Σάββατο 2 Οκτωβρίου 2010

ΣΠΟΥΔΑΙΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΑΛΛΑ...


-και δεν μου λες το ξερεις οτι σε εκεινη την κλινικη(πιθανη δουλεια) πηγαινουν ολα τα πτωματα...;
ολους οσους δεν εχουν μελλον...ζωη...τους πανε εκει για να πεθανουν...
θες σοβαρα να δουλεψεις εκει...;
να φροντιζεις ετοιμοθανατους...;να τους καθαριζεις...;
αυτους τους παρατανε τα παιδια τους τα ιδια και θα τους φροντισεις εσυ...;
ειπε η κυρια που φορουσε το λιλα συνολακι...!

δεν ακουω τα λογια της πια...
στο μυαλο μου γυρναν εικονες απο αγνωστους ανθρωπους...
ανθρωπους που εκαναν ονειρα για τη ζωη...
που εχτισαν σπιτια,εκαναν μικρες ή μεγαλες περιουσιες...
που εκαναν παιδια,που ειδαν εγγονια...
που σπουδασαν τους απογονους τους με ή χωρις στερησεις...
ανθρωπους μαζεμενους γυρω απο ενα γιορτινο τραπεζι να αγαπιουνται...

ανθρωπους πιο νεους...
που δεν προλαβαν να χαρουν πολλα...
που δουλεψαν για ενα καλυτερο αυριο...
που ονειρευτηκαν μια ζωη που δεν προχωρησε παραπανω γι'αυτους γιατι την διεκοψε μια αρρωστια...

ξερετε ειναι Ανθρωποι κυρια με το λιλα συνολακι...
ακομα κι αν φευγουν σε λιγο απο εδω...
ειναι Ανθρωποι

..........................................................
Ας τον πουμε Γιωργακη...
ειναι 9 χρονων...
εκεινη ας την πουμε Μαρια...
ο Γιωργακης εδω και 3 χρονια ειναι στημενος στα φαναρια εξω απο το νοσοκομειο...
απο τα 6 του...
τα καλοκαιρια φοραει ενα λευκο φανελακι και διαγραφονται τα κοκκαλακια του...
χαμογελαει παντα ωστοσο και την χαιρετα με αγαπη οποτε εκεινη μενει για λιγο στο κοκκινο φαναρι...

-τι κανεις φιλε μου...;
-καλα ειμαι εσυ...;
-καλα κι εγω...
-να σου καθαρισω την κασκα βρε...;
-βρε τι να καθαρισεις...;το τζαμακι απο το κρανος...;
βαλε και ενα μπλουζακι θα κρυωσεις...
-δεν κρυωνω ζεστη εχει...
-θελεις να σου δωσω ζαχαρωτα...;

και ειναι εκεινη η λαμψη στα ματια ενος παιδιου που σου φωτιζει την μερα...
ακομα κι οταν το παιδακι ειναι λιγο παραπανω μελαμψο...
ακομα κι αν δεν το συναντας στα σπιτια οπου πας αλλα στα φαναρια των δρομων...

-σε ευχαριστωωωω πολυυυυ...
-γεια σου φιλε μου τα ξαναλεμεεεε αναψε πρασινο...

..................................................................
γυρω στα 7...
-τουαζ(τατουαζ) ειναι αυτο που εχεις στο χερι σου...;
-ναι...εσυ που ξερεις τι ειναι το τατουαζ...;
-εχει και ο θειος μου εναν αετο μεγααααλο...
εσυ γραμματα εχεις...;
-ναι γραμματα εχω...
εχω και μια νεραιδα θες να τη δεις...;
-τι γραφουν τα γραμματα...;
-κατσε να σου δειξω τη νεραιδα να δεις τι ωραια που ειναι...
-οχι πες μου τι γραφουν τα γραμματα...
-αφου πας δευτερα δεν ξερεις τι γραφουν...;
να σου δειξω τη νεραιδα μου...;
-δεν καταλαβαινω καλα γιατι ειναι γυριστα γραμματα πες μου τι γραφουν...;
-γραφουν "ΠΗΝΕΛΟΠΗ...ΜΕ ΜΙΑ ΠΥΡΟΓΑ ΦΕΥΓΕΙΣ ΚΑΙ ΓΥΡΙΖΕΙΣ"
-ποια ειναι η Πηνελοπη...;
-ειναι η μαμα μου...
-τι ειναι πυρογα...;
-ειναι μια ξυλινη βαρκουλα...
-και εφυγε η μαμα σου με την ξυλινη βαρκουλα...;
-ναι...
-που πηγε...;
-στον ουρανο...
-εχει θαλασσα στον ουρανο για την βαρκουλα...;
-εχει...
-και τι κανει εκει η μαμα σου...;
-ειναι αγγελος τωρα...
-εχει και φτερα...;
-εχει...
-και ποιος σου κανει φαγητα...;το βραδυ ποιος σε σκεπαζει...;θα ξαναρθει η μαμα σου...;
-.....................
-γιατι κλαις βε(βρε) να κανεις κι εσυ μια ακομα ξυλινη βαρκουλα και να πας να τη δεις στη θαλασσα του ουρανου και αμα θες ελα να σε κανει η μαμα μου να φας

...........................................................

υστερα απο 2 μερες μου εδωσε αυτη τη ζωγραφια...ειναι η θαλασσα μου ειπε...
.........................................................

δεν ξερω ποσο χρονων ειναι...
υπολογιζω γυρω στα 55 με 60...
καθε πρωτη του μηνα ανοιγε την πορτα του καταστηματος που δουλευω και εφερνε μια καραμελα...
"καλο μηνα" ελεγε αφηνε την καραμελα και εφευγε...

δεν την ρωτησα ποτε τιποτα...
ενα ευχαριστω της ελεγα και εφευγε...
αφηνα την καραμελα καπου στον παγκο και συνεχιζα τη δουλεια μου...
ηρθε περιπου στα μεσα του Σεπτεμβρη...
-μια καραμελιτσα σου αφηνω και σου ευχομαι ολα γλυκα στη ζωη σου!
-περιμενετε λιγο...σας ευχαριστω παρα πολυ!
γιατι το κανετε αυτο...;
-γιατι...(κανει μια κινηση με τα χερια της ανατασης και χαμογελα)ειναι τοσο απλο...
-ειστε πολυ γλυκος ανθρωπος...δεν ειναι ετσι σημερα οι ανθρωποι...
-ειναι τοσο απλο κοριτσι μου να δωσουμε μια ευχη απο καρδιας...

