Ο λυκος δεν εφταιξε σε τιποτα...
χρησιμοποιησε αυτο που του εδωσε η φυση για να ικανοποιησει τα ενστικτα του...
η κοκκινοσκουφιτσα ηταν χαζη και αφελης που τον πιστεψε...
η γιαγια φυσικα επρεπε να ειναι αρρωστη για να υπαρχει μια δικαιολογια...
οσο για τον κυνηγο...περιττος...
το παραμυθι δεν χρειαζοταν ηρωα...
η κοκκινοσκουφιτσα ηξερε οτι δεν επρεπε να τον εμπιστευτει και το εκανε...
οποτε επρεπε να φαγωθει και να πληρωσει για το λαθος της...
Το βασιλοπουλο δεν ηρθε ποτε...
βρηκε μια αλλη πριγκιπισσα που η αγαπη της δεν ζητουσε θυσιες και κοπο
και βολευτηκε μαζι της...
ετσι η ωραια κοιμωμενη εμεινε για παντα στο γυαλινο φερετρο της...
σ'εναν αιωνιο υπνο χωρις ονειρα...
και φυσικα επαψε να ειναι ωραια...απεμεινε απλα κοιμωμενη...
Το γοβακι δεν ηταν στο νουμερο της σταχτοπουτας...
κι ετσι το πριγκιποπουλο παντρευτηκε μια αλλη που στριμωξε το ποδι της στο γοβακι,
και η σταχτοπουτα συνεχισε να μενει με την μητρια της και τις τρεις κακες αδελφες της,
μαζευοντας καθε δειλι τις σταχτες της καρδιας της...
μεχρι που ξεψυχησε καποια στιγμη απο τον καημο της ανεκπληρωτης αγαπης...
η νεραιδονονα της δεν εμφανιστηκε ποτε ξανα...
Η πριγκιπισσα δεν φιλησε ποτε τον βατραχο...
γιατι η ασχημια της μορφης...υπερισχυσε την ομορφια της ψυχης...
εκεινη πηρε τον δρομο της με ενα ομορφο βασιλοπουλο που δεν την αγαπησε ποτε...
και ο πριγκιπας εμεινε καταδικασμενος σε βατραχο και δεν αγαπηθηκε ποτε...
Το κοριτσι εμεινε να κοιταει εξω απο το παραθυρο...
περιμενοντας την υποσχεση του αγαπημενου της οτι θα ερθει και παλι κοντα της...
αλλα εκεινος την γελασε...της ειπε ψεματα και δεν φανηκε ποτε...
δεν αγαπησε ποτε αλλον κι εμεινε μια φιγουρα μονιμη στο παραθυρο να περιμενει...
Την μοναδικη αληθεια στα παραμυθια την ειπε η αλεπου στον μικρο πριγκιπα...
ΠΟΝΑΣ ΛΙΓΑΚΙ ΟΤΑΝ ΑΦΗΝΕΣΑΙ ΝΑ ΣΕ ΕΞΗΜΕΡΩΣΟΥΝ...
ετσι οσοι εχετε ακομα το τριανταφυλλο σας να το περιποιειστε καλα
και με την αγαπη που χρειαζεται...
γιατι αν πεσει και το τελευταιο πεταλο πριν η πενταμορφη φιλησει το τερας...
τοτε χαθηκε μια για παντα το παραμυθι της Αγαπης...
14 σχόλια:
Θα τα καταφέρω να το γράψω σωστά.
Είμαι στη δουλεία. Πρέπει να είμαι σοβαρή. Κάθομαι και κρυφοκλαίω μπροστά από την οθόνη. Τόσα παραμύθια. Κάι σε όλα μέσα βρίσκω ένα κομμάτι του εαυτού μου.
Αλλά είχε δίκιο η αλεπού. Όταν θα βλέπεις στάχυα θα θυμάσαι....
και θυμάμαι είτε βλέπω στάχυα είτε όχι.
