Δεν χρειαζεται να προσπαθησεις...
τα αυτονοητα απλα υπαρχουν...
χωρις καμια προσπαθεια απο μερους μας...
οι λεξεις κανουν κακο καμια φορα και πληγωνουν ανεπανορθωτα...
και το τραυμα αυτο ειναι κρυφο...
δεν φαινεται απο που αναβλυζει το αιμα και δεν μπορεις να το σταματησεις...
το "παραπανω" δεν το τολμησε ποτε κανεις...
κρυφη μου παντα επιθυμια αυτο το "παραπανω"...
περιμενα διακαως να το ανακαλυψει καποιος...
σαν κρυμμενος θησαυρος που ποτε δεν διαβαστηκε ο χαρτης που οδηγει σε εκεινον...
δεν χρειαζεται να προσπαθησεις...
τα αυτονοητα απλα υπαρχουν...
χωρις καμια προσπαθεια απο μερους μας...
αν χρειαστει να προσπαθησεις,τοτε δυστηχως...
δεν ειναι αυτονοητα...
κι εγω απλα αλλη μια φορα γελασμενη...
χρεος...δικο μου...καταδικο μου και κανενος αλλου...
4 σχόλια:
αν και νιωθω ήδη κουρασμένος προσπερνώντας σιγα σιγά την τρίτη δεκαετία στη ζωή μου δεν θα εγκατέλειπα ακόμη και στα 90 μου την προσπάθειά μου ,να ξεκλέψω ένα χαμόγελό σου ,χωρίς ούτε καν να χρειαστεί να απευθύνεται σε μένα,αντικρύζοντάς το ακόμη κι απ το απέναντι τραπεζάκι..τα αυτονόητα ,ναι, απλά υπάρχουν κι όταν υπάρχουν δεν χρειάζεται να τα κουράζουμε ,εκτός κι αν διακριτικά ζούμε και πεθαινουμε για αυτά.Με παραξενεύουν αυτές οι τόσο προσωπικές ¨¨επιθέσεις¨΄ζητώ συγνώμη από όλους για αυτές..
διακριτικα παντα...ζουμε και πεθαινουμε γι αυτα...
τα αυτονοητα δεν τα κουραζουμε...
σου στελνω ενα χαμογελο που απευθυνεται σε σενα για ολες τις ομορφιες που γραφεις εδω...
Καρδια μου πως μπορεις να μαζεψεις σε μια χουφτα τις απειρες σταγονες ευτυχιας που σταλαξαν στο ειναι σου καποιες στιγμες που μετρησαν αιωνες....
ανωνυμη γλυκια μου φιλη...δεν μπορεις ...
Δημοσίευση σχολίου