αυτη τη φορα μετα απο 2 χρονια κοντα την καραμελα την πηρα σαν γουρι και την εβαλα στην τσαντα μου...
ειναι ακομα εκει...
να κρατησω την ευχη της!
"ειναι τοσο απλο κοριτσι μου..."
ναι ειναι τοσο απλο να παρατηρησουμε τους αγγελους που περνουν καθημερινα απο τη ζωη μας...
αρκει να βρουμε λιγο χρονο αναμεσα στο πως θα βγαλουμε λεφτα,πως θα βρουμε καλυτερη δουλεια,πως θα τελειωσουμε τις δουλειες του σπιτιου που μας περιμενουν πως...πως...και τοτε απλα θα δουμε πως αυτος ο αγγελος ο οποιοσδηποτε ειχε κατι πολυ σημαντικοτερο απο τα προβληματα μας να μας πει...
και ισως μας αλλαξει τη ζωη...
...........................................................................

την προηγουμενη βδομαδα σερνομουν στην κυριολεξια...
δεν μπορουσα να παρω τα ποδια μου...
ολα μου φαινοταν μαυρα...
τιποτα απο οσα θα ηθελα να εχω στη ζωη μου δεν θα ειχα σκεφτομουν...
δεν θα καταφερνα τιποτα...
ειχα πολλα βαρη ξαφνικα να κουβαλησω και δεν ειχα κουραγιο...
με εφαγαν ολα τα γιατι του κοσμου παλι...
γιατι σε μενα...γιατι αυτο...γιατι εκεινο...αδικια...χαλια...κλαμματα...
ολα στραβα μου πανε...στραβα κι αναποδα...
παντου εμποδια...
τι γινεται με το συμπαν δεν μπορω να καταλαβω...
δεν φτανουν οσα στραβα μου ηρθαν...;
δηλαδη ποσα ακομα θες να αντιμετωπισω για να σταματησεις...;

οχι δεν απευθυνομαι πια Στον Θεο γιατι απο εκει κι αν δεν περιμενω απαντησεις...
συμπαν θα το λεω...και θα γκρινιαζω και οσο θελω γιατι στο φιναλε εχω το δικαιωμα να γκρινιαζω με ολα αυτα...
αφου προσπαθω...
προσπαθω τοσο πολυ να παω κοντρα σε ολα τα ασχημα...
κοντραρω με ολη μου τη δυναμη σε οτι δεν μου παει καλα...-στοπ...
αυτο ειναι το λαθος σου...
κοντραρεις οπου βρεις με οση δυναμη εχεις...
αφεσου και λιγο σε οσα συμβαινουν...
προσπαθεις τοσο να εισαι καλα που στο τελος εχεις το ακριβως αντιθετο αποτελεσμα...
προσπαθεις τοσο δυνατη να εισαι που στο τελος δεν εχεις κουραγιο να σταθεις στα ποδια σου...
αντι να τα βαζεις με το συμπαν μηπως να το αγαπουσες λιγο...;
αφου εσυ πρωτη και καλυτερη λες πως υπαρχει καποιος λογος που γινονται ολα κι ας μην τον βλεπουμε αμεσως...
-απλα κουραστηκα...να περιμενω να δω...
-δεν μπορεις να δεις...
ετσι οπως κανεις δεν μπορεις να δεις...
αντικατεστησε το "πως" με το "τι" πραγματικα θελεις...
κι ολα τα αλλα θα γινουν...
μη σε νοιαζει το "πως"...

ειπε ο "Δ"

........................................................................

το πρωι της επομενης βρηκα αυτο μολις ανοιξα το μαγαζι...και το μεσημερι μου εφερε και αυτο...
-μαμα να το δωσουμε και αυτο στη Βουλα...;
αφου με αγαπαει πολυ...και την αγαπαω κι εγω...
οταν μεγαλωσω θα την παντρευτω...
-Νικο το ξερεις οτι η Βουλα εχει αντρα.
-καλε μαμα οταν μεγαλωσω θα τον βαρεθει και θα εχει εμενα μετα....
-.....................(τι να σχολιασεις...;)


το βραδυ χτυπησε το τηλεφωνο και στο αδιεξοδο μου προβλημα εδωσε λυση ενα προσωπο που δεν το ειχα φανταστει ποτε...
το εβλεπα καθε βδομαδα το συγκεκριμενο προσωπο...
ηξερα την ειδικοτητα που ειχε...
ηξερα τα κοινα μας σημεια...
αλλα δεν το "εβλεπα" πραγματικα και φυσικα δεν φανταζομουν οτι μπορουσε αυτο το συγκεκριμενο προσωπο να με βοηθησει...

την επομενη πηρα ενα μυνημα...
το κοριτσι που νομιζε οτι εισεβαλλα στη ζωη της για να της "κλεψω" κατι που δικαιωματικα ηταν καποτε δικο μου λιγο πολυ με αποκαλεσε "αδερφη" κι οτι δεν θελει να με χασει...
της χαμογελασα πλατια και αληθινα...
εφτιαξα τραπεζι για ολους...
ολους εκεινους που δεν περιμενα ποτε...
οταν με επιασε ο πανικος οτι δεν θυμομουν την συνταγη της μαμας και δεν μπορουσα να την παρω τηλεφωνο να μου την πει κι εκει που ημουν ετοιμη να πατησω παλι τα κλαμματα προσπαθησα να αντικαταστησω το "πως" με το "τι" πραγματικα θελω...
η συνταγη ηρθε κατευθειαν στην μνημη μου...με εναν μαγικο τροπο...