Καλημέρα σου μικρή μου ν(ερ)αϊδα
jacki μου να θυμασαι...γιατι ειναι το μονο παραμυθι που δεν λεει ψεματα...και αμα θες θα ζωγραφισουμε ενα καινουργιο τριανταφυλλο και θα φτιαξουμε και φραχτη γυρω γυρω να μην το χτυπαει ο αερας...ετσι θα το προστατευσουμε...
ει και εγω θα κουβαλήσω τα ξύλα να γίνει γερός ο φράχτης ,μη φάει το λουλουδι καμια κατσικα!σας φιλω στα όμορφα ματάκια που κοιταζουν και γράφουν τις λεξούλες των παραμυθιών ,μα πιο πολύ γεύομαι με τα χείλη μου ,τη ζαχαρη που κύβει η καρδούλα σας και βοηθάει την υπογλυκαιμία μας και κυρίως την πίκρα μας.
Tα παραμύθια ομορφα.
Η πραγματικότητα διαφερει..
βασιλη μου καλως μας ηρθες και παλι!!!σε ειχα χασει εδω και λιγο καιρο...σιγουρα χρειαζομαστε τη βοηθεια σου για να φτιαξουμε τον φραχτη....σε ευχαριστω ακομα μια φορα!!!
Μαρια μου αν διαφερει λεει...
αυτο ψαχνω...πως να κανω την πραγματικοτητα παραμυθι η' να χαθω τοσο πολυ στα παραμυθια που να χασω εντελως την πραγματικοτητα...
παντως πραγματικοτητα διχως παραμυθι δεν παλευεται...και μαλλον καταλαβαινεις τι εννοω...
τα φιλια μου!
ισως να είναι μόνο αυτή η αλήθεια...
Μου αρέσουν τα παραμύθια...και η πραγματικότητά τους, όπως μου αρέσει να ακούω τον αέρα ανάμεσα στα σιτάρια...
Καλημέρα στην πραγματικότητα των παραμυθιών:)
mauveair καλωσορισες στα παραμυθια...
χαιρομαι που βλεπω οτι σου αρεσουν...τον τελευταιο καιρο ειχα αρχισει να πιστευω οτι λιγοστευουμε εμεις που τα τιμαμε ακομα...χαιρομαι που εισαι εδω και μου δειχνεις το αντιθετο...καλωσορισες και παλι!!!
ειρηνη μου ισως και να ειναι...δεν εχεις αδικο...ευχαριστω για το περασμα σου και παλι!!!
ουα
χτυπηθηκα βαθια
τοσο παραμυθια......
πανε τα αλαλξες
και εχεις τοσο δικαιο που τα αλλαξες
που κλαιω
καλιω γιατι.........
γιατι ημουν τοσο αφελης οσο η κοκκινοσκουφιτσα
και εμεινα στη ζωη μου μονη οπως η κοιμομενη
αλλα εγω ειμαι ξυπνια
ισως για αυτο ποναω και κλαιω
και θελω να κλαιω
και εχεις τοσο δικαιο...
και σε ευχαριστω
σε ευχαριστω που βρεθηκες στο δρομο μου και διαβασα τις λεξεις σου
σου χαριζω ενα δακρυ
γιατι αυτη τη στιγμη δε μου περισσευει χαμογελο
και χαριζωντας σου ενα δακρυ ειμαι αληθινη , ειλικρινης
αυτο εχω τωρα...............
γεια
καλη μου fei εγω σε ευχαριστω...σε ευχαριστω γιατι ενα αληθινο δακρυ αξιζει οσο χιλια ψευτικα χαμογελα...και μου εδωσες την αληθεια σου...ποσοι σημερα μας δινουν τις αληθειες τους...;;;ειναι λιγοι...μετρημενοι στα δαχτυλα δυστηχως...σε ευχαριστω!!!
Δημοσίευση σχολίου