υγείας μου και σε κανάλια χωρίς εμένα παρόν γιατί δεν έχω δύναμη σωματική μα ούτε και ψυχική.
Εκεί στόχος μας θα είναι η ποιότητα στη ζωή μου και μια σταθερότητα αν μπορέσουν τελικά γιατί πέρασαν χρόνια άδικα χωρίς καμία βοήθεια και ήδη βρίσκομαι σε πολύ δύσκολη και άσχημη κατάσταση. Αν ζω ποιοτικά δεν με ενδιαφέρει πότε θα έρθει το τέλος, φτάνει που θα ζω τη ζωή μου και δεν θα υπάρχω απλά. Αν δεν έχω ποιότητα δεν τη θέλω τη ζωή μου.. Αρκετά πέρασα και περνώ μέχρι τώρα, μα η δύναμη μου, είναι η μανούλα μου που με κοιτάζει στα μάτια και μου λέει άντεξε άγγελε μου άντεξε και θα βρούμε λύση, πάνω από όλα ο Θεός και εσείς όλοι που με στηρίζεται και με αγαπάτε αληθινά..
Βάζω πιο κάτω τους λογαριασμούς και όσοι θέλετε να πάρετε το κείμενο μου για δημοσίευση κάπου αλλού όπως μου είπατε πως θέλετε να το κάνετε πάρτε το και αν θέλετε αλλάξτε κάτι αν θεωρείται λάθος, φτάνει να μην βάλετε φωτό μου και σαν επιθυμία μου θέλω να το σεβαστείται αυτό σας παρακαλώ πολύ, και όσοι θέλουν περισσότερες πληροφορίες για μένα δίνετε το mail μου και θα μπορούν να μιλήσουν μαζί μου και τηλεφωνικός με τη μαμά μου.
Λογαριασμοί:
1]. Νέα ΣΠΕ Αγλαντζιάς : CY14007042100000000020162227 – SWIFT NUMBER: CCBKCY2N
2]. Ελληνική Τράπεζα: CY43005001120001121054591900 – SWIFT NUMBER: HEBACY2N
Όναμα: Μαρία Δημητρίου
Εσείς μπορείτε να βάλετε σε όποια τράπεζα σας βολεύει, και αν μπορείτε, απλώς έβαλα εδώ τους λογαριασμούς για τους φίλους που μου το ζήτησαν, για να μην κάνω κάθε φορά διπλό κόπο και να τους δίνω στο καθένα ξεχωριστά.
Ευχαριστώ από καρδιάς φιλαράκια μου και ελπίζω να τα ξαναπούμε. Η μανούλα μου και τα αδέρφια μου σας ευχαριστούν θερμά.
Φιλάκια Υγ: Μη ρωτήσετε πώς νιώθω απλά δεν αντέχω να πονάω
ας βαλουμε ολοι οτι και οσο μπορουμε... θα βοηθησουμε εναν ανθρωπο να ζησει... κι οπως λεει η ιδια ακομα κι αν δεν τα καταφερει οπως θελει τουλαχιστον θα εχει μια ποιοτητα ζωης...
αληθεια ξερετε πολλους ανθρωπους με αυτο το μεγαλειο ψυχης...;
ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΜΠΟΔΙΟ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΓΙΑ ΝΑ ΖΗΣΕΙ...
ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΑΛΛΟΥΣ ΑΓΓΕΛΟΥΣ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ... ΑΣ ΜΕΙΝΟΥΝ ΕΔΩ ΣΤΗ ΓΗ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΕΧΟΥΜΕ ΑΝΑΓΚΗ...
Μαρακι σε αγαπω! θα πανε ολα καλα και θα βγεις νικητρια!
η αδερφουλα σου...
το mixpode δεν μου κανει την χαρη κι ετσι εδω... αφιερωμενο σε οσους ειναι ψηλα... σε οσους εφυγαν αδικα...
thaumazo to maraki kai pollous allous san autin....tremw k mono stin idea oti tha mporouse na sumvei kati tetoio se enan anthropo mou...maraki,me oti exw dunatotita tha mai k gw konta sou...krata gera kai tha nikiseis!