Στο συγκεκριμενο παραμυθι δεν υπαρχει τιποτα που να ειναι αποκυημα φαντασιας...
ισως ειναι το πρωτο παραμυθι που δεν εχει ουτε ενα φανταστικο στοιχειο...
ισως απλα να αλλαξα μερικα ονοματα...και χρονικες στιγμες...
το αποτελεσμα ειναι αυτο ακριβως απο μια οπτικη δικη μου...(ισως λανθασμενη...;ισως οχι)

δεν λεω πως ολα γιναν δια μαγειας καλα...
εκεινο που λεω ειναι οτι λυση υπαρχει συνηθως μπροστα μας...
αλλα δεν "βλεπουμε"...
το καλυτερο απο ολα ειναι οτι εγω προσωπικα παντα το πιστευα και το υπερασπιζομουν αυτο...
παρολα αυτα επεσα ανετα μεσα στην παγιδα κι ας την ηξερα...

αν ολοι οι παραπανω δεν ειναι αγγελοι στη ζωη μας...
αν ολα τα παραπανω δεν ειναι "τυχαιες συμπτωσεις"...
αν σε ολα τα παραπανω το συμπαν δεν εβαλε το χερακι του...
κι αν εγω δεν "ανοιξα" τα ματακια μου και παλι...
αν δεν το πιστευετε αυτο τοτε μη συνεχισετε να διαβαζετε τα παραμυθια...


εκτος...
αν απο σημερα και επειτα αρχισετε να βλεπετε κι εσεις ολα οσα συμβαινουν καθημερινα στη ζωη μας και εχουν κατι να μας πουν...
να μας δειξουν το δρομο οταν τον χανουμε...
να μας αφησουν μια ζωγραφια...
μια καραμελα...
ενα μυνημα...
κι ολοι εκεινοι που καποτε πιστεψαμε και εφυγαν σαν κλεφτες απο τη ζωη μας...
ολοι εκεινοι που νομιζαμε οτι μας μοιαζουν αλλα στην πρωτη ευκαιρια απεδειξαν το αντιθετο...
ολοι εκεινοι που νομιζαμε οτι μοιραζομαστε τον ιδιο ουρανο αλλα προτιμησαν καποιον αλλο...
οσο κι αν ποναει και αφηνει μια πικρη γευση...
δεν πειραζει...
ισως απλα να ημασταν μια μικρη σταση στο ταξιδι τους...ή εκεινοι στο δικο μας...
ολο και κατι θα μαθαμε κι εμεις και αυτοι απο αυτο...
ετσι δεν ειναι...;

Αν θες να λεγεσαι ΑΝΘΡΩΠΟΣ...
αρχινα να βλεπεις...
να αφουγκραζεσαι...
να νιωθεις...
κυριως να νιωθεις(αυτο αφιερωμενο στην κυρια με τα λιλα)...



Υ.Γ ενα μεγαλο ευχαριστω στον "Δ" που δεν θα το διαβασει ποτε αυτο αλλα που με βοηθησε και με βοηθα καθε που μπλοκαρω...

Υ.Γ2 στην "Σ" που αθελα της εγινε δασκαλα μου και ειπε τα καταλληλα λογια τις καταλληλες στιγμες(και που μολις σταματησα να γραφω και της εστειλα ενα μυνημα οτι την αγαπαω γιατι δεν χανω πια χρονο οταν το αισθανομαι αυτο)...

Υ.Γ3 στον "Π" που του χρωσταω ενα μεγαλο παραμυθι που ολο το παω πισω...γιατι απλα ειναι εκει...για να με μαζευει απο τα πατωματα,για να με αγκαλιαζει,για να μου λεει πως ολα θα πανε καλα,για να με αγαπαει...

Υ.Γ4 σου υποσχομαι πως μια μερα το μονοπατι θα ειναι δικο μας...(ξερεις εσυ)...
μη ρωτησεις πως το ξερω...αντικατεστησα το "πως" με το "τι" θελω πραγματικα...τα αλλα θα γινουν...
κανε κι εσυ το ιδιο...

Υ.Γ5 ενταξει πρεπει να παραδεχτω πως απο την συνταγη εκανα την πιο τεμπελικη εκδοχη και πως εβαλα περισσοτερο αλκοολ...
την επομενη φορα θα την ακολουθησω πιστα...

Υ.Γ6 εσυ θελεις να λεγεσαι Ανθρωπος...;
εγω πολυ!
γι αυτο θα κανω οτι μπορω για να γινω...



Υ.Γ(ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ)
σημερα εμαθα οτι "εφυγε" απο κοντα μας ο Γλαρος Ιωναθαν...ενας μπλογκερ που παλευε με τον καρκινο του πνευμονα...
δεν μπορεσα να του γραψω ποτε σχολιο...ολα ηταν τοσο ιδια με εκεινα της μαμας μου...
τα σχηματα των χημειοθεραπειων...τα φαρμακα...ολα...

καλο σου ταξιδι φιλε μου εκει που πας...!
νωρις εφυγες για την χωρα των αγγελων...




τα τραγουδια αφιερωμενα σε εκεινους που ξεχασαν να ειναι...
Ανθρωποι...

53 σχόλια:

Hfaistiwnas είπε...

Δεν μπορώ να γράψω κάτι..
μαθαίνω, απλά, δακρύζω και σκέφτομαι..

tovenito είπε...

ναι, υπάρχουν άνθρωποι. ή μάλλον καλύτερα υπάρχουν άνθρωποι και άνθρωποι.
δεν ξέρω τι χρώμα φορούν αλλά εμείς απορροφημένοι στο δικό μας "χρώμα" δεν τους βλέπουμε, δεν τους αισθανόμαστε..
τρομερή ανάρτηση φίλη μου!με καρδιά, με ψυχή. και να σου πω και κάτι τη βρήκα πολύ ελπιδοφόρα..γκρίζα σημεία πάντα θα υπάρχουν και αυτό το "γιατί σε μένα" όλοι το έχουν πει στο μέτρο της δικής του περίστασης ο καθένας..άλλοι δίκαια, άλλοι άδικα..

όταν μεγαλώσω θέλω κι εγώ
;-)

Ναύτης είπε...

να το ξέρεις,
αν ξαναγράψεις τέτοιο κείμενο κινδυνεύεις!

να σε ερωτευτω...

καλο ξημέρωμα Νεράϊδα

Prisoned Soul είπε...

Θες να λέγεσαι άνθρωπος μα καλή μου είσαι πολλά περισσότερα...!
Έχεις μέσα σου εκείνη τη Νεράιδα, που όταν γράφει τα φτερά της σκορπούν ασημόσκονη σε κάθε λέξη!!!
και μαγεύεις εμάς που περνούμε...

