Τρίτη 8 Ιουλίου 2008

ΑΝΑΡΩΤΙΕΜΑΙ ΑΚΟΜΑ...



επειδη αναρωτηθηκα....
αλλωστε ενα παραμυθι ειναι και αυτο...
γι αυτους που ορκιζονται και για τους αλλους που πιστευουν...
ΜΑΓΕΨΕ ΜΕ ΤΟ ΡΑΒΔΑΚΙ ΤΗΣ Η στις

6 σχόλια:

jacki είπε...

Τι όμορφο άσμα; Αναρωτιόμαστε αν στα αλήθεια μας αγαπάνε; Και ποιος κατάφερε στα αλήθεια να αγαπήσει ένα ξωτικό πλάσμα; Ποιος κατάφερε να το κάνει δικό του; Όλοι τα λατρεύουν αλλά δεν τα πλησιάζουν γλυκιά μου ν(ερ)αϊδα.
Άσε που αν πιάσεις πεταλούδα στα χέρια σου θα την καταστρέψεις...
Καλημέρα!

8 Ιουλίου 2008 στις 7:35 π.μ.
Μαρια Νικολαου είπε...

Tελικα ειναι πολυ πιο βαθύ..
Αν σκεφτεις πως ολοι μας αναρωτιομαστε αν μας αγαπουν οι γύρω μας....τότε πως γινεται ολοι να μαστε οι καλοι που αγαπαμε τους αλλους και κανεις να μην αγαπαει εμας...;
Διαλογιστηκα τωρα θα μου πεις...
Ομορφα τα τραγουδια, ομορφο να μαστε νεράιδες, να ζουμε στον δικο μας κοσμο καπου καπου... μα τι σημασια εχει αν αυτος ο κοσμος μας ειναι αδειος...
Αστο..μπορει και να σε μπερδεψα δεν ξερω..
Καλημερα γλυκιά ..
Και σιγουρα αληθινή

8 Ιουλίου 2008 στις 8:41 π.μ.
ΝΑΪΑΔΑ είπε...

καλη μου jacki σκεφτομαι πως το "λαθος" ειναι οτι εγω καθομουνα στα χερια...τα αναζητουσα και στρογγυλοκαθομουν κιολας...τωρα καμια φορα κατηγορω που μου ανοιξαν τρυπουλες στα φτερα μου και δυσκολευομαι να πεταξω...
τα φιλια μου!

8 Ιουλίου 2008 στις 7:56 μ.μ.
ΝΑΪΑΔΑ είπε...

μαρια μου συμφωνω πολυ...
αλλοτε ειναι διεξοδος ο δικος μας κοσμος και αλλοτε απολυτα αδειος αφου δεν μπορουν να σε ακολουθησουν σε αυτον...ομως οσο και αν προσπαθησα δεν μπορεσα να το αλλαξω αυτο...
εσυ μπορεις...;;;
τα νεραιδοφιλια μου!!!

8 Ιουλίου 2008 στις 7:59 μ.μ.
Μαρια Νικολαου είπε...

Θα μου στειλεις ενα μαιλ σου???

8 Ιουλίου 2008 στις 9:10 μ.μ.
ΝΑΪΑΔΑ είπε...

βεβαιως μαρια μου σου το εστειλα ηδη

8 Ιουλίου 2008 στις 9:25 μ.μ.

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)