αυτή η προσπάθεια αξίζει .... Σ’ αυτόν τον κόσμο, που ολοένα στενεύει, ο καθένας μας χρειάζεται όλους τους άλλους (σεφερης)...εδω ειμαστε ολοι και θα προσπαθησουμε να το δειξουμε... http://www.facebook.com/touching.silk ...σ ευχαριστω νεραιδα
Σας ευχαριστω ολους για το ενδιαφερον σας! αφηνω τους λογαριασμους στην σελιδα και ελπιζω ολοι μας να κανουμε οτι καλυτερο μπορουμε για να σωσουμε ενα κοριτσι!
προσφατα η καλυτερη μου φιλη η "αδερφη" μου έχασε τον μπαμπα της απο καρκινο...περασαμε και περναμε δυσκολα,και μιλαω στον πληθυντικο γιατι ειναι σαν να ειμαστε ενα...μαρακι κρατα θα ειμαστε διπλα σου!κι εγω οσο μπορω...δεν υπαρχουν λογια που μπορει να πει κανεις τετοιες στιγμες...καλη δυναμη!!!
"Προχωραμε ανταλλασσοντας ανεπαρκειες με τους αγαπημενους μας... και το πιο ομορφο παραμυθι ειναι 'κεινο με το λυπημενο τελος... ειναι το μονο παραμυθι που σε βαζει στον πειρασμο να το πιστεψεις..."
Επειδη κλαιω ακομα στα κρυφα... καταπιανομαι ακομη με ονειρα... καιρων τ'ουρανου σκοτεινων... τοσο που αν πας εκεινη τη στιγμη να με αγκαλιασεις... πασαλειβεσαι αστρα...
Οδυσσεας Ελυτης
Ηξερες να δινεσαι αγαπη μου...δινοσουνα ολακερη και δεν κραταγες για τον εαυτο σου... παρα μονο την εγνοια αν ειχες ολακερη δοθει...
ολα μπορουσανε να γινουνε στον κοσμο αγαπη μου... τοτε που μου χαμογελουσες...
γιατι πριν μπεις ακομα στη ζωη μου... ειχες πολυ ζησει μεσα στα ονειρα μου...
στην πιο μικρη στιγμη μαζι σου... εζησα ολη τη ζωη...
θα ξαναβρεθουμε μια μερα... και τοτε... ολα τα βραδια και ολα τα τραγουδια θα 'ναι δικα μας...
Τασος Λειβαδιτης
"Ετσι συνηθως χανουμε τα πιο ωραια μας χρονια... απο ενα τιποτα... ενα αυριο που αργησε να 'ρθει η' ενα λυκοφως... που κρατησε πολυ"
"Καλοτυχοι εκεινοι που δεν γνωρισαν τον εαυτο τους... ανδρειοι εκεινοι που αποσιωπησαν την αθωοτητα τους... μα ευλογημενοι αυτοι που τα εδωσαν ολα... κι υστερα κοιταξαν ενα αστρο... σαν την μονη ανταποδωση..."
Ποσες φορες αληθεια συναρμολογησες τη διαμελισμενη σου ψυχη...; Σαμπως θυμασαι...; Ποσες νυχτες τρυπησες,για να βγεις στο φως...; Ποση βροχη καταπιες...; Ποσους ανεμους εκρυψες στην αγκαλια σου...; Τωρα μου γραφεις..."Ειμαι καλα.Βρηκα μια θεση στη ζωη.Μπορει προσωρινα.Αλλα να ξερεις ειναι θεωρειο! Επιτελους μου χαριστηκε Ο Θεος" Αμ,δε στη χαρισε Ο Θεος τη θεση,ματια μου. Στην πουλησε.Και μαλιστα,πανακριβα!
Αλκυονη Παπαδακη
Εχω μπει σε πολλα παραμυθια... κι ενω ηξερα το τελος του παραμυθιου προσπαθουσα να το παραποιησω... ενω ηξερα...πως δεν μπορω... καθομουν μεσα στη γυαλινη σφαιρα του παραμυθιου... νομιζα πως δεν μπορουσαν να με δουν απεξω... αλλα εκανα λαθος... δεν μπορουσα να δω εγω εξω... οι αλλοι με εβλεπαν καθαρα...
Η αληθεια μετραει για οσο την αντεχεις... γι' αυτο τις ερωτησεις που θα κανεις να προσεχεις...
Μετραει η αληθεια για οσο την αντεχω... γι'αυτο τις ερωτησεις που θα κανω θα προσεχω...
"Το αγορι που κρυφτηκε σε ενα γυαλινο παραμυθι"
...