Φιλιά

apinkdreamer είπε...

καλημερα συντροφισσα νεραιδα! ελπιζω να εισαι καλα και να βλεπεις με αισιοδοξια τη ζωη...
τιποτα δε χανεται αν δεν το αφησουμε εμεις να χαθει!
καλη εβδομαδα!!!

b|a|s|n\i/a είπε...

κάτι τέτοιες στιγμές...το μόνο που θες αληθινά...είναι να χαμογελάσεις...ψιθυρίζοντας απλά...ευχαριστώ...φιλιά πολλά και πολλά...

Ευαγγελία Πατεράκη είπε...

Σου έχω πει, πόσο πολύ σ' αγαπώ!..

Όλη αυτή την ελεύθερη ψυχή εδώ μέσα, τη ζεστή, την αληθινή, τη μοναδική,
όλη αυτή την λατρεύω!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

Ηφαιστιωνακο μου ολοι μας δεν μαθαινουμε μεχρι το τελος...;
δεν θελω να δακρυζεις ομως...
να χαμογελας θελω!!!
ελα τωρα να σκασε μου ενα γλυκο χαμογελο απο εκεινα που ξερεις...

φιλακια σου πολλα πολλα!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

tovenitako μου πολυ σωστα το εθεσες...
υπαρχουν ανθρωποι και ανθρωποι ή Ανθρωποι και υπ-ανθρωποι...
και δεν ειμαστε εδω για να κρινουμε κανεναν περα απο τον εαυτο μας βεβαια...
πολλες φορες ειμαστε τοσο αποροφημενοι στο εγω μας...στα δικα μας προβληματα,στα δικα μας μαυρα σημεια και δεν βλεπουμε γυρω μας ολη την ομορφια...

σε ευχαριστω για τα γλυκα σου λογια...
με ελπιδα κι εγω τελειωσα οσα εγραψα εδω και με ελπιδα προσπαθω να αντικρυσω την καθε μερα...

πολλα πολλα πολλα νεραιδενια σου φιλακια με χαμογελα!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

Ναυτη μου με κανεις και κοκκινιζω...
αληθεια...

ο ερωτας εχει τοσες μορφες που δεν κινδυνευω...
ισως να ερωτευτεις αυτη την οπτικη μου και αυτο δεν ειναι παρα πανεμορφο!!!
οχι κινδυνος!

σε ευχαριστω!!!

πολλα φιλια σου νεραιδενια Ναυτακι!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

sweet κοριτσακι μου,
μακαρι...μακαρι να γινω ανθρωπος σωστος και καλος...
μα κατι τετοιες μερες που λες την νιωθω τοσο πολυ την νεραιδα μεσα μου που χαιρομαι κι εγω σαν μικρο παιδι...

κι αν λιγο περναει αυτο και σε καποιους απο εσας τοτε η χαρα ειναι διπλασια...και τριπλασια!!!

πολλα φιλακια νεραιδενια κοριτσακι μου!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

apinkdreamer γεια σου κι εσενα γλυκια μου!
οπως ειπα ναι...
κατι τετοιες μερες την βλεπω με αισιοδοξια και ευχομαι οσα ασχημα και οσα εμποδια κι αν ξεπηδαν μπροστα να καταφερνω κι εγω και ολοι μας να τα αντιμετωπιζουμε ετσι...αισιοδοξα!

φιλια σου νεραιδενια γλυκια μου!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

basniako μου γλυκε κι αγαπημενε!!!!
εγω σε ευχαριστω!!!
για τα χαμογελα σου τα αληθινα που να τα βλεπω τωρα δα πισω απο αυτη την οθονη...
για τα φιλια σου τα αληθινα και την ζεστη σου αγκαλια που ακομα μπορω να νιωθω...
και μου χρωστας κι αλλες...

ωχ ειπα χρωστας και θυμηθηκα οτι σου χρωσταω τις φωτογραφιες ακομα...
καλα ειμαι απαραδεκτη το ξερω...
τωρα τωρα παω να στις στειλω...

φιλακιαααααααααααα!!!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

Λιτσακι μου εγω σου εχω πει οτι σ'αγαπω...;;;
κι αν στο ξαναπα τι πειραζει να το ξαναπω...;
ειναι το μονο που δεν πειραζει!!!

σε ευχαριστω!!!
που μ'αγαπας και μου το λες!
που εισαι εσυ και μου το λες!

σε φιλω με πολυ πολυ αγαπη!!!

και ξερεις...
η ελευθερια και η αληθεια μεσα μας ειναι...
μονο μεσα μας!

ElenaG είπε...

Καρδούλα μου...ψυχουλιτσα μου
Κοριτσάρα μου!!!

Ανώνυμος είπε...

Ναι! Η πραγματικότητα είναι πραγματικότερη από την πιο τρελή φαντασία μας...

Χαίρομαι που επέστρεψες... στα μακροσκελή παραμύθια σου... έχεις πολλά να πεις...

Και θαρρώ πως την κουβαλάς μέσα σου... είναι εσύ...

Και χαίρομαι για τις επιλογές σου... γιατί έχουν πρώτα από όλα καρδιά... και μετά όλα τα άλλα...

Φιλί

Σταλαγματιά είπε...

Μόνο ένα "Γιατί" καταφέρνει να βγει από τα χείλι μου....μα τι θα μπορούσες να πεις, μερικά πράγματα φαίνονται αυτονόητα κι όμως στην πράξη δεν είναι...σπουδαίοι άνθρωποι...αλλά........

Φιλί γλυκό της καληνυχτας!

Ανώνυμος είπε...

Μάτια και καρδιά καθαρά!!!
Και χαμόγελα, πολλά χαμόγελα!!!!

Κι ένα ευχαριστώ γιατί το κάθε σου παραμύθι φανερώνει άνθρωπο με ψυχή...

Καλό ξημέρωμα Νεράιδα...

elis.pandora. είπε...

Γεμάτη αγάπη και θετική ενέργεια είσαι Νεραίδένια μας!!!
Πώς το Σύμπαν να μην ανταποδώση???
Να είσαι καλά και ακόμα καλύτερα!!!
Τα φιλιά μου και την αγάπη μου!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

Ελενακι μου αγαπημενο,γλυκια μου φιλη!!!!!

