Κυριακή 15 Ιουνίου 2008

ΤΟ ΠΙΟ ΩΡΑΙΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ...


"...για μενα εισαι ως τωρα μοναχα ενα αγορακι,ιδιο και απαραλαχτο με εκατο χιλιαδες αλλα αγορακια.
και δεν σε εχω αναγκη.ουτε κι εσυ με εχεις αναγκη...Για σενα δεν ειμαι παρα μια αλεπου,ιδια με αλλες εκατο χιλιαδες αλεπουδες.Αν ομως με εξημερωσεις...θα εχουμε αναγκη ο ενας τον αλλο...Θα εισαι για μενα μοναδικος στον κοσμο...Θα ειμαι για σενα μοναδικη στον κοσμο...
Αρχιζω να καταλαβαινω ειπε ο μικρος πριγκηπας...υπαρχει καποιο λουλουδι..νομιζω με εχει εξημερωσει...
..δεν μαθαινεις παρα τα πραγματα που εξημερωνεις...
Θα ηταν καλυτερα να ερχεσαι παντα την ιδια ωρα ειπε η αλεπου...
αν ερχεσαι ας πουμε στις τεσσερις το απογευμα,απο τις τρεις θα αρχιζω να ειμαι ευτυχισμενη...Οσο θα περναει η ωρα,τοσο θα νιωθω ευτυχισμενη...Στις τεσσερις πια,θα πηγαινοερχομαι και θα ανησυχω...Θα ανακαλυψω την αξια της ευτυχιας!!!Αν ομως ερχεσαι οποτε να 'ναι,ποτε δεν θα ξερω ποτε ακριβως να σου 'χω ανοιξει την καρδια μου...
Ετσι ο μικρος πριγκηπας εξημερωσε την αλεπου..και οταν πλησιασε η ωρα που θα εφευγε...
αχ,ειπε η αλεπου..θα κλαψω...
εσυ φταις... ειπε ο μικρος πριγκηπας. εγω δεν ηθελα το κακο σου.εσυ ομως ηθελες να σε εξημερωσω...
κινδυνευεις να κλαψεις λιγακι οταν αφηνεσαι να σε εξημερωσουν...
γεια σου του ειπε η αλεπου και ακου το μυστικο μου...
μονο με την καρδια βλεπεις καλα...η ουσια δεν φαινεται με τα ματια...
οι ανθρωποι εχουν ξεχασει αυτην την αληθεια...εσυ ομως δεν πρεπει να την ξεχασεις...θα εισαι παντα υπεθυνος για εκεινα που εχεις εξημερωσει...!!!!

ο μικρος πριγκηπας

3 σχόλια:

~ΕΚAΤΗ~ ...φως και παλι φως η ψυχη που μαχεται... είπε...

ο πριγκιπας και η αλεπου,αυτο το παραμυθι ειναι το αγαπημενο της φιλης μου,δεν το εχω διαβασει ποτε,αλλα μου εχει πει τα καλυτερα!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

ειναι υπεροχα απλο και αληθινο..οταν σου δοθει η ευκαιρια να το διαβασεις...πιστευω αρεσει σε ολα τα παιδια που εχουμε μεσα μας!!!

jacki είπε...

Με αυτο το παραμύθι μεγάλωσα. Και νόμιζα κι εγώ ότι ο κόσμος είναι γεμάτος μικρούς πρίγκηπες. Πληγώθηκα και γελάστηκα. Αλλά δε μετανιώνω που έστω και στα όνειρά μου συνάντησα τον ιδανικό μικρό πρίγκηπα.
Όχι τι λέω. Υπάρχουν πρίγκηπες. Εγώ δεν ήμουν άξια να αγαπηθώ από έναν τέτοιο. Και δεν ξέρω πως τόλμησα να το ονειρευτώ. Πρέπει να είμαι χαρούμενη που έστω ανέπνευσα για λίγο τον αέρα που ανέπνεε κι εκείνος.
Φλυαρώ. Συγγνώμη. Δεν ξέρω τι μ' έπιασε. Συγγνώμη.