ΜΙΑ ΕΝΩΣΗ...ΕΝΑ ΟΝΕΙΡΟ...

Καμια ηδονη δεν ειναι ιδανικοτερη απο τον πονο και την ευτυχια,
συνδυασμενα σε μια στιγμη δυνατης ενωσης...
Μια στιγμη οπου φως και σκοταδι καθρεφτιζονται στον ιδιο καθρεφτη...
και δεν εισαι σιγουρος τι απο τα δυο σου ταιριαζει καλυτερα...
ποιο απο τα δυο αντανακλας εσυ...
Με κλωστες αορατες δεμενη αιωνια σ'ενα σωμα αλλο...
που κρυβεσαι μεσα του και ανακαλυπτεις εσενα...
Με μελι να ξεχυλιζει απο τους τοιχους και αιμα να αναβλυζει απο το πατωμα...
να γλυκαινεσαι και να πονας...
να ζεις και να πεθαινεις για την ιδια εκεινη στιγμη...
Μοναδικη νικητρια και απολυτα νικημενη στην ιδια μαχη...
παραδωμενη σε κυματα σεντονια...αγρια..αφρισμενα...
που σε ταξιδευουν στον αγνωστο πολυποθητο προορισμο...
με οροφη ουρανο να εναλλασει τον ηλιο πιο λαμπερο απο ποτε...
με χιλιαδες αστερια στην πιο ομορφη νυχτα σου...
με θεσπεσια μουσικη να στηνουν τρελο χορο οι νεραιδες γυρω σου...
και οι αγγελοι να χαμογελουν απο ευτυχια...
με αρωματα γνωριμα και ανασες πολυαγαπημενες...
ΙΔΑΝΙΚΟ...ΠΟΘΗΤΟ...ΖΗΤΟΥΜΕΝΟ...
ψιθυριζω....
ΜΝΗΜΗ...ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ...ΟΝΕΙΡΟ...
φωναζει καποιος αλλος...