φιλακια πολλα πολλα πολλα!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

Οδοιπορε μου δεν ειναι εκπληκτικο αυτο με την πραγματικοτητα...;;;
ωρες ωρες σε αφηνει αφωνο...

εδω ειμαι καλε μου...
ποτε ετσι και ποτε αλλιως...
λιγο απο ανθρωπος,λιγο απο νεραιδα...
θα τον βρω τον δρομο που θα παει...

σε ευχαριστω παντοτε!

φιλια σου πολλα και νεραιδενια!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

Σταλαγματια μου δυστηχως οχι δεν ειναι...
τα αυτονοητα δεν ειναι αυτονοητα σε πολλες περιπτωσεις...
οσο για τα γιατι κι εγω ακομα περιμενω καποιες απαντησεις...
ισως να τις παρω ισως οχι...

φιλια σου νεραιδενια κοριτσακι μου!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

liouska μου το ευχαριστω το λεω εγω...
ευχαριστω που μοιραζεσαι μαζι μου τις σκεψεις σου...και τα συναισθηματα...

οπως ολοι κι εγω...
προσπαθωντας να γινουμε καλυτεροι στο μεσα μας...

φιλια σου νεραιδενια καλη μου!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

elis.pandora μου αγαπη εχω πολυ πολυ αληθεια!
για θετικη ενεργεια δεν ειμαι σιγουρη παντα αλλα προσπαθω και τωρα θα προσπαθω ακομα περισσοτερο αλλαζωντας οπτικη!

σε ευχαριστω πολυ για τα ομορφα παντα λογια σου κοριτσακι μου!!!

σε φιλω πολυ,γλυκα και νεραιδενια!!!

Άιναφετς είπε...

Ω! ναι Νεραιδούλα...είδες τι κάνει ένα καλοσώρισμα...ή τα παραμύθια καρδιάς;
Ας αφεθούμε λοιπόν σε όσα συμβαίνουν και είναι τόσα πολλά τα σημάδια...
και ας πάψουμε να προσπαθούμε...και εγώ κουράστηκα Νεραιδούλα να προσπαθώ...εξάλλου δεν υπάρχει πως...δεν υπάρχει μαγική συνταγή!
Ο αγαπημένος μου σοφός είπε:" Άφησε την Ζωή να ζωγραφίσει τον πίνακα" !
ΑΦ! Α ληθινά Φ ιλιά!

xristina kampa είπε...

αληθινό όπως εσύ........ τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο.... το ένστικτό μου για σένα δεν κάνει λάθος... τα ταξίδια μας μακρυνά αλλά πάντα με ''αιτία''

nikos είπε...

Εσύ δεν χρειάζεται να προσπαθήσεις άλλο ψυχή μου. Όσο για τους άλλους, όσο κι αν κάποιες φορές μας απογοητεύουν, τελικά εξακολουθούμε να ελπίζουμε, έτσι δεν είναι; (Και) γι'αυτό άλλωστε δεν λεγόμαστε άνθρωποι;
Πολλά φιλιά, καλό βράδυ

Ανώνυμος είπε...

Από καιρό σε καιρό σε διαβάζω. Σχεδόν κάθε φορά δακρύζω, άλλες κλαίω. Ας πούμε ότι εκφράζεις πολλά απ'όσα έχω σκεφτεί και σκέφτομαι για τη μαμά μου. Μου αρέσει όμως η αντιμετώπιση της ζωής που βγάζεις. Πάνω-κάτω συμφωνούμε (πρέπει να είμαστε και συνομήλικες -όχι οτι παίζει κάποιον ιδιαίτερο ρόλο). Καλή σου νύχτα κι ευχαριστώ γι'αυτά που διαβάζω :)
Λ.

lena_zip είπε...

Πρωτοδιάβασα Σάββατο αργά τη νύχτα.
Και ξανάρθα την Κυριακή το βράδυ να ακούσω τα τραγούδια.
Κι απόψε ήρθα να σου πω ότι υπάρχει κάτι που φράζει το λαιμό μου. Και προσπαθώ να καταπιώ μα δε φεύγει. Ίσως φταίει που δεν ξέρω να μιλάω.
Καληνύχτα και μια αγκαλιά σφιχτή πολύ.

Starlight είπε...

Πόσο δύσκολο είναι πια να είσαι άνθρωπος.. Πόσο εύκολα ξεχνάμε..

Τίποτα δεν είναι τυχαίο μικρή μου, καμία σύμπτωση! Στους καλούς ανθρώπους συμβαίνουν και καλά πράγματα! Δεν τους ξεχνάει το σύμπαν, ή ο Θεός ή οι άγγελοι ή άνθρωποι...

Να σου συμβαίνουν όλο και πιο όμορφα μικρά και μεγάλα, γλυκά και αληθινά πράγματα! Πάντα!

Σε φιλώ... :)

Cassiel είπε...

Και εγω που νομιζω πως εσυ εισαι ενας Αγγελος?? Σου το εχω ξαναπει, εχεις ενα μοναδικο χαρισμα, να βλεπω το μπλογκ σου και να βαζω τα κλαμματα!! Μην το βλεπεις σαν κακο αυτο, απλα...παντα λες αυτο που νοιωθω.
Να εισαι παντα καλα.

Φιλια πολλα κοριτσακι

Sταυρούλα Κουγιουμτσιάδη είπε...