Νεραϊδένια μου κόρη Σε ποιες αλήθειες χάνεσαι, παιδάκι πράμα; Ποιες νύχτες ανεμόδαρτες σε στοιχειώνουν, τζάνεμ; Νωρίς ειν’ ακόμα! Νωρίς, Γι’ αλήθειες, κοφτερές λεπίδες Για ξεσκισμένα κουρέλια ψυχές, Για ματοβαμμένα ουρλιαχτά κι απελπισμένες θύμισες. Καρδιά μου εσύ, ολάνθιστη Τι ξέρεις από θολωμένο νου σε εγρήγορση κι αγιασμό φαρμάκι Λυτρωτικό βάλσαμο συντροφικού πόνου κι αγρύπνιας; Νωρίς ειν’ ακόμα! Οι νύχτες σου, νύχτες ζωής και ξόδεμα έρωτα θε να ‘ναι, Ακούς; Στη ζάλη της αγάπης πύρινη λαίλαπα να καις Κι ανάσες γρήγορες, μισές Με τα μικρούλικα «αχ!» παρθένας ηδονής στιγματισμένες. Ακούς; Κι οι αλήθειες και τα ψέματα κι η μέθη για νυστέρι Ύστερα! Ώρα όταν θα ‘ναι, Ακούς; Εδώ ψηλά, όπου φυσάν αέρηδες κι Απρίλης δε ζυγώνει… Εδώ που, λιποτάχτες δέρνονται κι αποστάτες αναμετρόνται Με ερινύες, Ειμαρμένες Ύβρεις Νεμέσεις Τίσεις. Νωρίς ειν’ ακόμα, τζάνεμ! Ύστερα, Εδώ,……
10 σχόλια:
..........
παρούσα.
thaumazo to maraki kai pollous allous san autin....tremw k mono stin idea oti tha mporouse na sumvei kati tetoio se enan anthropo mou...maraki,me oti exw dunatotita tha mai k gw konta sou...krata gera kai tha nikiseis!
Ο Θεός θα της δωση τη δύναμη
και εμείς την αγάπη μας και ότι μπορούμε...
Που είσαι πουλάκι μου...
Μακάρι να πάνε όλα καλά..
Πολλές ευχές και θα βοηθήσουμε όλοι!!!
Νεράιδα, αγαπημένη μου,
Πάντα στις επάλξεις εσύ….
Και τότε και τώρα….
Παρούσα κι εγώ…….
Για τη ζωή!
Σε φιλώ!
αυτή η προσπάθεια αξίζει .... Σ’ αυτόν τον κόσμο, που ολοένα στενεύει, ο καθένας μας χρειάζεται όλους τους άλλους (σεφερης)...εδω ειμαστε ολοι και θα προσπαθησουμε να το δειξουμε...
http://www.facebook.com/touching.silk
...σ ευχαριστω νεραιδα
Για τη μαμά μου,αν και μόνο 58, λέω πως τουλάχιστον έζησε κάποια απο τα πράγματα που ήθελε και ονειρεύτηκε στην πορεία της στον κοσμό αυτό.
Και όσο και αν μέσα μου ξέρω πως κάποια "γιατί" δεν έχουν ένα "διότι" να τα ακολουθεί, για νέους ανθρώπους δε μπορώ παρά να το ουρλιάζω...
Όλοι εδώ είμαστε για ότι χρειαστεί.
ΕΙΝΑΙ ΤΡΑΓΙΚΟ!!!ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙ.ΘΑ ΒΟΗΘΗΣΟΥΜΕ ΟΛΟΙ.
ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΑΠΟ ΑΥΡΙΟ ΕΥΧΟΜΑΙ.
Σας ευχαριστω ολους για το ενδιαφερον σας!
αφηνω τους λογαριασμους στην σελιδα και ελπιζω ολοι μας να κανουμε οτι καλυτερο μπορουμε για να σωσουμε ενα κοριτσι!
σας ευχαριστω και παλι πολλοι ολους!
τα φιλια μου!
προσφατα η καλυτερη μου φιλη η "αδερφη" μου έχασε τον μπαμπα της απο καρκινο...περασαμε και περναμε δυσκολα,και μιλαω στον πληθυντικο γιατι ειναι σαν να ειμαστε ενα...μαρακι κρατα θα ειμαστε διπλα σου!κι εγω οσο μπορω...δεν υπαρχουν λογια που μπορει να πει κανεις τετοιες στιγμες...καλη δυναμη!!!
Δημοσίευση σχολίου