Τρίτη 1 Ιουλίου 2008

ΠΕΣ ΜΟΥ ΞΑΝΑ ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΑΥΤΟ...



καθε νυχτα που περναει γυριζω ξανα...
σκοταδι γινομαι και παραδινομαι...
στον ρυθμο σου που καιει ακομα...
αυτο το σωμα που μενει χρονια χωρις σκια...
κι ολο φευγω το τελος πριν να δω.....

Δεν υπάρχουν σχόλια: