Πέμπτη 10 Ιουλίου 2008

ΟΝΕΙΡΟ ΗΤΑΝΕ...



ΜΗ ΞΗΜΕΡΩΝΕΙΣ ΟΥΡΑΝΕ...

9 σχόλια:

Μαρια Νικολαου είπε...

Mε σκότωσε..

jacki είπε...

Μη ξημερώνεις ουρανέ...
Γιατί και που ξημερώνει εγώ στους δρόμους τρυγυρνώ, κι αν χαράζει το φως δε φτάνει εδώ.
Καλημέρα. Αγαπημένος ο Ιωαννίδης.

ειρηνη είπε...

αγοράζω όσο όσο τα παραμύθια σου...! Τι ωραίο μπλογκ?!
Πολύ μου άρεσε...

Πράγματι πολύ αγαπημένος ο Ιωαννίδης... έτσι... μην ξημερώνεις ουρανέ...

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

Μαρια μου κι εμενα...με σκοτωνει καθε που ξημερωνει...

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

jacki μου...που να εισαι..ποια χερια σε τυλιγουνε..ποια τραγουδια σε νανουριζουνε...;
αγαπημενη πολυ πολυ και η Αλεξιου...

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

ειρηνη μου καλωσορισες στον παραμυθοκοσμο!!!
σε ευχαριστω για τα καλα σου λογια πολυ...τα παραμυθια μου τα πουλαω...τζαμπα γιατι εμενα μου στοιχισαν ακριβα...
ελπιζω να σε βλεπουμε!!!

ειρηνη είπε...

μάλλον θα βαρεθήτε να με βλέπετε... :)

Λογω-τέχνης είπε...

Το εντυπωσιακό με αυτό το τραγούδι, πέρα απ' το ότι είναι τραγουδάρα, είναι η ιστορία που κρύβει από πίσω του. Πέρσι στη συναυλία του Αλκίνοου και του Μάλαμα στο θεάτρο Πέτρας ήμουν μπροστά μπροστά και ζήτησα από τον Αλκίνοο να μας την πει... Ορίστε λοιπόν:

"Ένας φίλος μου είχε μια σχέση με μια κοπέλα κι ήταν πολύ ερωτευμένος... Μόνο που υπήρχε ένα πρόβλημα: τη συναντούσε μόνο στα όνειρά του! Έτσι, ένα βράδυ η κοπέλα εμφανίστηκε στο όνειρό του και του είπε ότι δεν θα ξαναέρθει, κι έτσι κι έγινε... Αυτός τότε στεναχωρήθηκε πολύ, εμπιστεύτηκε την ιστορία σε μένα και την έκανα τραγούδι..."

Την ιστορία την έχω ακούσει και με περισσότερες σάλτσες στο σενάριο, αλλά στην παρέθεσα όπως ακριβώς την είπε ο Αλκίνοος.

Καλημέρες και καλή συνέχεια στη blogo-σφαιρα! :)

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

λογω τεχνης καλωσορισες! σε ευχαριστω που περασες την ιστορια αυτη εδω...ταιριαζει απολυτα με τα παραμυθια μου και ειναι πανεμορφη οπως και το τραγουδι