Να λες πάντα αυτό που νιώθεις και να κάνεις πάντα αυτό που σκέφτεσαι...
Αν ο Θεός μου δώριζε ένα κομμάτι ζωή...
Στους ανθρώπους θα έδειχνα πόσο λάθος κάνουν να νομίζουν ότι παύουν να ερωτεύονται όταν γερνούν, χωρίς να καταλαβαίνουν ότι γερνούν όταν παύουν να ερωτεύονται! Στο μικρό παιδί θα έδεινα φτερά, αλλά θα το άφηνα να μάθει μόνο του να πετάει. Στους γέρους θα έδειχνα ότι το θάνατο δεν τον φέρνουν τα γηρατειά αλλά η λήθη.
Έμαθα τόσα πράγματα από σας, τους ανθρώπους... Έμαθα πως όλοι θέλουν να ζήσουν την κορυφή του βουνού, χωρίς να γνωρίζουν ότι η αληθινή ευτυχία βρίσκεται στον τρόπο που κατεβαίνεις την απόκρημνη πλαγιά. Έμαθα πως όταν το νεογέννητο σφίγγει στη μικρή παλάμη του - για πρώτη φορά - το δάχτυλο του πατέρα του, το αιχμαλωτίζει για πάντα! Έμαθα πως ο άνθρωπος δικαιούται να κοιτά τον άλλο από ψηλά, μόνο όταν πρέπει να τον βοηθήσει να σηκωθεί!...
Το αύριο δεν το έχει εξασφαλίσει κανείς, είτε νέος, είτε γέρος.
Μπορεί σήμερα να είναι η τελευταία φορά που βλέπεις τους ανθρώπους που αγαπάς.Γι' αυτό μην περιμένεις άλλο, κάντο σήμερα, γιατί αν το αύριο δεν έρθει ποτέ, θα μετανιώσεις σίγουρα για τη μέρα που δε βρήκες χρόνο για ένα χαμόγελο, μια αγκαλιά, ένα φιλί και ήσουν πολύ απασχολημένος για να κάνεις πράξη μια τελευταία τους επιθυμία. Κράτα αυτούς που αγαπάς κοντά σου, πες τους ψιθυριστά πόσο πολύ τους χρειάζεσαι, αγάπα τους και φέρσου τους καλά, βρες χρόνο για να τους πεις "συγγνώμη", "συγχώρεσέ με", "σε παρακαλώ", "Ευχαριστώ" κι όλα τα λόγια αγάπης που ξέρεις.
Κανείς δε θα σε θυμάται για τις κρυφές σου σκέψεις.
Ζήτα από τον Κύριο τη δύναμη και τη σοφία για να τις εκφράσεις. Δείξε στους φίλους σου τι σημαίνουν για σένα. Αν δε το κάνεις σήμερα, αύριο θα είναι όπως χθες.Ξεκίνα να κάνεις πράξη τα όνειρά σου. Τώρα είναι η ώρα.

ΕΝΑ ΚΕΙΜΕΝΟ - ΔΙΑΘΗΚΗ ΤΟΥ GABRIEL GARCIA MARQUES

Θα μπορούσαν να ήταν και τα λόγια που τραγουδάει ο Γλάρος, τις νύχτες,
βουτώντας τις φτερούγες του στη θάλασσα των αστεριών, Νεραϊδένια μου κόρη αγαπημένη.

Ονειροπαγίδα είπε...

ΣΤΗΝ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΣΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΑΝΑΡΡΙΓΗΣΑ.....ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΙΑ ΜΑΓΕΙΑ...ΠΑΝΤΑ ΟΣΟ ΚΑΙ ΝΑ ΠΟΝΑΜΕ, ΟΣΟ ΚΑΙ ΝΑ ΠΛΗΓΩΝΟΜΑΣΤΕ ΠΑΝΤΑ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΚΑΤΙ ΜΑΘΑΙΝΟΥΜΕ...ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΠΟΝΑΕΙ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΠΙΣΤΕΥΩ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑ ΠΟΣΟΝ ΝΩΡΙΣ Η ΑΡΓΑ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΟΥΜΕ ΟΤΙ ΟΛΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΚΑΛΟ ΜΑΣ....ΑΠΟ ΟΣΑ ΔΙΑΒΑΖΩ ΠΟΥ ΓΡΑΦΕΙΣ ΔΙΑΠΙΣΤΩΝΩ ΟΤΙ ΕΙΣΑΙ ΕΝΑΣ ΠΟΛΥ ΔΥΝΑΤΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ, ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΩΣ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΝΕΙΣ?? ΕΓΩ ΣΤΙΣ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ ΠΕΦΤΩ ΚΑΤΩ ΚΑΙ ΣΗΚΩΝΟΜΑΙ ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΑ...ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ???
ΣΟΥ ΣΤΕΛΝΩ ΤΑ ΦΙΛΙΑ ΜΟΥ...

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

Αιναφετς ποσο χαιρομαι που σε ξαναβλεπω εδω!
δεν υπαρχει μαγικη συνταγη οχι...και με την συνεχη προσπαθεια δεν γινεται κατι...ειναι σαν να πεφτουμε με φορα πανω σε εναν τοιχο ξανα και ξανα...
ας αφεθουμε λιγο λοιπον...ας παμε μαζι με την ροη και ισως ανακαλυψουμε πραγματα για την ζωη και για εμας που μας φαινοντουσταν αδυνατα...

κι ομως ειναι δυνατα...
λιγο λιγο οταν καταφερνω και λειτουργω ετσι το βλεπω...

Αληθινα Νεραιδενι Φιλια και απο μενα γλυκια μου μαγισσουλα!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

Χριστινακι δεν εχω παρα να σε ευχαριστησω ταπεινα για τα καλα σου λογια που με τιμουν...
αληθεια...

ναι κοριτσακι μου παντα υπαρχει "αιτια" απλα συνηθως αργουμε να την δουμε ή να την κατανοησουμε...

σε φιλω νεραιδενια και με αγαπη!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

Νικο μου προσπαθουσα τοσο λαθος...
μα τοσο λαθος...

θελω να προσπαθησω τωρα σωστα...
με αγαπη και υπομονη...
με επιμονη καλη και οχι πικραμενη...

να γινω σωστος ανθρωπος μια μερα...
να μαθω να ζω με χαρα και με πονο...

σε ευχαριστω καλε μου φιλε για ολα!

σε φιλω με αγαπη!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

Ανωνυμη φιλη μου,
σε ευχαριστω που περνας απο εδω...
σε ευχαριστω που μοιραστηκες λιγες απο τις σκεψεις σου...

εχω πει καποιες φορες πως δεν θελω να κανω τους ανθρωπους να κλαινε ΄η να δακρυζουν ομως τελικα ισως ειναι μια λυτρωση οταν γινεται αυτο γιατι οταν μου συμβαινει και μενα το ιδιο νιωθω...

εχει φυγει η μανουλα σου...;
λυπαμαι τοσο πολυ...αληθινα παρα πολυ...
εμενα μου λειπει αφανταστα καθε μερα και περισσοτερο...
πολλες φορες της μιλαω σαν να ειναι εδω και αλλες την ακουω να με φωναζει...

μη νομιζεις πως αντιμετωπιζω καλα τη ζωη...
προσπαθω ομως παρα πολυ...
στην αρχη προσπαθουσα να αντεξω...μετα να αντεξω για τους αλλους...μετα για την υποσχεση που της εδωσα...
καθε μερα προσπαθω να αντεχω διχως εκεινη...
δεν τα καταφερνω παντα...
..............αληθεια δεν τα καταφερνω...

την ηλικια μου την εχω πει...
ειμαι 28 σε αυτη τη ζωη και σε ανθρωπινα χρονια...

οποτε θελεις να περνας γλυκια μου...και οποτε θες να γραφεις...
κι αν δεν θες δεν πειραζει αρκει να εισαι καλα...

υπαρχει και το μεηλ μου στα στοιχεια του προφιλ αν θελησεις κατι...οτιδηποτε...

σε φιλω κοριτσι μου!
να εχεις δυναμη σου ευχομαι με ολη μου την καρδια!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

lenaki αγαπημενο εσυ εισαι απο εκεινους που και να μιλουν ξερουν και να σωπαινουν...
και να νιωθουν και να αγαπουν και να δινουν...

δεν χρειαζεται να πεις πολλα...
ξερω να ακουω και τους "ψιθυρους"...

σε φιλω με πολυ αγαπη!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

starlight μου δεν ειναι δυσκολο γλυκια μου...
απλα ξεχναμε...ξεχναμε τις αληθειες του να εισαι ανθρωπος και ασχολουμαστε με ολα τα μικρα και ασημαντα που ομως μας φανταζουν σημαντικα...

ναι θα συμβουν και καλα πραγματα...
το ευχομαι και το ελπιζω και σε ευχαριστω πολυ που μου το ευχεσαι και εσυ γλυκια μου!

σε φιλω νεραιδενια κοριτσακι μου!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

cassielaki μου αγαπημενο και ξενιτεμενο...
οχι δεν το παιρνω σαν κακο...
ξερω τι παιδι εισαι και πως το εννοεις...

σε ευχαριστω για οσα λες και ξερω πως τα πιστευεις...
εισαι ενα πανεμορφο πλασμα που μονο αγαπη εχεις μεσα σου!

χαιρομαι που σε εχω γνωρισει εστω και διαδυκτιακα ομως αληθινα!

σε φιλω με πολυ αγαπη!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

Σταυρουλα μου αγαπημενη!!!
πολυαγαπημενη...
το εχω διαβασει και με εκφραζει οσο λιγα...
σε ευχαριστω που μου το θυμησες και παλι...

σε ευχαριστω για οσα κανεις για μενα...

σ'αγαπω πολυ!!!
εισαι απο τις σπανιες ψυχες!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

Ονειροπαγιδα μου...
αχ και να ηξερα το μυστικο!
αχ και να ημουν οντως δυνατη οπως λες...
πεφτω ματια μου κι εγω πολυ...
πεφτω και μενω κατω και κουλουριαζομαι και φοβαμαι...
απλα προσπαθω να σηκωνομαι...
θες γιατι το χρωσταω στην μανουλα μου...θες γιατι το χρωσταω σε κεινους που πραγματικα με αγαπουν και δεν με αφησαν ποτε...θες γιατι το χρωσταω σε μενα...
παντως προσπαθω να σηκωνομαι κι ας ξαναπεφτω...

δυστηχως η ζωη εχει απο ολα μεσα...
κι εμεις καλουμαστε να τα ζησουμε...
εκεινο που μπορω με σιγουρια να σου πω ειναι ΑΓΑΠΗ...εκεινη ολα τα κανει καλυτερα...

σε φιλω κοριτσακι μου με αγαπη!!!

fish eye είπε...

θα ηθελα να σου αφησω σχολιο για καθε παραγραφο που διαβασα..

αλλα θα σου πω μονο πως εισαι υπεροχο πλασμα..

και πως ενα τετοιο ''μαυρακι τσιγγανακι'' ειχα καποτε γνωρισει κι εγω.. μου εφερνε μπανανες και καραμελλες.. γιατι ηξερε την αγαπη μου για αυτο..

και να σου πω πως αυτη την κυρια με τις καραμελλες την γνωρισα κι εγω..αν μιλας για θεσσαλονικη βεβαια, αλλιως υπαρχουν δυο στον κοσμο, ειμαι σιγουρη για αυτο..
τελικα, ναι τωρα που σκεφτομαι, παντα επιαναν οι ευχες της..

σε φιλω!

kryos είπε...

Πολλοί υπέροχοι άνθρωποι , μόνο αυτοί κρατάνε την ελπίδα στα χέρια τους .... για όλους μας .

Κι ένας υπέροχος τετοιος άνθρωπος που τους θυμάται , γράφει γι αυτούς και μας κοινωνεί με την αύρα τους .

Να σαι καλά νεράιδα μου ... ευχές για μια θαυμαστή Κυριακή θα αφήσω !

Matriga είπε...

Ναϊάδα μου, ο Γλάρος Ιωνάθαν έφυγε και μας άφησε ένα μεγάλο κενό...
Τον γνώριζα προσωπικά και είχε γίνει φίλος μου και κείνος και η κοπέλα του. Ήταν υπέροχος άνθρωπος και είχε απίστευτη δύναμη. Δεν μπορώ να το πιστέψω πόσο γρήγορα μας άφησε. Πολύ κρίμα. Και ο πατέρας μου που κλείνει τα 80 ζει ακόμη και παιδεύεται από την αρρώστια...

Είσαι σπουδαίος άνθρωπος!

Σε φιλώ γλυκιά μου :))

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΜΕ α ΜΙΚΡΟ.ΕΣΥ ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΜΕ ΜΕ ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ Α ΓΙΑΤΙ ΕΧΕΙΣ ΖΕΣΤΗ ΨΥΧΗ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ Η ΖΩΗ ΘΑ ΣΟΥ ΔΙΝΕΙ ΚΑΛΑ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΑΝ ΑΡΓΕΙ ΜΕΡΙΚΕΣ ΦΟΡΕΣ.
ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΙΤΛΟ ΤΗΣ ΑΝΑΡΤΗΣΗΣ ΜΟΥ ΘΥΜΗΣΕΣ ΤΟ ΚΟΜΜΑΤΙ.ΣΠΟΥΔΑΙΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΑΛΛΑ Η ΜΟΝΑΞΙΑ ΤΟΥΣ ΠΑΓΩΝΕΙ.ΠΗΓΑΙΝΟΥΝ ΣΤΟ ΣΙΝΕΜΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΝΙΩΘΟΥΝ ΜΟΝΟΙ.ΕΣΥ ΕΧΕΙΣ ΟΛΟΥΣ ΕΜΑΣ ΠΟΥ ΣΕ ΕΚΤΙΜΟΥΜΕ.ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ ΦΙΛΗ ΜΟΥ.
ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ.

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

Φεγγαρενια μου!!!!!!!!!
σε ευχαριστω για τα ομορφα σου λογια!!!
πολυ σε ευχαριστω αληθεια!

σοβαρα ξερεις κι εσυ αυτη την κυρια;;;
ναι για θεσσαλονικη μιλαω φυσικα!
τοτε ή κυκλοφορει πολυ σε ολες τις περιοχες ή μενεις εκει κοντα που δουλευω!
οπως και να εχει μου αρεσε αυτη η συγκυρια που την ξερουμε και οι δυο και μου αρεσε που λες πως βγαινουν οι ευχες της!

πολλα νεραιδενια σου φιλακια γλυκια μου!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

krye μου αγαπημενε!!!
ποσο χαιρομαι οταν σε βλεπω εδω!
αλλα για να πω την αληθεια μου χαιρομαι πιο πολυ οταν σε διαβαζω στο σπιτικο σου...γιατι εκει ανοιγεις την ζεστη σου ψυχη και μας αφηνεις λιγο να δουμε...και ειναι τοσο υπεροχη και τοσο ομορφη η ζεστασια και η αυρα που αποπνεεις που θα μπορουσα να διαβαζω με τις ωρες οσα γραφεις!

σε ευχαριστω γι'αυτο!
σε ευχαριστω που μπορω να σε διαβαζω γιατι εισαι απο τους υπεροχους Ανθρωπους που παντα εχουν κατι να πουν!

σε φιλω πολυ και σου ευχομαι μια ομορφη εβδομαδα!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

Matrigaki μου δεν τον ηξερα προσωπικα...μονο απο οσα διαβαζα στο blog του...
δεν μπορουσα να του αφησω σχολιο...ηταν τοσο ιδια οσα περνουσε και οι αναμνησεις που ετσι κι αλλιως δεν με αφηνουν με κατεκλειαν ξανα και ξανα...
τωρα μετανιωνω που δεν του αφησα ποτε ενα σχολιο...εστω να ξερει πως ενας ακομα τον σκεφτοταν και ηλπιζε να πανε ολα καλα...

ναι εφυγε πολυ νωρις...
πολυ νωρις...
δυστηχως αυτη η παλιοασθενεια δεν κοιτα ουτε ηλικιες ουτε τιποτα...ΤΙΠΟΤΑ πραγματικα...
μη σκεφτεσαι κοριτσακι μου πως ο μπαμπας σου ειναι μεγαλος και ακομα ζει ενω αλλοι πιο μικροι φευγουν...
ειναι τοσα πολλα που παιζουν με αυτη την ασθενεια που ποτε δεν ξερεις...

το μονο που ευχομαι ειναι πραγματικα να μην ποναει...να μην ταλαιπωρειται ο μπαμπας σου...

οταν η μανουλα μου δεν πονουσε ελεγε πως δεν αισθανεται να εχει καρκινο...
οταν πια οι πονοι εγιναν συνεχομενοι αν τυχαινε να την πιασει καποιο φαρμακο για λιγο ελεγε "αισθανθηκα λιγο ανθρωπος"

αυτη ειναι η παλιοασθενεια...
σε κανει να μην νιωθεις ανθρωπος πια με τοσα που σου προκαλει...
γι αυτο σου λεω γλυκια μου...μονο να μην υποφερει ο ανθρωπος...

λυπηθηκα τοσο για τον Γλαρο Ιωναθαν...
τοσο πολυ...
λυπαμαι και θυμωνω γιατι κανεις ανθρωπος στον κοσμο δεν αξιζει αυτη την ασθενεια...
ΚΑΝΕΙΣ...

σε φιλω πολυ κοριτσακι μου!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

skroytzako μου γλυκε σε ευχαριστω πολυ για τα καλα σου λογια!
παντα εχεις εναν καλο λογο για ολους μας!
εισαι πολυ γλυκο παιδι κι ευχομαι η ζωη να σου ανταποδωσει μονο με γλυκες στιγμες!

καλη εβδομαδα να εχουμε φιλε μου με μονο καλα γεγονοτα!

σε φιλω νεραιδενια!!!

fish eye είπε...

εγω ημουν στη περιοχη της μποτσαρη.. αλλα μου εχουν πει πως την εχουν δει ΠΑΝΤΟΥ ;)))

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

Εγω Βασ.Ολγας φεγγαρενια μου!
δεν το ηξερα οτι παει παντου!
απιστευτο!!!!
καλα οταν ξαναρθει θα την ρωτησω κι αλλα!
μου εχει κινησει την περιεργεια τωρα πια!

φιλακια πολλα πολλαα!!!

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΜΕ ΛΥΠΗΣΕ Η ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΣΟΥ ΚΑΙ ΣΟΥ ΓΡΑΦΩ ΕΔΩ ΑΦΟΥ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΜΕΝΑ ΕΧΕΙΣ ΚΛΕΙΣΤΑ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ.ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΓΙΝΟΤΑΝ ΑΥΤΟ ΓΙΑ ΕΝΑ ΛΕΠΤΟ ΑΛΛΑ Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΣΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΜΕΡΙΚΟΥΣ.ΚΑΝΕ ΥΠΟΜΟΝΗ ΚΑΙ ΝΑ ΘΥΜΑΣΑΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΗΘΕΛΕ ΠΟΤΕ ΝΑ ΚΛΑΙΣ.